Kaland doet gewoon zijn werk
Boert
OVERIGENS
Voorstel vakbonden zet beloning leerkrachten op zijn kop
De keiharde strijd aan de monding van de Nijl gaat door
Onderzoek: C
DE STEM B
Vut in met
gemengde
gevoelens
Koffie
DE STEM-
Agrariërs weig
Proefboringen
ACHTERGROND
Agenda
'Minder donoren
door opheffen
van anonimiteit'
DE STEM
DINSDAG 9 FEBRUARI 1993
WAT ik me zeer be
slist heb voorgeno
men is dat niemand
mij ooit zal aantreffen, vlak
voor een supermarkt, orerend
- liefst tegen een jongere col
lega die nog een jaar of wat
moet gaan en die zich bezorgd
afvraagt of, als zijn tijd daar
is, de vut nog wel bestaat -
orerend dus dat ik tijd tekort
kom. Ik geloof ze niet, die
vutters met tijdgebrek. Ik heb
daar zo mijn theorie over en
die heb ik op deze plek al wel
eens ontvouwd. Wie tijd te
kort komt in de vut is ver
keerd bezig en maakt een on
eigenlijk gebruik van deze
gouden regeling, waarvan ik
me dagelijks afvraag waaraan
we die hebben verdiend.
Nog steeds een beetje ge
schrokken van mijn eigen be
sluit om op een zo vroeg mo
gelijk tijdstip gebruik te ma
ken van de vut-regeling, treed
ik dan vandaag uit. Met ge
mengde gevoelens natuurlijk.
Het is ook niet niks. Twee
jaar geleden dacht ik nog het
gevecht aan te zullen gaan
met mijn werkgever om hem
te verhinderen mij over ruim
twee jaar, op mijn 62ste, in de
vut te sturen. Dat kan hij
namelijk. Journalisten en'ook
grafici kennen de verplichting
van een recht gebruik te ma
ken. Dat is natuurlijk raar
maar waar. Halverwege 1991,
ik weet niet meer hoe of
waarom en het gebeurde ook
niet in een flits, ben ik van
gedachten veranderd. De vut,
dacht ik, dat is toch iets
prachtigs? Vijf jaar met be
taald verlof! Hoe mooi is het
leven in dienstverband! Dat
er met de arbeidsvoorwaar
den hier en daar wel iets is
doorgeschoten blijkt ook uit
het feit dat ik vandaag al mag
opstappen terwijl ik op 1 juli
pas vut-gerechtigd ben. Op
een week na vijf maanden
'vakantie' heb ik staan. En
dat komt echt niet omdat ik
zo'n workaholic 'ben. Dat
Stuwmeer van vrije dagen is
grotendeels een gevolg van
'regelingen'. Die hebben
vooral oudere journalisten zo
veel vrije dagen opgeleverd
dat ze ze niet eens meer 'nor
maal' op kunnen maken zon
der de gang van zaken op het
werk te verstoren. Ik beklaag
me niet. Integendeel. Vijf
maanden extra vakantie alvo
rens de vut in te gaan! Mijn
vader zou het nooit hebben
kunnen geloven. Ikzelf trou
wens ook nauwelijks.
Het zit erop. Dit is de 3325ste
aflevering van een rubriek
respectievelijk column, die
vijftien jaar lang onder de titel
'Even Uitblazen' en de laatste
twee jaar onder m'n eigen
naam in deze krant verscheen.
Ik zal die column erg missen.
Niet alleen omdat ik nu een
maal graag een 'stukkie'
schrijf maar vooral ook van
wege het therapeutische ef
fect dat dit werk biedt. Al die
moderne kwalen, van stress
tot en met Sick Building
Syndromhebben op mij
nooit vat gekregen, dankzij
mijn stukkie. Zelfs de 'griep'
kon ik meestal buiten de deur
houden, omdat ik altijd liever
snotterend naar de krant ging
om mijn stukkie te schrijven.
Dat is dus voorbij.
