OE STEM
EUR/
WEEKE
=D1
Weg met
Nasser!
Maar Eden
kon vertrekken
necht
Service
an
dige m/v
VDENKT KIEST
Magische krachten
7
N
ZATERDAG I
22 SEPTEMBER 19901
I Majesteit spreekt en links Nederland luis-
I tert dit keer met meer dan gewone aan-
I jacht. In de Troonrede zou dit jaar ten-
I slotte veel rood zitten. Want hadden, 'read
I our lips', PvdA-prominenten niet voor-
I speld dat de partij zich bij de begroting pas
echt zou profileren. Dat laatste is politiek
I jargon voor: doen alsof je iets aan het doen
I 'bent om te voorkomen dat ze door krijgen
1 datje niks aan het doen bent. Maar dat ter-
I zijde.
door Frans van Mourik
OUD NIEUWS
door Dirk Vellenga
een bekende
terhout
slijk witgoed
lijn een alerte:
door Bert van Velzen
STRAATEN
ÓN 2JM ,MEVRqUw« U 'HEEFT OEF/V PJN
U M^(j MEIemaaL G££N HZB&EN
11 lis I
1
prijven zijn na
si gewaardeer-
ij ontwikkelen,
en installeren
iardige produk-
>ducent en in-
tuur voor be-
sn, automatise-
llaties. Frimex:
araten. Euro-
[rills en warm-
'ice: landelijke
service en revi-
iek en Luchtbe
lle lucht-, pers-
ities. Fri-Jado/
r produktie en
eft u enige jaren ervaring op
itoomturbine-installaties.
ien interne opleiding en dient
deze te volgen.
euring en een psychologisch
:n deel uitmaken van de
lankelijk van uw opleiding,
•ing. Onze arbeidsvoorwaar-l
ld in de CAO-Energiebedrij-
ehoren onder meer gunstige j
n en een gedegen pensioen-
het Algemeen burgerlijk
citatiebrief, onder vermeldingl
mmer 90-03B, binnen
en aan N.V. GKN, t.a.v. het
5aken, postbus 575,
em.
dichtingen kunt u bellen met
Borger,
5-8223.
Kok beweert wel dat alles
gelijk verdeeld Is, maar dat Is
een loze kreet. Er was hele
maal niks om te verdelen.
- foto anp
Zag u ze deze week allemaal zitten,
daar in de Ridderzaal in Den
Haag? Majesteit met turquoise
I hoed, gedragen stem en strenge blik. Claus
met die eeuwige uitdrukking van te warm
bewassen katoen op zijn gezicht. En daar
tegenover al die uitgestreken bewindsge-
achten. Ik moest even zoeken naar de so-
I cialisten in het kabinet, want rood valt niet
I zo op als het op het rode pluche zit. Maar
I n waren er. Luisterend naar de in ritselvrij
I pipier verpakte hap gebakken lucht, alias
I je Troonrede.
Maar niks 'rood beleid', ook al staat de be-
groting ditmaal niet meer uitsluitend in het
leken van het financieringstekort. Er zitten
wat andere krenten in de pap. Zoals een
I half procentje verbetering van de koop-
kracht van de minima. Maar er is zo weinig
verschil tussen minimumloon en uitkering,
I dat je met laagstbetaalden een spelletje
Wie van de drie' kunt spelen. Laat de echte
minimumlijder opstaan.
I Het heeft weinig zin om de lijst van on-fei-
lea langer te maken. Kok en de zijnen heb
ben er gewoon alles aan gedaan om te
voorkomen dat hen ooit het gebruikelijke
verwijt gemaakt zal kunnen worden, dat
I linkse kabinetten altijd leuke dingen doen
I voor linkse mensen. Kok beweert wel dat
I alles gelijk verdeeld is, maar dat is een loze
kreet. Er was helemaal niks om te verdelen.
De rekening van de struisvogelpolitiek zal
wel volgend jaar komen. Na de verkiezin-
fen voor de provinciale staten die over een
alf jaar worden gehouden.
Hoe bitter zal dan voor de rode achterban
het ontwaken zijn na het zoete inslapen.
Hoewel. Wie op de voortekenen had gelet,
had het kunnen weten. Had kunnen zien
aankomen dat de aangekondigde trend
breuk in het kabinetsbeleid een loze belofte
was. Er was alleen een breuk bij de PvdA
zelf. De partij verschoot van kleur: van
rood naar iets, wat met een beetje goede
wil, rozig genoemd zou kunnen worden.
