iarts-
itente
Australië: hét honkballand van de toekomst
Parris Mitchell blijft globetrotter en honkballer
then en Riel
TECHNISCH
■WERKER
SPORT
B5
trteren
i centenkwestie,
[ncier.99
id Terras
1U1DSSUITE
.AND"
1656-5951 FAX 01656-5961
I Orthodontie te Ooster-
lenkort wegens vertrek
Iste medewerksters een
Till-time
i.a.v.o.-niveau
20 tot 35 jaar
bist, echter strekt wel tot
Ities te richten aan:
jodontist
Lit'
is een aantrekkelijke
Iten zuiden van de lijn Breda-
Ische grens. De gemeente be-
lernen en telt ongeveer 6200
lijke organisatie bestaat uit 3
ed, Financiën en Welzijn) en
I en Ondersteuning)
ngebied is wegens benoeming
pnaris elders vacant de functie
-time betrekking
I over en uitvoeren van werk-
lloeiende uit de milieuwetge-
Iven aan gemeentelijk milieube-
Jbts nieuwe bedrijven;
Beving en uitvoeren van milieu-
lieudelicten;
jiting over milieuwetgeving;
|rkzaamheden in kader van ho
erige werkzaamheden van de
/I.B.O. met aanvullende kennis
he en schriftelijke uitdrukkings-
Be vaardigheden;
Lelde werkzaamheden;
Trijs BE en eigen auto.
■en:
piding en ervaring zal aanstelling
atsvinden in aanloopniveau 7
I bruto per maand c.q. functieni-
4.580.- bruto per maand,
hing, gebaseerd op 7.000 km per
Icitatie:
kunnen worden verkregen bij
feector, de heer T.A. Schneijden-
68-2433, toestel 241
110 dagen na het verschijnen van
an burgemeester en wethouders
el, postbus 3, 5130 AA Alphen
DE STEM
ZATERDAG 29 MEI 1993
ten: De Stem, 076-236911
oartijen tot 100 pers.
iclusief champagne, ODC
dig reserveren gewenst
brunch
2.00-15.00 uur
me schotels, r\r\ r A
gneCO.OU PP
29.75 pp
es sate, 1 hamburger, 1 barbecue
stick, 1 garnalenspies, 1 kabeljauw
stick, diverse sauzen, salades, stok-
Tty (min. 10 pers.) 99.00 pp
gespeeld onder deskundige begelei-
'arshall. Wij zorgen voor camouflage-
loril, verfpistool, 50 verfkogels, de
:atie, de verzekering, een prachtige
:ollega's, klanten of concurrenten op
:e verslaan. Incl. lunch, paintballgame
Van onze verslagger
Léon Krijnen
Perth - In Nederland is hij
pas enkele weken geleden
begonnen, maar in Austra
lië is hij al achter de rug;
de honkbalcompetitie.
Terwijl hier voorzichtig
gedroomd wordt van kam
pioenschap en promotie,
worden in de hete Austra
lische herfst slechts nog
wat toernooien en restan
ten van stedencompetities
afgewerkt.
De 'grote competitie', die in de
Australian Baseball League
(ABL) kreeg bijna een maand
geleden zijn beslag. Toen werden
in Perth de finales van de ABL
afgewerkt, waarin een voor het
Brabantse honkbal bekend ge
zicht: Parris Mitchell. Een wer
per uit Perth die vijf jaar gele
den, op zoek naar avontuur, in
Botterdam terecht kwam. Als
speler van Feyenoord maakte de
rechtshandige werper het onder
meer het Oosterhoutse Twins een
jaar lang danig lastig. Zo lastig
dat het bestuur van de Ooster
houtse overgangsklasser
Mitchell een jaar later over wist
te halen om in de schaduw van
de Slotbossche Toren zijn kun
sten te komen vertonen. Hetgeen
hij met verve deed. De West-Au
straliër ontpopte zich voor de
meeste 'batters' die hem vanuit
het slagperk aangaapten, als een
onraakbaar kanon.
