L TOYOTA. Verliefd on de moleculen' >m collega! Vincent van Gogh zonder romantiek Fatale partnerruil in 'Consenting, Adults' TOYOTA segsglB* Personeel Ëindhovense hoogleraar Meijer pleit voor meer wetenschap op televisie Madama Butterfly: Forums zwanenzang Bioscoopbezoek daalt met zeven procent UIT GIDS Mel Gibson helemaal niet 'Forever Young' Nu al 40.000 kaarten verkocht voor Pinkpop jif/kanteldak, multi- arbij ontvangt u een a sportfiets. Tijdens de aakt u kennis met de de Starlet Si, Corolla jas, Carina E GTi. aioen 1. Kom inruil- k waarom -dealer heet terdag staan de aantrekkelijke ps in deze krant, nt Personeel een behoorlijk id op weg. Stijging verwacht in 1993 1993 X 6 IW: 'at zijn snelle lijnen beloven: Corolla Hatchback. rel. 01640-41250 BREDA - 0-14810 ROOSENDAAL Stationsstraat 25 - tel. 01612- - Lange Reksestraat 11 - tel- BEDRIJF ALEX V.D. VELDE *Off. Agent 36 DE STEM Door Martijn Hover ({et wetenschapsgehalte van de Nederlandse omroepen bedroevend laag, meent de kersverse Eindhovense hoogleraar organische chemie prof. dr E.W. Meijer. Hij vindt dat programma's als Kijk TV, Oh, zit dat zo? en Jules Unlimited weliswaar populair zijn, maar de bena ming 'wetenschappelijk' amper verdienen. „Het is wel leuk en aardig allemaal, maar als wetenschapper kun je het nauwelijks serieus nemen." Wat meer serieuze aandacht voor wetenschappelijke onder werpen op tv zou op zichzelf voor de maatschappij ook zeer zijn, meent Meijer. „Veel lijden aan een irratione- le, ongegronde angst voor de technologie. Door goede, objec tieve voorlichting zou je een deel van die angst misschien kunnen wegnemen." .Daarnaast hebben veel proble men waar de samenleving van- de dag mee te kampen een wetenschappelijke of technologische achtergrond. het milieuprobleem. De kwestie is, dat de de discussies over dergelijke zaken vaak voor al worden gevoerd op basis van emoties, niet op basis van steek houdende argumenten. Een goed milieubeleid is heel goed moge lijk, maar op het ogenblik wordt lat vaak nog tegengehouden door een gebrek aan informatie bij de deelnemers aan de discus sie. Verbreiding van kennis on der een breed publiek door de populaire media, de tv voorop, zou in die toestand verbetering kunnen brengen." Kijkcijfers De omroepen lijken huiverig om dat de kijkcijfers voor dergelijke programma's ongetwijfeld in het niet zullen zinken bij die van soap-series en voetbalwedstrij den. Meijer gelooft daar niet in. „Volgens mij is er wel degelijk belangstelling bij het Neder landse publiek. Maar hoe kun je die belangstelling meten als je er nooit iets aan doet? Een schrij nend voorbeeld: Nederland is zo wat het enige Europese land waar de tv nauwelijks aandacht besteedt aan de Nobelprijzen. Een korte flits in het journaal, daar moeten ze het meestal mee doen. Terwijl toch bekend is dat je de kijker een beetje moet voeren, een beetje lekker moet maken. Wat ze niet kennen, kun nen ze onmogelijk waarderen. Waarom wordt het dan niet eens geprobeerd?" Buitenland Kijk maar naar het buitenland, zegt Meijer. „Landen als Duits land en Engeland doen het wat dat betreft veel beter. Daar heb je hls wetenschappelijk geïnte resseerde kijker veel meer het idee dat je serieus wordt geno men." En ook: „Het is ook allemaal zo incidenteel. Eigenlijk zou op tv sprake moeten zijn van een con tinue educatie op wetenschap sterrein." Ligt het niet voor een deel aan de wetenschappers zelf, die ook niet altijd