S3c
ellen m/v
UIT gids
gitarist Hans Visser na Flairck periode op eigen benen
Ie
J
ijssgfc
Derksen
L
ie Lagoon
^iZiïes[deatLui®Scal-
Tilburgse volksopera
eert 'eigen' koning
Fotograaf Werry Crone
volgde koningin
'van negen tot vijF
.*5
etere
neel-Aanbod
drijf van Voegwerken
oneel-Vraag
iebemiddeling
ioe-geroep voor
Pavarotti bij
)on Carlos in Scala
Golden Earring
Nits
Calvin Russell
Throwing Muses
7 Year Bitch
US 101 South
DE STEM gMs
WOENSDAG 9 DECEMBER 1992
DEEL D
en exclu-
ïnze vak
pen uniek
keuken-
|arin al uw
worden.
Keuken-
I gratis bij
erneuzen
16496
voegwerken, ook het
an oude voegwerken.
tel. 03451-16545.
allenburo, impresariaat,
op korte termijn:
tme en p.r., lengte, uiterl. onbel-
dens kant. uren en op zaterdag!^
Bij blues
oei ik
thuis'
,r Lei Coopmans
llorig seizoen deed gitarist/componist Hans Visser mee
fan de Reünie-show van Flairck, de muziekgroep
laarvan hij een aantal jaren deel heeft uitgemaakt, In
jezelfde periode echter formeerde hij een eigen muziek-
i waarmee hij begon aan een zelfstandige carrière
lis muziekman: Hans Visser Vrienden. Nu is het
lezelschap op reis met een programma over de geschie-
laiis van de zwarte Amerikaanse muziek: 'Acoustic
king'.
■oenin 1977 Flairck werd opge
licht door broer Erik Visser en
leter Weekers was Hans Visser
Tieteen ook van de partij. Zeven
Ear had hij zijn aandeel in de
Juccessen van deze Nederlandse
|iiziekband: een gouden en een
liatina plaat, een Zilveren Harp,
ftcee Edisons, diverse prijzen,
laarna trok hij rond als begelei-
Tcr van andere artiesten als
Eeorge Moustaki, Raymond van
jet Groenewoud, Peter Faber,
Merman van Veen, Harry Sack-
loni, Laurens van Rooyen en
Marco Bakker. Tussendoor
Iracht hij enkele solo-cd's uit:
TDnel' in 1987 en 'Europa' in
üezen
feeft Hans Visser nu dan voor-
afscheid genomen van
tlairck?. „Ik zeg niet, dat ik er
Milaan (afp/dpa) - Voor de
{ter van de Italiaanse opera
Luciano Pavarotti kwam het
Igenblik van de waarheid
lan het slot van de tweede
fcte. Een lichte onzekerheid
r de stem, mogelijk een valse
joon, en de reactie uit het
lubliek was meedogenloos,
terwijl de meeste toeschou
wers in de zaal Luciano wel-
iillend nog de hand boven
let hoofd hielden, maakten
ie opera-fanatici op het
pellinkje hun ongenoegen
Tot schril gefluit en boe-ge-
pep kenbaar.
la afloop van de seizoenpremiè-
van Verdi's 'Don Carlos'
ak een tien minuten durende
[Natie, waarin echter ook afkeu-
;od gefluit en boe-geroep uit de
Jal in doorklonken. De kriti-
die geluiden golden evenzeer
regisseur Franco Zeffirelli en di-
Riccardo Muti, wie
chande' werd toegeroepen, als
a sopraan Daniela Dessi, die er
'an werd beschuldigd 'Verdi te
[ebben doen huilen'.
'et Pavarotti in de titelrol leek
en sensationele opera-gebeurte-
Is de Scala te wachten staan,
laar de critici bleken gisteroch-
r®'eerder teleurgesteld. 'Een
[®6s, hoewel niet puntgaaf',
beeldede Corriere della Sera
"8 welwillend. Maar La Stam-
sprak van een 'geruïneerd
«st en de criticus van H Gior-
"ad eon 'lijdende Don Car
's gezien. De Repubblica had
over een 'heel gewone Verdi'.
fout van Luciano, die aan
i ,s( vab de tweede acte naar
'jff haPte en een noot inslikte
de tot het eerste gefluit. De
scenering van het helse tafe-
®e' honderd figuranten,
«J e noS de kritiek en iro-
ch(opmerkingen. Alleen Sa-
"dRamey als Philips de Twee
s'1 UIlaaiem de goedkeuring
,8 ragen. Hij speelde volgens
J,ornare Pavarotti 'naar het
»eedeplan'.
il"iet gebeel geslaagde artis-
Pres'atie in de Milanese
DermWaS ,deels °°k terug te
'e Italiaan bezuiniginSen die
I 'Wüaanse opera heeft moeten
■id» n Gevreesde uitge-
uis en escort bureau
dag, 7 dagen per week.
boys voor boys.
