De kansarme rijkdom van de Kanaalzone boerengat HOOGEDUK c4 in plaats van sraketten in htse bunkers Gemeenteraden beslissen vandaag over hun bijdrage aan plan van aanpak gem. terneuzen Belangrijkste werken uit plan van aanpak 1 ZEELAND iET KORT Vrouwentennis Cadzand Voetb altoernooi jeugd Koewacht |PE STEM DONDERDAG 28 JANUAR11993 Schipper van de scholengemeen i gisteren de winaars geworda tallatie-techniek op het Burgi jen. Het tweetal maakte deel u\ tmers, afkomstig van scholengi I, scholengemeenschap De Lage technische school Steenbergen [ge. Al deze scholen hebben ee vaardigden daarom leerlingen af Itiatief van de Vereniging vaf: ïatie-techniek. De twee winnaar llandelijke finale installatie-tech FOTO DE STEM DICK DE BOE 7-4-overwinning voor Bos- kreek 1. UITSLAGEN Poule A: Longeville-GVD's 8-4 Philibout-Haheti 4-8. Poule B: Iezendieke-Erpelkappers 10-2, De Paepe-Dow 10-2. Poule C: Segers-Westerschelde- college 6-6, Trico-luxe-Boskreek 1 0-12. Poule D: Rammelaar-Verschelling 10-2, Akfaba-Steenbakker 6-6. Cadzand - In de tenniscompe- titie voor vrouwen in Cadzand ivonnen Lena Kools en Matty Dees met stevige 16-3-cijfers van Ineke Vinke en Corrie Janssen. Eveneens een grote 11-2-zege boekten Netty Louws en Ellie Niezing op Tineke Quaak en Greta van de Slikke OVERIGE UITSLAGEN Schouppe/Henry-De Blander/De Lodder 11-4, Van Waes/Bouman- Wondergem/Verhage 6-12, Pol- derman/Smits-Lensen/Heijdens 11-5, Mabelis/De Maillie-Ver- heul/Bartelse 8-10, Petersen/Neu- haus-Heijens/Verduyn 6-6, Pro- voost/Catsburg-V ermeulen/Leen- houwers 13-6, Verhagen/De Mil- liano-Smith/Pleijte 9-10, Brak man/V an Hootegem-Meert/Maer- tens 11-6, Verheul/Bartelse-Du Fossé/Brakman 12-4. Koewacht - De jeugdcommis sie van de voetbalvereniging Koewacht houdt zaterdag 30 januari een zaalvoetbaltoer nooi voor de jeugdteams. Van 12.00 tot 18.00 uur zijn de jeugdleden actief in de sport hal te Stekene. Van 12.00 tot 14.00 uur de F-junioren, van 14.00 tot 16.00 uur de E- en D-junioren en van 16.00 tot 18.00 uur de B- en A-junioren. Tussendoor ne men alle spelers de keeper van het seniorenelftal Rob Wie- land in een serie strafschop pen onder vuur. Aansluitend bezoeken de A- en B-junioren de voetbalwedstrijd SK Beve- ren-Waregem. jroost het ministerie van defensie op Junkers van Vliegbasis Woensdrecht [komst van het Duyverman Compu- keur als vestigingsplaats voor het nieuwe rekencentrum boven 21 andere plaatsen. Het verbou wen in het aanwezige beton van de bunkers bleek goedkoper dan totale nieuwbouw. Bovendien waren de bunkers al zwaar be veiligd zodat daar geen extra kosten voor gemaakt hoefden te worden. Directeur van het DCC H. Brui kers is trots op zijn 'hypermo derne' rekencentrum. „Via de glasvezelkabel sluizen we ont zettend veel informatie door van Maasland naar hier. We hebben een capaciteit van 250 miljo® gegevens per seconde. En toch het centrum vrijwel onbemand. Per etmaal bewaken zes man >n ploegendienst de brug van waar uit de informatiestromen in de gaten worden gehouden. Pas als er daadwerkelijk met gegevens uitgeweken moet wor den, bijvoorbeeld bij een terro ristische actie, worden vijftig tffl zestig man opgetrommeld f Maasland. Die komen dan naar Woensdrecht toe om het centrum binnen 24 uur weer operation# te krijgen. Statistisch komt be een keer per tien of elf jaar voor dat er uitgeweken moet worden Om eventuele stroomuitval voorkomen zijn divers veikg' heidssystemen aangebracht, i Door onze redacteur Frank Deij Terneuzen - Vandaag beslissen de gemeenteraden over hun bijdrage aan het plan van aanpak voor de Kanaal zone. De gemeentebesturen van Sas van Gent, Axel en Terneuzen, die om uiteenlopende redenen vóór zijn, spreken van een historisch moment. „Er wordt geschiedenis ge schreven", schrijven ze lichtjes opgewonden in hun voorstellen om samen zo'n slordige twee miljoen gulden op tafel te leg gen. Immers, met de handteke ning van alle