Op de drempel van de ouderdom BOEKENLEGGER KINDER BOEKEN Countrymuziek en mysteri POPPODIA THEATER Vindingrijke vrouwen bij Angeles Mastretta Vriendenboek voor Ad den Besten (70) Polen en Duitsl op Theaterfesti BOEKENGIDS Nieuwe Ludlum is ouderwets spannend 'Funérailles': prachtige roman van Frédéric Bastet Reisverhalen van Kees van Kooten Het fysieke in Optima Biografie Roald Dahl Concertagenda I J», 0 (Weird Assholes Crazy Knock Ou AntfuS wa"ted to do on stage, but neve: rle n en brengen zowel muzikale Toneelgroep De [Appel °P Venetiaanse toer Natil brei DE STEM VRIJDAG 14 MEI 1993 ié t iSBhWv** 4S IJ -1L: S" -JUj. jnt*< Jü'jj i .OS Door onze redacteur Camiel Hamans Dichten is geen vak, het is een levensvervulling. Maar een die slecht betaalt. Daarom doen dichters er wat bij. Ze zijn uitge ver, als Theo Sontrop, docent, als Tom van Deel, wetenschap per, als Rutger Kopland, vertaler als Cees Buddingh', bloemlezer als Gerrit Komrij of criticus-es sayist als Wiel Kusters. Er is er een die alles in één persoon is: Ad den Besten. Maar hij is nog meer: theoloog-liturgi- cus als Huub Oosterhuis, Willem Barnard en Jan Wit. Inspirator stimulator als Albert Verweij en Ed Hoornik. En gids naar onbe kende literaire gebieden. Op dat punt is hij uniek. Hij ontsloot met zijn bloemle zing 'Stroomgebied' (1953 en '54) niet alleen de Nederlandse experimentele dichtkunst, maar hij ontdekte bovendien de stem van het andere Duitsland. Zijn lezing, artikel en latere boekuit gave 'Deutsche Lyrik auf der anderen Seite'(1958, '59 en '60) shockeerden de hele 'vrije we reld'. De DDR was een land van staatsterreur en sociaal-realis- me. Dat in die atmosfeer ook anders geschreven en gedicht kon worden, dat er daar nage dacht en gesproken werd over vragen van moraal, ethiek en integer kunstenaarschap bleek in die dagen van anti-communis- me onvoorstelbaar. Ad den Bes ten toonde de verblinding aan. Het werd hem niet in dank afge nomen. Ad den Besten was uitgever van de Windroos en Seismogram. Twee reeksen poëziebundels, waarin bijna alle belangrijke dichters van na de oorlog gepu- Door Johan Diepstraten Inmiddels zijn er world wide 195 miljoen exemplaren van de thril lers van Ludlum verkocht. Dat betekent, zo liet een overijverige redacteur van uitgeverij Lui- tingh weten, dat er iedere 18 minuten iemand in de wereld een Ludlum bij de kassa afre kent. Bedoeld zal zijn: iedere 18 seconden. Met een simpele zak- -japanner is precies te bepalen op welk tijdstip het 200 miljoenste exemplaar over de toonbank gaat. Het is gemakkelijk om schamper over dit verkoopsucces te doen, maar in een aantal gevallen is de kritiek onterecht. 'Het Bourne bedrog', 'Het Jason dubbelspel' en 'Het Meduse ultimatum' is wat mij betreft een trilogie die ingelijst mag worden. De jacht van David Webb op Carlos, de werkelijk bestaande terrorist die onlangs uitgebreid door David Y. Yallop is geïnterviewd, vol doet exact aan de eisen van het genre: een vlotte aaneenschake ling van spannende scenes, veel onverwachte complicaties die uiteindelijk functioneel zijn en lang niet zo beroerd geschreven als algemeen wordt aangeno men. Het succes van Ludlum is niet alleen te verklaren, het is nog terecht ook. Het probleem voor de kopers is dat Ludlum behalve voortreffe lijke thrillers met evenveel ge mak bakstenen met tekst afle vert. Welke Ludlum is wel en welke is niet de moeite waard? 