DE STEM W E E K El K Een brede beweging in 1946 T7 HET RELIGIEUS VACUÜM VAN 17E EEUWS N-BEVELAND oord ities Stemmen Heete sieckte OUD NIEUWS door Dirk Vellenga Val Fundamentalisme Moed Overwoekerd 3DAG 2 NOVEMBER 199i Eersel, na een stukgelopen in 1976 op schipper Cor uit Vlissingen; na het pro- alpkelner Frans van de K. enisstraf omdat hij in op- Jacobs vrouw (verliefd ge- een ander) voor 1500 de eegd had. De vrouw kreeg e verhoren bekende de ma- it Hardinxveld/Giessendam 1977 de opdracht gegeven aan twee criminelen, be- e illegale wapenhandel, zijn e weg te ruimen. De vrouw !e twee ontvoerd, bedwelmd viertje gegooid, maar over ride in Dordrecht de zaak aarde groenteboer Bastiaan die gewurgd werd. Twee kenden dat het om huur- gepleegd in opdracht van Dordtenaar, die ten on- nde een rijke buit in het huis Ie man te zullen vinden. De moordenaars, Nederlandse zouden delen in de buit. 1 bleek ook in 1983 de Arn- rayse taximoord. Al in 1981 nslag met pistoolschoten ge- xichauffeur Mathie van den t Venray, in opdracht van Opnieuw in haar opdracht 6-jarige Rotterdammer Arie ige taxichauffeur in de rosse rnhem om het leven na een De dader, dakloos en met emen, stak hem met het van zijn vrouw in het hart. or de executie 50.000 krij- em beloofd: de helft van de levensverzekering. De dader gevangenisstraf van 9, de 14 jaar. er nog was in januari 1983 oord op marktonderzoeker rs (34) in Castricum. Op- r was een straatgenoot, een nis waar Snijders geregeld mee legde. Hij kon er niet een eind was gekomen aan uding met Snijders' vrouw, t moordwapen aangeschaft, van zwaar kaliber, en voor ee jonge Turken uit het Am- 19 en 20 jaar, ingehuurd, offer van het uit de hand ge- lesdrama werd in de deurope- zijn huis doodgeschoten. De ever kreeg 9 jaar, de huur- ar en zijn hulp tien en zes genisstraf. rarsavond 1985 overleefde de ;se projectontwikkelaar Kuy- noordaanslag. In een proces evoerd dat een Rotterdamse eigenaar in opdracht van een een vroegere compagnon van Iwijker, voor 50.000 het moest neerschieten. Tien- ulden was al aanbetaald. Het n ruzie gaan om bv's en bena- Dr 3 miljoen. In hoger be de vrijspraak: het bewijs was nd. recente liquidatie met ver van huurmoord is die van or- weker De Graaff (66) in zijn swijk. Het proces in die zaak ande. Verdachte is Nijmeegse lelaar Glenn de F. (25), die :eft in opdracht te hebben ge- oor geld, 40.000. Er zou een ke criminele organisatie ach- n. Wie precies de opdracht :ven lijkt in het proces buiten blijven wegens onvoldoende js. Tijdens de rechtzittingen is erd dat de bende meer op- voor moordpartijen in petto :n. re liquidaties betreffen duide- tstellingen in de drugswereld, oces tegen een Twentse 'klus- 'an de drugsmafia die voor december 1988 de Zuidameri- Irugshandelaar Carlos Roda- lijk werd in een bos bij Beek- evonden) uit de weg ruimde, Zutphense officier van justitie: ordt gesuggereerd: ach, laten toch afmaken. Maar het gaat levensberoving, in koelen tgevoerd, omdat dat toevallig wam". e heeft dat wel toegegeven, echerche harder loopt als ze e vindt dan bij een dode Turk 'ine in zijn zak. Omdat, zoals :rdamse hoofdinspecteur Van bij dat meisje de rechtsorde :hokt is. „Dat wordt in de hele ing zo gevoeld. Een beetje van luid, dikke bult'. In het milieu dat hun risico veel groter is de gewone burger", undigen Van den Eshof en maken een kanttekening- lidatie kan wel een aanleiding i een organisatie te duiken. Je een heel concrete zaak. Mis- je daarmee de vinger achter ictiviteiten van zo'n bende ort na 1600. Ne