4FBI-chef bron van Watergate'
UIT gids:
'Ik voel me beter als ik alleen werk'
Commissariaat telt
leden van omroepen
Japanse dirigent
maakt van partituu
bevlogen verhaal
CLARA
Drieluik bij KRO over macht en corruptie in het Witte Huis
RTL4 ziet niets meer
in 'De Vierde Kamer'
mir w 1
Met HBO iti Bredase Concordia
Ed Kuepper over de Saints, de Aints en zijn solo-carrière
Licht
I,
'DE STEM GIDS
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1992
Hilversum (anp) - Het Commissariaat voor de Media
het ledenbestand van de omroepen controleren.
grootscheepse telling moet uitwijzen of de acht ledena»
bonden omroepen tefeCht de A-status hebben, zo heeft L
Commissariaat donderdag bekendgemaakt. De uitslaj
moet voor eind 1993 bekend zijn.
De ledenbestanden zij» tien
jaar geleden voor het laatst
uitvoerig gecontroleerd. Het
Commissariaat wil nu Inzicht
verkrijgen in de vraag of de
status-verhoging van EO en
VPRO bij de andere omroepen
tot verschuivingen heeft ge
leid.
De peildatum is 31 december
1992. De omroepen moeten
voor 1 febhiari volgend jaar
de ledenbestanden bij het
Commissariaat indienen. Ver
volgens wordt het bestaan van
de leden steekproefsgewijs ge
controleerd. Het CwflmiMa»
...«I M -«■
riaat maakt daarbij 0ii&
meer gebruik van de besta
den van de Dienst Omroept
dragen en de bevolkingr
ters van de gemeenten.
Mochten bepaalde omroepe
niet aan de norm voldoen, 4
verliezen zij niet directie;
status. Volgens een woon
voerster krijgen zij na de uj
slag van de telling nog
jaar de tijd alsnog het gewen
te aantal leden te verwerven
Voor de A-status geldt m
grens van 450.000 betalen
leden. Voor de B-status is 1
grens 300.000 leden.
Bred», Stadsschouwburg.
Concert d*r Het Brabants
Orkest Serie Hl-1 Programma
met Moaart, Mendelasohn en
Berlioz. Salijte: Ksnrtiy Ver-
hey. Dirigent Kewlchiri Ko-
bsyashi. dekoord df> 12 no
vember 19t2.
Door Frans Baljou.
Na de magische ofgie van
geluid die Het Brabants Or
kest dondettU«aVo*d bnder
hoogspanning de uitverkoch
te Concorèbaaaal Inspeelde,
ontlaadde het publiek zich in
een vijf minuten durend da
verend applaus, tie Japanse
dirigent Ken-Ichiro Kobayas-
hi had dan ook wel het betere
ik in het orkest wakker ge
maakt.
De subtitel van Berlioz' Syrrip-
honie Fantastique, Episode uit
het leven van een kuflstenaar,
werd door orkest en dirigent
verrassend waargemaakt. Als
een rasartiest die zijd i&akjes
door en door kent, boetSWrde de
Japanse gwstdirigent dezetgriili-
ge partituur tot een boelend en
bevlogen verhaal. Het Orkest
speelde zich soms uit dB naad.
Deze inspanningen vertaalden
zich dankzij het nieuwe SIAP
geluidssysteem nu ook in het
Concordia tot een zeer bevredi
gend klankresultaat.
Voor mij was dit «meert de
eerste confrontatie met de dank
zij technisch vernuft tot concert
zaalallure opgekrikte akoestiek,
van de Stadsichouwburg. De de
finitie van het totale geluids
beeld is veel beter. Met name in
Hilversum - Het politieke programma van RTL4, 'Dl
Vierde Khmer', krijgt volgend jaar geen vervolg. RW
buigt zich over een nieuwe formule.
Volgens een woordvoerder vielen de kijkdichtheid (ongeve
300.000 mensen) en vooral het marktaandeel (zeventien proceal
tegen. Waar dat aan ligt, is niet duidelijk. Over de samen»
king met Het Parool, dat Ton Elias 'levert', is RTL4 in iedf
geval wel tevreden.
„We komen wel terug met een politiek programma, maar lm
wanneer, op welk tijdstip en met welke presentator, dat is 1»
niet bekend. Ook moeten we met Het Parool praten over
verdere samenwerking", aldus de woordvoerder.
