Madonna nu als sado-masochiste Man consumeert vrouw in 4La Carne 'Daens' boeiend epos van arbeidersverzet Brussel toont werk van Edward Hopper Gerrit Komrij: een prijs voor 't venijn UIT GIDS Archieven van Alex Haley bewijzen dat vervalsing al lang bekend was 4Champions': Disney-komedie rond ijshockey .SCHADE \c bazen IENT KORT luidelijk in dicijnen ideeën over vernachten CO 2 —J u. LU LU a. CO D2 |f mr. L.J.A.M. Hanssen een vallen van personen die als elopen. En hoe de daardoor I ele of psychische nood via J.A.M. Hanssen Ictie. Het wijst de aanspra- Jijkheid af. installatiebedrijf meldt het geen arbeidsovereen- nst met de getroffen man feft en dus nooit als werkge- beschouwd kan worden, het kan er toch ook niets i doen dat de elektricien fet goed heeft uitgekeken? |et aansprakelijk dus. eigenaar van het pand nt met hetzelfde argument, [j zegt ook dat hij nu pas or het eerst hoort dat er een fcpgat in de eerste etage is mgebracht. Hoe kan hij dan ;ten dat het niet goed bevei- |d is? advocaat besluit de eige- lar van het pand verder met 1st te laten. De kans is (te) bot dat de rechter een vor- fering tegen hem zal afwijzen, jet heel wat meer kans op icces spant hij een procedure fn tegen het uitzendbureau het installatiebedrijf. De Ichter heeft eerder al uitge- aakt dat zowel op de formele js op de feitelijke werkgever 'p verplichting rust te zorgen hor de veiligheid op de werk- loer? Jog voor de rechter tot een induitspraak komt, tonen de erzekeringsmaatschappijen an het uitzendbureau èn het pstallatiebedrijf zich bereid elektricien volledig schade- |)os te stellen. ;en enorme last valt van zijn chouders. Hij hoeft samen ret zijn gezin niet een of meer nanciële stappen terug. De iarlijkse vakantie in Grie- jenland is veilig gesteld. Zijn rouw hoeft niet te gaan wer- fcen als ze niet wil. De kinde en kunnen lid blijven van de j'oetbalclub. De verzekering Betaalt ook de kosten van de i.dvocaat. Hij beseft dat er ook tog zoiets als rechtvaardig heid bestaat. van vijfhonderd door de Ie bijsluiters van medicijnen ijsluiters zijn onvolledig en tjes, rommelige opbouw en Ijnse woorden. De bond pleit laart voor meer controle en ikanten en importeurs. [wat weer leidt tot bijsluiters die inhoudelijk verschillen. De bond pleit er daarom voor dat fabrikanten hun bijsluiters op I elkaar afstemmen. J Al sinds 1988 zijn fabrikanten wettelijk verplicht bijsluiters te leveren in begrijpelijk Ne derlands, volgens het Besluit bereiding en aflevering farma- ceutische produkten. De in- spectie Geneesmiddelen con troleert de naleving ervan* i maar kennelijk niet genoeg, concludeert de Consumenten bond. Ook is in een zogenoemd richtsnoer aangegeven welke informatie er in elk geval in de I bijsluiter moet staan. Dit richtsnoer moet een wettelijke status krijgen, vindt de bond. De overheid moet tenslotte strenger optreden tegen fabri kanten die een slechte bijslui ter bij hun geneesmiddelen stoppen. andere bed' van freelance over zeventien alternatieve te overnachten. Het boekje n Den Haag gepresenteerd te, niet altijd even diepgaande bevindingen, waarin de her komst (korte bijdragen in een tijdschrift) nog altijd zicht baar is. Maar zelfs wie minder aange sproken wordt door de obser vaties en overdenkingen van Vreuls, vindt altijd nog vele tips en ideeën in het boekje. 