oerasmuziek bij de Biesbosch Vluchtigheid regeert op de KunstRAI ^Televisie biedt troost' Allerlaatste aflevering 'Allo 'Allo na tien jaar HJIT GIDS erneuzei p in de verpen GIDS E3 Eerste Cajun Zydeco Festival begint morgen in Raamsdonksveer wkfluit Onderzoek ex-IKON-directeur wijst uit: Nooit meer 'listen carefully' DE STEM VRIJDAG 4 JUNI 1993 e manifestatie gescta abielen ronddraaiend kunstwerken muren gehangen q| geplaatst. De deelner ïstenaars zijn Bert eeuwer, Peter Clysen" an, Anneke Kruzdlo, ens en Monique Mart] lag 4 juni van 19.00 tot} iterdag 5 juni van ijq jur; zondag 6 juni van 30 uur. n onze verslaggever p Trommelen lamsdonksveer - „De oorsprong van de cajun-muziek, .aruit de zydeco is voortgekomen, raakt mij persoon- ic", zegt gitarist-zanger Cees Emmen, in het dagelijks en administrateur op de Technische School Den Berg. 'et is óf jank- óf feestmuziek. Die sfeer was er bij ons het Sandoel ook. De mensen waren arm. Ze werkten hele week keihard in de Biesbosch. Er was veel •driet, maar als er een feestje was, ging iedereen emaal uit zijn bol". ste instrumenten. Ze zongen in hun eigen Patois-Frans, op mu ziek die invloeden heeft van oude walsen en Franse quadril les, en soms zelfs Keltische trek jes vertoont. RIVER Zydeco Band elt muziek afkomstig de moerassen van iuisiana in de Verenig- Staten, en komt zelf het gebied rond de al _in drassige Biesbosch. neon Feeling van i5 geen toeval, want het karakter van beide streken heeft zijn uitwer- Ipn» gehad op het karak ter van de mensen. En ook al liggen Louisiana Raamsd onksveer dui den kilometers uit el- r, het ha rt van de sen die op de katoen- ovisaties op Chinese g( t 18 juli; tijdens horeca-i 12-17 u. do. ook 18-1 vakantie gesl. 19/7-15/11 'pt.j. ZENDIJKE ■eekmuseum, Markt - einturen', ceinturen i llende culturen uit de„„-l.*™, ui™ van Liban Pollet. Mntages werkten, klop- kd. 10-12 en 13-17 u. Jé In hetzelrae ritme als 4-17 u. (tot 7 nov.). dat van de n oeste Biesbo- SSENEDE schwerkers uit de Veerse ilerij Pim de Rudder daagse Roemeense p. vrij. t/m zo. 14-18 uni). NTWERPEN heepvaartmuseum - 'I pen', de vormenrijkdoi| Chinese scheepsbouw 10-17 u. ma. gesl. alerie Francis van ndersstr. - (zwarte zaal)] ie Jacques en Renee [den. Bob Kovel: schildf t de Keyser: grafiek en. Geop. do. t/m zo. 14 5 juli). Wandelgang De Singel- rpen en maquettes van :t José van Hee. Geop. 14-18 u. (tot 21 juni), tnografisch Museum tuur, religie en keramieS dag. 10-17 u. ma. >n 20 mei gesl. (tot 6 juni).| GENT Iuseum voor Schone Ki Neo-impressionist Th sselberghe. Geop. dag. ma. gesl. (tot 6 juni), iluseum voor Hedeni inst, Citadelpark - 'Ri ius'. Persoonlijke eiger en en objecten van Gentf presenteerd in de eigen lor de kunstenaars 1 ïrham, Ilya Kabakov. sch en Huano Yona Pini| dag. 9.30-17 u. ma. juni). Museum voor Sierkunst-i v.d. Velde, een Europees! enaar in zijn tijd. Geop. 9.30-17.00 u. 31 mei, U .li geop. (tot 4 aug.). LOKEREN Galerie De Vuyst, Kerl omertentoonstelling onisme en kunstbezit sreik'. Geop. dag. 10- 18.30 u. maandagochti insdag gesloten (tot 1 an 19/8 tot 19/9). jehoort. In de Wooster- waarbij gesproken tekst gaat met zang, tapes, danq in video- wordt deze wachte, vrij getrouwe lez' Tjechov geconfronteerd lans entertainment en iheater. Gent [n De Vooruit in Gent ga> ;uni het