FILMS
GOES
- Grand Theattr
19 u. Batman returns.
21.30 u. Alien I.
HULST
- Kening van Engeland
19.30 en 22 u. Unlawful entry.
22 u. Star Trek 6.
19.30 Strictly ballroom.
22 u. Patriot games.
19.30 en 22 u. Housesitter.
19.30 en 22 u. California man.
19.30 u. Basic instinct.
ANTWERPEN
- Rex - 12, 19, 18 en 21 u. Daene.
- Rex-Club - 12, 14, 16, 18, 20 en
22 u. Raising cain.
- Odeofi 1 - 14, 16.30, IS en 21.30
u. The player.
-Odeon 2 - 14, 17.15 en 20.30 u.
Howard's end.
-Odeon 3 - 14, 16.30, 19 en 21.30
u. Lethal Weapon 3.
-Odeon 4 - 14 en 16.30 u. Beetho
ven.
19 en 21.30 u. The hand that rdeks
tbp crnHlp
-Rubens - 14, 17.13 eft 20.30 u.
1492: Christopher Coiürrtbus.
-QuelKci I - 14, 17.15 en 20.30 u.
Bitter mot».
-QuelHn H - 14, 16.30, 19 eH 21.90
u. Basic instinct.
-Ouellin Hl - 14, 17.19 eft 20.30 u.
City of joy.
- Metro I - 14, 16.20, lfc.4« en 21 n.
Patriot games.
- Metro U - 14, 16, 18, 20 eta 22 u.
Housesitter.
-Brabo - 14, 17.15 én 20*30 ii. Fa#
and away. v
-Tij! - 14, 18, 18, ÏO en 22 e.
Universal soldier.
Wapper - 14, ll30, l#efr2l.30 u.
The power of one.
-Sinjoor - 14, 16.20, 18.40 efll
Boomerang. L
- Ambassades Club 1 - 14,1&I
20 en 22 u. Honeymoon in Vega&l
- Ambassades Club 2 - 14, tóf
20 en 22 u. California man.
-Ambassades Club 3 - 14 en '1
Wayne's world.
19 en 21.20 u. Where angels»
tread.
- Ambassades Club 4 - 14 ei
Peter Pan (Ned. versie).
19 en 21.30 u. Final analysis.
BRUGGE
- Complex Zwart Huis
22.30 u. Bitter moon.
20 u. City of joy.
20 u. Ball Room Dancing.
22.30 u. Universal soldier.
20 u. Como serm yno morir
22.30 u. Basic Instinct.
- Memling
20 en 22.30 u. Priester Daens.
- Van Eyk
20 en 22.30 u. Patriot games.
GENT
- Decascoop
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Al'
their own.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. An^l
man.
17, 20 en 22.30 u. Power of oi».J
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Hou!
14.30, 17, 20 en 22.30 u. 1
games.
20 u. The bridge.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Deans.
17 en 22.30 u. City of joy.
20 en 22.30 u. Unlawful entry
14.30 en 20 u. 1492.
20 eti 22.30 u. Raising cain.
14.30, 17 en 20 u. Far and awa?
20 en 22.30 u. Bitter moon.
22.30 u. Universal soldier.
het hout levert deze betere
nitie verrassende momenten
je hoort bijvoorbeeld
zingen. De strijkers li
ruimtelij ker en homogener;
en bassen produceren een1
der' laag en pizzicati krj
draagkracht.
Het koper klonk in Berlioz
vankelijk vrij sterk, wat scl
wat te geprononceerd; het
of dit later bijgeregeld wen
dat toen ook deze groep
ware gezicht kon laten zien.
Het slagwerk profileerde
pregnant; de vage rommele
klankbrij heeft plaatsgem
voor scherp gestoken
waarbij de differentiatie
spelers aanbrengen ook te b
is.
