'Voor militair is dit revolutie' ■Holland (asinos DE STEM E T.K Q ö"Mdl Prijzenswaardige Carmen voor jeugd Sportvliegtui Mölleman: Minister-parachutist met grote mond en weinig vrienden n Onrust in Nederlandse krijgsmacht door nieuwe reorganisaties Betrekkelijk aki EXTRA OP MAANDAG Small talk orthografique LOSSE FLODDERS Opera Skon in De Nobelaer 'Winston Churchill had vrede moeten sluiten met Hitier' •Twee inzittenden licht In de Holland Casino's kom je ogen tekort. de stem maandag 4 januari 1993 a de stem Junior: Paps, wat is een obel Senior: Een wat Een obel. Waar haal je dat nou weer vandaan Dat lees ik hier in dit boek. lees voor, die zin. "Toen ze naar huis terugwan delden kregen ze van Oom elk een sappige prinsessenobel mee om onderweg op te eten." O, maar dat is geen prinsessen obel, dat is een prinsesse no bel; die 'n' is niet de laatste letter van prinsessen, maar de eerste van nobel. O ja, wat is dan een "nboon" Wat krijge we nou? Een "nboon" Dat is geen Neder lands, dat is swahili of een andere zoeloetaal. Nee, hoor. Van Dale zegt dat je de 'n" niet mag weglaten in prinsessenboon. Ja, zeg, het is wel goed hoor. Van Dale, Groene Boekje. Nederlanders weten niet hoe ze Nederlands moeten spellen. Als ze het proberen in een TV dictee maken ze gemiddeld 25 fouten. Wie zegt dat het fout is en waarom De schrijvers van die groene boekjes, maar daar trekt nie mand zich een barst van aan. Bij het laatste TV dictee zei den ze dat je het engelse woord shockerend in het Ne derlands op z'n Frans moest spellen (choquerend) anders was het fout en diezelfde dag stond er in De Groene Amster dammer dat Paul de Leeuw door John O'Mill een shockerende schreeuwle lijk was. O, en hoe zit het met wijn en bier, paps Wat nou, wijn en bier Ik heb het over de spelling en jij begint over alcoholische ta feldranken. Nee, ik wou weten waarom een glas amstel met een kleine letter 'a' fout is en een glas Bordeaux met een hoofdletter B ook. Van wie heb je die waanvoor stelling Van dat TV dictee waar U het over had. Daar kwam een glas Bordeaux in voor en dat was fout, dat moest met een kleine letter 'b'. Hoe zit dat Als een drank genoemd is naar een stad moet je de naam dan spellen met een kleine letter en als ie genoemd is naar een rivier, zoals de Amstel, dan met een hoofdletter Ga jij nou maar aan je huis werk, wijsgeer, dan neem ik een glaasje heerlijk, helder h of H en 't sal mijn 'n rotsorg zijn of mijn pilsje begint met een grote of kleine letter, als 't maar lekker koud is. Etten-Leur - De Nobelaer. Opera Carmen van Georges Bizet, door Opera Skon. Muzi kale leiding: Boudewijn Jan sen. Regie: Juan Tajes. Gezien op 3 januari 1993. Door Sjef Huismans We zitten weer in het tijd perk van de familievoorstel lingen. Dit is naast de win- tercircussen de tijd waarin de cultuur van concerten, toneel, ballet en opera bijzonder ge promoot wordt. Vooral voor de jeugd is er volop gelegen heid om met het theater ken nis te maken. En 'afgaande op' de voorstellingen die we de afgelopen weken bezochten moeten we constateren dat dit een succesvolle formule is. Ook in De Nobelaer maakte de jeugd een flink deel uit van de bezoekers. Opera Skon is al en kele jaren bezig op educatieve wijze de opera aan de man te brengen. Voor dit winterseizoen stond Carmen op het program ma. Met een gereduceerde tekst, een klein orkest en een sobere maar efficiënte aankleding kan een ieder kennis maken met het grote repertoire tegen betaalbare prijzen. Carmen is teruggebracht tot de oerversie met gesproken dialogen. Om het verhaal toch duidelijk tot zijn recht te laten komen is er gebruik gemaakt van een verteller. Paul Erkamp vervulde deze taak op uitsteken de wijze en daar hij nog ver schillende andere rollen invulde had hij een flink en goed uitge voerd aandeel in de