toneelstuk 'Do< première. Het stuk woru speeld op 4, 5, 8 t/m 12 19 juni door de Blauwe M< Compagnie. Het is een vc ling die aanzet tot improv De voorstellingen in Geel nen om 20.00 uur. kswijk hel Sandoel. ]4 en 5 juni ontmoeten lide culturen elkaar tij- het eerste Cajun leco Festival' op het in isdonksveer. yeet nog dat een oom van de jaren vijftig a ls er een was zijn accordeon mee- icht en op tafel ging st aan om es te spelen. Als je cian die lardagen van tegenwoordig f gebeurt er helemaal niets «r, ook al hebben de m ensen t nu veel beter dan toen". 1st, verdriet en de accordeon eveneens een hoofdred in ^jun en zydeco. Cajun \was uziek van de in de achttii en- luw uit het Canadese Acatlië reven Franse emigrante'n, vervolgd door Engelsen t'n Ben uiteindelijk in Louisia - ferecht kwamen. Ze wisten J'joie de vivre' ondanks het de bestaan te bewaren en kkelden hun eigen, opzwe- 1 muziek. Accordeon, viool 1 waren de voornaam- Zydeco ontstond toen de cajun zich vermengde met de cultuur van de negerslaven, en kenmerkt zich door sterke blues-invloeden. De viool maakte plaats voor de saxofoon, en met name zanger/ accordeonist Clifton Chenier ontpopte zich sinds de jaren vijf tig als de 'King' van de zydeco. De laatste jaren ontdekt Neder land de swingende en goed in het gehoor liggende zydeco, en de groepen Captain Gumbo en Louisiana Radio drongen door tot het grote publiek. Zydeco heeft weliswaar grote raakvlak ken met de blues, maar trekt volgens de River Zydeco Band een breder publiek. Op 4 en 5 juni houdt een speciaal daarvoor opgerichte stichting, gesteund door de River Zydeco Band, in een tent in Raamsdonksveer het eerste Cajun-Zydeco-Festival met Captain Gumbo, Louisiana Radio, Check out the Zydeco, La Blusa en uiteraard de River Zy deco Band zelf. Jaarlijks „Het festival moet jaarlijks terug gaan keren", stelt accordeonist Jo van Strien, tevens directeur van het Veers bedrijf Strikolith. Onlangs werd hij vijftig, en zijn personeel had voor die gelegen heid niet alleen slingers opge hangen, maar ook voor de deur een cassettespeler gezet die de hele dag zydeco speelde. Van Striens hart is vol van zydeco. „Deze eerste keer hebben we de Nederlandse kanjers geboekt, maar het zou leuk zijn als er eens een Amerikaanse band naar Raamsdonksveer kan komen, of een groep uit Frankrijk". Beu Van Strien en Emmen spelen al een kwart eeuw met elkaar in diverse bands, onder andere de Formatie River en de Riverside Seven. Ze werden het spelen van Top 40 repertoire op bruiloften De River Zydeco Band met instrumenten, inclusief wasbord. en partijen beu. „En ik wilde al twintig jaar zydeco maken. Af en toe speelden we wel eens een zydeco-mix tijdens optredens en dat sloeg altijd aan. Anderhalf jaar geleden hebben we de knoop doorgehakt en zijn we als River Zydeco Band gaan oefe nen", zegt Van Strien. pe accordeon is altijd Van Striens favoriete instrument ge weest. „Het is een simpel instru ment, en ik heb er ook mijn muzikale opleiding op gehad. In mijn hart ben ik altijd accordeo nist gebleven, ondanks de komst van het orgel en later de synthe sizer. 