Unplugged-rage op
z n
eind'
De firma Paul de Leeuw dendert voort
UIT gids
Groot vakmanschap
bij militaire kapel
Snarenvirtuoos Hans Theessink met Blue Groove in Breda
Galerie Molenaars Breda,
toegelaten tot KunstRai
Eigen produktiemaatschappij bezig met 108 programma's
et oordeel,
afwachten of 'Den Hü
egrijpt.
ide avond valt snel
De 'Alpha' bi,
ïtten en peinst over
tocht die op de stafkai
ippeld. Op het eerste
stevige wandeling,
.heid een slijtagesi
twee bergen bedwong!
orden. De 35 kilo bag;
:n, de ski-uitrusting,
naai mee.
is een vereiste,
ven. Letterlijk en figu
hoog tot laag. We hebi
rd nodig."
•meulen en zijn officies
over hun unieke clt
moeilijk het is om
tginnen en toch een nies
anden en voeten te gevet
;n jaren kenden we
t van ons slagveld en
niks. Er waren
ften, geen reglement!
ructies. En nu we een
in vragen we ons opnis
we straks ergens een
beten we de vrede be»
wingen? Mensen in n«
te worstelt zichtbaar
izekerheid. „Ik leid vee
maar voor peace-l
iplomaten nodig. Daas
belangrijk wat er tas
an die jongens gebeurt,
'rode baretten moet!
psgewijs in Arnhem
Als ze met hun kale iq
kroeg binnen gaan, beti
een kroeg bezetten,
eseffen dat hun aanwezi
jd en overal een react
In Arnhem of waar
irder op de avond de
het bivak overtuigd ti
nnen en boordevol vt
n hun onderdeel, de vra
eseffen waarvoor ze
ben.
knaagt zelfs,
vak zeggen ze weliswa
:t ongeveer wel denken
naar wat is zeker weten!
hun rode baret kregi
t in bijzijn van vader
lebben we daar veel on
vertelt de commands
beginnen daar met»
hebben het er moeili
riun zoon voor de t
rozen. Ze willen
isico's en of die aanvaart
Ik heb ze toen gevraag
ibaar voor wie?"
;te denkt even na, kiji
collega's en zegt dan: ,1
zijn duidelijk gemaal
e tekenden. Het heeft 4
im daar nog eens op ter,
of ze te benadruk!»
nen ze dat altijd en 4
e ook meteen gaan."
tnen, oefenen en oefer
sico's zo klein mogelijk
Maar wanneer zijn
klaar? Ik bedoel
oit dus. Maar
eren herinneren zich h
verkeersongeval, enkel
lieden, waarbij een s>
de Charlie-compa
ven kwam.
en," zegt Vermeulen,
htmobiele Brigade indfj
klaar als we de
trs te betreuren hebbes
dijken hoe groot de
tracht van deze jongens'
maar mee zeggen dat J
om rondvliegende kogtó
wat er tussen die o®
ien vanuit de rondci®
li van capitaine Pr*
een misverstand over*
de flanken van de
wordt verschrikte®
erd.
is de ellende zelfs hoof
ringberg, godverdomme,'
daat Put die daar even z'
It?
ig van sergeant-J
Jefrel werkt de halve»
compagnie van het t-
teriebataljon Garde
.uchtmobiel zich naaf
van een nie"
kielzog
e hoogte
pentop.
sen wel maar zien
staan wagenwijd <>P
hap lucht is er hier e®
nek sluimert een wee"
rbranding.
keer factor veertig-
enot," zegt er een.
reageert 'n ander.
ken geharde commas
en Joegoslavië-ve'
finefleur aan het weA
;-kolonel Vermeulen
club met een blik
ik nou'.
zijn er grenzen verleg
log tien minuten en
us!"
de stem g ii dl s
ZATERDAG 8 MEI 1993
DEEL E
Door onze redacteur Leo Nierse
,DIE hele 'unplugged'-
rage zal niet lang meer
duren." iïoots-muzikant
Hans Theessink - vele ma
len beroemder buiten onze
landsgrenzen dan er bin
nen- is daar vast van
overtuigd.
