Verbouwen kan met de kwast 'And Bezwaar tegen OGB-taxatie is heel simpel De zon is lang niet altijd de kwaaie pier bij ontstaan huidkanker EET wijzer MODE visie Een grote mat voor de klompen voltooit het veranderde interieur Braille op wijnflessen Briefwisselini CONSUMENT A7 Hoogte van het heffingspercentage blijft een zaak van de gemeenteraad MEDISCHE RUBRIEK Saus voor de barbecue Veelvormige jurk lijkt meer aanwezig dan ooit DE STEM MAANDAG 17 MEI 1993 Van onze verslaggever Tilburg - In mei leggen tal van gemeenten hun ei. Via de belastingdienst verrassen ze hun inwoners dan weer met de jaarlijkse OGB-aanslag (onroerend goedbelasting). Eens in de vijf jaar worden alle woningen opnieuw getaxeerd. Dat is dan meestal het moment, waarop menig huiseigenaar be gint te steigeren. Aan het percentage, dat hem in rekening wordt gebracht, kan hij ■niets doen. Dat wordt immers democratisch vastgesteld door de (meerderheid van de) gemeen teraad. Soms wil die meerder heid in haar hart wel wat min der, maar ze heeft de bevolking bij de verkiezingen nu eenmaal leuke dingen beloofd en daar is geld voor nodig. De OGB is een van de bronnen om aan dat geld te komen. Op de taxatie valt soms wèl wat af te dingen. Als de gemeentelij ke taxateurs de waarde van alle woningen laag taxeren, lijkt dat in eerste instantie gunstig voor eigenaars en bewoners. Maar omdat de belasting een bepaald percentage van de waarde is, kan de gemeenteraad het voor deel van een lage taxatie ophef fen door het heffingspercentage te verhogen. Er zijn gemeenten, die deze taktiek bewust hanteren om bezwaarschriften te voorko men. „Een kwalijke praktijk", aldus beleidsmedewerker U. Bruseker van Konsumenten Kontakt. „De inwoners kunnen immers in feite alleen maar bij B en W protesteren tegen de taxa tiewaarde. Een protest bij de raad tegen de hoogte van het heffingspercentage haalt niets meer uit, want aan een eenmaal genomen raadsbesluit wordt zel den meer getornd. In het verle den kwamen te lage taxaties vaak voor; gelukkig wordt dat de laatste tijd minder". Adjunct-directeur ir. F. van Loon van Eigen Huis noemt en kele voorbeelden, waarbij een bezwaarschrift wel kans van sla gen heeft: „Taxateurs kijken bij de waardering van een huis nog al eens naar de prijs, die een soortgelijke woning bij een re cente verkoop heeft opgebracht. Als die woning nu toevallig pas is verbouwd en in een perfecte staat van onderhoud verkeert, zit het er dik in dat het gros van de gelijksoortige woningen min der waard is dan de taxateur aangeeft. En ook als de verkoch te woning heerlijk rustig temid den van het groen is gesitueerd en vergelijkbare woningen aan lawaaiierige verkeers- of spoor wegen liggen, is de kans niet uitgesloten dat de laatste veel te hoog zijn getaxeerd." De laatste tijd worden nogal wat mensen benaderd door financieel adviseurs of adviesbureaus, die ondernemers en particulieren aanbieden na te gaan of de OGB-aanslagen wel kloppen. Zo niet, dan zijn die adviseurs graag bereid - tegen betaling uiteraard - bij de gemeente in beroep te gaan. Ze schermen dan met hun deskundigheid op dit terrein. Voor dit soort bezwaarschriften is echter nauwelijks deskundig heid nodig. Organisaties als Ei gen Huis en de Consumenten bond hebben model-bezwaar schriften, die door elke leek kun- nen worden ingevuld. En doe^ het-zelvers hoeven alleen mpar binnen twee maanden na ont vangst van de aanslag een brief aan B en W te richten met daar boven duidelijk het woord 'Be zwaarschrift'. Daarin kunnen ze in hun eigen woorden aantonen, dat er naar hun idee bij de taxatie van hun huis sprake is van rechtsonge lijkheid, omdat gelijksoortige woningen lager zijn getaxeerd. In de praktijk zijn de