Bom
'Backer en Rueb was voor banken een besmet bedrijf'
Rusland van president Jeltsin lijkt op weg naar het einde
Kabinet:
DE STEM
Metaalbonc
'Tliunifih
Nederland e
ACHTERGROND
A2
Bar (7)
Bar (8)
Bar (9)
DESTEM
'De lijken van Meilof: op een order
van 6 min verloren we 10 min'
Zaak Delahaije
Lingerie van
wereldklasse
DE STEM
WOENSDAG 31 MAART 1993
De kwestie Rotterdam is geen
rechtszaak. Beslissend is dan
ook niet, of de waarheid,
maar of de önwaarheid van
de beschuldigingen kan wor
den bewezen. Men wordt im
mers priester en a fortiori
bisschop 'ad salutem ani-
marum', dat wil zeggen om
het heil van de zielen. En
volgens een oud adagium is
dat heil de hoogste wet in de
kerk.
Maar bij een voortduren van
zoveel verwarring omtrent
zijn persoon als in het geval
van mgr. Bar, is het voor geen
enkele bisschop mogelijk om
zijn kudde te blijven leiden,
zoals het behoort.
Overigens hoeft het geen ver
wondering te wekken, dat de
bisschop er blijkbaar nog niet
in is geslaagd om de inmid
dels bekende, hardnekkige
geruchten te ontzenuwen.
Voor het niets is nu eenmaal
geen rechtstreeks bewijs te
leveren. Dus evenmin voor
het niet schuldig zijn aan wat
dan ook.
Onder deze omstandigheden
heeft mgr. Bar derhalve juist
gehandeld door terug te tre
den. En juist hebben ook zij
gehandeld, die hem bij het
nemen van die beslissing mo
gelijk tot hulp en steun zijn
geweest.
Bijzonder kwalijk is het dan,
wanneer waar zou zijn, wat
dit blad van 20 maart be
richtte, namelijk dat 'hoge
functionarissen in de Neder
landse kerkprovincie' de
aartsbisschop van Utrecht
zouden beschuldigen van een
minderwaardige rol rond het
terugtreden van diens confra
ter in het episcopaat.
Want daarmee zouden deze
geestelijken, wie zij ook
mochten zijn, zich schuldig
maken aan datgene, dat zij
juist anderen verwijten, na
melijk het uiten van beschul
digingen, waartegen men zich
moeilijk kan verweren en die
slechts ten doel hebben het
ondermijnen van posities.
Breda
Dr. E. Schierebeeks
In de Stem van 24 maart jl.
toont A.W. van Mill dat hij in
'Roomse' spoken gelooft. De
zg. ultra-rechtse Limburgse
maffia die de nobele mgr. Bar
in diskrediet bracht bleek te
bestaan uit onder andere de
Gaykrant, de KRO, de Acht
Mei Beweging en een kliekje
journalisten dat onderling
Bar
FOTO ANP
°P*D°SSteeTren
'e korten en te h f
pG^"rie:nl!Z"en-
Publicatie betekpnt
automatisch dat de
at'^tuvv
standpunt eens is.
wedijverde in het verzinnen
van lasterlijke drek.
Begrijpelijk dat het Gay-
krantje probeerde een propa-
gandastuntje uit te halen.
Ook van de Volkskrant kon
iets dergelijks worden ver
wacht.
Juist van de zijde van de
KRO en de Acht Mei Bewe
ging had Bar betere respons
verdiend. Als het ware tegen
beter weten in stak hij KRO
en Acht Mei de hand toe. De
KRO beloonde dat door hem
op hoogst laffe en ondankba
re manier in de steek te laten.
De Acht Mei Beweging rea
geerde op zijn hulp door hem
op onbeschofte en kwetsende
wijze te bejegenen. De heer
Van Mill zit wel voor 100
procent fout.