'Het Omaha conflict' dat vorig jaar verscheen is een groot ver koopsucces, het aantal spijtko pers moet groot zijn. De vuist dikke roman is het vervolg op het faliekant mislukte 'Shepherd commando' over de ontvoering van de paus. Ludlum haalde ge neraal Mackenzie Hawkins van stal - een ongeloofwaardige hoofdpersoon- maar het ergste was dat Ludlum nog één keer probeerde om een humoristische thriller te schrijven. Wie heeft de eerste honderd pagina's over leefd? Goddank is Ludlum nu van dat onzalige idee teruggeko- bliceerd hebben. Andreus, Vin kenoog, Polet, Warren, Ooster huis, Poort, Schulte Nordholt, Kouwenaar, Hanlo, Guillaume van der Graft en Josef Eyck- mans. Poëzie van zeer verschil lende snit en toon. Den Besten, hoewel zelf als dichter aanslui tend bij de traditie, verleende gastvrijheid aan ieder bij wie hij een eigen geluid en een authen tiek talent waarnam. Den Besten is psalmberijmer, Hölderlin-vertaler, Bobrowski- ontdekker, Rilke-kenner, Mis- kotte-bezorger en Wilhelmus- onderzoeker. Hij ontving de Nij- hoff-prijs voor zijn Hölderlin- monnikenwerk. Toch hoort zijn naam niet bij de letterkundige eerste-plansfiguren. Hij werkt op de achtergrond. Zijn eigen verzen zijn geen gewelddadige hemelbestormende orakelspreu ken. Hij zoekt geen publiciteit en geen erkenning. Hij krijgt die wel. Wekelijks zin gen de gemeenten zijn liederen en gezangen, maandelijks wordt hij gevraagd door tijdschriftre dacties voor artikelen en nu na zeventig jaar krijgt hij een hul debundel. Toepasselijk getiteld 'Dienstbaar doch dichterlijk'. Dichters werken er aan mee, familieleden, predikanten, Oost- Europa-specialisten, germanis ten, katholieken, hervormden, gereformeerden, joden, Neder landers, Vlamingen en Duitsers. Een kleine 300 pagina's warme woorden en dankbaarheid. Een eerbetoon voor wie nooit eer gezocht heeft. 'Dienstbaar doch dichterlijk. Li ber amicorum voor Ad den Bes ten'. Boekmakerij G.J. Buitink Brasschaat, prijs 37,50 (giro 4379957 t.n.v. G. Buitink Bras schaat (B) men om leuk uit de hoek te komen. Een ouderwets onderhoudende thriller is 'De Scorpio obsessie' die doet denken aan het betere werk dat Ludlum heeft gepubli ceerd. Na een aantal jaren tob ben heeft hij gekozen voor de vaste succesformule van de een ling die een wereldomspannend complot probeert te verijdelen. Nieuw bij Ludlum is dat de tegenstander van de eigenlijke held een vrouwelijke terroriste (Bajaratt) is. Dat zij met de moord op de president van Ame rika een ware terreurgolf van aanslagen zal veroorzaken (op de premier van Engeland, de president van Frankrijk en het hoofd van de Israëlische rege ring) is weer volgens het ver trouwde procédé. Een liefdeskoppel komt al vrij snel tegenover elkaar te staan, de hoofdpersoon wreekt de dood van zijn vrouw, een aantal cor rupte 'Schorpioenen' gaat ten onder: de 600 pagina's tellende roman bevat weer veel ingre diënten om de lezer aangenaam bezig te houden. Ach, de geest heeft af en toe recht op vakantie en een Ludlum is daarvoor zeer geschikt. De Ludlums zouden al leen wat minder omvangrijk mo gen zijn. De VW-Amsterdam zal het toch aardig vinden dat in een wereldthriller als 'De Scorpio obsessie' voortdurend verwezen wordt naar gebeurtenissen in Amsterdam, waarbij de stad nu eens niet negatief wordt be schreven. Ze zullen er ongetwij feld zijn, de toeristen die komen kijken waar de vrouw van de hoofdpersoon geflikt is door de KGB. Een Ludlum-tour door Amsterdam