Mede dankzij zijn verdedigende
kwaliteiten stond Twins in 1989,
het seizoen dat Mitchell het shirt
ran Twins droeg, vanaf het be
gin van aan de leiding. Tot het
noodlot toesloeg, en Parris de
duim van zijn rechterhand brak
door een hard geworpen bal die
iets teveel aan de binnenkant
van het slagperk bleef hangen.
Twins promoveerde niet, en
Mitchell verdween aan het eind
van het seizoen weer naar zijn
geboorteland om daar met wis
selend succes verder te honkbal
len. In 1991 schreef hij een stuk
je Australische historie door in
de eerste Championships Series
van de ABL zijn club, Perth
Heat, terug in de race te zetten,
die uiteindelijk met het Australi
sche kampioenschap bekroond
zou worden. Perth Heath, onder
de leiding van de Amerikaanse
coach Mike Young, had de eerste
wedstrijd verloren en stond aan
het eind van de tweede van de
'best of three' met een puntje
voor, maar met twee man van de
tegenpartij op de honken.
Mitchell werd uit de 'bull-pen'
gehaald, en zette heel Perth op
zijn kop door als reliever vijf
man achter elkaar op drie slag
uit te schakelen en de wedstrijd
winnend af te sluiten. 'Een van
de grote pitchers in de geschie
denis van het Australische honk
bal' staat er achter zijn naam in
het officiële programmaboekje
van de Championships Series
van de ABL.
Twee jaar later zit hij in een
'slump'. Vier jaar achtereen
honkballen zonder rust, afwisse
lend in Nederland en Australië,
is funest gebleken voor zijn wer-
parm. Niet' dat hij zich er veel
van aangetrokken heeft. Na twee
operaties aan zijn schouder voelt
hij zich weer kiplekker, laat dui
delijk merken zijn Amerikaanse
coach een stommeling te vinden
omdat die te weinig vertrouwen
in hem heeft en pakt hij zijn
oude manier van leven weer op.
Hetgeen betekent van oktober
tot en met februari honkballen
°P het zuidelijk halfrond, en van
opril tot en met september op
het noordelijk. Zij het dat hij
ditmaal naar Japan vertrokken
's. waar hij in de havenstad
Kyoto een van de werpers van
het plaatselijke 'company-team'
is.
«Met mijn arm gaat het goed",
grinnikt hij ter verduidelijking,
en het geld was te goed om het
niet te doen".
Perfect honkbalweer
Voor een Nederlandse honkbal-
lefhebber is een bezoek aan een
Wedstrijd in Australië een open
haring. Het land is een honkbal
natie in opkomst, met een aantal
voordelen die Nederland nooit
tal bezitten. Het klimaat bij
voorbeeld, dat vrijwel de gehele
tomer garant staat voor heet en
daarmee perfect honkbalweer.
Bovendien kan er 's winters vaak
doorgespeeld worden omdat de
taters in West-Australie niet
Veel kouder worden dan een goe
de Nederlandse zomer. In
Queensland, de Noord-Oostelij
ke staat die gedeeltelijk in de
kopen ligt, wordt het in de win-
tor niet kouder dan vijftien gra
ta. ieder kind in Australië leert
dat een cricketbal net zo hard is
en ongeveer net zo veel weegt als
een honkbal.
Veel 'kids' keren zich de laatste
jaren af van die meest populaire
sport in hun geboorteland omdat
een beetje cricketwedstrijd een
dag duurt en voornamelijk uit
afwachten bestaat. Intussen
kunnen ze wel gooien en vangen
en weten ze ook hoe ze met een
stuk hout tegen een bal moeten
meppen die op hun afkomt. Een
logische overstap is die naar het
honkbal. Zo spelen alleen al in
Perth, een stad met een miljoen
inwoners, liefst 20.000 kinderen
georganiseerd peanut-ball, de
voorbereidende vorm van het
echte werk.
