'Slop met die rot-chemicaliën
Nog
Straks i
Voor Albert Frère is België veel te klein
DESTEM
t,K
n
Shetlanders klagen over bestrijding olieramp: 4Ze vergiftigen ons'
VN-wapeninspecteurs niet
toegelaten door Baghdad
Popprijs voor The Scene
Nederland
Praten en dr
EXTRA OP MAANDAG
Correspondentie
LOSSE FLODDERS
Strijd gaat door
DE STEM
MAANDAG 11 JANUARI 1993
Dat moet ik dikwijls
verteld hebben,
want elk jaar staat
het wel in een sinterklaasge
dicht: 'Waar 't een zit kan 't
ander niet meer bij, zo sprak
je grootpapa heel blij.' Dat
vergezelt dan chocola of drop
en betekent: snoep lekker
maar, laat iets anders staan.
Luxe eten dus.
Die grootvader vroeger was
het bittere ernst. Zijn uit
spraak gold stevige kost,
waarvan je groot en sterk
werd. Zoals de zondagse
groentesoep, die stijfstond
van soepvlees, balletjes en
vermicelli. Ik kreeg van hem
steeds weer een soeplepel vol
(„zonder nat", hé opge
schept, en het gemopper van
mijn moeder dat ik niets an
ders meer zou eten, werd af
geschaft met die gevleugelde
woorden: „Waar 't een zit kan
't ander niet meer bij."
„En deze soep is goed spul."
Een compliment aan zijn
vrouw Grootvader kennen
de was het eerder de vaststel
ling, dat hij heus wel wist wat
goed en gezond was. Nu nog
weet mijn tante te vertellen
van de lange tochten die ze
als kind maakten door de pol
der naar verafgelegen boerde
rijen. „Dan hadden ergens
koeien gekalfd en wij dach
ten: als vader 't maar niet
hoort, dan moeten we biest
halen. Maar een dorp kent
geen geheimen, dus daar liep
je weer kilometers ver met je
melkbusjes." Het beste wat er
is, die eerste melk na het
kalven, en hun vader dwong
elk kind biestpap te eten. „Al
leen jouw moeder en ik von
den het lekker, wij hadden
geluk..."
Ook mijn vader moest in zijn
jonge jaren op eten uit: zuring
plukken langs de spoordijk.
„Ons werd natuurlijk wel de
pin op de neus gezet niks
gevaarlijks te doen, maar die
daar groeide was zo lekker
mals, vond Moe." Nee, de
zussen mochten niet mee, die
waren jaloers, wilden liever
zuring zoeken dan dweilen of
sokken stoppen. Zuringsoep
aten ze dus en ook wel de
gekrulde blaadjes gewoon ge
kookt als groente. Dat smaak
te een beetje zurig, heel spe
ciaal, volgens mijn vader.
Daarom altijd die scheut azijn
door zijn spinazie: „zo lekker
als zuring wordt het nooit,
maar het lijkt er een beetje op
dan."
En wij met onze klodder
mousse op een lepel en vier
sperziebonen in ziet-u-het-
reepje spek gestrikt naast
twee premature aardappel
kroketten maar denken dat
we weten wat lekker eten is.
En maar klagen dat de rij bij
de kassa zo Tang is nadat we
ons een weg gegraven hebben
door de rijstebrijberg van de
supermarkt, terwijl dan toch
mooi de buit voor de hele
week in 't karretje ligt. Dat
was vroeger wel anders zon
der koelkast of diepvries, én
zonder supermarkt dus voor
alles aparte winkels.
Gewoon eten
Dat laatste vooral was een
verschrikking, het wordt ons
hier in huis vaak gevoelvol
voorgedragen: „Stel je voor,
je bent een jongen die blij uit
school komt rennen, en daar
zwaait je moeder met een
boodschappenbriefje. Worst
bij de slager, suiker bij de
kruidenier, andijvie bij de
groenteman en overal voor
dringende vrouwen, nergens
volgnummertjes, dan kun je
als kind lang wachten."
