Beckenbauer wil van geen kritiek weten i Raul doet geen domme dingen meer' fnawsBB—i" BERE WESTDUITSERS SOBERE WERELDKAMPIOENEN NA DUBIEUZE WINST I LE^TOUR '90 Miljoenencontract voor Alcala IAN GISBERS UIT Z'N BOL NA KRACHTSEXPLOSIE VAN ALCALA Rome dag voor Westduitsers MAANDAG 9 JULI 1990 Dik tevreden Verrassend Vertrouwt zaten doen met een fersoonyt faaf&r t Autoleasing, Glnnekenweg 21 Tel.: 076-237575 1 Autoverhuur, Backer en Ruebweg 2 Tel.: 076-787221 lansloos voetbalgoud door Ted van Leeuwen ROME - Het is het we- eldkampioenschap „j zelfs niet vergund leweest in schoonheid eindigen. In een treurige finale nam fest-Duitsland het rereldgoud over van ie vechtersbazen uit Argentinië. )e enige treffer van An- Ireas Brehme werd zes mi- luten voor het einde ge scoord vanaf de penaltys- ip en was het gevolg van een dubieuze beslissing van arbiter Codesal-Men- dez. )e 39-jarige gynaecoloog uit iexico Stad tekende voor de ïoveelste-dwaze arbitrale bij- j door de bal op de stip te eggen nadat Voller vrijwillig i het gras was gegaan. De «nalty voor de Duitsers was belachelijk, maar de 73.600 toe schouwers bleef tenminste het ellendige vooruitzicht van een verlenging bespaard. De zwakke finale, die stonk van de geestelijke- en techni sche middelmatigheid, stond in ille opzichten model voor het oernooi, dat opviel door treu- ig spel, de armoedige arbi trage en de hardheid. Gisteren werden de Argentijnen Monzon en Dezotti als eerste spelers in een WK-finale uit het veld ge duurd. Overdreven reacties iverigens van de zwakke man n het zwart West-Duitsland kreeg welis waar de revanche voor de vier aar geleden met 3-2 verloren finale van Mexico, maar net als talia'90 niet in de schaduw kon itaan van de Mexicaanse Mun- iiale, was de finale een slap af- Diego Maradona van Argentinië in duel met Andreas Brehme en Pierre Littbarski van West-Duitsland. FOTO ANP treksel van de vorige. En dat was vooral voor West-Duitsland vervelend. De ploeg van de scheidende coach Franz Beckenbauer, die naar goede Duitse tradities met een hoofdprijs afscheid nam, is weliswaar een sober, maar niet onverdiend wereldkampioen, al ontbrak de directe confron tatie met de tweede in het oog springende ploeg, Italië. Het duel dat het hoogtepunt van het toernooi moest worden, ontpopte zich tot toppunt van saaiheid. West-Duitsland hield - in tegenstelling tot vier jaar eerder - Argentinië 90 minuten lang in een python-achtige greep en had eigenlijk de steun van Codesal-Mendez niet nodig gehad. De schorsingen van liefst vier spelers, Giusti, Olarticoe- chea, Caniggia en wisselspeler Batista, maakte zich bij de Ar gentijnen dan ook vooral in aanvallend opzicht merkbaar. De Argentijnen zitten traditio neel goed in de verdedigers en met Sensini en Lorenzo kwa men fitte spelers in de ploeg, maar de avonturier Claudio Caniggia bleek onvervangbaar. De lompe Dezotti had de on dankbare en moreel drukkende taak één van de beste aanval lers, die het WK had opgele verd, af te lossen. De opportu nistische 'hazewind van Cre- monese' slaagde daarin van geen kant. Op het middenveld heerste een zelfde chaos als in de stra ten van Rome. De mensen die de wedstrijd daar naar hun hand hadden moeten zetten, bevonden zich niet in de ge wenste vorm, een andere te genvaller in de finale. Diego Armando Maradona