Ronduit belachelijk dat dit
betere geluid in de zaal
pauze langdurig hinderlijk i
sie' van het barpersoneel. D
de gigantische impact van
Berliozinterpretatie na
voor de pauze gespeelde w|
Met name'Mendelssohn's,
vioolconcert kon niet bekli
Soliste Emmy Verhey s)
zoals altijd als degelijk
vrouw haar aandeel. De lp
wordt bij haar wel steeds fa
er. Het na de cadans moei»
synchroon komen van
solist was hinderlijk. Ook ii
fijne raderwerk van het hl
lende slotdeel stond het idea!
ritme van solist en houtbia
Door Laur Crouzen
Er staat geen spetterend|
ook geen olielampje. Er
folianten op eikenhoutr
Geen pennemesjes, gani
ten, geen vers perkameij
Ze doet dat met de middelen
onze tijd: fotokopieën, een
paperbacks, ballpoints. Overl
kele maanden moet haar prö
schrift klaar zijn. Clara StJ
bosch: „Ik krijg daar geen
van, echt niet, van het bekijj
van oude handschriften,
gaat mij alleen om wat er s
Tenslotte is iedereen de gevarj
ne van zijn eigen tijd. Dat
net zo goed voor ons als vooij
Middeleeuwer."
gestoord door de 'serviespen Gara Strijbosch is op zoek r
i i i rln ttovi IiaF „nrnonl
de wortels van het verhaal
Sente Brandane'. Dat is een i
populair boek uit West-Eurd
verbleekte de herinnering aai werd voor het eerst in de ach:
niet recht genoeg onder elki Brandaan biedt aan hem d
De met groot orkest gespes
Mozartouverture daareill
was een binnenkomer die inó
maakte.
eeuw werd opgeschreven,
verhaal van een heilige abt
Ierland, die negen jaar op
aat per schip met een gr
onniken en daarbij de
fantastische avonturen
Al bij de inscheping op de 1^
westkust ontdekt Brandaan
enorm doodshoofd op het stra
dat nog kan praten ook.
schedel van een heidene, „Ic
een heydin man," staat er. I
piraat, zo blijkt, die. heel
schepen heeft leeggeplunde
gebed weer levend te mak
hem te dopen en hem zo uit
hel te redden. Maar de 'hey
man' ziet dat absoluut niet
ten. Als ik gedoopt ben en
verval dan in mijn oude zond
wordt ik extra gestraft door
duivels in de hel. Nu kom ik
nog redelijk van af als heide
omdat ik nu eenmaal niet be
wist tijdens mijn leven, is
redenatie.
Clara Strijbosch: „Dat is al m
een een belangrijk thema
'De reis,' zoals wij het verh
noemen. Het antwoord op
vraag, wat er na de dood
beurt. Brandaan komt op 2
reis van negen jaar opvalle
veel mensen tegen, die na
dood ergens terecht zijn gel
men en vaak door duivels
t.
L. Patrick Gray, ex-chef van
de FBI, wordt nu genoemd als
de 'Deep Throat' die de pers
tipte. FOTO ANP
FOTO ANP
ambtenaar' blijven Bernstein en
Woodward hem noemen.
Patrick Gray woonde vier stra
ten van Woodward en kon hem
ongezien treffen onder in de par
keergarage. Via het verplaatsen
van bloempotten op het balkon
zouden de twee contact leggen.
De voormalige FBI-chef, nu 76
jaar, ontkent bij monde van zijn
advocaat in alle toonaarden en
noemt het idee bespottelijk. De
identiteit van Deep Throat, al
leen bekend bij het Post-trio, zal
na diens dood onthuld worden.
De inbrekers en naaste mede
werkers van Nixon hebben hun
straffen inmiddels uitgezeten. Ze
vinden hun draai weer. Als do
minee, baas van een investe
ringsmaatschappij, directeur van
een bedrijf in auto-onderdelen,
jurist, milieu-adviseur, leider
van een stichting voor kerkelijke
hulp aan gevangenen of presen
tator van een live-talkshow van-
Bob Woodward, de verslag
gever van de Washington Post
die samen met Carl Bernstein
de Watergate-raadselen ontra
felde. FOTO AP
uit Watergate.
En Nixon? Die krijgt gratie van
opvolger Gerald Ford en beurt
als een doorsnee oud-president
143.800 dollar. Ook zijn onkos
ten worden riant vergoed; zo
komt hij op half miljoen per
jaar.
En de burger? Die zit met de
gebakken peren. Met een ver
bijsterend stukje geschiedenis,
dat het cynisme ten opzichte van
regeringscentrum Washington
aanwakkerde. Waaruit volgens
Sam Dash, die de Senaatscom
missie van advies diende, een les
is te destilleren: „Corrupte men
sen zijn net als kakkerlakken. Je
moet ze blijven bestrijden." 9u
Watergate, het geheime ver
haal', vanavond, Nederland 1,
22.59 uur
Cabaret kent geen muze. Dans,
muziek en poëzie, ze hebben er
een. Negen zijn er in totaal. En
voor nieuwlichters die in film
ook culturele waarde zien, is er
een tiende. Nummer elf bestaat
niet, hoe hard dat ook in het
Berlijn van de jaren twintig ge
propageerd werd. Op zijn best
is er een lichte muze, de veile
vrouw van het vermaak.