Heel onlogisch wordt diezelf
de jongen van vroeger lyrisch
als het gaat over logeerpartij
en bij zijn grootouders. „Dan
moest je naar slager Hup voor
rookspek en drie straten ver
der naar slager Hop omdat
die weer de beste leverworst
had. En zo met alle bood
schappen, mijn grootmoeder
wist precies waar je iets goeds
kon halen." Vervelend hè, al
dat geloop. Welnee, lacht-ie,
dat was leuk juist, daar bood
schappen doen was een feest.
Ik graaf ook terug, zie mezelf
als meisje vrolijk voor vele
toonbanken staan, voel ner
gens die dreiging van duwen
of dringen, besef niet eens
meer wat ik zo na school
moest halen. Wat ik nog haar
scherp weet is dat de groente
man behalve drie dochters,
twee schitterende knalrooie
zoons had; dat de bakker al
tijd zei: dag meisje met je
mooie ogen; dat Rietje van de
slager een heel aardige grote
broer bezat, die soms wel
eens in de winkel hielp en dan
mijn naam wist. Dat soort
herinénringen heb ik, het zal
zijn zoals mijn grootvader zei:
„Waar 't een zit kan 't ander
niet bij."
De weled. heer Luitpold van
Bleijenbroek, Looivelder Alee,
Blericum
Zeer geachte heer,
Dank voor uw schrijven van
29-12-'92, waarin u mijn hulp
inriep voor het duiden van een
aantal woorden, die u vergeefs
had gezocht in uw naslagwer
ken. De eerste van uw 'on-
vindbaren' is geboren uit een
misverstand ontstaan door de
toevallige gelijkenis van vier
letters uit het Kyrillisch alfa
bet met vier andere uit ons
eigen alfabet.
Als u de uitspraak hoort van
het Russisch woord COBET,
weet u meteen de betekenis.
Dit woord voor 'bestuursraad'
wordt in zijn geboorteland
uitgesproken als: sovjet. Het
■Kyrillisch alfabet heeft u nog
een keer moeilijkheden be
zorgd, want de woorden 'ka-
hojsjan' en 'hoetoesjan' stam
men uit het Buriat Mongools
dat voor zijn schrijfwijze ook
gebruik maakt van dit alfabet.
Het zijn beide werkwoorden
waarmee een oud ceremonieel
wordt aangeduid dat nog
steeds in acht genomen wordt
bij wat wij zouden noemen
'society' huwelijken.
The Oxford Dictionary of Mo
dern Mongolian omschrijft
'kahoysyan' als 'ceremonial
mass micturation' met andere
woorden: het ceremonieel
brusselen van de manlijke
bruiloftgangers in de richting
van Moskou. Het werkwoord
brusselen stamt uit het Leu
vense studentenjardon en
dankt zijn ontstaan aan de
>s
Q
door John O'Mill
round-the-clock aktiviteit van
het publiekelijk lozende Man
neke in België's hoofdstad.
'Hoostooyan' zegt het woor
denboek is het woord voor het
bekogelen van niet uitgeno
digde bruiloftgasten met bal
len, gekneed uit de mest van
de Yaks. Naast het Buriat
worden nog vier verwante ta
len gesproken in en rondom de
Volksrepubliek Mongolië. Het
chalka, de taal die wij aandui
den als 'het Mongools' wordt
gesproken door ruim 4 miljoen
mensen.
Uw laatste vraag moet ik tot
mijn spijt onbeantwoord la
ten. Het is ook mij volstrekt
onbekend waarom uw schoon
dochter u aanduidde als 'Dou
ble Density Floppy' toen u de
feestzaal betrad in het vol or
naat van white tie and tails.
