Jos Verstappen: 6hot property' op racegebied
Ir
Merlene
Ottey
wil in
Stuttgart
eindelijk
een
wereldtitel
veroveren
I 1993
*67
««a oenhaao
I i.jK At I F GHOTL MF-Rrt *4 i\ OV If f M r.ROTl TOOfj/Ai
verkoop
verhuur
onderhoud
TORENPASSAGE 29/30
BREDA,
078-227350
DE STEM Sport
ZATERDAG 20 FEBRUAR11993
DEEL B
6Ik hoef geen
geld voor goud'
Door Giel Hendrix
Maastricht - Overal waar
Merlene Ottey verschijnt,
wordt ze omringd door fo-
igrafen en camera-men
sen. De Jamaicaanse wordt
ieschouwd als één van de
mooiste vrouwen van de
jtletiekbanen en ze gaat
zeker niet gebukt onder de
belangstelling die dat met
zich meebrengt.
ook al komt het in de sport
niet op schoonheid aan, het blijft
een compliment om trots op te
i. Dat is Ottey ook en ze doet
ir veel aan om de mooiste te
blijven. De vrouw, die in mei 32
wordt, maakt duidelijk on-
ierscheid tussen sportwereld en
maatschappij. Ze maakt geen
ieel uit van de trainingspakken-
altuur. Men zal haar dan ook
(bijna) nooit winkelend in een
stad kunnen aantreffen, gekleed
a trainingspak.
.Rond de atletiekbaan kan ik
anders," zegt de Jamai-
„Maar ik vertoon me ook
in normale kleding. Een
spijkerbroek en t-shirt bijvoor
beeld. Ik vind het wel belangrijk
dat ik er netjes uitzie. Ik besteed
aandacht aan mijn uiterlijk,
aaar dat is toch niet onge
woon."
Hoewel Merlene Ottey twee we
reldtitels (indoor 200 meter) en
adoorwereldrecords op haar
naam heeft staan, heeft ze de
aatste jaren voornamelijk furore
gemaakt als verliezer. Op papier
«as ze jarenlang de snelste
stouw ter wereld, gold ook als
absolute favoriete voor wereld-
tn Olympische titels, maar ach-
haar naam staan slechts zil
veren en bronzen plakken. Op de
Spelen van 1980, 1984 en 1992
en op de WK's in 1987 en 1991
wilde het niet lukken. Ze had
baarbij de pech dat ze eerst
noest opboksen tegen de ge-
neesde sprintsters uit de DDR,
Marita Koch en Katrin Krabbe,
de Amerikaanse Florence
Griffith en Gwen Torrance. Zelf
is ze altijd van onbesproken ge-
geweest waar het doping-
gebruik betreft, maar dat kan
zeker niet gezegd worden van al
baar concurrentes, al zijn de
veesten nooit echt betrapt op
bet gebruik van verboden mid
delen.
Frustraties
Maar twaalf jaar top-atletiek
één gouden medaille, dat
noet toch wel frustraties oproe
pen, „Dat is ook het geval,"
Ottey in Gent toe, waar ze
de dag voor het indoorgala ver
scheen op een persconferentie.
Terwijl op een afstandje haar
Nederlandse manager Raymond
de Vries luistert, vertelt Ottey in
Mie rust. „Na Barcelona werd
«et me allemaal te veel. Ik ben
fw maand op vakantie geweest
M Califomië. Ik wilde echt niets
®eer met atletiek te maken heb-
ik was het echt zat. Mensen
Mt mijn omgeving hebben hard
me moeten trekken en op me
®oeten inpraten om me van ge
dachten te doen veranderen. Ze
bebben me zo'n beetje gedwon-
8® om weer te gaan lopen, me
'{riig de baan op moeten sleu
ren."
Ondertussen is de motivatie
jreer voor een groot deel terug.