colleges het lang niet altijd met de be zwaren eens, maar dat is ook het geval als adviseurs die bezwaren indienen. Bij een afwijzing door B en W kan de klager desge wenst binnen twee maanden in beroep gaan bij het Gerechtshof. Door Nico Koolsbergen Vernieuwen van een interieur begint vaak met de afbraak van het bestaande. Vooral in een bedrijf is de sloop van wat er was, bijna vanzelfsprekend. Als een gemeentebestuur besluit een nieuw sportcomplex aan te leggen, worden eerst alle bomen gekapt (waarna het overal jonge, iele boompjes aanplant). Het kan ook anders. De gemeente zou een paar mooie oude eiken kunnen laten staan en is dat bestaande interieur nu echt zo'n ramp dat daar grof geweld op moet worden los gelaten? „Verbouwen kan ook met de kwast", zegt Colette Janssen- Eijsbouts uit Oss. Ze is een ont werpster die naam heeft ge maakt doordat ze - vaak alleen met verf - bestaande voorwer pen en interieurs compleet 'nieuw' weet te maken. Dat is ook aanmerkelijk goedkoper dan een 'echte' verbouwing. Een re cent staaltje van haar kunnen is te vinden in een optiekwinkel in Heerde. Okee, dat is geen woon huis, maar wat hier kan, zou ook in eén huiskamer kunnen gebeu ren. Boschman Optiek aan de Dorps straat was vroeger een juweliers zaak. Donker en degelijk met veel eiken. Harry en Agnes Bo schman voelden zich er prima in thuis, maar na modernisering van de werkplaats en de aan bouw van een kantoortje was de eenheid in het pand zoek ge raakt. Er werden architecten in de arm genomen, maar him plannen zinden het echtpaar niet. En zo urgent was de ver bouwing nu ook weer niet. Vrije hand Toevallig liep het tweetal vorig voorjaar op de 'Home and Gar den Fair' in Velzen - een trendy tuinbeurs - Colette Janssen te gen het lijf. Die exposeerde daar enkele door haar beschilderde meubels. Het klikte direct. Tij dens de autorit van Oss naar Heerde om het interieur te bekij ken, zingt Colette de lof van de familie Boschman. „Ze durfden het aan, ze gaven me de vrije hand." Óp basis dus van slechts een paar geverfde meubeltjes. Het degelijke karakter van de zaak mocht niet worden aange tast. Ook Colette Janssen zelf wilde het niet te modieus maken, omdat zulke interieurs in de kortste keren gedateerd raken. De grote ingrepen bleven be perkt tot het afbreken van een wandje en het verplaatsen van de toonbank. Meer niet, verder moest de kwast het werk doen. De \oude eiken toonbank werd donkerblauw. De lage kasten aan de zijkanten eveneens; er werden bloemmotieven op ge schilderd. De grote losstaande eiken vitrine kreeg een kleurtje. Voor het overleg tussen klanten en opticiën creëerde Colette Janssen enkele hoekjes met kleu rig geschilderde tafels. Lang stu deerde ze op het ontwerp van deze tafeltjes, omdat in één oog opslag duidelijk moest zijn aan welke kant de klant en waar de opticiën moet zitten. De laatste moet immers zijn boeken direct i Colette Janssen in een hoekje van 'haar' interieur. kunnen pakken en het is onhan dig als de klant dan net voor de laden zou zitten. De mosgroene vloerbedekking maakte plaats voor donker blauw, terwijl centraal in de winkel een gedeelte parket werd gelegd dat de bezoekers bijna automatisch naar de toonbank loodst. De winkel is groot, daar door konden donkere kleuren - vooral dus blauw - worden gebruikt. Op een meter boven de vloer verandert echter alles. Dan voeren lichte tinten de boven toon. Verlichting - halogeen op de monturen en verder vooral 'ouderwetse' in het plafond inge bouwde spots om het degelijke karakter van de zaak te benadrukken - en een bijpas sende etalage completeerden de verbouwing. Eigenhandig Colette Janssen heeft het karwei grotendeels eigenhandig uitge voerd. De reacties op het