Mu
+v
'Maf worden, kan altijd nog'
Pontoni verdient net zoveel als prof
+I/ISIE
iBY'S
Sprinter Gerard van Velde houdt afstand tot het schaatsen
)MIE KORT
catiedag
'ling
riUZIEK
6Echt bezeten
van het
schaatsen, nee,
liever niet'
'Ik ga nog
steeds vooruit.
Dat voel ik'
Italiaan na uitstapje naar motorcrossen snel naar top bij veldrijden
aart afgerond'
ir-generaal van de GATT
neven en Handel), verwacht
vóór 1 maart kan worden
omdat dan voor de Ameri-
opt om over dit onderwerp
Congres via het zogenoemde
uis en het Congres voorzien
eldhandelsoverleg slechts in
woordigers kunnen worden
hebben om onderdelen aan
eer tijd nodig is om de 108
rijgen.
rikant van kopieermachines
1 van vorig jaar een verlies
gevolg van eenmalige lasten,
er een winst van 91 miljoen
concern een verlies van 1,02
454 miljoen dollar in 1991.
t uit een ook door andere
wijziging van de boekhou-
sterende activiteiten op het
ng. De laatstgenoemde post
rnactiviteiten lieten in het
en van 188 miljoen dollar tot
jaar van 537 miljoen dollar
ndse investeerders
anspreekpunt van de Belas-
dse investeerders is gemach-
cen over de fiscale behande-
derland.Het gaat niet louter
om bindende afspraken over
vingstermijnen, de belasting
aar Nederland worden uitge-
btw-verleggingsvergunnin-
>rkeursbehandeling is dat het
maal tien miljoen grilden in
itssecretaris Van Amelsvoort
oorden op vragen van CDA-
ieleidsdebat in de Senaat. De
leren dat het aanspreekpunt,
rote Ondernemingen in Rot
mens van tien miljoen gulden
le Nederlandse economie dat
legatief
laatschappij Shell Oil, een
jke Shell/Groep, heeft over
iljoen dollar tegen een winst
voor. De kwartaalwinst ging
van vorig jaar verdiende de
jen 23 miljoen dollar in de
e omzet van Shell Oil ging in
hele jaar gezien omlaag.
pn meer uit
/an 1992 lagen de consump-
ïoudingen in Nederland 2
oor. Het gaat om een reële
r prijsstijgingen. Het CBS
over het derde kwartaal van
i de comsumptie duidelijk
[eheel (3,3 procent). Deson-
kwartaal boven dat van de
pvragen
:aat bij alle werkgevers in
lease-auto's voor het perso-
ken met de opgave die de
nd met de fiscale bijtelling
ing voor de controle is een
1992 is uitgevoerd. Daaruit
per jaar voor de belastingen
ase-auto voor de belastingen
tse-auto van de zaak heeft,
voor de inkomstenbelasting
trafheffingen gelegd op de
n uit zes landen, waaronder
anen krijgen daarmee een
sloten de VS tot soortgelijke
negentien landen, waaron-
getroffen, kondigde gisteren
ise besluit te zullen indienen
lTT. In beide gevallen is tot
tegen te lage prijzen' op de
1744
UGHT,
JRICK,
3
im taxeren op deze dag
n antiek en geven advies
i Amsterdam of bij een
Sotheby's vestigingen.
:1 aan de hand van foto's
getaxeerd worden.
kosteloos aanbiedt, zal
gevraagd voor de taxatie
en 1,- voor ieder
Jgen komen geheel
:enpeace.
ter veiling worden
heby's kosteloos naar
Natuurlijk kunt u ook
ruren terecht bij
rsteloze (mondelinge)
voorwerpen.
chtingen:
gel, tst. 38
erdam,
Amsterdam
27 5656
ahtwebfen^ BF
VrnGEl IJK ALLE GROTE MERKEN IN ONZE 360 M GROTE TOONZALEN'
VERKOOP
VERHUUR
ONDERHOUD
TORENPASSAGE 29/30
BREDA E
076-227350
de stem mmort
"7 A TCDH/
ZATERDAG 30 JANUARI 1993
DEEL E
Gerard van Velde,
klaar voor de start.
foto's leo vogelzang
Van onze verslaggever
Rob van Deursen
Heerenveen - Het klinkt als een
smeekbede, omdat hij weet dat er
uiteindelijk toch niet aan te ont
komen valt. „Echt bezeten van het
schaatsen, nee, liever niet. Er is
gelukkig meer tussen hemel en
aarde. Maf worden, dat kan altijd
nog. Ik ben pas 21."