derland ontdoet zich van de Span jaarden. In de zuidwestelijke woestenij van slikken en eilanden scheppen zich de Zeeuwen een eigen gezag. De Zeeuwen? Vluch telingen! Ze zijn van Maastricht gekomen, van Nijmegen, Ooster hout, Zevenbergen en uit Vlaande ren. Asielzoekers. Ze beklimmen de dijk van een nieuw ingepolderd eiland: Noord-Beveland, hopen op vrijheid maar stuiten op een nieuwe dwangbuis, de Gerefor meerde Kerk. Een onbekende epi sode uit onze vaderlandse ge schiedenis: het leed van de waar din Suzanneken, de ondergang van de steile dominee Jansonius, het droeve leven van Welle Jansz. „Een wild volk, in toom gehouden door wrede rechtspraak, bedreigd door religieus fundamentalisme. Noord-Beveland was een beetje Iran", aldus dr Jan Weiten uit Co lijnsplaat. Hij schreef het boek 'Hervormers aan de Oosterschel- de': een diepmenselijk verhaal over een religieus vacuüm op een Zeeuws eiland. De bewoners van Colijnsplaat in de 17e eeuw. Van overal kwamen ze: Wederdopers, paapsgezinden, humanisten, ongelovigen en een handvol Gereformeerden. Iran aan de Oosterschelde Door Paul de Schipper De eerste dominee komt er ten vaf dooreen vrouw.'jmo Is ook de tweede gevallen voor de ver lokking des vlezes? De kerkeraadsnotulen wemelen van overspel, hoererij, bloedschande en voorhuwelijks gedoe in het kippenhok. De eerst dominee preekt op een zondag over de overspelige vrouw van de beurtschipper. „Hoort het Woord gij Israëlieten, de Heere heeft een geding met de bewo ners van dit land, omdat er geen liefde, geen kennis Gods. Liegen moorden en echtbreken. Het land kwijnt, het volk komt ten val". Welkom in Colijnsplaat, Zeeland, anno 1624. Ademloos luistert het volk. Dan springt er een vrouw op, onge remd. Buiten zinnen, slingert ze de do minee verwijten in het gezicht. Dat do minee met haar 'geboeleerd' heeft zoals de priester uit het boek Hosea. Het wordt een tirade over malversaties met armengeld, overspel, twee moorden op het eiland. Schielijk beëindigt de voorganger zijn preek. In augustis 1624 schrijft dominee Eduard Adriaensz Booms voor het laatst in de kerkeraadsacten van Co lijnsplaat. Hij wordt ziek, kan onderzoekers van de Walcherse kerkvergadering niet meer ontvangen en sterft op 18 januari 1625. Op 5 november 1530, Sint Felix Quade Saterdach, is Noord-Beveland verdron ken. Achtenzestig jaar lang ligt het eiland voor eb en vloed. Dan ruiken 'institu tionele beleggers' geld. Maria van Nassau, dochter van Willem van Oranje, verpandt het recht van be dijking aan Hollandse kooplieden. In de noordelijke gewesten stapt de inter nationale stapeleconomie uit de kinder schoenen. Het zijn de patriciërs, die de ontginning financieren. Een van hen is de raads pensionaris Oldebarnevelt. De geschiedenis van het calvinisme in Colijnsplaat begint een jaar na de bedij king, in 1599, als er een Gereformeerde Gemeente wordt gesticht. De eerste predikant van Colijnsplaat wordt, in datzelfde jaar, Eduard Adriaansz. Booms. Hij is de man die de kerk een bruggehoofd bezorgt. Moei zaam probeert hij zijn kudde 25 jaar in het spoor te houden, een kudde be laagd door pest, honger en armoe. Jan Weiten voelt zich soms omringd 'Joor hun stemmen. Hij zou ze willen la ai spreken: 'Ik zou die mensen willen 'iken'. blijven voor hem figuren uit een ver ,'eden. ten, doe-het-zelf-historicus en ge doneerd arts woont in Colijnsplaat. J een goudzoeker en delft: 'naar de S.esc'<:denis van de kleine Jannen', zo- f's et uitdrukt. c'le1veigert genoegen te nemen met een geschiedschrijving op basis van wat anderen eerder beschreven. Weiten: „Zo dicht mogelijk bij de bron, dat doet historie leven". De Acta van de kerkeraad van Colijns plaat zijn z'n eerste goudmijn geweest. 