Rucphen
P. Marijnissen
Met een beetje goede wil
moet het u ook lukken. Kom,
ga er eens voor zitten een
sluit uw ogen. Stel uzelf een
achterkamertje voor, welis
waar in een bisschoppelijk
paleis maar dat is niet van
belang. Uw geestesoog ont
waart warempel een kardi
naal in een toch ook weer niet
zo ongewone houding; de blik
ten hemel gericht, de handen
gevouwen, kennelijk God
dankend voor een geschenk.
En jawel, als u echt wil kunt
u het zich voorstellen: hij
dankt God dat er toch zo fijn
geroddeld wordt over bis
schop Bar. De echte fantasten
onder u kunnen zich zelfs
voorstellen dat hij God
smeekt om er nog een schepje
bovenop te doen. In alle
ernst: kunt u het zich voor
stellen? Nee dus!
De heren Crouzen en Hamans
hebben daar echter geen en
kele moeite mee. Even voor
de goede orde: op 20 maart
schreven de heren C. en H.
letterlijk in De Stem: 'De rod
dels over bisschop Bar's ver
meende homoseksuele con
tacten kwamen voor de kar
dinaal als een Godsgeschenk'.
Gelukkig is er heel wat min
der fantasie voor nodig om
het geschrijf van deze heren
in een bepaalde categorie in
te delen. Bah!
Breda
C.H. Kartner
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41, 236326, fax 076-236215.
Voor bezorgklachten: 076-236888.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Losse nummers: maandag t/m vrijdag 1.60; zaterdag 1.90.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472,
maandag t/m vrijdag 8.30-12.00 en van 12.30-16.00 uur.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911).
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Van onze verslaggever
Willem Reijn
Breda - De vier grote Neder
landse banken hebben ge
weigerd om de financiering
van het reddingsplan voor
Backer en Rueb serieus te
overwegen.
„Ze bekeken het bedrijfsplan,
maar hebben er niet echt lang
durig naar willen kijken. Het
basisvertrouwen ontbrak. 'We
willen er onze vingers niet aan
branden', zeiden ze al snel.
Backer en Rueb was voor de
banken een besmet bedrijf",
zegt bewindvoerder mr. M.J.M.
Franken.
Directeur R. Morssink en mr.
Franken hebben vanaf 8 maart,
de dag waarop aan Backer en
Rueb en Begemann Staalbouw
uitstel van betaling werd ver
leend, koortsachtig gezocht
naar een uitweg voor de bedrij
ven. Morssink had al eerder
mogelijkheden onderzocht, zo
als een verzelfstandiging van
Backer en Rueb en een overna
me door een ander concern. Die
pogingen leden echter schip
breuk. De Raad van Bestuur
van Begemann besloot na het
bijpassen van de verliezen van
30 miljoen in de laatste zes
jaar de geldkraan dicht te
draaien, waarop surséance
moest worden aangevraagd.
De variant waaraan het eerst
werd gewerkt, was een manage
ment buyout. Daarbij werd ge
kozen voor de zogeheten
doorstart-variant. Voor Bege
mann Staalbouw zou het faillis
sement worden aangevraagd.
De activiteiten zouden worden
gebundeld in Backer en Rueb.
Feitelijk kwam het neer op een
halvering van de huidige capa
citeit, met werk voor 90 van de
180 personeelsleden.
„Alternatieven als het faillisse
ment aanvragen en vandaaruit
met de activa van Backer en
Rueb een nieuwe start maken,
waren niet mogelijk", stelt be
windvoerder Franken. Het
overnemen van de activa van
Backer en Rueb, dat alleen al
2,5 hectare schone grond dicht
gelegen aan de rand van het
stadscentrum van Breda op de
balans heeft staan, zou een nog
grotere financiering vereisen.
Aan het plan van Morssink wa
ren vijf eisen verbonden. Aller
eerst moest het moederconcern
Begemann meewerken door het
overdragen van de aandelen
voor de symbolische prijs van
één gulden, het beschikbaar
stellen van 2,5 miljoen en het
saneren van de kredieten die
het concern bij de dochters uit
had staan.
