Gul tii
De goochelaar van MVV
shse. Stress maakt renners kapot
Sluiten di
College: 'P
Enquête: 6St*
Stormvloedkering
vanwege hoogwater
even gesloten
Sjefke I prins
van de Nachtuuln
Hans Visser: 'Ik voetbal voor een groot deel op instinct'
(ar/ter
Van onze medewerkster
Jeanette Vergouwen
Middelburg - De enquête d
Cultuurmaand gehouden is,
reeks culturele evenemente
doel heeft. Steeds meer me
op de activiteiten af en coml
in Zeeland.
Gedeputeerde G. de Vries-Hom-
mes noemde tijdens de installa
tie van het nieuwe bestuur, gis
teren in het provinciehuis in
Middelburg, enkele markante re
sultaten. Bij de onderzochte mu
ziekevenementen bleek de ge
middelde leeftijd van de bezoe-
Van onze verslaggever
Middelburg - Rijkswaterstaat
Zeeland heeft gistermiddag
de stormvloedkering in de
Oosterschelde een paar uur
gesloten. Rond 15.30 uur
voorzag Rijkswaterstaat een
waterstand van 3.14 meter
plus NAP.
De kritische grens is 3.15 meter
reden waarom men, volgens een
woordvoerder, het zekere voor
het onzekere nam en besloot de
kering tijdens hoogwater te slui
ten. Rond 18.30 uur ging de
kering weer open. De waterstand
gaf geen reden tot ongerustheid
wat betreft de dijken, aldus
Rijkswaterstaat.
De beslissing de schuiven in de
stormvloedkering te laten zak
ken, werd genomen om 15.30
uur, tien minuten voor hoogwa
ter. Het zakken van de schuiven
duurt ruim een uur. Een half uur
daarna begon men weer met het
ophalen van de schuiven. Rond
18.30 uur was de kering dan
weer geheel geopend.
Het is de dertiende keer sinds de
opening van de Oosterscheldeke-
ring in 1986 dat de' schuiven
worden gesloten. De laatste keer
was op 11 november 1992.
Van onze correspondent
Aardenburg - Sjefke I is de
nieuwe leutvorst van de Nacht
uuln in Aardenburg. Jeffry Thil-
leman werd gekozen tijdens een
schuurbal voor personen van 16
jaar en ouder. Evenals vorige
zaterdag werd het tweede carna
valsbal druk bezocht, 's Middags
was de jeugd aan bod gekomen.
Zij kregen hun eigen carnavals
bal en er kwamen niet minder
dan 180 kinderen opdraven om
de verkiezing van de jeugdprins
on de jeugdprinses mee te ma
ken. John de Smet uit Eede werd
jeugdprins 1993 en Agnita Mey-
ler uit Aardenburg werd zijn
prinses, 't Klutske uit Maldegem
(B) zorgde met clownerie voor
een gezellige sfeer.
Den Haag (anp) - De Twee
de-Kamerfracties van he
CDA en de PvdA verschiller
van mening over het sluiter
van delen van de Waddenzei
en Oosterschelde voor d<
kokkel- en mosselvisserij
Het CDA is tegen het plai
van minister Bukman, terwij
de PvdA juist voorstander is.
Ook de WD is tegen, zoda
momenteel een Kamermeerder
beid het kabinetsvoorstel ver
werpt. Hiermee lijkt Nederlan
niet te kunnen voldoen aan d
afspraak met Denemarken e
Duitsland om aanzienlijke dele
yan onze verslaggever
Axel - B en W van Axel
willen donderdag 28 januari
een principe-uitspraak van
de raad over het openstellen
van winkels op zondag. Wo
ninginrichting Pot legde vo
rig jaar, vooruitlopend op en
kele wijzigingen in de win
kelsluitingswet, het verzoek
neer om op zondag open te
zijn-
DE STEM SPORT DINSDAG 26 JANUARI 1993
Door Susanne Groeneveld
Aalst - Tien jaar lang bestond zijn leven uit trainen en
wedstrijden; één lange zwerftocht van hotel naar hotel.