Merlene Ottey heeft een analyse
Mnaakt van de achter haar lig-
Sende periode en geconcludeerd
dat niets mis is met haar kwad
raten als sprintster. Die zijn
bereikend voor een gouden me-
Altijd was er wel iets niet in
arde. Om een Olympische titel te
"analen, moet alles op dat ene
luiste moment goed op elkaar
%stemd zijn. Twee jaar gele-
dan voor het WK in Tokyo dacht
dat ik te veel wedstrijden
Selopen had. Voor de Spelen van
Barcelona deed ik het kalmer
an, maar ook dat bleek niet te
foppen. Ik was niet helemaal
t, voelde me niet optimaal en
an red je het niet. Achteraf
®k dat ik last had van bloed
stede, maar dat wist ik toen
Het."
Geld
Peze winter heeft Merlene Ottey
et niet zo erg naar haar zin.
Door de overredingskracht van
haar Italiaanse vriend en trainer,
de atleet Stefano Tilli, werd ze
terug gesleept naar de baan,
maar veel wedstrijden had ze
niet op het programma opgeno-
„Het WK indoor in Toronto is
voor mij niet zo interessant. Het
grote doel is het WK komende
zomer in Stuttgart, al wil ik niet
meer alle eieren in een mandje
stoppen en alles op één evene
ment zetten. Ik wil deze winter
mijn energie zo zuinig mogelijk
gebruiken, me sparen voor het
buitenseizoen."
Maar die mening moest ze afge
lopen weekeinde herzien. Nadat
de Jamaicaanse het wereldre
cord op de 200 meter in Lievin
verbeterde, merkte ze op: „Het
zal nu heel moeilijk zijn om weg
te blijven uit Canada. Nu zal
iedereen me natuurlijk gaan ver
tellen dat ik wèl moet gaan."
En hoewel Ottey zegt dat 'geld
als motivatie niet alles is', zal ze
waarschijnlijk de raad van haar
vriend Tilli en manager De Vries
opvolgen. Een wereldtitel is, in
de nadagen van haar loopbaan,
nooit slecht voor de martkwaar-
de.
Wereldtitel
Ottey twijfelt daarentegen geen
moment over deelname aan het
Merlene Ottey: „Ik wil eindelijk eens een gouden medaille
winnen.foto epa
WK deze zomer in Stuttgart.
Hoewel verschillende managers
van top-atleten dreigen met een
boycot als de IAAF niet met
prijzengeld over de brug komt,
peinst Ottey daar niet over.
„Ik hoef geen geld voor een
wereldtitel. Ik wil eindelijk eens
een gouden medaille winnen. De
atleten die al eens een groot
toernooi hebben gewonnen, zul
len daar wellicht anders over
denken en over geld praten. Ik
wil alleen maar een titel, die
ontbreekt nog steeds op mijn
erelijst. En... ik ben bang dat als
ik in Stuttgart wereldkampioene
wordt, ze me van de piste af
zullen moeten sleuren. Ik bekijk
de zaken nu nog van jaar tot
jaar, maar met een wereldtitel
op zak zal ik er zeker niet over
denken om volgend jaar te stop
pen."
Öok na haar loopbaan op de
atletiekbaan zal Merlene Ottey
in de belangstelling blijven
staan. Ze wil een toekomst op
bouwen in de modewereld. „Mo
de is een hobby van me. Ik wil
mode-ontwerpster worden. Een
eigen collectie ontwerpen, dat
lijkt me wel iets. Daarnaast zou.
ik het niet erg vinden om een
deel van die mode zelf te sho
wen, als mannequin. Ik heb ooit
een keer eerder op de planken
gestaan, in Nebraska, en dat is
me goed bevallen."
Maar dat zijn zorgen voor later.
Voorlopig wil ze nog even op de
baan actief blijven. „Ik behoor
al zo'n twaalf jaar tot de top,"
zegt ze met voldoening. „Dat is
best een behoorlijke periode,
maar dat vind ik niet bijzonders.