„Begemann stelde zich zeer cor
rect op", onderstreept Mors
sink. „We hadden weliswaar
Directeur R. Morssink (l) en bewindvoerder M. Franken vertellen het personeel dat het doek voor Backer en Rueb is gevallen.
geen deal in de juridische zin,
maar duidelijk was dat Bege
mann mee wilde doen als de
andere partijen ook akkoord
gingen".
De vakbonden, ondernemings
raad en werknemers zouden ge
dwongen ontslag van 90 mensen
moeten accepteren. De mensen
die mochten blijven, zouden
tien procent van hun salaris
moeten inleveren. „Zij hebben
zich constructief opgesteld",
constateert Morssink.
De opdrachtgevers schonken
het bedrijf hun vertrouwen.
„Het bizarre is: Backer en Rueb
mag dan voor de banken besmet
zijn, dat geldt alleen voor Ne
derland. Internationaal heeft
Backer en Rueb een uitstekende
naam, waar je ook komt. Het
bedrijf heeft dan wel eens een
financieel probleem, het maakt
wel een steengoed produkt",
zegt Morssink.
„Hoewel we in surséance van
betaling verkeren, kregen we
toch nog grote opdrachten bin
nen. Ik heb hier een order ter
waarde van vier miljoen gulden
liggen en die werd niet afgebla
zen. Ik kan hem natuurlijk niet
meer tekenen". Slechts een klei
nere opdracht werd in de laat
ste week ingetrokken. „Ik had
genoeg orders binnen en alle
maal winstgevend. Maar wel
voor een bedrijf met negentig
mensen".
De crediteuren hadden akkoord
moeten gaan met een lagere
uitkering. Die zaak was nog
niet geregeld. Maar de belang
rijkste schuldeiser was Bege
mann, dat totaal ƒ30 van de
40 miljoen schuldenlasten
vertegenwoordigde.
Bleef over de vijfde partij: de
banken. Afhankelijk van hoe
veel eigen vermogen het nieuwe
bedrijf zou moeten hebben,
diende er 3 tot 4,5 miljoen
op tafel te komen. De vier grote
banken in Nederland (ABN/
AMRO, ING, Rabo, Credit Lyo-
nais) hebben echter geen mo
ment serieus overwogen om
geld te steken in een afgeslankt
Backer en Rueb.
Bewindvoerder Franken zegt
dat het verleden te belastend is
geweest. In tien jaar tijd ver
keerde het bedrijf drie keer in
surséance van betaling. Onder
tussen moest het bedrijf keer op
keer reorganiseren. De laatste
zes jaar werden alleen maar
verliezen geleden. Vorig jaar
bijvoorbeeld kwam het bedirjf
nog 8,5 miljoen tekort.
Doorslaggevend is waarschijn
lijk geweest dat zelfs Joep van
den Nieuwenhuyzen, de bedrij
vendokter die groot werd door
juist noodlijdende bedrijven als
Backer en Rueb op te kopen, er
niets meer in zag. Zijn handen
ervan aftrok. 'Wat moeten wij
dan nog met zo'n bedrijf', was
de gedachte.
De situatie was nog anders ge
weest als de banken al in
heidsaandeelhouder (40 pro
cent) en de van Stork overgeko
men ir. Meilof als meerder
heidsdeelnemer (60 procent).
Meilof leidde het bedrijf van
1987 tot 1991. Toen kocht Van
den Nieuwenhuyzen Meilof uit
en werd het bedrijf weer onder
Begemann gevoegd.
Morssink: „Mijn voorganger
Idema wist niet wat hem over
kwam, toen hij de directie van
Meilof overnam. Overal vielen
lijken uit de kast. Hij is met een
grote bezem door het bedrijf
gemoeten om de verliezen op te
ruimen. Ik kwam hier in 1992
binnen en ook toen bleven de
tegenvallers uit onverwachte
hoeken binnen komen".
pen. De recessie was ingezet, de
metaal kwam in problemen, net
als Van den Nieuwenhuyzen
zelf trouwens. Verkopen in zo'n
markt bleek een onmogelijke
opgave.