Een belangrijk voordeel is ook
het gegeven dat Australië ten
zuiden van de evenaar ligt. Want
daardoor heeft het land zich de
laatste jaren een plaats veroverd
in het rijtje van de oorden waar
Amerikaanse spelers 'winterball'
plegen te spelen. Traditionele
oorden waar Amerikaanse profs
's winters een balletje plegen te
gooien en te slaan zijn Costa
Rica, Venezuela en enkele ande
re Midden- en Zuid Amerikaan
se landen. Veel Amerikaanse
major-league clubs hebben in
tussen Australië ontdekt als een
trainingsstage waar ze van okto
ber tot maart hun talenten wed-
strijen kunnen laten spelen en
trainen.
Waarmee een belangrijk verschil
in het oog springt met de Ameri
kanen waar de Nederlandse
hoofdklassers in het voorjaar
mee uitpakken. Geen kwaad
woord over die honkbaltoeristen,
maar ze hebben stuk voor stuk
op de een of andere manier net
de boot gemist. De Amerikanen
die naar Nederland of Italië ko
men hebben vaak hun dromen
betreffende major-league honk
bal net niet waar kunnen maken.
Ze hebben geen zin om nog een
jaar in single of double A door te
sukkelen, terwijl promotie naar
triple A, laat staan het goedbe
taalde Walhalla van de majors,
voor het zoveelste jaar een uto
pie blijkt te zijn. Sommigen gaan
alsnog studeren of werken, an
dere zoeken het avontuur
op en trekken
voor een of
meerdere
Zo niet de Amerikanen die door
hun bazen in de wintermaanden
in Australië gestald worden. Ze
zijn bijna allemaal piepjong en
druipen van het talent. Veelbelo
vende werpers zoals Jim Dedrick
en Rick Krivda van Perth Heath
die, als de ontwikkeling zich
voortzet, binnen enkele jaren on
getwijfeld hun opwachting zul
len maken op het hoogste niveau
in hun geboorteland.
Ook al botert het niet altijd met
de Amerikanen, de individuele
kwaliteit van de Yanks 'down
under' is een van de redenen
voor de snelle verhoging van het
spelpeil. Australiërs hebben een
gloeiende hekel aan flauwekul.
Ze honkballen zoals ze Australi
an football spelen: simpel en
rechtdoor, en verder geen geou
wehoer. Wie eerst, zoals sommi
ge Amerikaanse pitchers wel
eens uitgebreid willen doen, ie
dere keer zonodig een heel ri
tueel af moet werken van petje
recht zetten, zweet afvegen,
handschoen goed doen, wordt al
gauw getypeerd met wat in Oz
als een blaaskaak geldt; „een
echte Amerikaan". Maar er zijn
uitzonderingen. Zoals Greg Je-
lks, de midvelder van Perth
Heath, die major league gespeeld
heeft voor de Philadelphia Phil
lies. „Jelks is ook een Ameri
kaan", aldus Mitchell met een
bloedseries gezicht, „maar hij is
OK..."
Tot vier jaar geleden was het
hoogste honkbalniveau van Au
stralië dat van de stedencompe
tities. In Perth (een miljoen in
woners), Adelaide (een miljoen),
Melbourne (plus drie miljoen),
Sydney (bijna vier miljoen) en
aan de Gold Coast (ruim een
miljoen) werden competities af
gewerkt die qua speelsterkte
ongeveer op het
niveau van de
'hoofdklasse
in Nederland
lijken
te
liggen.
De enorme afstanden in Austra
lië stonden de ontwikkeling van
een nationale competitie in de
weg. Tussen Perth en Adelaide,
de dichtstbijzijnde stad, ligt
tweeduizend kilometer rood
zand, en naar Sydney is het
verder dan van Londen naai
Moskou. Terwijl de kortste on
derlinge afstand, die tussen Mel
bourne enerzijds en Sydney er
Adelaide anderzijds, een kilome
ter of duizend bedraagt is.