'Bure Toos van de overkant' kwam er indertijd mee aan in een plastic tas: 'Of dokter er iets mee kon doen?' Nou en of. Weiten raakte gefascineerd. Voor hem ontrolde zich een nieuwe we reld uit het verleden. Hij schreef een eerste boek: 'Pioniers aan de Ooster schelde': over het dorpje Catz en over dat kleine eiland waar 4000 mensen en 3000 paarden werden ingezet om een dijk van 20 kilometer aan te leggen. Weiten is de eerste om toe te geven dat de acta in zoverre eenzijdig zijn, dat ze zich beperken tot de lidmaten van de kerk. De stukken hebben hem ook de stof ge leverd voor 'Hervormers aan de Oos terschelde'. Opnieuw zijn het de kleine Jannen die een hoofdrol spelen. De pioniers aan de Oosterschelde wei geren halstarrig hun vrijheid op te ge ven. Weiten zoomt in als heeft hij een came ra: 'Once upon a time in the West'. We komen met de beurtschipper van Goes over de Oosterschelde, leggen aan bij een houten plankier, klimmen op de dijk. Daar ontrolt zich het panorama: op de voorgrond een nederzetting van stenen huizen, keeten, hutten van stro en met klei aangesmeerde wanden en varkens kotten. Met straten zo drassig dat de molensteen er vanaf de haven naar de molen langer overdoet dan van Dor drecht naar Noord-Beveland. Dat is Colijnsplaat. Daarachter de nieu we, nog lege polder, de eerste akkers. Wat zijn het voor mensen die in het dorp aan de jonge nederzetting onder aan de dijk wonen? Weiten: „Vluchte lingen, vrijbuiters of gewoon mensen die daar toevallig aanlanden en nooit meer wegkomen". Hoe ziet het dorp eruit: een mix van Je roen Bosch en Jan Steen? „Zoiets moet het geweest zijn", knikt Weiten. Even klimt hij, in gedachten op de dijk: „Wat het voor mensen waren? Dat is de moeilijkste vraag. Daarom zou ik ze willen ruiken. Van overal kwamen ze: Wederdopers, paapsgezinden, humanis ten, ongelovigen en een handvol Gere formeerden. Neem nou Suzanneken. Die is na de Spaanse Furie uit Breda gekomen. Wat heeft ze daar gezien? Moet je je voorstellen:-een stad waar nog vierhonderd mensen in leven wa ren, stank, gekerm van doden. Ze vlucht met wat ze kan dragen. Ze moet lopen, dwars door de velden, waar het vol zit met geboefte en met Spaanse soldaten. Vluchtende, wanhopige men sen in oorlogsgebied. Het zijn beelden die we nu kennen uit Afrika en uit Joe goslavië. Suzanneken ontmoet een vent. Ze belanden in Colijnsplaat en stichten een café. Het zijn vrijheidslie vende mensen, met angst voor alies wat overheerst". Uitzichtloosheid bepaalt het leven van de kolonisten. Neem het verhaal van Welle Jansz, ook zo'n goudklompje van Weiten. Welle Jansz is hondewachter, doodgra ver en armoedzaaier. Juist zijn armoe heeft hem onsterfelijk gemaakt omdat hij voortdurende terugkomt in het re gister van de Armenkas. Als afgebeulde landbouwknecht over leeft hij de pestepidemie van 1605. Hij woont in een lekkend scheefgezakt houten bouwsel. Z'n eerste vrouw sterft. Wat te doen met zijn twee kinde ren Anneke en Bastiaenken. „Een moderne vraag", schrijft Weiten, „irrelevant. Snel trouwen. Da's geen kwestie van liefde, maar van noodzaak. Zichzelf een hulp en bijslaap verschaf fen, zodat hij kan werken om te voor komen dat ze gedrieën in een diep gat van armoe vallen". Dan komt het jaar 1625. Opnieuw slaat de pest toe. Elke dag graaft Welle kui len. Tot hij en zijn vrouw Neelken be zoek krijgen