Het bedrijfsplan gaat uit van
winst. De banken had er geen
vertrouwen in. Dat was toch
niet vreemd met zo'n voorge
schiedenis? „Maar ik kon aanto
nen dat ik winst zou maken. De
nieuwe projecten gingen in 1992
met winst de deur uit. Alleen:
we zaten met die oude verliezen
en we hadden te veel perso
neel".
Backer en Rueb zou tot 12 juli,
als de metaal met vakantie gaat,
een verlies maken van 2,3 mil-
3d rniwssG
Backer en Rueb hadden geze
ten, zegt mr. Franken. Alleen
bij Begemann Staalbouw had
den ze een kleine lening van
ongeveer een miljoen gulden lo
pen. „Als de banken flink lenin
gen uit hebben staan, staan ze
onder een grotere druk om mee
te werken aan een oplossing",
zegt Franken. „Daar hebben ze
dan ook zelf een belang bij".
Nu waren de bankiers vrij in
hun keuze en de metaalmarkt
ligt er zeer slecht bij.
Franken wijst erop dat Mors
sink in zijn plan wel degelijk de
economische recessie had ver
werkt. „Hij was niet superopti-
mistisch. Een eventuele econo
mische opleving werd pas voor
zien in 1995". Morssink: „Een
zeer realistisch plan dus".
Morssink zegt bewezen te heb
ben dat onder zijn leiding
Backer en Rueb nieuwe stijl een
winstgevende onderneming had
kunnen worden. „Elk project
dat wij hier het laatste jaar ter
hand hebben genomen is met de
winst de deur uitgegaan".
Maar de lasten van het verleden
drukten ook hier zwaar. In 1987
werd Backer en Rueb zelfstan
dig met Begemann als minder-
Zo bleek op een order van 6
miljoen voor het Noorse staats-
oliebedrijf Statoil een verlies te
zitten van tegen de 10 miljoen.
„Er was niets aan projectbege
leiding gedaan, niets aan kos
tenbeheersing. Iedereen deed
maar wat. Pas als de order op
het ponton hier de brug pas
seerde, kwamen opeens de mil-
joenehverliezen boven water.
Een warmtewisselaar voor Dow
Canada is nog een voorbeeld,
waarbij het verlies boven de
aannameprijs uitkwam".
Dit soort verliezen kon volgens
Morssink op de nieuwe projec
ten snel worden weggesaneerd.
„Met een goede projectbegelei
ding en een strikte kostenbe
heersing kun je de orders met
winst afwerken".
De ontwerpafdeling werd door
Meilof uit Backer en Rueb ge
plukt en in een zelfstandig be
drijf SBB ondergebracht. „Die
beslissing is desastreus geweest
voor Backer en Rueb", zegt
Morssink. „Daarmee haal je het
hart uit het bedrijf".
De gigantische verliezen wer
den allemaal gecompenseerd
door Begemann. Tot Joep van
den Nieuwenhuyzen zei: stop-
joen, zo was berekend. De 90 af
te vloeien werknemers zouden
door de opzegtermijnen tot 19
weken zwaar op het bedrijf
drukken. „Ik zou op de rand
lopen als bewindvoerder, omdat
zo'n verlies ten koste zou gaan
van de positie van de crediteu
ren in het geval het mis zou
lopen. Ik was nog wel bereid om
het te proberen want een herstel
van het bedrijf zou op langere
termijn weer ten goede komen
van de crediteuren".
In elk geval stond het verlies
een herstel door een onmiddel
lijke reorganisatie inclusief ont
slagen in de weg.
