BARONIE
DE STEM
Altijd
een
aparte
Wedstrijd'
4Je moet stoppen op hoogtepunt'
feyenoord-trainer Wim Jansen wil 'optimaal presteren' tegen Ajax
NAAIMACHINES
aoorteken?
SINDS Wim Jansen (44) bij Feyenoord
begin maart van dit jaar het ontslagen
duo Gunder Bengtsson-Pim Verbeek
verving, speelde de Rotterdamse
topclub van weleer veertien
wedstrijden.
Na een aarzelend begin - de eerste zege
kwam voor Jansen pas in zijn zevende
duel, de bekerthriller tegen PSV (0-1-
winst) - is er duidelijk sprake van een
stijgende lijn.
Sinds PSV-Feyenoord (op 11 april)
speelde Feyenoord in de competitie nog
zeven keer, waarin het drie keer gelijk
speelde en vier keer won. Doelman Ed
de Goeij is er bovendien in geslaagd
zijn doel al ruim zes duels achtereen
(586 minuten) schoon te houden. Van
degradatiekandidaat met veertien
puntjes uit zeventien wedstrijden is de
club uit Rotterdam-Zuid door die
opleving inmiddels 'uitgegroeid' tot een
degelijke middenmoter, 29 uit 30.
Feyenoord is veilig, dat was ook het
eerste streven van de oud-speler. De
beker (2 juni, finale in De Kuip tegen
BW Den Bosch) is het tweede doel. Al
het andere is meegenomen. Zoals een
goed resultaat in de kraker van ousher
tegen Ajax.
Op tweede pinksterdag staan de twee
oude kemphanen tegenover elkaar in
het Olympisch stadion. Eerder dit
seizoen werd Feyenoord in eigen huis
vernederd door Ajax (0-4). Nu ligt het
allemaal wat anders. Ajax, heel dicht
bij een titel, staat ongetwijfeld stijf van
de zenuwen, Feyenoord heeft de vorm
te pakken en bovendien niets te
verliezen.
Wim Jansen, 'Mister Feyenoord', maar
toch ook in het verleden een tijd Ajax-
speler, heeft zin in de klassieker. „Het
blijft altijd een aparte wedstrijd",
geniet hij al vooraf.
Teleurgestelde Wanny van Gils wil steentje bijdragen aan promotie NAC
LokhofF
5TIKG0ED VOOR EEN REDELIJKE PRIJS I
Teterlngenstraat 22, Breda, 076-220240
Siopand: mi. t/m «rij. 09.00-17.30 zat. 09.00-10.00 9.
ir Jacques Hendriks
IrOïTERDAM - Onderweg naar Rotterdam lijkt
iet donderdagmiddag eerder herfst dan half mei.
'as bij de Kuip aangekomen breekt de zwarte lucht
apen en verschijnt een schraal lente-zonnetje. Een
Feit is dat sinds Wim Jansen (als speler voor Feyenoord uit-
van juni 1966 tot maart 1980) het roer overnam
het duo Bengtsson-Verbeek, het beter gaat met de diep
club.
m
De nieuwe start van Jansen in
De Kuip was desalniettemin
dramatisch. Feyenoord verloor
10 maart met 0-1 van Willem
dat daarvoor nog niet één keer
buitenshuis had kunnen winnen.
Bovendien liet Jansen Engels-
in Farrington invallen terwijl
ai twee buitenlanders op het
veld stonden. Resultaat: een van
de drie (Griga) moest eruit. En
met tien man verder
omdat er al twee keer gewisseld
vas.
,Nee, ik schrik 's nachts nooit
«akker omdat ik van die wed
strijd droom. Ik slaap veel te
1, joh". Wim Jansen kan toch
tog lachen om die blunder van
„Als je al een tijdje bij
club werkt, maak je die fout
Dan ben je gewend aan het
irobleem. Voor mij was het de
Kiste keer. Niet leuk nee, je
weet maar al te goed dat je heel
decht begint"
Toch heeft de 65-voudige inter
national twee maanden later van
Kn onzeker stel eenlingen een
tam gemaakt. Was hij als voet
baller al de bescheidenheid zel
ve, ook als trainer draagt hij de
Feyenoord-leus 'Geen woorden
r daden' hoog in het vaan-
„We proberen gewoon een
ped team neer te zetten. Het
'lijkt langzamerhand een beetje
le lukken", aldus Jansen nuch-
ta. „De bekerwinst op PSV in
de halve finale was erg belang-
hjk. De spelers kregen door dat
wanneer je echt als een eenheid
speelt, je heel erg sterk kunt
njn".
