Madonna nu als sado-masochiste
Man consumeert vrouw in 4La Carne
'Daens' boeiend epos van arbeidersverzet
Brussel toont werk
van Edward Hopper
Gerrit Komrij: een
prijs voor 't venijn
UIT GIDS
Archieven van Alex Haley bewijzen dat vervalsing al lang bekend was
4Champions': Disney-komedie rond ijshockey
.SCHADE
\c bazen
IENT KORT
luidelijk in
dicijnen
ideeën over
vernachten
CO
2
—J
u.
LU
LU
a.
CO
D2
|f mr. L.J.A.M. Hanssen een
vallen van personen die als
elopen. En hoe de daardoor
I ele of psychische nood via
J.A.M. Hanssen
Ictie. Het wijst de aanspra-
Jijkheid af.
installatiebedrijf meldt
het geen arbeidsovereen-
nst met de getroffen man
feft en dus nooit als werkge-
beschouwd kan worden,
het kan er toch ook niets
i doen dat de elektricien
fet goed heeft uitgekeken?
|et aansprakelijk dus.
eigenaar van het pand
nt met hetzelfde argument,
[j zegt ook dat hij nu pas
or het eerst hoort dat er een
fcpgat in de eerste etage is
mgebracht. Hoe kan hij dan
;ten dat het niet goed bevei-
|d is?
advocaat besluit de eige-
lar van het pand verder met
1st te laten. De kans is (te)
bot dat de rechter een vor-
fering tegen hem zal afwijzen,
jet heel wat meer kans op
icces spant hij een procedure
fn tegen het uitzendbureau
het installatiebedrijf. De
Ichter heeft eerder al uitge-
aakt dat zowel op de formele
js op de feitelijke werkgever
'p verplichting rust te zorgen
hor de veiligheid op de werk-
loer?
Jog voor de rechter tot een
induitspraak komt, tonen de
erzekeringsmaatschappijen
an het uitzendbureau èn het
pstallatiebedrijf zich bereid
elektricien volledig schade-
|)os te stellen.
;en enorme last valt van zijn
chouders. Hij hoeft samen
ret zijn gezin niet een of meer
nanciële stappen terug. De
iarlijkse vakantie in Grie-
jenland is veilig gesteld. Zijn
rouw hoeft niet te gaan wer-
fcen als ze niet wil. De kinde
en kunnen lid blijven van de
j'oetbalclub. De verzekering
Betaalt ook de kosten van de
i.dvocaat. Hij beseft dat er ook
tog zoiets als rechtvaardig
heid bestaat.
van vijfhonderd door de
Ie bijsluiters van medicijnen
ijsluiters zijn onvolledig en
tjes, rommelige opbouw en
Ijnse woorden. De bond pleit
laart voor meer controle en
ikanten en importeurs.
[wat weer leidt tot bijsluiters
die inhoudelijk verschillen. De
bond pleit er daarom voor dat
fabrikanten hun bijsluiters op
I elkaar afstemmen.
J Al sinds 1988 zijn fabrikanten
wettelijk verplicht bijsluiters
te leveren in begrijpelijk Ne
derlands, volgens het Besluit
bereiding en aflevering farma-
ceutische produkten. De in-
spectie Geneesmiddelen con
troleert de naleving ervan*
i maar kennelijk niet genoeg,
concludeert de Consumenten
bond.
Ook is in een zogenoemd
richtsnoer aangegeven welke
informatie er in elk geval in de
I bijsluiter moet staan. Dit
richtsnoer moet een wettelijke
status krijgen, vindt de bond.
De overheid moet tenslotte
strenger optreden tegen fabri
kanten die een slechte bijslui
ter bij hun geneesmiddelen
stoppen.
andere bed' van freelance
over zeventien alternatieve
te overnachten. Het boekje
n Den Haag gepresenteerd
te, niet altijd even diepgaande
bevindingen, waarin de her
komst (korte bijdragen in een
tijdschrift) nog altijd zicht
baar is.
Maar zelfs wie minder aange
sproken wordt door de obser
vaties en overdenkingen van
Vreuls, vindt altijd nog vele
tips en ideeën in het boekje.
