VVD breekt kabinet en zichzelf FNV en Cl VVD stelde meteen vertrouwenskwestie De Vries (CDA) is verbijsterd over optreden van VVD 'HET KABINET GING ROLLEBOLLEND OVER DE STRAAT! Tijdstip ver] UBBERS E: De afvallers m DE STEM PAGINA 4 WOENSDAG 3 MEI 1989 iESTEM PAGINA 5 ER VALT geen onderwerp te bedenken of binnen het kabinet Lubbers II zorgde het voor proble men, meningsverschil len of gewoon ordinaire ruzie. Luwte Gekissebis Uitgelekt Hirohito Aanval Cententellerij Achteloos DEN HAAG - De VVD had dinsdag aan het be gin van het debat over het milieu-pakket al meteen de vertrouwens relatie met het kabinet aan de orde gesteld. Fractieleider Voorhoeve vroeg de regering in een motie af te zien van af schaffing van de fiscale aftrek voor reiskosten en eiste 190 miljoen gulden minder verhoging van de dieselaccijns. 'Deze motie raakt de kern van de politieke vertrou wensrelatie tussen de VVD-fractie en het kabi net', lichtte Voorhoeve zijn motie toe. 'De WD stelt prijs op de coalitie met het CDA', aldus Voorhoeve. De liberalen zijn 'trots en dankbaar' voor het economisch herstel dat volgens de hoofdlijnen van het regeerakkoord is bereikt. Maar Voorhoeve uitte kritiek op de CDA-fractie, omdat deze zich tot nog toe 'muisstil' heeft gehouden over de lastenverzwaring die het gevolg is van de voorgestelde milieumaatre gelen. Voorhoeve verwees naar het debat rond Pasen vorig jaar, toen het CDA grote moeite had met kabinets maatregelen die nadelig waren voor de midden-in komens. Destijds slaagde CDA-fractieleider De Vries er niet in het kabinet te overreden en betuigde de VVD steun aan de CDA- kritiek. 'Nu de effecten twee keer zo erg zijn, zullen we zien of de grootste coalitiepartij net zo dapper is', zo daagde Voorhoeve het CDA uit. De WD heeft de grootste moeite met afschaffing van het reiskostenforfait, om dat deze maatregel alleen mensen treft die meer dan tien kilometer naar hun werk moeten reizen. Daar bij maakt het niet uit of zij met de auto gaan, met het openbaar vervoer of met de fiets. Het schrappen van de af trek is volgens Voorhoeve dan ook niet aan te duiden als een milieumaatregel, maar als een 'gewone' be lastingverhoging. De mobi liteit op de arbeidsmarkt zal erdoor verkleinen. 'Het afknijpen van het woon-werkverkeer berok kent grotere schade dan de zeer geringe vooruitgang voor het milieu rechtvaar digt'. Voorhoeve voorspelde dat opheffing van het reis kostenforfait voor ongeveer 2,5 miljoen werkenden een gemiddelde verlaging van het inkomen met 400 gulden per jaar inhoudt. Vooral de 'gewone, ge schoolde' werknemer is volgens Voorhoeve de dupe, niet de mensen met een top inkomen die hun reiskosten kunnen declareren. Volgens hem blijft in de kabinets plannen vaag wat er met de opbrengst van de maatregel gebeurt. De WD wil ook dat de accijnsverhoging voor die sel minder fors uitpakt dan het kabinet voorstelt. Het kabinet heeft hiervoor 540 miljoen ingeboekt. De WD wil niet verder gaan dan 350 miljoen. Anders loopt de concurrentiepositie van het wegvervoer gevaar. De WD-motie slaat een gat van ongeveer 850 mil joen gulden in de dekking van het milieupakket van het kabinet. Een andere wijze van invulling daar van is volgens de WD pas nodig in 1994. De liberalen zijn bereid 'een offer' te brengen in de vorm van minder lastenverlichting dan tot tot nu toe is voor zien. Voorhoeve DEN HAAG (ANP) - CDA-fractieleider De Vries had er vanaf het begin van het debat wei nig vertrouwen in dat de WD-fractie alsnog overstag zou gaan en dat het kabinet-Lubbers be houden zou blijven. Hij putte uit het feit dat WD-fractieleider Voor hoeve al in de eerste ter mijn van het debat een mo tie in heeft gediend met keiharde eisen tot wijziging van de dekking van het mi lieuplan de vrees dat 'De VVD minder uit is op een open gedachtenwisseling dan op een harde confron tatie. Dat voorspelt voor de uitkomst van dit debat wei nig goeds'. De Vries deed een laatste vertwijfelde poging de WD-fractie alsnog af te houden van een kabinets crisis in de kloof met het kabinet. 