nieuwe interieur zijn zonder uitzonde- FOTOJAN DROST ring positief. Bij de entree ligt een grote mat. Heerde is een mooi dorp in een landelijk ge bied. Door de Dorpsstraat klos sen boeren op klompen. Als een van hen de winkel binnenkomt, doet zich iedere keer hetzelfde tafereel voor; even rondkijken, en dan de klompen uit. De mat is groot genoeg. Dagelijks worden we om de oren geslagen met onheilspellende cijfers over de gevaren van dit of dat. Over de grond, de lucht, de zon, over alles wat eens Puur Natuur was en dus goed, ligt nu een grauwsluier van risi co's. Net heb je een huis ge kocht of de overheid komt je voortuin afgraven, stofdeeltjes in de lucht, zo hoor ik net, zijn goed voor achtduizend doden per jaar, en zelfs de zon, toch de moeder van al het aardse leven, lijkt nu meer een bron van dood dan een bron van leven te zijn, want van zonne stralen kun je ook al kanker krijgen. Per jaar krijgen 18.000 Neder landers kanker van de huid en elk jaar gaan 450 Nederlanders aan die ziekte dood. Die cijfers wassen elk jaar aan en voor de oorzaak hoef je alleen maar naar boven te kijken. De zon dus. Bruin is nu eenmaal de mode, de duurste mode per strekkende meter, en nadat we een winter lang als een kelder beest hebben geleefd, maken we verre reizen om onze melk witte huid aan te kleuren in een exotisch land met zongarantie. Maar het Ultraviolette (UV) licht in de zonnestralen is in staat om het DNA van de huid cellen zo te beschadigen dat de cellen op hol slaan. Hoe meer UV, hoe meer huidkanker. Hoe gevaarlijk is nou de zon? Daar wordt in wetenschappelij ke kring al jaren hevig over getwist. Dat zonlicht huidkan ker kan veroorzaken staat vast. Dat méér zonlicht méér huid kanker veroorzaakt is ook ze ker. Maar daar volgt merk waardig genoeg niet uit dat je de kans om aan huidkanker te overlijden tot nul zou kunnen reduceren door zoveel mogelijk de zon te mijden. Bekijken we de cijfers. Per jaar krijgen 18.000 Nederlanders huidkan ker. In het overgrote meren deel van de gevallen, 90 pro- door Jan Paalman cent, blijkt het dan te gaan om twee types kanker: het basale- cellencarcinoom en in mindere mate het plaveiselcelcarci- noom. De ene soort begint als een klein, bolvormig en glazig knobbeltje dat heel langzaam groeit en de ander als een traag groeiend rood knobbeltje. Uit eindelijk ontstaat er een hard nekkig zweertje en dan vooral op veelvuldig door de zon be schenen plekken als neus, lip pen, oren, nek en de rug van de hand. Voor deze soorten geldt inderdaad: hoe meer zon hoe meer kanker. Maar aan de an dere kant is de genezingskans heel erg hoog, wel 95 procent, omdat ze zich zelden over het hele lichaam uitzaaien. Van de 450 mensen die per jaar aan huidkanker overlijden gaan maar 80 mensen aan deze beide types kanker dood. Dat ligt bij een volgend type huidkanker, het melanoom, heel anders. Een melanoom is een op hol geslagen moeder vlek. Ieder jaar krijgen 1800 mensen dit type kanker, en om dat het melanoom zeer kwaad aardig is, en omdat elk jaar het aantal melanomen met tien procent toeneemt en over tien jaar zal zijn verdubbeld, maakt men zich in medische kringen grote zorgen. Een toename in grootte of dikte van een moe dervlek kunnen op een begin nend melanoom wijzen, of an ders wel het verschieten van kleur (vaak eerst heel donker en later alle kleuren door el- Bruin is nu eenmaal de mode nadat we een winter lang als een kelderbeest hebben geleefd. FOTO ANP kaar), een rafelige rand of jeuk. Met deze verschijnselen is het raadzaam om de huisarts te raadplegen, want veel uitstel kan de behandeling van een melanoom niet velen. Eerst groeit hij oppervlakkig over de huid, maar al gauw duikt hij de diepte in, waarna