DESTEM fflidlS
kDag lieve, lieve mensen'
Mies Bouwman stopt definitief met tv
UIT GIDS
rande dame van de Nederlandse televisie wil geen nationaal afscheid
Marcel Möring verassend
winnaar AKO-prijs 1993
V
Presentatrice wil zich meer gaan toeleggen op haar rol als moeder en oma
Paul Rodgers
f PAUL RODGERS (43) geldt al
een kwart eeuw als de zanger
I met de mooiste en soepelste
stem uit de hele Britse R B-
I scene. Zelfs 23 jaar na All
Right Now, de klassieker van
I The Free, heeft zijn stem nog
roets aan kwaliteit en zeggings-
I kracht ingeboet.
j l» UI'gez°nderd - de blues
gevoelloze hardrock plat te
walsen op deze door Billy Sher-
E'T'A. Hoffmann
Oedipus Rex
Schumann
Al di Meola
an onze verslaggeefster
lilversum - Mies Bouwman
14) stopt definitief met haar
,erk voor televisie. Zij
laakte haar onverwachte he
mt gisterochtend bekend in
>t Avro-radioprogramma
luger in the morning'. Van
Eie of gezondheidsproble-
ien js volgens Mies Bouw
en absoluut geen sprake,
j; voel mij zelfs bijzonder goed.
lijn gezondheid speelt me abso-
■ut geen parten en dit besluit is
alle harmonie met de Avro
tornen", aldus Mies.
Mies Bouwman die dit seizoen
na een ziekte van vier jaar haar
come-back maakte met 'In de
hoofdrol', heeft steeds volgehou
den 'in blessuretijd' te spelen. Ze
kon er niet tegen dat ze 'In de
hoofdrol' destijds niet had kun
nen afmaken. Over een nieuw
tv-seizoen wilde zij tijdens re
cente interviews ook nooit spre
ken. „Ik kijk niet verder dan dit
jaar. We zien wel", zei zij tegen
over deze krant vlak na haar
come-back.
„Heerlijk, het boek is uit. Sla het
maar dicht", lichtte zij gisteren
het eind van haar 42-jarige tv-
carrière nader toe. „Het is nu
wel mooi geweest. Na een mooi
televisieleven komt een heel an
der leven", verklaarde ze, doe
lend op echtgenoot Leen Timp,
hun vier kinderen en vijf klein
kinderen.
Bouwman kreeg gisteren van
Avro-presentator Hans Zoet een
roestvrij stalen schoffel aange
boden, aangezien zij haar huis in
het Gooi onlangs verruilde voor
een boerderij in Eist. Bovendien
verwijst die schoffel naar de
Bronzen Zaaier, een hoge Avro-
onderscheiding die Bouwman
eerder kreeg vanwege haar werk
bij deze omroep.
De Avro betreurt het besluit van
Bouwman, hoewel het er volgens
een woordvoerder 'altijd in heeft
gezeten'. Het programma 'In de
hoofdrol', waarvan de twaalfde
en laatste - rond Seth Gaaike-
ma - afgelopen weekeinde werd
uitgezonden, komt het huidige
seizoen niet in de knel. Er ston
den er toch niet meer dan twaalf
geprogrammeerd. Over een
eventueel vervolg met een nieu
we presentator wordt momenteel
druk nagedacht. „Het is tenslot
te een ijzeren formule", aldus de
Avro-woordvoerder.
Mies Bouwman was gisteren niet
voor commentaar bereikbaar. Ze
verblijft momenteel op een onbe
kend vakantie-adres. Van een
groots afscheid zal zeker geen
sprake zijn, zo laat zij via de
Avro weten. „Ik ben vertrokken.
Punt uit."
et was het jaar 1951. Er
onden in het hele land
oguit honderd televi-
'e-toestellen, zwart-wit
Wurlijk. De wereld ge-
's van de oorlog, de
ederopbouw was op
-ng, het was tijd voor
"euwe wonderen. Een
arvan was de televisie,
ineen ander wonder
'as Mies.
por Jan Koesen
grande dame van de Neder-
dse televisie gaat nu zichzelf
haar gezin in de hoofdrol
ten. Geen fantastisch groot
■eldig uniek afscheid met een
rade van Bekende, Superbe-
nde en Ultrasuperbekende Ne
landers. De deur zoeft zacht-
in het slot. Haar 40-jarig
-jubileum (1991) liet ze immers
^versloffen.
