Weinig animo voor WK-schaken
'Ik kan iedereen
recht in de
ogen kijken'
zekeringen
Aan het eind van de regenboog schittert klatergoud
ice (M/V)
SPORT
Laatste loodjes bij TOP wegen voor trainer Piet Schrijvers niet zwaar
argt het team van
jle service,
i Opel en het
k, Cadillac,
Beheer zoekt
I Lathouwers Den
amen met uw
Imogelijkheid dat u
altijd klaar,
i visie en élan en kunt
tn alle niveaus.
commerciële ervaring
I bereid daarnaar te
|roek van
i een CV) kunt u
I Overveld - opgericht
lies met
Is lid van de OAWS.
llanten van Zilveren
ons totale produkten
liverse servicekantoren
ij dan ook op zoek naar
rlenende instelling
over
au;
Is schriftelijk;
kunt u binnen
irsoneel Organisatie.
jk. Telefoon 01719 - ?0911
DE STEM
ZATERDAG 6 FEBRUARI 1993
Gari Kasparov.
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
San Lorenzo el Escorial (anp) - Bij zijn vertrek naar
Spanje leefde Jan Timman in de veronderstelling dat
winnen van Short veel minder zou opleveren dan
verliezen van Kasparov.
Maar het begint erop te lijken
dat de pot aan het einde van de
regenboog heel wat klatergoud
;al bevatten. De winnaar Tim-
man - Short in El Escorial krijgt
wals bekend 225.000 gulden
plus de premie van 250.000
Zwitserse franken die een com
puterfirma beschikbaar stelde.
Over wat er te verdienen valt bij
de WK-match is nog niets te
zeggen. In het armenhuis aan
zijn eindje komen zoals met
Steinitz rond de eeuwwisseling
gebeurde, zal de nieuwe wereld
kampioen niet overkomen maar
dat de miljoenen over straat zul
len rollen, lijkt evenzeer on
waarschijnlijk.
De hausse in de schaakhonoraria
is alweer voorbij en er zijn maar
enkelen die volop daarvan heb
ben geprofiteerd. Kasparov en
Karpov, Bobby Fischer en uiter
aard ook Boris Spasski. De
Fransman reist wekelijks naar
Belgrado om zijn verliezersaan
deel van een miljoen dollar in
deeltjes over de grens te bren
gen. Als verliezer is hij zo'n
succes dat hij het nu maar tegen
Judit Polgar mag opnemen.
Florencio Campomanes: „Ik
ben altijd een man met een
vooruitziende blik geweest.
FOTO AP
Klad
In de matches om het wereld
kampioenschap zit echter de
klad. Los Angeles dat de prijzen
tot en met 12 miljoen gulden -
de grootste prijs uit de schaak
geschiedenis - had willen opsie
ren, heeft zich teruggetrokken.
Pogingen de match elders onder
te brengen, zijn mislukt. Rabat
(Marokko), dat een nog hoger
bod had uitgebracht dan de me
tropool aan de Amerikaanse
westkust, trok zich beledigd te
rug nadat Kasparov had laten
weten niet te zullen schaken in
een land waar de mensenrechten
worden geschonden. Toronto en
Hamilton konden de vereiste
bankgarantie niet op tafel leg
gen.
In armoede heeft de wereld
schaakbond nieuwe gegagdigden
opgeroepen zich voor 8 februari
te melden. De belangstelling is
niet bijster groot. Schaken doe
je, het is niet iets waar je naar
kijkt. Wie daaraan twijfelt moet
naar San Lorenzo el Escorial
komen. Het actieve gemeentebe
stuur organiseerde ter gelegen
heid van Timman - Short meni
ge simultaanseances en toer
nooien voor jong en oud. Het
speelt zelfs met de gedachten
van het schaken een officiële
studierichting te maken op de
universiteit. Maar maandag bij
aanvang van de tweede partij
tussen Timman en Short hadden
welgeteld twee toeschouwers
plaatsgenomen op de pluche
stoeltjes van het sfeerrijke thea
tertje Real Coliseo Carlos in en
werden over de gehele dag wel
geteld vijftien toegangskaarten
verkocht. Aan een passe-partout
voor alle (waarschijnlijk) veer
tien partijen heeft nog niemand
zich gewaagd. Dat kost 160 gul
den zodat eenvoudig uit te reke
nen is dat bij hooguit veertien
partijen iemand die elke dag en
entreekaartje van acht gulden
koopt aanzienlijk goedkoper uit
is.
