'Toverformule' RSV handicap voor bedrijven in nood
OVERIGENS
'Wat moet die tankcommandant in de burgermaatschappij'?'
Hoopjes van 37,3 miljoen beesten vormen een hele (mest)berg
DE STEM E
Vakbeweging
Dekens,
voedsel,
whatever
Wip
Subsidie en Ph
ACHTERGROND
Al
DE STEM-
Bedreigde beroepsmilitair wacht op aantrekkelijke afvloeiingsregeling
O
Alders komt
veehouderij
met noodwetje fn\
DE STEM
DINSDAG 2 FEBRUARI 1993
*J DE STEM
IEDEREEN van een zeke
re leeftijd zal zich wel
kunnen herinneren waar
hij was of wat hij deed toen
hij voor het eerst van de wa
tersnood hoorde.
Ik bevond mij aan boord van
mijn schip, in de marinehaven
van Willemstad, Curasao. Het
zal tegen de middag zijn ge
weest, we hadden ons net aan
de bakstafel geschaard voor
de wekelijkse rijsttafel, toen
de telegrafist van de wacht de
plaatselijke radiozender aan
sloot op de scheepsomroep.
Dat eerste bericht deed me
niet zo veel. Wat wist ik van
de dodelijke risico's van het
water? Niets en ik wist mijn
familie hoog en droog op het
Brabantse klapzand.
In de loop van de middag
echter ontstond er een ge
spannen sfeer aan boord.
Veel bemanningsleden woon
den op plaatsen die wèl door
dijken moesten worden be
schermd. Het was toen nog
niet zo dat je, wanneer je
ongerust was over familie,
even vanaf de andere kant
van de Atlantische Oceaan
naar huis kon bellen, voorop
gesteld dat ze daar al telefoon
hadden.
De hele nacht van zondag op
maandag door zonden de te
legrafisten om het uur de ra
diobulletins door via de
scheepsomroep. Elk uur werd
je zo gewekt en elk uur bleek
het dodental te zijn gestegen.
En er vielen ook steeds meer
namen van getroffen plaatsen.
De volgende morgen voeren
we uit naar de als een onaf
zienbare groentesoep met
drijvend zeewier gevulde Sar-
gassozee voor een oefening
met de Amerikaanse marine.
Die oefening eindigde het
weekend daarop in Norfolk,
Virginia.
Grasduinend in de herdenkin-
sartikelen, gewijd aan de wa
tersnood, in de diverse kran
ten van zaterdag werd ik ge
troffen door de woorden van
een Raamsdonksverenaar:
„Op zulke momenten zie je
hoe mensen in elkaar zitten.
Iedereen had ineens water
binnengehad en stond voor
aan."
De geïnterviewde heeft het
dan over de 'troep' bij het
uitdelen van hulpgoederen.
Die woorden deden me weer
aan matroos G. denken. Voor
de televisie was de waters
nood in Nederland al weer
oud nieuws toen wij in Nor
folk, Virgina arriveerden,
maar de bioscoopjournaals
hadden er dat weekend uitge
breide reportages over.
Herkenbaar als we waren aan
onze uniformen werden we
regelmatig aangeklampt door
vriendelijke Amerikanen, aan
wie wij moesten uitleggen hoe
dat zat met dijken en water
peil. De watersnood leverde
verreweg de meesten van ons,
of onze families nu getroffen
waren of niet, een uitnodiging
op om een middag of avond
door te brengen met een
Amerikaanse familie.
Wat veel Amerikanen ook
deden was hulp aanbieden.
We moesten maar zeggen wat
onze families nodig hadden -
dekens, voedsel, whatever -
en ze zouden het opsturen.
Matroos G. maakte er een
soort business van. Matroos
G. kwam uit een deel van het
land dat beslist niet kon zijn
ondergelopen. Niettemin had
hij in een bar al de ergernis
gewekt van zijn maten door
met dramatische verhalen
verschillende Amerikanen
hulpaanbiedingen voor thuis
te ontlokken.