és - haar ouders doopten haar
31 december 1929 Marie An-
'inette - trekt zich terug op
"ar nieuwe boerderij in Eist
meente Rhenen). „Dag lieve,
>e mensen, u was een fantas-
'ch publiek." Nooit veranderd
n man. Vier kinderen, vijf
inkinderen, („Ik raad iedere
persoonlijkheid aan om als de
émieter kinderen te nemen.
t s je er lang in wilt blijven, heb
groot voordeel bij."); al-
jd freelancer gebleven, veraf-
od, verguisd. Vier jaar ziek,
tstoken slagader in de slaap,
,jna blind, weer terug met de
"per 'In de hoofdrol'. Het
erm zal nooit meer hetzelfde
Haten
t ben gemaakt voor live televi-
e." Een Mies-zin. Andere cita-
ji waarmee ze zich tekent:
e moet niet te oud, niet te dik
niet moeders mooiste zijn,
dan heb je een goede kans dat je
het haalt bi de televisie - Je
wordt geboren als presentator -
televisie was een warm bedje
waar ik kwijt kon wat ik kwijt
wilde - Er zullen nooit meer van
die hevige tv-rellen komen als
vroeger - ik speel nu in blessure
tijd - Uiteindelijk vormt toch je
gezin je basis en je geluk - Mijn
eerste honorarium was 45 gulden
en dat is met honderdjes ge
groeid - De gelijkvormigheid
straalt nu van het scherm - Ik
heb het geluk gehad dat we geen
voorbeelden hadden - Het mooi
ste van televisie? Dat-ie het doet
- Ik leef, ik leef, en alles en
iedèreen om me heen mag leven,
niks aan de hand."
Haar man Leen Timp zei het
eens mooi. „Ik ga wel eens twin
tig meter achter haar lopen in de
Kalverstraat. Er gebeurt niets
met Mies, maar alles met de
Kalverstraat. Ze merkt het niet;
ze heeft een soort ongegeneerd
heid."
Haar ouders waren bourgeois-
katholieken. Mies: „Geen rustig,
gezapig gezin, maar het had wel
dat image. Mijn jeugd was een
beetje Joop ter Heul, vrolijk,
vriendelijk, niet rijk, wel rijke
vrienden."
Stewardess
Mies begon als stewardess en
werd ontdekt door de prille
KRO-televisie, toen nog een
roomse spreekbuis zoals ook de
VARA kritiekloos het socialis
tische evangelie verkondigde.
Mies' première op het scherm
was een demonstratie potten
bakken en een dansje van doof
stommen. De kneuterigheid vier
de hoogtij, de loopgraven waren
betrokken, verzuiling, heette dat
verschijnsel. Toen ze met de ge
scheiden socialist Timp trouwde,
een goddeloze, rooie rakker dus,
gooide de KRO haar op straat.
Toch was ze voor iedereen toen
al herkenbaar als een superta
lent, een persoonlijkheid, de ko-
Mies Bouwman zoals zij nog zeer recentelijk 'ln de hoofdrol' voor de Avro presenteerde.
foto dijkstra
ningin van de buis. Haar voor
naam was voldoende. En het
nieuwste medium begon langza
merhand uit de luier te kruipen.
Zo maakte ze ook 'Anders dan
anderen', de voorloper van 'In de
hoofdrol.'
In 1962 schooide ze 23 miljoen
bij elkaar voor 'Het Dorp', een
uitzending waar nog decennia
over gesproken werd. Nederland
schonk gul geld in lucifersdoos
jes en een koe scheet op de
Bühne. Dat was de tijd toen nog
iedereen naar hetzelfde keek.
Een half jaar later deed ze mee
aan het VARA-cabaret 'Zo is het
toevallig ook nog 'ns een keer' en
heel Nederland viel vervolgens
over haar heen, want het tv-kij-
ken werd als beeldreligie ge
bracht en de familie-Oranje kri
tisch gevolgd. 'Onchristelijk,
schande... ze is een hoer' siste en
kreunde de natie, de politiek en
de gezindten. „Ik zou het nu met
mijn ervaring nooit meer zo wil
len doen. De ellende die we toen
hebben doorstaan wil ik niet nog
eens hebben."