moet inmiddels voor de Amerikaanse liefhebbers van het werk - meer intriges spelen zich hier af - een aardige toeris tische attractie kunnen worden. Robert Ludlum: 'De Scorpio ob sessie'. Uitg. Luitingh- Sijthoff. prijs 36,90. tec Jb. bus Robert Ludlum FOTO LUITINGH Frédéric Bastet FOTO KLAAS KOPPE Door Johan Diepstraten Ter nagedachtenis aan prins Felix von Lichnowsky schreef Franz Liszt 'Funérail les' in oktober 1849. In dezelfde maand overleed Chopin en het is aannemelijk dat diens dood Liszt eveneens geïnspireerd heeft. 'Funérailles' is volgens één van de hoofdpersonen in de gelijknamige roman van Frédéric Bastet absoluut volmaakt. Maar 'hoe aangrijpend Funérailles ook klonk, zelfs aan dit stuk zaten volgens hem geniepige randjes kitsch, waar Liszt zich zelden voor gegeneerd scheen te hebben.' Geneert Bastet zich voor de 'geniepige randjes kitsch' die hij in zijn roman heeft verwerkt? De romanpersonen verontschul digen zich wel voor hun levenswijsheden die niet misstaan op een kalender. Maar wie op de drempel van de ouderdom staat en de balans opmaakt - het belangrijkste thema van de roman 'Funérailles' - doet er misschien verstandig aan om obligate uit spraken van Marcus Aurelius, Epicurus en keizer Tiberius te wegen naar de huidige maatstaven. Ook kalenderwijsheden kun nen tot inzicht leiden. Filosoferen over de kwaliteit van het leven nu de ouderdom definitief nadert, is wat de personages in 'Funérailles' het meest bezighoudt. Zij staan op een keerpunt in hun leven: professor David Hendrix (59) vertrekt naar Capri op het moment dat zijn vrouw hem voor de zoveelste keer in de steek heeft gelaten. Zijn vriendin Sybille (60) heeft zojuist haar man, een eminent pianist, verloren en overweegt wat haar te doen staat. Om deze twee hoofdpersonages zwermen mensen die zich bevinden in de wachtkamer van de dood: onder andere een dementerende moeder en een hoogbe jaarde, roekeloos levende vrouw. Met deze figuren kan Bastet laten zien welke ver schillende levensinstellingen de ouderdom tot gevolg heeft. Verval De weduwe Sybille maakt zich weinig illusies: de naderende ouderdom staat in eens voor haar 'als een zwart ondoordring baar oerwoud waarvan de ondergrond een moeras was.' Er is niemand die op haar wacht, ze voelt zich uitgerangeerd en met de nek aangekeken vanwege haar lichame lijke verval. Haar probleem is dat ze zich moet wapenen tegen een dreigend isole ment, geleidelijke aftakeling en de een zaamheid voor de deur. 'De afgelegde weg werd dagelijks nog groter. Wat nog in het verschiet lag speelde geen actieve rol meer. Hoeveel toekomst heeft een vogel als de winter begint?' Het absolute tegendeel van Sybille is de bejaarde Bella Jansonius die de ouderdom ziet als een uitdaging van 'spirituele crea tiviteit'. Niet te veel over de leeftijd naden ken, houdt zij zich voor, want de zin van het leven is wat je er zelf van weet te maken. Zij draagt een groot lichamelijk geheim met zich mee dat, eenmaal prijsge geven, het einde van haar onstuimige lief deleven zou betekenen. Ze zorgt er wel voor dat het zover niet komt. 'Het is altijd raak,' vertelt de tuinman op Capri. 