Een heel belangrijk aspect
van dit werk is altijd geweest
dat het me zoveel contacten
met lezers opleverde. Op
schrift (waar ik altijd het
meest mee ingenomen was),
via de telefoon en op straat of
in het café. Talloze malen
werd ik bij het schrijven geïn
spireerd door wat lezers me
hadden gezegd of geschreven.
Daar ben ik altijd dankbaar
voor geweest, ook al omdat
reagerende lezers me niet zel
den op de been moesten hou
den. Vijftien jaar lang, vijf
dagen in de week. Dat was
niet elke dag even gemakke
lijk als de titel van de rubriek
toen suggereerde. Dan had ik
een por in de rug nodig. Een
enkel telefoontje van een le
zer kon die al bewerkstelli
gen.
Bedankt en dat het u goed
mag gaan.
ili'MS,
„Is er koffie na de dood?", leest het 7-jarige meisje op de
achterbank haperend en half luid. Haar oog is gevallen op een
affiche in een abri. Wat betekent dat, papa?", wil ze weten.
Vader heeft geen antwoord. Hij moet sturen en heeft dus niets
gezien. Ze is niet tevreden, het moet ergens voor staan. Voor wat
vreemds nog wel. De juf heeft haar namelijk net geleerd dat de
hemelse rijstebrij met gouden lepels niet bestaat. Koffie hierboven
bevredigt haar daarom niet. En al was dat zo, dat is onrechtvaardig.
Er gaan ook kindertjes dood en die lusten geen koffie
Vader zoekt uitvluchten. Het zal wel iets zijn als 'wat er ook
gebeurt, er is altijd koffie'. Ze gelooft hem niet en dwingt tot
stoppen bij de volgende halte. Ze vindt zelf de oplossing. 'Een
doodgraver die zijn waar aanprijst'.
Postmortem of postmodern? (CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326, fax 076-200462.
Voor bezorgklachten: 076-236888.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1S 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen v.a. 1 januari 1993 (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Losse nummers: maandag t/m vrijdag 1.60; zaterdag 1.90.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472,
maandag t/m vrijdag 8.30-12.00 en van 12.30-16.00 uur.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice S 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911).
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. s
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Wie heeft de zwaarste taak:
de leraar voor een klas met
mavo-leerlingen of de
leraar in de bovenbouw
van het gymnasium? De
vraag is aan
beantwoording toe nu de
onderwijsbonden een
voorstel hebben
gelanceerd om de beloning
van leerkrachten op zijn
kop te zetten. Een
voorproefje van de
discussie.
Door Harry Coerver
DE MAVO-LERAAR moet alle
didactische trucs uit de kast
halen om zijn leerstof te kunnen
slijten. De gymnasium-leraar
daarentegen staat voor een klas
met over het algemeen redelijk
gemotiveerde leerlingen. Die
heeft dus een minder zware
taak.
Gymnasium-leraren zullen het
absoluut niet eens zijn met die
redenering. Zij benadrukken
dat er veel meer kennis nodig is
om aan een gymnasiast les te
geven dan aan een mavo-leer
ling.
Het salarisstrookje geeft voorlo
pig de gymnasium-leraar gelijk.
Die zit in een aanzienlijk hogere
salarisschaal dan zijn collega
van de mavo. De vraag is of dat
altijd zo zal blijven.
De waardering van functies in
het onderwijs is al jaren een
gevoelig gespreksonderwerp in
de lerarenkamers. De discussie
daarover blijft echter niet lan
ger beperkt tot de koffietafel
van de leraren. Het onderwerp
staat inmiddels op de politieke
agenda.
Deze week presenteerden de
vier onderwijsbonden een voor
lopig onderzoeksrapport over
functiewaardering in het onder
wijs. Kosten: 500 miljoen. Kern
van het rapport: voor de bepa
ling van de salarisschalen moet
niet langer de schoolsoort bepa
lend zijn, maar de zwaarte van
de functie.