Nu ook Jan Rap en zijn maat de
stekkers hebben losgetrokken en
de (semi)-akoestische popmuziek
big business is geworden, zal het
grote publiek volgens Theessink
spoedig uitzien naar een volgen
de trend.
En zal het gros van de popmuzi
kanten weer even rap de verster
kers aanzetten en de elektrische
gitaar inpluggen. Dan is het voor
pakweg 25 jaar weer gedaan met
de massale populariteit van een
muziekstijl die zijn grootste
kracht aan zijn - pure - eenvoud
ontleent.
Jammer? In ieder geval is de
akoestische 'roots'-muziek dan
weer veilig terug in de handen
van de toegewijde beoefenaars,
wier verknochtheid aan het gen
re niet aan mode onderhevig is.
Zoals Hans Theessink zelf, die
zich niets anders kan voorstellen
dan dat hij tot zijn laatste snik
akoestisch zal blijven spelen.
„Voor serieuze muzikanten zal
er in ons genre altijd werk blij
ven," zegt hij vol zelfvertrou
wen. „Voor goede muziek is al
tijd publiek, hoe klein ook."
Donderdagavond staat de
44-jarige snarenvirtuoos in Para
in Breda met zijn internationale
band Blue Groove. Een kwartet
dat de begrippen strak en swin
gend moeiteloos combineert.
Zeer karakteristiek is het conse
quente gebruik van de blaasbas.
De even solide als soepele basno-
ten zijn afkomstig uit de beton
nen longen van Jon Sass, een
.kolossaal gebouwde jazz-tubaïst
uit Boston jpgf wie, Theessink al
zeven jaar optreedt. Sinds een
jaar bestaat Blue Groove boven
dien uit de Caribische percussio
nist/vocalist Ali Thelfa (uit Gre
nada) en de Britse (gospel)-zan-
geres Dorreta Carter.
Hans Theessink: 'Voor goede muziek is altijd publiek.'
Fundament
„Jarenlang was ik vrijwel de
enige artiest die op Amerikaanse
en Europese muziekfestivals
akoestische blues ten gehore
bracht. Nu kun je nergens meer
komen of er staan wel twintig
mensen op een steelbody-gitaar
nummers van Robert Johnson te
spelen."
Theessink vertelt het tevreden en
schamper tegelijk. Enerzijds
doet het hem goed dat de voor
oorlogse Amerikaanse folkblues
weer volop in de publieke be
langstelling staat. Want aan dit
fundament van de huidige rock
muziek heeft hij ruim dertig jaar
geleden, als 12-jarige puber,
voorgoed zijn hart verloren. An
derzijds vreest hij de verwoes
tende werking van de rage.
De opleving is te hevig en te
massaal?
„Precies." Theessink perst zijn
forse fysiek in de hoek van een
beseheiden zitbank en analy
seert' „Het publiek wordt over
voerd' 'eh'tegelijkertijd neemt 'de'
kwaliteit van het aanbod door
een steeds groter aantal inferieu
re bijdragen af." Even klinkt hij
meer als een econoom. Wat wel
een beetje klopt, geeft hij toe.
Als een soort marskramer-in-li-
vemuziek leeft hij van zijn kunst
en net als iedere kleine zelfstan
dige is ie gewend voortdurend
zijn afzetmogelijkheden te on
derzoeken. „Inderdaad, ik ben in
dat opzicht wat verameri-
kaanst."
Je draait nu zogezegd een hoge
omzet?
„O zeker. Momenteel is het echt
een vetpot. Er zijn tegenwoordig
weer bluesfestivals bij de vleet,
ook in de States, waar de blues
toch decennia lang in het ver
domhoekje heeft gezeten. Daar
is nu een hele nieuwe scene ac
tief met blaadjes, clubs en festi
valletjes. Bijkomend voordeel
van de trend is trouwens dat je
tegenwoordig de radio weer eens
een tijdje kunt laten aanstaan.
Dat deed ik nooit meer in de
jaren '80... poeh, wat ben ik blij
dat we die technopop en synthe-
sizerrock achter de rug hebben."
Theessink verliet ons land in
1970. Voorgoed. Op zoek naar
een publiek dat zijn passie voor
dé downhome-blues kon delen.