betrokken partijen onder een lijvige intentieverkla ring is er na vijf jaar moeizaam onderhandelen eensgezindheid bereikt over de sanering en ver dere industrialisatie van de Ka naalzone. Een gebied waarin de bedrijvig heid (industrie, scheepvaart, dienstverlening) aan 20.000 Zeeuws-Vlamingen werk ver schaft (nog wel). Een gebied ook waar diezelfde stinkende, lelij ke en luidruchtige industrie steeds dichter op de wonende en natuurliefhebbende mens komt te zitten. Leuk wonen De gedachtengang achter het plan is eenvoudig. We moeten in de Kanaalzone naar een wereld toe waar het voor iedereen leuk wonen en werken is. Voor na tuurbeschermers en bewoners van de Kanaalzone wat meer, en liefst ook frisse, lucht. Voor het bedrijfsleven wat minder belemmeringen om, wanneer het moment daar is, er fabrie ken bij te bouwen. In ruil daar voor moeten .bedrijven milieu maatregelen nemen en moet er, zo is ook een uitgangspunt, in cidenteel een bedrijf worden verplaatst. De belangen van het bedrijfsle ven wegen duidelijk het zwaarst. De samenstellers ko men er eerlijk voor uit en spre ken van de kip met de gouden eieren die gekoesterd moet wor den. Waarom ook niet. De be drijvigheid in Zeeuws-Vlaande- ren is jaarlijks goed voor een omzet van 12 miljard gulden. Zonder al die bedrijven liepen er heel wat Zeeuws-Vlamingen op een houtje te bijten. Bestuur ders en directies hebben dan ook reden tot juichen met het bereikte akkoord dat het be drijfsleven in de toekomst lasti ge en langdurige procedures be spaart. Ruim genoeg Immers; met de overeenkomst in de hand kan bijna geen enke le ontwikkeling binnen de tot industrie aangewezen gebieden met succes worden aangevoch ten. Tenzij ze niet voldoen aan alle denkbare geluid-, milieu- en risicovoorschriften. Maar die zijn tot grote tevredenheid van het bedrijfsleven in de overeen komst ruim genoeg gesteld. Voor de bewoners van de buurt schappen Koegorsstraat, Boe- rengat/Hoogedijk en Axelse Sassing, geldt een ander ver haal. Zij hangen straks de vlag half stok. Zij houden het gevoel dat zij met de sloop van him huizen onnodige offers moeten brengen aan een plan dat in zijn totaliteit - en die samenhang heeft iedereen altijd heel be langrijk genoemd - volgens hen heel weinig kans van slagen heeft. Mag de bedoeling van het hele plan zuiver zijn - wie wil er niet wonen en werken in een veilige en gezonde omgeving - de ge loofwaardigheid ten aanzien van de haalbaarheid verdient dat etiket allerminst. De timing, om maar een facet te noemen, is hoogst ongelukkig. Vijf jaar ge leden behaalden de grote indus trieën nog grote winsten. En timmerde bijvoorbeeld Hydro Agri met een levensgroot bord waarop de hoge investeringen stonden vermeld letterlijk aan de weg. De basis toen leek veel gezonder. Belabberd Die tijden zijn voorbij. Het gaat kort gezegd belabberd met het bedrijfsleven en de bewoners van de getroffen buurtschap pen, maar ook steeds meer poli tici, hebben reden om te denken dat er van al die mooie praatjes niets terecht komt. En de manier waarop de bewo ners de afgelopen jaren aan het lijntje zijn gehouden, is voor hen al evenmin reden om het Plan enthousiast te omarmen. Steeds maar weer kregen de bewoners te horen dat er 'op korte termijn' duidelijkheid over hun toekomst zou worden verschaft. Steeds weer volgde uitstel omdat het geld er maar niet kwam. Nu de eerste centen er na een moeizaam gevecht eindelijk zijn gekomen, ontbreekt de daarbij horende euforiestemming. Tot grote ergernis van industrieel Zeeuws-Vlaanderen en ook de Kamer van Koophandel heeft de politiek de afgelopen maan den in de discussies een te zwaar accent gelegd op de ont brekende drie miljoen gulden voor het eerste project van de in totaal op 200 miljoen gulden geschatte saneringsoperatie. Garanties Rijk, provincie, havenschap, de gemeenten Sas van Gent, Ter neuzen en Axel hebben samen zo'n 13,8 miljoen gulden op ta fel