OVERIGENS Israëlische premier Rabin steeds verder de hoek in gedreven 'Wij hadden niets te verliezen' Havel en regeringspartij van Tsjechië zijn 'water en vuur' Huwelijk coalitie gered ondanks VVD-flirt Onderzoel DESTE] Politiek is soms net sport Pers DE STEM- 'Oostenrijk ACHTERGROND de stem VVD'er Dijkstal 'the day after': Agenda Kokkelvissers: schepen ombouwi tot oliezuigers DE STEM DINSDAG 26 JANUARI 1993 WAT moet je met zo'n weekend? Ruw, stormachtig weer en verder niks dan schaatsen en politiek. Voor het schaatsen heb ik geen geduld. Ik wil wel weten wie de kampioen wordt. Ik zie ook graag dat het een Nederlander is, maar of het Jan, Piet of Klaas is, dat kan me niet zoveel schelen. Zo goed ken ik die jongens nu ook weer niet. Met wielren nen heb ik dat precies hetzelf de, alleen is het vaak leuker om daarnaar te kijken omdat ze niet twee aan twee vertrek ken, maar met z'n allen. Politiek dus. Er stond weer eens iets op het spel. Volgens de media dan. Je bent burger van een fatsoenlijk democra tisch land, je maakt gebruik van je stemrecht en je kankert eens wat. Welnu dan is het ook je plicht om front naar Den Haag te maken zodra het land in gevaar komt. Zo zie ik dat en zo kwam het dat ik vrijdag en zaterdag aan de buis gekluisterd zat om de hoofdrolspelers in het WAO- drama aan te horen. Elco speelde hoog spel en verloor en dat laatste is ongeveer het enige dat ik er van begrepen heb. Net sport dus. 'Trouw' heeft het zelfs over een 'dode- mansactie van Brinkman'. Wat betekent dat? Dat Elco Brinkman het wel kan schud den als CDA-leider en pre mier van morgen? Ik vraag me af of dat erg is. Voor Elco wel natuurlijk. Maar voor ons? Misschien is de val van Elco voor Ruud wel weer aanleiding om zich toch nog een keer herkiesbaar te stellen. Het Vaderschap des Vaderlands lijkt hem echt te liggen. Hij kan altijd zeg gen dat hij zo gauw geen tweede kroonprins uit de ka- merbank heeft kunnen pluk ken. Als het kabinet het redt -en daar begint het gezien het incasseringsvermogen van beide coalitiepartijen aardig op te lijken - dan hebben we al over een jaar verkiezingen en als je ziet hoe lang Elco al over zijn premiersopleiding doet, dan zou ik zo gauw ook niet raden wie de boel moet redden. Uiterlijk begon Elco er wel aardig uit te zien. Mooi pak, net niet te yuppig. Volgens sommigen een aangeleerde oogopslag die de priemende, zwarte gaatjes in zijn ogen wat versluiert. Wandelend over het toneel speechen in plaats vanachter een lessenaar en in de oren van degenen die niet automatisch alles verwer pen hetgeen een CDA-politi- cus te zeggen heeft, niet eens zö'n slecht verhaal, gezien de tijdgeest. Hoogmoed komt voor de val. Brinkman speel de hoog spel met het uitspe len van de oppositie tegen de coalitiepartner. De televisie liet ter vergelijking zelfs het zwaarbeladen plaatje zien van Van Agt met Wiegel in de Haagse bistro, in dat politiek zo dramatische jaar 1977. Dat sfeertje. Wij zaten erbij en keken er naar. Begrijpen deed ik er niet veel van. Men zegt dat het in de politiek om de knik kers gaat en niet om het spel. Ik geloof er niets van, niét in' de WAO-discussie. Het was weer een boeiend schouwspel voor de intimi en andere lief hebbers en in iets mindere mate ook nog wel voor men sen zoals ik, die op hun klom pen aanvoelden dat er reputa ties op het spel stonden en dat er zich dus een drama ontrol de. De knikkers zaten thuis, al anderhalf jaar te wachten op een beetje zekerheid. Zij mochten meegenieten van het machtsspel dat ten koste van hun onzekerheid werd ge speeld. Wie van wie zou win nen, wie voor wie door de knieën