\C VV'/n Kardinaal Simonis: 6Ik ben geen politieman Goddijn: 'Ontslag Bar verandert koers Rome niet 4 Mee DE STEM Terughoudendheid parlement meevaller voor Jeltsin-aanhang Van Amels plan groot Dit weekein Coup in Mos Openheid EXTRA OP MAANDAG Ego Platte lol LOSSE FLODDERS Ernst: 'Alleen met feiten of getuigen kun je vragen: waar of niet waar' Van der Valk: 'Geen aandeel in val mgr. Bar DE STEM MAANDAG 22 MAART 1993 pt STEM Wie zichzelf on sterfelijk wil ma ken, moet brie ven schrijven, snel en veel. Die kunnen dan over vijftig of honderd jaar in boekvorm verschijnen. Dat is de puurste vorm van naamsbekendheid. Je loopt echter het risico dat het in de verre toekomst een beetje anders gaat. Eigenlijk mag een welden kend mens niet eens verwach ten, dat het ooit nog zo mooi zal worden als met de boe kenweek van 1993. Het thema „ego-document" is zo ruim en zo algemeen, dat alle schrijf sels die aan een duidelijk her kenbaar ik zijn ontsproten er in ondergebracht konden worden: brieven, dagboeken, autobiografieën in overvloed opeens. Een openbaring. Je wist niet, dat zo veel voorgaande Ne derlanders zichzelf op papier hadden blootgegeven. Daar van zal ongetwijfeld een sti mulans uitgaan. Binnen de kortste keren is er in heel Nederland geen balpen meer te koop. En milieubewegers zullen knarsetandend becijfe ren hoe de run op schrijfpa pier tot verhevigde ontbossing leidt. Bedenk alleen al hoe veel proppen met een vertwij feld „het lukt niet" in prulle- manden zullen belanden. Terug naar die eenvoudige weg tot een eeuwig leven in boekenkasten en bibliothe ken. Stel dat je een uitvoerige briefwisseling start met een geliefde, je tweelingzus, de onderbuurman, moeder of broer, een Australische doch ter van de overleden stiefva der van je ex - pak willekeurig wie maar bereid is met een zelfde enthousiasme terug te schrijven. En die het bij voor baat niet altijd eens is met wat je beweert, het moet span nend blijven, wat lekker met de pen kissebissen dus. Met af en toe een toespeling op kerkelijk op politiek schandaal („Die en die, ge ruchten m'n beste, maar toch..."), en met vooral flink wat namen uit de grachteng ordel en medialand. Dat alles met het oog op de tamtam rond een mogelijke uitgave van de correspondentie, later. Nog mooier zouden onthullin gen zijn over onderling schrij- verskinnesinne, maar dat is échte literatuur, voorbehou den aan de vakbroeders. Dikke kans evenwel, dat al je geschrijf en dure gepostzegel niets oplevert. Er is immers geen garantie, dat ver over het jaar 2000 nog eens een keer een boekenweek zo'n za lig oeverloos thema zal krij gen, waarin elk ego-document vanzelf past. En dan komt het er op aan of je keuze van de andere partij goed was. Met brieven aan een geliefde vallen wederzijdse ontboeze mingen onder „liefe", een ge wild thema dat altijd weer opduikt. De benedenbuurman is moeilijker: „onderschrift?", „sociale vernieuwing?", mis schien „overspel" naargelang de aard van de brieven. Met familieleden zul je heus wel eens binnen het onderwerp zitten. Maar de beste gok lijkt die Australische pen-vriendin. Thema's als „buitenland", „natuur", „postzegels ruilen", „onbekende verten", „ocea nen", „vliegangst", „koala beertjes" bieden volop moge lijkheden er hele jaargangen brieven aan op te hangen. Het handigst is de gedachten op zo veelzijdig te uiten, dat ze op de meest uiteenlopende onderwerpen zijn uit te sorte ren. Een fluitje van een cent in dit computertijdperk, tekst schrijvers zelf kunnen per pa gina brief al meteen oproepen hoeveel van wat en wie. Maar dat foefje gaat niet door. We hadden immers balpennen ge kocht en een hamstervoor raad schrijfpapier. Wil je in het jaar 2034 of 2087 een goeie kans maken gebun deld aan de vergetelheid ont rukt te worden, dan moet er eigenhandig geschreven wor den, en liefst niet