Cabaret is licht, is kleinkunst. Zeker in Nederland. Geen dichter van
literair formaat, geen componist van Radio 4 die ervoor werkt. Het is
een eigen wereld. Die van drs.P, Willem Wilmink, Annie
M.G.Schmidt en Van der Plas. Geen Faverey, Emmens of Wiel
Klisters die zich eraan bezondigt.
Verwarring dus toen woensdag op de première van Jenny Areans 'De
dame zet zich schrap' met de bekende tekstdichters Boerstoel, Long,
De Wijs en Klöters ineens Bert Schierbeek het theater binnenkwam.
Van hem bleek ook een tekst gebruikt. Een gedicht uit zijn bekendste
bundel De deur'. Het was in wezen de finale van de avond.
Eerst kwamen de wereldproblemen. Een 'Fanfare van honger en
dorst' over alle collectegebieden, een melancholisch treurzang over
de teloorgang van de linkse utopie, gebracht als een herdenking van
Jaap van der Merwe, een ode aan absurdistan, een tekst halverwege
Jan Hanlo's 'Oote oote boe' en een carnavalskraker van drs. P en
daarna de persoonlijke Werdegang. Een actrice van vijftig, een vrouw
in de overgang die terugkijkt op haar relaties. Een huwelijk dat
misliep, een kolonne van minnaars en tenslotte alleen, maar precies
'wat ze wou'. En daarna de tekst van Schierbeek, een gedicht van
rouw geschreven na de dood van zijn vrouw. „Maar we zouden niet
vergeten dat we hebben gelachen, gelachen hebben we veel en dat zal
ik niet vergeten want we hebben gelachen en veel hè? etc.
De zaal lachte. Bevrijdend, want zij wisten niet van de dood. Voor
het publiek was het herkenning, dat er wat er ook misgelopen is, veel
waardevols geweest is. En dat het daarom ondanks alle pijn de
moeite waard is. De dichter was verbaasd noch geschokt. Zo
gebracht en in zulke context kunnen gedichten met dezelfde betekenis
een andere lading krijgen.
'Het moest meer gebeuren. Bloem, de korte Gorter of Adriaan
Roland Holst hebben gedichten gemaakt die voor cabaret en lied te
gebruiken zijn.Maar het gebeurt niet in Nederland. Lucebert heeft
voor de Zangeres zonder Naam geschreven. Het bleef een incident.
Goedwillende propagandisten hebben platen uitgebracht met Litera
tuur op meezingmuziek. Het heeft niet gewerkt. Marsman, Ida
Gerhardt en Nijhoff zijn op muziek gezet. Maar dat is recitalspul
voor tempels van Kunst.
In het buitenland is het anders. Berlijn, zelfs van voor de tijd van
'Cabaret' kende golven van literaire en politiek-literaire kleinkunst.
Mühsam, Kastner, Wedekind, Tucholsky en Brecht stonden op het
toneel, werkten ervoor of werden ervoor gebruikt. Frankrijk kent de
poète-interprète. Leo Ferré bijvoorbeeld. Zingt en geeft zijn teksten
uit als serieuze gedichtenbundels. Jacques Prévert hing rond in
surrealistische kring, was 'auteur' van veertig films en schreef zowel
gedichten als chansons. Ze slaan naast elkaar in dezelfde bundels.
Éluard, Aragon, Valéry en Verlaine staan op het repertoire van grote
chansonniers. Zelfs Adamo bezingt 'Pauvre Verlaine'.
Nederland kent zoiets niet. Hier zit alles in hokjes. Artikel 31, 8 mei
en Indische vervolgden alleen en uitsluitend bij zichzelf. Grote kunst
en kleine kunst dus ook. De lichte muze is een lichte dame. De Kunst
kijkt haar met walging aan.
Door onze redacteur
Gerard van den Broek
Twee groepsplaten en vier
solo-albums in twee jaar
tijd, plus twee uitgebreide
wereldtoernees. Een worka
holic? „Ach, dat gebeurt ge
woon," meent de dader. Ed
Kuepper, een van de meest
succesvolle underground-
muzikanten uit 'down un
der' Australië, schrijft mu
ziek aan de lopende band.
