6 Dit hoop ik nooit meer mee te maken'
Kindt
K
O
Indonesisch Volkscongres mag elke vijf jaar braaf ja-knikken
M >S
Q
emoe
Fascinerende, maar
moeilijke Pijnbank
Ontploffing in WTC
Joodse leidt
Tientallen d
raketaanval
DE STEM
n
Staatssecretar
Banen bij DAF
de stem
EXTRA OP MAANDAG
maandag 1 maart 1993
Bijsterbaar-
lijkheden
Opgave
n
Spreuken
LOSSE FLODDERS
Eddie Constantine overleden
Einde aan kwellende onzekerheid duizenden DAF-werknemers
DAF: Ernstigi
fout gemaakt
de stem
Leger Israël
valt dorp in
Libanon aan
In 1871 zag mijn grootvader
het levenslicht in Antwerpen
als zoon van een pagadder in
een leguit aldaar.
Van zijn vader erfde opa:
a) zijn liefde voor reptielen
b) zijn kennis van huiden en
leer
c) zijn vaardigheid in het
boekhouden.
Wat acht u het waarschijn
lijkst?
Stelling: het verschil tussen
een dronkelap en een dronken
lap is beter te zien dan te
horen.
Stelling: boven minder
onder goed
klinkt in het Engels als: Top
less Underwear.
Op mijn vaders pijpenrekje
zat een koperen plaatje met de
spreuk:
een tevreden roker is geen on
ruststoker.
Waarop spijker ik nu mijn
koperen plaatjes met de
spreuken:
Een gezonde pieper is feen
finkensieper.
Een bejaarde sasser is geen
zakkenwasser.
door John O'Mill
J.O.A.
Achter welke letter van de
mogelijke oplossingen hieron
der staat de naam van de
hoofdstad van een der staten
van de U.S.A. of North Ameri
ca?
a) Des Coins: hoekjes
b) Des Foins: artisjokken
dons
c) Des Groins: varkenssnoeten
d) Des Joints: voegen
e) Des Moins: moniken
f) Des Points: punten
g) Des Quoins: kegspieën
h) Des Toins: terebint scheu
ten
Deze opgave is ingezonden
door:
Festus Leroy Humdinger
4004 Hupsar K. Drive
Fartvill. Den Moins
J.O.A. U.S.A.
Wiesbaden (dpa/anp) - De Franse filmacteur en zanger Eddie
Constantine is donderdag op 75-jarige leeftijd in Wiesbaden overle
den aan een hartaanval en storingen van de bloedsomloop. Het
gemeentebestuur van Wiesbaden heeft dat zaterdag bekendgemaakt.
Conmstantine had enkele dagen eerder in Wiesbaden de tentoonstel
ling 'Ein Haus für Lemmy Caution' geopend, waarbij zijn films
werden hervertoond.
Constantine woonde sinds 1978 met zijn vrouw Maya en een dochter
in Wiesbaden. Hij werd in 1917 als Edward Constantinewski geboren
in Los Angeles in een familie van operazangers. Hij werd daar zelf
ook voor opgeleid, maar kreeg slechts aanstellingen in een radiokoor
en in koren bij musicals. Daarom ging hij met zijn vrouw mee naar
Frankrijk toen zij daar een baan kreeg als danseres.
In Parijs werd hij een succesvol zanger in cabarets en variété-thea
ters. In de jaren vijftig trad hij veel op in Franse vechtfilms, waarin
hij Peters Cheyney's macho-held Lemmy Caution speelde, tot zelfs in
de film Alphaville van Jean-Luc Godard toe. In 1984 speelde hij nog
in 'Flug nach Berlin'. Het laatst stond hij in 1992 voor de camera.
In theater De Kring in Roosendaal
doelman van de tegenpartij
gooide. Die supporter is veroor
deeld tot het betalen van 2,5
miljoen gulden boete; elke
maand wordt er 100 gulden in
gehouden op zijn uitkering.
Met de marteljng hoopt hij snel
ler boete te doen en sneller geld
in te zamelen. Dat is althans wat
de ex-klant beweert. De katho
lieke bankbediende is echter te
gen martelen. En als de ex-klant
dan in details begint te vertellen
hoe de kruisiging van Jezus
Christus moet zijn verlopen, dan
ontstaat er een fascinerende dis
cussie over goed en slecht.