Waarnaar moet je kijken als je
de zwaarte van de functie in het
onderwijs wilt vaststellen? Vier
criteria kunnen genade vinden
in de ogen van de bonden. De
hoogte van de noodzakelijke
opleiding en de zwaarte van de
taak zijn twee van die criteria.
Andere criteria zijn de verant
woordelijkheid die gedragen
wordt en de ingewikkeldheid
van de vraagstukken waarmee
men te maken heeft.
Gebruik van die criteria kan
betekenen dat de salarisstrook
jes over een paar jaar de taak
van de mavo-leraar even zwaar
waarderen als die van een gym
nasiumleraar.
Er zijn vele goede redenen om
de manier van salariëring in het
onderwijs eens onder de loep te
Ritzen kent het klappen van de zweep. Vorig jaar was hij ook
al bij een demonstratie van de onderwijsbonden. foto anp
nemen. Leraren die voor dezelf
de groep leerlingen staan, onge
veer dezelfde opleiding en erva
ring hebben, verdienen soms
heel verschillende salarissen.
Een onderwijzer in een Drents
dorpje verdient hetzelfde als
een leraar op een zwarte school
in de grote stad. Ook de vele
veranderingen in het onderwijs
maken een andere salariëring
meer dan noodzakelijk. Er ko
men naast de functie van leraar
steeds nieuwe functies binnen
de scholen. Het huidig systeem
is daar niet op berekend.
Ook de grotere bevoegdheden
die het duo Ritzen-Wallage aan
scholen wil geven op perso
neelsgebied, maakt een meer
flexibele beloning noodzakelijk.
Het huidig systeem houdt te
weinig rekening met onderwijs
ondersteunend en leidinggevend
personeel in het onderwijs.
Ritzen heeft al een paar keer
geprobeerd nieuwe elementen
in de salarisstructuur te intro
duceren. Dat is hem nooit in
dank afgenomen. Toen de be
windsman enige tijd geleden
suggereerde om leraren voor be
paalde vakken een hoger salaris
te geven, kreeg hij een storm
van kritiek over zich heen.
Hetzelfde gebeurde met sugges
ties om bij de beloning een
onderscheid te maken tussen
hardwerkende leraren en lera
ren die er de kantjes van af
lopen. De positie van leraren is
op dit moment compleet dicht
getimmerd. Of je je het vuur uit
de sloffen loopt of alleen het
hoogstnoodzakelijke doet, het
maakt niets uit voor je salaris of
je carrière.
Een meer marktgericht salaris
systeem waar het onderzoeks
rapport van de onderwijsbon
den naar toe wil, leidt uiteinde
lijk ook naar de individuele be
oordeling van leraren. Goede,
hardwerkende leraren stromen
in zo'n systeem sneller door
naar hogere schalen of ontvan
gen extra toelagen. Slechte en
minder ijverige leraren zullen
minder snel hogere salarisscha
len bereiken.
De bonden lijken nu bereid om
over een andere functiewaarde
ring, zeg salariëring, te praten.
Dat is niet toevallig. Tien jaar
geleden deed de toenmalige on
derwijsminister ook al een keer
een serieuze poging om het be
loningssysteem in het onderwijs
te veranderen. Toen wilden de
bonden absoluut niet meewer
ken.'
Ze voelden op hun klompen aan
dat de minister de gelegenheid
zou aangrijpen om er een bezui
nigingsronde van te maken. Op
dit moment liggen de kaart»
anders. De bonden willen (P
een nieuw salarissysteem
het algemeen salarisniveau
het onderwijs opkrikken.
Ritzen heeft de komende jarEt
ongeveer 700 miljoen
beschikbaar om de positie v
leraren te verbeteren. 58
week onderhandelen de onde>
wijscentrales en de minist
over de besteding van dat ge],
Ella Vogelaar, voorzitter vane*
grootste onderwijsbond AI
legde gisteren al een claim vat
150 200 miljoen op dat geld.