Desondanks werd vier jaar gele
den de Australian Baseball Lea
gue opgericht. In de ABL acte
ren tien ploegen; drie uit Victo
ria, een uit New South Wales,
twee uit Queensland, een uit
South Australia en een uit West
Australia. Ieder team speelt in
de tien weken dat de ABL
draait, vijftig wedstrijden. Iede
re ploeg mag aangevuld worden
met vier Amerikanen, en ze fun
geren intussen stuk voor stuk als
'farm-team' voor professionele
Amnerikaanse organisaties. De
lokale competities draaien intus
sen gewoon door, maar alle clubs
hebben een convenant
getekend waarin
bepaald
is dat
de
spelers
die voor het vertegenwoordigen
de ABL-team geselecteerd zijn,
daarvoor vrijgesteld worden. Zo
gooide Mitchell het afgelopen
seizoen de dagen dat hij niet met
zijn ABL-team Perth Heath 'on
the road' was, plichtmatig zijn
innings in de
plaatselijke
competitie voor de
Melville Braves.
Uiteraard wordt er
gevlogen, anders
kunnen er nooit
vijftig wedstrijden
in tien weken
afgewerkt worden.
Het patroon lijkt op dat
van de Major League.
Zo speelde Perth Heath
de eerste veertien
dagen van de afgelopen
competitie drie dagen
thuis tegen de
Adelaide Giants, drie
dagen uit tegen de
Sydney Blues,
tweemaal uit tegen de Melbour
ne Monarchs en vervolgens weer
drie dagen thuis tegen dezelfde
club. Elf wedstrijden in veertien
dagen, tussen de bedrijven door
een slordige veertienduizend ki
lometer afleggend, het is wat
anders dan met de bus van Oos
terhout naar Rotterdam of Eind
hoven en weer terug.
Bij het publiek begint de sport
ook aan te slaan, al zal baseball
in Australië niet binnen tien jaar
de populariteit van cricket, rug
by, golf en Aussie Rules evena
ren. Maar toch zaten er tijdens
de twee weekeinden in Perth dat
de Heath op jacht naar de titel
ging, toch viermaal zeven-, of
achtduizend mensen op de tribu
nes. Het sfeertje leek veel op de
vertrouwde gezelligheid tijdens
de oer-Hollandse
Haarlemse honkbalweek,
hoewel er op de tribunes
van Parrv Field
opvallend veel
mensen aanwezig
waren die
dankzij
V de
plaatselijke
N
[al
°P jonge leeftijd met een'
r cricketbal te gooien. Het spel is
de verte enigszins verwant
I "iet honkbal, maar belangrijk is
...en na afloop van de wedstrijd tussen jeugdige handtekeningenjagertjes
punbliciteitsgolf voor de eerste
keer van hun leven een honkbal-
wedstrijd aanschouwden. Iedere
wedstrijd van play-offs en
Championship Series werd
rechtstreeks op lokale televisie
zenders in de grote steden uitge
zonden.
Waar in Nederland een voetbal
wedstrijd vaak pas uitgezonden
mag worden als hij uitverkocht
is, wordt in Australië anders
geredeneerd. De meeste mensen
die normaal gesproken een wed
strijd zouden gaan bezoeken,
blijken niet thuis te blijven om
dat die wedstrijd op de televisie
te zien is. Terwijl juist door die
uitzendingen veel andere mensen
nieuwsgierig worden en een keer
een honkbalwedstrijd in werke
lijkheid willen zien.