Wat is sadistisch? Wat is marte
len? Hoevele vormen van marte
len en onderdrukken zijn er niet
stilzwijgen d geoorloofd in onze
samenleving. En hoevaak genie
ten mensen niet van de ellende
van een ander. Formule-1-onge
lukken op video. Hondengevech
ten. Als het maar om geld ge
beurt, dan is er veel toegestaan.
De bankbediende komt letterlijk
en figuurlijk klem te zitten, ge
vangen in zijn onlogische ver
goelijking van bijna alles wat
maar slecht is. De ex-klant heeft
zijn zin. De kluisbewaker is de
lachende derde. Het publiek is
onder de indruk. Maarten Wan-
sink acteert fenomenaal. Justus
van Oei valt daarbij in de scha
duw. Maar samen weten de twee
mannen een sterk staaltje van
intellectueel toneel op de plan
ken te zetten. Wil je alleen maar
onbekommerd lachen als je naar
de schouwburg gaat, dan is 'De
Pijnbank' af te raden. Maar wil
je lachen en nadenken, dan is
'De Pijnbank' het ideale avondje
uit.
Roosendaal - Theater De
Kring, 'De Pijnbank' door
Maarten Wansink en Justus
van Oei. Gezien op 27 februari
1993 (Nog te zien op 16 maart
in de Nobelaer, Etten-Leur,
op 21 april in De Bussel, Oos
terhout, op 23 en 24 april in
Schouw- burg Concordia,
Breda, en op 7 mei in het
Zuidlandtheater, Terneuzen.)
Door Theo van Drunen
'De Pijnbank', geschreven en
gespeeld door Maarten Wan
sink en Justus van Oei en
geregisseerd door Theo van
Gogh, is een cabaretesk to
neelstuk met een sterk filoso
fische inhoud. De moraal van
de hedendaagse mens wordt
scherp onder de loep geno-
De grenzen tussen goed en slecht
worden pijnlijk nauwkeurig af
getast. Wansink en Van Oei die
nen veel tekst op met veel diep
gang. En dat maakt het stuk
moeilijk. Maar voor wie er van
houdt, is het uitermate fascine
rend.
Na de fusie van het bankbedrijf
waar hij werkt, moet er afge
slankt worden en wordt de
bankbediende naar de kelder ge
degradeerd. Hij wordt lastig ge
vallen door een vroegere Idant.
Die klant had een bedrijf, maar
is failliet gegaan vanwege de
keiharde houding van de bank.
Hij komt nu zijn gram halen.
De klant heeft financiële steun
nodig bij de organisatie van de
vrijwillige, publieke marteling
van de Ajax-supporter die inder
tijd een ijzeren staaf naar de
VERVOLG VAN VOORPAGINA
De (waarschijnlijke) bomaanslag
op het WTC is dan ook een
zware aanslag op de hele New
Yorkse, de Amerikaanse en de
wereldeconomie. De explosie
heeft zich op een uitgekiende
plaats voorgedaan: daar waar tal
van 'levenslijnen' bijeenkwamen
voor het gebouwencomplex, dat
met zijn 420 meter hoogte een
van de grootste constructies ter
wereld is. De ontploffing scha
kelde tegelijkertijd zowel de
hoofd- als de reserve-generato
ren voor de electriciteitsvoorzie-
ning uit. Ook de hoofdleidingen
van de gas- en de watervoorzie
ning werden verwoest, evenals
het 'commando-centrum', van
waaruit in tijd van nood via de
geluidsinstallaties iedereen op
elk punt in het complex zou
moeten kunnen worden bereikt.
Het ontbreken van communica
tie en van centrale instructie
maakte vrijdagmiddag dat tij
dens de evacuatie de WTC-to-
rens als een schoorsteen gingen
werken omdat ingesloten men-
Door Ed van de Kerkhof
en Piet Snijders
Eindhoven - Nee, Harrie was
er niet, zei zijn vrouw door de
telefoon. „Hij is er even tus
sen uit", zei ze. „Hij kon er
even niet meer tegen." Ze
vertelde dat de telefoon de
hele morgen al roodgloeiend
had gestaan. Hij was nu even
naar België, naar een collega.
