Samf
>e Stem
OVERIGENS
Werking van VN-sancties twijfelachtig
Snelheidscontrole:
dweilen met de kraan open
Terugkeerprogramma vluchtelingen Vietnam werpt vruchten af
4
Veilig
glechts klein
oorstel van m
cor
■ebaren van got
ACHTERGROND
Invasie
DESTEM-
ban der Valk
casino's
motelketen
Cel
DE STEM
VRIJDAG 16 APRIL 1993
A|DESTEM
In elke anglicaanse kerk
die het priesterambt
voor vrouwen heeft
opengesteld, heeft het tot een
gespannen situatie geleid.
Want de tegenstanders willen
het er niet bij laten zitten.
Maar alleen in Engeland lijkt
de rooms-katholieke kerk
meegesleurd te worden in dit
interne anglicaanse conflict.
Daar wekken de anglicaanse
tegenstanders immers de in
druk in groten getale naar de
katholieke kerk te willen
overstappen. Onder hen ook
een 700 tot 1000 anglicaanse
priesters die priester willen
blijven. Precies dat maakt een
mogelijke anglicaanse invasie
in de rk kerk tot een apart
geval.
Het is afwachten of een inva
sie van zo'n omvang ooit wer
kelijkheid wordt. Volgende
week houden de katholieke
bisschoppen van Engeland in
ieder geval beraad over de
opvang van overkomende
anglicaanse priesters. Deze
week was hun voorzitter, kar
dinaal Hume, in Rome voor
overleg met Vaticaanse in
stanties. Intussen hebben
twee vooraanstaande angli
caanse vrouwen de rij geo
pend. Sheridan Gilley, hoofd
van de theologische faculteit
van de universiteit van Dur
ham, en Ann Widdecombe,
staatssecretaris van sociale za
ken, hebben hun overstap
naar de Romana bekend ge
maakt.
Moet de katholieke kerk in
het algemeen en de Engelse
in het bijzonder blij zijn met
een anglicaanse invasie van
verklaarde tegenstanders van
de vrouw als priester?
Kardinaal Hume heeft de
boot heel duidelijk afgehou
den. Hij wenst een mogelijke
scheuring in de anglicaanse
kerk niet te bevorderen door
de deuren van zijn kerk wijd
open te zetten voor deze ang
licaanse weglopers, zei hij
voor de Britse televisie.
Maar hij werd teruggefloten
door kardinaal Cassidy, hoofd
van de Vaticaanse raad voor
de- eenheid van de christenen.
Het was volgens Cassidy 'ver
keerd om de indruk te wek
ken dat we geen belangstel
ling hebben. We zullen con
tact met hen opnemen om te
zien of zij op de een of andere
manier in de rk kerk kunnen
worden opgenomen.' Dat was
eind vorig jaar. Over de wijze
van opname in de katholieke
kerk had de vroegere angli
caanse bisschop van Londen,
Graham Leonard, toen al ge
opperd om een eigen angli
caanse tak binnen de rk kerk
in het leven te roepen.
Het overleg tussen kardinaal
Hume, primaat van Engeland,
en de Vaticaanse instanties
lijkt niet helemaal van een
leien dakje te gaan. Vorige
week herinnerde het Vaticaan
eraan dat de toelating van
anglicaanse priesters tot de
rooms-katholieke kerk in eer
ste instantie een zaak is van
de Engelse bisschoppen. Daar
lijkt een concessie aan Hume
achter te schuilen. Die staat
immers niet te trappelen. En
gelijk heeft hij. Als je zoveel
anglicaanse priesters binnen
haalt die alleen maar komen
omdat ze tegen de vrouw in
het ambt zijn, dan vergroot je
alleen maar de spanningen in
eigen huis.
En die spanningen zijn toch al
niet gering. De afwijzende
Vaticaanse reactie op de ang
licaanse openstelling van het
priesterambt voor vrouwen
bracht Engelse katholieken
vorig jaar tot de oprichting
van de actiegroep voor de
wijding van katholieke vrou
wen. De overkomst van angli
caanse tegenstanders, met na
me zoveel clericaal kader, kan
de tegenstellingen alleen
maar verscherpen.