Amsterdam
FIDE-voorzitter Florencio Cam
pomanes hoopt uiteraard op be
langstelling vanuit de woon
plaats van de beide kandidaat
uitdagers; Amsterdam en Lon
den. Amsterdam kan hij verge
ten. Timman schaakt bij wijze
van spreken liever op de noord
pool dan in de Stadsschouw
burg. Mocht Short winnen, dan
heeft Londen waarschijnlijk te
weinig tijd een serieus bod uit te
brengen. In de rest van de we
reld bestaat weinig belangstel
ling voor iets dat zo langademig
is als het WK schaken.
De laatste match tussen Kaspa
rov en Karpov nam drie maan
den in beslag. Bovendien heeft
Kasparov laten weten dat de
komende tweekamp eigenlijk
niets voorstelt. Short en Timman
zijn in zijn ogen te zwak om zich
druk over te maken. Daarom
heeft hij ook afgewezen dat de
tweekamp over twee steden
wordt uitgesmeerd zoals in 1990
met New York en Lyon gebeur
de. Dan zou immers geen spon
sor te vinden zijn voor het twee
de gedeelte van de match. „Dat
is wat cru gezegd, maar het is
wel een reëele inschatting van de
stand van zaken", vindt de Brit
se grootmeester Raymond
Keene. „Het maakt niets uit wie
uitdager, wordt. Short of Tim
man. Kasparov wint met een
verschil van minstens vier pun
ten."
Waar zullen we het nog voor
doen, zal menig kandidaatorga
nisator zich afvragen. De wereld
zit niet meer te wachten op één
man die de kruistocht predikt
tegen het communisme zoals Fi
scher in 1972 deed. Het commu
nisme is gevallen. Kasparov kan
zich allang niet meer voordoen
als een aanhanger van perestroj
ka. Ontdaan van alle ideologi
sche rimram biedt de strijd om
het wereldkampioenschap niet
zo heel erg veel. De hele cyclus
van interzonetoernooien, kandi
datentoernooien en tweekampen
lijkt aan een grondige revisie
toe. Zelfs de manier waarop ge
schaakt wordt. Wat al blijkt uit
het feit dat de traditionele toer
nooien overgaan op rapidschaak:
gevechten die kort, flitsend en
meer eigentijds zijn.
In plaats van als eerste ziet de
FIDE dat als laatste in. De orga
nisatie is gedwongen geweest het
prijzengeld dat bij de komende
WK-match minimaal moet wor
den gegarandeerd terug te bren
gen tot twee miljoen dollar.
Ruim onder de 3,1 miljoen dollar
dus van de vorige titelkamp tus
sen Kasparov en Karpov. Dat
betekent niet alleen dat Kaspa
rov en zijn uitdager de buikriem
moeten aanhalen maar ook de
FIDE zelf.
De wereldschaakbond mag aan
spraak maken op 8,5 procent
van het prijzengeld en dat is nog
slechts de helft van wat er vroe
ger werd afgedragen. De andere
helft gaat naar de grootmeester
sorganisatie GMA. Voor dat deel
heeft zich overigens ook een
concurrent gemeld; een groepje
grootmeesters dat zich rond de
uit de GMA weggelopen Kaspa
rov heeft gevormd.
Probleempje
Campomanes heeft dus alle re
den de toekomst met bezorgd
heid tegemoet te zien. Maar zo
zit de Filippijn niet in elkaar.
„Niets aan de hand", wuifte hij
deze dagen alle opdoemende
problemen weg. „De wereldeco
nomie gaat up en down maar wij
blijven. Er zullen zich de komen
de dagen heus nog wel twee a
drie kandidaten melden." Er is
volgens hem alleen sprake van
een technisch probleempje. Bij
de overeenkomst die hij destijds
met Bessel Kok van de GMA
sloot, werd vastgelegd dat alleen
de algemene vergadering het
recht heeft het advies van de
expertcommissie (bestaande uit
twee vertegenwoordigers van de
GMA, twee van de FIDE en
Kasparov zelf) over te nemen of
af te wijzen. Maar dit jaar ko
men de leden niet bij elkaar.
Het voorstel is dat het dagelijks
bestuur die bevoegdheid over
neemt en daarmee zit Campoma
nes weer pal naast de kassa. „Ik
ben altijd een man met een voor
uitziende blik geweest", stelde
hij vergenoegd vast. Als ik mij
door de berichten in de krant
had laten leiden, zou ik zes jaar
geleden al hebben moeten aftre
den." Uit die woorden mag men
overigens niet afleiden dat de
voorzitter zich met lijm op zijn
stoel heeft laten vastplakken.