moest, daar ging het om. Politiek prestige. Politiek gezien zal de zich voortslepende WAO-discus sie best boeiend geweest zijn, maar ik vond het gedoe ook weerzinwekkend van tijd tot tijd en ik ben niet eens een knikker. .7. I xr Zondagavond, zes grote geesten op tv. Een gesprek over alle vragen van leven en mensheid. Beschaafd gekout, afgewisseld met be smuikt gekauw. Verbazing over het oriëntatievermogen van duiven, over de immen se verandering van de aarde in de laatste tienduizend jaar, maar geen verbazing over het menselijk geweld. Dat valt wel mee, zeggen de heren. Tegenover elke daad van agressie staan tientallen bewijzen van menselijke vriendelijkheid, beschaving en goedheid. Die halen alleen nooit het nieuws. Slechtheid is uitzonderlijk en valt daarom op, beweren de geleer den. En de pers vermeldt alleen wat uit de toon valt. Maar waarom wil iedereen dat soort berichten dan juist lezen en waarom doen media die nog meer geweld brengen het zo goed? Zit er dan toch niet iets verwerpelijks in de mens? Zijn nieuwsgierigheid, zijn belangstelling voor het afwijkende? Of zijn alleen journalisten slecht? (CH) ^Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326, fax 076-200462. Voor bezorgklachten: 076-236888. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen. Vliss. ,gen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen v.a. 1 januari 1993 (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45, per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70. Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: maandag t/m vrijdag 1.60; zaterdag 1.90. Service-afdeling abonnementen: S 076-236472, maandag t/m vrijdag 8.30-12.00 en van 12.30-16.00 uur. Lezersservice: Centrale reclame-afdeling 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911). Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. O) Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Wat heeft 'ijzeren' Yitzhak in hemelsnaam bezield, toen hij ruim een maand geleden zo meedogenloos 417 Palestijnen letterlijk in de kou zette? De Israëlische premier Yitzhak Rabin wankelt stap voor stap steeds verder achteruit. Zijn te hoge inzet is er ook naar: Het vredesproces in het Midden-Oosten. Door Rogier slop ALLE Midden-Oostenkenners (en er zijn er meer dan het Midden-Oosten zélf lief is) zei den allemaal dat het 'mislukte zet is in een uiterst ingewikkeld schaakprobleem'. Het beeld van een schaakpro bleem is juist (alleen gaat het hier niet om de omfloerste stilte bij een toernooi) of bij de moge lijk toegelaten gekte van de ge mankeerde genieën. In het schaakspel dat het Midden- Oosten heet kan iedere zet let terlijk dodelijk zijn. In de analyse van deze eindelo ze partij valt de afgelopen da gen iets belangwekkends te Rabin zien. De deportatie van de Pa lestijnen wordt enigszins goed gemaakt, Britse helikopters ha len een aantal ernstige gevallen naar Cyprus en ze moeten dan als eindbestemming naar Israël gaan. En vandaar uit naar de bezette gebieden, hoewel iedereen die op een achternamiddag een col lege in internationaal recht heeft gelopen kan aantonen dat deze zaak rammelt aan alle kanten. Deportatie van de be volking van bezette gebieden is verboden door de ook door Is raël en zijn buren ondertekende Conventie van Genève. Dat het al jaren de harde prak tijk op de Westoever en de Ga- za-strook is, doet aan dit begin sel weinig af. Maar uitgerekend Israël, bekend met het stilzwij gen van 'Genève' en aanpalende verdragen in de jaren van vóór de Tweede Wereldoorlog, zou zich dat kunnen aantrekken. Wat Rabin in eerste instantie in beweging heeft gebracht is