Dit gaat overigens niet alleen
op voor de Engelse katho
lieke kerk. Zeker in de Wes
terse katholieke kerk zijn er
onderhand heel wat meer
voorstanders dan tegenstan
ders van de vrouw als pries
ter. Maar de strijd is nog vol
op gaande. Dan kan een onei
genlijke versterking van de
gelederen der tegenstanders
alleen maar averechts uitpak
ken.
Een groot kleurig bord langs de weg.
Een jeugdige blondine, lang loshangend haar, een strak gesneden
broek en een aan het lijf gegoten shirt. Schuin onder haar een even
net niet meer adolescente machissimo, grof geschoren en vakantie-
gekleed. Ze drukt hem vast tegen de leuning van een bank.
Boven in beeld een tekst: „Ik vrij veilig of ik vrij niet." Heel
verstandig, denkt de passant.
Tot hij bij nog een keer langsrijden een schaduw in de rechterbo
venhoek ziet. Een autostuur.
Graag nog een extra wolkje op het bord, het antwoord van de
jongeman: „En ik rij veilig of ik rij niet.(CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-36850, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326, fax 076-236215.
Voor bezorgklachten: 076-236888.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Losse nummers: maandag t/m vrijdag 1.60; zaterdag 1.90.
Service-afdeling abonnementen: S 076-236472,
maandag t/m vrijdag 8.30-12.00 en van 12.30-16.00 uur.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Na veel moeite en overleg
worden ze tege.n sommige
landen afgekondigd, de
sancties van de Verenigde
Naties. Omdat die landen
weigeren de wapens neer
te leggen, omdat een deel
van de bevolking er niets te
vertellen heeft, omdat de
democratisch gekozen
leiders verjaagd zijn.
Leiden die
strafmaatregelen wel tot
het gewenste resultaat?
Door Arthur Allen (ap)
VANUIT DE RIJK gestoffeerde
kamers aan de East River in
Manhatten heeft de Veiligheids
raad van de Verenigde Naties
de afgelopen twee jaar het leven
van miljoenen mensen beïn
vloed door een streng sanctiebe
leid toe te passen dat bedoeld is
om paria-staten te straffen.
Vooral de Verenigde Staten lo
pen voorop als het gaat om
economische sancties tegen de
als vijandig omschreven rege
ringen van onder andere Joego
slavië, Irak en Libië. Nu probe
ren Amerikaanse functionaris
sen sancties van de grond te
krijgen tegen Noord-Korea om
dat dat land weigert inspecties
toe te staan die mogelijk een
kernwapenprogramma zullen
onthullen.
Maar in plaats van de schuldi
gen op een gevoelige plek te
raken komen de klappen van de
sancties vaak terecht bij dege
nen die het zwakst zijn. In Port-
au-Prince op Haïti, in Belgrado,
Baghdad en Tripoli wordt de
prijs betaald door de bevolking
die het door de groeiende tekor-
Iraakse vrouwen staan in de rij voor brood dat wordt uitgedeeld door een hulporganisatie.
FOTO AFP
ten en de stijgende inflatie
steeds meer moeite kost om eten
op tafel te krijgen, gezond te
blijven en zich fatsoenlijk te
kleden.
Het doel van de sancties - de
verwijdering van het regime,
van Saddam Hussayn, vrede in
Bosnië, de terugkeer van de ge
kozen president op Haïti en de
uitlevering van de verdachten
van Lockerbi- is bij lange na
nog niet gehaald. Integendeel,
de sancties kunnen de macht
van de leiders in Irak, Servië en
Libië mogelijk weieens ver
sterkt hebben.
Er worden dan ook steeds meer
vragen gesteld door deskundi
gen op het gebied van interna
tionale betrekkingen. Zeker nu
de Veiligheidsraad niet langer
meer gehinderd wordt door de
confrontaties van de Koude
Oorlog moet beter worden na
gedacht over de gevolgen van
een hard sanctiebeleid, is de
opvatting.
Anderen, zoals John Chipman
van het Internationaal Instituut
voor Strategische Zaken in
Londen, geloven dat sancties
nuttig en zelfs noodzakelijk
zijn, ondanks de onschuldige
slachtoffers. Volgens Chipman
kan niet geëist worden dat
sancties 'zomaar een dictator
ten val brengen'. In zijn gedach-
tengang is het voldoende wan
neer sancties een internationale
coalitie tegenover een tiranniek
regime weten te bewerkstelli
gen.