Dat bedrag is nodig om et
begin te maken met de invoe"
ring van een nieuw salarissys.
teem. Over een paar jaar n
dan nog eens pakweg 300 1
joen ergens vandaan komen
het systeem dat de bonden hei
ben uitgedokterd helemaal hu,
voeren.
Voorlopig is het nog niet zover.
De achterban van de bo
moet zich nog uitspreken over
dit onderwerp. Enig verzet
die kant is niet uitgesloten.
ker als een nieuw systeem inga
voerd zou moeten worden zon
der dat het algemene salarisni
veau verhoogd wordt, waar
bonden op hopen.
En minister Ritzen zal ook niet
enthousiast beloven dat hij dt
komende jaren opnieuw
derden miljoenen extra naar hu
onderwijs sluist voor hogere
larissen.
„De Egyptische president
Mubarak moet verdwijnen,
desnoods met geweld."
Die nauwelijks
gecamoufleerde
moord-oproep stond begin
januari in de Iraanse krant
Tehran Times. Geen
wonder dat de 'Iranitis' de
Egyptische politiek
beheerst.
Door Paul de Schipper
DE EGYPTISCHE politici zijn
doodsbang dat hun land een
tweede Algerije wordt of een
radicaal-islamitische republiek
zoals Sudan.
Aan de monding van de Nijl
speelt zich, een beetje onttrok
ken aan het oog van de wereld,
een keiharde strijd af. Het is
een strijd om het voortbestaan
van het huidige niet bepaald
democratische, maar voor oos
terse begrippen toch redelijk li
berale regime van president
Hosni Mubarak.
Bij het fundamentalistische ge
weld in Egypte vallen nu ge
middeld drie doden per week,
terwijl er vrijwel dagelijks aan
slagen plaatsvinden. Bij de py-
ramides van Gizeh gooiden vo
rige week drie mannen een bom
naar een bus met toeristen. Op 8
januari werd op dezelfde weg
een groep Duitse toeristen be
schoten.
Afgelopen weekeinde hield de
politie in Cairo en Opper-Egyp-
te vijftig militante fundamenta
listen aan. Zij hadden de op
dracht 'zoveel mogelijk politie
mannen te doden.'
Keiharde onderdrukking en
economische hervormingen zijn
de wapens van president Muba
rak. De fundamentalisten be-
Een moslim-geestelijke achter de tralies, maar dat houdt de
fundamentalisten in Egypte amper tegen. foto ap
dienen zich van mitrailleurs,
molotov-cocktails en infiltratie
in de maatschappij.
Als antwoord op de economi
sche malaise heeft Mubarak,
onder druk van het Internatio
naal Monetair Fonds (IMF) een
ambitieus hervormingspro
gramma gepresenteerd. Vroege
re staatsbedrijven worden te
koop aangeboden. Zo'n 85 pro
cent van de Egyptische produc
tie-bedrijven is daartoe onder
gebracht in 27 houdstermaat
schappijen.
Een nieuwe wet op de kapitaal
markt moet de aandelenhandel
op de beurzen van Cairo en
Alexandrië activeren. Ook zijn
er wetten uitgevaardigd die de
arbeidsverhoudingen regelen en
die het aantrekken van buiten
lands kapitaal eenvoudiger
moeten maken.
Eerder echter, dan een reorgani
satie van de gebureaucratiseer
de economie zal de verkoop van
Kodak-filmpjes en zonnebrand
olie uitkomst moeten brengen.
Egypte is wat inkomsten betreft
immers volledig overgeleverd
aan de genade van bezoekende
toeristen. Blijven die thuis dan
gaat het mis met het land', zo
wijst het nabije verleden uit.
De afgelopen twee jaar maakte
de Egyptische toeristenindus
trie een paar opmerkelijke
hoogte- en dieptepunten mee.
Na een crisis tijdens de Golf
oorlog in 1991 volgde een re
cord-omzet van 3 miljard dollar
het vorig jaar.
