EEN OMVERGEBLAZEN KAARTENHUIS Twijfc 'Het engagement van de theologie is ontstaan in de beweging van Mei '68 Bom-alarm KOOP MET ZEK LEENDERTND Westen: Handl RELIGIEUS GEVOEL ANDER MILIEU GEREGISSEERD NOOIT GESNAPT EFFICIËNTER ENGAGEMENT PASTORAAL CONCILIE Verlengen [openingstijd winkels fiasco ctie tegen !bio-industrie anddruk a zes ton Ajax geeft j strijd op T oernooi-zege Jacco Eltingh Merijntje ZATERDAG 1 MEI 1993 El Met v.d. Bom valt te (Door Jan Bouwmans) Mei 1968, studentenop stand. „Een lachertje," meesmuilt prof. dr. Pieter- Anton van Gennip 25 jaar later. „Nee, het stelde echt iets voor," werpt dr. Bert Schumacher tegen. Beide hebben die roerige tijd vol op meegemaakt. De een als theologiestudent in Nijme gen, de ander als student rechten en theologie in Til burg. In een Bossch' etablis sement, schuin tegenover de Sint Jan, beschouwen ze verleden en heden. Heeft 'Mei '68' de wereld echt ver anderd? Nu blazen ze hun partij mee in kerk en samenleving: prof. dr. Pieter-Anton van Gennip (49) en dr. Bert Schumacher (44). De theoloog Van Gennip als deeltijd hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft (filosofie van het christendom) en als ambtelijk secretaris van de Katholieke Raad voor Kerk en Samenleving (KRKS). De theoloog en jurist Schumacher als studiesecretaris van het Rooms-Katholiek Kerkge nootschap in Utrecht. Maar in mei 1968? Schumacher: „Ik was een gewone rechtenstu dent in Tilburg, die toen al wat afweek. Ik verscheen niet elke dag met stropdas op college. Ik heb mijn kandidaatsexamen rechten niet in jacquet gedaan, terwijl dat toen nog gebruikelijk was. Ja, zelfs in Tilburg, aan een jonge faculteit die pas in 1963 zijn deu ren had geopend. Wij, met een groepje, vonden dat maar niks: examen doen in jacquet. Ik deed het in gewoon kostuum, zij het een donkerblauw." „Dat is het begin van de revolutie geweest," grinnikt Van Gennip. Eerder in h'et gesprek had hij de studentenopstand van mei 1968 al even half schertsend een lachertje genoemd. Er is in 1968 wel wat gebeurd, maar je moet het niet overtrekken, meent hij 25 jaar later. Op verzoek treffen beide heren elkaar in een ietwat rumoerig eta blissement in Den Bosch, schuin tegenover de Sint Jan. Daar laten ze hun gedachten teruggaan naar hun studententijd, die door 'Mei '68' gekleurd is. Wat is hen bijge bleven? Hoe kijken ze erop terug? Wat vinden ze er achteraf van? Maar eerst: vanuit welke achter grond rolden ze 'Mei '68' binnen? Pieter-Anton van Gennip, gebo ren en getogen in Eindhoven, had klein-seminarie gedaan in Boxtel, was ingetreden in de congregatie van de paters Assumptionisten en belandde via hun groot-seminarie in 1968 op de theologische facul teit in Nijmegen. „Ik was toen een uitermate reli gieus type. Dat was in de congre gatie waarin ik was ingetreden, duidelijk gevoed. Het zat bij mij goed diep. Ik had in 1968 geen ander concept van mijn leven dan pater worden. Ik zag mezelf eer der iets gaan doen in een monas- tieke-studieuze richting dan in de pastorale richting. Zo kwam ik in '68 in Nijmegen terecht. Ik viel er vrijwel met mijn neus in de boter. Ik kwam binnen en de opstand brak los. Aanvankelijk had ik he lemaal niet het idee dat, wat aan de universiteit gebeurde, een streep was door mijn persoonlijke rekening. Behalve op het punt van de seksuele revolutie. Maar voor het overige, als je achteraf terug kijkt, dan