de angst en het wantrouwen in de gelederen van de Israëli's, die allemaal wel degelijk het oude trauma ervaren. De staat Israël heeft tenslotte de afgelopen ja ren ook van de vooral verbaal woedende Arabische buren, eni ge vorm van respect gekregen. Maar nu werden plotseling Is raëlische soldaten en Israëlische politieagenten, sterker nog, Is raëlische burgers gedood door een ongrijpbare, glibberige vij and. Dan lopen de emoties zo hoog op, dat een besluit zoals Rabin dat heeft genomen van alle kanten wordt toegejuicht. Tegelijkertijd zocht iedereen onder die warme deken van emoties naar een schaakzet. „De uitzetting van de funda mentalisten helpt te voorkomen dat het vredesproces in gevaar komt." Zo luidt al wekenlang met een ijzeren consequentie het standpunt van Jeruzalem. En je hoeft het woord funda mentalist maar te laten vallen, en iedereen raakt in paniek. Dat geldt in Israël, dat geldt bij de bijna bevriende Arabische naties, dat geldt ook in Was hington. De onzinnige hysterie in veel delen van deze Westerse wereld spreekt daarvan boekde len. En het moet te vrezen zijn dat dit ook in de VS het geval is. Na de tragische Strapatzen van de EG, de WEU en vergelijkbare vergaderclubs is het ondenk baar dat er zonder Amerikanen iets daadkrachtigs gedaan wordt. Het lot van de Bosnische moslims bestaat in de Arabische wereld schrijnender op het net vlies dan men hier wel wil laten horen. Uiteindelijk is duidelijk wat Rabin bewogen heeft, hij wilde de verontruste bevolking laten zien dat hij geen 'slapjanus' is. Dat geheel volgens het Israë lisch adagium 'eens maar nooit weer'. Maar de wereld verandert. De holocaust kan niet eindeloos uit de boekenkast van de geschie denis worden gehaald. We heb ben wel meer meegemaakt. En de politionele acties in Indone sië, de Korea-oorlog en zelfs Vietnam zijn al dik achter de rug. Dat zelfs Rabin nog teruggrijpt op deze ideeën, breekt hem nu al lelijk op. Iedereen kan het schaakspel volgen. Rabin gokte erop dat de Palestijnen in de bezette gebieden uiteindelijk een Arabische factor van belang waren. Maar hij gokte er nog meer op dat ook Damascus en Amman wel bereid waren om het op een akkoordje te gooien, desnoods over de ruggen van de Palestijnen heen. Hij heeft ernaast gezeten. Ge faald in een spel dat de hoogste inzet heeft. Al met al passen de stukjes van de puzzel ineen. Dat was de afgelopen dagen duidelijk. De Britse helikopters haalden de Palestijnen op in Zuid-Libanon, met stilzwijgende goedkeuring van diverse kanten. Het Israëlisch Hooggerechtshof - dat pas naderhand van de de portaties hoorde, dat is meer een zaak van het leger - beraadt zich nog. Over iets dat in de bedroevende situatie tamelijk gewoon aan het worden is: het recht om in een openlijk proces gehoord te worden. Maar er zijn meer dingen die erop wijzen dat Israël aan het nadenken is geslagen. Niet a leen de Britten die hun heliW ters hebben ingezet om de verll dreven Palestijnen terug te ha" len; maar ook het bizarre beeld van Yasser Arafat op de Israëli! sche televisie. Met onmiddellijk daarna wee het gezicht van Rabin op Arabische televisiezenders. u de al met al machtige Amerika! nen die donders goed laten metj ken, dat het swingende boven! baasje in Washington niet dat er ook maar één seconde verder wordt gepraat als hi gaat om de Palestijnen in Liba, non. Ook is in dat opzicht de druk op Rabin enorm. Maar alles bij elkaar kan Rabin overleven; als il mand hem uit de brand helpt Het Israëlisch Hooggerechtshof en vooral de nieuwe regering! Clinton kunnen deze zaak defi- nitief oplossen. De afgelopen dagen is er in d VS