De term maakt deel uit van de
computertaal en de portee in
samenhang met uw verschij
ning in avondkostuum ontgaat
mij ten enen male. In de hoop
u van dienst te zijn geweest
met de Kyrillische en Mon
goolse taalmoeilijkheden ver
blijf ik uw dienstwillige die
naar:
vnuei
floAtt
Door onze verslaggever Paul de Schipper
Quendale - „Benzeen, kankerverwekkende troep en
chemicaliën, waarvan we niet eens weten wat er in zit.
Dat vliegt ons allemaal rond de oren."
Christofer Rowlands, de dorpsdokter van Quendale,
loopt rood aan. „Vorig jaar heb ik een speciale chemi
sche cursus gevolgd in Schotland, omdat ik wist dat dit
een keer zou gebeuren en omdat ik mijn mensen in dat
geval goed zou kunnen helpen."
In de hol klinkende gymnastiek
zaal valt een veelzeggende stilte.
Buiten giert een zoveelste storm,
binnen zitten Shetlanders, een
stuk of zestig. Allemaal wonen
ze in het gebied direct rond de
plaats, waar de ramptanker
Braer dinsdagmorgen strandde.
Een man met een baard springt
op, hij wist met priemende vin
ger: „Stop met die rommel uit
die vliegtuigen, ze vergiftigen
ons met die rot-chemicaliën,
stop ermee".
Jim Wallace, Shetlands enige
vertegenwoordiger in het Britse
parlement in Londen, luistert
hoofdschuddend, niet wetend
wat hij met die priemende vinger
en die beschuldigingen aan
moet, omdat hij het met de men
sen eens is.
Alleen praten
Het is de eerste keer na de ramp
met de Braer, dat de bevolking
van de Shetlands zich in het
openbaar kan uiten.
Het parlementslid Wallace heeft
de ramp ook aan zien komen.
Vandaar dat hij de emotie van
de mensen zo goed begrijpt.
In april 1991, direct na de ramp
met de Exxon Valdez in Alaska,
schreef hij de Britse regering:
„Moeten we dan echt wachten
tot er zo iets bij ons op de
Shetlands gebeurt, eer wij maat-
•regelen nemen?" Lang en veel
pleitte hij voor verandering van
de tankerroutes langs en tussen
de eilanden.
„Ze praten alleen maar, over
vogels en over zeehonden." Het
is weer John Johnstone, de grijze
man met de priemende vinger.
Hij woont twee kilometer van de
plaats waar de Braer strandde,
heeft het schip tegen de rotsen
aan zien drijven. „En wij mensen
dan, onze schapen zitten onder
de olie, we ademen olie en rom
mel die ze naar beneden gooien,
terwijl de autoriteiten steeds
maar roepen dat het allemaal
wel meevalt, maar morgen moet
misschien iedereen geëvacueerd
worden."
Preek
Op de achterste rij maakt domi
nee Trevor Williams aantekenin
gen: „Voor mijn preek", verdui
delijkt hij.
In het Lerwickhotel hangt al een
paar dagen een waarschuwing:
'Zeehonden en zee-otters kunnen
gevaarlijk zijn. Snij ze de terug
weg naar zee af, gooi er een
groot kleed overheen, zodat ze
niet kunnen bijten. Doe ze in een
kist en bel het zeehondenhospi-
taal'.
Het is aanmaning aan alle goed
willende natuurvrienden die het
leed van de dierenwereld op de
Shetlands willen verzachten. Ze
zijn er bij honderden, ook over
gevlogen uit Nederland, Duits
land en zelfs uit Alaska.
Het strand bij Logspiggie is ge
polijst met een oliefilm. Tussen
de bruine slierten oliedrek in de
baai steken twee zeehonden de
kop uit de golven, zo van of ze
zeggen willen: wij zijn er nog.
Een paar mijl verderop loopt
Guy Gilles zoekend langs de
vloedlijn, mondmasker voor en
een veiligheidsbril op.