is die hele opstand ontstellend braaf geweest. Hij stelde eigenlijk niks voor. Maar het moet toch als een enorme katalysator gewerkt hebben in het patroon waarin we waren opge voed." „Wij waren opgevoed en getraind in een duidelijke plichtsmoraal, een beheersingsmoraal, een anti- genotsmoraal. In 'Mei '68' braken heel andere principes door. En vergeet niet, het hele (religieuze) patroon wankelde ineens. Wij maakten in Nijmegen mee dat de ene na de andere priester onder de theologiestudenten - een jaar ge wijd, twee jaar gewijd - er met de akela van de welpen of zo van door ging. Priester-hoogleraren kwamen de juffrouw van de kleu terschool tegen... Dus qua aanzien stortte het hele gebouw in el kaar." Bert Schumacher, geboren en ge togen in Raamsdonk, had een blauwe maandag op het klein-se minarie IJpelaar van het bisdom Breda gezeten. „In het midden van de derde klas wilde ik er ineens weg. Dat was in 1963. In 1966 sloten alle semina ries hun deuren. In dat zelfde jaar ging ik aan de, toen nog Katho lieke Hogeschool Tilburg, rechten studeren." „In mijn ervaring staat 'Mei '68' voor een grote solidariteitsbewe ging van studenten, met name jongerejaars studenten. We bra ken uit een flink samengeregen corset van regels en omgangsvor men. Dat werd gesymboliseerd in een stevige beweging die uiteinde lijk leidde tot de bezetting van de hogeschool. Ten gevolge waarvan de president-curator van de hoge school, een machtige persoon toen, aftrad. Dat is dus heel wat geweest. Ook voor mij persoon lijk. De meeste studenten in Til burg kwamen in die tijd uit Bra bant, Zeeland en een stukje Lim burg. We waren bijna allemaal opgegroeid in de gesloten samen leving van dorp of klein stadje. Eenmaal op kamers wonend, kre gen we meer ruimte. Maar ook het studentenleven kende zijn van zelfsprekendheden. Ik heb het maar over hele simpele dingen: haardracht, stropdas dragen, je aansluiten bij de studentenvereni ging Olof. Maar de vanzelfspre kendheden kalfden in een paar jaar tijd af." „De Studenten Vakbeweging (SVB) werd opgericht. Die is een belangrijke hefboom geweest voor 'Mei '68'. Wij sloten ons er graag bij aan. Want het moest voor ons allemaal gewoon worden. Niet dat elitaire van Olof. Dat vonden we maar kwallen. Gewoon doen, dat vonden we goed. We zullen dat ook wel prettiger gevonden heb ben, want het paste meer bij ons. De meesten van ons waren zonen en dochters van gewone, hardwer kende mensen. Dat is een belang rijke factor geweest." Van Gennip valt bij. „Ook in Nijmegen waren veel studenten afkomstig uit een ander milieu dan traditioneel de universiteiten bevolkte. Zij stonden positief te genover hun eigen milieu. En ze waren niet bereid de positieve dingen ervan in te leveren voor een nieuwe elitecultuur die ze bovendien erg wormstekig von den. Dat werd soms scherp onder woorden gebracht. We hadden in Nijmegen in die tijd de elitaire studentenvereniging Noviomagus en de leden ervan vonden we kwallen. Als die de toekomst van de wereld moesten bepalen, zag het er slecht uit voor de wereld. Die elitaire kwallen waren de bondgenoten van de bestuurders. Achter de studentenstrijd school ook een stuk maatschappelijke onvrede tussen bovenlaag en on derlaag. Dat vertaalde zich in universitaire verhoudingen. Stropdas dragen in de collegezaal, examen doen in jacquet: dat wa ren hun elitaire normen. Nee, zo doen wij dat dus niet! In die zin is 'Mei '68' ook de laatste fase van de emancipatiestrijd geweest, denk ik." De bezetting van de hogeschool in Tilburg was de eerste in zijn soort in Nederland. Hij heeft hooguit een weekje geduurd. Bert Schu macher was van de partij. „Ik wil niet zeggen dat ik voorop liep. Maar wel in de derde linie. We sliepen in de senaatszaal. Ver gaderen overdag. Een volle aula elke keer. De autoritaire universi taire bestuursstructuur moest van ons radicaal gedemocratiseerd worden. 