'Deze coalitie heeft veel goeds gedaan, daar ben ik dankbaar voor, maar het milieukarwei is nog niet af. Ik verzoek de WD-fractie dat mee te nemen in de moeilijke afweging, maar misschien is dat al te laat', besloot De Vries zijn bij drage. De CDA-fractievoorzit- ter hield de coalitiepartner nog eens voor dat ook het CDA de alternatieve dek king voor het milieube leidsplan van de WD af wijst: 'De alternatieve dek king door de te verwachten economische groei is weinig voor de hand liggend, mijn neiging daartoe is niet groot', nam hij stelling. De Vries herhaalde dat de beleidsvoornemens van het kabinet voor het mi lieuplan in voorlopige en voorzichtige formules zijn vervat. Afschaffing van het reiskostenforfait gebeurt op zijn vroegst vanaf 1991, met eerst nog een advies ronde, daarna zonodig ge faseerd ingevoerd en is slechts een beleidsintentie zonder vormgeving die bij een volgende kabinetsfor matie opnieuw aan de orde kan komen, stelde De Vries. Bovendien zegde de CDA-voorman de WD toe dat het CDA bij een defini tief besluit over dat reis kostenforfait de effectivi teit ervan zal meewegen: om hoeveel mensen het gaat die meer dan tien kilo meter van het werk wonen, in welke mate het gebruik van de eigen auto in het woon-werk-verkeer wordt ontmoedigd en in welke mate het gebruik van het openbaar vervoer wordt aangemoedigd. De Vries is nog steeds niet bekomen van zijn ver bijstering van zaterdag middag over de crisisdrei ging van WD-zijde van wege het pakket milieube leidsvoornemens: 'Het blijft voor mij een groot raadsel waarom de WD-fractie zo hard over dit pakket is heengevallen, mijn verbijs tering is niet verdwenen, eerder gegroeid'. De Vries - FOTODESTEM/JOHANVANGURP TIJDENS de rit van het ka binet Lubbers II zijn er door verschillende affaires drie bewindslieden eerder afge haakt. Het paspoort eiste het ontslag van staatssecretaris René van der Linden (mid den) en minister Van Eelce len (links). Van Eekelen ver trok in september van het vorig jaar en was toen al mi nister van Defensie, maar moest aftreden vanwege zijn fouten met het paspoort, die hij als staatssecretaris van Buitenlandse Zaken in kabi net Lubbers I had gemaakt. Zijn opvolger bij Buiten landse Zaken, Van der Lin den volgde hem enkele we ken later. De andere afvaller is Gerrit Brokx (rechts). Hij viel in 1986 door de parle mentaire enquête over de bouwsubsidies. Broks is nu burgemeester van Tilburg. - FOTO'S ANP Lubbers II ruziënd ten eind lEN HAAG (ANP) - Het tij dstij ■ventuele Tweede-Kamerverl .orden gehouden valt ongunst olge de Kieswet dient bij ontbin e Kamer binnen veertig dage patstelling voor nieuwe verl ilaats te vinden. 'recies 43 dagen daarna moeten de en worden gehouden. Dat zou or ogustus zijn. Dat is in de vakantieperiode; bij mgunstig vanwege de opkomst. Een >ect is dat in die tijd al naar Prinsjes ekeken, wanneer er de begroting op iggen. Wanneer er nog geen verkiez -ehouden en er nog een demissiona •egeert, is die laatste nog verantwoon [e begroting. Dat demissionaire kabinet beslist o atum van de te houden verkiezingei et oor Thom Meens Door Thom Meens en Jan Greyn „Het kabinet ging rollebol lend over straat," om maar eens een uitdrukking van Hans Wiegel ten tijde van het kabinet Den Uyl aan te halen. Achteraf bezien begon het ka binet onder een slecht gestern te. De VVD twistte al bij aan vang over de vraag wie de poli tiek leider zou zijn: vice-pre- mier De Korte in het kabinet of fractieleider Voorhoeve in de Kamer. De VVD zat verder nog met een zware hypotheek om dat de voormalige vice-pre mier Van Aardenne vanwege laakbaar poltiek gedrag (de verspeelde miljoenen van de RSV) het veld had moeten rui men. Tegelijk moest en zou de als fractieleider gevallen Nijpels (hem werd de verkiezingsne derlaag van negen zetels aan gewreven) een plaatsje in de luwte binnen het kabinet krij gen. Dat kostte Winsemius - de WD-oogappel van Lubbers - zijn plaats in het kabinet en het vice-premierschap. Die baan ging zeer tegen de zin van Lub bers naar De Korte. Direct bij de regerings verklaring ging het al mis. Pre mier Lubbers koos openlijk de kant van de kersverse opposi tieleider Kok, ten koste van CDA-fractieleider De Vries. Het werd de eerste confrontatie tussen Lubbers en zijn eigen partij. Zoals later vaak zou ge beuren, werd het conflict in een stille achterkamer bijgelegd. Maar de eerste barst zat in de kruik. In hoog tempo volgden de conflicten elkaar op. De opposi tie hoefde daarbij niet eens een handje