al te fraai. Zo'n keurig handschrift dat lijkt op van die machinetaal bedrieglijk aan elkaar gelaste „schrijf" letters werkt niet. Een moeilijk, nauwelijks te ontcijferen pootje, dat is een lot uit de loterij. Daar kan de publiciteit wat mee, zo'n stuk brief of zelfs een verfrommeld boodschappenlijstje komt bij elk artikel of aankondiging van het boek te staan, siert zelfs de achterflap. Dat heeft iets eigens, geeft beter dan een foto gezicht aan het ge heel. En meer dan uit honder den zorgvuldig bij elkaar ge fantaseerde en geformuleerde pagina's weet de lezer van de toekomst bij één zo'n ontroe- rend-slordig kattebelletje: dit is je ware ego-kunst. Lol was in mijn jeugd het woord voor een inferieur soort leverworst, verkrijgbaar bij Bredase volksslagers. Een ons lol leverden zij de minder- draagkrachtigen in de vorm van een endje worst (ronde lol) of in platte schijven (platte lol). Alleen hoogbejaarde sla gers kenden deze vormen van lol. Van Dale kent het woord niet en verstaat onder platte lol iets anders. Daarvan heb ik een voorbeeld vernomen uit de mond van mijn grootmoeder. Zij had nog carnavalsoptoch ten gezien in haar jeugd met gildewagens. Het gilde der slagers had een wagen, ge trokken door ossen, een platte wagen waarop de slagers, ge huld in vers gestroopte koeie- huiden, de kop met hoorns als een capuchon op hun hoofden druk in de weer waren met de bereiding van een gerecht. Zij roerden met spanen in wit te stenen pispotten waarin ze af en toe de vinger doopten om die daarna ter keuring af te likken. Stond de optocht even stil dan begaven de slagers zich met de gevulde potten onder de toeschouwers, die ze gul uitnodigden toe te tasten. Omdat de meeste mensen langs de route niet wisten dat de gele vloeistof onder in de pispotten bier was en de fraaikrullende drol vervaar digd uit de beste soorten worst deinsden de toeschouwers ont hutst terug. De glunderende slagers visten dan zelf een drol uit de pis en hapten daar een flink stuk van af. Op dit soort lol slaat de titel boven dit stukje ook al niet, maar op lol te beleven met woordenboeken. Now for so- methin quite different, there fore. „Wat is het Engels voor hutspot met klapstuk?," vroeg mijn kleinzoon en ik ant woordde: Al sla je me dood. „En u bent leraar Engels ge weest! Ja, geweest, ja, maar laten we nu voor de lol eens kijken wat de woordenboeken ons willen wijsmaken. Jij zoekt het Engels op voor huts pot, dan kijk ik wat klapstuk is in het Engels. Aldus ge schiedde. Hij vond hotchpotch, des- H door John O'Mill noods gespeld hodge-podge. Ik vond „thin flank". Thin flank, magere flank, wat krijgen we nou? Weet van Dale meer over klapstuk? Jawel. Klapstuk, zegt v. Dale is rundvlees van de klapribben oftewel korte ribben. Tot slot heb ik in het kader van de lol met woorden boeken opgezocht in The Ox ford Dictionary wat de Engel sen verstaan onder hotch potch. „A dish" zei the Ox.Dic." of many ingredients, especially mutton broth with vegetables" Asjeblief! Een ge recht opgebouwd uit vele in grediënten, inzonderlijk bouil lon van schaapsvlees met groenten. Lust U nog hotch pot? De conclusie van deze lol met woordenboeken is dus: Engelse hutspot blaat; Neder landse hutspot loeit. Mochten ooit Engelse logés U vragen: What is Hut-spot met Claps Tuck? dan kunt U al dan niet voor de lol het best simpelweg antwoorden: Dutch Hotchpot en als U wil Uw informatie afronden met het wijze woord uit Engeland dat the proof of the potch nog altijd schuilt in the eating of it. pot* ö"Mdl Vari onze verslaggever Jan Bouwmans Utrecht - Kardinaal Simonis heeft geruchten over celi- baatsproblemen van de afge treden bisschop Philippe Bar lange tijd gebagatelliseerd als borrelpraat. Vorig jaar november diende zich iemand uit de kring van lege raalmoezeniers aan met 'belas tende feiten'. Maar