veel gegoocheld met het gi dachtengoed van John F. Kei. nedy. Vrijwel iedereen leek te vergeten dat Kennedy zijn pre- sidentschap begon met het de bacle van de Varkensbaai, t foutje kan gebeuren. Maar I bin zit nu in dezelfde positie e hij kan zich géén foutjes veroor-! loven. Nou zag het er toch echt naar uit dat de VVD meer dan een voetje tussen de deur had. Brinkman en Bolkestein, ze leken Van Agt en Wiegel wel. Maar het feest werd op het nippertje verijdeld. VVD'er Dijkstal over 'the day after'. Door Debbie Langelaan HANS DIJKSTAL, vice-fractie- voorzitter van de WD, heeft een 'machtige' tijd gehad tij dens de WAO-perikelen. Een week lang leek het erop dat de WD eindelijk kon doen wat ze als oppositiefractie behoort te doen: meewerken aan de onder gang van het kabinet. Het is net niet gelukt, maar Dijkstal is meer dan tevreden. Dit klinkt ongelooflijk. Voelt de WD zich dan niet misbruikt, uitgebeend en vervolgens in een hoek gesmeten? „Welnee", rela tiveert Dijkstal. „Dat was een ingecalculeerd risico." Precies een week geleden kreeg WD-leider Frits Bolkestein een telefoontje van CDA-fractielei- der Brinkman. Of er zaken te doen waren over de WAO. „Wij zeiden intern tegen elkaar: er kunnen twee dingen aan de hand zijn. Of Brinkman heeft werkelijk genoeg van de PvdA en hij wil breken, óf hij ge bruikt ons om de PvdA onder druk te zetten. Dan zal hij op het laatste moment door de bocht moeten en ons in de steek laten." De WD besloot het erop te wagen. „Wij hadden helemaal niets te verliezen", zegt Dijkstal. „Het minste wat we konden bereiken, was schade toebrengen aan de coalitiever houdingen. Verder hadden we een kans om onze plannen met de WAO werkelijkheid te zien worden. En in het mooiste geval was het kabinet gevallen. Stel je voor dat we niet op het aanbod ingegaan waren. Dan had ieder een ons voor gek versleten. Een oppositiepartij laat zo'n kans toch niet liggen?" Het enige probleem was, dat de WD zelf ongeloofwaardig zou kunnen worden. Dat de libera len al hun WAO-principes over- VVD'er Dijkstal had vorige week een 'machtige tijd' foto de stem johan van gurp boord zouden zetten in hun be gerigheid naar de macht. „Daarom mochten we niet al teveel inhoudelijke concessies doen." Een akkoord onder deze voor waarde leek steeds realistischer naarmate de week vorderde. „De onderhandelingen verlie pen goed, het CDA bekeek onze voorstellen zeer serieus." On dertussen liep de spanning in de coalitie op, de WD kreeg steeds meer zicht op een doorslagge vende rol in de val van het kabinet Lubbers-3. Voor Dijkstal kwam de climax op zaterdag, in een restaurant langs de A6. Daar kwam het tot een akkoord tussen de frac tiespecialisten van CDA en WD. Bolkestein hechtte er ui teraard als de bliksem zo snel zijn goedkeuring aan, maar het fiat van Brinkman bleef maar op zich wachten. Ondertussen trok Dijkstal in Groningen zijn smoking aan, want hij was ceremoniemeester op het WD-feest van zaterdag avond. Het feest kreeg een extra dimensie door de verwachtings volle spanning. Maar net zo snel was de euforie ook weer voor bij: Brinkman belde tegen elf uur 's avonds om te zeggen dat de hele deal niet doorging. Te ruggefloten door het kabinet liet hij weten dat hij niet de vrijheid had om zijn goedkeu ring te hechten aan het ak koord. Bolkestein was woedend en liet dat weten ook. Het CDA als onderhandelingspartner is niet betrouwbaar, zo zei hij op een inderhaast belegde persconfe rentie. Dat waren toch pure krokodil- letranen, gezien het feit dat de WD bij zijn volle verstand dit risico genomen heeft? Dijkstal: „Het is wel wat dubbel, ja. Aan