Schaatser Gerard van Velde ten voeten
uit. Dit weekeinde tijdens de Nederlandse
kampioenschappen sprint op het kunstijs
van De Vechtsebanen in Utrecht dé favo
riet voor de zege bij de mannen, maar zo
koel als wat. Een lichte keelontsteking
kan hem er niet van weerhouden om
vanmiddag voor de eerste sessie over 500
en 1000 meter aan de start te verschijnen.
Twee-en-een-halve week trainingskamp
in Midden-Europa (Davos, Collalbo en
Innsbruck) deden hem goed.
De zoon van de plaatselijke slager - in de
regio befaamd om zijn echte rookworst -
van Heerde (onder Zwolle) beschouwt het
bedrijven van topsport als een manier
van leven. „Zodra je het als een last
ervaart, moet je onmiddellijk stoppen,"
meent Van Velde uit het diepst van zijn
hart. „Anderen van mijn leeftijd zitten 's
avonds bij hun vriendin op de bank of
studeren. Ik moet er, wat betreft mijn
toekomst né het schaatsen, een mouw aan
passen. Ik volg op het ogenblik een oplei
ding in de richting van de modevakhan-
del, maar echt in de boeken duiken, komt
er niet van. Je bent als schaatser constant
onderweg. Ik klaag niet hoor. Hier heb ik
bewust voor gekozen. Toch moet ik er
voor oppassen dat mijn sport mijn hele
doen en laten gaat beheersen. Je zit zo
gauw in de cirkel waar alleen het schaat
sen telt. Presteren is natuurlijk wel be
langrijk, maar het plezier volgens mij net
zo. 's Morgens en 's avonds trainen in
Davos, prachtig. Maar 's middags gaarne
tijd voor andere dingen. De bergen in of
een wandeling langs de winkels. Het
maakt me niet uit. Als ik dan maar
afstand kan en mag nemen. Anders zou ik
inderdaad snel maf worden. En daar pas
ik voor."
Faam
'Nederland' rekende helemaal op hem
sinds hij tijdens de Winterspelen van
AlbertviÜe februari vorig jaar als sprinter
op de schaats internationale faam ver
wierf. Vijfde op de Olympische 500 meter;
vierde - net naast de medailles dus - op
de kilometer. Een honderdste van een
seconde (1.14.93 tegen 1.14.92) achter de
Japanner Yukinori Miyabe, die het brons
veroverde. In afstand: slechts 14 centime-
ters verschil, minder dan de lengte van de
ijzers van zijn schaatsen zelf.
Tot nu toe dit seizoen deed Gerard van
Velde echter weinig van zich spreken.
Won weliswaar de ouverture, de strijd om
de IJsselcup voor Falko Zandstra, maar
moest bijvoorbeeld tijdens de vaderland
se afstandskampioenschappen begin dit
jaar een verrassende triomf op de kilome
ter toestaan aan de vrij onbekende Marco
Groeneveld. Tussendoor gaf hij slechts
via een vijfde plaats op de 1000 meter
tijdens World-Cup-wedstrijden in Korea
'teken van leven', terwijl hij iets minder
dan veertien dagen geleden in Innsbruck
op die afstand als vierde eindigde. Voor
de rest behoorde Gerard van Velde tot de
categorie dertien in een dozijn.
Van Velde wordt er niet warm of koud
van dat het Nederlandse schaatspubliek
hem voorlopig heeft verstoten uit de rijen
der lievelingen. „De schaatsfans komen
voor nummer uno. Dat is logisch. Daarom
trekt alle aandacht naar de all-rounders."