deze man wenste absoluut anoniem te blij ven. Daarom heeft de kardinaal toen geen nader onderzoek wil len doen. Want, zei hij afgelopen zaterdag in Utrecht, ik ben geen politieman en wens dat zeker niet te zijn tegenover mijn colle ga-bisschoppen. Op 1 maart was de kardinaal bij mgr. Bar op bezoek. Hij ver zuchtte toen: „Philippe, wat moeten we in hemelsnaam aan met al die geruchten?" Bar had hem geantwoord dat ze bij hem moesten zijn. Bisschop J. ter Schure van Den Bosch is op geen enkel moment betrokken geweest bij 'de zaak Bar'. Dat is zaterdag op de 'pers conferentie van de waarheid' in Utrecht verzekerd. Alleen kardi naal Simonis, bisschop Ernst van Breda en op afstand oud hulpbisschop Th. Hendriksen van Utrecht hebben er bemoeie nis mee gehad. In de bisschop penconferentie is het nooit aan de orde geweest. „Met grote tegenzin doe ik, wat ik ga doen: het openbaar maken van een persoonlijk gesprek." Zo begon bisschop Ernst zijn ver klaring. Hij had zijn tegenzin opzij gezet uit respect voor mgr. Bar, ter wille van de waarheid en omdat de zaak op straat lag in een mengsel van feiten, ver draaiingen en onwaarheden. „Wij hebben niets te verber gen!", aldus Ernst die vervolgens gedetailleerd te werk ging. In november vorig jaar vroeg kardinaal Simonis hem met Bar te praten over de geruchten. „Ik was daartoe bereid. Maar eerst wilde ik beschikken over feiten of getuigen. Informanten die hun naam niet willen noemen, zijn onbruikbaar. Dat is altijd mijn houding geweest. Ook nu." Op woensdag 17 februari verliet mgr. Bar Rotterdam en reisde naar Chevetogne. Op zaterdag 20 februari zocht Ernst hem daar op. „Op eigen initiatief, uit medeleven. Ik dacht: hij is in nood, ik wil hem zien, hoe is het met hem. Ik had geen enkele boodschap bij me, van wie dan ook. Ik heb hem uitgeput aange troffen. Hij zei me dat hij zich jarenlang geweld moest aandoen om te kunnen functioneren. Hij was erg gevoelig voor weerstand. Die kon hij niet meer verdragen. Een publiek worden van geruch ten kon hij er niet meer bij hebben. Hij heeft mij toen al gezegd dat hij besloten had ont slag te nemen. Hij vroeg mij om dat mee te delen aan vicaris-ge neraal Zuidgeest, aan kardinaal Simonis en of deze het aan de nuntius wilde doorgeven." Thuis gekomen heeft Ernst vica ris Zuidgeest gebeld en later op de avond Simonis. Mgr. Lemai- tre, de nuntius, nam contact op met Ernst. „Hij vroeg me: is het goed dat ik hem zelf opzoek? Ik heb gezegd: dat is een goed idee. Dan kun je zelf zijn toestand zien en vaststellen of hij vol hardt in zijn ontslag." Óp 26 februari bezocht Lemaïtre ver volgens mgr. Bar in Chevetogne. Tijdens dat bezoek heeft Bar zijn ontslagbrief geschreven. De vol gende dag kwamen zijn beide vicarissen op bezoek. Weer een dag later volgde kardinaal Si monis. Mgr. Bar beleeft zelf de hele gebeurtenis niet alleen negatief. Ernst: „Hij vindt het erg dat hij op deze wijze weg is gegaan. Hij was zeer toegewijd aan de kerk en zijn ambt. Hij heeft veel mee gemaakt in zijn leven. Maar hij heeft het besef dat hij een taak heeft volbracht. De taak om in een geseculariseerde maatschap pij het orthodoxe geloof te belij den én ruimte te maken voor een pastoraal beleid waarvoor hij veel waardering kreeg. Laat een ander die taak voortzetten, zei hij, ik heb het mijne gedaan." Kardinaal Simonis had eerder in zijn verklaring uitgelegd waar om aanvankelijk was verzwegen dat een geruchtenstroom een rol had gespeeld in het aftreden van mgr. Bar. Uit kiesheid. Want het zou onkies zijn geweest als aan geruchten gewicht was gehecht. Maar omdat mgr. Bar zelf het vorige week openbaar had ge maakt, kon er nu over gesproken worden. Maar het ging nog altijd over geruchten, niet over feiten. De kardinaal wees vervolgens met alle kracht alle aantijgingen aan zijn adres af. Wetend hoe kwaadaardig