even goed in staat Prof. dr E.W. Meijer: „Er is wel degelijk belangstelling bij het Nederlandse publiek." FOTO JURRIAAN BALKE lijken hun bevindingen in helde re taal te verwoorden? Meijer: „Het is beslist niet altijd even gemakkelijk om aan de leek dui delijk te maken waar je als we tenschapper mee bezig bent, maar dat ontslaat je niet van de verplichting het te proberen. Zelf stel ik als eis aan mijn studenten dat ze bij wijze van spreken in staat moeten zijn hun grootmoeder of hun tante uit te leggen wat ze precies aan het doen zijn en wat er het nut van is." „Als wetenschapper heb je ei genlijk gewoon enorm veel lol in je vak. Het bevredigen van je nieuwsgierigheid is ontzettend fijn. Er is iets wat je nog niet weet, maar wel te weten wilt komen. Het moment van de doorbraak, als je begrijpt hoe het in elkaar zit, dat is iets heel bijzonders. Vooral als jij de eer ste bent, als je met de resultaten van je werk hele nieuwe gebie den kunt openleggen „Zelf ben ik hartstikke verliefd op moleculen. Een ander woord heb ik er niet voor." De profes sor wijst met vlinders in de buik op een publikatie in een weten schappelijk tijdschrift. De tekst is verlucht met talloze afbeeldin gen van organische molecuul- structuren: „Kijk, dit is mijn taal. Die plaatjes, die moleculen, daar gaat het om. Ik kijk in eerste instantie helemaal niet naar de lettertjes van de tekst. Zo'n molecuul is eigenlijk ge woon een prachtig kunstwerk. Dat is het maken van dit soort complexe moleculen ook: een kunstvorm." Sleutel en slot „Je kunt moleculen maken waarvan de een de sleutel is en de ander het slot. Die twee mole culen kun je aan elkaar plakken, 9 Mel Gibson FOTO ARCHIEF DE STEM Door Jos Kessels Het is nooit prettig een favoriete acteur in een dodelijk vervelende film ten onder te zien gaan. Dat gebeurt met Mei Gibson in de sentimentele draak 'Forever young' van regisseur Steve Miner. De film begint in 1939. Gibson speelt de testpiloot McCormick, een onverschrokken waaghals die in de lucht lachend de meest gevaarlijke stunts uithaalt. Aan de grond heeft hij minder praats. Hij heeft zijn jeugdliefde Helen al een paar keer ten huwelijk willen vragen, maar telkens stokt hem de adem in de keel. Of hij stopt een hamburger in de mond, zijn liefje hongerend in het ongewisse latend. A's hij zijn aanzoek weer eens wegeet, slaat het noodlot toe: Helen wordt voor het restaurant in coma gereden. McCormick is radeloos en laat zich door een bevriende wetenschapper invrie- zen. Hij wil pas weer ontdooid worden als Helen bij haar positieven is. In de volgende scène is het 1992. Twee kinderen spelen in een militaire loods en openen de kist, waarin McCormick is ingevroren. Eenmaal op temperatuur slaat hij zijn hivak op bij een van de kinderen en diens gescheiden moeder (Jamie Lee Curtis). Als verpleegster, moe van alle zieken, ziet ze wel wat in zo'n vers ontdooide vent. Maar McCormick wil met alle geweld zijn oude vlam opsporen. Dat lukt hem ook nog, alleen beginnen de laren hem plotseling rap in te halen. Een niet al te nauwkeurig aangebrachte klodder make-up moet dat tenminste suggereren. Forever Young' is te zien in Cinésol 3 in Breda. Door Marjan Mes Een dansende, vrijende en grappende Vincent van Gogh is niet bepaald het beeld dat de wereld van deze kunstenaar voor ogen staat. Een aantal speelfilms, waaronder 'Lust for Life' met een roodharige Kirk Douglas, toonde hem onveran derlijk als een