Begin jaren '60 was hij gegrepen
door, wat hij zelf noemt, 'de
emotie van één man en zijn gi
taar'. Die had hem bevangen
toen hij op de radio een van die
destijds zelden gedraaide stukjes
zwarte folkblues hoorde. Terwijl
hij zichzelf gitaar leerde spelen,
ging de toenmalige beat-rage
volledig langs hem heen.
Buiten het moeizaam bereisbare
Nederland van destijds vond de
Twentenaar zijn publiek vooral
in Duitsland en later in Dene
marken, Zwitserland en Oosten
rijk. Aan zijn Deense verblijf
hield Theessink zijn huidige na
tionaliteit over, aan Oostenrijk
zijn vrouw en - al tien jaar - zijn
woonplaats Wenen.
Vriendschappen
Zijn muzikale hartstocht dreef
hem ook naar het Amerikaanse
zuiden, de bakermat van de
blues. De innemende Tukker met
de voor Amerikanen bijna-on-
uitsprekelijke achternaam werd
er kind aan huis in het autochto
ne muzikantenmilieu. Besteeg
ook die podia die voor Europese
artiesten moeilijk toegankelijk
zijn. En verwierf met zijn hoogst
authentieke vertolkingen de
vriendschap van mensen als Rick
Danko en Garth Hudson (van
The Band), Bobby King en Terry
Evans (Ry Cooder) en rietblazers
als PeeWee Ellis en Maceo Par
ker (James Brown). Zij zijn ook
te horen op zijn jongste (elfde)
album Call Me.
Met een onmiskenbare flair voor
het experiment creëert Thees
sink op die plaat een even origi
nele als toegankelijke live
sound. Artistieke starheid valt
de 'Eurobluesman' niet te ver
wijten. Wordt de puristische
aanpak zowel in de folk als de
(oude stijl) jazz vaak als noodza
kelijk gezien om de traditie te
bewaren, Theessink overschrijdt
doorlopend de binnengrenzen
van blues, folk, jazz, country,
rock'n'roll en cajun.
Huldig jij dus de opvatting datje
de traditie het best levend houdt
door er nieuwe toepassingen
voor te vinden?
„Zo kun je dat wel omschrijven,
ja. Weet je, ik vat die puristen
gewoon niet. Ze beperken zich
heel dwangmatig tot bijvoor
beeld één bepaalde stijlperiode
FOTO MARCEL BEKKEN
en sluiten zich af voor alles wat
zich daarbuiten heeft ontwik
keld. Nemen ze voor de honderd
ste keer exact dezelfde versie
van een bepaalde song op, want
afwijken mag dan niet. Héél eng
vind ik dat. Ik mag dan een
enorm respect voor de country-
blues hebben, toch zou ik niet
willen dat het mijn creatieve
persoonlijkheid ging overheer
sen. Ik wil de traditie, de stijl
benutten om mijn eigen gevoe
lens uit te drukken."
Hoe zit dat inhoudelijk? Net zo
als je muziek van oeroude loop
jes en riedels aan elkaar hangt,
wemelen je teksten ook van cita
ten uit de songs van Blind Le
mon Jefferson, Sleepy John Es-
tes, Big Bill Broonzy, Jesse Ful
ler - die trouwens zelf ook alle
maal flink van elkaar gejat heb
ben.
„Dus leen ik zelf ook onbekom
merd; maar dan alleen voor die
songs waarmee ik direct de
bluestraditie wil voortzetten.
Daar horen gewoon bepaalde
clichés - I woke up this mor
ning... - in thuis, vaste uitdruk
kingen. In teksten die helemaal
vanuit mijzelf komen, zul je ze
niet vaak aantreffen. Een num
mer als The Cuckoo op mijn
laatste cd bestaat inderdaad al-
léén maar uit geleende passages.
Dat komt zo. Ik was in de studio
aan het werk met Bobby King en
Terry Evans en ik was door al
mijn songs heen. Er viel gewoon
niets meer op te nemen, maar zij
wisten niet van ophouden. Stel
je voor, mijn twee favoriete zan
gers. En dan niet doorgaan?!