geruchten voor hooggeplaatste personen kunnen uitwerken, had hij in overleg met mgr. Ernst al het mogelijke gedaan om de geruchtenstroom in te dammen. Vragen te over van journalisten kant. Wat is ondernomen om Bar te houden? Simonis: „Ik heb nooit het minste vermoeden ge had dat hij dacht aan aftreden." Ernst: „Hij zei mij dat hij al besloten was. Ik heb dat besluit gerespecteerd en niets gedaan om hem tegen te houden. Zoals ik hem aantrof, was hij kapot. En elke bisschop heeft het recht zelf te beslissen of hij stopt of niet." Waarom hebben de bisschoppen niet al in november vorig jaar de koe bij de horens gepakt, toen Bar nog niet ziek was? Waarom hem niet erbij gehaald? Zoveel werd duidelijk: niemand heeft Bar ooit op de man af gevraagd of willen vragen of de geruchten op waarheid berustten of niet. Motief: respect voor de persoon lijke levenssfeer. Ernst bleek daarin zeer stellig: „Ik wil feiten of getuigen hebben. Dan pas wil ik een persoon erop aanspreken: is het waar of niet." Aan geruch ten over personen mag je geen ruimte geven, op geen enkele wijze. Dat zou namelijk inferieur zijn en als je ze onderzoekt, ga je er al op in, aldus Simonis' ver klaring. De anonymus uit de kring van Kardinaal Simonis aan het woord tijdens de persconferen tie zaterdag in Rotterdam; ge heel rechts bisschop Ernst van Breda. foto anp legeraalmoezeniers klopte niet bij de kardinaal of een andere bisschop in functie aan omdat hij dat te zwaar aangezet vond, aldus Simonis. Toen in januari Van dit jaar de geruchten steeds sterker werden, overlegde de kardinaal opnieuw met mgr. Ernst. Rond die tijd nam oud hulpbisschop Hendriksen ook contact op met Simonis dat ie mand bij hem was geweest over de geruchten. Toen die persoon stond op anonimiteit, ging het dus over. Maar Hendriksen bood aan eens met Bar te praten als vriend. Dat is op 8 februari ge beurd. De boodschap: wees op je hoede voor die geruchten. Kardinaal Simonis kent noch de reden noch het doel van de ge ruchten. Voor een complot ont breekt elk gegeven. Misschien is sprake van persoonlijke be zorgdheid van mensen voor de kerk, maar: „Ik weet het niet!" De geruchten die de kardinaal hadden bereikt, gingen overigens niet over seksuele contacten, maar over onvoorzichtigheden. De kardinaal weigerde echter el ke nadere uitleg. Bisschop Bar heeft uitsluitend en alleen zelf het besluit geno men af te treden. Dat heeft hij aan mgr. Ernst gezegd. Bars mo tief: mijn naam is weg, dan moet ik gaan. In het kerkelijk wetboek staat dat een bisschop moet gaan Van onze verslaggever Antwerpen - Ex-kannunik Wi van der Valk heeft gisteren een verklaring ontkend dat een actieve rol gespeeld heeft! de val van bisschop Ph. Bar. „Nimmer heb ik een houding gekoesterd de persoon van mgr. diens functioneren als Integendeel over en weer sprake van hartelijke en vriend schappelijke contacten. Hij h; mij nota bene na de Hubertusa faire direct een hoge functie Suggesties over chantage en dere vormen van dwang zijn da ook uitermate lasterlijk", al® de verklaring van Van der Valk Kringen rond de afgetreden bi schop Bar meldden vorige wet dat de bisschop van Rotterdai vlak voor zijn overhaast vertrt intensief contact heeft met Van der Valk; deze zoute op de hoogte hebben van een serie geruchten homoseksuele contacten die bit schop Bar zou hebben Van der Valk zou met ruchten druk op Bar hebben A geoefend. De ex-kannunik die Antwerpen woont, ontkent nu. Hij ontkent verder dat hij 'nut in het verleden intensieve tacten zou hebben onderhoudt! met ultra-rechtse in de kerk'. als hij zijn goede naam verlora heeft. Ernst noemde het zaterdag nobel, genomen uitlit de voor de kerk en uit de ove tuiging dat hij, Bar, niet mee kon functioneren zoals het moet De schade voor de kerk van hele nasleep, die het aftredti van mgr. Bar heeft tev bracht, is