Vrouwen doelwit burgerwacht
edium
Vietnamese monniken dreigen met verbranding
Pauselijke speculaties over 'eeuwigheidswaarde' Rome
Radicale Iraanse 'baseej '-militie drukt liberale tendensen de kop in
de stem
BUITENLAND
A7
Verwarrend
ZATERDAG 13 FEBRUARI 1993
aal vijf k tien iaar
n. De General Ma
s houden rekening
w-start. AT&T heeft
en tevreden te zijn
hoorlijke penetratie
voor de eeuwwisse-
antal gebruikers van
ze telefoon groeide
r tijd tot 10 miljoen
tuele Amerikaanse
r de personal intelli-
unicator wordt ge.
ussen die 10 miljoen
miljoen bezitters van
e' telefoon.
en
de Verenigde Staten
t vooralsnog op 'eerst
n geloven'. Ze wijzen
ote mond van John
e Apple-topman die
eft genomen in het
ollege van General
ast onder meer de bij
'oor consumentenelek-
verantwoordelijke
"t. Sculley noemde een
den de ontwikkeling
ieuwe communicator,
het begin van een 3
ollar-industrie. New-
een door AT&T op de
brengen soortgelijk
heeft zich inmiddels
Te hoge prijzen, te
etwerk-capaciteit en
nde behoefte van de
t zouden een gezonde
ling van nieuwe com-
e-produkten in de weg
lektronica-reuzen zien
fte wel. Zij zijn in een
overcapaciteit en prij-
rd toe aan een nieuwe
produkten die de
weer kunnen opdrij-
oeing co
an.pacific
chevron
chiquita
"hrysler
citicorp
cons.edison
digit.equipm.
dupontnemours
eastman kodak
exxon corp
ford motor
gen. electric
gen. motors
goodyear
hewlett-pack.
int. bus.mach.
int. te/.tel.
kim airlines
mcdonnell
merck co.
mobil oil
penn central
philips
p rimerica
royal dutch
sears roebuck
sfe-south.pac.
texaco inc.
united techn.
westinghouse
whitman corp
woolworth
34% 34%
13% 13%
76% 75%
15% 15%
40 39
25 25%
34% 34%
43% 43
49% 48%
51 51%
62% 61%
50% 49%
86% 84
40% 40%
71% 70
68% 69%
51% 50%
76% 75%
14% 14%
53 52%
40% 40%
66 64
27% 26%
13% 13%
56% 56
84% 83
51% 52%
14% 14%
62% 61
45% 45%
14 13
14% 14%
29 28%
oud
nbewerkt
ewerkt
ilver
nbewerkt
ewerkt
19,430-20,030 per kg
21,630 per kg
185-255 per kg
300 per kg
vk vorige koers
sk slotkoers gisteren
a laten
en ex
dividend
dividend
175
1,60
1,80
208
0,60 a
0,40
493
2,10
2,30
191
0,40
0,40
254
0,70
0,80 a
390
10,00
10,60
708
5,60
5,90
495
1,90 b
2,20
173
0,50
0,40
571
5,60
5,50
539
3,00 a
3,20
408
2,00
1,70
384
2,30
2,20
536
4,10
3,90
510
6,80
6,30
269
1,10
1,00
341
2,30
2,30
194
5,30
5,20
175
2,00 a
1,90
764
1,40
1,40
214
1,30
1,40
508
1,50 b
2,10
359
1,20 a
1,20
862
2,50
1,80
170
1,20
1,20
218
1,80
1,90
240
1,20
1,20
433
1,80
1,80
200
12,90
12,90
303
9,50 a
9,20 a
356
4,40
4,60
515
1,40
1,30
280
1,40
1,70
200
2,50 a
1,50
250
1,00 a
0,80
326
1,40
1,10
263
0,50
0,40
1186
3,80
3,50
362
2,10
1,90
849
1,00
0,90
241
8,50
8,20
276
0,20
0,20
1134
0,60
0,50
181
13,50 b
12,00
318
5,00
4,00
322
2,20
1,70
210
4,00
3,80
168
1,70
2.20 b
228
48,00
47,00
345
33,50
31,00
poor Jane Kokan
(Sunday Times)
Hanoi - De lucht in de pago
de raakt bezwangerd van de
wierook die is aangestoken
d0or oude vrouwen in gele
„ewaden. Fluitmuziek klinkt.
puc Nuan neemt plaats voor
de vergulde Boeddha in de
pagode. Hij denkt aan zijn
'verloren' vrienden die ge
vangen zitten in de beruchte
heropvoedingskampen van
Vietnam. Nog geen vier
maanden eerder is hij zelf
vrijgelaten.