Onlangs verscheen zijn laat
ste cd 'Black Ticket Day',
vanavond staat hij in Cahier
de Brouillon in Hoogstraten
(B).
Ed Kuepper leverde door de
jaren heen een groot aantal
puike platen af, tot 1985 met
zijn bands The Saints en de
Laughing Clowns, daarna solo.
Soms laat Kuepper ook wel
eens een steekje vallen, zoals
onlangs nog met zijn nieuwste
cd 'Black Ticket Day', waarop
de Grote Meester een beetje
uitgeblust lijkt. Matige compo
sities en een overkill aan blaas-
en strijkinstrumenten domi
neerden dit laatste schijfje.
Opmerkelijk is echter vooral de
sterk wisselende carrière die
Kuepper doormaakte. Begon
nen bij een regelrechte punk
band (The Saints) die The Sex
Pistols zelfs naar de kroon stak,
sloeg hij bij de Laughing
Clowns aan het experimenteren
met avantgarde-jazzrock. Solo
ging hij weer zeer ingetogen te
werk en richtte zich op rustiger
gitaarwerk. „Het is zoiets als
opgroeien. Als je een tijdje met
iets bezig bent, komt op een
keer de drang om wat anders te
doen," analyseert Kuepper.
„The Saints was een
highschool-band; vier vrienden
met weinig ervaring die met
veel enthousiasme muziek
maakten. Dat de band na een
paar jaar uit elkaar spatte, had
er niets mee te maken dat we
het succes niet aan zouden
kunnen. Het lag meer aan het
feit dat ik andere dingen wilde
doen dan de rest van de groep."
„Ik had het liefst met The
Ed Kuepper: „Ik wilde niet worden zoals de Ramones die
nog steeds hetzelfde doen als op hun allereerste plaat.
FOTO UFO RECORDS
Saints in de studio verder ge
werkt, zonder nog optredens te
doen. Maar dat bleek niet te
realiseren. En ik wilde niet
worden zoals The Ramones die
nu nog steeds hetzelfde doen
als wat ze op hun allereerste
plaat deden."
Kuepper wilde zich wat breder
gaan oriënteren. Een breder
scala instrumenten en muziek
soorten uitproberen. Met de
Laughing Clowns kon hij dat.
„Met die groep kon ik veel
experimenteren en we hadden
er in het underground-circuit
in Australië ook redelijk succes
mee. Het probleem was alleen
dat we ook op andere gebieden
veel experimenteerden: binnen
de band was er een nogal ex
cessief druggebruik en dat kon
niet duren."
„Na vijf jaar viel de groep uit
elkaar en ik heb me toen voor
genomen nooit meer met een
vaste band te werken. Als je
steeds met dezelfde mensen
werkt, ben je voortdurend voor
hen aan het schrijven. Doe je
dat niet, dan gebeurt er ook
niets. Op zich is dat prima,
maar dan zoek ik liever mijn
eigen mensen uit om mijn idee-
en uit te voeren. Ik wilde me als
het ware als songschrijver be
vrijden."
Onder de naam Ed Kuepper
The Yard Goes On werkte hij
met diverse sessiemuzikanten
aan zijn solo-projecten. De eni
ge constante daarbij was drum
mer Mark Dawson, die nu nog
altijd tot de vaste begeleiders
van Kuepper behoort. „Ik voel
me een stuk beter als ik alleen
werk. Op mijn eerste solo-plaat
speelde ik zelfs alle instrumen
ten zelf, met uitzondering van
de drums. Pas op mijn tweede
album heb ik er weer andere
muzikanten bijgehaald."
Intens
Kuepper blijft echter een wis
pelturige muzikant. Begin jaren
negentig werden alle Yard-le
den weer aan de kant gezet en
nam hij samen met Dawson het
sobere en ingetogen 'Today
Wonder' op, een plaat waarop
akoestische gitaren en indrin
gende zang de boventoon voe
ren.
„Today Wonder is mijn meest
rustige plaat, maar daar was ik
op dat moment ook aan toe. Na
al die drukke toestanden met
bands of begeleidingsbands,
had ik het nodig om even heel
geconcentreerd aan één ding te
werken, met één andere muzi
kant. Mark (Dawson, gvdb) en
ik hebben daarna ook een toer-
nee gedaan en dat was een heel
aparte ervaring. Normaal kun
je je verschuilen achter een
groep, nu moesten we het al
leen doen. Het was heel in
tens."