>1: 01184-79214
agd evt. inwoning mogelijk.
wvieesne unge
lieknrr r°teSten teSen de subsi.
'trkt bleven echter be
itste ,en£e'e Minuten voor de
liike lgde vanuit de konink-
aan en •Zlln eerbied' voor Mi
le dnm- ?ln dtwoners, en zegde
tofknsbd??tleSfhandalen ge~
a® zi]n solidariteit toe.
nooit meer zal spelen, maar
Flairck is voor mij voorlopig wel
een gesloten boek. Kijk, het is
heel simpel: Flairck is van mijn
broer Erik en die voelt zich aan
getrokken tot de zwaardere, se
rieuze muziek en tot het theatra
le aspect van een optreden. Ter
wijl ik steeds meer als muzikant,
maar ook als componist neig
naar de lichtere muziek. Het mo
ment was gekomen dat ik moest
kiezen. Of het een: Flairck, of
het ander: mezelf."
„Je moet je voorstellen hoe dat
gaat bij Flairck: Erik compo
neert een aantal nummers en
daar ga je een maand op repete
ren om vervolgens op toernee te
gaan. Bij een goeie componist
zoals Erik komt de muziek recht
uit het hart. Als je als muzikant
tachtig avonden de muziek
speelt die uit iemand anders zijn
hart is gekomen, dan ga je je ook
een beetje zo voelen. En dat
wilde ik niet meer, want de mu
ziek in mij klinkt anders. Je leert
daar ook niks meer van. Boven
dien gaat Eric met Flairck steeds
verder de theatrale kant op. Het
is allemaal wel goed gedaan
hoor, fantastisch zelfs. Maar ik
wil dichter bij de muziek blijven.
En ik wil dat elk concert spring
levend is. Dus ben ik nu jazz
gaan maken, en blues. Daar voel
ik me beter thuis. En uiteindelijk
gaat het er om dat je de muziek
speelt die bij je past. Het is net
als met kleren: wat je aantrekt,
ben jezelf."
Jazz
Het nieuwe programma van
Hans Visser Vrienden (Hans
Visser-akoestische gitaar, Wiro
Mahieu-contrabas, Martin
Fondse-vleugel, Frank Nielan-
der-saxofoons en Marian Rolle-
zang) bestaat uit twee verschil
lende onderdelen. In het eerste
geeft de groep een overzicht van
de ontwikkeling van de jazz. Van
de worksongs tot Charlie Parker.-
Dat deel heeft ook een beschei
den show-element, vooral
dankzij de presentatie van de
Amerikaanse gospel- en blues
zangeres Marian Rolle uit
Miami.
Hans Visser: „Het is voor het
eerst dat ik met een echte zwarte
artiest speel en ik moet zeggen,
dat is een heel aparte ervaring.
Omdat die mensen de discrimi
natie aan den lijve hebben on
dervonden, beheersen zij de
blues op een waarachtige, door
leefde manier. Dat merk je aan
Marian. Ze kan zeer geëmotio
neerd raken als ze zingt. Heel
intens en dramatisch. Toen ik
daar tijdens een repetitie eens
iets over zei, of het niet wat
overdreven was, kreeg ik de
wind flink van voren".
In het tweede deel komen de
eigen nummers van Hans Visser
aan bod in een echte concert-
vorm. Eigen nummers die wel
weer verwijzen naar de jazz en
de blues. "Dit vak heeft veel
nadelen. Maar er is ook het grote
voordeel dat je je emotie in je
werk kwijt kunt. Daarom kan ik
nu ook eerlijk zeggen, dat ik het
bij Flairck niet meer naar mijn
zin had. Dat ik als muzikant
voor de keuze stond: klassiek
blijven of de lichte kant opgaan,
theater maken of muziek. Mijn
grote voorbeeld als muzikant
was Astor Piazzolla. Die was 72
jaar toen hij nog met zijn men
sen zonder enig showwerk een
zaal volledig uit het dak speelde.