Als je je goed verzorgt en leeft
voor je sport, kan dat best."
Merlene Ottey; een super-atlete, maar ook een mooie vrouw. En dat wil ze nog een hele tijd blijven.
foto epa
Door Huub Paulissen
Hockenheim - Nederland zat
altijd in de verdomhoek van
de autosport. De talenten wa
ren er, maar het ontbrak hen
aan geldschieters om een ge
slaagde sprong in de Formule
1 mogelijk te maken. Jan
Lammers, Gijs van Lennip,
Arie Luyendijk en Huub Ro-
thengatter deden niet onder
voor hun Italiaanse, Britse en
Franse collega's. Aan de top
werden zij echter vooral op
financiële gronden afge
troefd. Als er al geld was, dan
slechts voor een plaats in een
inferieur team.
Jos Verstappen uit Montfort is
hard op weg de uitzonderingspo
sitie in te nemen, waar zijn voor
gangers altijd tevergeefs op heb
ben gehoopt. Zijn talent heeft
reeds internationaal aanzien
verworven en eindelijk zijn in
Nederland sponsors bereid om
fors te beurs te trekken. De be
langrijkste ingrediënten voor een
carrière tot in de Formule 1
lijken te kloppen en de pas
20-jarige Verstappen wordt in de
media niet voor niets omschre
ven als Europa's 'hottest proper
ty' op racegebied.
Rond de stuurmanskunst van
Verstappen is een zorgvuldige
planning opgezet, die in 1995
moet resulteren in een plaats in
de Formule 1. Niet stapje voor
stapje, maar met reuzensprongen
werkt de Limburger naar dat
doel toe. Ruim een jaar geleden
verpulverde Verstappen nog zijn
concurrenten op een mini-circuit
in kartraces. In een mum van
tijd heeft hij bij Opel een fa-
briekscontract voor de Duitse
Formule 3 weten los te peuteren.
Geldzaken
Wezenlijk onderdeel van de suc
cesformule is, dat Jos Verstap
pen zich helemaal kan concen
treren op het racen. Voor de
geldzaken zorgt zijn manager
Huub Rothengatter. De ex-cou
reur uit Laren had altijd al een
neus voor public-relations, ge
tuige ook de sensationele adver
tentiecampagne, waarin hij jaren
Jos Verstappen (20) wordt beschouwd als het grootste racetalent, dat Nederland ooit heeft voortgebracht.
geleden Nederlandse multinatio
nals opriep zijn Formule 1-avon-
tuur te sponsoren. En in Ver
stappen heeft Rothengatter na
lang zoeken het product gevon
den, dat hij bij grote sponsors
kan verkopen.
„Nadat ik in 1986 gestopt ben
als rijder, heb ik me voorgeno
men mijn ervaring in de racerij
niet zomaar weg te gooien," ver
telt Rothengatter. „Het leek me
fantastisch om een jonge Neder
landse rijder helemaal naar de
Formule 1 te begeleiden. Ik ben
door veel talentvolle rijders be
naderd om sponsors voor hen te
werven, maar er was altijd wel'
iets waarvan ik dacht dat het
hen niet geschikt maakte voor de
absolute top. Het heeft jaren
geduurd voordat ik met Jos in
aanraking kwam. En hij is de
man waarin ik heilig geloof."
Verkocht
Vader Frans Verstappen gaf de
eerste aanzet door in 1991 Ro
thengatter brutaalweg te bena
deren om iets voor zijn zoon te
doen. Eventuele scepsis ver
dween als sneeuw voor de zon,
toen Rothengatter de Monforte-
naar nader onder de loep nam.
Hij regelde een test met een
Formule-auto en was meteen
verkocht. „Hard rijden is niet
het enige criterium om een top-
coureur te worden. Het karakter,
het aanpassings- en incasse
ringsvermogen, maar bijvoor
beeld ook de omgeving spelen
een belangrijke rol. Je hebt van
die knapen die door hun ouders
worden gepusht alsof er geen
betere bestaat."