'One man, one vote' heet te het. Dat autoritaire gezag werd gesymboliseerd in president-cura tor Van Boven die het op de hogeschool ook echt helemaal voor het zeggen had. Hij was ook maatschappelijk een machtig man, werkgeversvoorzitter in Brabant en Zeeland. En toen scandeerde op een gegeven mo ment de hele aula de leus: Van Boven? Naar beneden! Schitte rend was dat. Het heeft toch maar geleid tot een heel andere univer siteitsstructuur." In Nijmegen was de opstand vol gens Pieter-Anton van Gennip volledig geregisseerd door de Stu denten Vakbeweging. Dat maakte het zijns inziens tot een lachtertje. „De SVB organiseerde grote meetings in de aula van wis- en natuurkunde. Daar konden dan zo'n 2000 man in. Daar stonden dan 9 microfoons en dan hadden we dus inspraak van 's avonds 7 tot 's nachts 12 uur. Want de colleges gingen gewoon door. Maar die microfoons waren op voorhand bezet. Daar kwam je niet tussen. Dat was allemaal keurig geregisseerd. Dus de ene groep regenten werd afgewisseld door een volgende. Ik was in die tijd voorzitter van de theologische „We braken uit een flink samen- geregen corset van regels. Dat werd gesymboliseerd in een stevi ge beweging die uiteindelijk leid de tot de bezetting van de hoge school. FOTO RIEN SIERS faculteitsvereniging Alquin. Ik heb het maar één keer meege maakt dat de voorzitters van alle faculteitsverenigingen bijeen zijn gekomen omdat er weer een of andere democratiseringsprocedu- re opgezet moest worden." „Over het inhoudelijke gehalte van de studentenrevolutie van '68 heb ik nooit enige illusie gekoes terd.. Ik hoor in elk geval niet bij de groep die denkt dat ze in Nijmegen iets heeft afgedwongen. Ik had psychologisch ook hele maal geen last van die autoritaire structuur. Het drukte me niet. En voor de rest vond ik zo duidelijk... of je nou door de hond of de kat gebeten wordt. Maar ik vond het allemaal wel zalig. Er was leven in de brouwerij. Er gebeurde wat. Het was spannend. Je zag en sprak iedereen. Maar ik had niet het idee dat ik met iets groots bezig was." Was 'Mei '68' een uitbarsten van een sluimerende gezagscrisis? Heeft het beide heren nooit ver baasd dat het universiteitsgezag en de overheid toen in feite zo weinig weerstand hebben gebo den? Van Gennip: „Dat heb ik nooit gesnapt. Hoe gemakkelijk hebben de heren toentertijd niet de zaak uit handen. Zo'n burgemeester Van Hal van Amsterdam. Afgetre den vanwege niks. Van Boven in Tilburg, afgetreden om niks. De rode baron in Nijmegen, hetzelfde liedje. Die moeten zelf al getwije- ld hebben. Of gesympathiseerd. Als ze echt in hun zaak geloofd hadden, dan hadden ze die niet zo makkelijk uit handen gegeven. En het gebeurde in de kortste keren. Je blies en het kaartenhuis stortte in." Schumacher: „Ik vind het niet zo vreemd. Tilburg had eind jaren vijfig een sociale faculteit gekre gen met mensen als Oldendorff en Stalpers. En neem