de ene kant hebben we zelf de gok gewaagd. Maar tegelijker tijd zijn we in de toekomst nog meer op onze hoede als we za ken gaan doen met het CDA." Toch wil Dijkstal niet beweren dat de kans op een zogeheten 'paarse coalitie' van PvdA-D66- VVD zoveel dichterbij is geko men, nu het CDA aan vertrou wen heeft ingeboet. „Laat eerst de kiezer maar oordelen over de houding van het CDA", is het enige dat hij daarover kwijt wil. Wat Brinkman betreft: no hard feelings. Dijkstal wijst heel an dere figuren aan die naar zijn mening een 'dubieuze rol' heb ben gespeeld in het WAO-dra- ma: premier Lubbers en D66- leider Van Mierlo. Lubbers om dat hij Brinkman de illusie gaf dat deze alle vrijheid had, om vervolgens een verschrikkelijke ruk aan de ketting te geven: terug in het gareel. „Je kunt je afvragen of Brinkman nu nog steeds de gedoodverfde lijst trekker is van het CDA." Van Mierlo krijgt ook een zwar te piet, omdat deze de vorige week bestempelde als 'democra tisch dieptepunt'. „Terwijl het juist zeer democratisch was! Nu eens geen achterkamertjespoli tiek, en dan is het weer niet goed." Dijkstal vindt het ook maar raar dat Van Mierlo, als leider van een oppositiefractie, zich zo afzijdig heeft gehouden van de discussie. Nee, dan de WD zelf. „De verhouding tussen de coalitie fracties is naar een dieptepunt gedaald, Brinkman ligt over hoop met Lubbers, Brinkman heeft een deuk in zijn imago. Afgezien van een kabinetscrisis, mooier kunnen we het toch niet hebben?" Vandaag worden zowel in Tsjechië als Slowakije presidentsverkiezingen gehouden. De tamelijk onbekende oud-vakbondsleider Roman Kovac is dé kandidaat in Slowakije. In Vaclav Havel heeft Tsjechië een kandidaat die er internationaal wezen mag. Maar de regerende ODS is hem stiekem liever kwijt dan rijk. Door Stevo Akkerman DAT ER in Tsjechië presidentsverkiezingen plaats vinden is, vreemd genoeg, te danken aan de Slowaken. Toen die besloten dat ze op 26 januari een staatshoofd zouden kiezen, wisten de Tsjechen niet hoe snel ze hun al weken door zeurende discussie over deze kwestie moesten beëindigen, en kwamen ze opeens ook met de 26e op de proppen. Onder geen beding mocht de internationale gemeenschap de indruk krijgen dat de Tsjechen, anders dan de Slowaken, niet in staat zouden zijn een president te kiezen. Op het eerste gezicht lijkt de keuze van een staatshoofd ner gens zo eenvoudig als in Tsje chië. Al sinds maanden is de kandidatuur van Vaclav Havel bekend en menig parlement (het is, zowel in Tsjechië als in Slo wakije, het parlement dat de president kiest) zou jaloers zijn op een kandidaat als hij. De regeringspartij van premier Vaclav Klaus, de ODS, heeft dan ook altijd beweerd over geen andere kandidaat te pein zen. Vanwege de populariteit van Havel onder de eigen bevol king en het internationale aan zien dat hij geniet. Havel's ver kiezing leek bij voorbaat vast te staan. Maar terwijl dat het offi ciële beeld was, deed de ODS achter de schermen, in de woor den van de Slowaakse premier Vladimir Meciar, 'haar uiterste best om onder Havel uit te ko men'. Voor de ODS, en meer in het bijzonder voor Vaclav Klaus, Havel, presidentskandidaat nummer een in Tsjechië foto ap vertegenwoordigt Havel in alle opzichten het tegenovergestelde ,Mvan yvat Tsjechië nodig heeft. Hij is een kunstenaar, een intel- ;lgctuggl, een ex-dissident, een morele denker, een humanist. Dat is allemaal niets voor de pragmatici van de ODS. Neem bijvoorbeeld de kwestie van de wapenhandel. Eén van de eerste dingen die Havel deed toen hij in 1990 aantrad als president van Tsjechoslowakije, was het afkondigen van