In het najaar van 1992 ging het
weer mis. Eerst was er de aard
beving in Cairo en vervolgens
schoten moslim-fundamentalis
ten een aantal buitehlandse toe
risten dood. De boekingen lie
pen prompt met 50 procent te
rug, terwijl het bezoekersaantal
in Luxor met 70 procent kelder-,
de.
De huidige confrontatie tussen
streng-religieuze moslims en
het 'wereldse' gezag in Egypte
is niet nieuw. Het land is de
bakermat van de in de Arabi
sche wereld zeer invloedrijke
Moslim Broederschap.
President Gamel Abdel Nasser
liet in de jaren '60 honderden
volgelingen van deze broeder
schap in het gevang gooien en
martelen. Zijn opvolger Anwar
al Sadat gebruikte de funda
mentalisten aanvankelijk als
politieke kracht om de linkse
oppositie in bedwang te hou
den.
Toen hij in 1978 de Camp Da-
vid-akkoorden tekende, het vre
desverdrag met Israël, verklaar
de de broederschap hem tot
doodsvijand. In 1981 schoot lui
tenant Khaled el Eslamboully
Sadat neer tijdens een militaire
parade. De luitenant was lid
van de radicale Tanzam al Ji
had, (de Organisatie van de
Heilige Oorlog).
Mubarak heeft een groot aantal
maatregelen genomen om het
opkomend fundamentalisme te
bestrijden.
Mobilisatie van een politie
macht van 3000 man in Boven-
Egypte, waar de fundamentalis-
men hun belangrijkste wortels
hebben.
Arrestatie en marteling van
iedereen die verdacht wordt van
fundamentalistische sympa-
thiëen, waarbij familieleden
niet worden ontzien.
Het onder direct toezicht van
de staat stellen van alle mos
keeën.
Burgers die verdacht worden
van terrorisme berechten voor
militaire tribunalen.
Grootscheepse razzia's in
wijken van Cairo waar het fun
damentalisme veel aanhangers
heeft.
In Egypte zijn drie fundamenta
listische organisaties actief:
El Gama'a el Islamiyya. (de
Islamitische Groep). De groep
werkt met een celstructuur en
beoogt het met geweld uitroe
pen van de islamitische staat.
Spirituele leider is de blinde
Omar Abdel Rahman die zijn
volgelingen leidt vanuit het vei
lige New York.
Een tweede groep, de Jihad,
denkt op lange termijn en houdt
zich sinds het 'succes' van de
aanslag op Sadat vooral bezig
met het recruteren van aanhang
binnen de Egyptische strijd
krachten. In 1986 zag de Egyp
tische generale staf zich ge
dwongen een hele brigade te
ontmantelen omdat die
treerd was door Jihad-aanhan
gers.
El Akhwan el Muslimoo
tenslotte is de best
seerde groep en heeft een sterkt
legale financiële basis. In tegen
stelling tot de Jihad en de
mitische Groep verwerpt El Ak
hwan de gewapende oppositie
De organisatie stelde kandida
ten bij recente verkiezingen.
De Egyptische autoriteiten
doodsbang voor een Algerije-ef-
fect, verboden El Akhwan
eén partij op te richten. Ni
richt de organisatie zich op he;
mobiliseren van aanhang
vakbonden, op universiteiten,
en in politieke partijen en mos
keeën. Dat gebeurt volgens
model dat in het zuidelijke
buurland Sudan succesvol
toegepast door het in Khartoum
regerende Nationaal Islamiti
sche Front.
Hoe sterk 'de Egyptische over
heid staat in haar strijd
het fundamentalisme is ondui
delijk. De geschiedenis van de
Islam in Noord-Afrika belooft
wat dat betreft niet veel
Al sinds het eerste verschijnen
van de moslim-legers is de Is
lam er de motor geweest van
politieke veranderingen.
Het FIS in Algerije is er hel
meest recente voorbeeld van.
Het is een immer terugkerende
dynamiek van opkomende lei
ders die de massa mobiliseren
en hun voorgangers verwijten
dat ze afdwalen van Gods
en de Koran ondergeschikt
ken aan wereldse luxe.