'Het andere bed' richt zich dan ook op mensen die een goedkoop en tegelijkertijd apart alternatief zoeken voor een overnachting in Neder land. Paul Vreuls: Het andere bed. Ver krijgbaar bij de ANWB en de boekhandel, prijs 22,50. „Mij trekt de vrijheid van het schippersleven en de romantiek er omheen. Al jaren woon ik zelf op een schip." Bavo Galama, cabaretier DE STEM 'Roots' blijkt grote leugen Door Philip Nobile Londen - 'Roots' van Alex Haley, een van de bekendste boeken en een van de populairste tv-series aller tijden, blijkt een van de grootste literaire vervalsingen van de laatste jaren te zijn. Het is niet eens duidelijk of er wel een Kunta Kinte is geweest, de zwarte voorvader die, zo geloofden miljoenen televisiekijkers, de schakel vormde tussen het slavenverleden van Amerika en Haley. Dat blijkt uit bestudering van Haley's persoonlijke papieren en ander materiaal. Tot een jaar na Haley's dood aan een hartaanval op 10 februari 1992 bleef zijn reputatie in stand. Volgende week zullen evenwel de Alex Haley-archieven worden open gesteld in de Special Collections Library van de Universiteit van Tennessee in Knoxville. De waarheid over 'Roots' is in die archieven terug te vinden. Steunpilaren Nog opmerkelijker dan Haley's bedrog is de manier waarop dit werd verdoezeld door juist die mensen die de steunpilaren zijn geworden van de politiek correc te orde. Ze waren allemaal te bang, of te oneerlijk, om het publiek te bekennen dat de be roemde zwarte schrijver over zijn afkomst had gelogen. In de namiddag van 13 december 1978 zat Haley in zijn suite in het Barclay Hotel in Manhattan en peinsde over het op handen zijnde vonnis in het plagiaatpro ces dat tegen hem was aange spannen en dat nu al vijf weken had geduurd. Bij zijn kruisver hoor was het hard tegen hard gegaan en de sceptische rechter had hem al vrijwel schuldig be vonden. De Amerikaanse schrijver Alex Haley. foto ap Er was nog tijd om toe te geven dat Haley iets van tachtig passa ges had overgeschreven uit de siavenroman 'The African' van Harold Courlander uit 1967 en ze in zijn vermeende non-fictie lamiliesage 'Roots' had ver werkt. Afgezien van de vernede ring zou een schikking op het allerlaatste moment duur zijn. Courtlander en zijn uitgever Crown Publishers hadden al een aanbod van 250.000 dollar afge wezen. Pulitzerprijs Alles stond op het spel voor de 55-jarige schrijver, zijn eer, zijn Pulitzerprijs, zijn fortuin, en zijn reputatie als schrijver van de uitmuntende 'Autobiography of Malcolm X' in 1965 en het epos 'Roots' in 1976. Van schoenpoet ser was hij opgeklommen tot de beroemdste zwarte auteur ter wereld. De vondst van Kunta Kinte, de Mandinka-slavenjongen die ge ketend naar Amerika werd ge voerd en Haleys voorvader was, maakte van zijn 587 pagina's tellende slavenverhaal een we reldbestseller waarvan in de eer ste achttien maanden alleen al 1,5 miljoen exemplaren werden verkocht. Voor rechter Robert Ward was het plagiaat onbetwistbaar aan getoond, maar hij deinsde ervoor terug een zwart idool door het slijk te halen. Het schuldgevoel van de blanke gevestigde orde liet niet toe Haley objectief te bekijken. Paniek Rechter Ward deed wat hij naar omstandigheden het mildst acht te. Hij liet Haley's advocaat we ten dat hij overwoog de auteur te beschuldigen van meineed. Haley raakte in paniek. Hij wil de geen schuld bekennen, maar kon niet het risico lopen dat het hele verhaal uitkwam. Dus stem de hij in met een schikking met