De ervaring leert dat economi
sche sancties nooit waterdicht
zijn en er bestaat geen enkel
bewijs dat uitsluitend een em
bargo een regering op de knieën
dwingt. Het Cuba van Fidel
Castro overleeft al tientallen ja
ren een strikt Amerikaans han
delsembargo, ook nadat de
communistische bondgenoten
uit de Sovjetunie en Oost-Euro
pa wegvielen.
Het strikte embargo tegen Irak
heeft ondervoeding en de ver
spreiding van ziektes onder de
bevolking veroorzaakt; een be
volking die absoluut niets in te
brengen heeft in de beslissing of
Saddam zich aan de door de VN
opgelegde sancties houdt of
niet. Saddam blijft stevig in het
zadel zitten en het enige effect
van het embargo lijkt de bezwe
ring van het militaire gevaar
dat Irak vormde voor de regio.
Op Haïti en in het voormalige
Joegoslavië hebben de handels
beperkingen gezorgd voor een
levendig netwerk van smokke
laars en zwarthandelaren, ter
wijl de armen moeten marchan
deren en bedelen.
Maar als de sancties niet blijken
te werken, waarom blijft de
Veiligheidsraad ze dan conse
quent opleggen? Volgens Hans
Binnendijk, directeur van het
Instituut voor Diplomatiek On
derzoek aan de universiteit van
Georgetown in Washington, is
het meer uit frustratie. „Een
gevoel toch iets te moeten doen.
Economische sancties zijn een
gemakkelijk gereedschap en al
tijd binnen handbereik. De
hoop is dat door een combinatie
van politiek en magie het doel
bereikt wordt", aldus Binnen
dijk.
Ook is er de hoop dat het doel
uiteindelijk de middelen heiligt.
Chipman merkt op dat het han
dels- en investeringsembargo
tegen Zuid-Afrika weliswaar
tot algemene ontslagen
zwarte werknemers heeft
leid, maar ook heeft I
gen tot het besluit van
ke regering om een Degin
maken met de ontmanteling v.
de apartheid. „De zwartenV
ben het meest geleden, maan'
waren het ook die opstonden
zeiden welk een machtig id,
het embargo was", meent
man.
Als alle
snelheidsovertreders in
Nederland zich vanaf
morgen een jaar lang aan
de toegestane snelheden
houden, zou de staatskas
60 miljoen gulden
mislopen. Het is de grote
droom van het
Aktiecentrum Naleving
Snelheidslimieten van de
Algemene Verkeersdienst
in Driebergen. Maar die zal
waarschijnlijk nooit in
vervulling gaan.
Door Elaine de Boer (anp)
Jaarlijks worden 300.000 pro
cessen verbaal uitgeschreven,
waarvoor de hardrijders gemid
deld 200 gulden boete betalen.
De surveillance-diensten van de
Algemene Verkeersdienst (AVD)
zijn er druk mee. Iedere week
worden- door heel Nederland
veertig snelheidscontroles uit
gevoerd. Daarmee is in 1988
begonnen.
Toen koos de politiek ervoor om
de maximum snelheid in Neder
land op 83 procent van de we
gen naar 120 kilometer per uur
te verhogen en op 17 procent op
100 kilometer te houden. Daar
aan werd de voorwaarde ver
bonden dat de AVD op snel
heidsovertredingen zou contro
leren, zodat de gemiddelde snel
heid op de Nederlandse snelwe
gen niet zou toenemen.
Na vier jaar snelheidscontroles
werd vorig jaar bij de AVD in
Driebergen door het ministerie
van justitie het Aktiecentrum
Naleving Snelheidslimieten op
gericht. Door meer publiciteit te
geven aan de snelheidscontroles
hoopt justitie dat het gedrag
van de automobilist zal veran
deren.
Op radio en tv worden per week
ongeveer vier snelheidscontro
les aangekondigd. Bedoeling is
dat de autorijders in ieder geval
op die trajecten hun snelheid
aanpassen, maar zich op de lan
ge duur bewust worden van hun
(hardrijdende) gedrag en daar
van afzien.
John Bennink van het Aktiecen
trum Handhaving Snelheidsli
mieten bespeurt na een half jaar
een kleine kentering in de nor
mvervaging ten aanzien van
snelheidsovertredingen. „Als ie
mand nu op een feestje bralt dat
zijn auto de vorige avond wel
180 kilometer per uur haalde,
dan wordt hij nu bekritiseerd of
op zijn minst fronsend aangeke
ken. Terwijl dergelijk gedrag
toch lange tijd gewoon stoer
werd gevonden."