totale pro- duktie. Karin Jönsthövel en Nico Schaap vertolkten de hoofdfigu ren Carmen en Don José. De eerste beschikt over een mooie, voor de partij geschikte stem. Haar acteren blijft wat stijfjes in deze gepassioneerde gestalte. Ni co Schaap, ook goed op stem, vonden we wat te vaderlijk voor de minnaarsrol en miste het jon ge vuur. De antipoden Escamillo en Michaëla voldeden goed. Het smokkelaarskwartet was prima op elkaar afgestemd en we von den het kwintet iji .de tweede akte een hoogtepunt. Zonder meer hoogstaand muzikaal wa ren de koorensembles, rijk van klank en pittig van uitbeelding. De regie was niet sterk, erg tra ditioneel en over het algemeen sjabloonachtig van enscenering, aaneengeschakelde tableaus vi- vants. En dan het orkest. Na tuurlijk moeten er met zes muzi kanten in de bak concessies wor den gedaan en deze liggen vooral in het vlak van de kleur en de dramatische ondersteuning. Er ontstaat zo nu en dan een piete rige leemte met storende uit schieters van fluit of klarinet. Bijzonder was de percussie-in breng van Marijke Briicher. Zij was heer en meester in haar 'keuken' en vooral de marimba zorgde soms voor een apart ef fect. Op bevlogen wijze zwaaide Boudewijn Jansen de muzikale scepter en hield de zaak keurig in de hand. Londen (afp) - In 1941 had Churchill vrede moeten sluiten met Hitier. Deze opvatting van de Britse oud-minister van defensie Alan Clark heeft gisteren heftige reacties losgemaakt in Groot-Brittannië. In een reactie op het verschijnen van een boek van de historicus John Charmley met de titel 'Churchill, het eind van de roem', schreef Alan Clark, in een artikel dat zaterdag verscheen in de Times, dat ex-premier Winston Churchill 'bij verschillende gelegenheden', en met name in 1941, vrede had kunnen en moeten sluiten met Duitsland. In dat jaar 'stuurde Hitler Rudolph Hess naar Londen om met de regering te praten: Churchill heeft hem niet ontvangen', aldus Clark die meent dat 'als Groot-Brittannië toen de vrede aanvaard had, de Britse marine en luchtmacht naar Singapore hadden kunnen worden gestuurd, en Japan nooit tot de aanval zou zijn overgegaan'. De historicus Lord Dacre meent van zijn kant dat 'Hitier nooit een verdrag gesloten heeft dat hij nadien niet brak. Een aparte vrede tussen Groot-Brittannië en Duitsland zou geleid hebben tot een Europa overheerst door de nazi's, en dat zou vandaag nog zo zijn', aldus de geleerde. Noteer als nieuwe abonnee: Naam: Adres: Postcode: Plaats:_ Telefoon (voor controle bezorging): De nieuwe abonnee betaalt per: kwartaal acceptgiro 85.50 maand automatisch 28.45 De Parkerpen zenden aan: Naam: Adres: kwartaal automatisch83.- bank/gironr Postcode:Plaats: In de pen moet komen te staan: (max. 15 letters) De pen wordt opgestuurd zodra wij het eerste abonnementsgeld ontvan gen hebben. Stuur deze bon in een open envelop zonder postzegel naar Dagblad De Stem, Antwoordnummer 112, 4800 VB Breda. Herstructurering, in krimping van de land macht, afschaffing van de dienstplicht. De Ne derlandse krijgsmacht reorganiseert. „De ene overplaatsing is nog niet voltooid, of de andere dag volgt een nieuw be vel". De (beroeps)militair staat onder grote druk. Onzekerheid en onge rustheid over zijn toe komstige positie spelen hem parten. Het wachten is op de prioriteitennota van defensie-minister Ter Beek. In de tussentijd draaien hulpverleners overuren. Van onze verslaggeefster Marja Klein Obbink „STEL JE VOOR: je moet met die jongens het veld in. Op oefe ning sergeant?, zeggen ze dan. Waarom eigenlijk? Er was tóch al geen vijand te bekennen...En dan nu die afschaffing van de dienstplicht. Waar doen we het voor, vragen ze dan. Over vijf jaar zijn we toch niet meer no dig". Dergelijke, ongeruste telefoon tjes - 'zo'n vijf tot tien per dag'- komen er aan de lopende band