Snel daarna echter veerde Mies
als een bokser uit de touwen en
kwam terug met 'Mies en Scene'
waarin ze kopstukken interview
de en daarna kon ze nooit meer
stuk. Ze presenteerde 'Een van
de acht', en kreeg toen bonje met
de AVRO die het mediaprogram-
ma 'Netwerk' voortijdig af
schoot. Vanuit België liet een
kwaaie Mies weten dat op de
Nederlandse televisie alleen
maar Monatoetjes een kans kre
gen. De VARA nam haar op.
Mies ontwikkelde zich tot monu
ment.
Dat betekende een aparte ver
antwoordelijkheid. Godfried Bo-
mans ging dood en in zijn begra-
fenismis wilde Mies zoals zoveel
aanwezigen ter communie gaan.
„Maar toen zag ik het ineens
voor me: Mies gaat in het Jour
naal ter communie. En ik heb
het dus niet gedaan, geen de
monstratie."
In 1974 stapte Mies over naar de
AVRO, „want ik wilde na tien
jaar VARA wel eens iets anders."
Tegelijk liet ze weten nooit voor
de TROS te willen werken. Enige
tijd na deze ferme uitspraak,
toen prinses Juliana 75 werd,
stond Mies met een huldigings
programma voor de TROS-ca-
mera. Het rooie en felle aan Mies
I Helaas levert Rodgers - die ook
Had Company naar de top
zong - geregeld het bewijs dat
I gouden stembanden in een flu-
welen strottehoofd niet vol-
d°ende zijn om een geslaagd
album af te leveren. Gebrek
aan visie en inventiviteit laten
roch niet door louter effectbe
jag compenseren. Op Rodgers'
S gloednieuwe solo-cd Muddy
i Waters Blues is het al niet
I anders.
H°ewel erg trendy, is het op
zich geen slecht idee om 13
1 »ngs van de late great Muddy
Waters op te nemen. Maar
roeem dan wel 's mans eigen
creaties en niet voornamelijk
«ffis covers van Willie Dixon-
ra Albert King-nummers. Door
f1" ^consequente selectie lijkt
et er veel op dat Rodgers met
i «en zelfgeschreven - twee maal
Pgenomen - titelsong een heel
1 Ubum heeft willen maken.
°g erger is het dat hij (weer)
hn Vo. ekt f°ute begeleiding
onvolPrezen vocalen
j gekozen. Een hele batterij
8} aarpnnsen he«i - Steve
dnro 5°vendien kapot gepro-
i fe* cd. Fraaie tribute!
van o er zeker de blues
van gekregen (Victoria Music).
LEO NIERSE
HET °UBBELTALENT Ernst
Theodor Amadeus Hoffmann
(1776-1822) is als schrijver be
kend geworden. Maar een be
roemd componist had hij liever
willen worden. De muziek was
zijn violon d'Ingres.
En een beroemd componist had
Hoffmann best kunnen worden
- als hij al zijn tijd en energie
aan de muziek had kunnen ge
ven. Maar dat kon hij niet om
dat hij ook nog dat andere
talent bezat.
Hoffmann was een groot com-
poneertalent, zo blijkt bij het
luisteren naar zijn opera Undi
ne, Zauberoper in drei Akten.
Hier hoor je niet zomaar een
verdienstelijk werk van een
amateur, maar een volwaardige
opera die de vergelijking met
'echte' opera's makkelijk aan
kan. Hoewel Hoffmann de echt
geniale invallen van bijvoor
beeld zijn tijdgenoot Carl Ma
ria von Weber mist.
Undine heeft een symfonisch
opgezette ouverture van 10 mi
nuten, die berust op twee pij
lers: een klassiek hoofdthema
en een romantisch neventhema.
Typerend voor de tijd waarin
Hoffman leefde: de overgang
van het Klassieke naar het Ro
mantische tijdperk.
Hoffmann als schrijver is de
romanticus pur sang, vol gril
ligheid, fantasie en humor. Zijn
boeken waren hét grote voor
beeld voor de componist Robert
Schumann, die erin slaagde
muziek te scheppen die de sfeer
van Hoffmannns literaire ro
mantiek evenaarde.
De muziek van Hoffmann zelf
'is veel 'klassieker', traditione
ler. Heel degelijk, resultaat van
jaren werk, technisch hecht
doortimmerd. Het romantische
van Undine schuilt in het on
derwerp: dat van een watemix
die zich als meisje onder de
mensen begeeft, en van een rid
der die verliefd op haar wordt.
Muziekhistorisch, maar ook
puur muzikaal is het uitbren
gen van deze opera van E.T.A.