Toen hij die avond aan boord
terugkeerde en pochte dat hij
wel minstens zes Amerikanen
hulp had afgetroggeld, heb
ben twee
ruwe - bolster - blanke - pit
-types matroos G. eens even
in het openbaar onder handen
genomen. Ik heb me veel la
ter nog wel eens afgevraagd
of ex-matroos G. misschien
nog altijd sliep onder een in
1953 uit Amerika opgestuur
de deken.
„Ik ben Amsterdammer en ik spaar voor een fiets", verklaart een
volkse, joviale stem in de Ster waarom hij Shell-waardezegels
spaart. De benzinegigant wil origineel zijn en zo zijn waren
aanprijzen.
Het is vergeefse moeite. Een paar seconden ervoor is immers al een
ander aan het woord geweest. Een voorzitter van een speeltuinver
eniging en die zegt te sparen voor een nieuwe wip. De vette knipoog
die bij deze jongens-onder- mekaar-dubbelzinngheid past, is bijna
te horen.
Is er niemand bij Shell die het reclamebureau heeft durven zeggen
dat automobilisten niet allemaal van die rondborstige types zijn die
wel van een geintje houden? Of ziet de geërgerde luisteraar het
verkeerd en heeft hij geen gevoel voor humor? (CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 /Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326, fax 076-200462.
Voor bezorgklachten: 076-236888.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen v.a. 1 januari 1993 (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Losse nummers: maandag t/m vrijdag 1.60; zaterdag 1.90.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472,
maandag t/m vrijdag 8.30-12.00 en van 12.30-16.00 uur.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911).
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
o>
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. i
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Een stormloop op de
arbeidsbureaus.
Beroepsmilitairen die zich
massaal gaan inschrijven
voor een andere baan. Je
zou het verwachten na de
onheilstijding in de
Prioriteitennota van
defensieminister Ter Beek
over de inkrimping van de
krijgsmacht. Toch is het
tegendeel waar.
Door onze redactrice
Marja Klein Obbink
„OP DIT MOMENT merken we
nog niks van een zekere toeloop
van militair personeel", zegt W.
Fase, waarnemend directeur
van het arbeidsbureau in
Roosendaal.
„Het is hetzelfde beeld als al
tijd", aldus zijn collega Schoen
makers van het RB A in Breda,
waar vijf arbeidsbureaus in die
regio onder vallen. En bij het
RBA in Tilburg, met als speer
punt van de reorganisatie de
Willem Il-kazerne hebben 'en
kele rij-instructeurs en chauf
feurs' zich aangemeld. „Maar
daar blijft het bij", zegt RBA-
medewerker M. Didden. „Nee,
van eventuele nieuwe ontwik
kelingen op de basis in Gilze-
Rijen merken we helemaal
niks".
Zeker vijftienhonderd banen in
de krijgsmacht staan op de
tocht, maar de Nederlandse sol
daat komt niet in actie. Hij
wacht. Op een nieuwe, zeer
aantrekkelijke afvloeiingsrege
ling bijvoorbeeld. Of op een
andere functie in het leger.
„Want wat moet een tankcom
mandant in de burgermaat
schappij", illustreert ACOM-
bestuurder Jaap Scheeres de
onmacht van de Nederlandse
beroepsmilitair. „Hij kan mis-
B. Snoep: Goede afvloeiingsregeling voor oudere militairen nodig
schien wel aardig leiding geven,
maar inhoudelijk moet hem nog
heel wat bijgebracht worden".
Uitgerekend in de groep waar
de grootste klappen vallen, zo
als in de artillerie (tanks), bij de
cavalaristen en de infanteristen,
zitten de mannen die moeilijk
plaatsbaar zijn in de burger
maatschappij, aldus de bestuur
der van de Algemene Christelij
ke Organisatie van Militairen.
„Infanteristen bijvoorbeeld zijn
vechtsoldaten die in een ge
pantserd voertuig over de hei
stormen. Déér zijn ze goed in.
Weet u een gelijksoortige func
tie in de gewone maatschappij
te noemen? Nee toch? Ik kan me
voorstellen dat deze mensen
denken 'ik blijf nog even zitten'.
Het gaat dan met name om de
mensen van tussen de dertig en
de veertig jaar. Scheeres: „Zij
wachten op een nieuwe uit
stroomregeling, in de hoop dat
de ouderen daar gebruik van
maken. Er ontstaat daardoor
meer doorstroom in de kleinere
organisatie".