binnen bij de Algemene Vereni ging voor Nederlandse Militai ren. Van instructeurs bijvoor beeld die de jongens moeten mo tiveren, maar nu zelf nauwelijks meer begrijpen waar ze mee be zig zijn. Bij collega-vakbond ACOM heb ben al die telefoontjes van ver ontruste leden over de ophanden zijnde reorganisatie inmiddels geleid tot de openstelling van een aparte 06—lijn. De onzekerheid, zegt Harm-Jan Lindart, ombudsman bij de AVNM, is de grootste boosdoe ner. „Veel mensen bellen gewoon om informatie. Vanmorgen vroeg iemand of het waar is dat een dienstplichtige per 1 januari op beroepsniveau wordt uitbetaald. Het geruchtencircuit draait op volle toeren. De motivatie zakt onder het nulpunt. Daarom zeg gen wij: Schaf de dienstplicht zo snel mogelijk af, want op 't laatst is helemaal niemand meer gemotiveerd". Want dat de dienstplicht verle den tijd is, heeft de goede ver staander al wel begrepen. Wat betreft de overige plannen met de krijgsmacht moet hij het voornamelijk hebben van ge ruchten. Minder „Het zal allemaal minder wor den". Dat gevoelen leeft heel sterk onder de beroepsmilitai ren, zegt Ton Dekkers, aalmoe zenier bij de Koninklijke Mili taire Academie (KMA) in Breda. „De herstructurering en de be zuiniging treft iedereen, hoog tot laag krijgt er mee te maken. Ik merk het tijdens individuele ge sprekken, maar ook in de lessen. Onderwerp nummer één is de reorganisatie. En dan gaat het vooral om de onmacht die men sen daarbij voelen, de machte loosheid. Het overkomt je. Al doe je nog zo je best, ook jij kan het slachtoffer worden." Dekkers is bevlogen als hij over dit onderwerp praat. Hij bena drukt dat hij spreekt op per soonlijke titel. Het gesprek komt op een moment dat het water 'zijn mensen' hoog aan de lippen staat, stelt Dekkers. „Het wordt hoog tijd dat er na alle publici- Texel (anp) - Een éénmoto- van rig sportvliegtuig van het trok type Navion 01 is zondag- J>ov< middag rond half vier bij B°v een noodlanding op Texel P£° zwaar beschadigd. De twee inzittenden raakten licht j^et gewond. Dat heeft een woordvoerder van de regio- hoo politie Noord-Holland- dat noord medegedeeld. det Het vijfpersoons toestel was Bov (ADVERTENTIE) Een oefening in de bijtende kou. Waar doen we het nog voor, vragen veel militairen zich af. teit over de reorganisatieplannen ook eens aan de mens achter die plannen wordt gedacht". Want volgens hem bestaat er bij het volk weinig begrip voor de posi tie van de beroepsmilitair. En Dekkers begint: „Een be roepsmilitair legt een eed af: hij is trouw aan de koningin, ge hoorzaam aan de wetten en on derworpen aan de krijgstucht. Leven en werken zijn één. Het is niet vergelijkbaar met een baan bij Philips of werk op een ge meentehuis. Beroepsmilitair ben je voor het leven. Wat overigens niet wil zeggen dat je ongelimi teerd roofbouw op z'n solidari teit kunt plegen". Volgens hem is de loyaliteit van de militair de laatste jaren al danig op de proef gesteld. „Al leen al in het afgelopen jaar zagen we het 48e pantser-infan- terie-bataljon in Den Bosch ver dwijnen en is de bezetting van de Isabella-kazerne, het algeme ne opleidingscentrum in Vught, gehalveerd. Er zijn nu al vele sluitingen. Overplaatsingen zijn aan de orde van de dag. Het kan gebeuren dat mensen net een half jaar in een nieuwe functie zitten, of de volgende dag komt er een ander bevel. En dat dat gepaard gaat met veel spannin gen, merken wij aan ons werk. We hebben onze handen vol. Wat nu gebeurt is geen cultuurs hock, voor een militair is dit een soort revolutie. Het is voor hem heel moeilijk voor te stellen dat hij geen militair meer is". Bovendien heeft hij een eventue le overplaatsing of een dreigend ontslag niet meer in de hand, zegt de aalmoezenier. „Ook al doet hij nog zo goed z'n best, hij staat op de rol. De dreiging