Hoffmanns een bijzondere ge
beurtenis. De fraaiste rol wordt
gezongen door Karl Ridderbus-
ch als de watergeest Kohle-
born. Het Radio-Sinfonie-Or-
chester Berlin staat onder lei
ding van Roland Bader.
(KOCH)
HANS ROOSEBOOM
HET DRAMA Oedipus Rex, een
'opera-oratorium' van Igor
Stravinsky, ging in 1927 in Pa
rijs in première. Het in 50 mi
nuten gecomprimeerde werk is
gebaseerd op de Griekse trage
die van Sophocles, in het Frans
bewerkt door Jean Cocteau, en
daarna in het Latijn vertaald
op verzoek van Stravinsky.
De componist was gecharmeerd
van het klassieke Latijn. De
taal past ook heel goed bij
Stravinsky's stijl in die tijd, die
doorgaans 'neoklassiek' wordt
genoemd (in vergelijking met
de exeburante stijl die hij eer
der in de Sacre du Printemps
en Petrouchka had beoefend).
Oedipus Rex, over vadermoord,
incest, noodlot en hongersnood,
geeft het rampspoedige karak
ter van het menselijk bestaan
sober en aangrijpend weer.
Prachtig zijn de koren, in dit
geval louter mannenstemmen.
Centraal staat de grote aria
Nonn' erubescite, reges van Jo-
caste, Oedipus' moeder en min
nares. Stravinsky past hier in
de orkestbegeleiding pastiches
van alle stijlen toe, vooral ba
rok en romantiek.
The London Philharmonic Or
chestra en Choir o.l.v. Franz
Weiser-Most, en de solisten
Anthony Rolfe Johnson en
Marjana Lipovsek als Oedipus
en Jocaste, dragen zorg voor
een perfecte uitvoering. (EMI)
HR
DE WARME romantiek van de
muziek van Robert Schumann
staat op een cd die wordt vol
gespeeld door violist Ulf Wallin
en pianist Avo Kuyumjian. Be
halve de voor de combinatie
viool/piano gecomponeerde So
nate op. 121 speelt het duo ook
de Mdrchenbilder en de
Fantasiestücke, die doorgaans
door hobo of klarinet worden
uitgevoerd. Op viool dus ook
erg mooi. Het tweetal Wallin/
Kuyumjian brengt echt een ode
aan Schumanns tere muziek.
(KOCH)
HR
AL Dl Meola is alweer een
aantal jaren bezig met het ma
ken van platen, waarop de mu
ziek van het Zuidamerikaanse
continent en dan vooral Brazi
lië centraal staat.
Zijn nieuwe plaat Heart of the
immigrants die hij samen met
zijn groep World Sinfonia
maakte, is dan ook niet bijzon
der door de overvloed aan La-
tijnsamerikaanse klanken die
Wijlen Astor Piazzolla is als
componist nadrukkelijk aan
wezig op de nieuwe plaat van
Al di Meola. foto anp
er op staat. Het buitengewone
van de plaat schuilt in het feit
dat er stukken van wijlen Astor
Piazzolla op staan die deze we
reldberoemde Argentijnse tan
go-muzikant kort voor zijn
dood aan Di Meola stuurde.
Er staan in totaal vijf Piazzol-
la-stukken op Heart of the im
migrants en ze zijn aangevuld
met composities van Di Meola
zelf en van percussionist Arto
Tuncboyacian die een soortge
lijke sfeer uitademen. Op het
oog vreemde eend in de bijt is
de evergreen Someday my prin
ce will come, maar ook dat
nummer past in de uitvoering
die eraan gegeven wordt, in het
geheel.
De vriendschap tussen Di Meo
la en Piazzolla dateert van 1985
toen ze elkaar in Japan ont
moetten. Ze raakten in gesprek
en het bleek dat beider voorou
ders uit het Italiaanse Napels
afkomstig waren. 'De geboorte
plaats van de tango,' aldus
Piazzolla. Bovendien bleken ze
gecharmeerd van eikaars mu
ziek en zodoende ontstond er
een uitwisseling van composi
ties.
In de composities van Astor
Piazzolla staat de bandoneon
(de Argentijnse -versie van de
accordeon) centraal en als ban-
doneonist speelt op Heart of the
immigrants de Argentijn Dino
Saluzzi mee. Saluzzi heeft in
middels faam verworven als
een componist en muzikant die
nog experimenteier met de
bandoneon omgaat dan Piaz
zolla.