Kenners en nieuwsgierige begin
ners zagen samen hoe Perth
Heath eerst de play-offs bereikte
door de Waverley Reds twee
maal te verslaan, waarmee de
ploeg van Mitchell zich tevens
het recht verwierf om de week
daarop de driekamp om de titel
te organiseren tegen de Melbour
ne Monarchs. Die 'best of three'
ontaardde vervolgens in een
nachtmerrie toen de bezoekers
op vrijdagavond met 17-3 uit
haalden. In negen innings, ter
wijl het na zeven innings toch al
14-3 was. Geen 'mercy rule' dus
in Australië, waarbij een honk
balwedstrijd na zeven innings
afgelopen is als het verschil tien
punten of meer is. Dat vinden ze
daar maar onzin omdat dat een
vorm van opgeven is en die is uit
den boze in Australië. "Never
say never" blijft het belangrijk
ste motto. Hetgeen een dag later
bleek. Na een aan beide kanten
verdedigend bijna pertfect duel
met twee geweldige pitchers op
de heuvel verloor Pert Heath
weliswaar opnieuw, maar nu via
een spannende 1-0. Waarmee de
beker, met overigens hele grote
oren, van Perth naar Melbourne
ging-
'Never say never'
"Die mentaliteit van nooit opge
ven miste ik in Nederland wel
eens", aldus Mitchell. "We ston
den met Twins bovenaan en had
den een hele goede kans om de
hoofdklasse te bereiken. Tot ik
mijn duim brak. Het leek toen
wel of het hele team er niet meer
in geloofde. Sommige spelers
zeiden zelfs hardop dat we toch
beter niet konder promoveren
omdat we in de hoogste klasse
toch niets te zoeken zouden heb
ben. Dat heb ik nooit begrepen.
Je moet altijd proberen het beste
uit jezelf te halen en dat is vaak
meer dan je zelf denkt dat er
inzit. Maar om al bij voorbaat te
zeggen dat iets niet gaat lukken,
die mentaliteit heb ik nooit goed
kunnen vatten".
Bijna 32 jaar oud is Mitchell
realist genoeg om het niet meer
in Amerika te proberen, maar de
vluchten van Sydney naar Los
Angeles moeten de laatste weken
uitgepuild hebben van ongeveer
tien jaar jongere landgenoten.
Drie weken geleden waren er al
25 jonge Australiërs gecontrac
teerd door verschillende Ameri
kaanse clubs en op verschillende
niveau's. Het verst geschopt
heeft het inmiddels David Nils-
son, een 22-jarige catcher uit
Brisbane, die zich vorig seizoen
al een vaste stek heeft verwor
ven als de startende achtervan
ger van de Milwaukee Brewers.
Zijn game-winning homerun in
de 'moeder van alle honkbalsta
dions', Yankee Stadium in New
York, werd breed uitgemeten in
de Australische media. Maar ook
ene Craig Shipley komt regelma
tig aan slag voor de San Diego
Padres.
Japans leren
Parris Mitchell niet dus, al was
het maar omdat hij de laatste
drie jaar geen knuppel meer
aangeraakt heeft. In Australië
slaan de werpers niet, dus ze
hoeven ook niet meer te trainen
met het slaghout, al bewees
Mitchell in zijn Nederlandse ja
ren ook aan slag zijn mannetje te
staan.
Hij heeft zich, samen met korte
stop Richard Vagg van de Mel
bourne Monarchs, inmiddels in
geschreven voor een cursus Ja
pans. „Nog nooit in Japan ge
weest", aldus Mitchell, „we zien
wel wat het wordt. Ze hebben
Richard en mij samen een flat
beloofd in Kyoto en dat schijnt
voor Japanse begrippen heel wat
te zijn. En ik denk dat ik als ik
terug kom, bij de club van Ri
chard, Melbourne Monarchs, ga
spelen. Ik denk dat ik daar mee
kansen krijg dan hier bij de
Heath".
Waarna hij nog maar een siga-.
retje opsteekt. Ook al droeg hij
een uur eerder nog het uniform
van Perth Heath, gesponsord
door een Australische anti-rook-
organisatie en voorzien van een
felrood vignet in de vorm van
een verkeersbord met een door
gestreept peuk: 'Perth Heath:
beat the smoke...'.