De banken hadden het bedrijf
kunnen redden door te investe
ren. Maar zij wilden niet. Ook
niet toen donderdagmiddag een
particulier investeerder zich
meldde. Hij zou zelf geld inves
teren en dacht de banken door
zijn goede contacten wel mee te
krijgen. Te meer daar door zijn
inbreng de banken een kleiner
bedrag op tafel hoefden te leg
gen. Maandagmiddag om kwart
voor vijf 's middags viel ook die
mogelijkheid af.
De teleurstelling is groot. „Je
stelt zo'n plan niet voor Jan
FOTO DE STEM/JOHAN VAN gurp
Doedel op", zegt Morssink. „Ik
dacht echt dat het zou gaan
lukken. En hoe langer je bezig
bent, blijkt dat je niet op beton
loopt maar op drijfzand".
Backer en Rueb kon met de
grote gebouwen en de 2,5 hecta
re grond tot drie, vier keer de
zekerheid geven die de banken
normaal verlangen. „We zaten
met alle ratio's ruim wat nor
maal is in de bedrijfstak. Het is
bijzonder triest dan toch af
scheid te moeten nemen van het
bedrijf".
Tijdens het weekeinde legde
Morssink nog contacten met
vier bedrijven voor een overna
me, het enige alternatief toen de
banken niet meer wilden. Drie
gaven meteen nul op het rekest.
De vierde heeft nog gewogen en
gewikt. Tot gisteren om 12.30
uur het telëfobrifje binnen
kwam: neen.
Op de vraag of hier een mo'oi
bedrijf naar de knoppen is ge
holpen, zegt Morssink kort en
hard 'ja'. „De mensen zijn het
grootste bezit van Backer en
Rueb. Er is een een geweldig
vakmanschap onder mensen".
De ondergang van Backer en
Rueb ligt echter al in het verre
verleden. Vanaf het moment dat
de Machinefabriek Breda op
ging in het RSV-concern is al
leen maar werk weggehaald: de
roltrappen, de liften. „Het be
drijf heeft nooit meer zelf aan
produktvernieuwing kunnen
werken. Eigenlijk was het daar
mee afgezakt tot het niveau van
ene goede jobber, een bedrijf
dat uitvoert wat anderen aange
ven".
Toch terug naar banken. Heeft
de concentratie van de banken
een rol gespeeld? „Ik weet het
wel zeker", zegt Morssink. „Er
zijn er nog vier. Alles zingt
meteen rond. Iedereen weet van
elkaar wat ie doet, dat is in elke
sector waar maar een paar be
drijven werkzaam zijn".
„Ze zeggen wel: een bank geeft
een paraplu als de zon schijnt
en wil hem terug als het gaat
regenen", omschrijft Franken
de rol van de banken in het
faillissement. „Hier wilde de
bank de paraplu niet eens ge
ven".
Het negende Volkscongres
is nergens goed voor
geweest. De Russische
president Jeltsin is niet
afgezet en vierde zijn
schijnoverwinning aan de
muren van het Kremlin met
tienduizenden
Moskovieten. Het vijandige
parlement heeft de
president in een hoek
gedrukt met een
onmogelijk referendum en
voelt zich sterker dan ooit.
Nu is Jeltsin weer aan zet.
Door Rob Vunderink
De situatie lijkt als twee drup
pels water op die na het achtste
Volkscongres, begin deze
maand.
Ook toen bracht het parlement
de president een vernederende
nederlaag toe. Een hele week
dacht het presidentiële kamp na
over de juiste tegenzet.
Die kwam op 20 maart. Via de
televisie kondigde Jeltsin 'bij
zonder bestuur' aan. Tot de cri
sis voorbij was, zou de presi
dent per decreet regeren. Be
sluiten van het parlement die
tegen Jeltsins decreten indruis
ten, hadden geen geldigheid.