„Presidenten zijn niet meer dan
passanten. Het is de wereldorga
nisatie die gekoesterd en uitge
bouwd moet worden. Het zou
fijn zijn als journalisten zich
daar ook meer verantwoordelijk
voor zouden voelen." Overigens
heeft op dat moment nog slechts
één stad laten weten echt geïnte
resseerd-te zijn in de organisatie
van de WK-match. Al zou die
dan moeten verhuizen van au
gustus naar eind september. Dat
is Barcelona. Kasparov heeft
burgemeester Maragall al per
brief laten weten graag naar de
Catalaanse hoofdstad te zullen
komen.
Vol ambities ging Piet Schrijvers anderhalf jaar
geleden bij TOP aan de slag. In een tijdsbestek van
enkele seizoenen zou hij van het amateurclubje aan
de Hescheweg in Oss een volwaardige eerste divisie-
dub gaan maken. Het liep echter anders. Eind juni
scheiden de wegen van de Osse vereniging en de
oefenmeester uit Ermelo. Schrijvers begint aan zijn
laatste loodjes bij TOP. En die wegen volgens hem
niet al te zwaar.
Door Dorien Baaijens
Oss - De middagtraining
werkt Piet Schrijvers nog met
evenveel plezier af. Hij dolt
wat op het veld met de spe
lers Danny Hesp, Neil Henry,
Robert van der Weert en Ray
mond Koopman.
«Hoe wil je de ballen dèn heb
ben?", roept hij met het bekende
hese stemgeluid naar Robert van
der Weert wanneer die voor de
zoveelste keer een bal over het
doel heen maait. „Nou Hesp, een
mooiere voorzet kan echt niet."
«ft heb er echt nog steeds ple
zier in", probeert Schrijvers enig
ongeloof weg te nemen. „Anders
had ik er allang het bijltje bij
neergegooid. Dat komt vooral
door de spelersgroep. We zijn op
oen goede manier bezig. Ik heb
er alle vertrouwen in. Lekker
doorwerken en kijken hoever we
n°g kunnen komen. Dat is in
mijn belang, want met goede
resultaten kan ik mijn gelijk be
wijzen. Maar het is oök vooral in
nnn belang. Kijk, mijn kop is
gevallen, de volgende koppen die
gaan rollen zijn die van spelers.
u is het de periode dat er
contracten verlengd moeten
gaan worden of te verdienen
zijn."
Nattigheid
Maar dat zijn contract niet ver
engd zou worden, kwam Schrij-
ers toch wel koud op zijn dak
allen. „Na het duel met De
raaf schap vroeg Henk de
'mrjn (voorzitter van TOP) of ik
maandagavond na de training
even tijd had. Ik vermoedde toen
nog niets. Toen ik 's maandags
echter vroeg of het te maken had
met de selectie liet hij weten dat
het iets persoonlijks was. Ja,
toen voelde ik nattigheid. In de
bestuurskamer is me verteld dat
mijn contract niet verlengd zou
gaan worden. Voor mij was het
een volslagen verrassing."
'Het onvoldoende neerzetten van
prestaties' luidde de officiële le
zing waarom Schrijvers na dit
seizoen niet mag blijven. Verder
ging de uitleg niet. In de wandel
gangen viel te beluisteren dat
het TOP-bestuur en de sponsors
zich hadden gestoord aan uitla
tingen van Schrijvers in de me
dia. Met name over het 'Osse
kliekje', gevormd door Ruud van
Lith, Perry Keurentjes en René
van Outvorst. Jongens die bij de
amateurclub TOP successen
boekten en in het eerste betaald
voetbalseizoen ineens op de re
servebank belandden. Schrijvers
wordt het nu verweten dat het
TOP na hun vertrek nauwelijk
beter vergaat.
Geen moordkuil
„Tja, je gaat dan natuurlijk bij
jezelf te rade wat er goed of wat
er fout is gegaan. Ik weet ook
dat ik iemand ben die van zijn
hart geen moordkuil maakt, dat
ik er weieens iets ongenuanceerd
uitfloep. Daarvoor ben ik ook op
mijn vingers getikt. Dat is me
vorig jaar toen mijn contract wel
werd verlengd ook gezegd. Dat
ik meer moest letten op wat ik in
de pers zei. En dat kliekje. Dat
Piet Schrijvers:
iedereen uit."