Courtlander. Kosten: 650.000 dollar. Achter het plagiaat en de mein eed die nodig was om de hele zaak te verheimelijken ging evenwel een nog veel grotere literaire misdaad schuil. Naar nu blijkt heeft Haley niet alleen uit andermans werk gestolen, maar heeft hij 200 jaar familiegeschie denis uit zijn duim gezogen. Onmiddellijk na de publikatie van 'Roots' waren er al deskun digen die beweerden dat er iets niet in de haak was. Als beloning voor Haley's gigantische re search en documentatie had de uitgeverij, Doubleday, het boek, dat aanvankelijk een roman zou worden, het label 'non-fictie' op geplakt. Haley wilde ook niet dat het als fictie beschouwd zou worden, en schreef in zijn slothoofdstuk: „Naar mijn beste kennis en ver mogen is iedere verklaring over afkomst in 'Roots' afkomstig uit de zorgvuldig bewaarde monde linge geschiedenis van mijn Afri kaanse of Amerikaanse familie, waarvan ik een groot deel op conventionele wijze heb kunnen staven met documenten". Fouten Verschillende historici en jour nalisten wezen evenwel op fou ten in het boek. Mark Ottaway van The Sunday Times schreef dat de 'griot' (de mondelinge familiehistoricus), die Haley vol gens eigen zeggen in Gambia had ontmoet en die een cruciale schakel vormde bij het onder zoek voor 'Roots', een bedrieger was. De New York Times citeer de een vernietigende kritiek van Oscar Handling, professor aan Harvard University: „Bedrog is bedrog. De historici aarzelen laf hartig om de aandacht te vesti gen op feitelijke fouten wanneer het algemene thema in de juiste richting is." Na het proces wegens plagiaat stond Haley boven zijn laste raars en hekelaars en wachtte tot de wolken zich zouden oplos sen; dat gebeurde. Zijn lucratie ve carrière was gered en de my the van Kunta Kinte bleef over eind. Zijn culturele stralenkrans verblindde bijna iedereen en het Pulitzercommittee weigerde de toekenning van de prijs aan Ha ley te herzien, het grote geld bleef binnenstromen en het ge juich hield niet op. Toen er eenmaal vragen werden gesteld, liet Haley zich niet over halen de feitelijke inhoud van 'Roots' te verdedigen. De char meur en mooiprater belde histo ricus Willie Lee Rose op nadat ze hem had aangevallen in The New York Review Of Books. „Waarom maak je het me zo moeilijk, Willie Lee? Ik probeer alleen maar mijn mensen een mythe te geven". (c) The Sunday Times, Londen *Kunta Kinte (Levar Burton) in de tv-serie 'Roots', die in Nederland in 1977 werd uitgezonden. Anne Archer en Joe Mantegna in de erotisch bedoelde thriller 'Body of Evidence'. Links: Madonna: niet geloofwaardig. foto meteor film. Van onze filmredactie Madonna heeft haar interesse van de muziek verlegd naar erotische fotoboeken en films. Tot haar eigen ongenoegen wil het met haar filmcarrière maar niet lukken. Sinds 'Desperately seeking Susan', waarin ze een erg leuke rol had, is Madonna door de filmkritiek zwaar op de korrel genomen. Ook het grote publiek ging niet voor haar in de rij staan. Haar nieuwste film, 'Body of evidence', werd in Amerika buitensporig de grond in ge boord. Beweerd werd dat Ma donna zó slecht acteerde, dat ze een gevaar was voor de reputa tie van gerenommeerde acteurs als Willem Dafoe en Joe Mante gna, die ook in deze film optre den. Dat Madonna flink aangepakt zou worden, lag voor de hand. Als je zo narcistisch bent en er zo nadrukkelijk op uit bent om te choqueren dan kun je felle reacties