Voor lieden die er zo over c
ken is het adopteren van V
terse, economische waarden
als Mubarak dat doet, een abso
lute doodzonde, waarbij maai
één radicaal-islamitisch ant
woord past.
Onwrikbaar staat hij op de dijk,
de knoestige, weerbarstige kop
schuin omlaag. De democratie
is in gevaar. Golven van gekon
kel en gesmoes dreigen bressen
te slaan in de bescherming die
de burger moet behoeden tegen
verdrinken in machtspolitiek.
Ad Kaland heeft de zandzakken
klaar. Elke dreigende bres pro
beert hij meteen te dichten.
Ademloos volgen verslaggevers
de strijd van deze kranige
Zeeuw.
Ad Kaland. Na de legendarische
WD'er Harm van Riel zijn er
weinig leden van de Eerste Ka
mer, die zo bekend zijn gewor
den. Wie in Nederland kent Ger
Schinck, Wim de Boer, David
Luteyn of Jan Vis? Toch zijn het
respectabele voorzitters van een
fractie in de kleinste kamer der
Staten-Generaal. De lijst van
vijfenzeventig leden meldt maar
enkele bekende namen. Zoals
die van Piet Steenkamp, archi
tect van het CDA. Of Edo Spier,
architect van gebouwen. De cri
minoloog Peter Hoefnagels,
hooggeleerd adviseur in echt
scheidingen, duikt ook weieens
op in de media. Oud CNV-voor-
zitter Harm van der Meulen
zinkt er langzaam weg in de
vergetelheid.
Twee partijvoorzitters (van
WD en CDA) zitten ook in de
Senaat, samen met een paar
oud-kabinetsleden, onder wie
Gerrit Braks (landbouw en vis
serij) de bekendste is. Na een
smadelijke, gedwongen aftocht
is hij nu voorzitter-tegen-wil-
en-dank van de KRO. Zijn hoop
is gevestigd op de post van
commissaris van de koningin in
Limburg. Maar geen van allen
hebben ze hun bekendheid te
danken als lid van de Eerste
Kamer.
CDA-fractievoorzitter Ad Ka
land is een heel ander geval.
Jarenlang bestierde hij als pro
vinciebestuurder Zeeland met
vaste hand. Pas in 1977 dook hij
op vanachter de dijken en dam
men van het eilandenrijk en
werd hij lid van de Eerste Ka
mer. Maar zijn opmars naar
opschrijfboekjes, televisiecame
ra's en microfoons begon pas
goed toen hij fractievoorzitter
werd.
Vandaag zal Ad Kaland weer
van zich laten horen. Zijn frac
tie wil huiseigenaren wat min
der belasting laten betalen.
Maar het kabinet voelt daar
absoluut niets voor. De zoveel
ste botsing tussen de CDA-se-
natoren en de ploeg van partij
genoot Lubbers.
Bij elk conflict regent het be
spiegelingen, waarin Kaland
wordt afgeschilderd als een
lastpak, een zeur, een dwarslig
ger, een ijdeltuit, een bemoeial.
Waarom laat hij de 'echte poli
tiek' niet over de Tweede Ka
mer? Met zo'n opstelling hoef je
bij Kaland niet aan te komen.
En waarom ook? Wat doet die
man eigenlijk verkeerd? Hij zit
daar toch om het kabinetsbeleid
te controleren en om te kijken
of de dames en heren van de
Tweede Kamer geen steekjes
hebben laten vallen. „Als er bij
jou op het erf iets niet pluis is,
begint de waakhond te blaffen",
zegt Kaland weieens tegen zijn
agrarische provinciegenoten.
Kijk, als Kaland het land op z'n
kop wil zetten is het wat an
ders. Wanneer de CDA-opper-
senator zou gaan pleiten voor
het opheffen van het vrouwen
kiesrecht, het stoppen met
openbaar onderwijs of het af
schaffen van de Bijstandswet,
tsja, dan is er reden tot oprechte
zorg. Maar wie kan er nu hard
maken dat de man niet wordt
voortgedreven door een oprech
te, dwangmatige zorg over de
kwaliteit van de democratie.