en Lothar Matthaus, in Mexico nog zijn cipier, nu de leider van de Mannsichaft, konden geen stempel op de wedstrijd druk ken. Op Matthaus drukte de grote verantwoordelijkheid kennelijk te zwaar, Maradona was duidelijk geëxcuseerd. - De absolute ster van de Me xicaanse WK kon de finale we gens lichamelijke klachten niet redden met zijn magie. Hij had voor de wedstrijd weer zijn ge bruikelijke cortisone-injectie gekregen tegen de rugpijn, maar ook enkel- en teenkwets uren tartten de kleine man die zij n laatste interland speelde. En daarmee was het Argen tijnse verhaal verteld. Er ston den verder geen spelers van al lure op het plein, die de wed strijd konden regelen. Litt barski, voor de derde keer bij een WK-finale niet, Becken- bauer's verrassende keus Hass- ler evenmin. De beste mensen op het veld nog, waren de werkpaarden. Maradona-scha- duw Buchwald en - vooral - Brehme bij de Duitsers, Ba- sualdo en Troglio bij de Argen tijnen. Na rust kwamen de messen ter tafel. Geslepen en wel. Vooral de ouderwets verdedi gende Argentijnen zochten met harde middelen naar uitwegen, terwijl West-Duitsland steeds gevaarlijker werd. Het kwam Monzon, die 20 minuten eerder de geblesseerde Ruggeri had afgelost, zelfs op rood te staan na een charge op de overdreven vallende Klinsmann. Nu had de Argentijnse strui kroversbende in Italië alle re cords betreffende gele kaarten al aan diggelen getrapt en daarmee de schijn op voorhand tegen zich. In de wedstrijd kwamen de Zuidamerikanen in tegenstelling tot vier jaar terug niet voor. Het was Duitsland dat de gebeurtenissen bepaal de, vooral wanneer Brehme zich met de zaak bemoeide. De linksback nam doelman Goy- coechea zelf op de korrel of grossierde in voorzetten, die aan Littbarski, Voller en Ber- thold niet besteed waren. West-Duitsland leek de fi nale op eigen kracht niet kun nen beslissen, maar werd ge holpen door Codesal-Mendez, die in een valpartij van Vóller trapte, ofschoon Lorenzo hem nauwelijks raakte. Brehme passeerde Goycochea vanaf de stip: 1-0. Ook de rode kaart, die de Ar gentijn Dezotti drie minuten later kreeg, was schandalig. Hij wilde de vertragende Kohier de bal afnemen en deed dat wat hardhandig, logisch gezien de haast. Het nam veel weg van de glans van de wereldtitel, maar zoals Franz Beckenbauer te recht opmerkte: „Dat het geen grote finale is geworden lag niet aan ons. Wij hebben er al les aan gedaan, maar we kun nen ons de tegenstanders niet uitzoeken". AKGENTINrE-BO.VDS REPU BLIEK DUITSLAND 0-1 (0-0) - 83. Brehme 0-1 (strafschop). Scheids rechter: Codesal (Mex). Toeschou wers: 73.603. Rode kaarten: Mon zon (Arg. neerschoppen tegenstan der), Dezotti (Arg. slaan tegenstan der). Gele kaarten: Dezotti, Troglio, Maradona (allen Arg), Voller (BrD). ARGENTINIË: Goycochea; Serri- zuela, Simon, Ruggeri (46. Monzon) en Lorenzo; Sensini, Troglio, Bur- ruchaga (51. Calderon) en Ba- sualdo; Dezotti en Maradona. BONDSREPUBLIEK: ülgner; Berthold (71. Reuter), Kohier, Buchwald, Augenthaler en Breh me; Hassler, Matthaus en Litt barski; Klinsmann en Voller. RONDE 'VAN FRANKRIJK Van onze speciale verslaggever Van onze speciale verslaggever Ted van Leeuwen ROME - „Voor u zit een overgelukkig mens. Af scheid nemen na een per fect gespeeld toernooi en met een wereldtitel op zak is een droom". De