Sloopauto ei op lopende ME geeft Benegora-demonstratie 'fleur' er is klaar voor de toekomst ense s van >ixhoorn ppertje ZEELAND Schrale opkomst bij kantoor Vlaamse premier als protest tegen Logistiek Park Zandvliet DONDERDAG 18 FEBRUARI 1993 De sloopstraat van Frans van de Mosselaar werkt precies an dersom als een lopende band in een autofabriek. Maar net als een autofabriek houdt Van de Mosselaar er wel erg in dat er steeds auto's van hetzelfde merk en type over de band rollen. In dit geval Datsuns (tegen woordig Nissan) van typt lOOAen 120Y. is voor Kompleet Wonen yOOR Frans van de Mos. selaar uit Dongen wordt 1993 een jaar van de naarheid. Redt-ie het wel of redt-ie het niet net zijn nieuwe, milieu vriendelijke sloopstraat voor autowrakken? rg Tel. 01170-54801 Als het wrak helemaal ontleed is, wordt het aan het einde van de lopende band in een pers getild die het samenperst tot een plakje schroot. foto's de stem/johan van gurp breker die pas vervangen is, mis- van een verwerkingspremie of schien de startmotor, maar ver- iets wat daar op lijkt." der gaat het ding in zijn geheel naar de shredder. Die scheidt patent keurig het ijzer van de rest, maar die rest is wel puur afval, che- Behalve dat Van de Mosselaar misch afval zelfs. Op een gemid- «.met zijn sloopstraat een flink deld wrak is dat toch al gauw graantje hoopt mee te pikken 300 kilo en dat wordt alleen van de markt die ontstaat als de maar meer omdat er steeds meer verwijderingsbijdrage wordt in- kunststof in auto's wordt ver- gevoerd, wedt hij nog op een werkt. Bij mijn methode van tweede paard. Hij heeft patent slopen beperk je dat shredder- aangevraagd op zijn sloopstraat afval tot 25, hooguit 50 kilo per en dat hoopt hij te verzilveren auto." door het systeem te verkopen aan collega-slopers. Met name in Duitsland, waar de verwij deringsbijdrage al wel is inge voerd, bestaat volgens Van de Mosselaar grote belangstelling voor zijn idee. Deze week krijgt hij bezoek van vertegenwoordi gers van een Amerikaanse branche-organisatie, die zijn sloopstraat ook weieens willen zien. „Die komen op uitnodiging van BMW. BMW is namelijk een van de autofabrieken die bij de produktie van auto's tegenwoor dig rekening houdt met het feit dat ze óóit weer eens moeten worden gesloopt. BMW is ook bij mij wezen kijken om ideeën op te doen waar ze dan op moeten letten. Nu maken ze in Amerika reclame met het feit dat hun auto's zo gemakkelijk te recy clen zijn. Hoe dat in zijn werk gaat, willen ze Amerikaanse slo pers op mijn bedrijf laten zien." Het idee van de sloopstraat waarin Van de Mosselaar zijn opvattingen praktiseert, is ei genlijk kinderlijk eenvoudig. Zo als zo vaak met een idee, je moet het alleen wel eerst bedenken. Van de Mosselaars sloopstraat is een lopende band zoals je die ook tegenkomt in autofabrieken, maar dan precies andersom. Waar een autofabriek de lopen de band start met boutjes, moer tjes, losse onderdelen en stukken plaatwerk, begint Van de Mosse laar met een complete auto, wel iswaar in verregaande staat van verrotting. Onderweg schroeft, sleutelt en sloopt hij alles wat niet van ijzer is, eruit en houdt hij aan het einde van de lopende band alleen een pakketje schroot over. Banden, kunststof-elemen ten, raamrubbers, kabelbomen en glas worden apart gehouden. «onze verslaggever lm van Zuilen ÏOOR hemzelf liggen de kaarten duidelijk. „Bij mijn manier van ïerken moet er dik geld bij. Dat im geen ondernemer zich lang itrmitteren. Ook Frans van de Mosselaar niet. Ik red het alleen tb het plan voor de invoering ran een verplichte verwij- ieringsbijdrage voor het slopen tan een autowrak doorgaat. Zo liet. dan zal ik op 1 januari 1994 fee sloopstraat moeten slui ten." Dat klinkt dramatischer dan het is. Frans van de Mosselaar is ondernemer in hart en nieren, temand die best risico's durft te nimen maar ondertussen ook donders goed weet waar hij naar toe wil Hij had al een goede naam opgebouwd in de autoslo pers-branche en de voorsprong hij op menig collega-sloper had als het gaat om milieuvoor- aeningen, wil hij graag verder sergroten. Drie jaar geleden ontvouwde fan de Mosselaar in een inter- new met deze krant zijn plan nen. „Ik wil toe naar een sys teem waarbij een sloopauto zo grondig mogelijk wordt ontman teld. Voor een wrak- naar de shredder gaat, moet eerst alles rat geen metaal is, eruit worden Lage schrootprijs Een kind kan zien dat de metho de Van de Mosselaar niet kosten dekkend is en waarschijnlijk ook nooit zal worden. „Goed gera den", beaamt de Dongenaar. In clusief de kosten van investering 1,25 miljoen) en de lasten van tien man personeel en met een capaciteit van zo'n 5000 wrak ken per jaar, kost het demonte ren van auto's op deze manier zo'n 250 gulden, bij de huidige lage schrootprijs haast wel 300 gulden. „Dit jaar kan ik nog vooruit dankzij een subsidie van het STIPT (een door VROM en Economische Zaken gefinanci- eerd projectbureau voor onder steuning van technologische ver