Tegenwoordig stapt Rudy Dhaenens 's ochtends om
negen uur in de auto. Keurig in het pak gestoken,
diplomatenkoffer op de achterbank.
;„Gelukkig kan ik mijn werktijden zelf een beetje
bepalen", zegt hij. „Het is niet zo dat ik elke dag tot
stipt vijf uur achter mijn bureau zit."
Dhaenens adviseert cliënten bij
het beleggen van hun geld. Een
cursus heeft hij daarvoor niet
hoeven volgen. Obligaties en
-aandelen hadden altijd zijn inte
resse al. „Maar ik had nooit
gedacht dat ik ooit nog eens op
een beleggingskantoor zou ko
men werken", bekent hij. „Dat
was iets voor geleerde mensen,
niet voor mij. Tot een paar
maanden geleden had ik trou
wens zelden aan de toekomst
gedacht.-Ik had er de tijd niet
voor, was vast van plan tot mijn
34e te blijven fietsen."
Pardans heeft er geen moeite
mee dat Dhaenens regelmatig
wordt opgezocht door journalis
ten. Integendeel, hij ontvangt ze
gastvrij. Publiciteit voor zijn be
kendste werknemer betekent ook
publiciteit voor zijn bedrijf.
Dhaenens pakt zijn agenda erbij.
„Ik heb op het moment meer
afspraken met journalisten dan
met klanten", lacht hij. „Kran
ten, tijdschriften, televisie, tot
nieuwjaar ben ik helemaal vol
geboekt. Volgende week komt er
zelfs een reporter die mij drie
dagen gaat volgen."
De wereldkampioen van Uts-
unomya werd bij de firma Goet- Psychisch
hals en Co binnengeloodst door
Willy Pardans, één van de direc
teuren en een fanatiek wieier-
supporter. Pardans zag in Dhae-
-nens het ideale visitekaartje.
„Met zijn bekende gezicht krijgt
hij eerder contact met mensen",
zegt hij. „Bovendien staat Rudy
bekend als een eerlijk man, hij
wekt vertrouwen en dat is in
onze business heel belangrijk."
Kil
Dhaenens geeft een rondleiding
door het mini-bedrijfje op de
tweede etage van het pand, waar
ook de bank Krediet aan de
Nijverheid is gevestigd. Compu
ters hebben de drukke beurs-
vloer vervangen. Pardans be
treurt dat. Hij mist de sfeer, de
spanning. „Je kon van de gezich
ten aflezen wat bepaalde aande
len gingen doen", verraadt hij
zijn heimwee. „Nu zit je tegen
over een kil scherm, bij de tele
foon. Het kan niet anders meer,
je moet met de tijd mee."
Dhaenens kijkt tevreden terug
op zijn wielercarrière, ondanks
alle leed en ellende die volgden
op de wereldtitel. „Ik heb meer
bereikt dan ik ooit had durven
hopen. Als amateur had ik bij
lange na niet het talent van veel
andere coureurs. De afgelopen
twee seizoenen waren natuurlijk
niet fameus, maar die probeer ik
te vergeten. Ik heb ook mooie
jaren gekend."
Achteraf weet hij wel waar het
fout is gegaan. Na het gedenk
waardige WK in Utsunomya,
waar hij als outsider alle favo
rieten de baas bleef, kwam
Dhaenens in een circus terecht.
De hele winter werd hij van hot
naar haar gesleept. Recepties,
huldigingen, tv-optredens. Uit
geput begon hij aan het seizoen
'91. Hij had geen weerstand; na
een regenbuitje was hij verkou
den.
Met de camera's op zijn neus
moest hij lossen in de Ronde van
Valencia en de Tirreno-Adriati-
co. Milaan-Sanremo beleefde hij
waarin hij pleitte voor een tor
ter wielerseizöen.