hij al snel en dodelijk uitzaait over het hele lichaam. Als men er vroeg bij is, dus voordat het melanoom zich heeft uitgezaaid, is de ge nezingskans ongeveer 80 pro cent. Hoewel het melanoom slechts bij 10 procent van alle mensen met huidkanker voor komt, maakt het toch de mees te slachtoffers: 350 van de 440, ofwel 80 procent van alle Ne derlanders die per jaar aan huidkanker overlijden. In 1950 stierven twintig mensen aan een melanoom, in 1988 waren dat er 450. Als je rekening houdt met de bevolkingstoena me is dat een viervoudige stij ging- Hoe dat komt is nog steeds onderwerp van een verhitte dis cussie onder huidartsen. „Voor de indrukwekkende stijging van het aantal melanomen be staat nog steeds geen afdoende verklaring", zo luidt stelling 1 van het proefschrift waarop dr. Patty Nelemans vorige maand in Nijmegen promoveerde. Wat is het geval? Het ligt voor de hand om de zon als hoofdschul dige aan te wijzen. Want het melanoom komt, net als de an dere vormen van huidkanker, vooral voor bij mensen met een gevoelige huid: blond dan wel rossig haar, melkwitte huid, sproetig, en snel aangebrand. Maar anders dan je zou ver wachten komt het melanoom bij mensen die altijd buiten zijn stukken minder voor. Een re gelmatig gebruinde huid lijkt zelfs enige bescherming te bie den. Dat lijkt de zon dus vrij te pleiten, maar nee. Huidartsen bedachten de volgende theorie. Het melanoom ontstaat juist als je zo af en toe met je witte huid vol in de zon gaat zitten. De huid kan dan geen beschermen de pigmentlaag opbouwen zo dat het schadelijk UV-licht on beperkt kan toeslaan. Maar ja. Deze zogeheten 'inter mitterende zonlicht hypothese' verklaart weer niet waarom het melanoom in meerderheid op de bedekte delen van de huid ontstaat. Nelemans bestudeer de 25 onderzoeken en vond maar heel weinig bewijs voor de relatie tussen zonlicht en melanoom. Nauwelijks bewijs genoeg om de enorme ophef over de gevaren van zonlicht te rechtvaardigen. In een eigen onderzoek ging ze na of er misschien een verband was tus sen contact met water en het ontstaan van een melanoom. En ja. Vergeleken met ander mensen hadden jnelanoompa- tiënten meer gezwommen, meer aan watersport gedaan, waren vaker naar zonnige lan den afgereisd en bezaten ook meer zwemdiploma's. Ook bleek dat zwemmen in vervuild water de kansen op het krijgen van een melanoom verhoogde. Met het aantonen van dit ver band is nog niet per se de oorzaak van melanoom vastge steld, want een relatie tussen twee verschijnselen hoeft nog niet te zeggen dat het een de oorzaak van het ander is. Maar de zwemhypothese is wel inte ressant genoeg om die verder te onderzoeken. Kort en goed. Zonlicht kan inderdaad kanker van de huid veroorzaken, maar die kanker is heel goed te behandelen. En bij het ontstaan van de echte moordenaar, het melanoom, kan de zon voorlopig worden vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Door Marijke Prins Als het weer even meezit, kan de barbecue (of zoals de Amerikanen hem zo handig noemen de bbq) weer tevoorschijn gehaald worden. Voor liefhebbers van gegrillde krabbetjes hier een pittige zoetzure saus met rabarber en gember. Voor ruim een liter saus Voorbereidingstijd: 10 minuten Kooktijd: 45 minuten 750 gram rabarber 150 gram geconfijte gemberbolletjes 150 gram rozijnen 30 gram lichtbruine basterdsuiker 3V2 dl rode wijnazijn 3 middelgrote uien 3 tenen knoflook 1 mespunt cayennepeper 3 laurierbladeren V2 theelepel kruidnagelpoeder (of 3 kruidnagelen) 1 mespunt gemalen piment 3 flinters foelie 3 theelepels gemalen koriander 3 theelepels zout Maak de rabarber schoon en snij de stelen in ruim vijf I centimeter lange stukken. Schil de uien en snipper ze grof. Doe