En ze zei ook nog: „Ja. Harrie
mag blijven."
Harrie mag blijven. Zoals bij al
die duizenden anderen, werd het
vonnis ook bij hem zaterdag
door de postbode in de brieven
bus gestopt. En daarmee kwam
een einde aan de dagen waarin
de onzekerheid zich almaar op
stapelde.
Het journaal zou het later die
dag haarscherp in beeld bren
gen: trillende handen, nerveuze
halen aan sigaretten, de span
ning die zo hoog was opgelopen
dat sommigen De Brief niet eens
meer konden lezen. Onzekerheid
is een kwelling.
„Dit hoop ik nooit meer mee te
maken." Het is een reactie die
zaterdag bij veel DAF-werkne-
mers te horen was, zowel bij
degenen die wèl als bij degenen
die niet mogen terugkomen. Zo
als die man, die zei dat hij liever
niet in de krant wil, omdat zijn
zoons vandaag wèl mogen terug
keren („je moet altijd beducht
zijn voor represailles").
Hij zelf is ontslagen. „Ach, me
neer, 't is toch een opluchting, 't
Is eindelijk gebeurd. We hebben
er nachten van gedroomd en er
'maanden mee rondgelopen. En 't
zal me wel lukken." Dat her
haalt hij nog een keer: ,,'t Zal me
wel lukken..."
Hij is nu 53. „Ik had", zegt hij,
„het nooit over mijn hart kunnen
verkrijgen om maandag te be
ginnen als mijn zonen thuis had
den moeten blijven. Nu de twee
jongens hun werk houden, is
mijn leed voor negentig procent
geleden. Ik heb vogeltjes, me
neer, en ik zal het verenigingsle
ven wel eens induiken en ik heb
twee kleinkinderen."
„Maar ik had het me anders
voorgesteld", zegt hij nog. „Ik
heb bijna veertig jaar meege
werkt aan de economie van dit
land. Dit heb ik niet verdiend.
En 't is niet goed wat ik zeg, ik
probeer 't uit mijn kop te zetten,
maar over een paar jaar krijg ik
dezelfde uitkering als die lui die
nooit iets hebben gedaan. Fjn dat
wringt", zegt hij, ,,'t wringt
wel."
Kees Dirks uit Bakel heeft geen
probleem met de krant. „Ik ben
om zes uur ook op RTL," zegt
hij. „Maar," voegt hij eraan toe,
„we gaan d'r geen zielig verhaal
van maken. Dan doe ik niet mee.
Wie weet ben ik over een half
jaar al blij dat ze me d'r uit
gegooid hebben. Ik weet wat ik
kan, ben ambitieus en als het
moet kan ik een straatvechter
zijn. Morgen begint voor mij de
Eindhoven, 26 februari 1993.
Geachte heer, mevrouw,
Na maanden van spanning kon op zaterdagavond 20 februari jL bekend worden gemaakt dat DAF in zeer
afgeslankte vorm zou kunnen voortbestaan. Daarvoor was al bekendgemaakt dat tenminste de helft van het
aantal arbeidsplaatsen zou moeten verdwijnen om dat mogelijk te maken. Hel spijl mij oprecht dat ook u
hierdoor getroffen wordt. Het ontslag heeft echter, en Ik hecht eraan dat te benadrukken, niets niet uw
persoonlijke capaciteit en inzet te maken.
Ik wil u bedanken voor de enorme inzet voor DAF. Ik vind het zeer betreurenswaardig dit zoveel trouwe
DAFfers niet over kunnen stappen naai de nieuwe DAF.
De medewerkers die naar DAF Tracks N.V. i.o. zullen overgaan hebben wij verzocht hun contacten ie
u bij het vinden van een nieuwe werkkring zoveel mogelijk te helpen.
omu da «bl| behulpzaam te zijn. Als er vm -'
De eerste alinea's uit de brief voor die werknemers die geen nieuwe baan krijgen bij DAF.