'In de accordeon, en zeker in de zydeco, kun je je ziel kwijt". Kroegen De groep bestaat uit zes leden: Jo van Strien, Cees Emmen, drummer Frits Loonen, bassist Rinus Fens, saxofonist Martin van Biesen en sologitarist en zanger Johan van de Kieboom. Even belangrijk is de vaste ge luidsman Kees van Halderen. De River Zydeco Band speelt ge middeld twee keer per week. De laatste tijd erg veel in de regio, met de bedoeling het festival te promoten. Maar ook buiten de regio weet de groep de weg te vinden. Bin- ce Up'. FOTO PAtl'l '.roordeeld is tot het bui- i, hoort van Nederland iets. Er bestaat natuurlijk |ilomroep. maar die is in e vallei nauwelijks te igen. Dus hoe het staat sschop Bomers, mevrouw ties in verhoor of Feyenoord V ontgaat de vaderlander buitenlands nieuws is 'ezen. Branse krant wil nog wel iets kwijt over het gevaar van 'drogues' 'erfide rol die Hollanders daarin sp'elen, maar wat minister Ballin daarvan vindt of zelfs 'monsieur le président' Piet [erf wordt nooit vermeld. in de Nederlandse Roomse Kerk, de Franse collega kijkt daar m op. „Dat is toch al jaren zo.Het nieuws dat er nu sinds len een verse oorlog woedt, verrast hen. „Ik dacht dat het voor Rome afgeschreven was. Jrfaf Rijkaard en Gullit het bij Milaan niet meer zien zitten, is Reder land en misschien Italië geen nieuws. Twee oude tot hun tersjaren naderende vedetten die op een lager niveau nog een itkerinkje bij elkaar willen ballen, wie ligt daar wakker van? ra Krajicek, toch goed voor een handvol overwinningen in moet het doen met een regeltje in de uitslagen. Jjand bestaat niet buiten Nederland. Van Mulisch hebben nu een 'ttitsers gehoord, maar een poort op de vaderlandse letteren is fee niet geopend. Een Hollander met een Duitse naam, die een vertellen kan, dat bewijst toch dat het eigenlijk alleen Duitsers schrijven kunnen.Hermans woonde jaren in Parijs. Geen die zijn werk heeft opgemerkt. Reve, ingezetene van een v Voor zijn buren blijft hij die vreemde die huis na huis IW. Komrij als dorpsoudste in Portugal. Geen letter is van hem 'ortugees vertaald. -Appel, die heeft naam, maar dat is dan ook geen Batavier. Hij ■Idburger. Willem de Kooning, 'natuurlijk van oorsprong '"aar zijn faam heeft hij van de States. Even Hollands als de Ybilts. land heeft geen plaats op de wereldkaart. Behalve als je France V<e aanzet. Daar, achter elkaar Nederlander na Nederlander, tap van Zweden, Mengelberg of Krebbers, Peter Schat, Van 'nof Loevendie, maar barokspecialisten, 'authentieke' muzi- °rhggen, als dirigent en op fluit. Geen Hans Vonk, Edo de jof Lukas Vis, maar de blokfluitschool. Een heel programma van Hauwen. Geen Emmy Verhey, Christiaan B or of Ronald lam, van dat soort heeft Frankrijk zelf genoeg. Maar Ton ,ans, Gustav Leonhardt en Anner Bijlsma. frgeen Chapelle Royale bestaat, is oude muziek in Frankrijk jem voor Vlamingen en Nederlanders. Aan de broers Herre- wordt een uitzending gewijd. Net als aan de Bach-vereniging i an Veldhoven. Guy de Mey, Stanley Hoogland en Jaap der driemaal in een week geprogrammeerd. '7 niet bij beroemde specialisten. In onverstaanbare tongval |?f" lieve ontdekking gepresenteerd: Anneke Uidtenbosch en Wlessér Als het programma minuten aan de gang is, wordt het r on,buld: het onmiskenbare geluid van een jeugdige Lieuwe mafir dan tien jaar terug. Aan het klavecimbel zijn echtgenote f Utdtenbosch. In Nederland zelden nog gehoord, in Frankrijk e ederlandse waar van jaren her nog een dankbaar ■Proditkt. Een remedie voor onze teruglopende economie? Amsterdam - De KunstRAI, de negende editie alweer, is de plaats waar de markt van de hedendaagse kunst zicht baar wordt. Daar is het dat kunstenaars, galeriehou ders, critici en kopers elkaar ontmoeten, in vijf dagen tijd, in één grote hal in het RAI-complex. „Een jambo ree" noemde Rudy Fuchs van het Stedelijk Museum de KunstRAI in zijn ope ningstoespraak. En inderdaad, naast het beoog de commerciële belang, is er ook sprake van een uitgelaten manifestatie waar iedereen naar iedereen kijkt en zijn best doet om gezien te worden. De wereld van de beeldende kunst in Nederland is klein, zowel naar financiële reikwijdte als naar artistieke betekenis. Er zijn nu 77 Nederlandse gale ries aanwezig en 12 buiten landse en die geven een redelij ke overzicht van wat er zich aan ontwikkelingen op de Ne derlandse markt voordoet. En dat is niet veel. Het beeld dat de KunstRAI van de vorige ja ren opleverde, is in wezen on gewijzigd gebleven. Daar zijn geen artistieke veranderingen van beduidende kwaliteit bij gekomen. Dezelfde namen, de zelfde soorten werk. Er is een grote diversiteit aan middelma tige kwaliteit, zonder dat van een dominante stijl of opvat ting sprake is. Het actuele beeld van de Ne derlandse kunst is dat van een bonte verzameling eenlingen, die weining onderlinge relatie vertonen. Wat ontbreekt is een overeenkomst in denken en verbeelding die voert naar ver dieping en bijgevolg naar in houdelijk overtuigender kunst. Veel van wat nu te zien is, is luchtig en oppervlakkig. Daar bij valt op, dat een aantal be langrijke individuele kunste naars die de de afgelopen jaren internationaal sterk de aan dacht hebben getrokken afwe zig zijn: Mariene Dumas, For- tuyn/O'Brien, Niek Kemps. Waar wel aanwezigen als Rob Scholte, René Daniëls en Henk Visch verloren gaan in de veel heid van mindere goden. Betaalbaar Het accent ligt sterk op betaal bare kunst, en daarmee lijken de galeries zich nadrukkelijk te richten op een breed publiek. Dat relatief lage prijsniveau is typisch voor de Nederlandse markt, niet alleen nu er sprake is van een economische reces sie, dat was tien jaar geleden ook al zo. Men zou in Neder land schrikken van de prijzen die op de beurzen van Frank- m. io n: ■irmridi Een zwart geschilderd houten been van Ludwig Vandervelde stelt de verhouding aan de orde tussen kunst als concrete weergave van de werkelijkheid en kunst als idee. furt en Keulen voor eigentijdse kunst gelden. Deze KunstRAI heeft een iets ander gezicht in vergelijking met vorig jaar. Het veel ge wraakte beeldenplein in het centrum van de beurs is ver dwenen. Verdwenen is ook de hoofdsponsor. Was het in 1992 De Lage Landen die zich als hoofdsponsor terug trok, dit jaar is het de firma Triple P. die ophoudt met de sponsoring van de beurs. De RAI zelf treedt nu als geldschieter op, een tijdelijke oplossing voor de smalle basis onder de Kunst RAI. Nieuw is de ruimte voor bijzon dere manifestaties die gelegen heid hebben gekregen zich te presenteren. Het doet deugd te zien hoe Breda Fotografica de kans heeft zich zo in het cen trum van de kunstwereld te presenteren. Vorig jaar voor het eerst georganiseerd door De Beyerd, op verschillende loka- ties in Breda. Dit jaar zal het internationale fotofestival plaats vinden van 6 juli t/m 19 september op 15 plaatsen in Breda. De