verwachten. De eroti sche thriller 'Body of evidence', geregisseerd door de Duitser Uli Edel, is inderdaad geen beste film. Madonna speelt een galerie houdster, Rebecca, die er van houdt om in bed de baas te spelen en haar minnaars te pij nigen en vast te binden. Zij heeft het speciaal voorzien op Oudere heren met zwakke har ten en vette beurzen. Als een van de heren erin blijft, wordt Rebecca aangeklaagd. Een getrouwde advocaat (Wil lem Dafoe) verdedigt haar, maar raakt al snel een gemak kelijke prooi voor Rebecca, want hij is dol op de kwetsures die zij hem toebrengt. Intussen stapelen de bewijzen zich tegen Rebecca op en dreigt haar ad vocaat de rechtszaak, plus zijn vrouw, te verliezen. 'Body of evidence' speculeert op de nimmer aflatende nieuwsgierigheid naar slaapka mergeheimen, die in deze tijd blijkbaar van sadomaso chistische aard moeten zijn, willen ze nog doel treffen. Je ziet Madonna in actie met boeien en riemen óf er wordt over gepraat. Veel opwindends krijgt de bezoeker evenwel niet voorgeschoteld. Madonna, de exhibitioniste bij uitstek, is als winstbeluste sadomasochiste niet geloofwaardig omdat ze niet kan acteren. Dat is name lijk heel wat anders dan pose ren, waarin zij wel geniaal is. Wat een verschil met 'Basic instinct', waar 'Body of eviden ce' in sommige opzichten sterk op lijkt. Daarin spatte de ero tiek van het doek, mede dankzij de sensuele Sharon Stone. In 'Body of evidence' worden heel wat ingewikkelder toeren uit gehaald, maar prikkelen... nou nee. 'Body of Evidence' met Madon na draait in Casino 3 in Breda, Roxy 1 in Bergen op Zoom, Ko ning van Engeland in Hulst en Cinecitta 1 in Tilburg. Van onze filmredactie De Italiaanse filmregisseur Marco Ferreri baarde in de jaren zestig en zeventig vele malen opzien met anarchistische speel films waarin de vrije relaties tussen man nen en vrouwen tot in het extreme werden doorgevoerd. In 'La Grande Bouffe' vrat men zich letterlijk dood. In 'La dernière femme' ontmande een machteloze minnaar zich met een electri- sche broodzaag. Alle films van Ferreri hadden een boodschap mee te delen in de vorm van een schokkende metafoor aan het slot. In de latere films ging het dan vooral over de onmogelijkheid van bevre digende verhoudingen tussen mannen en vrouwen, mede door toedoen van het femi nisme. De inmiddels 64-jarige Ferreri heeft met 'La Carne' ('The Flesh') opnieuw een alle gorie over de man-vrouw-relatie gemaakt. En wederom neemt hij het begrip con sumptie van de liefde heel letterlijk. De man Paolo (Sergio Castellitto) is een typi sche Italiaan met aanstellerige maniertjes, die 's avonds wat bijverdient als barpia- nist. Als zodanig weet hij de aandacht te trek ken van een voluptueuze schoonheid, Francesca (Francesca Dellera), die uit ij- delheid haar bril niet opzet en daarom niet ziet wat voor vlees ze in de kuip heeft. Het maakt niet veel uit, want haar is het uitsluitend om het mannelijk lid te doen, dat zij door middel van Indiase massage in permanente staat van erectie weet te bren gen. Onder het genot van enorme porties pasta bedient zij zich net zo vaak van Paolo's geslachtsdeel als het haar uitkomt. Totdat zij er genoeg van heeft en dreigt hem te verlaten. De aan permanente extase ver slaafde man ziet dan geen andere uitweg meer dan zijn minnares te slachten en op te eten, teneinde het genot opnieuw te kunnen beleven. Zo eindigt 'La Carne' met kannibalisme, dat hier ook nog een rooms-katholiek bijsmaakje krijgt. Voor Paolo is de seksu ele en geestelijke extase namelijk nauw verwant met het verorberen van de hostie. Ditmaal bracht Ferreri het niet verder dan karikaturen in plaats van geloofwaardige mensen. Bovendien brengt hij zijn bood schap onsamenhangend en is deze bij lange na niet zo scherp als vroeger. Daarbij doet de hippie-achtige entourage ouderwets aan. 