En dan is er het geld. In de
krijgsmacht wordt behoorlijk
verdiend. Ook door het burger
personeel. Zo kan het voorko
men dat een 30-jarige kantine
medewerkster met een salaris
van 2500 gulden netto thuis
komt. Die heeft geen haast om
te solliciteren.
Evenmin staat die commandant
van de werkplaats, Scheeres
draagt het voorbeeld zelf aan, te
trappelen. „Die man is verant
woordelijk voor het onderhoud
van een heleboel miltaire tanks.
Veel van die grote garages gaan
nu dicht. Waar moet zo'n man
nu aan de bak komen? In een
civiele garage? Daar zien ze
hem al komen.... in de 40 jaar en
FOTO ANP
een gigantisch salaris. Daar ne
men ze gewoon een leerling
monteur aan". Voor deze men
sen zou een soort vervroegde
VUT-regeling een uitkomst zijn,
meent Scheeres.
En dat is ook waar collega-vak-
bond AMFP (Algemene Federa
tie voor Militair Personeel) op
mikt. Met name de toekomst
van de middengroeperingen, de
mensen tussen de 40 en 45 jaar,
baart AMFP-voorzitter Snoep
zorgen.
„Die moeten doorschuiven. De
minister heeft toegezegd met
een goeie afvloeiingsregeling te
komen voor de oudere mensen.
Informeel wordt er gepraat over
80 tot 85 proceent van het 1
ste verdiende loon, met
maximale termijn van vijf jaar.
Daarna volgt het pensioen. Dat
klinkt aantrekkelijk. Donder
dag, horen we er meer over
tijdens een gesprek meet de mi-
nister".
Een ander voorstel dat de AM-
FP donderdag ter tafel zal bren-
gen is de mogelijkheid voor be
roepsmilitairen om met behulp
van startsubdsidie een eigen be
drijf te beginnen. Snoep: „Niet
iedereen wacht af. Er is een
categorie mensen die voor zich-
zelf de bui ziet hangen. Hun
loopbaanperspectief wordt klei-
ner en ze zoeken naar andere
middelen van bestaan".
Zij beginnen bijvoorbeeld een
autorijschool. „Of zij starten sa
men met hun echtgenote een
bedrijfje", weet Snoep. Andere
voorbeelden? „Ik ken iemand
die met veel succes in de week
ends voor impresario speelt. Die
wil daar mee verder gaan. 01
een jongen die in z'n vrije tijd
graveert. Hij doet dat zo goed,
dat hij eigenlijk niet meer bij de
luchtmacht hoeft te werken".
Maar waarom zou minister Ter
Beek in zo'n startsubsidie toe
stemmen? Dat schept toch pre
cedenten? Snoep: „Ik denk dat
dit voor defensie een hele aardi
ge en ook sociale oplossing is
om snel van iemand af te komen
zonder dat je er een 1
wachtgeldregeling op los moëfcj
laten. Defensie gaat uit van eei
maximale herplaatsingstermijn
van twee jaar. Lukt dat niet(
dan volgt ontslag. Waarom zoi
je zo iemand dan niet direct
laten gaan? Of je hem nif|
startsubsidie geeft of een tijdje
z'n salaris blijft betalen...Dat is
toch om het even. Wij denken
dat de minister daar wel gevoe
lig voor is".
van onze Haagse redactie
nrn Haag - Een op de drie
P drijven in Nederland heeft
de laatste twee jaar last ge
had van corruptie door eigen
i medewerkers. Dat blijkt uit
1 "en onderzoek van Hier en
Nu-televisie in samenwer
king met de VU in Amster
dam Het Tweede Kamerlid
Koffeman (CDA) verwacht op
korte termijn maatregelen
Alle Brabantse beesten op
een rij gezet brengt een
groot mestprobleem aan
het licht. Nog maar
afgezien van wat de
mensen daaraan
toevoegen.
Zeeuws-Vlaanderen is
gewaarschuwd.
Door onze redacteur
Kees den Exter
NOORD-BRABANT TELDE in
mei 1992 bijna 962.000 runde
ren, ruim 6 miljoen varkens, dik
30 miljoen kippen, meer dan
150.000 schapen en bijna
200.000 kalkoenen. En ook nog
eens 2,2 miljoen inwoners.