'Fucky, fucky. Vannacht, de hele nacht. Molto speciale'. Capri De meest uitgewerkte figuur in 'Funérail les' is de historicus David Hendrix die aan het begin van de roman op reis gaat naar Capri met in zijn tas vier boeken: een recente vertaling van de Odyssee, een stu die over keizer Tiberius, een boek over Capri en een bundel essays over euthana sie. Daarmee tekent Bastet zijn hoofdper soon in één zin. Dat David juist naar Capri gaat is geen toeval: voor Tiberius was Capri 'het ideale oord geworden van re traite in ouderdom'. Het is voor de historicus bovendien een eiland waar ouderdom niets te betekenen heeft: 'Je wordt hier als het ware opge duwd door het verleden, je zit er recht boven. Elke steen lacht je uit. Als hier iemand doodgaat, verdwijnt hij niet, hij voegt iets toe.' De belangrijkste vraag voor David is im mers wat de zin van alles is geweest. Hij heeft een groot aantal boeken en artikelen op zijn naam staan, een paar eredoctoraten en fraaie decoraties, maar een evenwichtig en tevreden mens is hij in al die jaren niet geworden. Het proces van ouder worden voltrekt zich helemaal anders dan hij zich had voorgesteld. 'Je veranderde juist hele maal niet. Het waren de omstandigheden die dat deden. Waarom nam een mens zichzelf zoveel kwalijk en bleef hij dat doen, zelfs nog op de drempel van de ouderdom?' Senioren Met deze karakteriseringen van de perso nages als uitgangspunt schreef Bastet een indrukwekkende roman. Zo vaak komt het in de Nederlandse literatuur niet voor dat de gevoelens van de senioren centraal staan en gezegd moet worden dat het inlevingsvermogen van Bastet groot is. Wat betekent het om in het voorportaal van de dood te leven en om je heen mensen te zien wegvallen? 'Weer eentje, de hoe veelste dit jaar al?' Het leidt bij één van de personages tot verschrompeling van gevoe lens 'waarover je ook met een ander niet spreken kon'. In navolging van Marquez ('Liefde in tijden van cholera') komt ie mand tot het besef dat 'ouwe mensen' van elkaar kunnen houden op êen bijzondere manier. Deze onderdelen van de roman zijn vol overtuiging beschreven. Ook al heeft Bastet de neiging om werke lijk alle zijstraten in te slaan die hij onderweg tegenkomt - de uitstapjes naar het verleden (Tiberius) en de beschrijvin gen van Capri - toch blijft de roman boeien. Een hechte structuur lijkt 'Funérailles' te hebben omdat Bastet is uitgegaan van het origineel van Liszt, maar vanwege de vele wisselingen van perspectief en vooral vanwege de herhaal delijke 'onderbrekingen' van de auteur, valt er wel wat af te dingen op de composi tie. Hinderlijk is het allemaal niet, omdat iedere alinea met zoveel precisie is ge schreven. De grootste verdienste van de roman is dat Bastet zijn (ongetwijfeld persoonlijke) filo sofieën over de ouderdom heeft verweven in een uitermate aantrekkelijk 'verteld verhaal' dat te mooi bedacht is om op deze plaats te verraden. Alle personages hebben iets met elkaar te maken en aan het einde van de roman blijkt dat alles als een mooi mozaïek in elkaar past. Voor een kenner van de antieke wereld als Bastet is dat misschien wel het belangrijkste. Frédéric Bastet: 'Funérailles'. Uitg. Querido, prijs 37,50. Door Elly Poppe-Stolk „Mijn toon is niet die van vrou wen op het oorlogspad, maar van vrouwen die vrij leven en vrij vertellen", zei de Mexi caanse schrijfster Angeles Mastretta in 1990 over haar verhalenbundel die - na haar eerste boek Mexicaanse tango - nu ook in het Nederlands is verschenen, onder de titel 'Vrouwen met grote ogen'. Zo'n uitspraak doet het prima om een boek te promoten in deze tijd van feminisme waar de agressieve kantjes van af zijn. En hij klopt ook, alleen anders dan men zou verwach