een stop op de wapemexport. Klaus zei dat dat een 'vergissing' was en waarom? „Als wij de tanks niet leveren, doen anderen dat wel". Deze manier van denken staat zo haaks op die van Havel, dat de voormalige premier Petr Pit- hart spreekt over 'water en vuur'. Intussen is het wel de ODS die de macht in handen heeft en het is voor deze partij daarom moeilijk te verteren dat, terwijl ze in de verkiezingen de 'dromers' van de Burgerbewe ging hebben verslagen, ze nu toch - en dat nog wel via hun eigen stemknopje - gedwongen worden een man uit die kring als staatshoofd te omhelzen. Het is tegen de achtergrond van deze onvrede met Havel dat de afgelopen weken in Tsjechië een politiek steekspel is gevoerd rond de presidentsverkiezingen en de invulling van de Senaat. Volgens de Tsjechische gri wet moet er een Senaat komen, I maar binnen de regeringscoali-1 tie bestaat onenigheid over de I vraag of de leden van het voor-1 malige federale parlement daar- voor de kandidaten moeten zijn. I Dat was aanleiding voor t' ODS om de verkiezing van ee president uit te stellen ('get staatshoofd zonder Senaat'). Tegelijkertijd werden er in c ODS-getrouwe pers allerlei bi zwaren tegen Havel gelanceerd, I wellicht in de hoop dat hij zich-1 zelf zou terugtrekken, zodat de I kleurloze ODS-favoriet Janl Strasky zich kandidaat zoal kunnen stellen. Maar toen kwa-1 men de Slowaken met de aan-1 kondiging dat zij op de 28e I januari een president zouden I kiezen en toen moesten er in I Tsjechië snel knopen wordei| doorgehakt. Gevolg is dat Havel nu de geza-1 menlijke kandidaat is van del vier coalitie-partijen en de eni-l ge vraag die openblijft is of del mensen van. het ODS het zullen I aandurven om in de!(geheime)I stemming tegen Havel te stem-1 men. In Slowakije is lang gez naar een neutrale kandidaat I voor het presidentschap, maar volgens premier Meciar was d' nergens te vinden. Zijn partij. de HZDS, heeft daarom ee kandidaat uit haar eigen gek deren naar voren geschovei Roman Kovac, vice-premier e voormalig vakbondsleider. Anders dan Havel is Kovac geen I 'onvermijdelijke' kandidaat. Ej I beschikt slechts over de steun I van zijn eigen partij, alle andere I partijen hebben eigen kopstuk-1 ken kandidaat gesteld. Daa: lijkt een beslissing in de e ronde (waarin een drie-vijfde I meerderheid vereist is) uitgeslc-1 ten. Mocht Kovac uiteindelijk winnaar uit de bus komen, d zal Slowakije een president I krijgen die nog in 1989 geprc- beerd heeft lid te worden van de communistische partij. Slechts de fluwelen revolutie,! waarin ene Vaclav Havel zo'n I belangrijke rol speelde, voor-1 kwam dat Kovac het begeerde partijboekje thuisgestuurd kreeg. ZATERDAGMIDDAG vijf uur; enkele tientallen kilometers buiten Nederland. De Radio nieuwsdienst meldt onderhan delingen tussen delegaties van CDA en WD in 'een wegres taurant bij Lelystad'. En 'in een café ergens in Utrecht' hebben de fractievoorzitters van CDA en PvdA een gesprek gehad. Wat is er aan de hand? Zijn boze beroepsmilitairen alsnog in actie gekomen tegen de in krimping van de krijgsmacht? Hebben ze het kabinet opge pakt en bewaken tanks en pantserwagens nu het Binnen hof? Hebben de nog op vrije voeten zijnde parlementariërs zich teruggetrokken in wegres taurants en in café's te Utrecht? De kolonels zaten echter thuis bij de open haard met de zater dagnamiddag-borrel in de hand, schuilend voor de nade rende storm. Het was wel een beetje oorlog, maar niet één voor pantserwagens en tanks. Het gevecht ging - voor de zoveelste keer - over de wao. En om te voorkomen dat daar in de Tweede Kamer over ge knokt zou moeten