Het laatste cijfer komt uit de
Provinciale Almanak, de rest
uit de laatste zogenoemde 'mei
telling' van het Centraal Bureau
voor de Statistiek.
De cijfers van de meitelling zijn
enigzins abstract. Want wat kan
een mens zich voorstellen bij
een hoeveelheid van 6 miljoen
varkens?
Afgezet tegen het aantal inwo
ners krijgt het cijfer al enig
perspectief. Op iedere Braban
der zijn er bijna drie varkens.
Dus krijgt een gezinnetje van
man, vrouw en twee kindjes
twaalf varkens in de achtertuin.
En dat jonge stelletje? Zes var
kens op het balkon van de twee
kamerflat.
Qua kippen loopt Brabant een
op vijftien. Dus in het achter
tuintje komen ook nog eens zes
tig kippen. En op het balkon
dertig.
Gelukkig werkt het niet zo. Van
de Brabantse veestapel krijg je
eigenlijk pas wat te zien in de
vitrine bij slager, poelier of su
permarkt. De beesten zitten
keurig opgeborgen in hokken en
die hokken staan op hun beurt
weer in concentratiegebieden.
Wie op basis van de cijfers van
de meitelling eens rond gaat
kijken in die gebieden loopt
helemaal tegen ontzagwekken
de cijfers aan.
Voorheen natuurgebied De Peel
spant 4e kroon. Dp de gfens van
Brabant en Limburg huizen in
een paar kleine dorpen samen
1,9 miljoen varkens en 13,3
miljoen kippen.
Maar bijvoorbeeld ook in een
dorp als Baarle-Nassau (5890
inwoners) kunnen ze er wat
van. In het grensplaatsje wor
den 120.000 varkens gehouden,
ruim 410.000 kippen en ook nog
eens bijna 40.000 runderen. Per
inwoner van 'Baol' komt dat in
ronde cijfers neer op 20 var
kens, 70 kippen en 7 runderen
per inwoner. En nog anders ge
zegd: in Baarle-Nassau 'wonen'
net zo veel varkens als in Breda
mensen.
De varkensproduktie van Baar
le-Nassau is nog veel hoger.
Want op een en hetzelfde plekje
groeien in een jaar tijd drie
biggetjes uit tot een slachtrijp
varkentje. Met wat plussen en
minnen voor moederdieren, op-
fokzeugen en beren kom je op
een jaarlijkse slachtvarkenspro-
duktie van 320.000 stuks voor
Baarle-Nassau.
In heel Brabant worden jaar
lijks tussen de 15 en de 16
miljoen slachtvarkens vetge
mest, ofwel 7 per inwoner. Iede
re gemiddelde Brabander eet
zelf jaarlijks één varken op, de
rest verdwijnt buiten de provin-
Die aantallen dieren per inwo
ner krijgen nog meer perspec
tief als daarbij wordt gemeld de
hoeveelheid mest die een dier
op jaarbasis produceert.
Een fokvarken 1900 kilo, een
mestvarken 1300 kilo, een
melkkoe 22.000 kilo, een mest-
stier 9500 kilo, een vleeskalf
3500 kilo, een slachtkuiken 10
kilo en een legkip 20 kilo.
Nemen we nu eens voor het
gemak aan dat de hele Baarlese
veestapel bestaat uit slachtkui-
kens, mestkal veren en mest var
kens, dan wordt in het toeris
tische grensdorpje jaarlijks
300.000 ton mest geproduceerd.
Die hoeveelheid is geflatteerd,
want in Baarle lopen talloze
melkkoeien en vleesstieren die
de uitkomst van het rekensom
metje nog aanzienlijk opstuwen.
Hoeveel weilanden, maïsvelden
en tarwe-akkers met die
300.000 ton bemest kunnen
worden is moeilijk aan te geven.
Droge kippemest bevat véél
meer fosfaat dan kalvergier. De
verhouding is ongeveer 16 op 1.
En in het fosfaat-gehalte, of
liever nog het mineralengehalte,
steken de 'de groeikracht', maar
tevens ook negatieve milieu-ef
fecten van mest.