Hij is in een kamp in Zuid-Viet-
nam vastgehouden in een 'tijger-
kooi', een soort mand die zo
klein is dat de gevangene niet
kan staan en zich niet kan uit
strekken. Due Nuan heeft zijn
acht jaar gevangenschap op een
schamel dieet van rijst en thee
overleefd, maar heeft nu astma
en maagzweren. Zijn 'misdaad'
is dat hij probeerde een boed
dhistische encyclopedie samen te
stellen.
Vietnam toont de wereld zijn
nieuwe, lachende gezicht. Ge
pleit wordt voor afschaffing van
het Amerikaanse handelsembar
go. De staat moedigt de 'doi moi'
aan, Vietnams eigen versie van
een vrije markt-perestrojka. Het
verleden blijft het communisti
sche regime evenwel achtervol
gen.
De boeddhistische monniken in
het land dreigen opnieuw met
zelfverbrandingen, om de ver
volging van de 1800 jaar oude
Verenigde Boeddhistische Kerk
onder de aandacht te brengen.
Onlangs werden in Parijs brie
ven openbaar gemaakt waarin
twee monniken dreigen zichzelf
te verbranden als de autoriteiten
hun 'Stalinistische onderdruk
king' niet stopzetten. Zij doen
daarmee de jaren zestig herle
ven, toen een golf van zelfver
brandingen het Westen deed op
schrikken.
De kleine, breekbaar ogende
Dun Nuan is bereid zich bij hen
aan te sluiten. Door de geeste
lijke marteling van de verhoren
is hij 'een man zonder ziel, een
dode man' geworden. Het leven
heeft voor de 63-jarige monnik
weinig zin meer en hij is van
plan zichzelf in brand te steken
voor het mausoleum van Ho Chi
Minh in Hanoi.
Tot zijn 'meester' hem opdraagt
tot zelfverbranding over te gaan,
tracht hij informatie te krijgen
over twee collega's, Quang Do en
Huyen Quang, met wie hij in
Hanoi heeft gestudeerd. Hij
heeft ze al tien jaar niet meer
gezien. Zij spraken zich uit over
de vervolgingen door de staat en
zijn daarom naar heropvoe
dingskampen gestuurd.
Tussen de zestig en honderd
monniken en religieuze leiders
worden nog gevangen gehouden;
de staat beweert dat zij zich
schuldig hebben gemaakt aan
revolutionaire activiteiten. Ze
zouden worden vastgehouden in
'gewone' gevangenissen omdat
de heropvoedingskampen offici
eel zijn afgeschaft. Desondanks
houdt een aantal mensenrech
tenorganisaties zich bezig met
lokalisering van gevangenen in
kampen.
Twee boeddhistische leiders, Tue
Sy en Tri Sieu, die Due Nuan
hielpen met het samenstellen
van de encyclopedie over hun
geloof, zouden geprobeerd heb
ben een revolutieleger op te rich
ten. Zij werden in 1988 ter dood
veroordeeld. Het vonnis is later
omgezet tot twintig jaar gevan
genisstraf. Het laatste wat van
hen werd vernomen, was dat ze
zich bevonden in kamp Z30A in
Xuan Loc en kamp 2 OA in Phu
Khabh. In beide kampen worden
echter geen inspecteurs toegela
ten.
De staat probeert alle religieuze
activiteiten te reguleren om zo
potentiële onvrede en onrust in
de kiem te smoren. Dit heeft
geleid tot strenge beperkingen.