Bennink trekt daarbij de paral
lel met het rijden onder invloed
van alcohol. „Tien jaar geleden
gebeurde het veelvuldig dat
mensen gewoon in hun auto
stapten terwijl zij te veel ge
dronken hadden. Tegenwoordig
kan zo iemand op veel kritiek
uit zijn omgeving rekenen. Vaak
wordt hij ervan afgehouden.
Een dergelijke ommezwaai
moet ten aanzien van de snel
heidsovertredingen ook worden
bewerkstelligd." Hij vreest ech
ter dat dat net zoveel tijd zal
kosten als bij de bewustwording
van alcoholgebruik bij autorij
den.
De eerste metingen van het ac
tiecentrum waren hoopgevend,
meent Bennink. Het aantal
snelheidsovertreders was op
baanvakken die op radio en tv
De politie bekeurt hardrijders op de A 27.
waren genoemd verminderd mei
10 tot 15 procent. Er waren
uitschieters zoals tussen Henge
lo en Almelo waar een hogere
score werd gehaald, maar ook
plaatsen zoals bij het knoop
punt Deil bij Zaltbommel en op
de A4 bij Nieuw Vennep, waar
aangekondigde controles totaal
geen effect hadden.
Theo de Wildt, AVD-coördina-
tor van de snelheidscontroles in
Assen, is van mening dat het
controleren van snelheden nog
steeds dweilen met de kraan
open is. „Laten we ervan uit
gaan dat dertig procent van de
automobilisten de aankondiging
van de controle op de radio
hoort. Daarvan zal een klein
gedeelte zijn gedrag aanpassen.
Waarbij bovendien het weer,
zoals regen en een laag staande
zon, het gedrag ook nog beïn
vloed. Dat effect is toch mini
maal."
Een aangekondigde controle op
de rijksweg tussen Amersfoort
en Apeldoorn bevestigt zijn
kwalificatie. Bij werkzaamhe
den aan de weg waar 70 kilome
ter per uur gereden mag wor
den, flitst de controle-appara-
FOTO MARCEL BEKKEN
tuur tussen 9.30 en 11.30 uur
468 van de 1602 gepasseerde
auto's. Dat betekent dat tegen
de 30 procent van de passanten
te hard reed.
Met twee politie-Porsches en
een onopvallende politieauto
worden zoveel mogelijk snel
heidsovertreders aangehouden,
de rest krijgt de girorekening
thuis. Omdat het er zoveel zijn,
beperken de surveillanten zich
tot de echte hardrijders. Opval
lend daarbij is dat het niet
alleen de grote luxe auto's zijn
waarin te hard gereden wordt,
maar ook kleine middenklasse
auto's. Het zijn voornamelijk
echter zakelijke rijders die te|
hard gaan.
Bob Geurts die de Porsche be-1
stuurt, constateert na jaren cor,-1
troleren dat het nog steed
zakenmensen zijn die de i
heidslimieten massaal overtre-1
den. Het excuus op te hard te
rijden is altijd weer. „Ik moet
op tijd op mijn afspraak zijn."
Geurts heeft het idee dat de j
zakelijke rijders de boetes
niet hoeven te betalen, maar dat j
de bedrijven dat op zich nemen.
„Het weegt blijkbaar zwaarden
dat werknemers hun afspraken
tegenover derden nakomen dan
dat het bedrijf jaarlijks honder
den guldens aan boetes kwijt
is."
Geurts denkt daarom dat del
politie die de snelheidscontroles
uitvoert, inventiever en creatie
ver moet worden. Er zijn vol
gens Geurts genoeg ideeën. Zo
zou de pakkans groter kunnen
worden, door bij voorbeeld met
een politiewagen met camera
precies de toegestane snelheid]
aan te houden en iedereen d
passeert te fotograferen en
beboeten. „Mensen die steeds te]
hard rijden worden dan vaker
gepakt, waardoor uiteindelijk:
de bedrijven hun werknemers!
toch ook zullen manen zich aan
de toegestane snelheid te hou
den," meent hij.