Om een ander perspectief te
geven aan de mest-produktie
van Baarle-Nassau: de Baarlese
varkens produceren ruim
150.000 ton drijfmest. De met
veel moeite en overheidsgeld
van de grond gekregen proeffa
briek van het mestverwerkings-
bedrijf Promest in Helmond
heeft een capaciteit van 100.000
ton, precies tweederde dus van
de Baarlese varkensmest-pro-
duktie.
Later dit jaar wordt de capaci
teit in Helmond opgevoerd naar
500.000 ton, wat nog slechts
ruim drie keer de inhoud is van
de Baarlese gierton.
Dan Zeeuws-Vlaanderen. In de
uitgestrekte polders liepen vo
rig jaar 34.000 varkens, 20.000
runderen en 236.300 kippen. In
vergelijking met de Brabantse
mest-produktie zijn die Zeeuw
se beesten samen nog maar am
per goed voor een vliege-poepje.
Maar het tij kan snel keren. De
eerste veehouders zijn al ver
kast van het van mest en regels
vergeven Brabantse land naar
het beloofde land van Zeeuws-
Vlaanderen. Waar men zich nog
wel eens mag verdiepen in oor
zaak en gevolg van de turbulen
te groei van de bio-industrie in
sommige hoeken van Brabant.
Varkensmesters hebben al gauw
de neiging om rekensommetjes
als de bovenstaande te beschou
wen als negatieve publiciteit.
Om op voorhand die pijn maar
wat te verzachten: de Baarlese
varkensmesters produceren zo
om en nabij de varkensvleesbe
hoefte van de inwoners van
Breda, Tilburg en Etten-Leur
samen.
En in heel Geertruidenberg is,
volgens de meitelling van 1992,
geen varken te vinden. Voor het
evenwicht, zullen we maar zeg
gen.
Bij die enorme varkensgierplas
van Baarle valt nóg wel een
relativering te maken. De inwo
ners van Tilburg, Breda en Et
ten-Leur laten samen dagelijks,
let wel dagelijks, 24.000 ton
menselijke 'mest' in het' riool
verdwijnen. Dat is weliswaar
voor het overgrote deel spoel
water, maar dét geldt evenzeer
voor dierlijke mest: afgezien
van pluimvee bevat geen enkele
mestsoort meer dan 10 procent
droge stof.
En qua mineraleninhoud doeif
een varkenspoepje en een men-
senhoop ook al amper onder J
voor elkaar.
ER ZIJN van die mensen, van
die brutaaltjes, die over alles
een mening hebben. Die over
alles meepraten. Zelden zijn ze
te betrappen op de uitspraak:'
sorry, daar weet ik niets van'.
Ze nemen de positie van de
Japanse keizerlijke familie even
gemakkelijk onder de loep als
het wangedrag van vandalen in
en rond voetbalstadions. Of ze
laten zich meeslepen in emotio
nele beschouwingen over de
verkrachtende troep(en) in
voormalig Joegoslavië om even
later in alle nuchterheid vast te
stellen dat in Nederland de
slechtste schrijvers nog steeds
het best verkopen.
Zo'n man of vrouw is zeer ge
schikt als politicus. Of je nu lid
bent van de Tweede Kamer of
van de gemeenteraad van Jui
nen: je moet kunnen meepraten.
Het is toch vreselijk een volks
vertegenwoordiger op een ver
gadering te horen zeggen: „Dat
is een buitengewoon interessan
te vraag die u daar stelt. Helaas
valt de materie buiten mijn por
tefeuille. Maar ik zal uw vraag
zeker meenemen om hem door
te spelen aan mijn collega, die
zich met deze problematiek be
zighoudt."
Zo'n opstelling is misschien wel
eerlijk maar vormt wel een bar
rière voor een goede communi
catie tussen kiezer en gekozene.
De eerste gaat ervan uit dat de
laatste in elk geval op de hoogte
is van alles wat zich op het
politieke schouwtoneel en in de
kleedkamers afspeelt.