volgens bisschop Erts groot. Het ging weer of met de kerkprovincie. Romein begrip gekregen. De bisschoppa waren met elkaar bezig kerk zijn in een geseculariseeu maatschappij, ondanks verschi len in pastorale strategie. de kerkprovincie was weer groter samengaan, ondanks ve schillen en spanningen die tussen mensen altijd zullen zij De bisschoppen kunnen allee maar voortgaan op hun weg voortgaan met de mensen wit het ook bisschop B3r omgii Voor kardinaal Simonis is h aftreden en de nasleep naar a zeggen een grote beproeving.! drong sterk aan op eerbied vffl personen en voor de waarhei op delicaat omgaan met nen. „Je zult maar zo behande worden zoals wij nu een uur la op een onbehoorlijke wijze de fotografen behandeld Dat noemen ze privacy!" Door Frans Wijnands Diessen - Homofilie, en zeker homoseksualiteit, wijst de katholieke kerk formeel strikt af, maar ze heeft er tegelijkertijd - binnenska mers - mee leren leven. Mon seigneur Philip Bar van Rot terdam is - als de geruchten kloppen - niet de eerste bis schop met dit soort gevoe lens, en zeker ook niet de laatste. Voor de Franciscaner gods dienst-socioloog prof. dr. Walter Goddijn is 'de affaire-Bar' een herkenbaar eigentijds incident, waarvoor minder gelovigen de kerk zullen verlaten dan inder tijd het geval was na de benoe mingen van de bisschoppen Gij- sen en Ter Schure. „Je moet met dat soort privége- voelens voorzichtig zijn, zeker als je bisschop bent. Je moet er nu eenmaal rekening mee hou den, dat 'bepaalde stromingen binnen de kerk dat soort infor matie - desnoods in geruchten- vorm - kerk-politiek gebruiken. Of misbruiken", meent Walter Goddijn, die ooit Bar tipte als toekomstig kardinaal. Volgens Goddijn ligt het Vati- caan er niet wakker van dat steeds meer religieuzen hun ho mo- en heterosexuele betrekkin gen erkennen. Alleen de publici teit eromheen is nogal verveld. Maar als het zo 'gewoon' is waarom treedt Bar dan op onbe noemde, onbewezen feiten zo schielijk terug? „Bisschop Bar was, vanaf het moment dat hij kort na zijn benoeming het conservatisme enigszins de rug toekeerde om met allerlei groeperingen de dia loog aan te gaan, een uitstekend koorddanser: tussen Simonis en het Vaticaan, tussen behoudende en progressieve groepen. Maar ja, een koorddanser heeft maar een klein tikje nodig om te val len. Dat is nu gebeurd. Ook al, omdat geen van zijn collega's het nodig vond om een vangnet voor hem te spannen; niemand heeft durven of willen zeggen dat 'ie moest blijven, ondanks al dat geklets". Contra-productief Voor Goddijn is dat ontbreken van broederlijke steun geen ver rassing. Volgens hem weet kar dinaal Simonis absoluut niet hoe hij dit soort kwesties aan moet pakken. Voor het Vaticaan daar entegen is 'de affaire-Bar' een routine-kwestie. Het zal volgens Goddijn ook de koers van het Vaticaan niet wij zigen. Volgens hem is in Rome .'het roer om'. „Het Vaticaan heeft beseft dat de laatste bis schopsbenoemingen contra-pro ductief hebben gewerkt. Het ver trek van Gijsen was een écht signaal; het afgedwongen terug treden van Bar een incident. Maar voor Rome mogen de nu vacante zetels in Nederland op gevuld worden met mensen van het type Bar". Geen progressieve hardlopers, maar kerkleiders die de dialoog aandurven en die zich realiseren dat er ook nog andere gelovigen in dit land leven dan alleen dit zichzelf zaligprijzende minder heid van orthodoxen. De benoeming van Simonis, Rotterdam en Utrecht, heeft zo veel weerstand opgeroepen 4 de kardinaal zijn legitimatie niet uit eigen omgeving en gezag haalt, maar uit Rome. Hij stuurt niet, maar wordt gestuurd. Rome vindt dat het tijd w voor een ander soort bisschop pen in Nederland dan heeft de kardinaal dat maar te accepte ren. Op dit momemt nog eens drie 'Ter Schure's' benoemen is w gëns prof. Goddijn ondenkbaar Door onze