Kees en Petra Dirks met dochter Daisy en zoon Sonny. „Op zoek naar een nieuwe uitdaging".
FOTO TON VAN DE MEULENHOF
eerste dag van de rest van mijn
leven. Ik ben niet met DAF ge
trouwd."
Manmoedige taal. Maar ook
Kees Dirks zakte zaterdagmor
gen 'door de grond' toen hij in
zijn splinternieuwe huis - 'zelf
gebouwd!' - De Brief openmaak
te. „...Het spijt me oprecht dat
ook u hierdoor getroffen
wordt..."
Kees is 34, getrouwd, vader van
2 kinderen, de derde op komst.
„Toen de kinderen vroegen of
'papa nou nooit meer bij de DAF
mag komen' heb ik een traan
moeten wegpinken," bekent hij.
„Vandaag is een rouwdag, een
shit-dag. Maar morgen begint de
nieuwe uitdaging."
Kees deed Inkoop de laatste ja
ren. Werkte naar eigen overtui
ging hard en graag voor 'den
DAF'. Zat uit hoofde van zijn
functie overal en deed er veel
relaties op. „Maandag ga ik ze
bellen. Ik moet snel nieuw werk
vinden. Straks heb ik de verant
woording over vijf mensen. Die
ga ik niet uit de weg. En trou
wens: die nieuwe kiet hier zal
toch opgebracht moeten wor
den."
Dirks was de afgelopen weken
actief in het vakbondswerk,
Unie BLHP. „Weinig op de afde
ling geweest," zegt hij. „De
voorbereiding van de actiedag,
het cao-overleg voor de nieuwe
DAF, dat soort dingen. Gelukkig
hadden mijn directe chefs veel
begrip." Vrijdagmiddag heeft hij
zijn superieuren nog een dank
woord toegesproken.
Kees: „De komènde week ga ik
nog één keer terug. DAF is zeven
jaar goed geweest voor mij,
daarom wil ik mijn werk be
hoorlijk overdragen. De toeleve
ranciers hebben daar trouwens
recht op."
Hans de Korte uit Nuenen, ruim
23 jaar DAF, wekt zaterdagmid
dag de indruk aan een executie
te zijn ontsnapt. Een dag eerder
was zijn vrouw naar Engeland
vertrokken - 'die trip was al be
taald,'- en vanaf dat moment
had hij er met de kinderen alleen
voorgestaan. „Televisie gekeken
tot drie uur 's nachts," zegt hij,
„daarna nog niet geslapen."
Rond 10.45 uur had de brieven
bus voor'T eerst geklepperd. Het
huizenkrantje, verdomme!
De Brief kwam tegen 11.45 uur.
„Die heb ik samen met de kinde
ren met trillende handen opge
maakt. Ik voelde geen pasje. Ge
lukkig zat de aanstellingsbrief er
wel bij." De rest van de zaterdag
zou voornamelijk worden opge
slokt door de telefoon en het
bezoek aan huis.
„Je hoort zulke trieste verha
len," zegt De Korte. „Afvallers
die tegen een veertigjarig jubi
leum zaten". Toch heeft De Kor
te de indruk dat althans op zijn
afdeling (Credit Control, DAF
International) zorgvuldig is ge
selecteerd. „Grotendeels mogen
de juiste mensen blijven." Pas
later op de dag verneemt hij dat
hij zich vandaag op een andere
afdeling moet melden.
De Korte mag blijven, maar ook
hij moet inleveren. Van zijn
riante bruto salaris hield hij tot
vandaag maandelijks zo'n vier
duizend gulden over. „Daar kun
je aardig van leven," zegt hij,
„maar vergeet niet dat je je
bestedingspatroon daarop aan
past. Straks moet ik met een
honderd of zes minder toeko
men. Dus heb ik deze week een
aantal luxe uitgaven geschrapt,
sommige met pijn in het hart.
Foster-Parents plan, lidmaat
schappen van de vakbond, ont
spanningsverenigingen, een paar
abonnementen."