Plattel, de so ciale filosoof. Zij hebben het kli maat mede voorbereid vanuit hun vakgebied. Maar ook gezorgd voor continuiteit. Daarom kwam alles ook weer zo snel tot rust. In 1970 was alles weer normaal." Van Gennip denkt ook even aan de invloed van het Tweede Vati caanse Concilie met zijn omwen telingen. Juist aan katholieke uni versiteiten was het denken inge sleten van 'het kan allemaal an ders, dus mag het ook allemaal anders, dus moet het ook allemaal anders.' Met 'Mei '68' begon de vrijheid. Klopt dat? Niet overdrijven, me nen beide gesprekspartners. De wijze van omgang tussen studen ten en hoogleraren werd duidelijk anders, dat wel. Van Gennip: „Het klimaat werd in het algemeen veel losser. Ook de levensstijl. Het hokken begon. Als mensen al trouwden, organi seerden ze bruiloften in flower power stijl; het niet-traditionele, het experimentele." Schumacher: „Een vrijere levens stijl, ja, maar dat ging bij ons toch ook allemaal een beetje rustig, hoor. Dat was allemaal niet zo fel, althans in het kringetje dat ik kende. V|an Gennip: „In Nijmegen had je ook een bepaalde artistieke in crowd. Je had de groep rond Pé Hawinkels, Jan Lenferink en Ha- bakuk de Balker. De hele subcul tuur met drugs kwam op. Dat scharnierde in Nijmegen rond de ze mensen." Pieter-Anton van Gennip (links) en Bert Schumacher: „Wij waren opgevoed en getraind in een dui delijke plichtsmoraal, een beheer singsmoraal, een anti-genotsmo- raal.foto clemens le blanc Schumacher: „Bij ons in Tilburg kwam de commune op. Maar dan zitten we al weer in de jaren zeventig. Daar ben ik zelf niet bij betrokken geweest. Maar studen ten die in '68 in de voorste gelede ren stonden, zijn later wel de commune ingegaan. Dat hing sa men met de hele seksuele revolu tie, Wilhelm Reich en heel die ideologische nasleep. Maar ik stond daar buiten." Men zegt dat 'Mei '68' gezag fun damenteel heeft veranderd. Is het er op vooruitgegaan? Van Gennip is daar niet zo zeker van. „Op een bepaalde manier is het gezag veel efficiënter geworden. Het regentendom functioneerde door bepaalde statussymbolen en dat werkt niet meer. Maar de bestuurskunde en de technieken om mensen te manipuleren zijn gemener geworden. Het is dus heel dubbelzinnig. Het opgelegde gezag werkt niet meer, zij het dat het niet helemaal weg is. Maar het heeft ervoor gezorgd dat de be heersingsmechanismen veel strak ker zijn geworden. Waar charis matisch gezag ontbreekt, krijgt Je verambtelijking van het gezag, vertechnisering van gezagsuitoe fening. Er zit niets meer tussen de illusie van vrijheid en de strakke lijnen waaraan we uiteindelijk toch lopen. Dat was toch het aar dige van het oude gezag: je kon je ermee identificeren of je ertegen afzetten. Dat kun je nou niet meer, omdat het anoniem is ge worden. Dat lokt de roep om een sterke man uit. We hebben hele maal geen sterke man nodig. Het marcheert verder uitstekend in de samenleving. Maar we hebben het idee dat er chaos is, terwijl we nog nooit zo keurig gereglemen teerd hebben geleefd als de laatste jaren." Schumacher meent dat het gezag toch van zijn voetstuk is gehaald door 'Mei '68'. „Het is meer gezag met een men selijk gezicht geworden, je hoeft er niet meer tegenop te kijken. Ik herinner me nog dat bij ons thuis een keer de burgemeester kwam. Ik was nog klein. Maar dat was me een gebeurtenis. De burge meester die kwam vragen of mijn vader in de