Ook nu is Jeltsin diep verne
derd. Het parlement heeft zijn
noodmaatregel van 20 maart
ongeldig verklaard en zijn ver
tegenwoordigers in de provincie
afgeschaft. Ook hebben de wet
gevers de media onder hun hoe
de geplaatst. De persvrijheid
loopt gevaar.
Opnieuw is het wachten op Jelt
sins tegenzet. Zijn mogelijkhe
den zijn beperkt. Niets doen is
zinloos. Hij moet op zijn minst
een eigen volksraadpleging or
ganiseren, want het referendum
van het congres kan hij niet
winnen. Daarvoor zijn de vagen
te listig. Bovendien eist de wet
gever een veel te hoog percenta
ge ja-stemmers.
Overal in het land neemt Jeltsin
populariteit toe. Ook in het ver
leden bleek het volk zo te reage
ren: Kom je aan Jeltsin, dan
kom je aan mij.
Een eenvoudige analyse leert
echter dat de kansen van de
Jeltsin
president bedroevend laag lig
gen.
Probleem nummer één: Organi
satie. Neem de aktie van 20
maart. Jeltsin kondigde 'bijzon
der bestuur' aan. Daar hadden
de president en zijn staf een
hele week op gebroed. Je zou
dus mogen veronderstellen dat
de jonge, intelligente en voort
varende medewerkers van Rus-
lands eerste democratisch geko
zen leider een aantal meer voor
de hand liggende scenario's
hadden uitgestippeld om hun
antwoord op voorhand klaar te
hebben.
Maar nee. Wat gebeurt er? Het
parlement probeert Jeltsin af te
zetten. Dat was het meest voor
de hand liggende scenario. En
wat blijkt? De president draait,
miert, komt met compromis
voorstellen, krijgt de knip op de
neus en verschijnt ogenschijn
lijk dronken voor het congres.
Net als de coupplegers in au
gustus 1991 blijken Jeltsins
mannen niet in staat om een
goed plan te bedenken en uit te
voeren.
Probleem nummer twee: In
zicht. Jeltsin weet dat hij de
populairste president van Rus
land is. Hij weet dat hij ook de
steun van de ministers van de
fensie, binnenlandse zaken en
staatsveiligheid kan rekenen.
Bovendien kent hij zijn tegen
standers, de communisten, als
geen ander. Ooit was hij een
van hen. In het andere kamp
zitten machiavellisten van het
zuiverste water. Zijn opponen
ten mogen van Lenin liegen,
bedriegen, verraden, moorden,
huichelen, stelen, omkopen en
ga zo maar door, als het doel
maar bereikt wordt. Dat doel is
macht. Het feit dat Jeltsin, on
danks zijn machtige bondgeno
ten op sleutelministeries en on
danks zijn nog steeds grote aan
hang onder het volk, niet naar
de wapenen heeft gegrepen,
pleit voor zijn democratische
inborst. Van inzicht in de aard
van de vijand getuigt het niet.
Van besef dat je ijzer moet
smeden als het heet is, ook niet.
Rest de vreedzame 'methode'
die Jeltsin nu volgt. Van ellende
houdt hij op 25 april zijn eigen
referendum, naast het officiële.
Een dag later, als de stemmen
geteld zijn, zwaaien beide kam
pen met de uitslag.
„Ik heb gewonnen", zegt Jeltsin
~Y
dan. Meer dan de helft van de
kiezers kwam opdagen en meer
dan de helft vertrouwde de pre
sident. „Luister, Volkscongres,
nu komt er een nieuwe grond
wet en zijn jullie dood."
„Je hebt verloren", antwoordt
het Volkscongres. Om te begin
nen: Jouw referendum heeft
geen juridische kracht. Ten
tweede, volgens onze telling heb
je een vertrouwensstem van
minder dan 50 procent van het
totaal aantal kiezers. Nu moet
je aftreden."
Kortom, Jeltsin treedt niet af.
Er komt geen nieuwe grondwet
en het Volkscongres blijft be
staan. De getergde bevolking
verliest haar laatste restje hoop
in de politiek.