hetzelfde met de knoflooktenen. Stort de ingrediënten in een ruime pan en bestrooi ze met de kruiden en suiker. Schep het geheel om en giet de azijn erover. Breng de pan snel aan de kook en laat hem onder regelmatig roeren lekker doorpruttelen op een niet al te laag vuur. Na ruim 20 minuten valt de rabarber uit elkaar. Laat de saus nog een flinke tijd doorkoken (20 minuten) om het overtollige vocht de kans te geven te verdampen en de saus een mooie ronde smaak te gaven. Maak ondertussen potten en potjes brandschoon om de zoetzure saus in te bewaren. Giet de saus heet in de potten en laat deze met deksel eraf afkoelen. De saus is maanden houdbaar; voldoende voorraad voor de hele zomer bbq - en. DE STEM Door Jetty Ferwerda Veel mannen hebben er ongetwijfeld al maandenlang smachten! naar uitgekeken. Naar die eerste, warme zomerdag waarop! vrouwen weer flaneren in luchtige zomerjurken en hun blote armen en benen aan de zon toevertrouwen. De afgelopen weke hebben ze hun hart kunnen ophalen. Doorschijnende jurken lange en korte, met of zonder split, strak en wijd, alle mogelijke! modellen passeerden het terras. Na een periode waarin de modewereld de dood van de jurkl voorspelde, lijkt dit kledingstuk meer aanwezig dan ooi: Misschien ook wel omdat het in veel vormen wordt gepresen-| teerd. Een jurk van tegenwoordig kan ergens óver en gedragen worden: een opengeknoopte doorknoopjurk over effll catsuit en een klokkend jurkje op een legging, een lange rok o| spijkerbroek. Vooral de materialen lenen zich voor die combiMj ties: linnen, katoen en dunne zijde laten zich makkelijk in bijvoorbeeld stugge jeans. De jurken van dit seizoen ademen een steeds wisselende sf De ene keer doen ze denken aan boerenmeiden, dan weer aai hippies of Marilyn Monroe. De modieuze snit van de jurk ij] lang, sluik en simpel zonder frutsels. Zo'n jurk wordt gedragen met plateauschoenen en een lang, mouwloos vest. Vo#| wie durft, zijn er strakke, tubevormige stretchjurken. Tijdloz" zijn de mouwloze doorknoopjurkjes in piepklein bloemendess®! of kleine ruiten. Voor een feest of zomaar door-de-weekse glitWl zijn de Marilyn Monroe-achtige jurken met wijde cirkelrok ®l haltersluiting. Een parodie op de slonzige huisvrouwentypes uit films laat Ka'l Lagerfeld zien. Hij benadert het jasschort op een geheel nieuwtl manier, door er een serieuze doorknoopjurk van te maken. Ijl stof liet hij met een tuttig dessin bedrukken, bestaande pumps, kettingen en tasjes. Het kan gedragen worden op s"! lange rok, compleet met charmante teenslippers en een hot doekje. Nog verder in de tijd gaat Lagerfeld met zijn lange jurken®! negentiende eeuwse stijl. De romantiek is weer terug in "I mode. Lange jurken in dunne voile, bedrukt met tere bloeffl®| Het silhouet is smal en lang en wordt versterkt door knielange jasjes die op zo'n jurk gedragen worden. Opvallend detail aan de nieuwe zomerjurkjes is het decolWj Dat mag er in ieder geval wezen. Geen wonder dat verschillende lingeriecollecties de gevulde bh's en push-" terugkeren. Lyon (ap) - Blinde wijndrinkers in Frankrijk kunnen' favoriete fles vanaf volgende week zonder problemen uit] wijnrek pakken, mits ze van Beaujolais houden. De Ff»' wijnboer Daniel Miehaud uit die streek gaat zijn fl® namelijk van etiketten in braille voorzien. Miehaud plakt over het gewone etiket een doorzichtige sticker^ in braille de naam van de wijn op staat. De techniek, Pas'1®! genaamd, wordt in Frankrijk gebruikt om kassa's, straatnatfe'| verkeersborden voor blinden leesbaar te maken. Door Margit Spaak-van Bruggen Nijmegen - „Bisschop Bar moet een verscheurd mens zijn. Hij heeft, naar we mo gen aannemen, écht gepro beerd zich te houden aan de verplichting