gekweld, een zaam individu van mythische proporties. Zijn leven bestond in dit soort films uit louter dramatische hoogtepunten. De Franse ci neast Maurice Pialat heeft die in zijn buitengewoon mooie speelfilm 'Van Gogh' echter volledig genegeerd. Hij laat Vincent zien als een sociaal wezen tussen andere sociale wezens, in hun gewone dage lijkse doen. Dat deze 'gewone' Vincent toch een buitengewoon mens moet zijn, wordt zicht baar door het prachtige spel van Jacques Dutronc. In de film 'Van Gogh' ont breekt, behalve ieder sensatio neel aspect ook de traditionele verhaallijn. De broodmagere Franse acteur en zanger Jac ques Dutronc lijkt zelfs niet eens op de schilder, zoals we hem van zijn zelfportretten kennen. Dutronc is als Van Gogh een asgrauwe, zwijgzame en weemoedige figuur met een afwezige blik, die zich op het eerste gezicht nauwelijks on derscheidt van zijn omgeving. Maurice Pialat laat de laatste maanden van Vincent zien, in 1890, wanneer hij na de episode in het krankzinnigengesticht in de Provence in Auvers-sur-Oise arriveert. Hij betrekt daar een Jacques Dutronc als Vincent van Gogh rechts met pijp) in de film van Maurice Pialat. FOTO CONTACT FILM CO 2 u. LU LLt Q_ 1 CO 1 1 hotelkamer en bezoekt vanwe ge zijn zenuwcrisissen de arts dr. Gachet. Die is zelf amateur schilder en een kunstliefhebber met een verzameling eigentijd se kunst. Diens eigenzinnige, rebelse dochter Marguérite wordt Vincents geliefde; een fictieve verhouding die door de cineast werd toegevoegd aan de historisch bekende feiten. Het ongewone van Pialats film zit vooral in het feit dat Vin cent niet de enige hoofdpersoon is, maar ook relatief onbekende figuren als dr. Gachet, broer Theo, schoonzuster Johanna, Marguérite Gachet en enkele andere vrouwen. Hun relaties en ontmoetingen worden als terloops gevolgd. Pialat schil dert niet de mythe Van Gogh, maar de werkelijkheid die hij vermoedde achter de bekende, geromantiseerde gegevens. Er zijn schitterende taferelen, die onmiddellijk herinneren aan de schilderijen van de Franse impressionistische schilders. Met name de scènes langs de oever van de Oise, waar de families Gachet en Van Gogh een zondagje doorbren gen met eten, drinken en ple zier maken. Een van de hoogte punten uit de film is de ge waagde imitatie die Vincent en Theo tijdens deze zomerse picknick van de dwerg Toulou se Lautrec ten beste geven. Ook de bijzondere dansscènes in een Parijs' bordeel doen denken aan de geschilderde beelden uit de 19e eeuw. Een centraal gevoel dat de film oproept is de fundamentele menselijke eenzaamheid. Daar door is de film 'Van Gogh', hoewel historisch aangekleed, tevens heel eigentijds. De vrou wen, die allemaal buitenge woon gesteld zijn op de geslo ten, zwijgzame kunstenaar, doen ook heel modern aan. Het zijn onafhankelijke vrouwen, die meer dan de mannen begrip hebben voor de eenzelvige kun stenaar. Theo wordt niet opgevoerd als een zachtmoedige, altijd toege wijde broer, maar als een nogal norse man, die vooral in zaken is geïnteresseerd. Johanna Bon- ger, de vrouw van Theo, houdt van beide broers. Zij weet dat ze hen allebei aan hun ziekte zal verliezen en verzet zich daartegen. Dr. Gachet, die door Vincent vanwege zijn hoofdpij nen en 'hysterische crises' wordt bezocht, is behalve een onconventioneel, artistiek man ook een schijnheilige opportu nist, zoals dochter Marguérite hem woedend verwijt wanneer hij haar verhouding met de ar moedzaaier Van Gogh afkeurt. De buitengewoonheid van Vin cent mag blijken uit de geeste lijke afwezigheid, die Jacques Dutronc uitstraalt wanneer hij in gezelschap verkeert. Je kunt je voorstellen dat er peilloze gedachten door zijn hoofd spe len, die hij nooit met een ander zal delen. Hij ziet er bovendien ziek en lijdend uit. Plotseling houdt hij in een indringende close-up een pistool tegen zijn hoofd. Maar zijn latere zelf moord wordt volslagen terloops verbeeld, als een willekeurig incident. 