„Als we twaalfde of hoger eindigen, lach ik
FOTO ANP
was vorig jaar. In ieder huwelijk
zijn weieens conflicten. Uitspra
ken die ik toen over bepaalde
spelers in de pers deed, heb ik
vantevoren ook tegen die jon
gens zelf gezegd. Ze wisten het.
Dit seizoen heeft echter niemand
me kunnen betrappen op nega
tieve uitlatingen. Ik heb, dacht
ik, TOP goed gepromoot."
„Zelf heb ik sterk het gevoel dat
ik plaats moet maken, Ik ver
moed dat ze bij TOP al iemand
anders op het oog hebben",
plaatst Schrijvers enige vraagte
kens bij zijn aanstaande vertrek,
zonder namen van kandidaten te
willen noemen. „Persoonlijk was
ik nog graag een jaar door ge
gaan. Mijn voorbeeld is altijd
RBC geweest. Stap voor stap
vooruit."
„Vorig seizoen was een pionier
jaar. Dit seizoen is de twaalfde
plaats het doel. En in het derde
jaar zou plaats acht haalbaar
moeten zijn. In vier jaar tijd zou
TOP dan uitgegroeid zijn tot een
volwaardige eerste divisieclub
waarmee rekening kon worden
gehouden. Ik heb in twee jaar
tijd hier iets opgebouwd. Maar
ik heb nu wel het onbevredigen
de gevoel dat ik dat laatste stuk
je niet heb mogen afmaken. En
dan kun je je wel kwaad maken.
Maar dat helpt toch allemaal
niet. Het is de beslissing van het
bestuur. Als we aan het einde
van dit seizoen als achttiende
eindigen, is het simpel en duide
lijk. Maar worden we twaalfde
of nog hoger dan lach ik wel
iedereen uit."
Tweede keer
Voor Schrijvers wordt het de
tweede keer in zijn carrière als
trainer dat het misloopt bij een
club. In 1988 werd hij met veel
tam-tam bij het inmiddels ter
ziele gegane Wageningen bin-
In 1990 bezocht Piet Schrijvers Made waar hij de plaatselijke jeugd leerde koppen.
nengehaald om daar nauwelijks
een jaar later weer te worden
uitgekotst. „Bij Wageningen ben
ik inderdaad als een olifant door
een porceleinkast gegaan. Maar
ze hadden me ook binnen ge
haald om professioneel te werk
te gaan. Je stelt je dan ook
anders op. Als je iets professio
neel moet aanpakken, moet je
niet verder dan drie tellen, maar
eerder je mond open doen. Bij
TOP heb ik me echter aan de
omstandigheden aangepast. Hiei
heb ik op sommige momenten
weieens tot twintig geteld. Bij
TOP ben ik ook niet op staande
voet ontslagen. We gaan gewoon
aan het einde van het seizoen uit
elkaar."
Bang dat clubs vanwege dit ver
leden niet op zijn persoon zitten
te wachten, is Piet Schrijvers
niet. Hij is ervan overtuigd dat
er spoedig een nieuwe werkgever
bij hem zal aankloppen. „Het
stempel van keeperstrainer is
natuurlijk het eerste wat je nu
weer krijgt op geplakt. Ik ken
veel keeperstrainers die nooit
verder zijn gekomen dan dat. Ik
heb echter niet voor niets al mijn
trainerdiploma's gehaald. Van
het trainen van keepers alleen
kun je in Nederland ook niet
bestaan. En ik heb toch een
gezin te onderhouden. Op mijn
vijftiende was ik al van school.
Ik heb weinig andere mogelijk
heden dan de voetballerij."
„Even thuiszitten is mooi, maar
het moet niet te lang duren. Ik
heb nog altijd die droom dat ik
het succes wat ik heb bereikt als
keeper ooit zal evenaren als trai
ner/coach. Ik hoop in ieder geval
op een clubje waar ik weer full-
FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
time kan werken, waar ik 's
morgens en 's middags kan trai
nen. En de kennis die ik bij TOP
heb opgedaan, neem ik weer
mee. Ik heb die club toch rede
lijk mee van de grond geholpen
in het betaalde voetbal. Na het
pionierjaar hebben we betere
spelers gekregen, zijn we beter
gaan voetballen en komt er ook
meer publiek kijken. Ik kan ie
dereen recht in de ogen kijken.
Ik heb er naar eer en geweten
het beste van proberen te ma
ken. En dan sta je toch sterk."