twee hoofdthema's zullen zijn 'Japanse fotografie in heden en verleden' en 'Foto grafie en computer'. Nieuw zijn ook de solostands, extra presentatieruimten voor individulele kunstenaars die door een speciale commissie zijn geselecteerd. Tot de uitver korenen horen Hans van der Ban (Weteringgalerie) van wie centraal in het Bredase Igna- tiusziekenhuis een beeld staat, en Ko Aarts van Galerie Steven Lingbeek in Arnhem. Aarts diende zich vorig jaar aan als een nieuw geluid, een van de weinige op de beurs, en werd op deze plaats uitvoerige besproken. Zijn talent is er kend; behalve in zijn solostand is zijn werk ook te zien in de stand van de Steendrukkerij uit Amsterdam, en zodoende is hij opvallend aanwezig. Maar wat minstens zo opvallend is, zijn recent werk ziet er eigenlijk hetzelfde uit als wat een jaar geleden wat bescheidener werd getoond. Een talent dat zich dus niet verder heeft verdiept en zich niet verder heeft ont wikkeld. Hetzelfde geldt voor Suzan Drummen die enkel ja ren geleden met grote, perspec- tievisch gemanipuleerde ruim ten enorm de aandacht trok en wier prijzen snel stegen. Wat ze nu toont is op dezelfde leest geschoeid, het blijft eenzelfde manier van schilderen die bij herkenning op een truc begint te lijken. Stil Temidden van die golf aan luchtige kunst is er hier en daar ook stiller werk te zien, kunst die zich minder gemakkelijk geeft. Dat is bijvoorbeeld het geval in Galerie Tom Mole naars uit Breda die abstract werk op papier toont van Piet Oosthoek. Rasters van kaars rechte lijnen die verschillen in de afstand die ze tot elkaar hebben zodat een verschillende graad van dichtheid ontstaat. Het is het soort werk in de stijl van Jan Schoonhoven, met dit verschil dat Oosthoek de series van lijnen niet vrij uit de hand maakt. Het is werk op papier dat het moet hebben van aan dacht en stilte, en niet van sensatie. Eigen bestaan De interessantste stand, als het gaat om hedendaagse kunst van een grotere inhoud, is die van Galerie Ardi Poels uit Maas tricht. Hier geen snelle Kun- stRAI-kunst maar objecten die een zeer eigen bestaan leiden, waarbij de vorm sterk gedic teerd wordt door een inhoud die tot beschouwing aanzet. Ardi Poels toont twee beelden van Thomas Grünfeld, vormen die puur plastisch zijn, waar van het materiaal geabstra heerd is tot een idee zodat de vraag niet meer belangrijk is van welk materiaal het beeld precies gemaakt is. Zoals het ook niet meer relevant is de vraag te stellen naar de concre te betekenis van deze vorm. Een beeld van Grünfeld neemt een duidelijke en eigen plaats in onze ruimte, terwijl het zich naar zijn concrete verschijning aan het aardse lijkt te onttrek ken. Been Het beeld van de jonge Belg Ludwig Vandevelde stelt vlijm scherp de verhouding aan de orde tussen kunst als concrete weergave van de werkelijkheid en kunst als idee. Zijn beeld is een houten been, zwart geschil derd opdat de kijker niet auto matisch dat wat hij ziet koppelt aan dat wat hij kent. Een men senbeen ziet er immers zo niet uit. Toch kiest Vandevelde een ons bekend voorkomende vorm, juist om aan het idee te raken van het voorwerp als een waar de op zich zelf. Zo'n beeld onderzoekt de grens tussen werkelijkheid en verbeelding, het gebied bij uitstek van de kunst. Tot en met zondag 6 juni in de Amstelhal van de