Alle religieuze groeperingen
moeten zijn aangesloten bij bij
voorbeeld de Vietnamese Boed
dhistische Kerk of het Comité
voor de Solidariteit van Vietna
mese Katholieken. Dat zijn door
de staat gesteunde lichamem.
Wie wordt verdacht van acties
die het 'opbouwend socialisme'
ondermijnen, loopt het risico te
worden opgepakt.
Ook katholieken die hun gods
dienst buiten de door de staat
gecontroleerde instellingen uit
oefenen, zeggen dat zij worden
vervolgd. De publikatie van reli
gieuze documenten en gods
dienstles op scholen is verboden
en katholieke feestdagen mogen
alleen met speciale toestemming
worden gevierd. Priester Jean
Tong van de St. Josef kathedraal
in Hanoi kreeg twee jaar geleden
huisarrest omdat hij campagne
had gevoerd voor de opening van
een katholieke school. „Onze po
litici zeggen dat ons land zich
openstelt voor het Westen", zegt
hij. „Maar godsdienstvrijheid
hebben we niet."
De herinnering aan de kampen
zal Due Nuan altijd bijblijven.
Hij werd vastgehouden in de
jungle, op een eiland en ten
slotte ,in een speciaal interne
ringskamp voor 'onbuigzame ge
vangenen'. Hij zegt dat hij regel
matig werd geslagen, dat hij
werd ondervraagd over zijn bui
tenlandse vrienden en dat hij
ervan werd beschuldigd geld aan
te nemen van het Westen. Toen
hij weigerde de namen te noe
men van medewerkers werd hij
keer op keer bewusteloos gesla
gen. „De regering in Hanoi
denkt nog steeds dat alle boed
dhistische monniken en geeste
lijken spionnen zijn", zegt hij.
„De mensen zijn nog steeds
bang. Er heerst een gevoel van
paranoia."
Protest van Iraanse vrouwen (1979) tegen onderdrukking door de ayatollah Khomeiny
Door Christopher Walker (The Times)
Teheran - De gehelmde islamiti
sche burgerwacht die in een
mooie wijk in het noorden van
Teheran auto's loopt te inspecte
ren, is waarschijnlijk amper
veertien jaar oud. Hij is net iets
groter dan zijn automatische ge
weer en zijn pukkelige gezicht is
bedekt met het soort dons waar
nog geen scheerapparaat aan te
pas komt.
»Dat betekent moeilijkheden", zegt een
taxichauffeur. „Ze grijpen alles aan om
mensen lastig vallen die zich volgens
hen niet aan de islamitische regels hou
den." De chauffeur, een potige oorlogs
veteraan van in de veertig, doet geen
moeite zijn angst en verachting voor de
gewapende tiener te verbergen.
De jongen is één van de 15.000 leden
van de 'baseej '-militie die op dit mo
ment in de Iraanse hoofdstad is gemobi
liseerd. De 'baseej' zijn de opvolgers
van de jonge vrijwilligers ten tijde van
de oorlog tegen Irak. Ze zijn nu ingezet
in de strijd om liberale tendensen de
kop in te drukken en ze moeten ervoor
zorgen dat de voorschriften die door de
vroegere leider ayatollah Khomeini zijn
ingesteld, strikt worden nageleefd.
Bewakers
De 'baseej'-militie bestaat grotendeels
uit kansarme jongeren uit de sloppen
wijken in het zuiden van Teheran, die
door de mullahs zijn aangewezen als
'bewakers van de goddelijke waarden
van de revolutie'. Zij vertegenwoordi
gen de heropleving van het islamitische
radicalisme dat de veertiende verjaar
dag van de revolutie, begin februari,
onderscheidt van die in 1992, toen er
nog een kleine kans was op politieke
hervormingen.
Het voornaamste doelwit van de 'basee-
j' die dikwijls analfabeet zijn en niet
in staat om persoonsbewijzen en num
merborden te lezen zijn vrouwen die
de islamitische gedragsregels overtre
den omdat ze opgemaakt zijn, nagellak
op hebben of hun haar los dragen.