van het celibaat en desondanks toch een sche ve schaats gereden. Het is heel menselijk. Zelfs een bis schop, in zo'n eenzame posi tie en zo kwetsbaar, is geen heilige. Maar hij moet zeer teleurgesteld zijn in zichzelf omdat hij, diep gelovig, toch niet kon voldoen aan wat nu eenmaal regel is in zijn kerk." Dat denkt de psychologe drs.' A. aa Hoenkamp-Bisschops, die aan vr| de Katholieke Universiteit in on Nijmegen promoveert op haar md onderzoek „Intimiteit en be- bal schikbaarheid. Het celibaat bij val priesters in het basispastoraat", del Hoenkamp interviewde daarvoor m 24 willekeurig gekozen priesters stq uit de zeven bisdommen. Het is voor het eerst dat wetenschappe- ïvil lijk onderzoek gedaan is naar de F manier waarop katholieke gees- zd telijken zich aan de celibaatsver- he| plichting proberen te houden. ba Het celibaat werd in de twaalfde lei| eeuw verplicht gesteld. Bij het pa Tweede Vaticaans Concilie in de hel jaren zestig is vastgesteld dat gel Twee broers. Arnhem mers van geboorte. Beide op leeftijd nu. In hun jongelingsjaren alletwee op een seminarie gezeten. De een bij de Kruisheren in Uden, de ander bij de Missionarissen van het 1 H.Hart in Driehuis-Vel- sen. Niet van hun geloof afgevallen. Maar ze zit- 1 ten toch niet meer op hetzelfde spoor. Dat j blijkt uit de openhartige i brieven die ze elkaar de laatste jaren hebben ge schreven. Over vroeger I en nu in de kerk. Door Jan Bouwmans I Beste Henri' Kerckhoffs (75 jaar) en 'Goede Bert' Kerkhoffs J (68 jaar). Ze spellen hun achter- I naam niet exact hetzelfde. Toen I Henri ontdekte dat honderd jaar [geleden in Maastricht een fout was gemaakt met de spelling van de naam van zijn stamvader, liet I hij zijn achternaam door de kan- tonrechter in de oorspronkelijke I spelling herstellen. Kerckhoffs I dus in plaats van Kerkhoffs. Ge- I voel voor historie. IHun briefwisseling is een per- Isoonlijk relaas. Maar tegelijk een I tijdsdocument. Zestig jaar ka- Itholicisme in Nederland, beleefd l,°or twee geëngageerde broers. IMet vaardige pen aan het papier I toevertrouwd. Geen wonder, Iwant Henri is jaren lang journa- I ist geweest en Bert zijn hele v9 Ijeven. 'Anders denkend katho- rcj 'lek hebben ze het boek ge- bi uoemd waarin ze hun brief wis- h| seiing aan de openbaarheid prijs ad geven. Het verschijnt dezer da- gen bij Gooi Sticht in Baarn. Ce gebroeders Ker(c)khoffs b| J"1™®11 ud een oerdegelijk nJ I oms-katholiek gezin. Hun m (ouders kwamen uit Limburg, id ader was deed in textiel. De til roers herinneren zich hem als til oom, eerlijk, rechtlijnig, ge- dl L een eeuwige waarheden. Dl J annen als Poels en Ariëns wa- h| I™, .?,aar zijn hart. Hun gang e1 Kin di ?aar seminarie was n| IpJr <r> r moe(ier gestimu- hl tort u .af' onderdanig', herin- s/ lw - zich haar. Voor Bert v| Ka; ze roomser dan de paus. Dl L,„ hij als seminarist verliefd a| La ir °P ®onneRe die bij pa in de n. ltatenW te' was moe in alle rf feikrii 'let. grootste deel van Bert ,veh 111 Nijmegen gewoond, s altijd in Arnhem geble- ten (anp) - De kerk er- L e problemen die vrou- als h3ar voren brengen, niet Daa„ eigen problemen. Li"?66 ,handelt zij in de re n van feministische vrou- i mm-1? stritë met haar eigen "i gemf zeifverstaan" als 3 [gemeenschap van gelijken" 6. "gemeenschap van mensen §1 Belong08?6,11 ziin elkaar in t# r op te bouwen. Pet PtoelTl dïS' L' berkman in si jrouwen i" 'Reeht doen aan o| Éij w0pnóa de kerken waarop zi lersiteit aa4n de Vriie uni- hl frof-dr. HM /mtsteTdam bÜ §4 roveerd w!'i ert ls SePro" lin dit i erknian is sinds be- ferbonriiaar aIs docent ethiek v» piversitPit33" de Theologische vl f sneu van de Gerefor- tJ

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 8