Westduitse bondscoach Franz Beckenbauer wilde gisteravond na afloop van de WK-finale in het Olympisch Stadion van Rome van geen kritiek horen. „Er is maar één ploeg, die de wereldtitel verdiende: Duitsland. In tegenstelling tot vier jaar geleden waren wij de beste ploeg. We heb ben negentig minuten aan gevallen, het enige dat er aan ontbroken heeft zijn doelpunten. We hadden er voor rust al een paar moeten maken. Als u de finale is te gengevallen, moet u bij de Argentijnen zijn, wij hebben alles gegevea Geen kans weggegeven". „Eigenlijk was er van een wedstrijd geen sprake, zo sterk waren wij. Ik heb de ploeg zelfvertrouwen gege ven door ze te wijzen op het feit dat de Argentijnen met al hun invallers nooit kon den winnea Het enige wat wij moesten doen is geduld bewarea Eens zou de goal vallen. De manier waarop was inderdaad dubieus. Ik kan me voorstellen dat de Argentijnen vinden dat de penalty niet terecht was. Onze overwinning was dat echter geenszins". De scheidende 'Kaiser' noemde de wereldtitel ver diend, uiteraard, „Als enige ploeg heeft West-Duitsland zeven uitstekende wedstrij den gespeeld. Daaraan kan geen enkele ploeg tippea Voor de finale was het jam mer dat Argentinië vier ge schorste spelers en hun kee per Pumpido moesten mis sen. Vijf man, dat kan geen enkele ploeg verstouwen. Ze hadden de pech dat Mara dona niet fit was. Daarom was hij niet de grote uitblin ker die hij vier jaar terug wel was. Ik heb bewonde ring voor de manier waarop hij - geblesseerd en wel - nog geknokt heeft De rol van WK-uitblinker is wat mij betreft overgenomen door Lothar Matthaus". Beckenbauer roemde ook Guido Buchwald, zijn houte rige mandekker. „Buchwald heeft met zijn voorbeeldige inzet als voorbeeld voor de ploeg gediend. Maar eigen lijk kan ik iedereen lovea De sleutel tot het succes was de teamgeest". „Het was jammer", her nam Beckenbauer, „dat de finale zo is gelopea Duits-, land en Italië waren veruit de sterkste ploegen van het toernooi. Duitsland-Italië was een droomfinale ge weest". Beckenbauer noemde het tegenvallende WK een 'su per-toernooi, dat aansloot bij de hoge standaard van Mexico'. Wat hij na het WK gaat doen staat nog in de sterren geschreven. „Maar ik word zeker geen coach van Amerika. Als de Ameri kaanse bond dat vraagt, wil ik helpen het WK te organi seren, maar geen coach. Om Amerika op het spoor te zet ten, is een heel leger van deskundigen nodig". De 'Kaiser' vertrekt in de wetenschap dat hij de laat ste Westduitse coach ge weest is die een wereldtitel gehaald heeft, „Dit is goed voor het zelfbewustzijn van de nieuwe natie. Duitsland krijgt in de toekomst de keus uit meer spelers. Dat bete kent dat we een nog sterker voetballand worden dan we al zijn. En dat zegt wat, na drie WK-finales op rij". ROME (RTR/ANP) - Rome was voor een dag Frankfort aan de Tiber. Bijna 50.000 Westduitsers namen gisteren bezit van de Ita liaanse hoofdstad. Het zwart-rood-geel overheerste in de binnenstad, waar het groen-wit-rood van Italië na het verlies tegen Argentinië was binnengehaald. Van alle kanten kwamen de Westduitsers Rome binnen. Met acht speciale treinen, meer dan honderd bussen en 20 charter- vliegtuigen. Of met de eigen auto. De Italianen ontvingen de gas ten opvallend vriendelijk. De 5000 Argentijnen werden uitge jouwd. De fortuinlijke