Greenpeace
„300 Dode vogels", klinkt het
dof van achter het masker. Hij
opent een gele zak op zijn rug,
zwijgt veelbetekenend. Vier door
de olie gedode aalscholvers is
geen prettig gezicht.
Meer mensen met maskers en
nog lege gele zakken speuren
langs het strand. De lucht is
bezwangerd van olie, de geur als
van een raffinaderij.
Iemand priemt een vinger in
mijn borst: „Jij ook masker".
Boven ons zweven de meeuwen,
ze vallen nog niet dood uit de
lucht.
„Bah", zegt de taxichauffeur,
die bij de oprit naar het strand
heeft staan wachten, „je stinkt
helemaal naar de olie."
„Dat die Shetlanders boos zijn,
dat kan ik me voorstellen", zegt
Willem den Heijer, aan boord
van het Greenpeace-actieschip
Solo. De visserszoon uit Scheve-
ningen is een nuchtere; geen gei
tenwollen-sokken groene jongen.
Polshoogte
Hij ziet zich als een vertegen
woordiger van de nieuwe lijn bij
Greenpeace: „Natuurlijk zijn de
mensen belangrijker dan dieren.
Bovendien moet je als milieu-or
ganisatie altijd eerst goed pols
hoogte nemen eer dat je oordeelt
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Experts binnen het Pentagon
hebben echter erkend dat de ra
ketbewegingen zich door slecht
weer boven zuidelijk Irak eind
vorige week, gedeeltelijk aan
him waarneming hebben ont
trokken en dat een deel van het
spul nu 'zoek is'.
Washington acht de jongste cri
sis een gevolg van Saddam's
langdurige 'patroon van uitda
gingen' van de Verenigde Staten
en de Verenigde Naties. De
Iraakse dictator zou dat gedrag
nodig hebben om in eigen land
politiek te overleven.
Aanstaand Amerikaans presi
dent Bill Clinton, die volgende
week in functie treedt, rekent er
daarom op dat ook hij door
Saddam Hussayn zal worden ge
tart.
Saddam's zoveelste weigering
gisteren om een team van VN-
wapeninspecteurs met een eigen
VN-vliegtuig tot Irak toe te la
ren, lijkt de volgende 'wilstest' te
worden tussen het regime in
Baghdad en de buitenwereld.
Volgense de persbureaus zijn
Groningen (anp) - De Nederlandse popgroep The Scene heeft de
Popprijs 1992 gewonnen. Jerney Kaagman, voorzitser van de BV
Pop, reikte de prijs zaterdagnacht uit tijdens het popfestival
Noorderslag in cultuurcentrum De Oosterpoort te Groningen.
De BV Pop kent de Popprijs jaarlijks toe aan een artiest of groep die
de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmu
ziek. De prijs omvat een geldbedrag van 10.000 gulden en een beeldje
van kunstenaar Theo Mackaay.
Volgens de onafhankelijke juiy is The Scene het levende bewijs van
het gezegde 'de aanhouder wint': jarenlang hard werken is eindelijk
bekroond met een doorbraak naar het grote publiek. „The Scene
weet de luisteraar te raken met poëtische Nederlandstalige teksten
die zijn ingebed in karakteristieke, sobere arrangementen. Live
behoort de band tot de absolute top," aldus het jury-rapport.
The Scene is de band van zanger/gitarist/componist/producer Thé
Lau. In 1979 richtte hij The Scene op. In wisselende samenstellingen
en met grote tussenpozen maakt de band verscheidene platen,
waaronder The Scene (1980), This is Real (1985), Rij Rij Rij (1988) en
Blauw (1990).
Een helikopter cirkelt boven de tanker.
en hard gaat roepen dat er een
ramp aan de gang is. Dramatise
ren heeft geen zin. Dat is in het
verleden teveel gebeurd. Het
maakt je als organisatie onge
loofwaardig naar het publiek
toe."