Hans de Korte is het niet eens
met het solidariteitsoffer dat de
blijvers de komende twee jaar
moeten ophoesten voor de afval
lers. „Als PvdA-er ben ik voor
een sterk sociaal stelsel in ons
land. Maar ik zie niet in waarom
DAF een apart stelseltje moet
invoeren."
Over de toekomst van DAF: „Er
zal veel moeten veranderen.
Meer soberheid. Kredietfacilitei
ten tot een half jaar, de reizen
die mensen maakten, daar kun je
vraagtekens bij plaatsen. De
budgetten moesten altijd op, an
ders kreeg je een volgend jaar
minder. Nu 2iH0eöITWei'OHs alle
maal moeten gaan afvragen: zou
ik het ook zo doen als het m'n
eigen onderneming was? En er
zal straks een open dialoog moe
ten komen. Bij de oude DAF was
te weinig ruimte om dingen
recht te zetten die scheef zaten."
Kees Dirks in Bakel zei ook al
zoiets. „De leiding moet kritiek
durven accepteren," zei Dirks.
„DAF is altijd veel te dictato
riaal geweest." En die man aan
de telefoon: „Je moet altijd be
ducht zijn voor represailles."
VERVOLG VAN VOORPAGIN)
In die brief meldt Baan dat
onze spijt buiten onze conl
een ernstige fout' is gema;
En: „Het aanbod van een fe
bij DAF Trucks NV in opricb
moet u in dit geval als
gedaan beschouwen. Voor u
den uitsluitend de 'ontslag;
zegging' en de uitnodiging
maandag 1 maart aanstaand
komen werken bij DAF SP",
Dertig medewerkers
DAF SP meenden de brief
Baan voor te moeten blij
door zaterdagnacht om één
nog een fax naar het hoofdlj
toor te sturen, waarin zij te
nen gaven graag gebruik te
ken van het aanbod om in dit
te treden van DAF Truj
„Daarmee hadden wij een o:
eenkomst tot stand gebracht,
enkele uren later door Baant)
zijdig is verbroken", stelt
van de dertig mensen.
Niet dat zij daarmee denkeil
DAF Trucks een aanstelling
krijgen. „Maar wel geloven
dat we Baan aan ons geboi
hebben. Wij hopen dat we
hem meer ruggesteun zu
krijgen, dat we ons van i
verzekerd weten als het ook
SP mis mocht gaan".
Volgens een woordvoerder
DAF heeft het bedrijf de hoo
prioriteit gegeven aan het opj
sen van de gemaakte fout. oi
het ontstaan ervan kan
slechts meedelen, dat dat zo
mogelijk uitgezocht wordt,
opmerking in de brief dat
fout 'buiten onze controle'
gemaakt, duidt er volgens
op dat het gereedmaken van
brieven buiten het bedrijf it
plaats gevonden.
Bij de professionele hulpvak
ningsinstellingen in Eindhon
die het weekeinde paraat wa
om ontslagen DAF-werkneu
te woord te staan, zijn veel uk
der telefoontjes binnengekoi
dan was verwacht. Er kwaie
er zo'n honderd binnen
slechts vier mensen hadden
kelijk geestelijke bijstand nod!}
De 86 personeelsleden van
verkoopkantoor van DAF-Be}
in Aartselaar hebben zateri
geen brief gekregen waai
blijkt of zij ontslagen zijn da
wel bij de nieuwe ondernei
aan de slag kunnen. De 11
werknemers van DAF-Westfi
kregen zaterdag wel de schrifi
lijke bevestiging van hun oJ
slag. Vandaag gaan er 764
hen weer aan de slag bij
nieuwe DAF-Trucks België.
De oprichting van de nieia
DAF Trucks NV is ook in
weekeinde nog niet rond gi
men. Mr. A. Deterink, een vani
bewindvoerders van DAF,
dat 'nog een aantal oneffenk
den moet worden glad
ken'.
sen ramen kapotsloegen en deu
ren openhielden die dicht moes
ten blijven. De dichte rook van
de brand die na de explosie
beperkt bleef tot de parkeerga
rage, werd daardoor binnen lut
tele minuten tot naar de hoogste
etages gezogen. Er zijn meer dan
duizend mensen behandeld voor
rookinhalering.