Toen hebben we ter plekke een
nummer in elkaar geïmprovi
seerd. Bij elkaar gestolen, mag je
ook zeggen."
Schrijf je, als lid van een ooit
politiek bevlogen generatie, je
teksten nog steeds vanuit een
zeker idealisme? Of hebben
songs over bootvluchtelingen
(Rock the Boat) en de milieupro
blematiek (The Planet) een di
recte aanleiding?
„Voor The Planet geldt min of
meer het eerste. Voor Rock the
Boat had ik - anderhalf jaar
geleden in Wenen - wél een heel
directe aanleiding. Er waren
twee Iraniërs uitgewezen en een
week later kwam het bericht dat
ze in hun eigen land waren ver
moord. Tezelfdertijd werden aan
de Oostenrijkse grens extra sol
daten gestationeerd wegens de
vele illegale grenspassages door
Oosteuropeanen én kwam er een
- nota bene socialistische - poli
ticus in het nieuws met zijn
uitspraak 'de boot is vol'. Op
tournee hoorde ik dezelfde slo
gan ook in andere landen steeds
weer bezigen. Dus ik schreef:
Rock the boat/don't let me
down. De haat jegens vreemde
lingen die overal in Europa de
kop opsteekt, déér ging het mij
om. Maar het laat zich natuur
lijk ook uitbreiden tot de situatie
van de Mexicaanse wetbacks aan
de Amerikaanse zuidgrens en de
Cubanen die pogen naar Florida
over te steken."
- Gelet op de traditie van de
politiek actieve blanke folksin-
gers uit de jaren '30 is jouw
'Rock the Boat' direct verwant
aan Woody Guthrie's 'Deportee'
en 'Vigilante Man'.
„Dat vind ikzelf ook, ja. Het is
dan ook geen toeval dat op Call
Me Guthrie's I ain't got no home
voorafgaat aan Rock the Boat.
Die volgorde heb ik er bewust in
gelegd."
Hoe wordt in Wenen het com
mentaar van een Nederlandse
Deen op de Oostenrijkse politiek
opgevat?
„Zoals hier. Wenen is helemaal
niet zo reactionair als Nederlan
ders vaak denken. De Oosten
rijkse bevolking heeft veel vrij
heid. Heeft ook macht genoeg
om bijvoorbeeld de landelijke
invoering van kernenergie met
succes tegen te houden. Een ge
heel voltooide centrale is na een
volksstemming nooit in gebruik
genomen. Wist je trouwens dat
Wenen een echte bluesstad is.
Heel veel boogie-woogie-clubs
hebben we er; en veel kleine
platenlabels met uitsluitend
bluesartiesten. Nee, Wenen
draait niet enkel om Mozart en
Strauss..."
Hans Theessink Blue Groove
featuring Jon Sass, donderdaga
vond 13 mei in Para, Van Cooth-
plein 39 in Breda; aanvang om
22.00 uur.
Door Tom Smeets
Montreux - Gaat Paul de Leeuw vanavond de
Louden Roos van Montreux winnen? In zijn
ögen categorie 'diversen' heeft Paul de
Leeuw een Amerikaans programma als con
current. In de afdeling muziek dingen een
"ans en een Engels programma en in de
categorie 'humor' de inzendingen uit Canada
en Tsjechoslowakije.
Paul de Leeuws
eerste reactie: „Ik ben heel erg blij
een programma over aids, zo'n controversieel
Programma waarin zo duidelijk het drama van
mand die aids heeft naar voren wordt gebracht,
wordt gewaardeerd door de jury."