De werkelijkheid is echter an
ders. Zeker in de Tweede Ka
mer. Tussen de honderdvijftig
parlementariërs schuift een on
zeker, timide groepje mensen
rond die niemand kent. Vol en
thousiasme en goede moed kwa
men ze na hun verkiezing naar
Den Haag. Maar ze misten net
die kennis, die eigenschappen
die ze nodig hadden voor een
prominente rol. Inmiddels lij
den ze een kwijnend politiek
bestaan.
Van een gelijkwaardige taak
verdeling is - zeker in de grote
re fracties - geen sprake. Er is
een clubje slimme uitverkore
nen dat bij tal van onderwerpen
opduikt. Soms meerdere keren
per week spreken ze en doen ze
van zich spreken. Zij behande
len de grote zaken. Zij krijgen
de publiciteit, waar hun in
meerdere opzichten minder be
deelde collega's zo naar snak
ken.
Een enkeling neemt dat maar
voor lief en richt zich volledig
op één bepaald onderwerp. Dan
krijgen ze misschien de schijn
werpers wat minder vaak op
zich gericht maar je staat dan
tenminste wel als 'specialist' te
boek.
Illustratie Mat Rijnders
Zo'n pikorde in een fractie le
vert problemen op als er gedis
cussieerd moet worden over za
ken waarvan slechts een enke
ling de finesses kent én begrijpt.
De wat meer bescheiden types
gaan er meestal maar vanuit dat
de 'pecialisten' weten waarover
ze praten. Maar anderen voeren
ondanks een gebrek aan werke
lijke kennis soms toch doodleuk
het hoogste woord. Nog lastiger
wordt het als het om een onder
werp gaat, waarvan iedereen
verstand denkt te hebben.
Neem nou DAF. Moet de Kamer
bevorderen dat de overheid fi
nancieel bijspringt of het juist
tegenhouden? De fractiespecia
list economische zaken legt ge
duldig uit hoe de zaak ervoor
staat en wat de mogelijkheden
en onmogelijkheden zijn. Maar
ja, wat die ook aanvoert en of
het nu om Fokker, Hoogovens,
Nedcar of DAF gaat, de rest
begint altijd weer over de RSV-
affaire.
En daar ligt nou het probleem.
Tweede Kamerleden genoeg.
Honderdvijftig in totaal. Maar
wie heeft er nou echt verstand
van ondernemen, van bedrijven?
Niet veel meer dan twee hand-
jesvol.
De Stichting Maatschappij en
Onderneming doet al vele jaren
lang nuttig werk door Kamerle
den in vakantieperioden een
weekje onder te brengen in een
bedrijf. Om ze eens kennis te
laten maken met de wereld van
winst en verlies.
De dames en heren politici vin
den het prachtig. Maar in de
weken erna bezoeken ze weer
arbeidsbureaus, jongerencentra,
scholen, boerenbedrijven, kin
deropvangcentra en woonvoor
zieningen voor gehandicapten.
En dan zijn ze weer in Den
Haag en dan liggen daar weer al
die notities, wetsvoorstellen,
brieven, bedreigingen, klachten
en noodkreten. Dan is er weer
fractievergadering en dan komt
daar die collega met het voor
stel om akkoord te gaan met
financiële steun aan de een of
andere BV Hopeloos. Weet dat
Kamerlid veel!
Wie van de honderdvijftig zou
er eigenlijk een balans kunnen
lezen? Ze herinneren zich de
noden in de eigen sector. Van de
onderwijzers, de boeren, de kin-
deropvangers, de dokters en de
sergeants.
Ook in dit geval hebben ze geen
argumenten om hun wel des
kundige collega tegen te spre
ken. Maar wel is er een soort
toverformule die in de fracties
nog steeds rillingen van schrik
veroorzaken. Drie letters: RSV.
De bedrijven die hopen op een
gewillig oor van de Kamer voor
hun verzoeken om steun zullen
in stilte die sjoemelende
scheepsbouwers nog wel eens
grondig vervloeken.
van h
ciën.