Graadmeter
Na de relatief vrije periode die volgde
op de dood van Khomeini, en de verkie
zing in 1989 van president Rafsanjani,
worden overtreders opnieuw hard aan
gepakt. Een buitenlander die is ge
trouwd met een Iraanse zegt: „De vrou
wen worden niet altijd lijfelijk gestraft,
maar er is één geval bekend van een
vrouw die zó hard werd afgeranseld
nadat ze was betrapt op het spelen van
foto anp ....dat niet heeft geholpen
een partijtje tennis in haar bikini, dat
ze naar het buitenland moest worden
gebracht om behandeld te worden."
Sinds de revolutie van 1979 waarbij de
Sjah werd afgezet, is de behandeling
van vrouwen een graadmeter geweest
van het ideologische klimaat in Iran. In
het invloedrijke ministerie van islamiti
sche leiding en cultuur, waar minister
Ali Larijani de opdracht heeft gekregen
de milde liberale politiek van zijn ont
slagen voorganger ongedaan te maken,
zijn alle secretaresses ontslagen.
Strikte scheiding van de seksen werd
weer opgelegd in vele gelegenheden en
de 'baseej' werd ingezet in noord Tehe
ran, het deftige district waar mensen
uit de betere kringen nog steeds probe
ren te volharden in hun Westerse le
vensstijl achter de gesloten gordijnen
van hun luxe villa's.
Tegelijkertijd is een 'cultureel offensief
ingezet tegen videorecorders, muziek-
en videocassettes en satellietschotels.
„Omdat ze niet meer in een oorlog tegen
het buitenland verwikkeld zijn, heeft de
regering zich nu gericht op de binnen
landse vijand", aldus een Westerse di
plomaat. „Ze beschouwen de beelden
van de Westerse cultuur als de nieuwe
bedreiging, maar ze hebben problemen
omdat de vraag naar Westerse spullen
vanuit hun eigen volk komt en niet
wordt opgedrongen door het buiten
land."
Uitroeien
Wat de pragmatische bedoelingen van
Rafsanjani ooit geweest mogen zijn, hij
doet geen enkele moeite het decreet van
Iraans geestelijke leider ayatollah
Sayed Ali Khamenei te herroepen. In
het decreet stelt Khamenei dat 'sociale
ondeugden' en 'culturele corruptie'
moeten worden uitgeroeid.
Amerikanen zijn al
tijd maar op zoek
naar wie ze nou ei
genlijk zijn, en wat min of
meer de bedoeling van ze is.
Nederlanders worden, geloof
ik, minder gekweld door een
onduidelijke identiteit. Wij
zijn een klein en daarom in de
wereld niet zo bar relevant
volk, beroemd om een paar
eigenaardigheden waarvan
het er niet toe doet of ze echt
waar zijn: wij zijn eigenwijs,
tolerant en kunnen hard
schaatsen. We wonen al eeu
wen bij mekaar op wat eigen
lijk de bodem van de zee is en
de hele mensheid zal altijd
onze Hollandse meesters blij
ven bewonderen. Da's alle
maal vrij helder en voelt ook
best wel lekker.
Het trof me hoe ontzettend ze
zoiets als een herkenbare na
tionale persoonlijkheid in
Amerika niét hebben. Toen ik
laatst op een zachte winterdag
bij mijn vriendin Bess op visi
te ging en ik daar in de tuin
haar bejaarde vader met een
cowboyhoed op zag proberen
een lasso te werpen om... een
Romeinse zuil, die Bess na
een vakantie in Europa uit
Italië had laten overvaren om
daarmee in het gras achter
haar huis te Washington DC,
samen met een paar andere
keien, haar eigen Forum Ro-
manum te creëren.
Pa Bess was ter gelegenheid
van de verloving van klein
dochter Becky komen aan
vliegen uit zijn woonplaats
Cheyenne in Wyoming, waar
het westen nog vrij wild is en
waar Bess tussen de paarden
is opgegroeid. De bejaarde
man schrok nogal toen hij zag
hoe ik, Europeaan, zag dat hij
- overigens tevergeefs - met
een aloude Amerikaanse
vaardigheid een nog iets
ouder (ware althans de zuil
echt geweest) monument van
mijn beschaving de das om
poogde te doen.