«pL Eeeuw en Rmus Spoor, regisseur van 'De
reeuw van de Leeuw', voelen dat ze een
A'euz,e *ans maken. Paul de Leeuw: „Ik heb het
liik Mnse lury'id gesproken. Die mocht eigen-
rlat ü'etS zeS§en' maar kwam me toch influisteren
mj erg onder de indruk was. Ik heb ook een
eroo van het Italiaanse jurylid. Ik zat
ns °P een terrasje toen hij langs kwam. Hij zei
het Iaa®S 'n ^et En§els en in het Italiaans, maar
inRr, i m eroP neer <*at °°k hij erg onder de
le j,was- Het is allemaal absoluut hartstikke
Bram inmiddels een heleboel andere pro-
Wei -mas gezien, maar ik moet zeggen dat er
tegen?.vernieuwends bij is. Het meeste viel me erg
is Hinus Spoor, vaste regisseur
ma's netak,neur van a^e *>au^ Leeuw program-
nmA,.i..a 'ft h'i °°k nu Paul de Leeuw een eigen
Produktiefi
irma heeft opgericht. Eind deze maand
verlaat Rinus Spoor de VARA, de omroep waar
voor hij 29 jaar heeft gewerkt. In die lange periode
maakte hij heel wat spraakmakende programma's:
de nachtshows, negen jaar lang alle programma's
met Koos Postema, drie jaar lang alles met Tom
Manders, de Willem Ruis Lottoshow en alle jubi-
leaprogramma's van de VARA.
VARA
Rinus: „Ik ga wel weg bij de VARA, maar ik blijf
programma's maken voor deze omroep. Paul en ik
moeten in tweeëneenhalf jaar 108 programma's
voor de VARA maken. Dat is zoetjesaan het aantal
van een middelgrote producent. Die betrokkenheid
met de VARA blijft dus toch wel aanwezig."
Zijn vertrek was de enige reden om Paul de Leeuw
voor de VARA te behouden, zo onthult Rinus.
„Paul wilde voor zichzelf beginnen, met een eigen
produktiemaatschappij zelf zijn programma's ver
zorgen. Zo zou hij niets meer te maken hebben
met, zoals hij dat formuleert, de bureaucratie. We
leveren voortaan een kant en klaar produkt af."
De onderhandelingen over deze nieuwe opzet wer
den in eerste instantie gevoerd met Veronica en
RTL-4. Rinus: „We hebben langdurig met deze
twee onderhandeld. Maar Paul wilde graag dat ik
meeging. Ik heb dat alleen gedaan onder bepaalde
voorwaarden. Daar is hij aan tegemoet gekomen.
Daarom zijn we bij de VARA gebleven. Financieel
maakte het namelijk niets uit. Het bedrag en de
mogelijkheden die we van de VARA krijgen zijn
bijna identiek aan hetgeen RTL-4 en Veronica te
bieden hadden. Er was dus geen reden om naar een
andere omroep te stappen."
De VARA krijgt, zoals gezegd, voortaan een kant
en klaar produkt aangeboden, waar deze omroep
tot dat moment geen enkele bemoeienis mee heeft
gehad. Ook al zou het aanbod nog zo extreem zijn,
de VARA mag er niets in veranderen, er niets uit
knippen. Rinus: „Ze hoeven het niet uit te zenden,
dat is het enige. Maar je moet natuurlijk niet
vergeten dat we een hoop geleerd hebben over wat
wel en wat niet kan.
Voor de komende tweeëneenhalf jaar staan 28
afleveringen van 'De Schreeuw van de Leeuw' op
het programma en 26 afleveringen van de komedie
'Seth en Fiona' die door de Paul de Leeuw
geschreven zal worden. Naast Paul zal Olga Zui-
derhoek en nog een aantal bekende artiesten
meewerken. Rinus: „het wordt een geactualiseerde
komedie. We gaan een hele nieuwe vorm van
komedie ontwikkelen. Het wordt allemaal van
tevoren geschreven, maar pas een dag van tevoren
opgenomen. Zo kan de actualiteit er nog in." Deze
serie gaat in april volgend jaar van start.
De derde serie wordt een familieprogramma. Ri
nus: „Daar is nog weinig over te zeggen. Ik denk
dat het een behoorlijke concurrent zal worden voor
RTL-4. Het zal nooit een Henny Huisman-achtig
programma worden. De manier waarop Paul din
gen aanpakt heeft toch altijd zijn eigen vorm.
Gelukkig maar, zou ik bijna zeggen. Maar ik denk
dat het in potentie dezelfde soort uitstraling zal
Van onze verslaggever
Breda/Amsterdam - Galeriehouder Tom Molenaars uit
Breda maakt deel uit van het selecte aantal deelnemers
aan de KunstRai, die van 2 tot 6 juni in Amsterdam wordt
gehouden.