„Ik had tegelijkertijd ook veel
materiaal dat zich meer leende
voor een groep. Daarom ben ik
- naast mijn solo-carrière - met
The Aints begonnen. We spelen
wel nummers van The Saints,
maar verder heeft die groep
niets met de oude Saints te
maken."
„Er zitten, behalve mijzelf, ook
geen oude leden van The Saints
in zoals in het begin wel eens
werd verteld in de pers. Ik
beschouw The Aints als een
compleet ander project. Ik wil
het allemaal zo gevarieerd mo
gelijk houden."
Ed Kuepper, vanavond in Ca
hier de Brouillon, Hoogstraten in
België.
Door Maarten van de Rakt
Voor de fijnproevers bevat
het drieluik 'Watergate, het
geheime verhaal' de theorie
dat FBI-chef L. Patrick Gray
destijds dé bron was die de
Washington Post voedde.
Voor anderen is het een ver
bijsterende les in moderne
geschiedenis. Een les over
'tricks', macht en corruptie.
Vanavond is de eerste uitzen
ding om 22.55 uur op Neder
land 1.
CBS-verslaggever Mike Wallace
reconstrueert in de documentai
re secuur de hele Watergate-af
faire. De inbraken, twintig jaar
geleden, om belastend materiaal
te vinden en microfoons te in
stalleren in het hoofdkwartier
van de Democratische Partij. De
pogingen van president Richard
Nixon om elke betrokkenheid
onder het vloerkleed te vegen.
Het geheime fonds waaruit vieze
zaakjes zoals omkoperij werden
betaald. De vasthoudendheid
van Washington Post-verslagge-
vers Carl Bernstein en Bob
Woodward, later gesteund door
hun tv-collega Walter Cronkite.
De instelling van een Senaats
commissie onder voorzitterschap
van Sam Ervin. De weigering
van Nixon om geluidsbanden af
te geven. En uiteindelijk de af
tocht van de president per heli
kopter, 8 augustus 1974.
Angst
Wallace plaatst in het drieluik
Watergate in een veel breder
kader. Daarvoor gaat hij terug
naar de inauguratie van Nixon
in 1969, die werd verstoord door
anti-Vietnam-relletjes. Duidelijk
wordt hoe daarna de achter
docht en waanzin toenamen.
Nixon liet zelfs zijn regering
afluisteren.
Het wantrouwen verergerde ver
der door het uitlekken van een
geheim defensierapport, de Pen
tagon Papers. Iedereen was ver
dacht. Nixon raakte in de greep
van een enorme angst om bij de
herverkiezing te verliezen.
Om te komen tot een complete
reconstructie sprak Wallace
- uiteraard - met de beroemd
geworden verslaggevers van de
Washington Post en hun toen
malige hoofdredacteur Ben
Bradlee, maar ook met kopstuk
ken als Sam Ervin, senator Bar
ry Goldwater, met inbrekers en
naaste medewerkers van Nixon.
Ook laat hij flarden van geluids
banden horen met dubieuze ge
sprekken van Nixon en diens
staf-chef Bon Haldeman.
Als kijker tuimel je van de ene
verbazing in de andere. Bijvoor-,
beeld als voorzitter van de Se
naatscommissie Ervin vertelt
over zijn telefonische aanvaring
met Nixon. Ervin vraagt de pre
sident om documenten. „Jullie
willen me te grazen nemen",
briest Nixon als een dolle stier.
Of als Nixon boven de wet denkt
te staan én het ontslag eist van
aanklager Archibald Cox.
Bloempotten
Volgens Wallace zou Patrick
Gray de ruimhartige bron zijn,
die de Post op het juiste spoor
zette. Tot dan toe werd Alexan
der Haig, later secretaris-gene
raal van de Navo, het meest
genoemd. Wallace onderbouwt
zijn theorie matig. Andere kan
didaten voor de rol van Deep
Throat zoals de bron in kranten
werd betiteld, vielen na onder
zoek van onder meer agenda's
af. Een 'hooggeplaatst regerings-
Richard Nixon met zijn vertrouwelingen Alexander Haig (links) en Henri Kissinger. Hij raakte in 1974 steeds meer in het nauw.