Honderden werknemers, die de
dood voor ogen meenden te zien,
hebben gezworen nooit meer een
voet in het World Trade Centre
of in welke wolkenkrabber dan
ook te zullen zetten. In diverse
ziekenhuizen in New York zijn
'geestelijke trauma-centra' inge
richt waar specialisten zullen
proberen mensen van hun ang
sten af te helpen.
President Bill Clinton heeft toe
gezegd dat 'het volle gewicht'
van alle federale geheime en spe
cialistische diensten is ingezet
om te achterhalen wie verant
woordelijk is voor het gebeurde
in New York en om de Ameri
kaanse burgers, waar dan ook,
veiligheid te garanderen 'in hun
huizen en in hun kantoren'.
Iedere vijfjaar komt het
duizend-koppige
Indonesische Volkscongres
bijeen om het
regeringsbeleid te
bespreken en de president
te kiezen. Wat een 'feest
voor de democratie'
genoemd wordt, blijkt in de
praktijk niet meer te zijn
dan braaf ja-knikken tegen
de regering.
Door onze redacteur
Paul Verlinden
DE TIENDAAGSE zitting van
het Indonesische Volkscongres
(MPR) die vandaag in Jakarta
begint, gaat aan de meeste ge
wone Indonesiërs voorbij. Het
congres kiest een president,
maar het staat al vast dat Su
harto het weer wordt. Echte
issues zijn er verder niet. Het
enige dat nog een beetje leefde,
was de vraag wie er vice-presi
dent zou worden. Maar ook die
spanning verdween enkele we
ken geleden toen bleek dat
langzaam maar zeker alle par
tijen hun steun aan legerbevel
hebber Try Sutrisno betuigden.
Het Volkscongres (MPR) komt
iedere vijf jaar bijeen. Gebeur
tenissen als deze worden door
de regering als een 'feest voor
de democratie' omschreven. Op
grote billboards in het land
wordt het Congres succes ge
wenst. Veelal staat president
Suharto er op afgebeeld als een
vader die over alle groeperingen
in Indonesië waakt.
De duizend-koppige MPR moet
een vertegenwoordiging zijn
van al die groepen waaruit de
Indonesische samenleving is op
gebouwd. Slechts een minder
heid van de MPR wordt echter
rechtstreeks gekozen door het
volk. Bij de verkiezingen vorig
jaar werden vierhonderd parle
mentariërs gekozen. Met de
honderd afgevaardigden uit de
strijdkrachten vormen zij sa
men het dagelijkse parlement
(DPR). In het Volkscongres ko
men daar nog eens vijfhonderd
- door de president aangewezen
- vertegenwoordigers uit maat
schappelijke groeperingen en
regionale organen bij.
Generaal b.d. Nasution, ooit een
medestander van Suharto maai
nu opposant van de regering
hekelt de werking van het de
mocratisch systeem. „De MPR
moet de president benoemen
maar de helft van het jngres is
benoemd door Suharto zelf. In
het dagelijks parlement zitten
verder honderd militairen. Wie
is de baas van leger? Suharto.
Van de politieke partijen die er
zijn, heeft Golkar een absolute
meerderheid. Wie is leider van
Golkar? Suharto."
Er zijn slechts twee 'oppositie
partijen' toegestaan in Indone
sië: de christelijk-nationalisti-
sche PDI en de moslim-partij
PPP. Echte kritiek leveren die
partijen niet. Al leek de PDI bij
de verkiezingen van vorig jaar
een heuse oppositie-campagne
te voeren. De corruptie in het
land werd bekritiseerd en men
zei duidelijk dat Suharto al veel
te lang aan de macht was. Meer
dan woorden bleken het echter
niet te zijn. Toen de partij eind
vorig jaar haar kandidaat voor
het presidentschap moest voor
dragen, had ze toch weer braaf
voor Suharto gekozen. Zoals
ook de PPP, Golkar en het leger
dat deden.
Kwiek Kian Gie zat van 1987
tot 1992 in het parlement na
mens de PDI. Hij beaamt dat je
er weinig potten kunt breken.