'Van Gogh' van Maurice Pialat draait in Filmhuis Concordia in Breda, 8 tot en met 21 april, 20.00 uur. ^an 0nz6 filmredactie Duren hebben de neiging hun Wen: Soms Kun s aan elkaar te spiegelen. gaat het zelfs zover dat ze ^geslapen liefdesleven P™t>eren op te krikken door ei van huisnummer te veran- Adults'.'C?nsenting over. ïs van Alan Pakula gaat er nist'n ^ine sPeeD; een compo- van televisiecommercials,. Richard Parker, die een beetje is uitgekeken op zijn luxe maar saaie leven in een dure buiten wijk. Hij is al dertien jaar ge trouwd met zijn schoolliefde, Priscilla (Mary Elizabeth Mastrantonio) en heeft een ta lentvolle dochter. Niets te kla gen dus eigenlijk. Maar met de komst van de nieu we buren, Eddie (Kevin Spacey) en Kay (Rebecca Miller) blijkt dat het toch nog altijd beter kan. Ze hebben een grotere au to, een jacht en barsten van de poen. Eddie is financieel advi seur en bruist van energie. Bei de mannen raken geïnteresseerd in eikaars vrouw en vice versa, waarop de ondernemende Eddie partnerruil voorstelt. Richard twijfelt, maar omdat zijn eigen vrouw hem verwijt dat hij geen risico's durft ne men, brengt hij de nacht met Kay door. Op dat moment ver andert de film drastisch van karakter. Kay wordt na haar overspel dood op bed aangetrof fen, de schedel ingeslagen met een honkbalknuppel waarop Ri chards vingerafdrukken staan. Vanaf dat moment is 'Consen ting Adults' een thriller met veel vaart en actie. Helaas wor den de gewekte verwachtingen niet waar gemaakt, omdat ka rakters en verhaal niet worden uitgediept. Het is echt van dik hout zaagt men planken, het geen een beetje tegenvalt van een regisseur van het formaat van Alan Pakula ('All the presi dent's men', 'Sophie's Choice' en 'Presumed innocent'). 'Consenting Adults' van Alan Pakula in Casino 4 in Breda en Heuvelpoort 4 in Tilburg. DONDERDAG 8 APRIL 1993 DEEL E Stadsschouwburg in Breda uitverkocht op een zeer selectieve manier, zoals een sleutel maar op één soort slot past. Of kijk naar het menselijk lichaam, de beste che mische technoloog die je je maar kunt voorstellen. Wij maken al lemaal elke dag in ons lichaam de meest fantastische verbindin gen met eigenschappen en moge lijkheden waarvan wij chemici voorlopig alleen maar kunnen dromen. Maar ja, de natuur heeft drie miljard jaar de tijd gehad om dat allemaal te verzinnen, en de scheikunde is pas goed en wel een eeuw onderweg." Dagdromen „Of ik wel eens droom van mole culen? Ze zeggen dat Kekulé de structuur van het benzeenmole cuul in een droom voor zich zag, alhoewel tegenwoordig ook weer wordt beweerd dat dat een apo criefe geschiedenis is. Zover gaat het bij mij niet. Maar dagdromen over moleculen doe ik wel dege lijk. Ook word ik wel eens mid den in de nacht wakker om iets te noteren wat mij te binnen is geschoten en waar ik de volgen de dag naar wil kijken. Maar meestal gaat dat in de trant van: ik denk dat et zus of zo'n mole cuul moet bestaan met