Sidderen
slaagde erin de groep
weer zelfvertrouwen te geven,
iets waar het erg aan schortte in
De Kuip, die vroeger iedere an
dere voetbalclub deed sidderen.
„Ach, ik kreeg gewoon een selec
tie-groep voor me. Wat daar te
voren mee aan de hand was of
mee gebeurd, dat weet ik niet.
Daar laat ik me ook niet over
uit. Zo vaak had ik Feyenoord
daarvoor ook nog niet gezien dit
seizoen. Ik moest opnieuw be
ginnen en heb mijn eigen ideeën
over voetbal doorgedrukt. Zo
heb ik op de trainingen het ac
cent gelegd op positie-spel, de
goede omschakeling van balbezit
naar balverlies en, een heel be
langrijk aspect bij voetbal, het
vrij lopen. Dat zelfvertrouwen?
Ik ben teruggevallen op basisele
menten. De mensen op bepaalde
posities gezet. Belangrijkste is
dat ze weten hóe ze moeten spe
len. Het elftal moet vaste lijnen
hebben. Is het zo ver, dan ga je
punten pakken en komt dat zelf
vertrouwen vanzelf".
Kijkend naar de laatste uitsla
gen van Feyenoord, rijst de
vraag of de ploeg in een 'nor
maal' seizoen misschien al met
Ajax, PSV en toch in ieder geval
FC Groningen had kunnen we
dijveren om een stekkie in de top
drie. Jansen glimlacht. „Mmm.
Moeilijk te zeggen. We hebben
een goede serie achter de rug.
Maar je hebt ook altijd mindere
series tijdens een seizoen. Wat
volgend jaar betreft, aangezien
ik vind dat je altijd naar beter
moet streven, denk ik dat de se
lectie wel versterkt moet wor
den. We hebben in ieder geval
een scorende spits nodig. Maar
ja, iedereen weet dat die nou net
het moeilijkste te vinden zijn".
„De toekomstige leider van
Feyenoord kan Sabau worden.
Hij ontwikkelt zich de laatste
Wim. Jansen: 'Feyenoord-Ajax blijft toch altijd een aparte wedstrijd...'
- FOTO DE STEM JOHAN VAN GURP
wedstrijden uitstekend, al kan
het nog beter. Ik praat in het
Engels met hem, dat gaat rede
lijk. Hij heeft gelukkig weinig
woorden nodig om te begrijpen
wat ik bedoel. Maar om die lei
dersrol te krijgen, zal hij nog wel
beter moeten kunnen communi
ceren met de andere spelers. Hij
zit ook op Nederlandse les".
Apart
Wat zijn eigen toekomst betreft
- Wim Jansen wordt nu nog ge
huurd van SW, maar Feyenoord
wil hem graag als trainer of
technisch directeur contracteren
- is hij bijzonder kortaf. „Kan ik
geen uitsluitsel over geven. Ik
zie wel", is het enige dat hij on
danks aandringen wil zeggen.
Over Ajax-Feyenoord is de
kleine middenvelder van weleer
iets spraakzamer. Als speler van
Feyenoord én Ajax maakte hij
de topper vaak genoeg mee, ook
als trainer verheugt hij zich op
de confrontatie. „Ajax-Feyen-
oord is niet te vergelijken met
andere duels", weet hij. „Die
wedstrijd kan ook nu alle kanten
op. Verschil met het verleden is
alleen dat het nu niet een echte
krachtmeting is die om het kam
pioenschap gaat. Ajax staat er
veel beter voor, is dus ook favo
riet. Maar dat moeten ze eerst
maar waar zien te maken. Wij
kijken anders tegen die wed
strijd aan. We zullen zeker pro
beren er een echte wedstrijd van
te maken, maar wel door ons
eigen spelletje te spelen".