woningbouwcommis sie wilde komen zitten. Nou, nou. Dat was midden jaren vijftig, in Raamsdonk. Nou kun je de burge meester vragen stellen en op zijn verantwoordelijkheid aanspreken. Voor veel mensen krijgt iemand tegenwoordig gezag als hij goede argumenten geeft en hen serieus neemt. Dat vind ik iets heel posi tiefs. Van Gennip houdt twijfel. „In hoeverre is gezag tegenwoor dig goed gespeelde presentatie? De gezagsdragers hebben van 'Mei f68' geleerd dat ze zich mtJ ten verantwoorden. Dat ze ni| meer kunnen zeggen: het is i omdat ik het zeg, of 'hoe durft! te vragen'. Maar de gezagsuitoefj ning is ook deels aan het onttrokken.Ik hou het vage gevoj dat de zaken uiteindelijk toe anders worden geregeld en erge» anders bedisseld." Maatschappelijk engagement maatschappelijke relevantie. Dj speelden in die hele studentenrs volte een grote rol. Ze waren een directe aanleiding voor. Wanl legt Schumacher uit: „Wij zagef niet hoe de hele hogeschool en j studie verband hield met wat i zich in de maatschappij afspeeldil Ik heb het nu over de jaren 196(1 1967, in het milieu van rechter! studenten, economische en social faculteit. Die vonden: het westof is rijk en wat doet die nou voord derde wereld? Dat klopte dus nieil Alle grote studies die verric] werden, wat hadden die nou vck betekenis voor de gewone mane vrouw? Dat soort maatschappelijl ke relevantie van wetenschap bel drijven was een door bepaald! groepen in verschillende facultel ten onderkende noodzaak. WetenT schap moest vermaatschappelij] worden door een marxistisch] ideologie. De hogeschool wei] niet voor niks 'omgedoopt' in Kar Marx Universiteit. In 1968 stapj ik over naar de theologische fa] culteit. Daar was het toen allef maal niet zo denderend. Aller individuele studenten hadde] daar in de gaten dat veel mens] de kerk uitliepen of waren pen. Die waren dan ook bezig mtJ vakken als psychologie en god dienstpsychologie om dichter mensen te komen. Maar in hel begin van de jaren zeventig kwarl er een nieuw onderwijssysteem dat voorzag in een onderwijsblol 'kerk en maatschappij' in het heil derde studiejaar. Een ochtend pef week. Later is dat uitgebouwd tol een aparte studierichting theolcf gie en maatschappelijk hand] len." Maatschappelijk engagemer speelde bij Van Gennip in zijl studietijd geen rol van betekenis Hij was toen geheel georiënteerd op liturgie, mystiek. „Mijn maatschappelijke oriëntatis en mijn denken over maatschaj pelijke relevantie van godsdiei dateren pas van het ogenblik dal| ik secretaris ben van de Katho lieke Raad voor Kerk en Samenle ving. Maar het maatschappelijks engagement van de theologie i] ontstaan in de beweging van 'Me '68'. Dat was ook de inzet van heil landelijke pastorale concilie dat| toen grotendeels langs mij heengegaan. Maar die hele sta ming van maatschappelijke rele vantie is daarna in de kerk en he!| kerkelijke leven wel dominant ge worden en heeft alle andere strol mingen redelijk gemarginaliseerd Ik vind het moeilijk om daarva] nu een rekening op te maken Maar de preken in de kerk zij] bijna nooit meer puur uitleg var het evangelie. Het concrete leve] wordt er op overtuigende wijze ii betrokken. Dat is vooruitgang Neem de Vastenactie, Pax Christ:] het conciliair proces: nieman] staat er meer van te kijken da] kerken dit doen. En niet als recla metruc om de afkalvende aanhan] terug te winnen. Ook gelovige] die vroeger zwoeren bij het rozen hoedje en tijdens onweer en stori] met een palmtakje in huis rond liepen, denken nu na over derdej wereldproblemen." 