Ondanks het fanatisme waarmee
de familie Verstappen de impo
sante kartcarrière van Jos had
gestuurd en gefinancieerd, trof
Huub Rothengatter in het café
De Rotonde in Montfort, dat
door Verstappen wordt uitge
baat, een gezond werkklimaat.
„Frans heeft goed begrepen dat
hij een stapje terug moet doen en
zijn zoon de vrije hand moet
laten, wil Jos het als coureur
maken. Hij heeft daar wel eens
moeite mee, maar hij is nuchter
genoeg om te accepteren dat het
de enige manier is om Jos aan de
top te krijgen. Fantastisch zoals
de familie zich opstelt, ik ben
echt een beetje gaan houden van
die mensen in Montfort."
Bij Marlboro, Philips, Opel en
inmiddels ook Fila gaf men ge
hoor aan het pleidooi van Ro
thengatter om te investeren in de
snelle Limburger. „Verstappen
was bij wijze van spreken een
produkt dat op een schapje lag.
Ik heb het er vanaf gehaald en
Marlboro en Philips weten te
overtuigen dat het een voltreffer
is. Ik heb de coureur Verstappen
rationeel benaderd en ben zelf
enthousiast geworden nu blijkt
dat het een goede beslissing was.
In die volgorde."
Waar Jos Verstappen zich meldt
om rondjes te rijden, laat hij een
onuitwisbare indruk achter. In
de formule Opel Lotus liet hij
gefrustreerde tegenstanders ach
ter, die zich steeds weer afvra
gen hoe die knaap in die rood
witte bolide voorbij kon schie
ten. Op imposante wijze verover
de Verstappen in zijn debuutjaar
de Benelux-titel en in een hand
jevol EK-wedstrijden schaarde
hij zich meteen tussen de Euro
pese top.
In Nieuw-Zeeland kwamen de
foto anp
media superlatieven te kort om
de kwaliteiten van de Neder
landse rijder van het jaar in de
Formule Atlantic te bewieroken.
Vier weken lang terroriseerde
Verstappen met vijf jaar oud
materiaal de gedoodverfde favo
rieten, voordat een gebroken
remcilinder gevolgd door een
crash een einde maakte aan zijn
titelaspiraties.
Wereldzet
Het idee om in Nieuw-Zeeland
de winter te overbruggen, kwam
uit de koker van Huub Rothen
gatter, in 1980 de laatste Neder
lander die zich in dit race-avon
tuur stortte. „Vooral aan het
begin van je carrière is het be
langrijk zoveel mogelijk te rij
den, ervaring op te doen. Nieuw-
Zeeland was voor Jos een we
reldzet. Terwijl de andere rijders
sneeuwballen gooiden, is Jos
weer gegroeid als mens en als
rijder. Een maand van huis,
communiceren in een vreemde
taal, sneller materiaal, leren om
gaan met onbekende situaties.
Jos moest soms tot het uiterste
gaan en dat heeft hem sterker
gemaakt. Bovendien heeft hij
een voorsprong, omdat hij vrij
wel de hele winter door heeft
gereden."
Wat goed is komt snel en de
Verstappen-clan doet alles om
dit gevleugelde spreekwoord po
sitief te beïnvloeden. Rothengat
ter verwoordt het als de 'truc
van Verstappen' en begint ver
volgens op een blaadje middels
een L-vormige grafiek zijn be
doeling uit te leggen. De ene
poot staat voor leeftijd, de ande
re voor het ontwikkelingsniveau.
„De mensen vergeten vaak dat
Jos pas één jaar in Formule-au
to's rijdt. Hij komt zomaar uit de
lucht vallen en wint alles. In dat
ene jaar heeft hij al een niveau
bereikt, waar anderen drie of
vier jaar over doen. Zaak is het
die voorsprong vast te houden.