gelegd. Het restant, drie mil joen gulden, zou het bedrijfsle ven moeten betalen. Maar de grote bedrijven, met de in moei lijkheden verkerende kunst- mestfabriek Hydro Agri en che- miegigant Dow Chemical voor op, weigeren principieel daar voor harde garanties af te ge ven. „We dragen ons steentje bij in de vorm van belastingen en milieuheffingen. Wat er in de eerste instantie moet gebeuren, is de sloop van de buurtschap pen. Dat zijn infrastructurele werken en die worden in Neder land uit de algemene middelen betaald", zo redeneren de in dustriëlen. Bovendien is er met minister Alders afgesproken dat de drie miljoen voorlopig door het Rijk en de gemeenten wordt voorge schoten. „Van dat geld zien jul lie heus wel wat terug. Wanneer het wat beter gaat, zullen wij de vrijgekomen gronden bij de Axelse Sassing en Boerengat wel opkopen. Wat zeuren jullie nou", aldus vrij vertaald de ge dachtengang van het bedrijfsle ven. Letterlijk zei ondervoorzitter K. Horstra van de Kamer van Koophandel het vorig week zo: „We garanderen niet dat we drie miljoen gulden betalen. Het is niet het moment voor het bedrijfsleven om nu een paar huisjes te kopen. Dat geld heb ben we nu even niet. Er liggen andere prioriteiten". Geen zekerheid 'Dank je de koekoek', denkt de man in de straat. Die milieuhef fingen en belastingen zijn wet telijk verplicht en dat geld is het bedrijfsleven, ook zonder het plan van aanpak kwijt. En grond kopen moeten ze toch ook als ze willen uitbreiden. Eigen lijk, en dat is ook het verhaal van Groen Links, de statenfrac tie van de PvdA, sommige WD- gemeenteraadsfracties en een enkele CDA'er, betaalt het be drijfsleven nog helemaal niet mee aan het plan en is er geen Meer frisse lucht voor de bevolking, meer ruimte voor de industrie. FOTO WIM KOOYMAN enkele zekerheid dat dat ook zal gebeuren. Over één tegenprestatie die echt zoden aan de dijk zet, de ver huizing van kolenoverslagbe- drijf O vet in Terneuzen naar Sluiskil die het leven van een hele wijk kan veraangenamen, is bijvoorbeeld alleen nog maar gesproken. De intentieverklaring die ge meenten en provincie binnen kort met elkaar ondertekenen, biedt daar ook geen garanties voor. Er wordt met dure woor den over inspanningsverplich tingen gepraat maar papier is geduldig. Wie hard geprobeerd heeft zonder zichtbaar resultaat mag zich terugtrekken. „Er is geen sprake van een contract. Partijen zullen in een bepaalde situatie zich kunnen beroepen op gewijzigde omstan digheden en prioriteiten", zo staat letterlijk te lezen. Beroept het bedrijfsleven zich bij zijn verweer op alle kritiek op onbegrip van de overheid, lees de provincie. De bewoners van de buurtschappen beroepen zich op onwil van het provincie bestuur om op een fatsoenlijke wijze met de belangen van de bewoners om te gaan. De ma nier waarop zij door gedepu teerde Dek, voorzitter van de stuurgroép, en de zijnen zijn behandeld ervaren zij als mens onterend. Eerst hebben ze jaren langen moeten leven met ge ruchten dat hun huisjes moet verdwijnen omdat de stuur groep Gebiedsgerichte Benade ring er voor heeft gekozen om zonder hen achter gesloten deu ren te vergaderen. Als eenmaal in juli 1991 de beslissing valt, omdat de stuur groep bang is dat sommige le den hun mond voorbij zullen praten, breekt opnieuw een pe riode van onzekerheid aan. Het is dan wel gezegd dat ze moeten verdwijnen maar duidelijkheid over termijnen, vergoeding en vervangende woonruimte is er niet. De stuurgroep weet op dat mo ment nog niet eens of het beno digde geld wel op tafel komt. De materiële en immateriële schade - het vertrouwen in de politiek is helemaal weg - is groot. Bewoners die weg willen kunnen niet - niemand die hun huis wil kopen - en staan voor een dilemma. Ze durven amper geld in onderhoud te steken. Bang dat het weggegooid geld is. Tegelijkertijd twijfelen ze om dat hun pand, juist vanwege het achterstallig onderhoud, bij