'Het andere bed' richt zich
dan ook op mensen die een
goedkoop en tegelijkertijd
apart alternatief zoeken voor
een overnachting in Neder
land.
Paul Vreuls: Het andere bed. Ver
krijgbaar bij de ANWB en de
boekhandel, prijs 22,50.
„Mij trekt de vrijheid van het
schippersleven en de romantiek er
omheen. Al jaren woon ik zelf op een
schip."
Bavo Galama, cabaretier
DE STEM
'Roots' blijkt grote leugen
Door Philip Nobile
Londen - 'Roots' van Alex Haley, een van de bekendste
boeken en een van de populairste tv-series aller tijden,
blijkt een van de grootste literaire vervalsingen van de
laatste jaren te zijn. Het is niet eens duidelijk of er wel
een Kunta Kinte is geweest, de zwarte voorvader die, zo
geloofden miljoenen televisiekijkers, de schakel vormde
tussen het slavenverleden van Amerika en Haley.
Dat blijkt uit bestudering van
Haley's persoonlijke papieren en
ander materiaal. Tot een jaar na
Haley's dood aan een hartaanval
op 10 februari 1992 bleef zijn
reputatie in stand. Volgende
week zullen evenwel de Alex
Haley-archieven worden open
gesteld in de Special Collections
Library van de Universiteit van
Tennessee in Knoxville. De
waarheid over 'Roots' is in die
archieven terug te vinden.
Steunpilaren
Nog opmerkelijker dan Haley's
bedrog is de manier waarop dit
werd verdoezeld door juist die
mensen die de steunpilaren zijn
geworden van de politiek correc
te orde. Ze waren allemaal te
bang, of te oneerlijk, om het
publiek te bekennen dat de be
roemde zwarte schrijver over
zijn afkomst had gelogen.
In de namiddag van 13 december
1978 zat Haley in zijn suite in
het Barclay Hotel in Manhattan
en peinsde over het op handen
zijnde vonnis in het plagiaatpro
ces dat tegen hem was aange
spannen en dat nu al vijf weken
had geduurd. Bij zijn kruisver
hoor was het hard tegen hard
gegaan en de sceptische rechter
had hem al vrijwel schuldig be
vonden.
De Amerikaanse schrijver
Alex Haley. foto ap
Er was nog tijd om toe te geven
dat Haley iets van tachtig passa
ges had overgeschreven uit de
siavenroman 'The African' van
Harold Courlander uit 1967 en
ze in zijn vermeende non-fictie
lamiliesage 'Roots' had ver
werkt. Afgezien van de vernede
ring zou een schikking op het
allerlaatste moment duur zijn.
Courtlander en zijn uitgever
Crown Publishers hadden al een
aanbod van 250.000 dollar afge
wezen.
Pulitzerprijs
Alles stond op het spel voor de
55-jarige schrijver, zijn eer, zijn
Pulitzerprijs, zijn fortuin, en zijn
reputatie als schrijver van de
uitmuntende 'Autobiography of
Malcolm X' in 1965 en het epos
'Roots' in 1976. Van schoenpoet
ser was hij opgeklommen tot de
beroemdste zwarte auteur ter
wereld.
De vondst van Kunta Kinte, de
Mandinka-slavenjongen die ge
ketend naar Amerika werd ge
voerd en Haleys voorvader was,
maakte van zijn 587 pagina's
tellende slavenverhaal een we
reldbestseller waarvan in de eer
ste achttien maanden alleen al
1,5 miljoen exemplaren werden
verkocht.
Voor rechter Robert Ward was
het plagiaat onbetwistbaar aan
getoond, maar hij deinsde ervoor
terug een zwart idool door het
slijk te halen. Het schuldgevoel
van de blanke gevestigde orde
liet niet toe Haley objectief te
bekijken.
Paniek
Rechter Ward deed wat hij naar
omstandigheden het mildst acht
te. Hij liet Haley's advocaat we
ten dat hij overwoog de auteur
te beschuldigen van meineed.
Haley raakte in paniek. Hij wil
de geen schuld bekennen, maar
kon niet het risico lopen dat het
hele verhaal uitkwam. Dus stem
de hij in met een schikking met
Courtlander. Kosten: 650.000
dollar.