ten. De vrouwen die in de zeve nendertig verhalen van deze bundel centraal staan, leven namelijk in andere tijden en omstandigheden dan wij. Hun belevenissen vinden plaats in de jaren dertig en veertig, in de beter gesitueerde milieus van de Mexicaanse provinciestad Puebla. Voor Mastretta een vertrouwd decor, omdat ze er in 1949 zelf in werd geboren. Haar hoofdfiguren noemt ze 'tante' plus voornaam, wat ver wijst naar de verbondenheid tussen die families of in elk geval de heersende ons-kent- ons-sfeer. Deze vrouwen heb ben op een vanzelfsprekende manier van de andere sekse leren houden. Hun grote gene genheid voor vader of grootva der, de eerste volwassen man nen die een vrouw in haar leven leert kennen, komt in verschil lende verhalen nadrukkelijk naar voren. Gescheiden Nergens vechten deze vrouwe lijke personages hun traditio neel aan de man ondergeschik te positie expliciet aan. Wel manoeuvreren ze elk op hun eigen wijze in de ruimte die voor hen overblijft. Deze ruim te blijkt - wanneer ze eenmaal als vanzelf in het doorgaans voor hen gearrangeerde huwe lijksbootje zijn gestapt - onver moed groot te zijn. Want een getrouwde vrouw is niet alleen verlost van het toezicht van haar familie, maar heeft ook een zekere bewegingsvrijheid, doordat de .vrouwen- en man nenwereld tamelijk gescheiden zijn. Bovendien zijn Mastretta's mannen bijna allemaal zeer re delijke echtgenoten die hun vrouw niet constant op de huid zitten. Toch blijft er één groot obstakel dat Mastretta's vrou wen kan beletten zichzelf te zijn, namelijk de publieke opi nie. Deze bestraft norm over schrijdend gedrag met maat schappelijke uitsluiting. Daar kan bijvoorbeeld de 'tante' die zwijgend haar biezen pakte, nadat haar man een onterechte jaloezie-scène had gemaakt, van meepraten. De Mexicaanse schrijfster Angeles Mastretta FOTO JERRY BAUER De vrouw die niet trouwt krijgt er ook mee te maken. Eén van hen zette daarom zelfs een trouwerij met de handschoen in scène en noemde zich kort daarop weduwe. Tegen deze achtergrond brengt elk verhaal een ander vrouwenkarakter in een andere situatie. Nu eens gaat het over 'tantes' die slim, kranig of vasthoudend en altijd discreet, de minder rooskleuri ge kanten van het leven het hoofd bieden, dan weer over hoe vrouwen elkaar tot het le ven het hoofd bieden, dan weer over vrouwen elkaar tot steun zijn wanneer een echtgenoot vreemd gaat, een pretendent de benen neemt of een ernstige ziektelijke liefde, daadwerke lijk of in de fantasie beleefd. Opvallend vaak is dat een rela tie met een jeugdliefde. Mastretta's feeling voor het on gewoon pittoreske doet denken aan Isabel Allende. De vrouw, bijvoorbeeld, die wat as van haar dierbaren gemixt in een kistje bewaart en bepaald heeft dat na haar dood haar eigen as zich daarmee zal vermengen, zou zo in een van Allende's boeken passen. Een ander raakvlak is dat beide schrijf sters veel waarde hechten aan het vertellen van verhalen. Allende's Eva Luna is er haar minnaar mee tot steun, een van Mastretta's 'tantes' denkt er zelfs haar baby mee van de dood te redden. Mastretta's vrouwen zijn energiek en vin dingrijk en beschikken over de gave in hun alledaags bestaan een stukje hemel te scheppen. De variatie in thema's en ka rakters maakt Mastretta's ver halen inhoudelijk erg aantrek kelijk. Ook wat de verteltrant betreft spreken ze sterk aan. Mastretta schrijft origineel, speels en onverbloemd. De in