Maar ook het idee van minister I
Hirsch Ballin van justitie om de
snelheidsovertreders te straffen
met flink oponthoud, lijkt de
controleurs van de AVD effec
tief. Geurts: „Jammer is alleen
dat het zo lang duurt, voordat j
nieuwe ideeën ten uitvoer kun
nen worden gelegd en het soms j
op juridische regeltjes niet ha-1
len."
Zeker 1,5 miljoen
Vietnamezen zijn het land
ontvlucht nadat de
communisten in 1975 hun
macht over geheel Vietnam
uitbreidden. Velen
vluchtten over land, maar
verreweg de meesten
probeerden een goed
heenkomen te zoeken met
gammele bootjes. Zo
raakte de wereld bekend
met een nieuw fenomeen:
de bootvluchteling. Naar
schatting zijn in al die jaren
400.000 Vietnamese
bootvluchtelingen op zee
omgekomen.
Door Tom Fawthrop (ips)
In de loop der jaren is de stroom
vluchtelingen sterk verminderd,
niet zozeer omdat de omstan
digheden in Vietnam aanzien
lijk verbeterden, maar omdat de
opnemende landen hun beleid
jegens de bootvluchtelingen
wijzigden.
Er werd namelijk een scherper
onderscheid gemaakt tussen:
vluchtelingen van wie onomsto
telijk kon worden vastgesteld
dat hij of zij om politieke rede
nen gedwongen was Vietnam te
verlaten en zij die vooral econo
mische redenen hadden om hun
land te ontvluchten.
Nu is er langzaam een tegenge
stelde stroom op gang gekomen,
van Vietnamezen die al dan niet
gedwongen naar Vietnam terug
keren. Elke maand neemt het
aantal repatrianten toe. Tot nu
toe zijn 37.000 vluchtelingen te
ruggekeerd in het kader van het
vrijwillig repatrieringspro-
gramma van het Hoge Commis
sariaat voor de Vluchtelingen
van de Verenigde Naties.
De uittocht is zo goed als tot
staan gekomen. Kwamen de af
gelopen twintig jaar zeker
218.00 Vietnamezen aan in
Hongkong, het afgelopen jaar
waren het er nog maar 12. Veel
repatrianten achten zich nu in
een betere positie dan hen die in
Vietnam zijn gebleven.
Een van de teruggekeerde Viet
namezen is Huyhn Cong Binh,
die drie jaar in een volgepakt
opvangkamp in Thailand heeft
gezeten. „Ik kan merken dat er
veel veranderd is. Vietnam is
niet meer wat het was", zegt
Binh die nu werk heeft als auto
monteur.
Zijn ervaring komt overeen met
die van veel repatrianten. Het
programma van de de VN-vlu-
vhtelingenorganisatie biedt hen
voorzieningen die veel blijvers'
(nog) niet hebben. Zo zijn 12,5
miljoen Vietnamezen zonder
werk, terwijl de vluchtelingen
van de VN 360 dollar contant
uitgekeerd krijgen. Daarnaast
zijn er voor hen door de EG
gefinancierde banenprogram-
ma's en kunnen ze voordelige
kredieten krijgen.
„We zijn er nagenoeg in ge
slaagd om de emigratie tot
staan te brengen", zegt Jorgen
Gammelgaard, directeur van
het Internationale Programma
Een boot volgepakt met Vietnamese vluchtelingen.
van de Europese Gemeenschap.
Deze organisatie helpt de terug
gekeerde Vietnamezen banen
vinden, kleine bedrijfjes op te
zetten en in het algemeen helpt
ze de mensen bij het opbouwen
van een nieuw bestaan in Viet
nam.
De EG heeft voor het jaar
1992-1993 25 miljoen dollar be
schikbaar gesteld voor projec
ten op het gebied van de ge
zondheidszorg, kleinschalige in
frastructuur en kredietfacilitei
ten.
Nog steeds bestaat bij veel in
het buitenland verblijvende
Vietnamezen de vrees dat hen
represailles wachten als ze te
rugkeren. Maar volgens de
vluchtelingenorganisatie van de
VN heeft de regering in Hanoi
zich gehouden aan de belofte
om een verzoeningspolitiek in
plaats van een vervolgingsbe
leid te voeren jegens de repa
trianten. Sinds de introductie
van het terugkeerprogramma' in
oktober 1991 is Hanoi die belof
te steeds nagekomen, aldus de
VN-organisatie.