alleen al...Sommige mensen gaan de problemen toch'op zichzelf betrekken. Er ontstaan, fricties, spanningen, die bijvoorbeeld tot uitbarsting kunnen komen in de thuissituatie. De vrouw die denkt dat het toch aan hem ligt". ■■■■■"»•- ♦- JtS£& Oudere militair Volgens Dekkers zijn vooral de oudere militairen de dupe van de nieuwste ontwikkelingen. „Dat zijn de mensen die de hele oost west-problematiek hebben mee gemaakt, de muur hebben zien vallen, het kernwapenprobleem hebben overleefd, zich gespecia liseerd hebben in nucleaire, bio logische en chemische oorlogs voering, en toch al die tijd in dienst zijn gebleven. Hun flexi biliteit is nagenoeg van elastiek gebleken". Maar wat krijgen deze mensen nu weer over zich heen, aldus Dekkers: „De reclame voor de luchtmobiele brigade bijvoor beeld, die snelle jongens. Wat denk je dat er dan door het hoofd van een sergeant-majoor van 42 heengaat, die voor de zoveelste keer met een compag nie de pantserstorm doet? Alsof dat allemaal niets meer voor zou stellen, alsof dat oude koek is. Daarmee doe je de oudere be roepsmilitair tekort. Want het Nederlandse leger heeft in de huidige constructie aangetoond wel degelijk in staat te zijn om op internationale vragen een goed antwoord te geven". Een extra belasting vormt, aldus de geestelijk verzorger, het zoge naamde artikel 7b, dat er geko men zou zijn 'door de politiek'. Dekkers: „Bent u bereid om in VN-verband uitgezonden te wor den", staat er dan. „Intussen worden we over de hele wereld gezonden. Angola, Libanon, Cambodja, Joegoslavië, Irak. Zo kan het gebeuren dat je op oefe ning gaat in Duitsland en Frank rijk, dan door moet naar Irak en bij terugkomst naar Cambodja wordt gestuurd. Donderdag krijg je het bericht en je hebt tot zaterdag de tijd om alles te rege len en afscheid te nemen van thuis." Maar daar kies je toch voor? Je bent beroepsmilitair of je bent het niet. Logisch toch dat de mensen zo denken? Dekkers, fel: „Als beroeps heb je gekozen voor de verdediging van je land of het optreden in NA- VO-verband. Waar ligt de grens? Op dit moment vraagt men van de Nederlandse militair een grenzeloze inzet. Is Defensie in derdaad op weg om van de be roepsmilitair een letterlijk gren zeloze inzet te vragen Dat schept verplichtingen". Wat voor verplichtingen? „Daar moeten we het over heb ben", zegt Dekkers een beetje geheimzinnig. Zelf heeft hij er al wel een idee over. Als het aan hem ligt krijgt de beroepsmilitair 'de kans om opnieuw te kiezen en een aange paste eed af te leggen'. Daartoe zou hij de keuze moeten krijgen uit drie opties, aldus Dekkers: 1. Verdediging. (Dekkers: „De klassieke defensieve taak, de landsverdediging. 2. De vredestaak. („Die we al verrichten op verscheidene plaatsen in de wereld, zie Irak en Joegoslavië.") 3. Interventie-taak. (Dekkers: „Een actieve krijgshandeling om de vrede af te dwingen"). Aanpassing Zover wil majoor J. Giesberts niet gaan. Giesberts is hoofd van de maatschappelijke dienst van Defensie voor Brabant en Zee land. Ook hij ervaart dat de wijziging van de taken van de krijgsmacht op problemen stuit bij het personeel. Maar volgens hem zijn die meer van praktische aard. „Het is een kwestie van aanpassing", stelt de majoor. „Doordat wij vaker optreden in crisisinterventies is de toekomst onzekerder geworden". Tot voor kort lag er een duidelij ke taak, stelt Giesberts: „Het verdedigen van een gebied in de Noordduitse Laagvlakte een een paar keer per jaar een paar we ken op oefening. Nu moet je plotseling aan je gezin verkopen dat je een half jaar naar Joego slavië moet. Dat geeft proble men, ja. Zeker in een tijd dat door de ontspanningspolitiek de baan van militair een baan van acht tot vijf was geworden. Men sen worden weer geconfronteerd met het typische militair-zijn". Taken vallen weg, in