Achter het plagiaat en de mein
eed die nodig was om de hele
zaak te verheimelijken ging
evenwel een nog veel grotere
literaire misdaad schuil. Naar nu
blijkt heeft Haley niet alleen uit
andermans werk gestolen, maar
heeft hij 200 jaar familiegeschie
denis uit zijn duim gezogen.
Onmiddellijk na de publikatie
van 'Roots' waren er al deskun
digen die beweerden dat er iets
niet in de haak was. Als beloning
voor Haley's gigantische re
search en documentatie had de
uitgeverij, Doubleday, het boek,
dat aanvankelijk een roman zou
worden, het label 'non-fictie' op
geplakt.
Haley wilde ook niet dat het als
fictie beschouwd zou worden, en
schreef in zijn slothoofdstuk:
„Naar mijn beste kennis en ver
mogen is iedere verklaring over
afkomst in 'Roots' afkomstig uit
de zorgvuldig bewaarde monde
linge geschiedenis van mijn Afri
kaanse of Amerikaanse familie,
waarvan ik een groot deel op
conventionele wijze heb kunnen
staven met documenten".
Fouten
Verschillende historici en jour
nalisten wezen evenwel op fou
ten in het boek. Mark Ottaway
van The Sunday Times schreef
dat de 'griot' (de mondelinge
familiehistoricus), die Haley vol
gens eigen zeggen in Gambia
had ontmoet en die een cruciale
schakel vormde bij het onder
zoek voor 'Roots', een bedrieger
was. De New York Times citeer
de een vernietigende kritiek van
Oscar Handling, professor aan
Harvard University: „Bedrog is
bedrog. De historici aarzelen laf
hartig om de aandacht te vesti
gen op feitelijke fouten wanneer
het algemene thema in de juiste
richting is."
Na het proces wegens plagiaat
stond Haley boven zijn laste
raars en hekelaars en wachtte
tot de wolken zich zouden oplos
sen; dat gebeurde. Zijn lucratie
ve carrière was gered en de my
the van Kunta Kinte bleef over
eind. Zijn culturele stralenkrans
verblindde bijna iedereen en het
Pulitzercommittee weigerde de
toekenning van de prijs aan Ha
ley te herzien, het grote geld
bleef binnenstromen en het ge
juich hield niet op.
Toen er eenmaal vragen werden
gesteld, liet Haley zich niet over
halen de feitelijke inhoud van
'Roots' te verdedigen. De char
meur en mooiprater belde histo
ricus Willie Lee Rose op nadat ze
hem had aangevallen in The
New York Review Of Books.
„Waarom maak je het me zo
moeilijk, Willie Lee? Ik probeer
alleen maar mijn mensen een
mythe te geven".
(c) The Sunday Times, Londen
*Kunta Kinte (Levar Burton) in de tv-serie 'Roots', die in
Nederland in 1977 werd uitgezonden.
Anne Archer en Joe Mantegna in de erotisch bedoelde thriller 'Body of
Evidence'. Links: Madonna: niet geloofwaardig. foto meteor film.
Van onze filmredactie
Madonna heeft haar interesse
van de muziek verlegd naar
erotische fotoboeken en films.
Tot haar eigen ongenoegen wil
het met haar filmcarrière maar
niet lukken. Sinds 'Desperately
seeking Susan', waarin ze een
erg leuke rol had, is Madonna
door de filmkritiek zwaar op de
korrel genomen. Ook het grote
publiek ging niet voor haar in
de rij staan.
Haar nieuwste film, 'Body of
evidence', werd in Amerika
buitensporig de grond in ge
boord. Beweerd werd dat Ma
donna zó slecht acteerde, dat ze
een gevaar was voor de reputa
tie van gerenommeerde acteurs
als Willem Dafoe en Joe Mante
gna, die ook in deze film optre
den.
Dat Madonna flink aangepakt
zou worden, lag voor de hand.
Als je zo narcistisch bent en er
zo nadrukkelijk op uit bent om
te choqueren dan kun je felle
reacties verwachten. De eroti
sche thriller 'Body of evidence',
geregisseerd door de Duitser
Uli Edel, is inderdaad geen
beste film.