Er is nooit iets mee gedaan
Integendeel. Dhaenens vreest da
het seizoen nog zwaarder word
als straks, in 1995, de Vuelt
naar september wordt verscho
ven en het WK naar oktober
„Dat puntenklassement moetei
ze vandaag nog afschaffen"
vindt hij. „Voor de wereldbeke
zijn zeven tot acht wedstrijder
meer dan genoeg. Weet jij n0|
wie de Grote Prijs Montrea
heeft gewonnen? Ik toevallii
wel. Echave, vóór Cassani. Maa
ik wed dat de helft van de wie.
lersupporters het niet weet. En
dat is logisch. Die wedstriji
spreekt de mensen niet aan. He
interesseert ze niet. En de ren
ners trouwens ook niet. Zeventij
procent staat ongemotiveerd aai
de start."
Jaar 2000
De toekomst? Dhaenens vreest
dat er in het jaar 2000 geen prol
meer rondfietst als Verbruggen
steeds maar zijn zin krijgt. „Paj
op hè", zegt hij. „Verbruggenii
een clever man, maar hij is in-
dertijd één zaak vergeten. Hi
heeft grote ploegen willen bou
wen, zonder te beseffen dat hij
daarmee alle kleine ploegen o]
een zijspoor zette. Je'kunt een
grote building bouwen van veer
tig verdiepingen, maar als he
fundament niet deugt, donder
alles in elkaar. En dat is wat er
op-het moment met de wieler
sport gebeurt."
Op de vraag of hij ambities heelt
in de wielersport terug te keren,
als ploegleider bijvoorbeeld,
haalt hij de schouders op. „Nie
als het blijft zoals het nu is",
zegt hij dan. „Kleine ploegen
moeten weer een kans krijgen en
de criteriums moeten weer gaan
leven. Na de Tour moeten de
renners anderhalve maand mei
rust worden gelaten. Geef ze de
kans om criteriums te rijden, om
een extraatje te verdienen. Nn
zijn er veel renners die geen
criteriums mogen rijden, in ver
band met de wereldbeker. Maar
als die mannen terugkomen
komt ook het volk weer terug."
Door Jean Nelissen
Margraten - Hans Visser
kijkt naar voetbal op de te
levisie. In een week waarin
de Europese competitie
wordt afgewerkt, zit hij me
nig uur voor het beeld
scherm. In het weekeinde
volgt hij zijn favoriete com
petitie, de Braziliaanse.
Veel Braziliaanse voetballers
zijn balartiesten, getuige Ro
mano. Hun spelstijl sluit aan
bij die van Visser, de gooche
laar van MVV. Hij zet tegen
standers met groot gemak op
het verkeerde been, hij heeft
een gave traptechniek en zijn
dribbels zijn van Braziliaanse
allure.
Hij woont met zijn vriendin
Miranda aan de Rijksweg in
Margraten. Geboren en opge
groeid in Heiloo, vlakbij Alk-
'maar, in de kop van
Noord-Holland. En dan nu in
het diepe zuiden terecht geko
men. Hij stamt uit een voetbal-
familie. Zijn vader en ooms
hebben gevoetbald. Hij bracht
zijn voetbaljeugd door bij de
amateurclub AFC'34 in Alk
maar en hij debuteerde op zijn
zestiende in het eerste elftal
van AZ. Hij gold vanaf het
prille begin als een talent.
Straatvoetbal
Visser speelde aanvankelijk
ook honkbal en hij was zelfs
actief als judoka. Uiteindelijk
koos hij voor voetbal. Zijn stu
die aan de hts maakte hij niet
af. Voetbal overheerste in zijn
leven. De trainingen bij AZ en
zijn eigen individuele oefenin
gen namen vrijwel alle tijd in
beslag. Visser is één van de
laatste straatvoetballers in on
ze competitie. Op straat in Hei
loo leerde hij hoe een zekere
macht over de bal te verwer
ven. Elke middag na school
werd in Heiloo op straat ge
voetbald. Visser sleep met ein
deloze trappen tegen een blinde
muur zijn balgevoel bij. Zoals
vroeger Johan Cruijff in Beton
dorp deed.
Op zijn 25e is Visser in het
opzienbarende elftal van MW
tenslotte uitgegroeid tot één
van de technisch meest begaaf
de spelers in de eredivisie. In
Voetbal International werd hij
drie weken achtereen uitgeroe
pen tot 'man van de wedstrijd'.
In andere landelijke klasse
menten scoort Visser ook hoog.