De KunstRai is in Nederland de specialistische beurs voor
hedendaagse kunst, die deelnemers selecteert op vernieuwende
tendenzen en kwaliteit.
„Ik heb er gewoon naar gesolliciteerd", aldus Tom Molenaars.
„Je stuurt documentatie op van werk dat je wilt laten zien.
Daarop ben ik na ballotage toegelaten".
Molenaars is de enige galerist uit West-Brabant die tot de
KunstRai is toegelaten, en één van de zes uit Brabant, een
provincie waar ruim over de 100 galeries zijn gevestigd. Aan de
KunstRai doen 90 deelnemers mee.
Voor klein aantal toehoorders in Breda
hebben." Ook dit programma start april volgend
jaar.
Oudejaar
En alsof dat alles nog niet genoeg is, zal het duo
De Leeuw-S poor ook nog een oudejaarsavondpro
gramma voor de VARA gaan maken, plus een
aantal specials. Rinus Spoor: „Het enige is, wat
gebeurt er als Paul niet meer in staat is om een
programma op te nemen. Dan is er een groot
probleem."
Breda - Schouwburg Concor
dia. Koninklijke Militaire Ka
pel onder leiding van Pierre
Kuijpers m.m.v. diverse solis
ten. Gehoord op vrijdag 7 mei
1993.
Door Frans van Dun
Voor een haast beschamend
klein aantal toehoorders
(waar waren de vele Bredase
blaasmuziekkenners en -lief-
hebbers?) gaven Emmy Ver-
hey, Quirine Viersen, Niek
van Oosterum en de Konink
lijke Militaire Kapel o.l.v.
Pierre Kuipers gisteren in
Concordia een pure demon
stratie van muzikaal vak
manschap.
Een niet alledaags programma,
wat eerder zijn première had
gehad in het Concertgebouw te
Amsterdam, ontvouwde zich
voor een enthousiast reagerend
publiek.
Niek van Oosterum had de moei
lijke taak om deze avond te
openen met het concert voor pia
no en blazers van Igor Strawins-
ky. Van Oosterum was op zijn
best in het langzame 2e deel
waar hij de lange melodische
lijnen met een verfijnd touché op
een prachtige wijze gestalte gaf,
daarbij niet gehinderd door een
wat wollige definitie van de
vleugel die hem in de virtuozere
passages wel parten speelde.
Emmy Verhey demonstreerde in
de wat moeilijker toegankelijke
muziek van Kurt Weel dat zij
nog immer een groot kunstena
res is. In het vioolconcert van
ZATERDAG
FILMS
GOES
- Grand Theater
19 en 21.30 u. Passenger 57.
HULST
- De Koning van Engeland
19.30 en 22 u. Sommersby.
19.30 en 22 u. Nowhere to run.
19.30 en 22 u. The distinguished
gentleman.
19.30 en 22 u. Forever young.
19.30 u. Daens.
22 u. A few good men.
OOSTBURG
- Ledeltheater
20 u. De kleine blonde dood.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14, 19 en 21.30 u. Sommersby.
- Alhambra 2
14, 19 en 21.30 u. Nowhere to run.
- Alhambra 3
14 u. Junglebook.
20 u. Scent of a woman.
- Alhambra 4
20 u. Daens.
ANTWERPEN
- Rex - 12, 14, 16.30, 19 en 21.30 u.
Sommersby.
- Rex-Club - 12, 14, 16.30, 19 en
21.30 u. Jennifer 8.
-Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Forever young.
-Odeon 2 - 14, 17.15 en 20.30 u.
Daens.
-Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Under Siege.
-Odeon 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Sneakers.
- Quellin I - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. The distinguished gentleman.
-Quellin II - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Peter's friends.
-Quellin III - 14, 16 en 18 u. Ned.
versie, 20 en 22 u. Eng. versie The
jungle book.
-Metro I - 14, 16.30, 19 en 21.30 u.
Passenger 57.
-Metro II - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Alive.
Sinjoor - 14, 17.15 en 20.30 u.
Scent of a woman.
-Ambassades Club 1 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. De zevende hemel.
-Ambassades Club 2 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. Consenting adults.