overwinning via strafschoppen op Italië zat de Romeinen nog steeds niet lekker. De 4000 man politie had geen kind aan het Westduitse legioea Alcohol was taboe. De stad was drooggelegd. SANCON - Zes Mexi caanse verslaggevers en één ■Nederlandse ploegleider Ifioor het dolle heen; Raul I Alcala maakte zaterdag in ■Epinal nogal wat los met I lijn indrukwekkende optre- lffin in de tijdrit. |fe luidruchtige reporters uit |jW geboorteland hielden zich |b)dens hun vreugde-betoon, I ®danks hun temperament, bij I langdurig applaus en hardè |®eten van bewondering, Jan I«obers ging echt uit z'n bol. De löndhovense sportdirecteur 1 naakte een heus dansje en Ij-wnde zijn kopman, alvorens IJ# zich een weg baande naar |*t erepodium. I «Wat 'n klapper, hè", stak hij later in Hotel de l'Europe, het er-adres van de ploeg, van lWal- In alle rust „Ja hoor, ik I^SANCON (ANP) - Raul Al- «a debuteerde in 1986 als be- "Psrenner. De 26-jarige Me- 1)68011 zi1n lo°Pbaah bij |pDM 1989 Is bij in dienst van prestaties: 1986: »i e; 1987: eindzege Coors g'C, Tour 9de, winnaar jonge- ■m^önent 2de kampioen- Zurich; 1988: Tour 20ste, IRm„° d'Italia; 1989: winnaar l(tSDriVan Mexico, Tour 8ste plus I tln« tfwinnaar Trump Tour «Ui®® tijdritten, Ronde van As- Itsats üjdri öidrit> Tour: eerste door Jacques Eestermans sta weer met beide benen op de grond, maar wat was ik blij. Raul heeft een fantastische prestatie geleverd. Ik had niet gedacht dat hij zó uit zou kun nen halen. Dit is vreselijk goed voor het moreel van de jongens. En voor dat van mij. Eerlijk gezegd zat ik toch behoorlijk in mijn piepzak over de voor sprong van Bauer en Pensee. Maar nu Alcala in één klap een kwart van zijn achterstand heeft goed gemaakt, heb ik weer hoop gekregen. Het zal 'nog een zware kluif worden, maar reken erop dat Bauer en Pensee met de dag nerveuzer worden. Die beseffen ook dat de jacht op hen is ingezet". Jan Gisbers kijkt reikhal zend uit naar de komende bergritten. Daarin breekt het uur van de waarheid aan. „Het kan gebeuren dat Alcala dan alsnog van zijn voetstuk valt Ja, daar ben ik best wel een beetje bang voor. Je moet niet vergeten dat hij al een serie formidabele inspanningen heeft geleverd: de Trump Tour, de Vuelta Asturias, de Ronde van Zwitserland, waarin hij een paar dagen keihard heeft gewerkt voor Kelly, dat gaat echt niet in je kouwe kleren zitten. Van de andere kant presteert Raul gelukkig vrij constant en, wat minstens zo belangrijk is, zijn denkwerk over het klassement is enorm verbeterd. Hij doet geen domme dingen meer". Over de te volgen tactiek in de bergritten was de sportdi recteur van PDM een en al dui delijkheid. „Het initiatief zal van ons en van de ploeg van Delgado moeten komen. Daar kan geen misverstand over be staan, want LeMond en Hamp- sten komen heus niet op kop, zolang Pensee en Bauer er bij zitten". Alcala knikte instem mend: „In de etappes naar l'Alpe d'Huez en Luz-Ardiden zal het moeten gebeuren. Die ritten zullen uitsluitsel geven". De Mexicaan was uiteraard meer dan tevreden over zijn prestatie in de tijdrit. Hij zei vooral moed geput te hebben uit het feit, dat hij Steven Rooks al snel passeerde. „Toen wist ik dat ik bezig was een goede eindtijd te realiseren. Dat gaf me extra motivatie. Nee, revanche-gevoelens ten opzichte van Rooks (vorig jaar