Sinds hij in zijn tweede seizoen
aan de zijde van Erik Meijer
opereert, is sprake van een
doorbraak.
Een grauwe namiddag in Mar
graten. Eén van die sombere
dagen in de aanloop naar kerst
mis. Hans Visser zet koffie, met
altijd één oog op het voetbal op
de televisie gericht. Buiten is de
wereld klein. Of hij bezeten is
van voetbal? „Bezeten?", her
haalt hij, „er zijn belangrijker
dingen in het leven. Bijvoor
beeld gezondheid en gelukkig
zijn met mijn vriendin."
Ballet
Maar toch. Als je zo goed kunt
voetballen als Visser, wordt het
een manier om je expressie te
tonen. Zoals een ander schil
dert of zingt. Voordat Visser
een tegenstander passeert,
danst hij - het lijkt soms ballet
- rond de bal. Hij noemt het
'mijn schaarbeweging'. Het is
zijn bedoeling dat de tegen
stander de verkeerde kant op
gaat. „Ik passeer nooit iemand
twee keer aan dezelfde kant",
zegt hij.
Het is woensdag en hij heeft bij
MW zijn vrije dag. Maar in de
ochtenduren is hij toch al naar
een krachthonk in Maastricht
geweest om aan zijn lichaam te
werken. „Je traint de hele week
je beenspieren. Dan is het goed
dat je ook buikspieren en rug
ontwikkelt, het is belangrijk
voor je liezen."
Hij zegt door zijn arbeid in het
krachthonk minder blessure-
gevoelig te zijn. In het tweede
seizoen bij AZ werd zijn car
rière geremd door een ernstige
blessure. De meniscus in zijn
linker knie werd operatief ver
wijderd.
AZ degradeerde dat jaar uit de
eredivisie. Het Alkmaarse be
stuur bood Hans Visser een tot
de helft verminderd contract
aan. Het management maakte
bij de berekening ook nog een
fout en Visser kon transfervrij
verhuizen naar Vitesse in Arn
hem.
Vitesse
Vitesse was juist aan zijn op
gang begonnen en speelde Eu
ropees voetbal. Visser kreeg in
Arnhem echter nooit de kans
zich echt te ontplooien. Want
trainer Bert Jacobs zei: „Jij
bent voor ons een ideale
twaalfde man."
Zo kwam het moment naderbij,
dat zijn transfer naar Maas
tricht werkelijkheid werd. Met
Visser, Meijer, Scheepers en
Van Grinsven kreeg MW een
andere uitstraling. „Ik had ge
hoord dat bij MW de verstand
houding tussen de spelers
slecht zou zijn. Daar heb ik
nooit iets van gemerkt", zegt
Visser. „Ik vind dat wij zelfs
een hechte groep vormen. We
gaan buiten het voetbal samen
naar de bioscoop of ergens
eten. Natuurlijk wordt het
saamhorigheidsgevoel versterkt
omdat we succes hebben. Als je
elke week verliest, is de behoef
te om elkaar buiten het voetbal
te zien misschien minder."
Revanche
De 'ideale twaalfde man van
Vitesse' heeft intussen zijn re
vanche op de Arnhemmers ge
vierd. „Ik heb met MW drie
keer tegen Vitesse gespeeld en
we hebben drie keer gewon
nen." Achteraf is hij blij dat
het zo gelopen is. „In Arnhem
woonde ik in een flat, hier zit
ik in een mooi huisje in een
landelijke omgeving. Ik heb een
tuin en ik heb ruimte. Je kunt
rustig leven. Ik ben in tien
minuten in Maastricht. Mijn
vriendin heeft in Maastricht
werk gevonden bij een bank. Ik
ben bij MW gegroeid als voet
balier. Heb mijn vaste positie
achter de spitsen gekregen.
Daarom zal ik hier voorlopig
wel blijven."
Hij rookt niet en drinkt zelden.
„Ik ben geen bierdrinker, af en
toe neem ik een cocktail, een
Malibu. Maar ik houd altijd in
mijn achterhoofd dat ik prof
voetballer ben en dat ik disci
pline moet opbrengen."