Sneeuwbal
Terugdenkend aan de Ajax-
Feyenoord-afleveringen die hij
zelf als speler meemaakte, wil
Jansen liever niet meer reageren
op het 'sneeuwbal-incident' van
7 december 1980. In februari van
dat jaar had Jansen afscheid van
Feyenoord genomen na veertien
jaren trouwe dienst. Typerend
voor de rol op de achtergrond,
die de nochtans uiterst belang
rijke speler bij voorkeur speelde,
was het feit dat hij geen af-
scheidswedstrijd kreeg. Hij
moest zelfs tijdens een uiterst
schlemielig verlopen competitie
duel 'adieu' zeggen tegen het
Rotterdamse publiek: Feyen-
oord-Excelsior 0-4!
Na enkele maanden Verenigde
Staten, waar hij met zijn vriend
Johan Cruijff voor de Washing
ton Diplomats uitkwam, keerde
hij terug naar Nederland... omi
bij Ajax te gaan voetballen. Zijn
debuut, was op die zevende de
cember dus uitgerekend in de
Kuip tegen Feyenoord. Een boze
Feyenoord-fan kneedde wat ijs
en sneeuw tot een keiharde bal
en raakte Jansen tijdens de war-
ming-up vol op zijn linkeroog.
De aangeslagen voetballer
speelde een kwartier maar moest
zich toen laten vervangen en zag
met één oog hoe Feyenoord Ajax
versloeg met 4-2.
Maar goed, daar heeft Jansen
het dus niet meer over. „Die ene
Ajax-Feyenoord waain we kam
pioen werden, dat was een
mooie. We wonnen met 1-3, met
twee goals van Dick Schneider,
in Amsterdam (1971, red.)", wil
Jansen zich wel herinneren.
„Maar er zaten ook hele slechte
tussen. Het ergste was een 1-5-
nederlaag. (1972, red.). In De
Kuip nota bene
Rustiger
„Als trainer beleef je het mis
schien toch wat anders. De voor
bereiding is in ieder geval het
zelfde als bijvoorbeeld vorige
week tegen Volendam. Er wordt
wel meer over de wedstrijd ge
praat, maar dat komt voorname
lijk door al die journalisten die
over de vloer komen".
Bang voor een té grote spanning
bij het uitoefenen van zijn be
roep, zeker bij zulke topwed
strijden, is Jansen niet. „Ik word
juist rustiger voor belangrijke
wedstrijden. Ik hoef nu toch ook
niemand extra te motiveren. En
of wij nou zesde, zevende of
achtste worden, dat maakt niet
zo veel uit. Dat is hartstikke
leuk voor de statistieken. We
hebben dus weinig' te verliezen.
We staan inmiddels veilig en
kunnen via de bekerfinale nog
Europees voetbal halen. Dat wa
ren mijn uitgangspunten. Maar
Ajax moet in die laatste vier
wedstrijden nog kampioen zien
te worden. Bij ons ligt er daarom
een stuk minder spanning op dat
duel dan bij Ajax".
Jansen mist voor de wedstrijd in
Amsterdam in ieder geval Nor
tan en Troost. FrSser (kniebles
sure) is twijfelachtig, terwijl Van
der Laan ziek is geweest. Ki-
prich is wel weer beschikbaar.
„Vooraf ga ik niet zeggen dat ik
tevreden ben met een gelijk spel
letje. We moeten gewoon opti
maal tegenstand bieden", besluit
hij obligaat.
Door Jacques Hendriks
RAAMSDONKSVEER - „Ik
noop dat ik in de tweede fi
nale tegen Dordrecht '90 -
de uitwedstrijd is dan in 0-0
geëindigd - vijf minuten
jeor tijd l-o maak en in de
«9ste minuut een publieks-
wssel krijg. Dat zou een
®°°i afscheid van NAC
zijn".
Wanny van Gils is niet blij met,
gedwongen vertrek bij de
redase club, nu hij geen
®uw contract kreeg aangebo-
Tco> ^aar toekomstige
lot. er is vast van plan er in
®e laatste wedstrijden wat van
maken, dat moge duidelijk
Dat bleek trouwens de af-
S open weken al. Van Gils, die
ais gevolg van een aantal bles-
m„,es 1 enderen weer regel-
v. t1® y het eerste speelde,
vJL opeens weer in top-
tm en scoort met de regel
maat van de klok.