Madonna speelt een galerie
houdster, Rebecca, die er van
houdt om in bed de baas te
spelen en haar minnaars te pij
nigen en vast te binden. Zij
heeft het speciaal voorzien op
Oudere heren met zwakke har
ten en vette beurzen.
Als een van de heren erin blijft,
wordt Rebecca aangeklaagd.
Een getrouwde advocaat (Wil
lem Dafoe) verdedigt haar,
maar raakt al snel een gemak
kelijke prooi voor Rebecca,
want hij is dol op de kwetsures
die zij hem toebrengt. Intussen
stapelen de bewijzen zich tegen
Rebecca op en dreigt haar ad
vocaat de rechtszaak, plus zijn
vrouw, te verliezen.
'Body of evidence' speculeert
op de nimmer aflatende
nieuwsgierigheid naar slaapka
mergeheimen, die in deze tijd
blijkbaar van sadomaso
chistische aard moeten zijn,
willen ze nog doel treffen. Je
ziet Madonna in actie met
boeien en riemen óf er wordt
over gepraat. Veel opwindends
krijgt de bezoeker evenwel niet
voorgeschoteld. Madonna, de
exhibitioniste bij uitstek, is als
winstbeluste sadomasochiste
niet geloofwaardig omdat ze
niet kan acteren. Dat is name
lijk heel wat anders dan pose
ren, waarin zij wel geniaal is.
Wat een verschil met 'Basic
instinct', waar 'Body of eviden
ce' in sommige opzichten sterk
op lijkt. Daarin spatte de ero
tiek van het doek, mede dankzij
de sensuele Sharon Stone. In
'Body of evidence' worden heel
wat ingewikkelder toeren uit
gehaald, maar prikkelen... nou
nee.
'Body of Evidence' met Madon
na draait in Casino 3 in Breda,
Roxy 1 in Bergen op Zoom, Ko
ning van Engeland in Hulst en
Cinecitta 1 in Tilburg.
Van onze filmredactie
De Italiaanse filmregisseur Marco Ferreri
baarde in de jaren zestig en zeventig vele
malen opzien met anarchistische speel
films waarin de vrije relaties tussen man
nen en vrouwen tot in het extreme werden
doorgevoerd. In 'La Grande Bouffe' vrat
men zich letterlijk dood.
In 'La dernière femme' ontmande een
machteloze minnaar zich met een electri-
sche broodzaag. Alle films van Ferreri
hadden een boodschap mee te delen in de
vorm van een schokkende metafoor aan
het slot. In de latere films ging het dan
vooral over de onmogelijkheid van bevre
digende verhoudingen tussen mannen en
vrouwen, mede door toedoen van het femi
nisme.
De inmiddels 64-jarige Ferreri heeft met
'La Carne' ('The Flesh') opnieuw een alle
gorie over de man-vrouw-relatie gemaakt.
En wederom neemt hij het begrip con
sumptie van de liefde heel letterlijk. De
man Paolo (Sergio Castellitto) is een typi
sche Italiaan met aanstellerige maniertjes,
die 's avonds wat bijverdient als barpia-
nist.
Als zodanig weet hij de aandacht te trek
ken van een voluptueuze schoonheid,
Francesca (Francesca Dellera), die uit ij-
delheid haar bril niet opzet en daarom niet
ziet wat voor vlees ze in de kuip heeft. Het
maakt niet veel uit, want haar is het
uitsluitend om het mannelijk lid te doen,
dat zij door middel van Indiase massage in
permanente staat van erectie weet te bren
gen.
Onder het genot van enorme porties pasta
bedient zij zich net zo vaak van Paolo's
geslachtsdeel als het haar uitkomt. Totdat
zij er genoeg van heeft en dreigt hem te
verlaten. De aan permanente extase ver
slaafde man ziet dan geen andere uitweg
meer dan zijn minnares te slachten en op
te eten, teneinde het genot opnieuw te
kunnen beleven.
Zo eindigt 'La Carne' met kannibalisme,
dat hier ook nog een rooms-katholiek
bijsmaakje krijgt. Voor Paolo is de seksu
ele en geestelijke extase namelijk nauw
verwant met het verorberen van de hostie.