„De regering doet een voorstel
en daar heb je het maar mee
eens te zijn. Zelfs als zou je
tegen stemmen dan heb je met
je kleine vertegenwoordiging
nog geen kans".
Volgens de in Nederland opge
leide econoom zijn veel parle
mentsleden bang om hun stem
te laten horen. „Veel Golkar-
parlementariërs zijn het in hun
hart wel met ons eens maar
durven niet tegen de regering in
te gaan". Doen ze dat toch, zo
leert het verleden, dan worden
ze bij de volgende verkiezingen
op een onverkiesbare plaats ge
zet.
Van regeringszijde wordt er al
tijd op gewezen dat Indonesië
geen Westerse, democratie is,
maar een Pancasila-democratie.
Pancasila is de staatsideologie
waarin onder meer staat dat
beslissingen genomen moeten
worden in overleg; een meerder
heid moet niet beslissen ten
koste van een minderheid. „De
regering en volksvertegenwoor
diging werken samen in com
missies. Daarin worden beslui
ten voorbereid en krijgt ieder
een zijn inbreng. De MPR hoeft
daarom alleen de besluiten nog
formeel te bekrachtigen", ver
dedigt minister Salim (Milieu
en Bevolking) het systeem.
Pancasila (volgens de regering)
of intimidatie (volgens critici)
zorgen er ook voor dat alle
partijen over het algemeen met
dezelfde kandidaat voor het
presidentschap en vice-presi-
dentschap komen aanzetten.
Dat Suharto voor de zesde keer
de eerste man van het land
wordt, was al langer zeker. De
positie van vice-president lever-
de meer speculaties op. Diverse
kandidaten werden keer op keer
in de pers genoemd. De minis
ters Habibi en Murdanie leken
samen met legerbevelhebber
Sutrisno de meest kans te ma
ken. Uiteindelijk stelden steeds
meer partijen Sutrisno kandi
daat. Volgens waarnemers heeft
ook hier Suharto de hand is. Hij
komt met een aanbeveling, en
die is nog nooit genegeerd door
het Volkscongres.
Toch betekent Suharto's kenne
lijke voorkeur voor Sutrisno,
die zijn functie als chef-staf van
het leger al afgestaan heeft, niet
zonder meer dat het ook de
echte favoriet van de president
is. De vice-president is een van
de pionnen in het spel om het
evenwicht tussen de machtsfac
toren in Indonesië te bewaren.
Momenteel zijn met name het
leger en de moslims de groepen
die Suharto dient te bespelen
om zijn positie vast te houden.
Sutrisno is een vroom moslim
en ligt goed binnen de strijd
krachten. Hij is zeer loyaal ten
op zichte van Suharto en dus
ook voor de president zelf ac
ceptabel.
Dat de besluitvorming in Indo
nesië weinig met democratie te
maken heeft, stuit op steeds
meer weerstand in het land. De
laatste jaren is een aantal bui
ten-parlementaire organisaties
opgericht dat voor verandering
pleit. Een ervan is Forum De-
mokrasi. Een van de oprichters,
Abdurrachman Wahid, waar-
PDI-aanhangers tijdens de verkiezingscampagne vorig jaar i»
Indonesië. De partij was toen erg kritisch, maar heeft nu toe'
weer voor Suharto gekozen. F0T0
schuwt regelmatig voor sociale
onrust als de regering de ont
wikkelingen in de richting van
een échte democratie tegen
blijft houden: „We hebben een
lange periode achter de rug
waarin voor stabiliteit gezorgd
moest worden. Democratie
werd daar voor opgeofferd.
Maar dat tijdperk is nu aan et»
einde gekomen".
Dit is het tweede deel in se#
verhalen over ontwikkelingen 1
Indonesië onder het bewind vt
president Suharto, die op het pu"
staat om voor de zesde keer
zen te worden. Het eerste
verscheen in de krant van 27
bruari.
yan onze correspondent Frans Wijnan
Bonn - Ignatz Bubis (66), voorzi
Centrale Raad voor de Joden in
stelt zich niet kandidaat voor dt
van Bondspresident Richard von
die volgend jaar mei aftreedt.