IN DE WEEK
Neem nou de afgelopen maanden. Vol
trots werd bijvoorbeeld aangekondigd dat
de minima, die er helemaal niks op vooruit
gaan, tegen het eind van dit jaar verblijd
zullen worden met vijftig gulden. Nou dat
wordt smullen met de Kerst. De tijden van
het pannetje soep van de werkgever zijn
blijkbaar weer aangebroken. Alleen loopt
er nu geen kapitalist mee te leuren, maar
een socialist.
Of neem de sociale vernieuwing. Zo je er al
achter zou kunnen Jcomen, wat dat' nu pre
cies inhoudt, dan staat in ieder geval vast
dat er al zoveel aanslagen op de geldpotten
zijn gepleegd, dat die zelf toe zijn aan ver
nieuwing.
Als het gaat om onze gekleurde medemens,
dan is er ook op dat punt sprake van een
trendbreuk. Want zien we niet een rode
staatssecretaris asielzoekers in de cel stop
pen als hij zeker meent te weten dat ze
nooit zullen worden toegelaten. Om nog
maar te zwijgen over de 'vondst' om de op
vangkosten van de asielzoekers te verhalen
op de begroting van ontwikkelingssamen
werking. Zo mogen de Derde Wereld en
het Oostblok meebetalen aan de zoge
naamde Nederlandse gastvrijheid.
En dan is er nog die rode minister die fors
wil korten op de vormingsinstituten van de
vakbonden. Hoe heet de partij ook weer?
'Van de Arbeid'?
Ik laat het wippen van CDA-minister
Braks buiten beschouwing. Daar is al ge
noeg over gezegd. Bovendien is het dappere
rode gedrag in deze affaire nogal verdacht.
Kan het zijn, dat de partij vanwege die na
derende statenverkiezingen de achterban
wil laten zien hoe dapper zij is? Hadden ze
trouwens maar niet met Braks in één kabi
net moeten gaan zitten. Gerrit is al jaren
befaamd als cijfer-analfabeet op het gebied
van mest, melk en vis. Je had er een STER-
spotje van kunnen maken: 'Hoe de over
schrijding ook zij, Braks was erbij'.
Kijk, het is natuurlijk best te begrijpen dat,
na jaren politieke onthouding, de regeer-
geilheid de PvdA te machtig werd. Maar
dat eenmaal op het rode pluche zo'n rode
partij qua principes vrijwel onzichtbaar
wordt, is op zijn vriendelijkst gezegd merk
waardig. Ik stel daarom voor dat rode be
windslieden bij de volgende Troonrede
-als de coalitie die tenminste haalt- net
zo'n turquoise hoed opzetten als Majesteit.
Dan onderscheiden ze zich tenminste nog
een kl?in beetje.
De Engelse premier Anthony
Eden (links) en de Ameri
kaanse minister John Foster
Dulles, die het In de Suez-cri
sis van 1956 verre van eens
konden worden. - fotoanp
De Suez-crisis van 1956 is in de
geschiedenis weggedrukt door
al die latere, explosieve momen
ten in het Midden-Oosten. Wat altijd blijft,
is de herinnering aan de eerste autoloze
zondag in Nederland, op 19 november,
toen de automobielen bij huis moesten blij
ven en de rolschaatsende kinderen zich ju
belend meester maakten van de lege snel
wegen. De volwassenen wonden zien intus
sen meer op over de Russische inval in
Hongarije.
Maar wie de Suez-crisis naast de Golf-cri-
sis legt, ziet fascinerende overeenkomsten.
De Egyptische leider Nasser werd in 1956
al 'de nieuwe Hitier' genoemd, maar er zijn
nog veel meer opvallende parallellen.
Het ging toen niet om een emiraatje vol
westerse belangen, maar om een kanaal
van 171 kilometer, dat de slagader was ge
worden van de drijvende wereldhandel.
Het Suezkanaal lag in Egypte, maar de tol
gelden gingen naar een maatschappij,
waarin Engelsen en Fransen zaten, de oude
machthebbers in het Midden-Oosten.
Op 26 juli 1956 knetterden de radio's over
de hele wereld van het schokkende nieuws
dat Gamal Abdel Nasser de brutaliteit had
gehad het Suezknaal te nationaliseren.