'Mei '68', wat heeft het uitga] haald? Van Gennip: „Dat het gezag men selijker zou zijn geworden en toe] gankelijker, daar geloof ik bal van. Dat de maatschappij e'l vriendelijker en ontspannener op is geworden, geloof ik ook' totaa] niet. 'Mei '68' is, denk ik, een droom van vrijheid geweest. Eer] droom die toen gelukkig uitbarst te, maar het was een droom en het| blijft een droom van vrijheid, iedere generatie moet hem man] weer opnieuw dromen en kijken' wat ze ermee doet. Maar om no«| te zeggen dat onze droom heeft uitgehaald, geloof ik niet erg." Schumacher: „Hij heeft wel w- uitgehaald. Eerder is hier gezegd] dat 'Mei '68' de laatste fase wa> van de emancipatie. Jonge mensen hebben zich toen toegang ver- 'schaft tot een wereld waarvan z] nu de vruchten plukken. Wij staan nu vrijer in het leven. Niet alles is veranderd. Maar een aan tal dingen werden toch op hun plaats gezet. We hebben mede een ommekeer bewerkt. Wij zijn uil de onderlagen gekomen. En v(| zijn in staat om de maatschappi] mede een nieuw tijdperk binne» te loodsen. Daar zijn we nu m# bezig." Van onze verslaggever Dordrecht - Om 15.25 uur gister middag rinkelde de telefoon in de meldkamer van de Dordse politie. I De mededeling was kort. Over 35 minuten ontploffen m het stadion van FC Dordrecht'90 twee bom- Imen. Dit is de eerste en laatste waar schuwing." De politie vatte de melding serieus op en zocht onmiddellijk con tact met het bestuur van de voetbal club, die op dat moment tegen PSV [Breda/Terneuzen - Steeds meer dnkeliers sluiten zaterdags ge- roon weer om vijf uur hun zaak. |Zij voelen er niks voor him win kel tot zes uur open te houden 'als er tooh niemand komt'. ZIE BINNENLAND - A3 toosendaal - De werkgroep Schone Molenbeek uit Roosen- laal wil dat België de bio-indus- trie afschaft. De groep gaat sa- ïenwerken met milieugroepen lit Zundert en het Belgische 'uustwezel en Kalmthout. Vol lens Schone Molenbeek is de lio-industrie schuldig aan de /ervuihng van het oppervlakte- water. ZIE ZEELAND - A5 sel - Directeur M. Goedbloed van de Regionale Zeeuws- laamse Woningbouwvereniging leeft ingestemd met een ontslag- |premie van zes ton. De directeur zat al 10 maanden thuis omdat Ide relatie tussen hem en zijn 1 adjunct-directeuren zeer slecht ras als gevolg van een onderlin- [ge machtstrijd. Een bureau dat Ide RZVW doorlichtte kwam tot de conclusie dat de top ziek is. |De ontbinding van Goedbloeds' arbeidscontract is dan ook ge bracht onder het mom van reor- I ganisatie. I ZIE ZEELAND - A5 Tilburg - Ajax heeft de strijd om de titel in de vaderlandse eredi visie kennelijk opgegeven. De Amsterdammers faalden gisteren tijdens het duel in Tilburg met j Willem II over alle linies hope loos en verloren dan ook met 1-0. I ZIE SPORT - B3 Atlanta - Tennisser Jacco El tingh boekte een belangrijke ze ge in het toernooi van Atlanta. In de finale versloeg hij de Ame rikaan Bryan Shelton met 7-6 en 6-2. In de halve finale bleef hij verrassend de nummer één van de wereld, Pete Sampras met 7-6 en 6-2 de baas. I ZIE SPORT - B4 IN DEZE KRANT: VANDAAG 2 KATERNEN Extra op maandag A2 Binnenland A3 Buitenland A4 Zeeland A5/A6 Consument A7 RTV-programma's A8 sPort deel B Ajex

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 36