Ditmaal bracht Ferreri het niet verder dan
karikaturen in plaats van geloofwaardige
mensen. Bovendien brengt hij zijn bood
schap onsamenhangend en is deze bij lange
na niet zo scherp als vroeger. Daarbij doet
de hippie-achtige entourage ouderwets
aan.
'La Carne' ('The Flesh') van Marco Ferreri
draait in Filmhuis Concordia, 25 februari tot en
met 3 maart (19.30 en 22.00 uur).
Je zult de speelfilm-afdeling
van de Walt Disney-studio's
niet gemakkelijk betrappen op
een harde, meedogenloze film.
De maatschappij heeft van
oudsher het brave imago van
optimisme en vrolijkheid op te
houden. Deze positieve houding
voert ook weer de boventoon in
'Champions' van Stephen He-
rek, een ijshockey-komedie
voor de jeugd.
Emilio Estevez speelt de rol
van een jonge advocaat die
naast zijn schoenen is gaan lo
pen omdat hij de ene na de
andere rechtszaak wint. Toch is
hij niet gelukkig. Hij zit nog
hJ
steeds met een jeugdtrauma.
Als tienjarige was hij een ta
lentvol ijshockeyertje, maar in
de finale van het kampioen
schap van de staat Minnesota
miste hij een penalty.
Als hij weer eens dronken uit
de auto geplukt wordt, krijgt
hij als vervangende straf tijde
lijk de leiding over een ijshoek-
ey-ploeg van achterbuurtkin
deren. De club is totaal onge
motiveerd en staat onderaan de
ranglijst. Hij vindt de kinderen
vreselijk en omgekeerd mogen
ze hem ook niet. Dat verandert
natuurlijk als ze elkaar wat
beter leren kennen. Dan weet
hij van het zooitje ongeregeld
een hecht team te maken, dat
uiteraard de finale bereikt.
In 'Champions' leert de advo
caat dat werken niet alles is en
dat kinderen best leuk kunnen
zijn. Hij geeft zijn baan op,
maar krijgt er veel voor terug,
zoals de liefde van de jonge
moeder van een van zijn jo
chies. Op hun beurt leren de
kinderen de aloude Amerikaan
se filosofie dat je alles kunt
bereiken, als je maar in jezelf
gelooft. Het verhaal ontrolt
zich volgens de grootst mogelij
ke voorspelbaarheid, maar tie
ners zullen het best leuk vin
den.
'Champions' is te zien in Casino
2 in Breda en Heuvelpoort 3 in
Tilburg.
Door Marjan Mes
Vandaag gaat in een groot aantal Neder
landse bioscopen de Belgische speelfilm
'Daens' van Stijn Coninx in première.
Vorige week kreeg dit mooie, meeslepende
filmepos over de arbeidersstrijd in het 19e
eeuwse Belgische textielstadje Aalst een
Oscar-nominatie.
Afgelopen voorjaar was de film van de
maker van 'Koko Flanel' en 'Hector' (de
filmkluchten met de komiek Urbanus) al
grote bijval ten deel gevallen op het film
festival van Cannes, plus een aantal prij
zen. Heel anders dan de films met Urbanus
is 'Daens' een serieus drama over sociaal
onrecht en uitbuiting.
Het filmepos is gebaseerd op de roman
'Pieter Daens' van Louis-Paul Boon. An
ders dan in deze sociaal-historische roman
speelt niet de drukker/uitgever Pieter Dae
ns, maar diens broer, de linkse priester
Adolf Daens, de hoofdrol. Jan Decleir
vertolkt deze rol bijzonder doorleefd, met
ingehouden temperament, zonder zijn be
kende exuberante toneelstijl.
Pastoor Daens richt zich, tegen de instruc
ties van de Kerk in, tegen de onmenselijke
toestanden in de textielindustrie in Aalst.
Daar worden vrouwen uitgebuit en seksis
tisch behandeld en moeten kinderen tegen
een hongerloon levensgevaarlijk werk doen
achter de weefgetouwen.
Morgen komen wij op de voorpagina van
de Grote Gids uitvoerig terug op de film
'Daens', waarin een groot aantal, meren
deels Vlaamse acteurs mooie rollen speelt.
'Daens' van Stijn Corunx draait in Cinésol 1
in Breda, Koning van Engeland in Hulst en
Heuvelpoort 2 in Tilburg.