Die bleef trouw aan zijn eigen
muzikale emotie, zonder te hoe
ven grijpen naar opsmuk of
show."
Hans Visser Friends zijn op 19
december in Theater Achterom
in Breda en op 30 december in
De Nobelaer in Etten-Leur.
Hans Visser (geheel rechts) met zijn muzikale vrienden.
FOTO KIK PRODUCTIONS
SINDS MARIAH Carey en Eric
Clapton met zogeheten 'un
plugged'-versies van hun reper
toire hitparade-successen be
haalden, is de stortvloed aan
(semi-)akoestische concerten
van als 'elektrisch' bekend
staande acts amper nog te stui
ten. Nederland kan daarbij na
tuurlijk niet achter blijven en
uiteraard moet de Golden Ear
ring daarbij het voortouw ne
men.
Onder de noemer The naked
truth werd een tijdje geleden in
een Amsterdams café in het
bijzijn van geluids- en video
apparatuur een akoestisch con
cert gegeven. De video-beelden
zijn al te zien geweest bij Vero
nica en de bijbehorende cd is
inmiddels een paar weken uit.
Het idee is niet bijster origi
neel, maar toch is The naked
truth een hele aardige plaat.
Eens te meer word je bij beluis
tering duidelijk dat de Earring
een muzikale eenvoud in de
composities heeft zitten, die bij
deze 'ingetogen' vertolkingen
ijzersterk over komt. Omdat
deze jongens ook nog eens goed
kunnen spelen en er geen over
kill is die die kwaliteiten over
stemt, is The naked truth een
hele sympathieke plaat gewor
den. Het is veruit de leukste
Earring-langspeler sinds jaren.
(Columbia)
WIM VAN LEEST
WIE HET over originele Neder
landse popmuziek heeft, heeft
■het al gauw over The Nits.
Henk Hofstede, Rob Kloet en
Robert-Jan Stips komen per
plaat verder af te staan van het
conventionele en voorspelbare.
De ooit Beatles-achtige new-
wavemuziek is inmiddels geë
volueerd tot redelijk ingetogen,
volstrekt eigen muziek. De on
bevangen benadering van het
instrumentarium en het gege
ven dat een tekst zowel qua
onderwerp als qua structuur
alle kanten op kan gaan, maken
de nummers van The Nits bij
zonder avontuurlijk. De eerder
dit jaar verschenen cd Ting is
daar een schitterend voorbeeld
van.
Met de cd Hjuvi, a rhapsody in
time gaan The Nits nog een
stap verder. Samen met het
Radio Symfonie Orkest onder
leiding van dirigent Jan Stulen
werden stukken van Ting op tv
vertolkt. Daarbij werd niet ge
streefd naar het met orkestrale
klanken aankleden van die
nummers, maar naar het onder
brengen van de Tmp-stukken
in een op zichzelf staand ge
heel.
Het nu op plaat gezette resul
taat is een opmerkelijke cd die
laat horen dat mensen uit ver
schillende muzikale disciplines
heel wel in staat zijn elkaar in
creatief opzicht tot grote hoog
ten te stuwen. (Columbia)
WVL
MET ZIJN verweerde kop lijkt
Calvin Russell ouder dan de 44
jaar die hij in werkelijkheid is.
We zullen het er maar op hou
den dat intens leven zijn sporen
heeft nagelaten op zijn gezicht.
Belangrijker is natuurlijk dat
die doorleefdheid ook in zijn
muziek tot uiting komt.
SoldierRussells derde langs-
peler, is een uitstekende plaat
geworden vol intense songs
over het menselijk bestaan. De
liefhebber van oprechte, coun-
try-achtige rock mag deze plaat
eigenlijk niet missen.
De vanuit Austin, Texas opere
rende singer/songwriter Calvin
Russell maakte met zijn twee
vorige platen A crack in time
en Sounds of the fourth world
al duidelijk dat hij van hetzelf
de kaliber was als figuren als
Townes van Zandt, Guy Clark
en Jerry Jeff Walker.
