Sommigen Hoogleraar Jai CARNAVAL IN DE REGIO MAANDAG 22 FEBRUARI 1993 DE STEM Hoe gaan toeristische be drijven in Nederland met het toerisme om? Wat doen hotelmanagers met het feit dat het cultureel toerisme naar Nederland in de lift zit? Dat zijn een paar van de vragen die dr. Myriam Jansen-Ver- beke, Nederlands eerste Door Ivo Postma Rotterdam - Het toeristische produkt Nederland heeft nog best groeimogelijkheden in zich. De groei moet echter eerder ge zocht worden in kwaliteit en duurzaamheid dan in nieuwe re cordcijfers met pasen en pink steren. Daartoe moeten hotels, touroperators en attracties ver der kijken dan hun eigen we reldje en meer dan ze nu doen onderling gaan samenwerken. „Een rij folders over uitstapjes op de balie van het hotel is wel leuk maar niet voldoende", zegt dr. Myriam Jansen-Verbeke, die binnenkort aantreedt als hoogle raar toerisme binnen de studie richting bedrijfskunde van de Erasmusuniversiteit in Rotter dam. „Hotels zouden daadwer kelijk toetrokken moeten zijn bij het organiseren van excursies en andere toeristische activiteiten." Hier en daar in toeristisch on dernemersland heeft het besef postgevat dat er binnen de branche behoefte bestaat aan een visie op de toekomst. Dit besef heeft onlangs gestalte ge kregen in een nieuwe stichting, de Stichting 'BEWETOUR' (Be vordering Wetenschappelijk On derzoek en Onderwijs in Toeris me). De leerstoel van Jansen- Verbeke is een initiatief van deze stichting, waarin een hotelketen, transportondernemingen en touroperators zijn vertegen woordigd, evenals het ministerie van Economische Zaken. Jan sen-Verbeke is ook verbonden aan de afdeling Planologie en Beleidswetenschappen van de Nijmeegse universiteit. Vechten tegen het slechte weer in Hulst. FOTO'S CAMILE SCHELSTRAETE EN WIM KOOYMAN De jeugd in Lamswaarde toont zich een waardig representant van het Zeeuwse volk. Een madeliefje in Philippine. Perspectieven z De nieuwe hoogleraar ziet per- spectieven genoeg, maar er zijn wel creatieve en breed denkende j- managers nodig om de typische toeristische mogelijkheden van j. ons land uit te buiten. Zo is het j aan het minderen met de busla- dingen Amerikanen en Japan- j ners die in anderhalve dag een bezoek brengen aan Amsterdam, Volendam en de bollenvelden en vervolgens doorreizen naar Brussel en Parijs. Hoe wordt daar op ingespeeld? „Het lange afstandstoerisme I naar Nederland mag dan aan het k minderen zijn, binnen Europa q zitten er nog groeimogelijkheden 1 in", zegt Jansen-Verbeke. „Zo 1 beginnen de Spanjaarden, Italia- z nen en Fransen eigenlijk pas de o laatste jaren in het buitenland i op vakantie te gaan. Tegelijker- s tijd zie je dat naast het massa- s toerisme de markt uiteenvalt in verschillende segmenten. Er ont- e staat steeds meer belangstelling Een religieuze vreugdedans in Sluiskil. Hoe de nar in Aardenburg ook bidt en smeekt om goed weer: het helpt niet. De chips smaken goed op het limonadebal in Kloosterzande. Een thee-stel in Graauw. tel, u krijgt een envelop aangereikt met daarin uw gehele medische toe komst. Aan welke ziekten u zult gaan lijden, aan welke ziekte u tenslotte dood zult gaan, en nog enger, wanneer de- dood zijn opwachting maken zal. De vraag. Maakt u die envelop koelbloedig open? Of prefereert u de onzekerheid van het lot boven de zekerheid van de medische wetenschap? Wat voor ons nog medische toekomst is, is voor sommige Nederlanders al enkele jaren werkelijkheid. Kanshebbers op de ziekte van Huntington kun nen zich laten testen of ze later - zo tussen hun dertigste en veertigste - wel of niet deze erfelijke, ontluisterende en uit eindelijk dodelijke ziekte zul len krijgen. De ziekte begint heel sluipend. De eerste verraderlijke teke nen kunnen rare stemmingen zijn, of een nauwelijks merkba re teruggang van het intellect. Later gaat slikken niet zo goed en de spraak wordt moeizamer. Heel typisch zijn de vreemde, onwillekeurige bewegingen: de beroemde Chorea van Hun tington. Dit alles wordt lang zaam maar onherroepelijk er ger. De patiënt takelt af of wordt dement, om dan na 10 tot 30 jaar aan deze ontluiste rende ziekte te overlijden. Huntington is dominant erfe- njk. Lijdt een van de ouders aan deze ziekte, dan is de kans om zelf deze ziekte te krijgen een op twee ofwel 50 procent, laag het nog niet duidelijk is De optocht in Westdorpe bereikt grote hoogten. Scharreleieren in de optocht van Sas van Gent.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 8