Nuchter is ook de Amerikaan
John Petterson: „Dit is minder
erg dan Alaska. Tot nu toe al
thans." Petterson heeft een pri-
vébedrijf, adviseert overheden in
de hele wereld bij rampen.
Hij vertelt het verhaal hoe het de
foto ap
bevolking van het stadje Valdez
is vergaan, nadat alle journalis
ten, dierenvrienden en ramptoe
risten waren vertrokken: „Som
migen hebben er goud verdiend
aan de professionele schoon
maakbedrijven. Een van de be
woners heeft zijn nieuwe bejj
zelfs genoemd naar de kapit
van de gestrande tanker."
Geen zeehond meer
Bij Sumburgh Head steekt™
bergingsvaartuig Smit-Llo
121 de neus voorbij de uitstekt
de kaap. „Nogal een raarzw
water, heel steil", vertelt
avonds kapitein Willem Bos.
Hij is met zijn schip bij het
van de Braer geweest en mi
daarvoor de gevaarlijke
punt van het grootste Sk
landeiland Mainland rone,
„De tanker lekt minder olie
we hebben er geen enkele a
hond meer gezien. Die bee:
lagen daar van de week nog
te happen. De meeste zijn j
ik ten dode opgeschreven."
We praten over het weer. 1
„Er komt een depressie
daar zeg je U tegen, 80 tot 1
knopen." Hoeveel windkracht
dat? „Bij 70 knopen zit je al rot
windkracht 12, dus reken mi
uit."
Zondagochtend, in de kerk
Sumburgh zitten minder gel
gen dan normaal. „Het weer
de persmensen", denkt domii
Trevor Williams, „de eiland
zijn geharde mensen, maar
vormen een gesloten gemeo
schap. Nu komt de buitenwerel
op hen af, de olie en al
andere mensen die zich nu pli
seling met hun eiland gaan t
moeien. Dat kunnen ze i»
moeilijk bevatten. De kerk
hun laatste privéruimte, en
daar staan nu de camerapl»
gen."
Wachten
Hagel klettert tegen de kerb
men. De wind, die even luwdi
wakkert weer aan tot wind
kracht 9,10.
Dominee Williams praat oir
een tekst van de apostel Pauli
„Wees niet boos op de wereld
stel je vragen aan God".
„Gebrek aan informatie", preé
de dominee, „dat is wat 11
allen in onze gemeente het
zorgen baart, de angst voork
onbekende."
Buiten zoeken de Shetlandschi
pen beschutting achter lage sl
nen muurtjes, de wind wakkf
nog verder aan. In Holland zou
den de uiers nu al scheef
de koeien hangen.
Bruin olieschuim vliegt overi
rotswand landinwaarts, hl zij
hut aan boord van de Smit-Ui
yd 121 in de haven van Lerwii
leest kapitein Willem Bos
roman: „Wat moet ik anders da
wachten? Dit is weer waar
mens tegen bestand is."
zo'n 70 man van de Speciale
Commissie van de Verenigde Na
ties (UNSCOM) gisteren ge
strand in Bahrayn in afwachting
van de Iraakse toestemming om
te landen in Baghdad.
Gnder de 70 bevindt zich behal
ve technici en administratief
personeel ook een team experts
op het gebied van chemische
wapens, dat al enkele dagen eer
der aan het werk had moeten
gaan in het complex van Al-
Muthanna, op ongeveer 130 kilo
meter ten noorden van Baghdad.
De Iraakse hoofdstad dient als
verbindingspunt voor het VN-
personeel dat in Irak werkt.
Irak had de weigering van de
toestemming voor VN-vluchten
al donderdag te kennen gegeven
in een brief aan het VN-kantoor
in Baghdad. Als reden gaf het op
dat de VS, Groot-Brittannië en
Frankrijk hadden geweigerd toe
stemming te geven voor het her
vatten van de vluchten van de
Iraakse luchtvaartmaatschappij
Iraqi Airways, die sinds de oor
log om Kuwayt in 1991 waren
stilgelegd.