Soldier is de overtreffende
trap. Composities en vertolkin
gen zijn van een dusdanige
kwaliteit dat je als luisteraar
bij wijze van spreken op het
puntje van je stoel zit. De in
tensiteit druipt er van af en de
meeslependheid is buitenge
woon groot. Op de valreep van
dit jaar levert Calvin Russel
met Soldier een van de aller
beste cd's van '92 af. (New
Rose, Play It Again Sam)
WVL
BEGIN OKTOBER, direct na
een aantal succesvolle optre
dens in Nederland, trad de
Amerikaanse gitaarband Thro
wing Muses, in Engeland op,
waar onder meer The Grand
Theater in Londen bezocht
werd. Ook dat was een sterk en
fel concert, zo blijkt uit de
opnames die er gemaakt zijn
voor de live-cd The Curse.
Begin 1992 sloot Throwing Mu
ses een hectische periode af
waarin de band gehalveerd
werd: alleen zangeres/gitariste
Kristin Hersh en drummer Da
vid Narcizio bleven over. Tij
dens het bezoek aan Nederland,
waarbij Bernard Georges de
bas voor rekening nam, toonde
Hersh zich erg enthousiast over
de nieuwe start. Tijdens de
concerten uitte zich dat in pas
sie voor de muziek, waarin
Hersh zich op het podium vol
ledig terugtrekt. De overgave
van de bandleidster, onder
steund door een sterke ritme
sectie, staat garant voor een
indringende live-act, en is uit
stekend weergegeven op The
Curse.
De tournee van Throwing Mu
ses volgde op het uitkomen van
de cd Red Heaven, de eerste in
de nieuwe bezetting. Live
wordt echter het hele Muses-
repertoire behandeld en komt
Red Heaven niet overmatig veel
aan bod, al horen de nummers
Pearl en Firepile zeker tot de
hoogtepunten, terwijl de Hen-
drix-cover Manic Depression
voor een passende opening
zorgt. (4AD/Play It Again Sam)
PAUL VERLINDEN
DEAD MEN don't rape. Een
waarheid als een koe, maar ook
een tekst die veel woede en
agressie verraadt. Of wat te
denken van: Give me a gun to
see your fear and watch you
run! De dames van het Ameri
kaanse hardcore-meidengezel-
schap 7 Year Bitch moet duide
lijk wat van het hart en ze
maken van hun hart geen
moordkuil. Het fenomeen 'mei
denband' is allesbehalve nieuw
in muziekland, maar zelden
klonk het zo gemeen en nasty.
7 Year Bitch timmert al jaren
aan de weg, maar pas nu ligt er
de debuut-cd Sick 'em. De
plaat is in feite de samenvat
ting van zo'n vijf jaar stevig
gitaarwerk en bevat de num
mers van de cd-single Lorna,
zes nummers van een 10" pic
ture-disc en de nummers die de
groep door de jaren heen voor
diverse compilatie-platen le
verde.
Het gitaarspel is zeer noisy, de
The Nits: onbevangen benadering.
FOTO SONY
ritmesectie opzwepend. Zange
res Selene Vigil klinkt alsof ze
je door de speakers heen bij de
strot wil grijpen. Het is tegelij
kertijd ook het laatste album
geworden, waarop gitariste
Stefanie Sargent nog is te ho
ren. Vlak na beëindiging van de
opnamen overleed zij aan een
heroïneverslaving. De Europese
toernee die de groep voor begin
1993 gepland had, gaat echter
gewoon door: Roisin Dunne is
inmiddels aangewezen als op
volgster. Hopelijk weet zij de
bitchy geluidswal overeind te
houden. (CZ/Semaphore)
GERARD VAN DEN BROEK
Onder de serienaam Lite Jazz
brengt het gloednieuwe Ameri
kaanse label US 101 South een
aantal interessant ogende titels
uit. Het label - genoemd naar
de highway die van noord naar
zuid door Californië loopt - is
bestemd voor muziek van 'he
dendaagse ruimdenkende indi
viduen die de routine van de
dagelijkse beroepspraktijk wil
len doorbreken'.
Dat doorbreken doet bijvoor
beeld Debbie Spring met de cd
Ocean Drive. Debbie bespeelt
de altviool (een klassiek instru
ment bij uitstek) in het Miami
Symphony Orchestra en maakt
hier een uitstapje naar de lite
jazz. Maar jazz is dit helemaal
niet. Het is meer uiterst vak
kundig gemaakte folk-fusion,
soms herinnerend aan een
groep als Flairck. Betere mu
ziek voor het duurdere yuppen-
café.