De res
werde
een u
Crimi
Bunt
wacht
dat te
'Ziek
w<
uitke
verenigc
Het
Den Haag - De vakbeweging
wao-reparatie te betalen door
laten nemen met een lagere
christelijke werkgevers, ve:
daar gisteren voor gepleit
duidelijk laten weten niet bereid
ten voor lief te nemen om de wao
De werkgevers vinden dat 'de De 1
balans verstoord is', nu zij zwaar een
te lijden krijgen onder de malus dich
in de wao, de boete die ze moe- verlt
ten betalen als een werknemer mie,
arbeidsongeschikt wordt. „Daar- werl
over is veel gemor onder onze NCV
leden," zei algemeen-directeur J. voor
Weitenberg van het NCW. De door
leden van het NCW vinden dat cent
de werknemers buiten schot blij- spre
ven bij de wao. „We kunnen de De
zaak nu niet meer afdoen met: pror
iedereen lijdt pijn." cao-
wee
met;
bou
dust
dels
zijn
gehi
Van onze Haagse redactie wer
Helmond - Veehouders met
een bestaand bedrijf hoeven va"
niet meer per se aan de stren-
ge eisen van de Hinderwet te lgi(J
voldoen. Minister Alders (Pv- Sch
dA, Milieu) gaat dat regelen mer
in een noodwetje, dat binnen- Z0L
kort zal worden uitgevaar- koo
digd. Alders kondigde dit gis- daa
teravond aan op een PvdA-
partijbijeenkomst in Hel- CN
mond. gat
Het noodwetje moet ervoor zor- iinj
gen dat de Raad van State geen iaa'
kans meer kfij'gt'''óm door het inv
beleid van Afdqr^heen te fietsen. ren
Alders wil met zijn noodwetje jhk
veehouders belonen die mét een kef
bestaande vergunning milieu- val
vriendelijke maatregelen nemen 45
om de uitstoot van ammoniak te teit
verminderen. Voor boeren zon- kol
der vergunning verandert er inv
niets. „Voor hen geen generaal <je,
pardon", aldus Alders. sio
Pp dit moment worden veehou- v0]
ders geconfronteerd met de eisen gej
jva'n de hinderwet en met de de
eisen van de zogeheten Ecologi
sche Richtlijn. De eisen van de He
hinderwet zijn strenger dan die da
van de Ecologische Richtlijn, de
Dat heeft tot gevolg dat veehou- ho
ders milieumaatregelen op het da
bedrijf achterwege laten omdat na
ze dan het risico lopen hun be- he
staande hinderwetvergunning te wi
verliezen. oir
Een veehouder met een bestaand mi
bedrijf met vergunning wil bij- mi
voorbeeld de uitstoot van het be
voor de bossen verzurende am
moniak verminderen door het De
bouwen van een milieuvriende- Ee
lijker stalsysteem. Daardoor tei
krijgt hij een lagere ammoniak- ov
Uitstoot, maar kan het toch nog of
voorkomen dat hij nog steeds ce
niet voldoet aan de strenge eisen vo
van de hinderwet en dus geen rir
vergunning krijgt. Met zijn pu
noodwetje regelt Alders dat deze wi
Veehouder toch een vergunning al;
krijgt. pl
PHILIPS PRUILT. De grote winstmal
komt voorlopig niet in produktie. En
kunnen, zal een ander de markt we
dag werkgelegenheid.
Het is de schuld van Europa. De EG
verlenen voor programma's en r'
Hggen dwars en de rest van E
overtuigd.
"Als het nou slecht met ons blijft
[Daar aan de politiek", is het implic
komt. Consumenten-elektronica i
neemt zijn verantwoordelijkheid nie
Het klinkt redelijk. Desondanks is
goede redenen om tegen overheidt
van televisie te zijn. Niet alleen wo
maar ook door Philips, al gewerkt
technologie. Een digitaal, en dus I
ndty. Het argument van de Europet
omigt te gaan, is zodoende ooi
belangrijker is: de markt toont n
hdtv.
Zou die belangstelling er wel zijr
oedrijfsleven uit concurrentiemotie
oenodigde 1,1 miljard te investerer
°P tafel moet leggen, bewijst dat
commercie wil een nieuw speeltje
wel. Dat daar werkgelegenheid 1
meegenomen, maar klinkt als een c
tj.ubsidie is geen cadeautje. Nuttic
me zonder overheidssteun geen
erdienen subsidie. Een luxe-uitv
le 1,1 miljard kunnen beter
werkgelegenheidsprojecten bestee