Een inwoner van Baghdad leest de laatste ontwikkelingen rond
de Iraaks-Amerikaanse crisis in een plaatselijke krant. foto ap
Door onze correspondent Bert Schampers
Brussel - De meest besproken geldfa-
naat van België heet Albert Frère, 66
jaar oud, goed voor een persoonlijk
vermogen van naar schatting 1,6 mil
jard gulden.
Dat is minder dan bijvoorbeeld koningin
Beatrix, Frits Philips, de familie Brennin-
ckmeyer of de familie Fentener Van Vlis-
singen.
Niettemin kijkt België tegen Frère op. De
gewone jongen uit Charleroi schopte het
tot Waals staalbaron en is, naast een hele
rits van kleinere participaties, grootaan
deelhouder van de oliemaatschappij Petro-
fina, CLT (de Luxemburgse holding achter
RTL-4) en de Bank Brussel Lambert.
Achter de schermen voorkwam hij dat de
Internationale Nederlanden Groep een
overname-bod uitbracht op de tweede
grootste bank van België.
Of Albert Frère de rijkste Belg is, weet
niemand. Hij wordt wel tot de rijkeren
gerekend, samen met de erfgenamen van
de soda-magnaat Ernest Solvay en de tot
Belg genaturaliseerde Italiaanse chocola
dekoning Michele Ferrero.
Albert Frère schijnt wel eens gezegd te
hebben dat het hem nooit te doen was om
de macht, uitsluitend om de centen.
Hij was 4 jaar toen zijn vader overleed. Ze
hadden thuis in de treurige fabrieksstad
Charleroi een familiebedrijfje in spijkers,
meubelbeslag en kettingen. Na de dood
van vader hielp Albert zijn moeder mee de
zaak voort te zetten. De ommekeer kwam
met het einde van de Tweede Wereldoor
log, toen de vraag naar staal toenam.
De ondernemende zoon nam het familiebe
drijf 'Les établissements Frère-Bourgeois'
over en bouwde door de jaren heen een
niet onaardig fortuin op. Zijn handel dreef
op commissie; daar viel weinig aan te
verliezen. Zelfs niet wanneer de vraag naar
staal afnam.
De spijkerboer uit Charleroi had dan wel
iswaar nooit middelbare school gedaan,
maar ontpopte zich wel als een sluwe vos,
een boekhoudkundig rekenwonder. Zijn
eerste staalbedrijf kocht Albert Frère te
gen de helft van de eigenlijke waarde. De
basis van het vermogen was daarmee ge
legd.
In de Waalse provincie Henegouwen kwam
het onder impuls van Frère in 1968 tot een
fusie van de belangrijkste staalbedrijven.
Later ging de groep Hainaut-Sambre sa
men met het Luikse staalbedrijf Cockerill.
Begin jaren zeventig raakte de Belgische
staalindustrie langzaam in moeilijkheden.
De concurrentie in Zuidoost-Azië leverde
volgens modernere produktiemethoden
goedkoper staal. De Waalse fabrieken ble
ken hopeloos verouderd. De crisis kwam
hard aan.
In Wallonië was de hoop gevestigd op de
altijd zo gulle overheid, die ook dit maal
met subsidies en saneringsoperaties
trachtte te redden wat er te redden viel.
Albert Frère zag zijn kans. Hij verkocht
zijn aandelen aan de Belgische staat, legi
tiem dat wel, al vonden de meeste Belgen
de handelwijze van Frère op z'n minst
omstreden. Albert Frère heeft zijn fortuin
verzameld over de rug van de belastingbe
taler, zo concluderen economen nog wel
eens in hun analyse van de Belgische
staatsschuld.