zijn ploegmakker, red.) heb ik niet, maar ik denk wel dat ik een belangrijk psychologisch voordeel op hem heb behaald. Als je ingehaald wordt, is dat niet best voor je zelfvertrou wen". „Nou, dat valt best mee", verzekerde Rooks, geconfron teerd met de uitleg van Alcala. „Ik heb me echt niet ongerust BESANCON - Indien Raul Alcala de Tour de France wint, kan hij van PDM een nieuw meerjarig contract krijgen van 2 miljoen gulden jaarlijks. Een plaats bij de eerste vijf levert de Mexicaan 1,4 miljoen gulden per jaar op. Manager Manfred Krikke bevestigde gisteren dat in de besprekingen over een verlenging van de verbintenis, die dit seizoen afloopt, die bedragen ter spraken zijn gekomen. De wens van Alcala wordt ingewilligd. „Zeer wel mogelijk", luidde het diplomatieke antwoord van de zakelijke leider. Krikke wil Alcala voor een lange periode vastleggen. „Drie jaar. Dat is onze filosofie. Je neemt weliswaar risico's, maar je moet de renners het vertrouwen gevea Dat werkt rustgevend. Je moet ze de kans geven te groeien", aldus Krikke. Een kus van de Tour-miss voor de Mexicaan Raul Alcala na zijn zege in de tijdrit van za terdag. - - FOTO AP gemaakt, toen hij voorbij kwam, maar ben gewoon m'n eigen wedstrijd blijven rijden. En ik ben zeker niet ontevre den. In vergelijking tot vorig jaar heb ik me sterk verbeterd en bovendien heb ik niet veel hoeven toegeven op de andere favorieten, behalve dan op Al ii cala. Als het weer nu nog eens op zou willen klaren, dan ben ik helemaal in mijn element Ik ga straks met een goed gevoel de bergen in". Erik B reukink klonk na de tijdrit van zaterdag eveneens een stuk vrolijker dan de dagen voordiea Hij was dan ook dik tevreden over zijn twaalfde plaats. „Ik had er erg tegenop ge zien, maar het draaide beslist niet slecht Ik heb bewust snel geopend, maar er wel voor ge zorgd dat ik me niet over m'n toeren draaide. Alleen in het laatste stuk had ik het moeilijk. Toen blokkeerde ik van de kou, maar ik zal beslist niet de enige zijn geweest AI bij al ben ik goed in het spoor van de ande ren gebleven en dan mag je niet klagen. Vanwege mijn verkoudheid ben ik immers geen honderd procent, al gaat het nu beter. Er komt niet meer zoveel slijm los'en dat voel je meteen aan je lichaam". De in Kalmthout woonach tige prof zal zich de komende dagen volledig in dienst stellen van Alcala. Breukink: „Raul is .in bloedvorm, ik helaas niet, dus de taakverdeling ligt dui delijk. Hij kan op me rekenen. Trouwens, zo ongunstig is dat nu ook'weer niet voor mij. Ik heb plaatsgenomen in de wachtkamer, misschien kan ik daar nog wel mijn voordeel mee doen". Zeer verrassend voor de dag kwam tussen Vittel en Epinal Gerrit Solleveld. De 'tomaat', zoals hij nu ook al in de Franse pers wordt genoemd, reali seerde dezelfde tijd als Breu kink en Criquielion. „Ik had wel verwacht dat ik voor in de uitslag zou eindi gen", stelde de Westlander zon der blikken of blozen. „Dit was een parkoers voor mij en bo vendien was het mijn weer. Ik houd wel van buitjes van een dag". En weg was-ie, op zoek naar vrouw Carolien, die een week eindje op bezoek was. „Nee, haar aanwezigheid heeft me niet extra gestimuleerd. Was het maar zo eenvoudig in het wielrennen. Dan mocht ze al tijd mee".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1990 | | pagina 9