„Wees niet bang", riep hij,
terwijl hij het koord opnieuw
in een cirkel boven zijn hoofd
liet tollen, „ik trek 'm niet
omver."
Bess zat op de veranda en
haar pijnlijke mimiek verried
dat de symboliek in het tafe
reel haar niet ontging. Ze is
typisch Amerikaans, want ze
is vol twijfels over de verdien
sten van haar land, vol ontzag
voor mijn Europese komaf en
vol verwarring omtrent haar
conflicterende Amerikaanse
morele waarden.
Geen wonder. Tel ook maar
eens op wat deze modale
Amerikaanse Bess door haar
geboorteland aan zeden en
omstandigheden heeft aange
reikt gekregen. Ze is bij voor
beeld een buitengewoon
zachtaardige natuur, die met
een lieve Joodse man, Andy,
is gehuwd, maar samen heb
ben ze - zo weet ik als huis
vriend - wel vijf vuurwapens
in huis, waarvan twee met een
hele lange dubbele loop.
Het is immers niet altijd pluis
rond hun huis in Washington,
dat niet voor niets de murder
capital van Amerika heet. En
Bess en Andy schamen zich
tegenover mij wel enigszins
voor hun artillerie, maar ze
zijn er ook trots op dat ze mij
bij hun een veilig onderko
men kunnen bieden.
Tja, en dan was de lieve Bess
de laatste tijd onder ons ge
zwegen een beetje racistisch
geworden omdat het meeste
sociale verdriet (waaronder
die murders) zich in Washing
ton in de zwarte wijken voor
doet. Maar wat heeft de altijd
aan zichzelf werkende Bess -
een blonde verre nazate van
Duitse immigranten - daarte
gen gedaan? Ze is als therapie
een dag per week in het
diepst van zwart Washington
in een buurthuis gaan werken
en probeert daar nu zó hard
om er nieuwe vrienden te ma
ken, dat dat haar geloof ik
niet goed lukt.
Het is er ook vrij gevaarlijk,
daar bij het buurthuis. Ze
hoort er dikwijls schoten op
straat en één keer heeft ze
binnen op de grond moeten
liggen omdat er vanuit een
auto op het pand werd ge
vuurd. „Begrijp jij", had Bess
me al gevraagd, „waarom wij
ons Amerikaanse leger naar
Somalië sturen om daar de
jeugd te ontwapenen?"
Noem dat allemaal maar niet
verwarrend voor Bess. En er
komt nog een hoop bij, zo
bedacht ik me daar in die tuin
halverwege mijn vriendin en
haar lasso-werpende vader.
Becky bij voorbeeld gaat
trouwen met Vernon, met wie
ze een half jaar geleden voor
het eerst is thuisgekomen, die
ze haar moeder in het voor
uitzicht had gesteld als zijnde
een echte indiaan, maar die
mij aangenaam treft als een
buitengewoon knappe en toch
minstens voor tachtig procent
zwarte Amerikaan.
Door Mare de Koninck
Ja, ik hou veel van de steeds
met haar Amerikaanse eigen
heid worstelende Bess. Ik hou
van haar omdat ze me vroeg
of ik het óók een goed idee
vond om op het huwelijk van
Becky en Vernon een country
en westernband te laten spe
len. Ik zei: „Bess, hoe kan je
dan nou doen?! Vernon is een
indiaan. Die muziek is symbo
lisch voor alle onrecht dat de
indianen is aangedaan!"
„Maar Vernon is gek op
country. Hij heeft het zelf
voorgesteld", luidde haar ant
woord. Doch ik zag hoe mijn
reactie al een grimas van twij
fel op haar gezicht had ge
legd.
Lieve Bess, wat is het Ameri
kaanse leven moeilijk voor
jou en bijna al je landgenoten.
Lieve Duitse cowgirl met je
Joodse man, met je dochter
met haar country-minnende
zwarte indiaan, met je vijf
schietgeweren en je goeie da
den in het Somalië van Was
hington DC.