Een talent is heel brokkelig, je
moet zo snel mogelijk zorgen
voor een stevig fundament. Niet
met van horen zeggen, maar
door zelf te ervaren. Daar wer
ken we hard aan en je merkt dat
men internationaal in de gaten
krijgt dat hier iets moois bloeit."
Chauvinisme
Willy Weber, eigenaar van het
meest succesvolle Duitse Formu
le 3-team, hoefde zich geen twee
keer te bedenken, toen hij Ver
stappen voor zijn WTS-renstal
kon paaien. De 'ontdekker' en
manager van Formule 1-crack
Michael Schumacher runt het
officiële Opel-team en kan ieder
jaar kiezen uit de grootste talen
ten. Na een testdag, waarop Ver
stappen het moest opnemen te
gen de beste jongeren uit Duits
talige landen en de Nederlander
Martijn Koene, wist Weber ge
noeg.
Het zal hem niet in dank zijn
afgenomen dat een Nederlander
de voorkeur kreeg boven een
Duitser of een Zwitser. Willy
Weber heeft geen boodschap aan
dat chauvinisme: „Al komt de
rijder uit Egypte, niet de senti
menten, maar de rijderskwalitei
ten geven de doorslag. Ik zie in
Verstappen de nieuwe Michael
Schumacher en weet zeker dat
hij de man is die ons team dit
jaar weer de titel kan bezorgen."
Verstappen, uitgerust met start
nummer 1, weet dus wat hem te
wachten staat. Het WTS-team is
verwend door successen, nadat
Jochem Winkelhock ('88), Otto
Rensing ('89), Michael Schuma
cher ('90) en Pedro Lamy ('92) de
prestigieuze Formule 3-titel in
de wacht sleepten.
G ründlic hkeit
Bij Weber Team Stuttgart is
Verstappen gewaarborgd van
een werkwijze volgens de Duitse
'griindlichkeit', zo bleek deze
week. Om Verstappen en team
genote Claudia Hürtgen aan de
nieuw ontworpen Dallara-Opel,
volgepropt met electronische no
viteiten, te laten wennen, werd
dinsdag het circuit van Hoc
kenheim voor 3'/2 uur afgehuurd.
A raison van 400 Mark per uur.
Opvallend was dat Willy Weber
het circuit verliet, nadat Ver
stappen het stuur aan zijn vrou
welijke collega overgaf. „Ik heb
genoeg gezien," glunderde de
Duitser, „volgende week tijdens
de test in Frankrijk, waar ook de
concurrentie is, zal blijken waar
we staan."
Circa anderhalf miljoen gulden
kost het avontuur van Jos Ver
stappen in Duitsland. Voor dat
bedrag rijdt hij veertien races,
tien voor de Duitse titel plus vier
wedstrijdèn in Zandvoort, Mo
naco, Macao en Fuji, waar de
Formule 1 en Formule 3000 op
talentenjacht gaan. Om' dit pro
gramma voor de coureur uit
Montfort te bekostigen, hebben
de sponsors diep in de buidel
getast. Ze verwachten daar ui
teraard publiciteit voor terug.
Huub Rothengatter kreeg in
Hockenheim bijna een hartstil
stand, toen een nagenoeg recla
mevrije bolide uit de trader rol
de. Driftig ging hij met stickers
in de weer en iedere keer als een
fotograaf z'n camera zwenkte,
dook Rothengatter naast hem op
om te kijken of de sponsornamen
in beeld kwamen.
De bedrijvige Rothengatter was
zich ervan bewust dat deze
stickerfobie op de lachspieren
werkte, maar liet zich daardoor
niet van de wijs brengen. „Marl
boro, Philips en Fila stoppen er
heel veel geld in. Dat leuren met
stickers lijkt misschien onnozel,
maar het is van levensbelang,
wil Verstappen echt op de plaats
van bestemming komen."