De economie blijft onbestuur
baar, zakt verder in en de we
reld wacht met ingehouden
adem op de bodem van de crisis
en een sociale explosie. Na die
explosie staat een winnaar op.
Dat zal niet Jeltsin zijn. Dat zal
geen democraat zijn.
En de grote verliezers? Iedereen:
Het volk van Rusland en de rest
van de wereld.
DE STEM
Den Haag (anp) - Twee
die wettelijk niet met elk
nen trouwen maar wel sai
moeten zich kunnen laten
ren bij de burgerlijke st
vindt het kabinet.
justitieminister Hirsch Ba
hiertoe een wetsvoorstel gen
aanleiding van het advies ve
missie Kortmann over leefvor
Het gaat in het voorstel om r
hetzelfde geslacht, broers en
(groot) ouders en (klein) kir
Van onze Haagse redactie
Amsterdam - De bonde
gisteren besloten de wer
af te zien van collectie
procent. Ze hopen he
kunnen hervatten. In de
vier weken bij bijna hoi
tijd gestaakt.
Inzet van het conflict is hei
van de wao op het oude uil
ringsniveau. De bonden wil
die reparatie regelen door v
alle werknemers bij het p
sioenfonds voor de metaalinc
trie een aanvullende verzeker
af te sluiten met een uitkei
van 70 procent van het laa
verdiende loon, tegen een v
iedereen gelijke premie.
De werkgevers weigerden a
VERVOLG VAN VOORPAGINA
De beslissing van het hof be
kent ook dat het dossier van
■wordt uitgebreid met dat
twee eerdere verdachten van
ze moord, de 44-jarige T.L.
Roosendaal en de 31-jarige pr
tituée F.M. uit dezelfde plai
Beiden zijn in mei 1988 aan
houden. De raadkamer van
Bredase rechtbank verleng
hun voorarrest na twaalf dag
niet wegens gebrek aan bewij:
Volgens mr. Boone is F.M. enk
uren na de moord bij een vro
in Roosendaal geweest en
haar pantalon onder de modd
Zij zou toen hebben verteld
zij met nog twee anderen, on<
wie L., op Sé'bewuste parke
plaats was geweest.
Uit haar verhaal maakte
vrouw op dat iemand van
drietal Sjef Delahaije kende,
advocaat vindt dit van gr<
belang, temeer daar er geen
kele relatie tussen de veroorde
de H. en de overleden Bredam
is gevonden.
De behandeling wordt voortg
zet op 15 en 22 juni.
(ADVERTENTIE)
I N T E RY
DE RELATIE tussen Duitsers
Tweede Wereldoorlog heeft
niet genezen zijn. In al die j
het negatieve beeld dat Ned
stellen.
Zoiets banaals als een voetb
ders al voldoende aanleidir
tamelijk primitieve manier
overmaat aan kennis word'
geschoren.
Door de hereniging van de
wantrouwen extra gevoed. E
ene dag op de andere bijna i
veel erger, een land waar n
behoorlijk wortel heeft gesel
op buitenlanders vormen hel
Het is terecht dat die ontwik
Een bevolking meteen huive
van rassenhaat, mag niet
besmet worden.
Het is echter niet juist om
ontwikkelingen te veroordel
getoond over een gezonde d
zich tot nu toe uiterst loya
Europese partners en de We
dien neemt het van alle EG-I
gen op.
Die positieve omstandighed
Nederlandse jeugd die - zo
uiterst negatief oordeel ovei
net onderzoek is eveneens
kennis van de jongeren ove
ondervraagden die iets mee
aanmerkelijk milder in hun o
Grote landen zijn nooit ei
enigszins verdedigende hour
"uur, is begrijpelijk. Dat is ec
vooroordelen die voor een b
ean kennis. Aan die tekor
vvorden gewerkt. Beter een
vooral als die buur ook noq
partner is.
K