«Nou, topvorm, dat is een
m^l7er^even"' ^aht de.
af "2-jarige technicus
Pv 1S geen knopje dat je
tisch Het Saat automa-
Misschien dat de combi
toe aantal factoren er'
j*geleid heeft dat ik nu lek-)
draai. Er is een bepaalde'
wJt w? ?e a£SevaUen, onbe-
*il ik me toch bewijzen!
en er hoort ook een beetje maz
zel bij".
Van Gils is diep teleurgesteld,
gegriefd zelfs. Toch wil hij zijn
gal niet spuwen. „Zeker bij
Wanny van Gils wordt meteen
gezegd: als hem iets dwars zit,
dan gooit hij meteen zijn kont
tegen de krib. Maar dat is al
leen in je eigen nadeel. We zit
ten met NAC dichtbij de eredi
visie. Voor mezelf zou het toch
ook leuk zijn als ik kan zeggen
dat ik meegewerkt heb aan de
promotie. En je weet hoe eng
het wereldje is. Voor hetzelfde
geld heb je elkaar over een
paar jaar weer nodig".
Voor Wanny van Gils stortte de
wereld voor het eerst in, toen
NAC tijdens de winterstop Ton
Lokhoff overnam van Feyen
oord en duidelijk maakte dat
hij de nieuwe leider, de num
mer tien, moest worden. En dat
terwijl technisch directeur Cor
Pot in De Stem van zaterdag 18
augustus 1990 in een spelers-
rapport nog had gezegd over
Wanny van Gils:
- „Het centrale punt in ons elftal.
Beschikt over veel inzicht. Kan
andere mensen beter laten
voetballen en heeft snel door
waar de problemen bij de te
genstander liggen. Regisseur.
Verdedigend niet zo sterk maar
dat moeten anderen voor hem
opvangen".
„Toen NAC Lokhoff kocht, had
ik daar natuurlijk flink de
smoor over in", geeft Van Gils
toe. „Nee, met mij was daar
niet over gesproken. Ik zag zijn
naam in de krant staan en een
shirtje met rugnummer 10 er
bij. Bc dacht toen trouwens niet
meteen dat dit mijn einde bij
NAC betekende. Ik vind nóg
dat ik, ook in de eredivisie, best
nog één of twee jaar mee zou
kunnen. Ik ben tenslotte op di
verse posities inzetbaar. En
zestien, zeventien man heb je
nodig in een selectie".
Een paar maanden na de komst
van Lokhoff kreeg Van Gils té
horen dat hij 'vanwege zijn
leeftijd' geen nieuw contract
meer kreeg aangeboden. Ook
Cees Schapendonk werd dit
verteld, maar de 35-jarige
heeft inmiddels toch een nieuw
contract voor een jaar gete
kend.
Wanny van Gils: „Ere wie ere
toekomt, Ceesje doet het erg
goed de laatste tijd. Ik weet
ook wel dat mijn leeftijd niet
de enige reden is dat ik weg
moet. Waarom bieden ze an
ders Lokhoff, een 31-jarige,
wel een contract voor drie jaar
aan? In mijn hart weet ik
waarom ik weg moet, maar dat
houd ik liever voor me".
Cor Pot zegt dat naast Van
Gils' leeftijd ook zijn gebrek
aan snelheid een manco is, ze
ker als NAC promoveert. Van
Gils, lachend: „Pot zou beter
moeten weten. Zelf speelde hij
ook eredivisie en was volgens
mij bepaald niet een van de
snelsten. En wat denk je van
Frans Thijssen bij Vitesse. Niet
echt snel en 38 jaar, maar zie
die eens voetballen!"
Veulen
Desondanks is Wanny van Gils
zeer enthousiast bezig. Op de
trainingen gedraagt hij zich als
een jong veulen en pept ploeg
genoten op. „Ik maak nogal
eens het grapje dat je op je
hoogtepunt moet stoppen. Daar
zit ook wel een kern van waar
heid in", zegt Van Gils. „Dat is
mijn drijfveer, ik wil goed be
zig zijn voor NAC en zo mijn
steentje bijdragen aan de pro
motie. En bewijzen dat er ook
nog een andere kant is aan Van
Gils dan alleen die van de
moeilijke jongen".
Wanny van Gils begon zijn
voetbalcarrière in zijn woon
plaats Oosterhout bij WVO.