Helemaal eerlijk lijkt het hem echter niet
„Vorig jaar in Albertville ging het met
mij super. Mijn hele programma richtte ik
op de Spelen. Daar moest ik pieken. En
daar lukte dat ook. Maar de menser
vergeten dat ik buiten de Spelen on
beslist nog geen topper was. Het gemid
delde zat over het gehele seizoen geno
men tussen de achtste en de tiende plek.
Albertville betekende dé uitschieter. En
die prestatie blijft het publiek kennelijk
bij. Dit seizoen zit ik beter met mijn
gemiddelde. Ik kruip naar de top toe.
Uiteraard zou ik ook willen dat dat van
de ene op de andere dag zou slagen, maar
ik moet geduld hebben. Nogmaals, ik ben
21 en toppers als Igor Zsjelezovski en
Dan Jansen lopen al tegen de dertig jaar.
Dan schijn je als sprinter pas je top te
kunnen halen. Dus ik heb de tijd, ha, ha,
ha."
Lam
Denk niet dat Gerard van Velde zich daar
als een mak lam bij neerlegt. Oh nee. De
Overijsselse schaatser staat namelijk te
boek als een fanatiek kereltje. Zijn lera
ren op de MAVO kunnen daar nu nog van
meepraten. Geen rust in z'n kont om een
betoog van een uur achter elkaar aan te
horen. En zijn ouders weten het ook. TV
kijken thuis op de bank is er niet bij. Van
Velde moet bezig zijn. Zijn energie zo
snel mogelijk kwijt raken.
Daarom ook trok hij in Innsbruck bij de
wedstrijden uit de reeks om de wereldbe
ker zo fel van leer. Gerard van Velde
miste concurrentie in de eigen kernploeg.
Kon zich tijdens de trainingen niet met
iemand meten. Verweet de schaatsbond
Arie Loef uit de kernploeg van coach
Wopke de Vegt gezet te hebben. „Ntijn
enige richtpunt," klonk het toen. Op deze
-middag in het restaurant van het Thialf-
ijstadion in Heerenveen zwakt Van Velde
die mening echter af. „Dat legde ik
verkeerd uit. Te zwart-wit. Ik wilde er
mee aangeven dat het nieuw voor mij was
om het boeltje te moeten trekken. Toen ik
bij de ploeg kwam, waren Christine Aaf-
tink en Loef de baas. Ik durfde nauwe
lijks m'n mond open te doen. Nu vraagt
iedereen alles aan mij. Moet ik ineens een
oordeel over dingen vellen. Daar heb ik
moeite mee. Ik ben nooit naar buiten zo'n
haantje de voorste geweest."
J
Graagte
Van Velde kijkt reeds met graagte uit
naar het volgend, Olympisch seizoen. In
Hamar onder het dak van het Vikingski-
pett ligt het doel waar hij voorlopig naar
streeft. Afgelopen weekeinde zette hij in
Davos zijn beste seizoentijden neer (37.53
en 1.16.20), maar echt hoera roept hij
daar niet over. Het moet sneller, veel
sneller, zo weet Van Velde duvels goed.
Vandaar zijn voornemen om komende
zomer een maand in het Canadese Calga
ry neer te strijken. De Olympic Oval
aldaar is het gehele jaar voorzien van een
ijslaag en daar wil Van Velde gebruik van
maken.
„Het ritme vasthouden. Ik ga nog steeds
vooruit. Dat voel ik. In Davos liep mijn
sprint voor het eerst een beetje goed. Niet
formidabel, maar goed. In Calgary kan ik
dat misschien uitbouwen. Steeds een
stukje verder. En daarnaast, een maand
vakantie is ook nooit weg. Want schaat
sen alleen, nee, niets voor mij. Dan word
ik binnen de kortste keren zo maf als een
konijn."
Corva di Azzano - Daniele
Pontoni had dit weekeinde
voor een absoluut unicum
kunnen zorgen: zaterdag
middag meedoen aan het
WK veldrijden voor ama
teurs, dezelfde avond een
profcontrakc tekenen en 's
anderendaags bij de be
roepsrenners opnieuw een
gooi doen naar de regen
boogtrui. De Italiaan had het
allemaal perfect uitgestip
peld. Meende hij, want
maandag besliste de techni
sche commissie van de UCI
dat het verboden is op één
wereldtitelstrijd aan twee
wedstrijden deel te nemen.