teresse wordt al meteen gewekt met haar openingszinnen. Wie wil niet snel verder lezen na een begin als dit: 'De verloofde van Clemencia Ortega wist niet wat voor een vat vol dwaasheid en hartstocht ze was toen hij die nacht het deksel erafhaal- de'? Angeles Mastretta: 'Vrouwen met grote ogen'. Uitg. Wereld bibliotheek, prijs 29.90. Deze zomer verschijnt het nieu we boek van Kees van Kooten. Het is 'Verplaatsingen', een bun del verhalen over de reizen die hij met zijn vrouw maakte naar onder meer Indonesië, New York en Parijs. Hij beschrijft bijvoor beeld hoe hij in New York de film 'Jungle Fever' van Spike Lee bekijkt en zich 'blozend als een boertje van buiten dat thuis in Amsterdam al niet meer op kijkt van een weggeworpen he- roïnespuit' realiseert, 'dat die nieuwe bodembedekker bestaat uit gebroken crackcapsules, Crack! Dat is het enige dat we nog niet kennen, in Nederland!' Ook dit nieuwe boek van Van Kooten zal wel weer snel over de toonbank gaan. Van 'Zwemmen met droog haar' werden in tien maanden 182.000 exemplaren verkocht. De eerder verschenen boeken haalden tussen de 6 en de 17 drukken. Wat hebben Toon Teilegen, Ton- nus Oosterhoff, Jan Stavinoha, Henk Pröpper, Anil Ramdas, Ar no Breekveld, Nelleke Noorder- vliet, Philip Mechanicus, Arjan Peters, Marcel Möring, Stephan Sanders, Lucebert, Dirk van Weelden, Charlotte Mutsaers, Huub Beurskéns, K. Michel, Daan Cartens, Atte Jongstra, Jacq Vogelaar, Peter Nijssen, Maarten Asscher en Willem Mel- chior met elkaar gemeen? Ze schrijven een heel nummer van het hoogliteraire tijdschrift Optima vol over lichaamsdelen. Wat is OptimaTer Inleiding schrijft de redactie dat 'in Opti ma sinds een aantal jaren een sterke aandacht zichtbaar is voor het fysiek van de taal en het schrijven'. Wat betekent dat? Dat legt de redactie (onder wie Volkskrant- kunstopperhoofd Michaël Zee man) uit in krom Nederlands: „Proza, poëzie of essayistiek die - naast dat het ergens over gaat - voelbaar maakt dat het hart van een tekst kan kloppen, de zenu- *st Kees van Kooten FOTO DE BE215 wen tintelen, hoe indruk^ invallen in weéfsel en blot ten worden omgezet". Het mag misschien kloppen, 1 derlands in elk geval niet. 'Het fysiek van de taal', jL misschien dit: „Ik zie het bi ne; het buitene construeer (Tonnus Oosterhoff). Of dit: begon moeizaam naar lud happen, ondanks dat ik toelachte" (Jan Stavinoha). Een heel nummer vol priet. krompraat, 'naast dat het over gaat'. Maar het ga: nog nergens over in Optima, is opgeklopt geschrijf zonder belangrijk thema. 'Optima' is latijn voor 'HetE te'. En dat leest een stuk bt (HR) Optima. Elfde jaargang, nrl 1993. Prijs 12,50. In de Tweede Wereldooi raakte Roald Dahl gewoi RAF-piloot en werd hij i sistant air attaché naar hington gezonden. Daar rai hij bevriend met president Je evelt, Leonard Bernstein, LI Hellman en Ernest Hemingi en begon hij te schrijven. In september verschijnt bijl lenhoff de eerste Dahl-' van de hand van Jeremy glown, die eerder de le Robert Louis Stevenson en 11 ry Green vastlegde. Dahl, 1990 stierf, komt naar vorei een avonturier en een g als een toegewijde en veelvi ontrouwe echtgenoot. 