Samen met eerder genoemde
percussionist Tuncboyacian en
tweede gitarist Chris Carring-
ton brengen Di Meola en Saluz
zi muziek ten gehore die een
indrukwekkende mengeling is
van soms zwoele, vaak zwaar
moedige bandoneon-spel en
virtuoos gitaarspel. Die combi
natie levert ongehoorde klan
ken op die in eerste instantie
complex aan doet, maar die
tegelijkertijd zo intens is dat je
er gaandeweg door meege
sleurd wordt.
Hearts of the immigrants is Di
Meola's mooiste 'Zuidameri
kaanse' plaat tot nu toe en het
is zeker ook een van de aller
sterkste platen uit zijn gehele
oeuvre.
Wie onder de indruk mocht
raken van Saluzzi's bando
neon-spel, die beveel ik van
harte zijn cd Mojotoro op ECM
aan. (Tomato, Play It Again
Sam)
WIM VAN LEEST
WOENSDAG 12 MEI 1993
DEEL D
Amsterdam (anp) - De auteur Marcel Möring (1957) heeft met
zijn roman 'Het grote verlangen' de AKO Literatuur Prijs
1993 gewonnen. Juryvoorzitter Mark Eyskens, oud-premier
van België, maakte dat dinsdagavond laat bekend tijdens een
diner in het Amstelhotel in Amsterdam.
was er al jaren af. Ze was gebo
ren voor televisie, voor improvi
serend presenteren liefst voor
een massa, haar politieke bagage
was gering, maar als ze stond
daar voor de camera, kreeg het
publiek thuis wat met haar,
sloeg een vonk over en weer
terug. Met haar meisjeslach en
spontaniteit kon ze haar blun
ders vergoeilijken. Haar gasten
werden nooit beschoten met har
de uitspraken, in onaangename
situaties gebracht, om je aange
naam geschoffeerd te voelen,
keek je niet naar Mies. „Ik geloof
dat de knieval ons allen aange
boren is."
Prijzen
Ze won de ene publieksprijs na
de ander en toen ze na 36 jaar
van koersen op immense popula
riteit van de ene dag op de
andere van het scherm verdween
door een kwaadaardige, zeldza
me ziekte die haar met blindheid
bedreigde, was het net of een
dierbaar familielid was getroffen
door het noodlot. Maar ze kwam
weer terug. „Ik wist dat ik beter
zou worden, dat was een heilig
geloof. Ik denk dat geloof in iets
- waarin dan ook - mensen helpt.
Ikzelf heb gewoon het geloof in
morgen, altijd gehad...ik ben ab
soluut niet bezig met gisteren.
Mij gaat het om vandaag. En
morgen... daar verheug ik me
op."
Haar mysterie heeft ze zelf het
beste verwoord. „Je zou mij een
middelmatig getalenteerd mens
kunnen noemen, met een wijde
belangstelling en een grote dosis
nieuwsgierigheid. Misschien is
dat wel een voordeel. ,Wij' zijn
middelmatig in ons kunnen en
van een doorsnee intelligentie,
maar waarschijnlijk beschikken
'wij' over onduidelijke vermo
gens om de mens te kunnen
boeien. Duidelijk is in ieder ge
val dat het scherm een dodelijk
ding is voor mensen die zich
aanstellen."
De prijs werd dit jaar voor de
zevende keer uitgereikt en levert
een bedrag van 50.000 gulden
op. Na de PC Hooftprijs is de
AKO Literatuur Prijs de grootste
literaire prijs in het Nederlands
taalgebied.
In een toelichting prees Eyskens
alle zes genomineerden boeken.
Vooral Mulisch' 'De ontdekking
van de hemel' - tot dusver de
gedoodverfde winnaar - werd
geroemd. De auteur heeft, zo
meldt de jury, in zijn boek 'zijn
veelzijdigheid, epische kwalitei
ten en filosofische interesses tot
volledige ontplooiing gebracht".
De keuze ging uiteindelijk tus
sen Mulisch en Möring. Of, zoals
de juryvoorzitter het formuleer
de, tussen 'enerzijds de meester
lijk gecomponeerde symfonie
met zijn prachtige motieven en
variaties op vernuftig gecompo
neerde thema's, en anderzijds
een briljante en ontroerende so
nate waarvan de tonen het hart
hebben geraakt'.