'La Carne' ('The Flesh') van Marco Ferreri draait in Filmhuis Concordia, 25 februari tot en met 3 maart (19.30 en 22.00 uur). Je zult de speelfilm-afdeling van de Walt Disney-studio's niet gemakkelijk betrappen op een harde, meedogenloze film. De maatschappij heeft van oudsher het brave imago van optimisme en vrolijkheid op te houden. Deze positieve houding voert ook weer de boventoon in 'Champions' van Stephen He- rek, een ijshockey-komedie voor de jeugd. Emilio Estevez speelt de rol van een jonge advocaat die naast zijn schoenen is gaan lo pen omdat hij de ene na de andere rechtszaak wint. Toch is hij niet gelukkig. Hij zit nog hJ steeds met een jeugdtrauma. Als tienjarige was hij een ta lentvol ijshockeyertje, maar in de finale van het kampioen schap van de staat Minnesota miste hij een penalty. Als hij weer eens dronken uit de auto geplukt wordt, krijgt hij als vervangende straf tijde lijk de leiding over een ijshoek- ey-ploeg van achterbuurtkin deren. De club is totaal onge motiveerd en staat onderaan de ranglijst. Hij vindt de kinderen vreselijk en omgekeerd mogen ze hem ook niet. Dat verandert natuurlijk als ze elkaar wat beter leren kennen. Dan weet hij van het zooitje ongeregeld een hecht team te maken, dat uiteraard de finale bereikt. In 'Champions' leert de advo caat dat werken niet alles is en dat kinderen best leuk kunnen zijn. Hij geeft zijn baan op, maar krijgt er veel voor terug, zoals de liefde van de jonge moeder van een van zijn jo chies. Op hun beurt leren de kinderen de aloude Amerikaan se filosofie dat je alles kunt bereiken, als je maar in jezelf gelooft. Het verhaal ontrolt zich volgens de grootst mogelij ke voorspelbaarheid, maar tie ners zullen het best leuk vin den. 'Champions' is te zien in Casino 2 in Breda en Heuvelpoort 3 in Tilburg. Door Marjan Mes Vandaag gaat in een groot aantal Neder landse bioscopen de Belgische speelfilm 'Daens' van Stijn Coninx in première. Vorige week kreeg dit mooie, meeslepende filmepos over de arbeidersstrijd in het 19e eeuwse Belgische textielstadje Aalst een Oscar-nominatie. Afgelopen voorjaar was de film van de maker van 'Koko Flanel' en 'Hector' (de filmkluchten met de komiek Urbanus) al grote bijval ten deel gevallen op het film festival van Cannes, plus een aantal prij zen. Heel anders dan de films met Urbanus is 'Daens' een serieus drama over sociaal onrecht en uitbuiting. Het filmepos is gebaseerd op de roman 'Pieter Daens' van Louis-Paul Boon. An ders dan in deze sociaal-historische roman speelt niet de drukker/uitgever Pieter Dae ns, maar diens broer, de linkse priester Adolf Daens, de hoofdrol. Jan Decleir vertolkt deze rol bijzonder doorleefd, met ingehouden temperament, zonder zijn be kende exuberante toneelstijl. Pastoor Daens richt zich, tegen de instruc ties van de Kerk in, tegen de onmenselijke toestanden in de textielindustrie in Aalst. Daar worden vrouwen uitgebuit en seksis tisch behandeld en moeten kinderen tegen een hongerloon levensgevaarlijk werk doen achter de weefgetouwen. Morgen komen wij op de voorpagina van de Grote Gids uitvoerig terug op de film 'Daens', waarin een groot aantal, meren deels Vlaamse acteurs mooie rollen speelt. 