Voor Frère brak het moment aan het
kapitaal goed en veilig te beleggen in een
scala van binnen- en buitenlandse onder
nemingen. De selfmade-ondernemer uit
Charleroi werd ondermeer grootaandeel
houder van oliemaatschappij Petrofina.
Maar hij deed zijn intrede in de financiële
wereld door geld te pompen in de Groep
Brussel Lambert (GBL). Op 'n gegeven
moment had GBL bijna de helft van de
aandelen van de Bank Brussel Lambert, de
tweede bank van het land. Toen de bank-
autoriteiten daar problemen rond maak
ten, gaf Frère zijn aandelen aan bevriende
relaties, om zo uiteindelijk met behulp van
zijn stromannen het heft in handen te
houden.
In de recente overnamestrijd van BBL door
ING, speelde GBL volgens waarnemers een
kwalijke rol. Eigenlijk wilde Frère zijn
aandelen wel van de hand doen - voor een
deel deed hij dat ook - maar niet tot elke
prijs, en het liefst om de weg vrij te maken
voor een stelletje inhalige Nederlanders
die voor een dubbeltje op de eerste rang
wilden zitten.
Zo gesloten als hij is voor de journalisten,
zo'n warme belangstelling heeft Frère voor
de media. De mediasector is voor Frère
immers de toekomst. Niet alleen heeft hi
belangen in het Luxemburgse moederbe
drijf van RTL-4, CLT, maar ook bij de
Vlaamse dagbladengroep VUM, de Finan
cieel Economische Tijd en de Vlaamse
commerciële zender VTM trekt Frère mee
aan de touwtjes.
De koopmansgeest van Frère heeft
geen windeieren gelegd. Na het staal zocht
hij zijn heil in de wereld van de 'haute
finance'. En hoewel het hem dan meer om
de centen dan om de macht te doen is, zou
je Frère met enige verbeeldingskracht de
ongekroonde koning van België kunnen
noemen. De machiavellist met zijn politiek
van verdeel en heers, slaagde er zelfs
opgenomen in de raad van regenten - r;
van commissarissen - van de Nationale
Bank van België.
Op voorspraak van zijn politieke vrienden,
zoals de Belgische minister van buiten
landse zaken Willy Claes, werd Frère dit
jaar een hoge koninklijke onderscheiding
toegekend: Commandeur in de Leopoldsor
de. Die versierselen had Albert Frère ove
rigens niet nodig om hoog op de sociale
ladder te komen. Daar was hij namelijk al
lang aanbeland, met afgunst bekeken door
de oude adel.
Als hij zich wil ontspannen, organiseert
Albert Frère nog wel eens jachtpartij ir
Ardennen, al nodigt hij daar meestal za
kenvrienden voor uit. En als zelfs di
groene rust van het Belgische heuvelland
schap hem niet meer kan bekoren, trekt hij
naar zijn stulpje in het Zwitserse winter
sportoord Courchevel of wandelt door zij"
wijngaarden in de Bourdeaux-streek.
Het dagblad De Morgen stelde in
kaderstukje bij een verhaal over de Bank
Brussel Lambert dat een economische re
cessie Albert Frère nauwelijks kan treffen.
De Belgische ondernemer is volgens de
krant schokvast.
Buiten de grenzen van het koninkrijk der
Belgen, verging het de vroegere spijker
boer minder goed. Over de Grote Plas en in
de Londense bankwereld gokte Frère ver
keerd en verloor, al heeft hij de droom om
een internationale financiële groep op te
richten die gelijkenis vertoont met Ameri
can Express, nog niet opgegeven. Voor
Albert Frère en zijn medestanders is
immers te klein.
QE STEM
Den Haag - Minister Hirsc
van justitie werkt aan een ve
gensysteem voor de legale t
hennep-
ne minister schrijft in Het Paro
Lu voorkomen dat Nederland
wikkelt als exportland van h
houdt vast aan een verbod op g
lige teelt-
n00r een vergunningstelsel w'
krijgen op de illegale teelt.