'nio Door Muriel Boll Cowboyhoeden, jippiekreten en paarden, dat visioen krijgt Vera als ze weieens per ongeluk in een programma van een christelijke omroep valt. Die draaiden dan country, alleen noemden zij het kuntrie. Jankende, hoog uitha lende stemmen, bloesjes met kantjes en strookjes, laarzen met kwasten.er zijn maar weinig tieners die daar op vallen, coun trymuziek is meer iets voor blije oudere jongeren. Dat vindt Vera van vijftien ook. Zij is de hoofdpersoon in het nieuwste boek van Veronica Ha- zelhoff 'Elmo'. Ze komt met het countrywereldje in aanraking via haar vriend Elmo. Elmo's moeder Jolene die eigenlijk Jan- nie heet, zijn de nieuwe buren van Vera. Jolene is bezig met haar come-back als countryzan- geres. Vera vindt haar nieuwe buren interessant. Ze zien er heel an ders uit, en het is er thuis een flinke chaos van kleren, make up en etensresten. Na schooltijd doet Elmo zo goed en zo kwaad als hij kan het huishouden, want het lukt Jolene niet orde te scheppen in huis, ook niet in haar leven trouwens. Vera komt uit een evenwichtig gezin waar alles op rolletjes loopt, geen wonder dus dat ze gefascineerd wordt door Elmo, die bovendien bloedmooi is en prachtig haar heeft, om te stre len. Elmo's vader Bill, eigenlijk heet hij Wim, heeft zijn gezin jaren geleden gelaten voor het was. Jolene wil absoluut geen contact met hem en wordt bijna hyste risch als dat onderwerp wordt aangetipt. Elmo praat evenmin over zijn vader, die daardoor net zo geheimzinnig blijft als Elmo zelf, die weinig praat over wat hem bezighoudt. Vera weet niet waar ze met hem aan toe is en aan het eind van het boek weet ze dat nog niet, maar het is volkomen duidelijk dat haar vriendschap met Elmo waarde vol is geweest. Een kleine ta- touage van een blauwe zwaluw zal haar daar altijd aan herinne ren. Countrysongs hebben doorgaans hartverscheurende teksten over onbereikbare liefdes die tragisch eindigen; Jolene's leven verloopt net zo tragisch als de liedjes die ze vol overgave zingt. Het ver haal van Elmo en Jolene wordt verteld door Vera in de ik-vorm. Die vorm past goed bij het aan vankelijk afstandelijke dat Vera voelt, naarmate het verhaal vor dert en Vera meer betrokken raakt bij de problemen van haar buren, voel je hoe ze de situatie steeds beter begrijpt en accep- DE STEM I c Mvstère des Voix Bulgares, van avond in Den Haag (A. Philipszaal), morgen in Eindhoven (MC Frits Phi- l?ps)f 21 mei in Utrecht (Vreden- b Bluesfestival Portaal van Vlaande ren met o.a. Jay Owens, Omar the Howlers, Magic Dick, morgen avond in Terneuzen (Zeesluizen) Charles Eddie, zondag in Gent (Vooruit), 17 mei in Utrecht (Vre- denburg) -Elton John, 18 mei m Gent (Flan ders Expo) -Average White Band, 19 mei in Tilburg (Noorderligt) John Mavall/Charhe Musselwhite/ Magic Dick, 19 mei in Utrecht (Vredenburg) -Buddy Guy, 20 mei in Utrecht (Vredenburg) World Roots Festival, 22 -27 juni in Amsterdam (Melkweg) Everly Brothers, 23 mei in Rotter dam (Ahoy') -Susan Vega, 23 mei in Rotterdam (Doelen) -Omar the Howlers, 23 mei in Peer ('t Poorthuis) Wreckless Eric, 24 mei in Amster dam (Paradiso) - Worldparty, 26 mei in Utrecht (Ti- voli) -Harry Connick jr., 27 mei in Ant werpen (Elisabethzaal) - Black Spirit Festival, op 28 mei in Eindhoven (Effenaar) -Walkabouts, 28 mei in Utrecht (Tivoli) - Luther Vandross, 28 mei in Rotter dam (Ahoy') -U2, 29 mei in Werchter B. (festi valterrein), 3 augustus in Nijme gen (Goffert; vvk 15 mei) -Rock-In' Chaam met Captain Gumbo en Spo-Dee-O-Dee, op 30 mei in Chaam. - k.d. lang, op 30 mei in Amsterdam (Muziektheater) - Pinkpop met Black Crowes, Lenny Kravitz, Living Colour, Alice in Chains, Bettie Serveert, Red De vils, Claw Boys Claw, Jayhawks