Binh, die in april 1990 per boot
Vietnam ontvluchtte, bevestigt
dat in Vietnam veel ten goede is
veranderd. Hij vertelt dat hij
wegging uit de provincie Dong
Nai omdat zijn vader 'officier
was in het leger van het oude
regime'. „Ik had geen schijn van
kans op behoorlijk onderwijs,
gezien mijn vaders verleden."
Ook dat verhaal deelt hij met
talloze andere vluchtelingen.
Na de Vietnamese oorlog leden
de kinderen van militairen die
dienst hadden gedaan in het
door de Amerikanen gesteunde
Vietnamese leger dagelijks on
der de discriminatie. Maar Binh
is nu optimistisch. „Ik denk dat
het bootvluchtelingenprobleem
Sommige collega's van Chit
man vinden Zuid-Afrika echt
een slecht voorbeeld.
Zuid-Afrika geen de
was, was de regering verant!
woording verschuldigd aan
blanke minderheid. Veel bl;,,,.
ken keurden de apartheid rf
om morele redenen of omdat»
zagen dat het land eraan ten
onder dreigde te gaan, zo beto-
gen zij.
In bijvoorbeeld Irak en Cuba'
zijn de regeringen niemand ver-
antwoording schuldig. Daar
misbruiken de regeringen het
lijden van het volk om haat
tegen buitenlanders te kweken!
Ook Gary Hufbauer van hel'
Instituut voor International!
Economie in Washington
dat sancties zelden effect
ben gehad. De bevriezing vat
de banktegoeden van Panatnaftat
joeg president Manuel Noriegai
niet weg - die verdween pas na;
de invasie van Panama door!
Amerikaanse mariniers - en de!
situatie van de mensenrechten!
in China veranderde niet
de sancties die de
Staten instelden na de
drukking van de democratise
ringsbeweging in 1989. „De to
verformule om regimes te mati
gen is nog steeds niet
den", besluit Hufbauer.
ton onze Haagse redactie
!nen Haag - Het blijkt vrijwel on-
igelijk te zijn arbeidsongeschik-
weer aan het werk te krijgen,
''guit één tot twee procent van de'
000 mensen die door het ABP om
;chische redenen arbeidsonge-
•iuM zijn verklaard, zal weer aan
siag kunnen. De borrelpraat over
|e afgekeurde werknemer die na
paar jaar thuis zitten zo weer
/an onze Haagse redactie
)en Haag - Voor een betere besti
loet Nederland opgedeeld worder
er nog 59.
staat in een voorstel van
iister Dales en staatssecreta-
De Graaff-Nauta (Binnen-
■andse Zaken), waarover het ka
binet vandaag beslist,
et voorstel vloeit voort uit het
abinetsbesluit van februari dit
.aar voor een grootscheepse re
organisatie van het binnenlandse
estuur. De wijziging van de
igeheten Wet Gemeenschappe-
jke Regelingen (WGR) is een
erste aanzet hiertoe,
i nog werken gemeenten op
,ond van deze wet samen in 59
■bieden. In alle provincies be-
issen Provinciale Staten in juni
de beperking van de WGR-
i's. Daarvoor overleggen
provincies en ministerie van
Jinnenlandse Zaken nog met el-
raar. Het departement gaat dat
iverleg in met het standpunt dat
28 regio's moeten overblijven.
Noord-Brabant blijven vier
,0io's over en in Zeeland zou de
provinciegrens moeten samen
ballen met die van de nieuwe
/GR-regio.
iiermee volgt het kabinet gro-
aideels de ideeën die over de
ieuwe indeling leven in'de pro-
icies.
:t het besluit dat het kabinet
ndaag naar verwachting
leemt, is nog geen einde geko-
ren aan de lappendeken van
j's, waarin Nederland is ver-
leeld. Zo zijn er bijvoorbeeld 25
ilitieregio's, 28 gebieden voor
arbeidsvoorziening, 45 brand
jeerregio's en 63 volkshuis-
festingsgebieden. Ook zijn er
21 vervoerregio's in de
pilze - Het restaurantconcern
i der Valk wil zich gaan wer
en op de kansspelmarkt. De
fnderneming is volop bezig met
en onderzoek naar de exploita-
i van casino's in haar motelke-
len.