Over de wetswijziging die daarv
is zijn gesprekken gaande met
te'ries van landbouw en van wv
enkele maanden komt de kw
sprake in het kabinet.
Paramaribo - Zowel EL
Gorré worden in Parama
opvolger van de afgetred
Boerenveen zou het me
benoeming zou in binne
Nederland en de Verenig
stuiten, vanwege zijn ver
drughandel.
Pe Surinaamse legerkapitei
Boerenveen werd in 1986 i
Miami tot een langdurige vrij
heidsstraf veroordeeld nadat d
Amerikaanse narcotica-brigad
DEA hem daar in een val ha
gelokt.
VERVOLG VOORPAGINA
Izetbegovic deed zaterdag op d
Franse televisie een beroep o
het Franse volk de Bosniërs nie
alleen met voedsel te helpen. „I
heeft ons geholpen door voedse
en medicijnen te sturen, maa
dat is niet voldoende om d
slachting te stoppen. Alleen ee*
interventie door uw land en an
dere democratische landen ka
ons redden. Wij hebben gee
gebrek aan manschappen. Wi
hebben wapens nodig".
Eerder zaterdag sprak Izetbeg
ovic met president Fran?ois Mit
terrand. Frankrijk en de VN de
den een beroep op de Bosnisch
president wel naar Genève t
gaan. Izetbegovic zei dat Mitter
rand erkende dat de bevolkin
van Bosnië„Hercegovina he
recht heeft zichzelf te verdedi
gen.
De Franse president zal met zij
EG-partners de opheffing va
het VN-wapenembargo tegen d
voormalige Joegoslavische repu
bliek bespreken, aldus Mitte
rands woordvoerder.
In Sarajevo vond zaterdag d
begrafenis plaats van vice-pre
mier Turajlic. De Bosnisch-Ser
vische schutter, die hem dood
schoot, terwijl Turajlic onde
VN-bescherming stond, is intus
sen gearresteerd.
Enkele uren voor de start van d
vredesconferentie, Werd ii
Bosnië-Hercegovina nog hevi
gevochten. In het noorden va
de republiek voerden Servisch
eenheden infanterie- en artille
rie-aanvallen uit op Gradacac
dat de Serviërs al maanden i
handen probeert te krijgen.
ONDERHANDELEN HEEFT pa
water in de wijn. De vechten
zijn dat nauwelijks. Desondank
en toch hoopt heel de wereld o
De bemiddelaars hebben een p
provincies opgesteld. De Kro
schijnen dat te willen accepte
niet. Die willen meer dan auto
termijn mogelijk aansluiting bij
De leider van de Serven in Bo:
positief betoond over het pla
hoeverre dat gemeend was, i
vaker in woorden gematigd g
weer van zijn extremistische k;
geworden, dat Karadzics volge
een gematigd standpunt. De
Bosnische vice-premier Turajll
een dan als een negatief antws
enVN-bemiddelaars. En of i
milities niet meer in de hand h
anders belijdt dan met de wapi
Ondanks deze Servische ontoe
nale gemeenschap op een cor
eind moet komen aan de schai
rechten of omdat men bevrees
®'9en bloed te moeten ingrijpt
'®n9zamerhand een mondiale I
oe Bosnische president Izetbt
arkgemeenschap, zoekt steun
Pe wereld. Een aantal daarvai
steunen.
Rjr opstelling van Rusland,
vN-standpunt in het conflict, I
oeeft Moskou sympathie voor
en er goede contacten. Nu i
„tr®a9te teruggrijpen op trad
teeds meer aanhang krijge
euwe as Moskou-Belgrado
naiSS^sche minister van buit
?®led®n, 'per vergissing' al
spreekt boekdelen,
e Geneefse conferentie moe
en, slagen. De kans daarop
met waarachtige drukmidi
oaarvoor onvoldoende. Echte
n voor het water in de wij