Veelbelovend lijkt de cd Toda
Amérika van de Venezolaanse
elektro-akoestische harpist
Carlos Guedes. Eén nummer is
leuk, maar ze zijn allemaal het
zelfde. Perfect gespeeld en op
genomen, maar je hebt het snel
gehoord. Hier en daar doet het
trouwens sterk denken aan
Andreas Vollenweider. Het ti-
tel-nummer Toda Amérika is
het aardigste: swingende salsa,
een ode aan het all-American
optimisme van Canada tot Chi
li.
Eveneens als Lite jazz gelden
Grace van toetsenist Joe Mc-
Bride en Look Ahead van Ge
rald Veasley (6-snarige basgi
taar). Al deze nummers zijn
min of meer hetzelfde, kundig
voortdeinend op een zee van
synthesizerklank, maar met
jazz heeft het weinig te maken.
Today's most entertaining easy
listening lite-jazz, zo wordt de
cd Rumor has it van altsaxofo
nist Kenny Blake omschreven.
Een terechte omschrijving, en
tochstaat staat er op deze schijf
muziek die je inderdaad jazz
kan noemen. Bijvoorbeeld een
heel aardige, verrassend sterk
modulerende versie van Elling
tons Satin Doll.
Al deze platen staan op een
zeer hoog professioneel niveau.
Het is alleen geen muziek om
echt naar te luisteren, het is -
veredelde - muzak. Aanbevolen
voor een publiek van beter op
geleide dertigers. Laat je overi
gens niet misleiden door de
aanduiding easy listening, want
het gaat hier in alle gevallen
om nummers met zeer stevig
bas- en drumwerk. (101 South
Records)
HANS ROOSEBOOM
Van onze kunstredactie
Tilburg - In het theater
Noorderligt in Tilburg gaat
op 17 december de volkso
pera 'Willem II' in premiè
re. Het muziekspektakel
gaat over de vorst die zijn
hart verpand had aan deze
middenbrabantse plaats.
Het stuk is geschreven door
Jace van de Ven (tekst) en
Lauran van der Sanden (mu
ziek). Aanleiding is de 200e
verjaardag van Willem, die
werd geboren in december
1792 en koning was van
1840-1849.
Centraal staat het privéleven
van de kroonprins en koning,
zijn aandeel in het (mislukte)
dempen van de Belgische op
stand (1830), zijn politieke
ommezwaai in het revolutie
jaar 1848, zijn liefdeleven en
zijn talloze bindingen met Til
burg.
Willem II, koning van
1840-1849.
foto archief de stem
Na een aantal voorstellingen
in Tilburg zal de volksopera
'Willem II' te zien zijn in an
dere steden in Brabant en Bel
gië.
Amsterdam (anp) - Fotograaf Werry Crone maakte in een jaar
6.500 foto's van koningin Beatrix in functie en aan de
monarchie verwante mensen en zaken. Hij koos er 128 uit
voor de tentoonstelling en het boek 'In dienst van het
Koninkrijk, de monarchie in staatsbestel en samenleving'.
De tentoonstelling is van 19 de
cember tot en met 14 maart te
zien in het Rijksmuseum. Boek
en tentoonstelling zijn documen
tair van karakter en hebben wei
nig van de gezellige Oranjezon
netje-sfeer. „Dat zijn andere
boeken, voor een ander publiek",
zegt Crone (37).
Het Rijksmuseum gaf Crone,
werkzaam bij het dagblad
Trouw, de opdracht. Aanleiding
was het recente koperen jubi
leum van de koningin. Ondanks
het feit dat er een begeleidings
commissie was ingesteld en de
Rijksvoorlichtingsdienst (RVD)
graag wilde meewerken, moest
Crone de zaak zelf op poten
zetten. Het ging niet altijd even
vlot.
„Ik wilde de handen van de
koningin terwijl ze haar handte
kening zet onder een staatsstuk.
Ook wilde ik haar wekelijks
overleg met Lubbers vastleggen.
Dat zijn beelden die het koning
schap in volle betekenis treffen.
Ik heb in het eerste stadium
verzoeken ingediend, ze zijn pas
op het laatst gehonoreerd."
Dat Crone redelijk content is
met het boek, betekent volgens
hem niet dat zijn project alleen
maar uit briljante foto's bestaat.