de plaats daarvan komt een stukje onbe kendheid, weet Giesberts. „Dat is best een omschakeling, maar het is heus niet zo dat de mensen nu opeens met hun hakken in de grond gaan staan". „Als de voorlichting maar duide lijk is", meent de majoor, „dat is de les die wij geleerd hebben uit eerdere reorganisaties". FOTO DE STEM/BEN STEFI! „Tot nu toe vallen de overplai sings-problemen mee, tenmins als ik spreek over dit rayon, had echt verwacht dat we ms cliënten zouden krijgen, het is gebleven bij een paar pre cent van het zittend persones En dan gaat het nog maar all# om praktische problemen. schien dat dit lage percentage: maken heeft met het feit dafod de reorganisaties zelf zijn gevallen. Neem de sluiting vi de Chassé-kazerne in Brei waarbij 1000 man zijn betrok ken. Uiteindelijk zijn er til mensen overgebleven waarna nog een functie wordt gezocht" Donderslag De meeste reorganisaties kw: men niet als een donderslag I heldere hemel, stelt de majoa „Bovendien is een aantal vano plannen niet doorgegaan, zoal recent het bericht kwam dat rijschool in Keizersveer toch nt een paar jaar kan voortbestaa: Hetzelfde geldt voor de inkrw ping van de marechausseebrijji de in Vlissingen en de dreig» voor de marechaussee in Ternet zen. Inmiddels is de hele zaak de ijskast gezet". „Als de voorlichting maar duidt lijk is", herhaalt de majoor. „Al de mensen maar weten waar aan toe zijn. Wat dat beta hoop ik dat de prioriteitennol een stuk duidelijkheid kan bre: gen". Desgevraagd antwoordt de af* ling voorlichting van df dat de presentatie van de prior teitennota medio januari te ver wachten is. Als ervaren parachute springer weet Jürgen Möllemann precies wat een vrije val is. Hij heeft er talloze gemaakt. Maar voor zijn politieke vrije val dit weekeinde had hij geen reserve-valscherm. Möllemann van komeet tot vallende ster. Door Frans Wijnands L J DE STEM. EEN KRANT DIE JE WAT ZEGT. Hij is nog een paar dagen minis ter, straks géén landelijk FDP- voorzitter waarvan hij droomde. Alleen nog maar gewoon Bonds daglid. De ambitieuze Mölle mann moet gruwen bij die ge dachte. De functie moet hem te eenvoudig schijnen, ook al be weerde hij gisteren dat hij zich volledig voor democratie en par tij zal blijven inzetten. Möllemann heeft zijn hele loop baan tomeloos en ijdel naar macht en invloed gezocht en door zijn vaak onaangename manier van optreden, weinig vrienden gemaakt. Zelfs in zijn eigen partij zijn er genoeg men sen die in hun vuistje lachen nu de hoogmoedige Möllemann ten ■p i ui i f\ |V 1 I Mölleman gisteren op de persconferentie waar de verzamelde pers hem vijandig bejegende. FOTO EPA val is gekomen. Zoals zijn partij- en kabinetsge- noot Bouw-minister Irmgard Schwaetzer. Zij mocht even ge loven dat ze Genscher als minis ter van Buitenlandse Zaken zou opvolgen. De nooit helemaal op gehelderde intriges die Mölle mann spon, beletten dat. „Du intrigantes Schwein" zou de van boosheid huilende minister heb ben gezegd. Ze heeft het nadien ontkend; 'zo gaan partij-genoten niet met elkaar om', was haar bijna geloofwaardige verklaring. Zijn overtrokken manier zichzelf te promoten èn zijn grote mond maakten hem niet geliefd. „Als het niet lukt om vanaf 1992 jaarlijks minstens tien miljard mark aan overheidssubsidies af te bouwen, stap ik op", verklaar de hij strijdlustig kort na zijn aantreden, begin 1991. De libe ralen waren verrukt. Eindelijk een man die zei waar het op stond; zelfs de doorgewinterde Genscher kwam onder de indruk van die zelfbewuste Möllemann. Het lukte alleen niet zo best met die besparingen, maar Mölle mann 'vergat' gemakshalve zijn dappere uitspraak. Hij irriteerde de vakbonden door zich vroegtijdig met de cao-on derhandelingen te bemoeien en aan te dringen op zuinigheid; hij riep door plannen en uitspraken twijfels op in