Nasser, de vijand van Israël en het imperia
lisme, werd in alle straten van zijn land
aanbeden en toegezongen. Hij beloofde
met de miljoenen aan tolgelden de Aswan-
dam te bouwen, die de westerse mogendhe
den niet wensten te financieren.
Een week later kwamen drie Britse vlieg
dekschepen over de Middellandse Zee na
derbij en op 12 augustus werden de eerste
troepen naar Cyprus gevlogen. De Fransen
bleven met achter, ze zagen hun trotse
Noordafrikaanse rijk in gevaar komen.
Opvallend afwezige aan het westerse front
was Amerika. De VS-minister van buiten
landse zaken, John Foster Dulles, deed alle
diplomatieke moeite om een oorlog te
voorkomen. De Amerikanen voelden zich
door Nasser niet persoonlijk geraakt en
waren bang dat Egypte de Russen bij de
strijd zou betrekken. Activiteiten van de
VN en suspogingen van een commissie lie
pen op niets uit en toen waren inmiddels
de maanden augustus, september en okto
ber verstreken.
In Engeland, Frankrijk en ook in de jonge, Fe
nieuws gekomen als de best geklede diplo
maat van de wereld en de lieveling van alle
vrouwen, maar begin november 1956 ver
loor hij een groot deel van de sympathie en,
wat erger was, het Amerika van Eisenho
wer het hem vallen.
Na een geheim overleg met Engeland en
Frankrijk viel Israël op 29 oktober via de
Sinaï-woestijn Egypte binnen. Even later
wierpen Franse en Engelse vliegtuigen
bommen op militaire bases in het land van
Nasser. Op 5 november landden duizend
■ara's in Port Said en werd het Egyptische
eger heel simpel weggestuurd.
De 'internationale gemeenschap' -het
woord klinkt ook nu weer vaak- keerde
zich tegen het machtsvertoon van Anthony
Eden en zijn Franse collega Guy Mollet.
De Algemene Vergadering van de VN eiste
kwetsbare staat Israël werd de stemming
steeds krijgslustiger. Nasser, 'de rode fa
rao', streefde naar het herstel van de Arabi
sche macht en werd levensgevaarlijk ge
noemd. Hij moest maar eens een toontje la
ger zingen en dat is een geluid dat we in
september 1990 goed kunnen herkennen.
Later is in Engeland beweerd dat de Britse
MI-6 serieus heeft overwogen de Egypti
sche president te vermoorden. 1
In de Suez-crisis kreeg de Engelse premier
Anthony Eden, de opvolger van Churchill,
opeens de rol van agressor toebedeeld.
Deze keurige, rustige heer was in het
terugtrekking van de vreemde troepen.
Eisenhower, die net als president was her
kozen, weigerde Eden in het Witte Huis te
ontvangen en het in de maanden daarna
duidelijk merken dat Amerika Egypte te
vriend wilde houden.
Op 9 januari 1957 trad Anthony Eden af,
uitgeblust door spanning en slaapgebrek.
Hij zou zijn Egyptische tegenstrever zeven
jaar overleven, maar wel vergeten bur
ger. Het Suez-kanaal was voorgoed 'verlo
ren', het zou ook na 1967 voor grote con
flicten zorgen. Daarna verplaatste de be
langstelling zich verder naar het oosten,
naar de grote oliebronnen.
De gretigheid van Engeland, ooit de heer
ser der wereldzeeën, het verschuiven van de'
sympathie van de wereld, het botsen van
westerse en Arabische belangen, het is voor
ons heel herkenbaar. Het is misschien ook
van belang even te letten op de tijd die ver
streek tussen de nationalisatie door Nasser
en de eerste schoten. Dat waren drie maan
den, tussen eind juli en eind oktober.
Hij had een gelaatsuitdrukking,
mijn Amerikaanse vriend Nor
man, alsof hij koningin Beatrix
ten handstand had zien maken op de troon
in de Ridderzaal. En hij zei: 'Zie je niets
i me?' Zijn gezicht weerspiegelde een
■soort versteende, bevroren verbazing. Nor-
.jmaal vliegt zon uitdrukking over het ge
acht, zoals wolkenschaduwen onder de zon
door over het land voorbijzeilen. Maar bij
hm bleef de verbaasde blik staan, als
geëtst. 'Nee, ik zie niks', zei ik, 'Wat is er?'
Hij aarzelde even en zei: 'ik heb een facelift
gehad'.