„Er is geen fotograaf die hon
derd briljante foto's in zijn leven
maakt. De foto's moeten echter
samen het verhaal van de konin
gin aan het werk vertellen, van
negen tot vijf, zeg ik maar. Be
langrijk vind ik ook dat er op
één foto al zoveel te zien is dat
hij op zich weer een verhaal
vertelt. Daarom vind ik de foto
van die kamerheer in het stad
huis van Rotterdam heel goed.
Terwijl de balkonscène plaats
heeft, staat hij te wachten met
de jassen van Beatrix en Mar
griet, met op de achtergrond een
kaart van Rotterdam en daarbo
ven ook nog eens de schilderijen
van twee vroegere koninginnen.
Alle foto's zijn in zwart-wit, om
de eenheid te bewaren. „Kleuren
FILMS
GOES
- Grand Theater
14 u. Peter Pan.
20 u. Strictly ballroom.
HULST
- Koning van Engeland
20 u. Single white female.
14 en 20 u. Belle en het beest.
20.15 u. Bodyguard.
14 en 20 u. Boomerang.
20 u. A league of their own.
ANTWERPEN
- Rex - 12, 15, 18 en 21 u. Daens.
- Rex-Club - 12, 14, 16, 18, 20 en
22 u. Raising cain.
-Odeon 1 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. The player.
-Odeon 2 - 14, 17.15 en 20.30 u.
Howard's end.
-Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. The power of one.
-Odeon 4 - 14, 17.15 en 20.30 u.
The best intentions.
-Rubens - 14, 16 en 18 u. Ned.
versie. 20 en 22 u. Eng. versie:
Beauty and the beast (woe. ook 12
u.).
-Quellin I - 14, 16, 18, 20 en 22 u.
Whispers in the dark.
- Quellin II - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Basic instinct
-Quellin UI - 14, 16.20, 18.40 en 21
u. Lethal weapon 3.
-Metro I - 14, 16.20, 18.40 en 21 u.
Patriot games.
- Metro n - 14, 16, 18, 20 en 22 u.
Housesitter.
-Brabo - 14, 17.15 en 20.30 u.
1492: The conquest of paradise.
-Tijl - 14, 16.30, 19 en 21.30 u.
Bitter Moon.
kunnen elkaar in zo'n boek gaan
pesten. Ze zijn in West-Brabant
anders dan in Japan bij voor
beeld, waar ik de voorbereidin
gen voor het staatsbezoek vast
legde." Daar fotografeerde Cro
ne onder meer hoe ceremonie
meester G. Monod de Froideville
de zetel voor de majesteit keurt.
Het boek wordt ingeleid door
journalist Harry van Wijnen, lid
van de begeleidingsommissie.
Hij schrijft onder meer dat 'zo
lang Thorbecke's schepping van
de Nederlandse staatsvorm zich
niet oplost in een supranationaal
bestel, het nationale koning
schap nog wel een generatie of
twee intact zal blijven.' Tenmin
ste, als er geen 'inwendige on
dermijnende krachten' aan het
werk gaan. Het moderne koning
schap zou weieens aan zijn eigen
perfectie ten gronde kunnen
gaan, denkt Van Wijnen: „Ko
ningin Beatrix heeft zoveel van
haar werk gemaakt dat geen
enkele opvolger er daarna nog
veel van kan maken."
Koningin Beatrix foto anp
- Wapper - 14 en 16 u. Beethoven.
19.20 en 21.30 u. The hand that
rocks the cradle.
-Sinjoor - 14, 16, 18, 20 en 22 u.
Midnight sting.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
20 u. Whispers in the dark.
14.30 u. De Notenkraker.
14.30 u. L'Ours.
- 20 u. City of joy.
14.30 u. Fried green tomatoes.
20 u. Basic instinct.
- Memling
14.30 en 20 u. Daens.
- Van Eyk
14.30 en 20 u. Patriot games.
GENT
- Decascoop
20 u. Millers's crossing.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Single
white female.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Husbands
and wives.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Beauty
and the beast.
20 u. Midnight sting.
14.30 en 17 u. Whispers in the
dark.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Thunder-
haert.
14.30, 17 en 20 u. Rapid fire.
20 u. Best intentions.
20 u. A league of their own.
14.30 en 17 u. Housesitter.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Patriot
games.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Deans.
22.30 u. 1492.
22.30 u. Far and away.
20 en 22.30 u. Bitter moon.
22.30 u. Universal soldier.