'Daens' van Stijn Corunx draait in Cinésol 1 in Breda, Koning van Engeland in Hulst en Heuvelpoort 2 in Tilburg. DONDERDAG 25 FEBRUARI 1993 DEEL Van onze correspondent Bert Schampers BrusseL - Na Frankfurt, waar de tentoonstelling de afgelopen maanden moeiteloos 112.000 bezoekers trok, zijn de schilde rijen van de Amerikaanse realist Edward Hopper vanaf morgen tot 23 mei in het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten te zien. Het overzicht van Hoppers werk kan ook in Brussel rekenen op grote publieke belangstelling. Edward Hopper (1882-1967) werd geboeid door de filmwereld en bioscoopzalen. Zijn werk wordt gekenmerkt door leegte. Hopper schilderde vooral de beelden van het Amerika van de jaren '30: benzinestations, res taurants, kantoorgebouwen. Vaak staan er maar twee of drie mensen op, doelloos voor zich uit starend. Brussel heeft in samenwerking met het Belgische filmmuseum gekozen voor de relatie tussen Hopper en de film. In het Paleis voor Schone Kunsten hangen in een apart zaaltje foto's van films, waarvoor de regisseurs zich lieten inspireren door schil derijen van Hopper. Edward Hopper, expositie in het Paleis voor Schone Kunsten, Brus sel, te zien van 26 februari tot 23 mei, dagelijks van 10 tot 17.45 uur, op maandag gesloten. Toegangs prijs 250 frank. Van onze kunstredactie Amsterdam - Een prijs voor het venijn. Enkele jaren geleden kreeg de vlijmscherpe, niets en niemand ontziende satiricus Hugo Brandt Corstius tot woede van velen niet de P.C. Hooftprijs voor lite ratuur. Minister Brinkman van WVC hield dat tegen. Dit jaar valt deze hoge letterenprijs toe aan Brandt Corstius' vakbroeder in het venijn: Gerrit Komrij, de in Portugal residerende veelzijdige schrijver, dichter, vertaler en es sayist. „De omvang van Gerrit Komrij's essayistisch oeuvre, de sublieme literaire kwaliteit en de onver minderde vitaliteit maakten het niet moeilijk hem unaniem voor te dragen", aldus de jury. Komrij toonde zich gisteren zeer verguld. „Laten we hopen dat nu niet gebeurt zoals vaak na de toekenning van een prijs; dat de toekenning zal werken als een geluiddempende grafzerk." De auteur komt in mei naar Nederland om de prijs in ont vangst te nemen. Gerrit Komrij (1944) debuteerde in 1974 met 'Daar is 't gat van de deur', een bundel vermakelijke boekbesprekingen. Daarna volg de een reeks publicaties over de meest uiteenlopende onderwer pen. Zijn essaybundel 'Papieren tij gers' werd bekroond met de Bus ken Huetprijs 1979. Ook ontving hij de Herman Gorterprijs voor zijn dichtbundel 'De os op de klokketoren', de Kluwerprijs voor zijn gehele werk en vorig jaar de Frans Erenprijs van de provincie Limburg. Over enkele dagen verschijnt bij de Arbeiderspers zijn nieuwe boek 'Intimiteiten', dat een van de weinige interessante boeken van de Boekenweek belooft te worden. Komrij schrijft daarin op zeer ■persoonlijke wijze over allerlei vragen en gevoelens die hem zijn leven lang bezig houden. Komrij bewandelt vele wegen. Hij is een groot vertaler van allerlei toneelwerken: van Griekse tragedies en Shakespea re tot de musical Cats. Behalve gedichten schrijven, stelt hij poëzie-bloemlezingen samen, waaronder de zeer be kend