Verder speelde hij al bij zijn
nieuwe club, TSC, Beringen,
Willem II en twee keer voor
NAC. Van 1977 tot 1981 plus
de afgelopen 3V2 jaar. Al die ja
ren bestond er een haat-liefde
verhouding tussen het Bredase
publiek en die unieke voetbal
ler Wanny van Gils, die óf ge
niaal óf dramatisch slecht
speelde, vrijwel nooit ertussen
in.
Uitgerekend nu zijn dagen ge
teld zijn bij NAC, is het pu
bliek massaal achter hem gaan
staan. Werden vorige week vier
van de zes NAC-doelpunten te
gen Haarlem met instemmend
geklap ontvangen, de twee
maal dat invaller Van Gils
scoorde, rees de zittribune als
Wanny van Gils: „In mijn
hart weet ik waarom ik weg
moet, maar dat hou ik liever
voor me".
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
één man en trakteerde het hele
stadion de speler op een ware
ovatie.
„Oh, dat is me niet opgeval
len", wuift Van Gils dat be
scheiden weg. „Ze beginnen
meestal wel te juichen als ik als
reserve moet gaan warm lopen.
Maar dat is dan omdat het niet
loopt en er wat moet gebeuren.
Niet zozeer omdat ze Van Gils
willen. Ach, en nu juichen ze.
Maar als ik er zaterdag in de
eerste vijftien minuten niks van
bak, dan blazen ze me ook weer
het veld af".
Bij elkaar speelde Wanny van
Güs bijna acht jaar bij NAC.
Zeker de eerste vier jaren be
schouwt hij als hoogtepunten
in zijn loopbaan, naast de pro
motie met Willem n naar de
eredivisie. „Europa Cup-wed-
strijden of een bekerfinale heb
ik niet gespeeld. Maar met
NAC hebben we in die eerste
jaren toch telkens degradatie
weten te ontlopen. De tweede
keer dat ik er kwam, was niet
te vergelijken met de eerste.
NAC zat in een diep dal. Niet
dat ik mezelf op de borst wil
kloppen, maar ik heb er toch
aan mee mogen werken dat
NAC van onderin de eerste di
visie tot twee jaar achter elkaar
de top van die klasse is geste
gen. Toch leuk, zo'n stijgende
lijn".
„Achteraf had ik wel meer uit
mijn carrière kunnen halen.
Maar dat heb ik aan mezelf te
wijten. Daar maak ik me dus
maar niet druk meer om, dat
werkt alleen frustrerend. Aan
de andere kant ben ik ook een
bevoorrecht iemand omdat ik
bij NAC gespeeld heb. Voor
hetzelfde geld had ik zoveel
jaar bij een clubje gespeeld
waar iedere week maar 600 of
1000 mensen komen kijken".
In al die jaren maakte Van
Gils, die zelf amateur-trainer
wil worden („Niet in het be
taalde voetbal, dat is me een te
onzeker bestaan"), heel wat
oefenmeesters mee. „Als mens
bewaar ik aan Jo Jansen de
beste herinneringen", stelt de
lange Oosterhouter met de op
merkelijke wenkbrauwen.
„Technisch en tactisch gezien
was Piet de Visser bij Willem II
de beste. En Hans Verel was
ook een goede".
En zijn huidige trainer, Cor
Pot? Van Gils: „Ik denk dat hij
wel weet hoe ik over hem denk.
Er zijn hele goede trainers, hele
slechte en er is een hele grote
hoop die daartussen zit. In die
laatste categorie zit Pot. Hij is
pas tweedejaars. Je bent niet
meteen een goede trainer. Maar
had een andere trainer ook zo
veel punten, dertien meer dan
vorig seizoen, gehaald? Nou ja,
heel misschien een echte top-
trainer".
Vandaag start NAC de na-com-
petitie dus tegen FC Zwolle.
Met waarschijnlijk Wanny van
Gils in de basis. „Als Pot moet
kiezen tussen Wilnis en mij,
dan verwacht ik dat hij voor
mij kiest. Misschien houdt hij
in zijn achterhoofd toch ook re
kening met de terugkeer van
•Cornelissen. Wat de voorberei
ding betreft maakt het mij niet
'uit. Ook als ik niet zeker ben
van een basisplaats, ga ik ervan
uit dat ik moet spelen. Voor
hetzelfde geld moet je in de
vijfde minuut al invallen".
U