Pe Raad van Bestuur van deze
Inderneming bepaalt binnen af
zienbare tijd, welke vestigingen
jiteindelijk hiervoor in aanmer-
'ng komen.
Verschillende gemeenten in den
ande zijn inmiddels benaderd
or het verstrekken van een
Jergunning voor een speelcasino
leen Van der Valk-motel.
maak
Giste
merli
posiu
kabin
al die
de v<
ken
„Dat
morg
niet
hoe h
verse
treffe
VERV
„Maa
tegen
weer
dan
beslis
levinj
Maar
me i
het
Het
offici
die e
maar
iemar
wonii
volge
inbre
vanw
ik dal
slaper
Het
heid
wegst
stelde
dus
dacht
mag,
de
reken
geldt
nen v
genis
Jan
maar
nood:
Koop
dwon
weg
het ir
geval
een t
van j
maal:
celler
pels
dring
voori
Het
verda
bedrc
van d
rr
opgelost is."
Functionarissen van het Inter-J
nationale Programma van
EG onderstrepen het belang vffll
hulp die ook ten goede komt I
aan de achterblijvers. „Hanoi I
wilde aanvankelijk geen inter-1
nationale hulp om geen elite t' I
creëren onder de repatrianten. J
De regering heeft er daarom tó! I
ons op aangedrongep. dat Viet-1
namezen van alle geledingen a I
gelijke mate van de hulp zoude"
profiteren", zegt Gammel;
Daarom heeft de EG-org
tie de helft van de 80.000 nieu-1
we banen die door zijn projec-1
ten gecreëerd worden, bestep j
voor hen die in het land zij"l
gebleven. In sommige provin-1
cies heeft het EG-programiW
gezorgd voor een opbloei var I
het in versukkeling verkeren® I
Vietnamese bankwezen. De E"
heeft 15 miljoen dollar aan 1® I
ningen verstrekt om zowel re
patrianten als blijvers de ka®
te geven kleine bedrijfjes op I
zetten.
Voor de start van het EG-pr® j
gramma ging bijna alle
ringshup van Westerse la
naar de Vietnamese bootvluch
telingen.
Het door de Verenigde State"
geïntroduceerde embargo leid®
ertoe dat het noodlijdende Vie® j
nam verstoken bleef van bil® I
terale economische hulp en zei' j
van bijstand van de Verenig®
Naties en de Wereldbank. Ge-1
durende de afgelopen achttien
jaar is Zweden het enige W®'
terse land geweest dat met Ha
noi een ontwikkelingsrelatieI
blijven onderhouden.
0T VOOR een paar weken was de k
'"er het Midden-Oosten op korte tei
ouwelijks reëel te noemen. Israël v
tationale hysterie door de dodelijke
"essenstekers die door het hele I
ihnslagen uitvoerden. Israëliërs bew<
Ps Politici die als gematig bekend s
'lekke met messentrekkende Palestijr
'end.
[n de zaak niet helemaal uit de hanc
'raelische regering de bezette gebiec
]"h honderdduizend Palestijnen bete
se"k, dus geen inkomen. De Israëlisc
]ens zwaar boeten voor deze maatr
jhiestijnse arbeidskrachten niet kunne
»h Van de vredesonderhandelingen
'hOeurtenissen verder weg dan ooit.
a de topontmoeting tussen de Eg
ubarak en de Israëlische premier 7
prake van enig optimisme. Mubarak
;~°P dat het vredesoverleg volgende
orden hervat.
iopR/e' .^e'de leiders het redelijk goed
uit die doorbraak weinig te mak
standhouding. De uitkomst van het
nt ,a,naa' is tot stand gekomen on
itwikkelingen.
ieHte streeft naar vrede omdat het er
l 'undamentalistische gevaar uit Irar
n„ e chaos in het Midden-Oosten.
aiisten in eigen land te stoppen,
a! te raken van het traditionele
Israsi ien aanstichter van alle kwaad is
!Us zonrl- steeds meer tot de ontc
leifj7 'sraëliërs en Palestijnen onafwe
ie p i ef!'9e Israëlische inschikkelijk!
'alooe- 'nse 'eider Faisal Hoesseir
iii t5"inse onderhandelingsdelegatie
'lanrt -i Praten over het tot voor k
5 *n tegen vrede'.
'vaëlkrh" van goede wil z'in
'loemd c°ncessies is het vredes