worden, had den de politici het strijdtoneel dit keer verplaatst naar weg restaurants, café's en - later op de dag - een ministerswoonhuis te Bergschenhoek. Daar werd uiteindelijk de vre de getekend. Daar kreeg ook de kroonprins van het CDA, Elco Brinkman, te horen dat het af gelopen diende te zijn met de vrijages met oppositiepartij WD. Waar in Groot-Brittannië de kroonprins al vele jaren bui ten de echtelijke sponde uit vrijen gaat, was het genot voor kroonprins Elco al na een paar dagen afgelopen. Is maitresse WD gebruikt om huwelijkspartner PvdA op de knieën te krijgen? Hebben de liberalen naïef gehandeld door serieus te denken dat het wer kelijk mogelijk zou zijn een wig te drijven tussen het coalitiehu welijk? Maar wat hadden ze anders moeten doen? Tweedracht zaaien tussen de regeringsfracties is toch wat een beetje oppositiepartij voortdurend probeert te doen. En de WD mocht toch ver wachten dat de heren Biesheu vel en Wolters niet zomaar naar Lelystad waren gereden maar met de nadrukkelijke goedkeu ring van kroonprins Elco. Te vreden reden de WD'ers met LU door David v an 3 er touwen een principe-akkoord op zak naar Groningen, waar het ver jaardagsfeest van de WD - de partij is 45 geworden - na hun aankomst nog gezelliger werd dan het al was. Bert de Vries, minister van so ciale zaken en werkgelegen heid, is niet bepaald het type van een overspelige feestvier der. Vroeger, toen hij nog frac tievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer was, sloop hij wel eens stiekem weg om een avondje te gaan badmintonnen. Of dat alsjeblieft niet in de krant hoefde. Zelfs dat was hem al te frivool. Tot nu toe had De Vries bij de wao vooral de PvdA de kastan jes uit het vuur laten halen. In juli 1991 was het met name Wim Kok die de presentatie van het eerste kabinetsvoorstel voor zijn rekening nam. Ach teraf gezien een gigantische taxatiefout. Waarom liet hij De Vries - tenslotte de eerst ver antwoordelijke minister - de zaak niet opknappen? Nu werd de wao HET voorstel van de PvdA. De dramatische gevolgen voor die partij zijn bekend. Pas op het allerlaatste moment kwam De Vries in actie. Prach tig, zoals hij zondag de redder des vaderlands speelde. Be vreesd voor politieke chaos, misschien zelfs een kabinetscri sis, had hij een uiterste poging gedaan partijen weer tot elkaar te brengen. Toen Kok en Lub bers vrijdag in de ministerraad een fikse ruzie kregen begreep De Vries dat ingrijpen geboden Hij kwam met een nieuwe va riant. Lubbers en Kok hapten gretig toe. Wöltgens ook. En wat moest Brinkman toen nog? Die kon niet veel meer doen illustratie mat rijnders dan Frits Bolkestein bellen om hem te melden dat een princi pe-akkoord met de Tweede Ka merfractie van het CDA in de praktijk geen fluit voorstelt. Dat de heren Linschoten, Dijkstal, Biesheuvel en Wolters voor nop naar Lelystad waren afgereisd. De manier, waarop vervolgens alle partijen proberen de uit komst van al dit gedoe als een succes te presenteren, is stui tend en aandoenlijk tegelijk. Dat laatste geldt vooral voor Bolkestein die zijn gezicht nog probeert te redden door trots te melden dat dankzij de VVD toch maar mooi de mensen die nu al een wao-uitkering l ben buiten schot blijven. De 1 verstoten minnares blijft met opgeheven hoofd door het lever, gaan. Huwelijkspartner PvdA vindt het ook allemaal we' goed. Met hetzelfde argument j als Bolkestein. De coalitie is gered. De wao ook? Welnee! Wat De Vries heeft bedacht is voor de toe komstige wao'ers slechter dan j het oorspronkelijke kabinets plan. Gelukkig zijn die toekom-1 stige wao'ers onbekend. Die kunnen niet