Zoals gezegd: hij heeft een for
midabele traptechniek na een
groot deel van zijn jeugd bij
een blinde muur te hebben
doorgebracht. „Ik trapte de bal
afwisselend met de binnen- en
buitenkant van de schoen tegen
die muur. Ik experimenteerde
veel. Het is de kunst bij een
vrije trap de bal met grote
snelheid over de muur te jagen
en hem dan te laten dalen."
Visser schiet altijd met effect
en met de binnenkant van de
wreef.
Genot
In no& geen anderhalf seizoen
heeft hij achttien doelpunten
gescoord. Een aantal uit vrije
trappen. Maar hij spreekt niet
graag over scoren. Veel meer
over zijn 'assists', zijn passes
waaruit bijvoorbeeld Erik
Meijer kan scoren. „Dit seizoen
heb ik acht passes gegeven
waaruit doelpunten ontston
den. Dat vind ik leuker dan zelf
scoren. Een goede eindpass is
voor mij het opperste genot."
Visser verklaart zijn doorbraak
mede door de aanwezigheid
van Erik Meijer, Twan Schee
pers, Roberto Lanckohr en Ro
ger Reijners. „Meijer kun je
altijd aanspelen, dat geeft een
goed gevoel. Als ik hem niet
kan bereiken, kan ik Scheepers
in de diepte sturen. Of opko
mende mannen als Lanckohr en
Reijners in het spel betrekken.
Wij spelen goed dank zij ons
taktische brein Raymond Li-
bregts en door de werkkracht
van Rob Delahaye. Achterin
hebben we met Reginald Thai
en Armand Benneker kop-
kracht. In het begin vielen we
blind aan. We liepen allemaal
naar voren. Er zit veel aanvals-
Hans Visser: Dribbels van Braziliaanse allure
drift in ons elftal. We gebrui
ken nu gelukkig meer ons
hoofd."
Afhankelijk
Hans Visser verwacht dat MW
in de komende tijd nog zal
groeien. „Het is belangrijk dat
wij enkele spelers op eredivi
sie-niveau op de bank achter de
hand hebben. Jeffrey van As,
Sies Hofman en Hans Linders
kunnen zo worden ingepast.
Erik Meijer en ik krijgen veel
aandacht in de media. Maar wij
zijn toch afhankelijk van de
mannen om ons heen. We heb
ben een goed team, de kwalitei
ten van onze spelers sluiten op
elkaar aan.%
Af en toe valt bij MW nog de
concentratie weg. Visser: „Dat
is ons probleem. Als we gecon
centreerd spelen, kunnen we
foto de limburger
iedere tegenstander aan. We
hebben met 5-1 van PSV verlo
ren, maar zelfs in die wedstrijd
waren er momenten dat we het
duel naar ons toe hadden kun
nen halen. Ik heb dit seizoen
niet tegen één tegenstander ge
speeld waarvan ik de indruk
kreeg dat MW kansloos was."
Sinds twee maanden
werkt Rudy Dhaenens
(31) bij de firma Goethals
en Co in Aalst. Als beleg
gingsadviseur. De verras
sende wereldkampioen
wielrennen op de weg
van 1990 bij de profs is
een nieuw leven begon
nen. Eind april bracht
een medisch onderzoek
aan het licht dat Dhae
nens aan een hartkwaal
leed. Hij kreeg absolute
thuis, voor de buis. De Ronde
van Vlaanderen had hij liever
niet gereden, maar hij startte
toch. Snotterend en hoestend.
Post had hem voor veel geld
weggekocht bij PDM. Dhaenens
durfde geen 'nee' te zeggen.
maar vooral omdat ik me wilde
bewijzen. Ik was wereldkampi
oen, alle ogen waren op mij
gericht. Weinig renners hebben
het besef dat competitie rijden
levensgevaarlijk is als je ziek
bent."
juweliers
"WÊERIJSSINGEL 63-65
hoopte nog lang op een Rudy Dhaenens begint een nieuw léven als beleggingsadviseur
rentree, maar besloot de
finitief te stoppen, toen
veldrijder Wim Lam- "Ba
brechts in augustus aan u H a
wil geen risico's meer ne- JL-
men.