nieuwing, red.) maar volgend jaar houdt dat op. Dan ben ik dus afhankelijk van de invoering heb er bewust weinig ruchtbaar heid aan gegeven om de overheid en de branche-organisaties niet tegen de haren in te strijken. Die waren immers tegelijkertijd be zig met hun project Goes." Van de Mosselaar doelt op een proefneming van de ministeries van vrom en economische zaken en de auto-branche. Die proef hield in dat men gloednieuwe auto's sloopte om te onderzoe ken wat er allemaal bij komt kijken als men toe wil naar een systeem van recycling van au towrakken. Van de Mosselaar doet in feite hetzelfde, alleen is hij direct be gonnen met oude auto's. „Niets ten nadele van het project Goes. Alleen zijn ze daar wel bezig met auto's die pas over tien, vijftien jaar op de sloop komen. In die tussentijd zullen er echter nog een paar miljoen andere gesloopt moet worden. Ik denk dat het een goede zaak is dat we probe ren die alvast ook zoveel moge lijk te recyclen. Daar heb ik me op geconcenteerd." branche-organisaties dokteren samen met het ministerie van vrom aan een systeem waarbij erkende sloopbedrijven een pre mie krijgen voor het slopen van auto's, te. financieren door de nieuwprijs van auto's te verho gen met een zogenoemde 'ver wijderingsbijdrage', waarover Van de Mosselaar in de aanhef van dit artikel al repte. Ondernemend als hij is, heeft Van de Mosselaar daarop inge speeld. In tamelijke stilte heeft hij zijn plannen uitgevoerd. „Ik gesloopt en gesorteerd zodat het voor recycling beschikbaar komt", zei hij toen. Hij vertelde er meteen bij dat die manier van slopen geld zou gaan kosten in plaats van dat er voor het sloop bedrijf nog wat aan te verdienen zou zijn. „Dat betekent dat er straks een tijd komt dat je als eigenaar van een afdanker bij een sloper geld toe moet geven in plaats van dat je nog een paar centen beurt", voorspelde Van de Mosselaar drie jaar geleden. Inmiddels is het bijna zover. De Chemisch afval Het uiteindelijke streven is dat zoveel mogelijk ook die non-fer- ro-onderdelen gerecyceld wor den. „Als je zover bent, produ ceer je geen afval meer, maar grondstoffen en dat sluit precies aan op de doelstellingen van ons nationaal milieuplan", stelt Van de Mosselaar. Vlot becijfert hij het verschil. „Op de oude manier van slopen, demonteer je als slo per alleen de bruikbare onderde len, een goed bandje, een schok- in trouw- kostuums Noordstraat 15 4531 GATerneuzen Van onze verslaggever Jan van de Ven Brussel - Het leek op een zielige verto ning uit te lopen. Toch werd de demon stratie van de Belgisch-Nederlandse milieu-organisatie Benegora voor het kantoor van de Vlaamse minister-pre sident L. van den Brande dinsdag een onverwachte publiekstrekker in het hartje van Brussel. Er kwamen pelo tons ME aan te pas. Be aanloop was schraaltjes. Met een bestel busje, een oud ding van onbestemde kleur, reden de milieu-activisten via Antwerpen richting Brussel. Met een beetje fantasie zouden er samenzweerders in kunnen zit ten, Van ander vervoer moest echter wor den afgezien, want in het busje lagen veer tien dozen keurig plat gevouwen met brave teksten. De vracht kon niet in de kofferbak van een personenauto. k Brussel begon de actie iets belachelijks te krijgen. De wegen van de stad zaten verstopt. Via binnenwegen reden de activis ten zo dicht mogelijk naar het centrum toe. Ten einde raad parkeerden zij hun busje ver 'an de plaats waar de eerste minister werkt. De opgevouwen dozen gingen verder mee onder de arm. Na een eind lopen stonden ze dan voor het kantoor van Van den Brande. Daar was al ten demonstratie gaande. Metaalarbeiders met rode vanen en stickertjes op de jassen Beplakt protesteerden samen met een voor man van hun bond tegen ontslag van 150 arbeiders na het opheffen van hun banen. Ue voorman had een megafoon onder de arm. Het ding hoefde niet te worden ge bruikt. De weinige demonstranten hoorden uem zo ook wel. Ondanks het drukke ver keer in de smalle straat. Leeft Je ring ir uw Lart Het is nog een eind lopen. De opgevouwen dozen gaan mee onder de arm en op het hoofd. foto's de stem/dick de boer minister, vouwden de demonstranten hun dozen weer op. Helmen af Bij het zien van het vouwen der dozen gaf de commandant van de ME zijn manschap pen verlof de helmen af te zetten. Het gevaar was voorbij. Vallende, lege dozen kunnen geen schade meer aanrichten. Ondertussen was in het gebouw doorge drongen, dat Benegora niet gesteld is op het aanleggen van Logistiek Park Zandvliet. Dat hebben de leden al vaker meegedeeld, maar wie zijn zaak niet regelmatig onder de ogen van politieke beslissers brengt, ver liest de aandacht. Dankzij de ME zijn de aardige en vredelie vende leden van Benegora voor samen zweerders gehouden. En dat heeft zijn doorwerking naar de bovenverdiepingen van de kantoorflat. drie Meuren jjoui OOSTBURG Burchtstraat 8 Tel.01170-2961 VUSSINGEN Walstraat 88 Tel.01184-16400 Tel.01180-35275.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 21