In een weekblad-interview dit weeke
Weizsacker, dat hij Bubis 'vanzelfspr
kandidaat-opvolgers rekent, als het g
ring en karakter'. De zittende pre
Van onze Haagse redactie
Den Haag - Staatssecretaris r;
PvdA) sluit uit dat de kinderbij
verdwijnt. Dat zou in strijd zi
bewindsvrouw zaterdag voor de
Ter Veld reageerde hiermee op en
berichten dat het ministerie van Z;
sociale zaken aan het uitrekenen sc
is hoeveel op de kinderbijslag 1°
kan worden bezuinigd. De
staatssecretaris zei geen bezwaar js
te hebben tegen het voortaan tri
inkomensafhankelijk maken van sti
kinderbijslag. Die bezuiniging hc
lijkt haar rechtvaardiger dan het la
snijden in minimumuitkeringen.
va
vr
lü
Toch zei Ter Veld te overwegen
de bijstand voor uitwonende
jongeren aan te passen. Dat be- Hi
tekent in de praktijk dat het va
bijstandsniveau voor jongeren hE
tot 27 jaar lager zal komen te Di
liggen. De staatssecretaris er- al
kende dat nogal wat jongeren za
handig gebruik maken van on- de
duidelijkheid in de bijstandswet, wi
Met name de verschillende er
woon- en leefvormen van jonge- ne
ren maken het uitvoeren van de de
bijstandswet moeilijk. n;
De oplopende werkloosheid, dit af
Kabul (afp/rtr) - Bij aanvallen rr
het centrum van Kabul zijn giste
70 gewonden gevallen, zo is uit m
Een raket viel midden in de Polo
Khisti, de grote moskee van Ka-
bul. Twee andere projectielen
explodeerden naast de moskee
op de drukbezochte groenten-
markt van de Afghaanse hoofd-
Jeruzalem - Israëlische heli
kopters hebben gisteren aan
vallen uitgevoerd op een dorp
in het zuiden van Libanon,
net buiten de door Israël in
gestelde veiligheidszone.
De actie, waarbij een chauffeur
van een bestelauto om het leven
kwam, was bedoeld als repre
saillemaatregel voor aanvallen
van Hezbollah-aanhangers eer
der op de dag op Israëlische
radarposities en stellingen van
het door Israël gesteunde Zuidli-
banese leger (SLA).
Hezbollah-strijders enerzijds en
SLA-troepen en Israëlische sol
daten anderzijds leverden ook
zaterdag strijd. De vijandelijk
heden begonnen nadat de Hez
bollah tientallen raketten af
schoot op het noorden van Is
raël.
Zes Palestijnen werden de afge
lopen dagen in de Gazastrook
gedood wegens 'collaboratie' en
beschuldigingen dat ze zouden
samenwerken met de Israëlische
autoriteiten.
«SLECHTS IN vier gevallen was da
dat een geruststellende medede
weekeinde waarin tweeëneenhalf
bij DAF bevestigd kregen? Er was
professionele hulp' stond ervoor I
werd vooral in familiekring en min
het lijkt net of de bittere afsluiting
de neergang en de geplande wet
rtAc- c'us 's meegevallen. Onder
AF'. Over tot de orde van de dac
natuurlijk niet.
Tussen het moment, enkele maan
dat DAF diep in de ellende z
Personeelsleden zaterdag hun on
meer duidelijk geworden dat het v
miding de ogen sloot voor de e
Plaats van adequaat in te spelen o
waag naar vrachtwagens, hield n
werkte DAF gretig met verkooppri
agen; in de publiciteit was er nie'
P'ots reddeloos verloren bleek. D
oislagen voor de gek. Dat heet fal
ho ferstverantwoordelijke daarvo
Reeft zijn baan niet verloren, maar
'jjn handtekening stond daarom
Personeelsleden. Voor de ontsla
naar een (bijkomend) bitter detai
eten dat hij - althans voorlopig
a twijfel over de kansen van he
st
H
it
P
e
i-
w
ei
r;
zi
sl
a
d
S
ir
a
li
z
h
rr
n
k
v
E
n
s!
d
h
Sl
d
E
S
S
b
w
rr
g
d
n
g
s'
h
g
h,
J