RAI. Open van 10.00-18.00 uur. Leiden (anp) - De televisie kan wel degelijk vertroostend werken. Ondanks dat de meeste kijkers - encritici - denker dat dat niet zo is. Zo blijkt uit het onderzoek 'De troost van televisie' van voormalig IKON-directeur Wim Koole die daar op 17 juni aan de Universiteit van Leiden op hoopt te promoveren. FOTO WILLEM BLAUW nenkort speelt men zelfs op een dag van een Belgische Harley Davidson club. Kroegen hebben de voorkeur van Van Strien. „Wij staan graag tussen het pu bliek. Zydeco is muziek die je aan moet voelen. Het swingt heerlijk, en als muzikant moet je dan tussen de mensen staan". Emmen: „Pas nog speelden we in het Ontmoetingscentrum in Raamsdonk, gewoon naast de bar. Pas dan kun je feest ma ken". Uit het onderzoek van Koole blijkt dat de tv vooral bevrij dend werkt. Dat geldt dan zowel voor gebeurtenissen die onver mijdelijk waren, zoals bij voor beeld de dood, als voor gebeurte nissen die wel te vermijden wa ren. Zo kunnen kijkers die te maken hebben gehad met een onvermij delijke gebeurtenis zich emotio neel vereenzelvigen met mensen die iets soortgelijks hebben erva ren. Als voorbeeld geeft Koole onder meer een documentaire over doodgeboren baby's. Veel ouders voelden zich getroost om dat in de documentaire duidelijk werd dat ook andere ouders te maken kregen met de onder schatting van het verdriet, met name door de omgeving. Vermijdbare gebeurtenissen roe pen vaak schuld- en schaamte gevoelens op. Een tv-programma kan er voor zorgen dat de kijker die daar onder gebukt gaat een ander gezichtspunt krijgt. Als voorbeeld geeft Koole een docu mentaire over een idealistisch arts die vroeg in zijn studenten tijd lid wordt van de NSDAP en eindigt als stafarts in het con centratiekamp Auschwitz. De man pleegde zelfmoord. Na uit zending van de documentaire belde een kijker die als vrijwilli ger had meegedaan aan de poli tionele acties in Indonesië en die dat op latere leeftijd onbegrijpe lijk vond. Door de documentaire zag hij die keuze in een ander licht. Hij kon nu de omstandig heden die hem daartoe brachten beter overzien. Koole vergelijkt verder de reac ties van bijna 1300 kijkers op vier tv-programma's over ver driet en rouw. Veel kijkers ble ken na afloop van de uitzendin gen aan het denken te zijn gezet, of over het programma na te praten. Dat helpt bij de verwer king van pijnlijke gebeurtenis sen, en werkt dus vertroostend, aldus Koole. Wegenwacht De ondervraagde kijkers gaven overigens aan nauwelijks ge bruik te willen maken van de telefonische opvang die omroe pen vaak na aangrijpende tv- programma's bieden. Maar die zelfde kijkers vinden wel dat die opvang er moet zijn. Koole noemt dit het 'wegenwacht-ef fect'. Niemand wil de wegen wacht bellen omdat dat betekent dat je pech hebt, maar iedereen is er van overtuigd dat de we genwacht er moet zijn. Uniek Koole wijst tenslotte ,op de unie ke manier waarop ingrijpende gebeurtenissen in Nederland op tv worden gebracht. Hij ziet de Nederlandse televisie als meele vend intermediair'. De Neder landse tv besteedt veel en op veel manieren aandacht aan de persoonlijke menselijke reacties, aldus Koole, die als voorbeeld de Bijlmerramp noemt. Hij piert voor een breder onderzoek om internationaal de aandacht te vestigen op deze dimensie van het fenomeen tv. De