Bess, met je tweede huwelijk
omdat in het land van de
'family values' iedere gevor
derde volwassene minstens -
ook Andy dus - aan een twee
de huwelijk bezig is. Met je
zoon die aan de drugs is om
dat in het land van de gezond
heidsrage... Met je kalkoen
waarvan ik op kerstmis altijd
bij je mag komen smullen en
die nooit te eten is omdat
Amerikanen nu eenmaal niet,
ook hun nationale gerecht
niet, kunnen koken. Met je
eeuwige vragen aan me:
„Moeten wij Amerikanen in
grijpen in Bosnië?"; „Vind je
de galg dan barbaarser dan de
elektrische stoel?"
Vaak weet ik het antwoord
niet. En prijs ik me gelukkig
dat ik van dat stukje zeebo
dem kom, waar wij onszelf
dat soort vragen niet hoeven
te stellen. Want wij weten wie
we zijn en waar we voor
staan. Al is dat waarschijnlijk
omdat we klein zijn en niet zo
bar relevant.
Een terloopse opmerking
van de paus zet aan het
denken.
Waarom zou het tot in
lengte van dagen Rome
moeten zijn
Door Frans Wijnands
ROME ZONDER paus is wat
anders dan de paus zonder Ro-
ma. Weliswaar zijn beiden (nog)
moeilijk voorstelbaar, maar het
eerste is minder ingrijpend dan
net tweede. Met de Kerk zonder
Rome houdt de universele Kerk
van Christus immers niet op te
bestaan. Rome zonder paus is
oet einde van een kerkhistorisch
"Jdperk; de paus zonder Rome
z°u het begin kunnen zijn van
,e' voortbestaan van de kerk,
elders en anders dan in het Vati
can. Er hoeft niet meteen geko
zen te worden. Er mag over
gedacht worden, op uitnodiging
van de paus zélf.
kortgeleden, op zijn wekelijkse
audiëntie, maakte de paus een
voor hem zo typerende, bijna
,°°Pse opmerking, dat 'om
eriijk te zijn, Jezus de rol van
me met heeft aangeduid in de
opvolging van Petrus. Diens
keuze voor Rome is niet afgeleid
uit het Nieuwe Testament.' En
heeft derhalve geen 'eeuwig-
heids'-waarde. Veel meer heeft
Petrus zich volgens de paus laten
leiden door historische omstan
digheden en gebeurtenissen. Dus
wat let een zoveelste opvolger
van Petrus hetzelfde te doen?
Haast zit er niet bij; deze paus
heeft de verhuiswagens nog niet
besteld.
Toerisme
Rome zonder paus. Basta met
het massale kerkelijke toerisme
in de Italiaanse hoofdstad. Het
graf van Petrus houdt - zonder
opsmuk - z'n volle onaantastba
re betekenis, maar alleen voor
gelovige fijnproevers. Maar voor
de rest? De Vaticaanse musea
zijn in een wereldse holding te
exploiteren. Nu al komt 90 pro
cent van de bezoekers op de
kunstschatten af, en niet op de
religieuze betekenis of achter
grond ervan.
Het Sint Pietersplein zal minder
druk worden en daarom archi
tectonisch nog indrukwekken
der. De overige kerken in Rome
raken niet leger of voller dan ze
nu doorgaans al zijn. In en rond
het Vaticaan komt kantoorruim
te vrij. Voor een internationale
stad die uit haar voegen barst is
dat een godsgeschenk. Het Vati
caanse bestuursapparaat zal
moeten verhuizen. Overal ter
wereld zijn gedienstige klerken
te vinden. Romeinse restaurants
die tot nu toe voornamelijk op
geestelijke clientèle drijven,
moeten zich wereldser oriënte
ren. Daarvoor hoeft de menu
kaart niet te veranderen. De Os-
servatore Romano kan als gewo
ne Osservatore blijven bestaan....
Juist dat soort aardige details
heeft Guido Morselli twintig jaar
geleden al beschreven in zijn
roman 'Roma senza Papa', Rome
zonder paus.