DONDERDAG 25 FEBRUARI 1993
DEEL
Van onze correspondent
Bert Schampers
BrusseL - Na Frankfurt, waar de tentoonstelling de afgelopen
maanden moeiteloos 112.000 bezoekers trok, zijn de schilde
rijen van de Amerikaanse realist Edward Hopper vanaf
morgen tot 23 mei in het Brusselse Paleis voor Schone
Kunsten te zien. Het overzicht van Hoppers werk kan ook in
Brussel rekenen op grote publieke belangstelling.
Edward Hopper (1882-1967)
werd geboeid door de filmwereld
en bioscoopzalen. Zijn werk
wordt gekenmerkt door leegte.
Hopper schilderde vooral de
beelden van het Amerika van de
jaren '30: benzinestations, res
taurants, kantoorgebouwen.
Vaak staan er maar twee of drie
mensen op, doelloos voor zich uit
starend.
Brussel heeft in samenwerking
met het Belgische filmmuseum
gekozen voor de relatie tussen
Hopper en de film. In het Paleis
voor Schone Kunsten hangen in
een apart zaaltje foto's van
films, waarvoor de regisseurs
zich lieten inspireren door schil
derijen van Hopper.
Edward Hopper, expositie in het
Paleis voor Schone Kunsten, Brus
sel, te zien van 26 februari tot 23
mei, dagelijks van 10 tot 17.45 uur,
op maandag gesloten. Toegangs
prijs 250 frank.
Van onze kunstredactie
Amsterdam - Een prijs voor het venijn.
Enkele jaren geleden kreeg de
vlijmscherpe, niets en niemand
ontziende satiricus Hugo Brandt
Corstius tot woede van velen
niet de P.C. Hooftprijs voor lite
ratuur.
Minister Brinkman van WVC
hield dat tegen. Dit jaar valt
deze hoge letterenprijs toe aan
Brandt Corstius' vakbroeder in
het venijn: Gerrit Komrij, de in
Portugal residerende veelzijdige
schrijver, dichter, vertaler en es
sayist.
„De omvang van Gerrit Komrij's
essayistisch oeuvre, de sublieme
literaire kwaliteit en de onver
minderde vitaliteit maakten het
niet moeilijk hem unaniem voor
te dragen", aldus de jury.
Komrij toonde zich gisteren zeer
verguld. „Laten we hopen dat nu
niet gebeurt zoals vaak na de
toekenning van een prijs; dat de
toekenning zal werken als een
geluiddempende grafzerk."
De auteur komt in mei naar
Nederland om de prijs in ont
vangst te nemen.
Gerrit Komrij (1944) debuteerde
in 1974 met 'Daar is 't gat van de
deur', een bundel vermakelijke
boekbesprekingen. Daarna volg
de een reeks publicaties over de
meest uiteenlopende onderwer
pen.
Zijn essaybundel 'Papieren tij
gers' werd bekroond met de Bus
ken Huetprijs 1979. Ook ontving
hij de Herman Gorterprijs voor
zijn dichtbundel 'De os op de
klokketoren', de Kluwerprijs
voor zijn gehele werk en vorig
jaar de Frans Erenprijs van de
provincie Limburg.
Over enkele dagen verschijnt bij
de Arbeiderspers zijn nieuwe
boek 'Intimiteiten', dat een van
de weinige interessante boeken
van de Boekenweek belooft te
worden.
Komrij schrijft daarin op zeer
■persoonlijke wijze over allerlei
vragen en gevoelens die hem zijn
leven lang bezig houden.
Komrij bewandelt vele wegen.
Hij is een groot vertaler van
allerlei toneelwerken: van
Griekse tragedies en Shakespea
re tot de musical Cats.
Behalve gedichten schrijven,
stelt hij poëzie-bloemlezingen
samen, waaronder de zeer be
kend geworden eigenzinnige se-
Gerrit Komrij
..onverbeterlijke pessimist..
FOTO NOS
lectie 'De Nederlandse poëzie
van de 19de en 20ste eeuw in
1000 en enige gedichten'.
Komrij is een taalvirtuoos. Hij is
een estheet, die zich buitenge
woon ergert aan middelmatig
heid en stijlloosheid, een man
ook van het principe l'art pour
l'artdie wars is van vormloos
heid.