van de pestbacil. Neelken is van sterke constitutie,. Ze komt re gelmatig voor op de rekeningen van de armmeesters vanwege ondergane ku ren. Welle bezwijkt snel aan 'de heete sieckte'. Weiten: „Hij sterft, bloed spugend met gezwollen, etterende pestbuilen in lie zen en oksels, dan langzaam comateus wegzakkend in de eeuwige slaap". Om de bandeloosheid te beteugelen kent de nieuwe leer een machtig wa pen, machtiger dan wat de katholieke kerk ooit had. Het Calvinisme bezit een officële uit het volk gekozen kerkelijke rechtbank: de kerkeraad. Die is be voegd om in alle openheid de handel en wandel van de lidmaten te bespreken, zondaars een schuldbekentenis af te dwingen en te bestraffen. Het is dominiee Jansonius, een steile predikant, die Booms opvolgt. Dankzij de Acta kan Weiten hem uitte kenen met de precisie van een portret schilder. Deze kerkeraadsnotulen ver hinderen Weiten om de werkelijkheid elastisch te maken, ook al moet hij zich af en toe inhouden: „Soms zou ik mijn fantasie er wel eens op los willen laten". Jansonius heeft zich niet populair ge maakt. De weduwe van zijn voorganger Booms is door hem mensonterend bele digd, schoolmeester Boudewijn de Bonte heeft hij gedwongen naar Mid delburg te vluchten en tenslotte heeft en brede volkspartij waarin I oude politieke partijen en stro- mingen samenvloeien. Dat wil len André van der Louw en vele anderen. Daarin zou de aangevreten Partij van de Arbeid op moeten gaan. Maar wat is de PvdA dan? Hoe werd de PvdA bij de ge boorte in 1946 genoemd? 'Een partij, breed in haar maatschappelijke grondslag, breed in de verscheidenheid van geeste lijke stromingen die zij verenigt'. Op de oprichtingsvergadering op 9 fe bruari in hotel Krasnapolsky in Amster dam sloten ze ontroerd de rijen: de socia listen Willem Drees en Koos Vorrink, de dominees Willem Banning en Jan Buskes, de katholieken Theo van Lier en Joan Willems, de protestanten Piet Lieftinck en Willem Schermerhorn. Breder kon het toch niet? Met bussen kwamen ze uit alle hoeken van het leeggeroofde en afgebroken land naar Amsterdam, mensen die vijf jaar lang monddood waren geweest en in ang stige stilte over de politieke toekomst hadden gepiekerd. Hier werd een nieuwe partij gecreëerd die zou afrekenen met de kleinburgerlijke grenzen tussen de bevol- kinsgroepen en met daadkracht en recht vaardigheid als wapens Nederland hele- maal opnieuw zou aanleggen. Het plan voor een nieuwe socialistische partij was gegroeid in St. Michielsgestel, waar verschillende Nederlandse kopstuk ken door de Duitsers waren gegijzeld. De Sociaal Democratische Arbeiders Partij (SDAP) van voor de oorlog was niet veel meer geweest dan een nieuwe, sterk geï soleerde zuil. Het was nu tijd voor een na tionale aanpak. Nog tijdens de oorlog werd de oprichting voorbereid van de Nederlandse Volks Be weging, die de vooruitstrevenden uit alle groeperingen rijp zou moeten maken voor een nieuwe partij. Een studiecommissie uit deze beweging kwam met een voorlopig programma van beginselen, waarin duidelijk de hand was te zien van voorzitter prof.dr. Willem Banning, die het socialisme zag als een le vensbeschouwing. De partij zou een door- braak-partij moeten worden met drie werkgemeenschappen: een protestantse, een rooms-katholieke en een humanisti sche. Gestreefd moest worden naar socialisatie van de voornaamste produktiemiddelen: industrie, bankwezen en transport zouden in handen van de gemeenschap moeten komen. Schermerhorn. Dat bleek een gevoelig punt te zijn. De nieuwbakken socialisten