Kaland heeft twee maal in zijn
leven zijn geboortegrond Wal
cheren overstroomd zien wor
den, in 1944 en 1953. De drei
ging en vernietiging die daar
van uitgaan, kunnen een mens
voor het leven tekenen. Als er
dan in de politiek nieuwe gol
ven op de dijken dreunen sta je
toch weer klaar met je zandzak
ken! En of die golven dan Lub
bers, Kok, Simons, De Vries of
Brinkman heten, doet er niet
toe. De dijk moet dicht blijven.
Wat ze Kaland binnen het CDA
vooral kwalijk nemen is dat hij
het spel niet meespeelt. Dat hij
zo openlijk laat weten dat hij
het soms maar niks vindt waar
de top van die partij met bezig
is. Zoiets doe je niet in het
CDA. Ook al weet je van niks, je
doet net of je van alles op de
hoogte bent. Tweede-Kamerle
den van die partij zijn daar
vaak erg goed in.
Maar Ad Kaland werkt zo niet.
Die zegt recht voor z'n raap wat
hij van iets vindt. En komt dan
regelmatig in botsing met
Kaland ...kabinetsbeleid controleren...
Z.P.H. Lubbers. En Zijne Poli
tieke Hoogheid is nu eenmaal
de baas. De CDA'ers in de
Tweede Kamer noemen hem De
Grote Baas. Met hoofdletters.
En dat is meer dan alleen maar
cynisme. Er is tenslotte ook al
een kroonprins. Nederland
dreigt zo langzamerhand een
autocratie te worden, met
Z.P.H. Lubbers nu aan het be
wind en Z.P.H. Brinkman
straks. En wie van de hofhou
ding zijn stem durft te verhef
fen wordt, ingesmeerd met pek
en veren, door de straten ge
voerd, belachelijk gemaakt.
Als dat zo doorgaat moet Wil-
lem-Alexander straks nog een
FOTO ANP
dt
staatsgreep plegen om op,
troon te kunnen komen.
De Tweede Kamer bespreek'
deze week de wet gelijke behan
deling en rondt de discussie van
vorige week over de gemeente
lijke administratie af. Verder
komen aan de orde de verzelf
standiging van het ABP, 1>®
'meisj esbeleid'bedrij fsleven en
beroepsonderwijs en de pos®'
van illegalen. Ongetwijfeld w
ook de toekomst van DAF aan
de orde komen. De Eerste Ka
mer gaat zich na de slemmW
over het huurwaardeforfe'
vandaag bezig houden met
begroting van Economische Za
ken. Illustratie Mat Bijnden
de stem
yan onze redactie binnenland
Roermond - De Venlose politie
heeft gefaald bij de arrestatie van
de Turk H. Köksal (32).
nat concludeert de Roermondse offcier
van justie mr. Zeyl na een onderzoek
door de rijksrecherche.
De man werd in de nacht van 6 op 7
ianuari aangehouden omdat hij dron
ken achter het stuur zou zitten. Daarbij
werd geweld gebruikt dat bij nader
inzien 'buiten alle proportie' was. Kök
sal is op 8 januari in het ziekenhuis aan
een hersenbloeding overleden.
Volgens Zeyl gingen zeven ambtenaren
Van onze Haagse redactie
Markelo - Het draagvlak onder
maatregelen uit te voeren slinkt n
Vele duizenden veehouders ma
(Milieubeheer) gisteravond op ee
eenkomst in Markelo duidelijk d
de Haagse wetten en regels nog la
Volgende maand publiceert de
Rabo-bank een onderzoek waar
uit blijkt hoever het vertrouwen
van de agrarische sector in de
politiek is geslonken.
De boeren zijn met name boos
op de milieubeweging die door
een lacune in de wet via de Raad
van State hinderwetvergunnin
gen van veehouders laat vernie
tigen.