geworden eigenzinnige se- Gerrit Komrij ..onverbeterlijke pessimist.. FOTO NOS lectie 'De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten'. Komrij is een taalvirtuoos. Hij is een estheet, die zich buitenge woon ergert aan middelmatig heid en stijlloosheid, een man ook van het principe l'art pour l'artdie wars is van vormloos heid. „Ik schraap het zorgvuldig en spaarzaam uit mijn geest tevoor schijn", zei hij eens over zijn geconcentreerde manier van schrijven. Komrij paart esthetiek niet aan fijngevoeligheid. Integendeel, hij kan bijzonder kwaadaardig uit pakken. In de columns die hij al jarenlang schrijft voor NRC Handelsblad heeft hij zich ge profileerd als een recalcitrante en weinig meegaande satiricus, die vanuit zijn Portugese veste de zeden in het vaderland be schouwt. Enkele jaren geleden kwam Komrij in opspraak toen de Am sterdamse hoogleraar Teun van Dijk hem ervan beschuldigde de schrijver te zijn van het omstre den boek 'De ondergang van Nederland'. Komrij ontkende dat en Van Dijk kreeg van de rechter geen gelijk. Nu nog schroeit de zwaveladem van Gerrit Komrij de nekharen van de hoogleraar. In zijn co lumn in NRC Handelsblad van gisteravond komt de P.C. Hooft- prijs-winnaar weer eens op de kwestie terug. Venijn treft daar in 'Teuntje-eenzang'. FILMS GOES - Grand Theater 20 u. The Bodyguard. HULST - De Koning van Engeland 14 u. Kleine Nemo. 14 u. Belle en het beest. 14 en 20 u. Under siege. 20 u. Deans. 20 u. Dracula. 20 u. The Bodyguard. 20 u. Body of evidence. TERNEUZEN - Luxor Theater 20 u. Death becomes her. 20 u. The last of the Mohicans.- VLISSINGEN - Alhambra 1 14 en 20 u. Under siege. - Alhambra 2 14 en 20 u. The last of the Mohi cans. - Alhambra 3 14 u. Honey I blew up the kid. 20 u. Dracula. - Alhambra 4 14 u. Fern Gully. 20 u. Body of evidence. ANTWERPEN -Rex - 12, 14, 16 u. Honey I blew up the kid. 19 en 21.30 u.Sneakers. -Rex-Club - 12, 14 en 16.30 u. Sneakers. 20 en 22 u. Honey I blew up the kid. -Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Trespass. - Odeon 2 - 15.15, 17.45 en 20.15 u. Trespass. -Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30 u. Singles. -Odeon 4 - 14, 17.15 en 20.30 u. The best intentions. -Rubens - 14, 16, 18, 20 en 22 u. Under siege. - Quellin I - 14, 17.15 en 20.30 u. Daens. - Quellin H - 14, 16, 18, 20 en 22 u. Tom Jerry. -Quellin HI - 14, 16, 18, 20 en 22 u. Death becomes her. - Metro I - 14 en 16 u. Belle en het beest. 19 en 21.30 u. The bodyguard. -Metro II - 14, 16.20, 18.40 en 21 u. The last of the Mohicans. - Brabo - 14 en 16 u. jeugdfilmfes tival. 19 en 21.20 u. Damage. -Tijl - 14 en 16 u. jeugdfilmfesti val. 18, 20 en 22 u. Consenting ajJults. -Wapper - 14 en 16 u. jeugdfilm festival. 19 en 21.30 u. Bitter moon. -Sinjoor - 14 en 16.30 u. The bo dyguard. 20 en 22 u. Beauty and the beast. -Ambassades Club 1 - 14, 16, 18, 20 en 22 u. Raising cain. -Ambassades Club 2 - 14, 16 en 18 u. Housesitter. 20 en 22 u. Whispers in the dark. -Ambassades Club 3 - 14, 16.20, 18.40 en 21 u. Sister act. - Ambassades Club 4 - 15.10, 17.30 en 19.50 u. Sister act. BRUGGE - Complex Zwart Huis 14.30 u. The last of the Mohicans. 20 u. Deans. 20 u. Trespass. 14.30 u. Sneakers. 14.30 u. The Bodyguard. 20 u. The best intentions. - Memling 14.30 en 20 u. Honey I blew up the kid. - Van Eyk 14.30 en 20 u. Under Siege.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 21