Na een intensieve discussie werd
de 'ultieme keuze' geleid door
'de weg van het hart', aldus
Eyskens. De briljante sonate van
Möring viel in de prijzen. De
keuze was niet unaniem, al kon
volgens de voorzitter de minder
heid in de jury van harte instem
men met de keuze van de meer
derheid.
De vier andere genomineerden
waren Hella S. Haasse met 'He
ren van de thee', Kristien Hem-
merechts met de verhalenbundel
'Kerst en andere liefdesverha
len', Willem Jan Otten met 'De
wijde blik' en 'Het verkoolde
alfabet' van Paul de Wispelaere.
Twee van de zes genomineerden
zijn afkomstig uit België. In to
taal beoordeelde de jury 239 ti
tels, die in het kalenderjaar 1992
verschenen. Behalve Eyskens be
stond de jury uit de schrijfster
Marja Brouwers, de criticus
Anthony Mertens, de hoogleraar
Nederlandse literatuur aan de
Universtiteit van Gent prof.dr.
Anne Marie Musschoot en de
neerlandicus Wim Vogel. Vorige
jaar won Margriet de Moor met
haar roman 'Eerst grijs dan wit
dan blauw' de literaire onder
scheiding.
'Het grote verlangen' van Marcel
Möring is het tweede boek van
de schrijver. Hij debuteerde in
1990 met de roman 'Mendel erfe
nis', die werd bekroond met de
Geertjan Lubberhuizenprijs voor
het beste debuut.
'Het grote verlangen' gaat over
drie wezen, de tweeling Sam en
Lisa en hun iets oudere broer
Raph, die nadat hun ouders zijn
verongelukt, in verschillende
pleeggezinnen opgroeien. Con
tact is er nauwelijks. Wanneer
de drie volwassen zijn, vinden ze
elkaar terug en halen herinne
ringen op.
Na de uitreiking van deze zeven
de AKO Literatuur Prijs, treedt
het stichtingsbestuur zoals eer
der aangekondigd af. Belang
rijkste reden is dat het bestuur
vindt dat de sponsor te veel
inspraak wil bij de organisatie
en de reglementen van de prijs.
Het aftredende bestuur zal een
nieuwe stichting vormen die een
nieuwe literaire prijs gaat uitrei
ken. Een sponsor voor deze on
derscheiding is inmiddels gevon
den. Volgens Umtul Kiekens, se
cretaris van de stichting, wordt
de naam van de geldschieter op
18 mei bekendgemaakt. Het zou
om een bierbrouwer uit het zui
den des lands gaan.
Marcel Möring
foto harry cock
FILMS
GOES
- Grand Theater
14 u. Tom Jerry.
20 u. Passenger 57.
HULST
- De Koning van Engeland
20 u. Sommersby.
20 u. Nowhere to run.
20 u. The distinguished gentleman.
20 u. Forever young.
VLISSINGÈN
- Alhambra 1
14 en 20 u. Sommersby.
- Alhambra 2
14 en 20 u. Nowhere to run.
- Alhambra 3
14 u. Jungle book.
20 u. Mauvais sang.
- Alhambra 4
20 u. Daens.
ANTWERPEN
-Rex - 12, 14, 16.30, 19 en 21.30 u.
Sommersby.
- Rex-Clufe - 12, 14, 16.30, 19 en
21.30 u. Jennifer 8.
-Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Forever young.
-Odeon 2 - 14, 17.15 en 20.30 u.
Daens.
-Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Under Siege.
-Odeon 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30
-QuelhnT- 14, 16.30, 19 en 21.30
u. The distinguished gentleman.
- Quellin II - 14. 16.30, 19 en 21.30
u. Peter's friends.
-Quellin III - 14, 16 en 18 u. Ned.
versie, 20 en 22 u. Eng. versie The
jungle book.
- Metro I - 14, 16.30, 19 en 21.30 u.
Passenger 57.
-Metro II - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Alive.
Sinjoor - 14, 17.15 en 20.30 u.
Scent of a woman.
-Ambassades Club 1 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. De zevende hemel.
-Ambassades Club 2 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. Consenting adults.
-Ambassades Club 3 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. The bodyguard.
- Ambassades Club 4 - 14, 16.30 u.
Sister act.
19 en 21.30 u. Fortress.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
20 u. Les nuits fauves.
14.30 u. Champions.
20 u. Forever young.
14.30 u. Junglebook.
20 u. The crying game.
14.30 en 20 u. A river runs through
it.
- Memling
14.30 en 20 u. Passenger.
- Van Eyk
14.30 en 20 u. Alive.