correspondent Rob Vunderink Moskou - De staf van presi dent Jeltsin toonde zich na afloop van de spoedzitting van het Russische parlement gematigd optimistisch over de uitkomst. Het Kremlin had er rekening mee gehou den dat de Opperste Sovjet Jeltsin zonder slag of stoot zou afzetten. Een meevaller, aldus de stafleden. Ook waren ze plezierig verrast door de terughoudendheid van de afgevaardigden. Zij gingen er gisteren nog niet toe over om Jeltsins machtsovername te an nuleren. Formeel komt de presidentiële actie neer op een staatsgreep. Jeltsin eigent zich volmachten toe die de grondwet de president niet toekent. Het conflict kan niet meer worden opgelost langs juridische weg. De politieke con frontatie is geëscaleerd tot een gevecht waarin de sterkste wint. Wie is de sterkste? Als president is Jeltsin de opperbevelhebber van het leger. Hij heeft het mi nisterie van defensie opdracht gegeven het leger buiten de poli tiek te houden. Verder heeft het complete kabi net zich achter Jeltsins nood maatregel gesteld, en zegt het trouw toe aan de 'principes van de constitutie'. Voorstanders van Jeltsin vroegen zich af waarom hij zo halfslach tig te werk ging. Als hij dan toch de grondwet schendt, waarom ontbindt hij dan niet meteen het parlement? Waarom legt hij de wetgevers niet het zwijgen op door hun kranten te sluiten? In plaats daarvan stond hij de op positie toe zich tegen hem te organiseren. Dat gebeurde onder aanvoering van de gisteren zor gelijk ogende Chasboelatov. Kennelijk heeft de president zijn zaakjes echter goed geregeld en voelt hij zich sterk genoeg voor een open duel. Mocht de opposi tie besluiten hem af te zetten, dan verklaart hij hun acties in Een zorgelijke Chasboelatov strijd met de presidentiële decre ten. Dan pas zet hij zijn tegen standers buitenspel. Zou de oppositie het leger aan zetten tot'een gewelddadig in grijpen, dan helpt zij de presi dent aan een excuus hetzelfde te doen. Vooralsnog werpt Jeltsin zich op als enige waarborg voor persvrijheid en democratie. Dwingt het andere kamp hem FOTO AP tot drastischer maatregelen, dan kan hij op begrip in het Westen rekenen. Het is in Moskou een publiek geheim dat Jeltsins actie is ont sproten aan het brein van minis ter Sjachraj. Deze 36-jarige ju rist heeft, uitgekookt als hij is, geen officieel document in om loop laten brengen. Het parle ment staat in zijn strijd tegen de president in feite met lege han den, want ze hebben alleen maar een televisietoespraak om te be strijden. De conservatief Baboerin klonk dan ook niet erg overtuigend toen hij na afloop van de parle- mentszitting verklaarde dat het Constitutionele Hof aan Jeltsins afzetting niet meer te pas hoeft te komen. Die afzetting zou grondwettelijk al vast staan. Voor beide partijen, president eri parlement, is nu een spel op leven en dood aangebroken. Ook in de rest van Rusland bestaat de dubbele machtsstructuur die Moskou al jaar en dag verlamt. In alle republieken, steden, re gio's en districten zijn er twee regeringen. In het centrum zitten het parlement en de president met zijn regering elkaar in de haren. Op lager niveau zijn het de sovjets en de plaatselijke uit voerende macht die elkaar dwarsbomen. Alle partijen waarschuwen voor een uitbreiding van het conflict naar de regio's. De lappendeken der Russische Federatie c uit elkaar te vallen. De nüsliw* staatsgreep in augustus 1" heeft echter geleerd dat we plaatselijk niveau geen act® hoeven te verwachten. Muisstil wachtten politici en volking toen af hoe de strijd Moskou zou aflopen. Nieman wilde dat de overwinnaar w® als verrader kon aanwijzen. Op 25 april mag het volk ja nee tegen de president en nieuwe grondwet zeggen. W populariteit is, sinds zijn ring in januari 1992 de p#® vrijliet, behoorlijk gedaald. D®' ondanks laat hij bij opiniep®1^ gen andere