Britse acteurs Gordon Kaye en Carmen Silvera als René en Edith. FOTO ANP Van onze verslaggever Het zal even wennen zijn: nooit meer de vertrouwde inleiden de woorden 'Listen carefully...', nooit meer messages die klinken als massages. Aan de Britse komische serie 'Allo 'Allo komt onverbiddelijk een eind. Vanavond (Nederland 2, 21.09 uur) valt op de Nederlandse tv het doek. Na tien jaar hilarisch Tweede- Wereldoorlogje-spelen zijn de schrijvers zo ongeveer uitgeput en vonden de acteurs het ook welletjes. Er zat voor hen weinig anders op dan de slotaflevering te wijden aan de onvermijdelijke bevrijding. Voor het Franse ver zet in Nouvion breken rustiger tijden aan. De allerlaatste aflevering zet een punt achter de maffe belevenis sen van verzetsleidster Michelle, cafébaas René Artois en zijn zanglustige echtgenote Edith, de diensters Yvette, Maria en Mimi, monsieur Leclerc, Edith's bedle gerige moeder Fanny en hun 1 FILMS GOES - Grand Theater 19 en 21.30 u. The distinguished - gentleman. HULST - De Koning van Engeland 19.30 en 22 u. Loaded weapon 1. - 19.30 en 22 u. Sommersby. 19.30 en 22 u. Nowhere to run. - 19.30 en 22 u. Passenger 57. 19.30 u. Daens. - 22 u. Fortress. OOSTBURG - Ledeltheater 20 u. Daens. VLISSINGEN - Alhambra 1 19 en 21.30 u. Falling down. -- Alhambra 2 19 en 21.30 u. Sommersby. - Alhambra 3 - 19 en 21.30 u. Loaded weapon. - Alhambra 4 I 19 en 21.30 u. Nowhere to run. -■ ANTWERPEN -Rex - 12, 14, 16.30, 19 en 21.30 u. - Sommersby. - Rex-Club - 12, 14, 16.30, 19 en - 21.30 u. Jennifer 8. -Odeon 1 - 14, f6.30, 19 en 21.30 - u. Forever young. -Odeon 2 - 14, 17.15 en 20.30 u. - Daens. -Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30 I u. Tango. - Odeon 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. The distinguished gentleman. Duitse tegenpolen: kolonel Von Strohm, Herr Flick, Von Sr.nall- hausen en - niet te vergeten - Helga. De bevrijding wordt op een bij zondere wijze gevierd. Yvetl'e verandert in een zeemeermin René duikt op als Neptunus. En Edith gaat als Venus schuil in een enorme schelp. De Duitse kolonel scharrelt als een krab rond. Voor de fans die geen afscheid kunnen nemen van 'Allo 'Allo begint de Tros van voren af aan. Vanaf 2 juli wordt de komische reeks, die zeventig afleveringen telt, herhaald. - Quellin I - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. The piano. -Quellin II 14, 15.45 en 17.30 u Junglebook. 19 en 21.30 u. Consenting adults. -Quellin III - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Peter's friends. 16 en 18 u. Ned. versie, 20 en 22 li. Eng. versie The jungle book. -Metro II - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Alive. Sinjoor - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Mad dog and glory. -Ambassades Club 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Under siege. -Ambassades Club 2 - 14, 1715 en 20.30 u. Scent of a woman. -Ambassades Club 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. The bodyguard. -Ambassades Club 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Passenger 57. BRUGGE - Complex Zwart Huis 20 en 22.30 u. Alive. 20 en 22.30 u. Jennifer 8. 20 en 22.30 u. Passenger 57. - Memling 20 en 22.30 u. Indecent proposal. - Van Eyk 20 en 22.30 u. Falling down.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 33