Spiegelgladde verbazing was zijn loon.
Norman heeft er niet onaanzienlijk toe bij-
verkoop is een pré;
ssbestendigheid en
itatie, vergezeld van uw
:n zenden aan:
e heer H. Walter, afdeling
DO BA Oosterhout.
iel uit van de selectie-
i dat het jaarinkomen van de door
late cosmetische chirurg in Amerika is op-
'open tot meer dan een miljoen dollar. In
18, het jaar waarin de bevroren verba-
g van Norman intrad, hadden meer dan
miljoen Amerikanen zich chirurgisch
I laten bijwerken; 260 duizend van hen wa
ren mannen.
I Men late een expressie van nurkse onver
schilligheid niet al te lichtvaardig ombou-
tot montere verbazing of sombere
^geestigheid. De cosmetische chirurg
(an veel voor u betekenen als u een al te
r opmerkelijke gelijkenis vertoont met Qua
simodo, de klokkenluider van de Notre
•hme. Hij kan heilzaam werk doen voor
f'gelukkigen die uit een treinwrak zijn ge
laagd of die door een cirkelzaag bij de neus
aJi genomen. Maar hij is een weinig be
bouwbare en dure bondgenoot in de slag
het behoud van echtgenoot of minnaar.
üaar zijn betere en goedkopere middelen
,0<>r. In Amerika houden miljoenen vrou-
de man van haar dromen vast door,
voor dat zij naar bed gaan, in het geopende
Teister te verschijnen om de grootste ster,
IJj' hj aan het firmament kunnen waarne-
|®e®. een knipoog te geven. Dat levert een
Ir^'ie op van eeuwige trouw,
«de Egyptenaren vonden zeer doeltref-
idedranken uit waarin hoofdhaar, nagel-
I si k'Ppebloed en de sappen van exoti-
le planten werden verwerkt en de Ro
emen ontwikkelden een krachtige liefdes-
I tik, waarbij ik zelf veel baat heb gehad.
e samenstelling is in zoverre moeilijk dat
enstaartharen van de wolf voor moet
I,,mamelen, de botten van een pad, het
'van de duif en de darmen van kleine
iim'i ren' b>ie ingrediënten werden op
Me?Sebracht door wijn en knoflook.
L °H°ok is er sowieso meer te berei-
irinrt verjagen van vampieren van de
Iba hVan bedstee. De formidabele
nink 7 wat met "b®1 êer'ng ontzag 'de
"wende roos' wordt genoemd, werd dra
den geïllustreerd tijdens een pestepide-
"21 in Marseille. Vier boeven, die
)nd a veroordeeld waren, kregen gratie
er de voorwaarde dat zij pestslachtof-
j"" hun huizen en van de straat af zou-
3 ,en om ze te begraven. De vier hiel-
lvan in bot leven door op gezette tijden
L knoflook getrokken azijn te drin-
rs' r nu- nog 'vinaigre des quatre vo-
(vierdievenazijn) wordt genoemd,
hield hen onder de gesel van de pestilentie
op de been.
Een man die voor het slapen gaan knipoogt
naar de sterren, die wolvenstaarten verza
melt en die dagelijks zijn flesje dievenazijn
aan de mond zet, is voor iedere vrouw, jong
of oud, onweerstaanbaar. Helaas wist Nor-
man dat niet.
In het hooggeroemde boek 'Portugal' van J.
Met knoflook Is er sowieso meer te
bereiken dan het verjagen van vample
ren van de rand van de bedstee. Het
gewas dat met niet gering ontzag 'de
stinkende roos' wordt genoemd, bezit
een magische kracht. - foto ap
Rentes de Carvalho vond ik het volgende,
eeuwenoude middel waarmee vrouwen on
trouwe echtgenoten genezen: 'De vrouw
moet op haar linkerborst een linnen zakje
dragen met stukjes bot van een hond, een
kat en een overledene, een schepje zand uit
het graf van diezelfde overledene, drie
blaadjes wijnruit, drie takjes rozemarijn en
een teentje verse knoflook. Drie weken
geen bad nemen. Om middernacht water
uit de bron halen en zich daarmee wassen
Met dat water soep koken, koffie zet
ten of chocola maken die aan de man moet
worden gegeven'. Aan dit recept wordt ten
overvloede toegevoegd: 'Een veel toegepast
middel, dat altijd werkt'.
PETER
VAN
V
T II
3Pi in