De Italiaanse krant 'La Stampa'
parodieert die titel met 'II Papa
senza Roma', de paus zonder
Rome. Het blad ruimde een pagi
na in voor uiteenlopende menin
gen over die recente, zeer opval
lende en desondanks bijna onop
gemerkt gebleven toespeling van
de paus op Rome als pauselijke
standplaats. Of beter, als de
(niet) testamentair voorbeschikte
vestigingsplaats van de opvol
gers van Petrus.
Uitdagend
Petrus koos Rome uitdagend,
omdat de keizerstad het poli-
tiek-'religieuze' centrum van de
toenmalige wereldorde was. Het
hol van de leeuw; de leeuwen
van het Colosseum. Niet Antio-
chië, maar Rome werd de zetel
van de plaatsbekleder van
Christus op aarde. Voor zolang
het duurt, maar volgens de Fran
co Cardini, hoogleraar in het
kerkelijk recht, zal er een nieu
we Petrus moeten komen vóór de
verhuizing een feit zal worden.
De paus zonder Rome betekent
een uitdaging voor de volgende
locatie. Uiteraard noemde Jo
hannes Paulus II geen namen.
Maar die schieten vanzelf te bin
nen: Manilla, Mexico-stad, Kins
hasa, of soortgelijke explosieve
katholieke groeikernen. Of als
meest onvoorstelbare, weinig
minder dan provocerend, het be
laden Jeruzalem.
Als Guido Morselli nog zou le
ven, zou hij glimlachen. Mis
schien doet hij dat toch wel, ver
weg op een on-aardse wolk. Voor
hem hoefde de paus niet verder
dan Zagarolo. Een boerengat in
de bergen, twee dagen gaans van
Rome, te voet; twee uur rijden
van het Vaticaan. Daar heeft
anno 1999 - in de gedachtenwe-
reld van Morselli - paus Johan
nes XXIV zijn residentie, wa
kend over de nieuwe doctrine,
het 'socialdarismo'. In een bun
galowpark zonder zwembad
maar met tennisbaan. Daar ont
vangt de Ierse Benedictijn, - die
verloofd is met een Zen-boed-
dhiste, bij voorkeur zijn vrien
den. De kerk gebruikt de psy
cho-analyse bij de evangelisatie;
de bisschop van Detroit wint als
eerste geestelijke de Davis-cup;
het huwelijk is voor priesters
vrij toegestaan, maar nog niet
verplicht. De clerus is wereld
wijd aan de drugs, maar zoals
andere sociale fenomenen wordt
het niet genegeerd of bestreden,
maar in de kerkelijke levensop
vatting ingepast: „Sommige za
ken zijn schadelijk omdat ze ver
boden zijn. Ze zijn zelden verbo
den omdat ze schadelijk zijn."
Morselli voorspelde in 1966 dat,
na de toen nog levende Paulus
VI, een oosters-orthodoxe niet-
Italiaan als paus zou worden
Binnenkort een ander uitzicht voor Johannes Paulus II?
gekozen. Morselli was er, op een
volbloed Italiaanse tussenpaus
na, niet eens zover van af. Jo
hannes Paulus II is weliswaar
gewóón orthodox, maar geen
Italiaan. Zijn fantasie leverde
Morselli postuum veel aandacht
op; méér zelfs dan de terloopse
uitspraken van Johannes Pauius
II pas geledeiv Terwijl ze beiden
durfden praten over een paus
buiten Rome en minder noodge
dwongen dan indertijd in Avig
non.
Op ski's
De kerk van Christus hoeft,
netzomin als aan Zijn eigen graf,
aan dat van Petrus gebonden te
zijn.
Zou de paus Morselli's boek ge
lezen hebben? Het kan bijna niet
anders. Misschien werd paus
Woityla met die 'terloopse' op
merking geïnspireerd door zijn
eigen historische doorbraak in
het al evenmin testamentair
voorbeschikte Italiaanse opvol
gingsprimaat van Petrus. Wie
zou twintig jaar geleden oprecht
geloofd hebben in een Poolse
paus op ski's?