die en die eigenschappen. Dat molecuul wil ik dan in een potje." „Natuurlijk komt het voor dat iemand anders elders onafhan kelijk van jou met hetzelfde on derzoek bezig is. Dan kom je erachter dat de ontdekking waar je zo opgewonden over was, net tevoren door iemand anders is gedaan. Dat is even een teleur stelling, maar het maakt het ge voel van bevrediging er niet minder op wanneer je voor jezelf hebt ontdekt dat je stelling klop te." Breda - Dinsdagavond in de Stadsschouwburg de opera Madama Butterfly voor een uitverkocht huis. Door Dré van Dongen Wie deze produktie van Puc cini's lievelingsopera gezien heeft, kan zich moeilijk voor stellen dat dit gezelschap ge dwongen wordt zijn lier aan de wilgen te hangen, zó goed werd er door Forum gezon gen, geacteerd en gemusi ceerd. Zonder hen te willen rangschik ken onder de operagezelschap pen van wereldklasse, konden de produkties -en dat waren er zo'n tweehonderd- de toets der kri tiek doorstaan en waren zij meestentijds het zien en beluis teren waard. Ook deze. Het duurt altijd even voordat dit werk boeit. Totdat Butterfly ten tonele verschijnt blijft het werk te instrumentaal, zo heeft de componist de stemmen als ware het instrumenten, in de partituur geïntegreerd. De opkomst van Butterfly in de persoon van Su- miki Narita was een vondst. Bij de meeste ensceneringen ver schijnt ze temidden van een pompeuze bruidsstoet. Hier ver toonde regisseur Anthony Besch haar als het eenvoudige jonge meisje Cio-Cio-San in blue jeans. In samenwerking met Peter Rice, die zowel het decor als de costu mes had getekend, ontrolde het droeve verhaal zich in een en tourage waarin eenieder zich kon vinden en waarin haar uit eindelijke lot zich zou voltrek ken, even fataal als bij Puccini's heldinnen Tosca, Mimi en Ma- non. De Japanse zangeres bracht haar titelrol levensecht. Zij ac teerde voortreffelijk en hoe zoet zij gevooisd was bleek vooral in pianissimo gedeelten.Haar te genspeler, veroorzaker van alle ellende, was de Russische tenor Valeri Kostin, die mij liever zou zijn geweest als hij zich het lyrische karakter van deze rol wat meer bewust zou zijn. Hoe je ook in een niet al te omvangrijke rol kunt schitteren, bewees mezzosopraan Caren van Oijen als Suzuki. Henk Poort was een bescheiden doch fraai zingende Sharpless. Zelden heb ik de briefscene beter horen ver tolken, niet in het minst door de heerlijke pizzicato-begeleiding die Puccini schreef en het orkest voortreffelijk uitvoerde. Van dit Forum orkest viel trouwens veel te genieten; het wist, daartoe aangezet door dirigent Gabriele Bellini, de exotische sfeer die deze opera kenmerkt voortreffe lijk te herscheppen. De premiere van Madama But terfly, nu negentig jaar geleden, werd uitgefloten. Déze voorstel-, ling, een van de laatste van Fo rum, werd terecht bejubeld, 't Kan verkeren! Van onze verslaggever Geleen - Voor het komende Pinkpopfestival in Landgraaf zijn 40.000 kaarten verkocht. Volgens de organisatie is de belangstelling voor kaartjes nog nooit zo groot geweest. Nog vóórdat de posters klaar zijn en de publiciteitscampagne op gang moet komen lijkt het festival al uitverkocht te raken. De organisatie wil op Tweede Pinksterdag 60.000 popliefhebbers op het terrein toelaten. De publiciteitscampagne rond Pinkpop moet in feite nog starten. Van onze filmredactie Breda - Het bioscoopbezoek is in 1992 sterk gedaald ten opzichte van 1991. Het aantal bioscoopbezoekers liep