politici nog s'ee® ver achter zich. Die popular® is uiteraard de reden dat hij het Volkscongres op 11 april het geplande referendum n®® houden. Komt het over een maand een referendum, dan ligg® "f sins kansen redelijk. De wer» lijke strijd wordt echter nu 8 streden. nen Haag - Staatssecretaris (CDA) voelt helemaal niets fractie in de Tweede Kamer eigen woning weer fiscaal af dit plan zelfs ongunstig uit k Van Amelsvoort noemde het pl •ondoordacht'. De kosten voor o t)e huiseigenaar krijgt niet de b orocent bijgeteld bij zijn inkom eerst de onderhoudskosten afget Als de PvdA haar zin zou krijge wi die onderhoudskosten daa onduidelijk wie dan voordeel z is doelmatiger en eenvoudiger v van Wöltgens zou bovendien belastingbetaler," aldus Van Am pe staatssecretaris twijfelt eraa de werkgelegenheid, want er is e Iel Aviv - De Israëlische naar de bezette gebieden beteugelen. Dat besluit kw weer zes zes doden vielen, vier Palestijnen. De mees Gazastrook. De regering bepaalde zondag dat de bescherming van Israëliërs, zowel in de bezette gebieden als in Israël zelf, verbeterd dient te worden. Daartoe zal de huidige politiemacht van 18.000 man worden uitgebreid met 2.000 tot 3.000 agenten. De regering wil de toelating van Palestijnse arbeiders in Israël strenger gaan controleren en be loofde niet nader genoemde stappen om joodse kolonisten in de bezette gebieden te bescher men. „Er is geen wondermiddel tegen terrorisme", zei de minister van gezondheidszorg na afloop van het kabinetsberaad. „Wij zullen tot op zekere hoogte met terro risme moeten leven" Zondag schoten Israëlische mili tairen in Khan Younis in de HET WESTEN steunt president diens besluit om de komende ongrondwettelijk en allesbehal steun zou dus opmerkelijk moet Maar het alternatief is slechter Russische parlement, onder lei alles gedaan om de presidentiël het - in meerderheid aartsco bouwen. Het is uitgelopen o tussen Jeltsin en Chasboelatov heid van het land. Daarmee was Rusland al in e beland. Jeltsin ziet zijn 'coup' als te doorbreken. Zijn tegenstande van een nieuwe dictator. In het vacuüm dat nu in Rusla zelfs een burgeroorlog. Maar he voor de hervormingspolitiek va land het meest gebaat zijn. We tijde, in de hoop dat dit zijn posi DE TIJDEN zijn veranderd. Zelf wordt niet zonder discussie aan jn Nederland hebben daar moeit Ruim een week geleden kwam ontslag was verleend. De kardin lichtte de plotselinge stap in persconferentie die kardinaal Si gaven, bleek dat de kardinaal e 8ls vragen over mogelijke pr gesteld waren. Dat openheid veel ellende en sp men, was hem blijkbaar niet d openheid heeft nu de 'affaire Bar 'oen een anonymus de kardina volgens de aanbrenger belasten voni de kerkprovincie geen cont 0!gde. Het ging immers om niet JJectabel de redenering ook kli [odere leidinggevende, geconfro 'en over medewerkers of collet orgen dat de geruchten zo snel ™°rden. Anders lopen beschuld '9d te raken. De beste metho °°g,8t? brengen, zodat hij mir eraediging te organiseren, oor dit niet te doen, heeft de ka geen steun aan zijn collega Bar ei onbewust. Als vervolgens rink»- en d'e tot deze karakterrr J? tegenstrijd plaatsen, is de voor de hand liggend. nl finaal heeft nu bezworen j )"?'.9trel<king die de kardinaal 1 hij onbewust niet vierkant a kBnc°ese9uenties daarvan moe rtiDri» 's na|ef- En zo'n eigen Dn n voor een 'eider genoemd w rirm te verklaringen, ook die v bui verhulling. En dit terwijl hnt foL j wust met geruchten ge aevl het e'tijd verstandiger leri„rn'was dat in dit geval helem en h op de hoogte was van h bnrini» weet hoe Publiciteit we Den uVerme!n meuwsgierighei de?o verwijt van de kerkleidi 'eiders7elfteerugntW00rdeliikheid trekiladin9 van de katholieke enioo? Ult deze onverkwikkelijk ge remedie tegen argwaan, ve

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2