uit de Vrijzinnig Democratische Bond, de Christen Demo cratische Unie, de katholieke Christofoor- groep en de Christelijke Historische Unie hadden moeite met het harde principe van de socialisatie. Uiteindelijk vond men elkaar in de tekst dat een nieuwe orde ning van de produktiemiddelen kan lei den tot socialisatie. Men sprak glunderend van doorbraak en nieuw elan, de rode vlaggen werden een paar meter naar achteren geschoven en de Partij van de Arbeid was een feit. Een paar maanden later waren er verkiezingen voor de Tweede Kamer, dan zou de grote klap vallen. Schermerhorn en Drees zaten op dat moment al in een koninklijk kabi net als vertrouwelingen van koningin Wil- helmina. Mooier kon het eigenlijk niet. Het viel bitter tegen. De PvdA behaalde 28% van de stemmen en dat was meer dan de SDAP ooit gehaald had, maar ook minder dan de 31% die de KVP binnen haalde. Het dagblad Trouw, met ARP- sympathie, schreef: „Al het spectakel rond 'vernieuwing' heeft de normale om standigheden slechts belemmerd en ver traagd." De KVP mocht via het kabinet-Beel aan de slag. Binnen de PvdA werd gezocht naar de oorzaken van het uitblijven van de doorbraak. De discussie van de late ja ren veertig laat zich onmiddellijk vertalen naar 1991. Er zit geen enkele arbeider in de partijtop, het zijn allemaal intellectue len in grijze pakken, was een van de kriti sche noten. Aan de ene kant werd gezegd dat het ge doe rond de socialisatie en het handhaven van de strijdliederen voor veel christenen toch een te hoge drempel vormden. Maar aan de andere kant werd vastgesteld dat het taalgebruik van de partij veel te moei lijk was voor arbeiders, die dus zorgden voor een flinke winst van de CPN. Er waren verschillen, zelfs tussen de do minees Buskes en Banning. De eerste was vanuit de gereformeerde in de hervormde kerk terecht gekomen en noemde zich christen en daarom socialist. Banning vond socialisme een religie die je op zon dag van de kansel kon preken. Willem Drees was de man die aan al die strubbelingen nuchter een einde maakte. Hij had nooit veel gezien in het huizen hoge idealisme van vlak na de oorlog en in de sensationele doorbraak. Drees ging met de KVP in zee in een verbintenis die tien jaar zou duren. De demagogische Koos Vorrink en de principiële Banning verdwenen naar de achtergrond. De PvdA scoorde via het stugge realisme van Drees. De doorbraak kwam later, de af braak ook. hij Suzanneken de herbergier de oorlog verklaard. Dat wordt zijn val. Wat zal dit door pest en waterrampen geharde volk zich gelegen laten liggen aan de calvinisti sche gestrengheid? Op zondag eerste Paasdag 1628 beklimt Jansonius de kansel. Hij heeft zich gru welijk geërgerd aan het wereldse gedoe in Suzannekens' herberg Den Ouden Hoorn. Het dondert de gemeente in de oren als hij uitvaartover zekere jonge lingen, die 'op eerste paasdag het Avondmaal des Heeren gebruikt heb ben' en op tweede Paasdag de herberg bezochten en daar met de speelman hebben gedanst'. Voor Suzanneken is het een raadsel waarom de dominee haar als duivels- dochter afschildert. Zoals de meeste van de gemiddelde eiland-bewoners heeft ze nauwelijks een idee van de Ge reformeerde levenswijze. Suzanneken scheldt terug: dat dominee maar op zichzelf moet letten, dat hij op tweede Paasdag bij de jaarlijkse verkie zing van een nieuw schepencollege zelf in dronkenschap gezondigd had. Net als zijn voorganger Booms struikelt domi nee Jansonius over een vrouw. Hij ver trekt naar Walcheren. In hoeverre is een vergelijking met fun