onteigening wel eens voor min der getaxeerd kan worden. Maar zelfs al krijgen ze de eco nomische waarde, dan nog gaan ze er op achteruit, vrezen ze. De meeste mensen hebben een lage hypotheek, wonen voor enkele honderden guldens per maand of hebben inmiddels hun huisje in eigendom. Verkassen kost al tijd meer geld en ongemak. „Ik woon nu voor driehonderd gulden per maand. Heb een leuk huis, een grote tuin en een gara ge. Zoiets kan ik niet opnieuw ergens anders laten neerzetten voor driehonderd gulden. Dan ben ik zeker zevenhonderd gul den per maand kwijt. Dat bete kent, als ik een hypotheek met een looptijd van 20 jaar neem, dat ik in totaal (20x12x400 gul den) 96.000 gulden meer aan woonlasten kwijt ben. Krijg ik dat ook vergoed?. Ik heb niet om die verhuizing gevraagd", aldus het relaas van een buurt bewoner. Nog geen kwartje De politieke vertegenwoordi gers hebben nog op veel vragen antwoord te geven. Hoe halen ze het in hun hoofd om een deel van de bevolking de stuipen op het lijf te jagen op een moment dat nog niemand een kwartje op tafel heeft gelegd Wat bezielt hen om in een vol gend stadium de bewoners te vertellen dat er voor hen geen uitzondering in bestaande be stemmingsplannen en streek plannen kan worden gemaakt Met ander woorden: een wonin kje zoals ze nu hebben in een soortgelijke omgeving in het buitengebied kunnen ze wel op hun buik schrijven. Het klinkt onverklaarbaar dat hier wel strikt de hand aan de regeltjes wordt gehouden terwijl er met allerlei milieu- en geluidsnor men is gegoocheld om het voortbestaan van Sluiskil te rechtvaardigen. Hoe is het mogelijk dat na zo veel jaren van voorbereiding de bewoners nog steeds niet weten hoeveel ze voor hun huisje zul len vangen De stuurgroep, die een paar taxateurs langs de huisjes liet fietsen, denkt dat 16,8 miljoen gulden voldoende is maar de bewoners zelf komen op 32 miljoen gulden uit. Ver volgens staan de politici voor de weinig benijdenswaardige taak om duidelijk te maken waarom er zo weinig begrip is voor de onduidelijke toekomstige finan ciële positie van de buurtbewo ners terwijl er alle begrip is voor de zwakke positie van het bedrijfsleven. Boerengat, een rustig buurtschap onder de rook van Dow. FOTO CAMILE SCHELSTRAETE -Sloop van de buurtschappen Koegorsstraat, Axelse Sassing en Boerengat -De aanwijzing van de Axelse Vlakte, Autrichepolder, Terneu- zen-West, de westelijke Kanaaloever en Sluiskil-Oost tot toe komstige industriegebieden -Het maken van bestemmingsplannen voor die gebieden -Het opstelllen van een stedebouwkundige visie voor Sluiskil -Het treffen van milieu- en veiligheidsmaatregelen bij de grote industrieën -Het verplaatsen van kolenoverslagbedrijf Ovet van Terneuzen naar Sluiskil-Oost -De aanleg van een tunnel onder het kanaal van Gent naar Terneuzen en het verbeteren van het wegennet dat aansluit op de Tractaatweg -De aanleg van een spoorlijn oostelijk van het kanaal Gent naar Terneuzen -Het opstellen van een maatregelenpakket om de uitstoot van kwalijke dampen in de Kanaalzone terug te dringen -De aanwijzing van het gebied rond de Otheense Kreek bij Terneuzen, de omgeving van Philippine en Axel tot toekomstige woonlocaties -Het opstellen van bestemmingsplannen voor die gebieden -Het aanleggen van groene zones tussen toekomstige industrie- en woongebieden Kosten De totale kosten van deze maatregelen, die voor 2015 genomen moeten zijn, zijn globaal geraamd op een bedrag tussen de 150 en 200 miljoen gulden. De deelnemers aan het zogenaamde ROM (Ruimtelijke Ordening en Milieu) project waarvan er in heel Nederland tien lopen, zijn: de provincie Zeeland, het ha venschap Terneuzen, de gemeenten Terneuzen, Sas van Gent en Axel, Rijkswaterstaat, de ministeries van VROM, Verkeer en Waterstaat en Economische Zaken, de Kamer van Koophandel en de Kring van Werkgevers Zeeuws-Vlaanderen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 17