-Ambassades Club 3 - 14, 16.30,
19 en 21.30 u. The bodyguard.
-Ambassades Club 4 - 14, 16.30 u.
Sister act.
19 en 21.30 u. Fortress.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
22.30 u. Les nuits fauves.
14.30 en 20 u. Champions.
22.30 u. The crying game.
20 u. Forever young.
14.30 u. Junglebook.
20 u. De zevende hemel.
14.30 en 22.30 u. A river runs
through it.
- Memling
14.30, 20 en 22.30 u. Passenger 57.
- Van Eyk
14.30, 20 en 22.30 u. Alive.
GENT
- Decascoop
14.30, 17, 20 en 22.30 u. The
assassin.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. School
ties.
deze sterk op zichzelf staande
componist waren voor haar geen
technische grenzen aanwezig en
slaagde ze er in boven de fijnzin
nige ritmische en melodische os-
tinaten in de orkestpartijen een
grote muzikale spanning op te
bouwen.
De jonge celliste Quirine Viersen
gaf ook blijk van grote muzikale
vermogens. In het concert cello
en blazers van Friedrich Gulda
kon zij zonder enige moeite met
alle muzikale en compositorische
grappen en grollen van de com
ponist meegaan en dat laatste is
een kunst op zich; Stan Kenton,
Edward Grieg, Julius Fu?ile,
Beethovens Patorale en Oosten
rijkse volksmuziek zijn slechts
enkele van de items die Gulda in
zijn stuk verwerkt had. Hele leu
ke, komische muziek die voor
het publiek het feest dpr herken
ning was maar die helaas stylis-
tisch gezien één grote rommelpot
is.
In de tot slot gespeelde 'Fantasy
Variations' van John Barnes (va
riaties op een thema van Pagani-
ni) demonstreerde de KMK aan
het slot van de avond haar grote
instrumentaal-technische virtu
ositeit die echter enigszins ont
sierd werd door meerdere stoor
nissen in het samenspel en enke
le tijdens het celloconcert van
Gulda al voorzichtig ingezette
intonatie- en zuiverheidsproble
men.
Problemen die op deze boeiende
muzikale avond echter van on
derschikt belang bleken te zijn,
getuige ook de staande ovatie
van het kleine maar enthousiaste
publiek.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Passenger
57.
14.30 en 20 u. Malcolm X.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Sommers
by.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. The
distinguished gentleman.
14.30,17, 20 en 22.30 u. Alive.
14.30,17, 20 en 22.30 u. Jennifer 8.
17, 20 en 22.30 u. Forever young.
14.30 en 17 u. De zevende hemel.
14.30, 20 en 22.30 u. Nowhere to
run.
14.30 en 17 u. Jungle book (Ned.
versie).
20 en 22.30 u. Scent of a woman.
22.30 u. Unforgiven.
14.30, 17 en 20 u. Daens.
ZONDAG
FILMS
GOES
- Grand Theater
14 u. Tom Jerry.
19 en 21.30 u. Passenger 57.
HULST
De Koning van Engeland
13.45, 16.15, 19 en 21.30 u. Som
mersby.
13.45, 16.15, 19 en 21.30 u. Now
here to run.
13.45, 16.15, 19 en 21.30 u. The
distinguished gentleman.
13.45, 16,15, 19 en 21.30 u. Forever
young.
16.15 en 19 u. Daens.
21.30 u. A few good men.
OOSTBURG
- Ledeltheater
14.30 en 20 u. De kleine blonde
dood.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14, 19 en 21.30 u. Sommersby.
- Alhambra 2
14, 19 en 21.30 u. Nowhere to run.
- Alhambra 3
14 u. Junglebook.
20 u. Scent of a woman.
- Alhambra 4
14 en 20 u. Daens.
ANTWERPEN
Zie zaterdag.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
14.30, 17.15 en 20 u. Champ'ions.
20 u. The crying game.
17.15 u. Forever young.
14.30 u. Junglebook.
17.15 en 20 u. Daens.
14.30 u. A river runs through it.
- Memling
14.30. 17.15 en 20 u. Passenger 57.
- Van Eyk
14.30, 17.15 en 20 u. Alive.
GENT
Zie zaterdag