Vijfduizend agrariërs verzamel
den zich gisteravond in disco
theek Dieka van de Kruusweg
net buiten het dorp Markelo.
Vele honderden boeren moesten
via videoschermen en luidspre
kers de bijeenkomst volgen op de
Utrecht - In alle instellingen
voor inseminatie met donorzaad
is het aantal spermadonoren
sterk teruggelopen.
Daardoor zijn de wachtlijsten
voor kinderloze stellen enorm
gestegen: van voorheen drie tot
zes maanden tot nu gemiddeld
één tot twee jaar. Daarmee is de
vrees uitgekomen dat er nauwe
lijks zaaddonoren overblijven nu
in een wetsvoorstel over insemi
natie de anonimiteit van de do
nor niet langer is gegarandeerd.
De Nederlandse Vereniging voor
Obstetrie en Gynaecologie en de
Nederlands-Belgische Vereni
ging voor Kunstmatige Insemi
natie overhandigen vandaag een
rapport over deze problemen
aan de Tweede Kamer.
Beide verenigingen roepen daar
in op om hun alternatieve voor
stel nog eens heel goed te bekij
ken. Dat houdt een tweesporen
beleid in waarbij de ouders en
donoren kunnen kiezen voor wel
of geen anonimiteit.
In het wetsvoorstel van Justitie
en Volksgezondheid, dat nog
steeds bij de Raad van State ligt,
wordt de bestaande praktijk van
anonimiteit van de zaaddonor
doorbroken-. Een stichting zou
alle gegevens moeten gaan behe
ren maar krijgt tevens de be
voegdheid te beslissen dat een
donorkind, ook zonder toestem
ming van de donor en zelfs tegen
diens wil, in geval van 'zwaar
wegende belangen' toch gege
vens over de donor krijgt. Verder
kunnen kinderen vanaf twaalf
jaar bepaalde gegevens van de
donor (uiterlijke kenmerken en
karakteristieken) inzien.
MINISTER ANDRIESSEN van Economl
nieuws te branden. De zakenman in f
te hebben met het saneren en laten]
industriereuzen, dan met het maken
ministerie.
Die bezigheden verhinderen hem ech
regelmaat opmerkingen te plaatsen
mstrijken. Er is geen maatschappelijk
van kernenergie, maar Andriessen b
onvermijdelijk zit aan te komen. Bij f
met dat standpunt niet, maar het
collega's is al milder aan het worden.
Een andere gevoelige kwestie betreft
oe Waddenzee. Een aantal weken
Duwerkerk van Groningen te kennen
geval bespreekbaar moest worden
natuurbeschermers vielen over Ouv
Alders (Milieu) wist niet hoe snel h
verbod op boringen, dat per 1 januar
zal worden verlengd,
wlinister Andriessen heeft zich vierk
Aiders opgesteld. Volgens Andriesser
economische situatie Nederland de e
met missen. Bovendien zegt Andries:
oels milieuvriendelijke boortechnieker
ivret zijn opmerkingen heeft de bew
zoken zich tot vijand gemaakt van ee
met de Waddenzee. Dat unieke nati
bewaakt en beschermd te worden, m
°at een verbod op gasboringen v
geiden. Wanneer de nieuwste boortei
natuur wordt aangetast, moet dat voc
Jn °m een nieuwe afweging te make
park
centi
Vert(
lieub
digd
kenc
Somi
in de
mem
gens
eenk
milie
wore
Mini
boert
dat
plaat
derer
Nede
Aide
enke
ren
niet
moei
veel
doek
2000
is ve
De
niet
derw
pard
allee
die
de a
vee
alsnc
aann
De v
hard
anno
uitstt
jaren
door
stape
zettii
lieuv
waar
afnee
De k
lijk
delij
geno
Het
dem
niste
riërs
belai
met!
Aide
bode
schil
deb
De
op
tege:
geen
kent
groö
de b