damentalisme en Iran van toepassing? Weiten: „Er was een religieuze politie, de kerkeraad die de plicht had op de lidmaten van de kerk te letten. Wie ver keerd deed, werd gestraft. Zijn. gedrag werd in het openbaar besproken, vanaf de kansel. Daarbij miste de aange klaagde een van de fundamentele juri dische rechten. Wie hem aanklaagde kreeg hij niet horen. Dat had de Zeeuwse provinciale kerkvergadering zo beslist. Vandaar dat je in de verslagen van de kerkeraad van Colijnsplaat zo vaak de vraag tegen komt: 'Wie heeft me aange bracht". Weiten: „Je ziet ze in opstand komen tegen de kerk. Mensen die net de ene religie zijn ontvlucht voelen nu een nieuwe druk". In zijn nagelaten schriftelijke verhande lingen klaagt Jansonius opvallend over gering kerkbezoek. Hij wil in de consis toriekamer een lijst te hangen van alle lidmaten. Trouwe kerkgangers kunnen met die lijst controleren wie er niet komt. De dominee vraagt hen om de 'lammen en nalatigen' op hun lauwe kerkgang te wijzen. Een herboren Spaanse Inquisitie? Geen wonder dat het vrijheidslievende Noord-Bevelandse kerkvolk niets wil weten van die rigoreuze nieuwigheid. Het is om die reden dat Weiten zijn 'kleine Janne' bewondert: „Ze verzet ten zich. Ze leefden in harde samenle ving. Alleen hun dood was zeker. Liefde kenden ze nauwelijks. Er was geen paraplu van sociale zorg. De enke ling moest alles zelf beslissen. Dat vergde een enorme fysieke en psychi sche moed". Maar het agressief beschavingsoffensief op het jonge eiland gaat door. Met de Bijbel als schild en zwaard proberen de voorgangers hun gezag op te leggen. Onverbiddelijk, wie niet luistert gaat naar de hel. Ze stuiten op een weerbar stig volk en en struikelen zoals Janso nius over hun eigen voortvarendheid. De kerk gebruikt drie roeden om het volk tot gedwee; angst, een machtsmid del zo oud als de godsdienst zelf. Ar moe, wie niet luistert zal niet eten, de diaken gaat zijn deur voorbij. En so ciale controle, het aankweken van schaamtegevoel en een bezwaard ge moed. Het isolement van de eilanden wordt een zegen voor de religie. De Zeeuwse kerk trekt zich terug achter hun water- wallen. Men vertikten het om synodes in Gelderland en Holland te bezoeken. In Middelburg vinden kerk en staat elk aar in de wens om de oorlog met Spanje te laten voortduren. De kooplieden hebben er belang bij vanwege hun aan deel in de kaapvaart. De Zeeuwse sta ten, beheerst door Vlaamse vluchtelin gen, hopen erop dat Parma uit Vlaan deren wordt verdreven. Een huwelijk van kerk en staat, ook zo'n kenmerk van 'Iraans' fundamenta lisme. Weiten: „Daarom is er in Zee land nooit gevochten tussen Armenia- nen en Remonstranten. Kerk en staat waren er al één. Heel die discussie is Zeeland voorbij gegaan". Na 1625 verandert het eiland. De wilde jaren van Noord-Beveland zijn voorbij. Het individualistisch denken, zo karak teristiek voor het pionierskrakter, ver dwijnt. Het wordt, langzaam maar ge staag, overwoekerd door het benau wend, puriteins calvinisme. Voor eeuwen zal die het eilandenvolk tekenen. Er ontstaat een stand van boeren en af hankelijke landarbeiders, een maat schappij die meer dan 300 jaar nauwe lijks zal veranderen. Opstandige figuren van het eiland ge vlucht. De wereldse, ondeugende Suzanneken heeft zich verzet, maar de dominee wint en allengs bloeit de rechtzinnigheid tus sen de suikerbieten. 'Hervormers aan de Oosterschelde' door dr J.B.V.Welten. Uitgeverij Van Soeren Co. Prijs 39,75.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1991 | | pagina 25