economische vak kringen; hij kon met woorden, nóch met daden de economische wondertjes verrichten die de Oostduitsers verwachtten. Van die zelfverzekerde Mölle mann was gisteren weinig over. Hij doorstond met mannenmoed de bijna vijandige persconferen tie waar het aan onaardige vra gen en opmerkingen niet ont brak. Hij raakte geëmotioneerd toen de rol van de media ter sprake kwam. „Om te kotsen, zoals mijn kinderen elke keer als ze het huis verlieten, belaagd werden door dag en nacht wach tende cameraploegen en journa listen", aldus Möllemann. Maar hij bleef herhalen alléén verant woordelijk te zijn en fouten te hebben gemaakt. Zoals het on dertekenen van een brief zonder hem eerst goed te lezen; een politiek fatale slordigheid. In februari, maart vorig jaar kreeg hij volgens zeggen 3645 brieven, nota's, uitnodiging! verklaringen ter lezing en onde tekening voorgelegd; hij weken durende buitenlandse K zen, onder meer naar het M» den-Oosten waar hij trouwt altijd al een zakelijk klimn naar zijn hart gevonden Werkdagen van vijftien tot 4 ventien uur, maar geen exc» voor die ene politiek fa" handtekening. „Er wordt altijd gezegd dat» politici 'daarboven' geen aa: dacht meer hebben voor de kif ne man, voor hun kiezer. Als? me dan inzet voor een j die ook volgens artsen m' waardige resultaten boel wordt het me kwalijk genot* Hebben we in dit land, heeft pers dan werkelijk geen an®# problemen en zaken aan «S hoofd?". Möllemann in het nauw ven; timide, aangeslagen. geen lafaard, en wat aanval1' lijk mijn informatie ook is weest: gelogen heb ik niet". zelfs zijn grootste tegenstand* hem nu 'karakter en ruggegr* nageven is voor een man Möllemann een onbruik^ troost. Hij kan er namelijk ni( meer mee. Elk (aar nemen de koksbriga des en bartenders van de Holland Casino'shet tegen elkaar op. Ook dit (aar werden er weer de meest exotische cocktails en exquise voorntjes, hoofdgerechten en des- sertsuit de hoge hoed getoverd Na een ruime proeftijd wees een vakjury, onder leiding van respectievelijkde heer Jansen, voor zitter van de Nederlandse Bar tendersclub, en de heer F. van Groeningen, eigenaar van het bekende restaurant "Kaatje bij de Sluis' te Blokzijl, de winnende cock tail en het winnende menu aan Het mooiste van,alles is nog, dat u dit nu in elk casino t/m 31 januari kunt bestellen En dat u voor het driegangenmenu slechts f37,5o betaalt Kortom, als u écht lekker wilt eten vergeet dan niet uw paspoort of rijbewijs mee te nemen De mi nimumleeftijd voor ons restaurant ls 18 jaar en correcte kleding is verplicht AMSTERDAM - BREDA - GRONINGEN - NUMEGEN - ROTTERDAM - SCHEVEN1NGEN - VAtKENBURG-ZANDVOORT. g hoe krijgt eert politicus zo'n "ppen: „Dit is een stap op de weg ns van de mensheid." De Russische mooie woorden gisteren uit bij Start-2-verdrag. Geen zinvolle in welsprekendheid. Je hoeft immers om te beseffen dat 'een volledige ori een utopie is. Kennelijk vond Jeltsin de bomba: waarde van Start-2 op te vijzelen, waarde betrekkelijk is, hoezeer elH kernwapens beoogt ook moet wordt net akkoord is 'slechts' gesloten tus "Jke - nucleaire machten, de VS ei mogendheden die over strategist! geldt de VS nog steeds als de leic1 ara9 is hier dan ook met tevredenht ven. Maar aan de ex-Sovjet-kant lie Rusland beschikken ook Witruslai over kernwapens. Die nieuwe st economische hulp van de Amerikat 'S en hebben moeite met de leident zichzelf en zijn Rusland opeis ■og niet eens het Start-1-verdrag, ""9 van hun kernwapens, ondertekt "e president van Oekraïne verwach ziük sne' tot die ondertekenin( zien ook positief gestemd over St «"Wachten. Zolang het bezit van Hn S'sch belang op tafel blijft lie anSr Start"2 'een toekomst met m tn<qfre ondertekenaar Bush ietj toen - ons wil doen geloven.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2