en Thelonious Monster, 31 mei in Landgraaf -Depeche Mode, 1 juni in Rotter dam (Ahoy') -Jayhawks, 1 juni in Amsterdam (Paradiso) -The The. 1 juni in Utrecht (Vre denburg) -Fai - Thd Utr -Gul (uitj gerJ - Fisl -Veil sten -Me J Cha (Fel - Jetfl (Vrl -Dwi (Ti\l -Bril - The! (Tiv -Bob] danl -Pari San lianl Cir<| (Zul -Red! Dan danl -Tori Youi Blac nic juli. - Neil juli -Mos ble, 10-1 Mee -Peai dam -Ray J juli I -Beid met! Dein Los I the 1 juli ij - Prinl en 1| bant -Rocd ce, "1 Stew Wegl Lynj sept< burg HET EUROPEES Theaterfesti val in Theater het Klokhuis (van TIL) in Antwerpen pakt deze week uit met producties uit Po len en Duitsland. Op dinsdag 18 en woensdag 19 mei brengt de groep Dlaczegoja 'Als bloemen in de winter': poëtische teksten op muziek. Voor de pauze wordt door Mi- roslaw Czyzykiewicz 'Autopor tret' gespeeld. Het Duitse Wu Wei Theater bestaat uit twee acteurs die ruim twintig rollen voor hun rekening nemen in het stuk 'Der gute Mensch von Se- zuan' van Bertold Brecht op vrij dag 21 en zaterdag 22 mei. In het Eigentijds Werktheater (EWT) in Deurne/Antwerpen wordtj (en zo mei td beren Barry Jeug< teert. Diezelfde reactie heb(| lezer. Jongeren zullen zich meer aangesproken voelen het onderwerp en door nier waarop Hazelhoff set] vlot, maar niet oppervlak! schetst een overtuigend van het wereldje van de coi muziek en ze beschrijft de wikkelde verhouding tussenj mo en zijn moeder met wai In Hazelhoffs boeken vaak mooie, mysterieuze nen of jongens voor. Ze hun rol op de achtergroi tegelijkertijd van wezenlij»! lang is, dat voel je het hele door. Dan komt er altijd moment waarop die man o> gen op de voorgrond treedtj bloot geeft. Als dat neemt de levensloop hoofdpersonen immers rassende wending, dood vaak in het is ook nu weer het geval. De hoofdpersoon blijft ach»| probeert de gebeurtenis® een rijtje te zetten om fl' en volwassener van te wc Op die manier rondt 1 haar verhalen mooi af ze de lezer een tevreden omdat die zelf ook wat Vi'l; geworden, net als Vera geval. Veronica Flazelhoff: 'El"10;) Querido, prijs 22.90, jaar. PODIUM 't Beest in Goes geeft vanavoni Schoenaerts de ruimte. Met (en van) di speelt hij de bewerking van Thomas B Gewoon Ingewikkeld, over een oudere ac een zolderkamer leeft. De oude toneelspeler bewaart de toneelki die elke tweede dinsdag van de maand houdt hij niet vol. Intussen filosofeert 1. weerzin en liefde over zijn passie, het toni het leven, over wat wij mensen hier ii hchoenaerts mimiek schiet heen en weer ti kind, de geslepenheid van een schurk, de t: wijsheid van de oude man. ^acko WAgrTnjujeek.Vnjdag' 21 mei' is er in ae nodige parodieën. 0 voorstellingen beginnen om 20.30 uur. omprtnPeljheater in Den Haagis decor o' r 'n een Venetiaans en w' omp eet met waterpartij- neello™ de acteurs van To ren en i Appel vroliik va- TriW p onzen- Zij spelen er va n c ,van het zomerverblijf' eeuwc f 0 Goldoni, een 18e ge Vene)1V001 P°rtret van de ho- egofemo burSerii die aaa iCSnnVerVeling en d0ell°OS- laten prooi valt. er J'Jgie™n Erik Vos wordt Wer ci, door Carline Brou- danèq £Iatine Ewert, Aus Grei- ren 'u (nc Schneider en ande- tteat'è? Is Sewo°n flauwekul- teliik Jni_ water> maar fees- het wel", schreef een recensi inclusi. aans g uur. Van ia tot en mei m 070-35' Het Na en 18 terdaml sprook choreol Over di dochtei brecht heeft vi winnenl leen D Broeckl

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 20