„Ik schraap het zorgvuldig en
spaarzaam uit mijn geest tevoor
schijn", zei hij eens over zijn
geconcentreerde manier van
schrijven.
Komrij paart esthetiek niet aan
fijngevoeligheid. Integendeel, hij
kan bijzonder kwaadaardig uit
pakken. In de columns die hij al
jarenlang schrijft voor NRC
Handelsblad heeft hij zich ge
profileerd als een recalcitrante
en weinig meegaande satiricus,
die vanuit zijn Portugese veste
de zeden in het vaderland be
schouwt.
Enkele jaren geleden kwam
Komrij in opspraak toen de Am
sterdamse hoogleraar Teun van
Dijk hem ervan beschuldigde de
schrijver te zijn van het omstre
den boek 'De ondergang van
Nederland'. Komrij ontkende
dat en Van Dijk kreeg van de
rechter geen gelijk.
Nu nog schroeit de zwaveladem
van Gerrit Komrij de nekharen
van de hoogleraar. In zijn co
lumn in NRC Handelsblad van
gisteravond komt de P.C. Hooft-
prijs-winnaar weer eens op de
kwestie terug. Venijn treft daar
in 'Teuntje-eenzang'.
FILMS
GOES
- Grand Theater
20 u. The Bodyguard.
HULST
- De Koning van Engeland
14 u. Kleine Nemo.
14 u. Belle en het beest.
14 en 20 u. Under siege.
20 u. Deans.
20 u. Dracula.
20 u. The Bodyguard.
20 u. Body of evidence.
TERNEUZEN
- Luxor Theater
20 u. Death becomes her.
20 u. The last of the Mohicans.-
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14 en 20 u. Under siege.
- Alhambra 2
14 en 20 u. The last of the Mohi
cans.
- Alhambra 3
14 u. Honey I blew up the kid.
20 u. Dracula.
- Alhambra 4
14 u. Fern Gully.
20 u. Body of evidence.
ANTWERPEN
-Rex - 12, 14, 16 u. Honey I blew
up the kid.
19 en 21.30 u.Sneakers.
-Rex-Club - 12, 14 en 16.30 u.
Sneakers.
20 en 22 u. Honey I blew up the
kid.
-Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Trespass.
- Odeon 2 - 15.15, 17.45 en 20.15 u.
Trespass.
-Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Singles.
-Odeon 4 - 14, 17.15 en 20.30 u.
The best intentions.
-Rubens - 14, 16, 18, 20 en 22 u.
Under siege.
- Quellin I - 14, 17.15 en 20.30 u.
Daens.
- Quellin H - 14, 16, 18, 20 en 22 u.
Tom Jerry.
-Quellin HI - 14, 16, 18, 20 en 22
u. Death becomes her.
- Metro I - 14 en 16 u. Belle en het
beest.
19 en 21.30 u. The bodyguard.
-Metro II - 14, 16.20, 18.40 en 21
u. The last of the Mohicans.
- Brabo - 14 en 16 u. jeugdfilmfes
tival.
19 en 21.20 u. Damage.
-Tijl - 14 en 16 u. jeugdfilmfesti
val.
18, 20 en 22 u. Consenting ajJults.
-Wapper - 14 en 16 u. jeugdfilm
festival.
19 en 21.30 u. Bitter moon.
-Sinjoor - 14 en 16.30 u. The bo
dyguard.
20 en 22 u. Beauty and the beast.
-Ambassades Club 1 - 14, 16, 18,
20 en 22 u. Raising cain.
-Ambassades Club 2 - 14, 16 en 18
u. Housesitter.
20 en 22 u. Whispers in the dark.
-Ambassades Club 3 - 14, 16.20,
18.40 en 21 u. Sister act.
- Ambassades Club 4 - 15.10, 17.30
en 19.50 u. Sister act.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
14.30 u. The last of the Mohicans.
20 u. Deans.
20 u. Trespass.
14.30 u. Sneakers.
14.30 u. The Bodyguard.
20 u. The best intentions.
- Memling
14.30 en 20 u. Honey I blew up the
kid.
- Van Eyk
14.30 en 20 u. Under Siege.