protesteren of hun lidmaatschap opzeggen, zullen ze uiteindelijk bij de PvdA heb- ben gedacht. In de Tweede Kamer staat c week het debat over de met zo veel moeite tot stand gekomen herziening van de wao centraal Verder wordt er nog gesproken over onder meer de indus- trieraad, detailhandel in indus triegebieden en de reorganisa tie van de kunstacademies, k de Eerste Kamer komt het al. meen financieel beleid aan &e orde. Door Carla Joosten 'Mijn kinderen zeggen d; ben. Volgens mijn vrouw b Mijn huisarts schat mij erg ter in de 50. Zelf voel ik| maar in mijn paspoort sta 47 ben.' Tekstdichter en presentator b illustreert hoe onbelangrijk 1 Hij doet dat bij de opening Europees jaar van de ouderen riteit tussen generaties' in Dei Wijzend naar zijn kalende hoi Aids Van onze verslaggever Den Haag - Aids is een sen. Dat terwijl binnen honderdmaal zoveel mei voorkomen als in de vrijq Voor gedetineerden en voor vangenispersoneel moet dat boe doorbroken worden en mj informatie worden gegeven. Datzelfde geldt voor de risk van onveilig seksueel conti Ook dat taboe moet verdwijn omdat meer seksuele contac in de cel voorkomen dan ied een denkt, ook onder mensen zichzelf niet als homoseksii beschouwen. Gedetineerd moeten bovendien gemakkelij aan condooms kunnen kom! (vervangende) methadon kunt krijgen als zij druggebruiker en hun injectiespuit kunnen d infecteren. Ook zouden terminale aids; tiënten gratie moeten krijgen thuis hun laatste tijd te kum doorbrengen. Die aanbevelingen komen een onderzoekrapport 'Gezoi heidszorg in de bajes', dat gii ren aan het ministerie van ju tie is aangeboden. Het ond zoek is door de Wetenscha winkel Rechten van de Utrecl universiteit verricht, op verz van voorlichtingsdiensten en groepen van gedetineerden verslaafden en de aids-activis van Act Up. Volgens Jeannine van Woerk van Act Up begint aids bi de gevangenissen een probli te wordem -HJustitie blijft kennen dat aids een probleei geworden, terwijl wij weten het aantal klachten toenei Ook aan de kant van het ge' Kapelle - De kokkelvisser: de Waddenzee willen II schepen verhuren aan mii ter Maij van verkeer en terstaat. .- De schepen kunnen dan wor ingezet om olie op te ruimen een ramp in de Waddenzee Volgens secretaris J. Hols van de belangenvereniging keisector zijn de schepen voudig om te bouwen tot olie: gers. Ze hebben al een zui| stallatie aan boord om kok zaad mee op te zuigen. Holstein denkt dat Maij een tal schepen kan inhuren om permanent paraat te hou] voor een ongeluk met een tanker. JORG HAIDER oogt als geklede, uiterst beleefde h gehalte van zijn partij te be; kenmerken van goed fatsor cus die met zijn ideeën die! tengoed aanzit. Al jarenlang shockeert het politiek zijn collega's met z de Europese liberalen word feit dat Haider zijn rechts-n heeft opgeplakt. Maar niemand kan om de heel handig in op de groe persoonlijke populariteit st aanhang. Dat gegeven wijkt niet af rechts-nationalistische part tenrijk ligt dat onderwerp e oorlogsverleden niet echt v Een willekeurige Oostenrij een discussie over het ver 'and. De herinnering aan c zenden Oostenrijkers hadc Wenen om Adolf Hitler t verdrongen. Evenals de gri Oostenrijkse aandeel daarir Zaterdagavond was de He derdduizenden mensen, i demonstreren tegen de pla [PO heeft een petitie om buitenlanders. Onder de 1 landgenoten een twaalfpu tot een sterke beperking va Zonder twijfel haalt Haide Parlement moet de petitie honderdduizenden op de Oostenrijkse bevolking niet Dit massale verzet tegen dt bemoedigend signaal voor van zijn beladen geschiede

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2