Scoren
Terwijl het peloton de prijzen
verdeelde in de Tour, zat Dhae
nens thuis. Vol twijfels, met
angst ook. Meer dan ooit was hij
in die periode met zijn gedach
ten bij de renners die overleden
aan een hartstilstand, zoals Jo
hannes Draaijer, ooit zijn ploeg
maat bij PDM.
Dat het fenomeen 'plotse dood'
in de voetbalsport veel minder
bekend is, verbaast hem niet.
„Wielrennen is arbeidsintensie
ver. Gemiddeld zit je toch vijf
tot zes uur per dag op de fiets.
Dat is 25%. De prestatiedruk
wordt steeds groter. Renners
durven niet meer ziek te -zijn,
kruipen vlot met 38 graden
koorts op de fiets. Want ze moe
ten zonodig punten scoren en
dat wordt alleen maar erger nu
steeds meer sponsors stoppen."
Doping? Zou dat een oorzaak
kunnen zijn? Dhaenens zwijgt.
Hij wrijft met zijn hand over zijn
kin. „Dat wordt gezegd, ja",
knikt hij. „Maar ik geloof het
niet. Dat journalisten die link
leggen, is misschien wel logisch.
Ze zoeken een verklaring. Toch
denk ik dat het vooral de stress
is die renners kapot maakt. Ne
gen maanden per jaar staan ze
onder hoogspanning. Het is niet
voor niets dat veel renners na
het WK al stoppen. Ze kunnen
het niet aan."
Te zwaar
De stress is alleen maar groter
geworden na de introductie van
het FICP-puntenklassement,
vindt Dhaenens. De jacht op
punten begint al in februari en
duurt voort tot diep in oktober.
In het jaar dat de Belg wereld
kampioen werd, bood hij Ver
bruggen namens Fignon, Le-
Mond en Bugno een petitie aan,
Menselijker
„Post heeft me nooit onder druk
gezet. Hij was zelfs de eerste die
me kwam zeggen, dat ik maar
eens een paar weken rust moest
nemen. Maar toch, achteraf had
ik nooit bij PDM weg moeten
gaan. Jan Gisbers benaderde het
allemaal wat menselijker, wat
opener ook. Misschien ben ik wel
te zakelijk geweest, maar wat
zou je zelf doen in zo'n situatie?"
Ploegarts Leinders van Panaso
nic meende dat Dhaenens de
druk van de regenboogtrui niet
aan kon, dat de oorzaak van zijn
falen psychisch was. „Iedereen
dacht dat het in mijn kop zat.
Maar zelf wist ik dat het niet zo
was. Ik kon het peloton amper
volgen, dat had ik nog nooit
meegemaakt. Er moest iets mis
zijn met mijn lichaam."
Dat bleek ook. Vijftien bloedon
derzoeken leverden niets op. Een
urine-test in mei wees echter uit
dat Dhaenens een virale infectie
onder de leden had. Hij kreeg
medicijnen, maar raakte daar
van aan de diarrhee, drie weken
lang. De Tour werd een misluk
king, evenals de najaarsklassie-
kers.
Na een rustige winter, zonder al
te veel plichtsplegingen, begon
Dhaenens vol goede moed aan
het nieuwe seizoen. Maar op
nieuw sputterde zijn lichaam te
gen. In de wedstrijden was het
steeds alsof het peloton twee
kilometer per uur harder fietste.
In april ontdekten artsen dat er
in de wand één van de vier
hartkamers van Dhaenens cellen
waren afgestorven. De hartspier
was verzwakt.
„Zoiets ontstaat wanneer je met
een ziek lichaam gaat fietsen",
weet de Vlaming nu. „Ik heb me
dat nooit gerealiseerd, stond er
Het grote moment in de wielerloopbaan van Rudy Dhaenens; de Vlaming klopt landgenoot Dirk niet bij stil, bleef maar door-
de Wolf in het Japanse Utsunomya en wordt wereldkampioen. foto anp gaan. Umdat ik geen pijn voelde,
„Mijn leven is me
liever dan nog een jaartje
fietsen."