En dus konden Adrie van
der Poel, Henk Baars, Beat
Wabel, Karl Camrda en al
die andere favorieten voor
de proftitel weer opgelucht
adem halen. Want ook bij de
beroepsrenners zou amateur
Pontoni de te kloppen man
zijn geweest.
De 26-jarige 'thuisrijder' - hij
woont in de streek waar het WK
wordt gehouden - is deze winter
nagenoeg onklopbaar. Hij won
vijf van de elf Super-Prestige-
veldritten. Zondag in Wetzikon
verzekerde hij zich van de eind
zege in het regelmatigheidsklas
sement. Als eerste amateur in
de elfjarige historie van de Su
per Prestige.
De kleine Italiaan gaat zijn fa-
vorietenrol niet uit de weg, hoe
wel het WK-parcours hem niet
bepaald op het lijf is geschre
ven. Pontoni boekt zijn beste
resultaten op zware, heuvelach
tige terreinen. Het hoogtever
schil in Corva is niet groter dan
drie tot vier meter. Hij had
liever gezien dat het WK elders
in Italië was gehouden, maar in
heel het land was alleen Corva
bereid om het hoge bedrag op te
hoesten dat de organisatie van
een WK kost.
Op zich niet zo vreemd. Veldrij
den leeft niet in Italië. De suc
cessen van Renato Longo (vijf
wereldtitels in de jaren '60) en
Vito di Tano (beste amateur op
de WK's in Saccolongo en Lem-
beek) zijn al lang verbleekt. In
de pers gaat alle aandacht uit
naar voetbal, volleybal en wiel
rennen op de weg.
„Toen Pontoni vorig jaar in
Leeds de wereldtitel pakte,
werd daarover uitgebreid ge
schreven," vertelt Geert Rom-
bauts, de Belgische mecanicien
van de Italiaan. „Maar daarna
werden zijn successen weer af
gedaan met kleine berichten. De
laatste weken is het wat beter.
Dat heeft natuurlijk alles te
maken met het WK. Zo'n evene
ment moet toch een beetje ge
promoot worden."
Rombauts ,kent Pontoni bijna
drie jaar. Hij haalt de Italiaan
op van het vliegveld Zaventem,
als Pontoni in België of Neder
land moet rijden. Hij brengt
hem naar de wedstrijden eh
verzorgt zijn materiaal. Het
huis van Rombauts in Vilwoer-
de doet dienst als hotel. „Ponto
ni hoeft maar te kikken en er
wordt voor hem gezorgd," laat
Rombauts weten. „Als hij kip
wil eten, krijgt hij kip. Wil hij
liever spek, dan wordt er voor
spek gezorgd."
Profcontract
Via de Belg, die vloeiend Italir
aans spreekt en dus een ideale
tolk is, wordt er een afspraak
gemaakt met Pontoni. De hoop
op een exclusief interview ver
vliegt echter bij binnenkomst
van het hotel. Maar liefst zeven
verslaggevers staan op de WK-
favoriet te wachten. Hij wilde
eerst in zijn kamer ontvangen,
maar als hij het aantal journa
listen hoort, besluit hij naar
beneden te komen.
„Zoveel belangstelling krijg ik
niet elke dag," zegt hij grijn-
•zend met zijn piekharen recht
overeind van de gel en hoogrode
konen. „Ik heb me er wel eens
aan geërgerd dat er in de kran
ten zo weinig over mij wordt
geschreven, maar nu zit ik er
niet meer mee. Het belangrijk
ste is dat ik zelf beter word van
mijn prestaties. Ik verdien goed
aan mijn sport."
Wat dat betreft hoeft Pontoni
niet zo nodig prof te worden.