terug van 14,9 miljoen naar 13,7 miljoen. Een daling van zeven procent. Dit is de grootste daling sinds 1984 en 1985 toen het bioscoop bezoek in twee jaar tijd met een derde afnam en op een niveau kwam van 15 miljoen. Op dat niveau bleef het sindsdien min of meer gehandhaafd, met lichte dalingen en stijgingen. Toch meldt het blad 'Film' van de Nederlandse Federatie voor de Cinematografie (de voormali ge Bioscoopbond) tegelijkertijd ook een forse stijging van het bioscoopbezoek in 1993. In de eerste vier weken van dit jaar steeg het bezoekcijfer maar liefst met 49,5 procent ten opzichte van dezelfde periode in 1992. Dit heeft alles te maken met het aanbod van succesfilms, die er begin 1992 niet waren. De best bezochte film was in 1992 trou wens een Nederlandse speelfilm: 'Flodder in Amerika' van Dick Maas, die bijna 1,5 miljoen be- FILMS GOES - Grand Theater 20 u. Death becomes her. HULST - De Koning van Engeland 20 u. De kleine blonde dood. 20 u. A few good men. 20 u. Daens. 20 u. De zevende hemel. 20 u. The last of the Mohicans. VLISSINGEN - Alhambra 1 20 u. A few good men. - Alhambra 2 20 u. Forever young. - Alhambra 3 20 u. De kleine blonde dood. ANTWERPEN -Rex - 12, 15, 18 en 21 u. Scent of a woman. -Rex-Club - 12, 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Sneakers. -Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. The last of the Mohicans. - Odeon 2 - 14, 16.30, 19 u. Cham pions. 21 u. Howards end. -Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Under Siege. -Odeon 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Consenting adults. -Rubens - 14, 16, 18 u. Ned. versie. .20 en 22 u. Eng. versie Jungle book. zoekers heeft getrokken. Daarna volgden: 'Basic Instinct', het Amerikaanse succes van de Ne derlander Paul Verhoeven met ruim 1,2 miljoen en 'Lethal Wea pon 3 met ruim 600.000 be- zoers. Op de Top Tien stonden ook: 'Boomerang' (4), 'The Beauty and the Beast' (5), 'Cape Fear' (6), 'Beethoven' (7), 'Bodyguard' (8), 'Hook' (9) en 'Hot Shots' (10). De Ned. Federatie voor de Cinematografie is verheugd over de recente stijging. „Er is aller minst reden tot somberheid. Wel een reden om de vinger aan de pols te houden en de gezamenlij ke initiatieven tot stimulering van het bioscoopbezoek daad werkelijk tot uitvoer te bren gen." De NFC doelt hiermee on dermeer op de verbetering van service en comfort in de biosco pen. -Quellin I - 14, 17.15 en 20.30 u. Daens. - Quellin II - 14, 16.30, 19 u. Honey I blew up the kid. 21.30 u. Lorenzo's oil. - Quellin III - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. The bodyguard. - Metro I - 14, 16, 18, 20 en 22 u. De zevende hemel. -Metro II - 14, 16, 18, 20 en 22 u. Forever young. Sinjoor - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Fortress. -Ambassades Club 1 - 14 en 16.30 u. Tom Jerry. 19 en 21.30 u. Body of evidence, -Ambassades Club 2 - 14, 16.30 u. Kalle STrop Grodan Bol. 19 en 21.30 u. Salt on our skin. -Ambassades Club 3 - 14, 16.30, 19en21.30u. Innocent blood. - Ambassades Club 4 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Sister act. BRUGGE - Complex Zwart Huis 14.30 en 20 u. Forever young. 14.30 u. The last of the Mohicans. 14.30 u. Honey I blew up the kid. 20 u. Daens. 20 u. Sister act. - Memling 14, 16 en 18 u. Jungle book. 20 u. The best intentions. - Van Eyk 14.30, 17.15, 20 en 22.30 u. De' zevende hemel.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 29