Naast zijn startpremie van 5000
gulden per wedstrijd krijgt hij
het nodige toegestopt van zijn
clubsponsor Zalf Fior. Niet on
gebruikelijk in Italië. Een topa-
mateur verdient daar bijna net
zoveel als een gemiddelde prof.
De ambities om beroepswiel
renner te worden, stonden dan
ook op een laag pitje, totdat
Pontoni een week of twee gele
den hoorde van de mogelijkheid
twee WK's te rijden. „Dat leek
me wel wat. Temeer daar het
misschien de laatste keer is dat
amateurs en profs afzonderlijk
van elkaar rijden." En dan grin
nikend: „Dat zou toch een stunt
zijn geweest, nietwaar?"
Geluk
In relatief korte tijd heeft Pon
toni als veldrijder de absolute
top bereikt. Hij begon zijn car
rière bij de nieuwelingen op de
weg. Hij boekte te weinig zeges
om grote aspiraties te mogen
koesteren. 'Crossen ging beter,
maar ook dat zag hij op een
gegeven moment niet meer zit
ten. „Vier seizoenen ben ik er
tussenuit geweest. In die perio
de heb ik aan motorcross ge
daan. In 1989 ben ik opnieuw
gaan veldrijden. Ik werd meteen
nationaal kampioen bij de ama
teurs."
De grote doorbraak kwam op
het WK in Gieten, twee jaar
geleden. Pontoni werd daar der
de achter Thomas Frischknecht
en Henrik Djernis. Vorig jaar
voerde hij in Leeds een 'ware
one-man-show op. De sterke
Zwitsers kregen in het Round-
hay Park geen schijn van kans.
„Je moet vooral geluk hebben,"
zegt hij vooruit kijkehd naar
het WK van morgpn. „En je
materiaal heel zien te houden.
Pech is funest. Daarvoor is het
parcours te snel. Wat de tegen
standers betreft? Je weet het
nooit bij de amateurs. Er kan er
een in supervorm zijn, die je
niet aankunt. Mijn eigen vorm
is goed, daar twijfel ik niet aan.
Conditie raak je niet zomaar
kwijt."
Wie hij het meeste vreest?
„Frischknecht natuurlijk, hoe
wel het ook zijn rondje niet is.
De Tsjechen zouden eveneens
voor een verrassing kunnen zor
gen. Je ziet ze het hele jaar niet,
maar op het WK staan ze er
ineens. En verder Richard
Groenendaal en Mare Janssens,
Pontoni, die buiten twee mecaniciens geen begeleiders nodig heeft. foto de stem/ben steffen
die zal ik ook zeker in de gaten
houden."
Geen trainer
Volgens Geert Rombauts heeft
Pontoni weinig last van zenu
wen. „Dat hij voor eigen pu
bliek moet rijden, doet hem
weinig. Zolang ik hem ken, heb
ik hem zelden nerveus gezien.
Integendeel. Voor de wedstrijd
is hij juist heel uitgelaten. Sa
men met Thomas Frischknecht
die ook veel bij mij thuis komt,
maakt hij grappen en grollen."
Van psychische begeleiding
moet Pontoni, die ooit als kel
ner in strandhotels aan de
Adriatische kust zijn kost ver
diende, niets hebben. Zelfs een
trainer heeft hij niet. Op de
vraag wie hem begeleidt, wijst
hij naar zichzelf. „Ik heb geen
trainer nodig. Ik voel mijn
lichaam zelf het beste aan. Mijn
ervaring is groot genoeg om te
weten wat goed en wat slecht
voor mij is. Het enige dat ik in
de wedstrijd nodig heb, zijn
twee mecaniciens. Voor de rest
doe ik alles alleen."
Pontoni weet dat hij zaterdag
zijn slag moet slaan op de wei
nige korte beklimmingen. „Mijn
kracht is mijn souplesse," ver
klaart hij. „Daarmee ben ik in
het voordeel op zware parcour-
sen zoals in Gavere en Zillebe-
ke. Een groot verzet kan ik niet
aan. Dat zou mij morgen kun
nen opbreken. Van de andere
kant, of ik win of niet, hangt in
hoofdzaak van mezelf af. Het
zijn mijn benen die het moeten
doen."