te helpen. CDA en VVD, de gezworen coalitiepartners, maar ook de bewindslieden on derling leken te wedijveren om ruziënd in de publiciteit te ko men. Deetman spande de dat het CDA aan de werkgf vers stiekem had laten wel dat de WIR zou worden schaft. Maar ook Deetman wist weg naar de publiciteit te vin den. Als hij in het kabinet k onderspit dreigde te delven tt gen minister Ruding (Finan ciën), haalde hij zijn gram vi het geschreven woord. V< haalde het niet uit, want Dee man moest zijn begrotin; telkens weer bijstellen, collega-ministers lieten hei maar al te graag in zijn gaar koken, want zolang Et ding naar Deetman keek, ki hij niet over hun begroting vi ten. de wachti Zij pr v v .Son V legdi de gepakt itUSSf ber; Het kabinet, nog vers, in juli 1986 voor beëdiging bij de koningin. kroon, op de voet gevolgd door De Korte. Verder vormde Ru- ding vaak vechtende koppeltjes met Smit-Kroes, De Koning, Van Dijk en om het even elke andere minister die geld uit geeft. Maar niet alleen geld was de aanleiding van gekissebis en gehakketak. Ook andere, min der tastbare zaken waren inzet van conflicten. Het nieuwe, nog steeds niet aanwezige fraude bestendige paspoort naar Europees model, de uitkeringen (omhoog of bevroren?), de ma ximumsnelheid, het eventuele koninklijke bezoek aan Japan, de Erasmusprijs voor de Tsje chische dissident Havel, maar ook zoiets triviaals als de aan schafprijs van een dienstauto. Het bleef niet alleen bij bek vechten en bijleggen in stille achterkamertjes, er rolden ook koppen. Twee staatssecretaris sen en één minister moesten het veld ruimen. Gerrit Brokx verdween omdat zijn CDA hem een te groot risico vond voor de coalitie vanwege zijn - toen nog uiterst onduidelijke - betrok kenheid bij de subsidiefraude in de bouw. Dr. Wim van Eekelen (VVD, Defensie) had geen uitgelekte brief van zijn fractievoorzitter nodig om te vertrekken. Met een brok in de keel en tranen in de ogen kwam hij de Tweede Kamer op 6 september 1988 vertellen dat hij even tevoren zijn ontslag had ingediend bij de koningin. Hij viel over fou ten die hij als staatssecretaris in het kabinet Lubbers I van wege bemoeienis met het toen nog minder beroemde paspoort had gemaakt. Enkele dagen en zeer veel politieke druk later volgde staatssecretaris Van der Lin den (CDA, Buitenlandse Za ken) het voorbeeld van Van Eekelen schoorvoetend. Ook hij kreeg de kar met vierkante wielen niet aan het rijden. De keurige ambtenaar Van Voorst tot Voorst nam de positie van Van der Linden over, maar het paspoort ging naar de minister zelf die ook al direct met het 'virus' van het paspoort werd besmet. Andere interessante affaire: de al te vroege mededeling van minister De Korte (Economi sche Zaken) over de eventuele reis van Hare Majesteit de ko ningin naar het Japan van (toen nog) Hirohito. In strijd met de regels en nog vóór het kabinet er over had gesproken, bracht de minister zijn nega tieve advies aan de koningin naar buiten. Niet gaan, luidde het parool. „Eens, maar nooit weer," luidde de vernietigende reactie van premier Lubbers in de Ka mer, nadat bijna alle fracties de kans hadden gekregen De Korte als schietschijf te gebrui ken. De reactie van Lubbers werd een gevleugeld woord voor politiek en pers, voorna melijk bij optredens van De Korte. Intussen vormde de VVD geen cordon meer om De Korte. Voorhoeve bestookte het kabi net - en dus ook zijn ministe riële partijgenoten - met bed achtzame, maar giftige pijltjes. VVD-partijvoorzitter Ginjaar riep vorig jaar mei uit dat de kabinetstrein glanzend begon, maar allengs zijn verf verloor. De Korte probeerde nog vorige maand ook een aanval in te zetten op de premier die hem een lek naar de pers over het milieubeleid in de schoenen had proberen te schuiven. Lub bers moest in de Kamer toege ven dat hij zich had vergist. Waarna De Korte het hoofd minzaam neeg naar de premier en vriendelijk zei: „Samen uit, samen thuis." Lubbers rea geerde absoluut niet. Lubbers moet gewend zijn geraakt aan dergelijke 'mis verstanden' en moeilijkheden. Want niet alleen in het kabinet, maar ook tussen de fracties van CDA en VVD was het ge woonte geworden elkaar via pers en verklaringen krachtig toe te spreken. Soms moest Lubbers ingrijpen en WD-op- merkingen afdoen als 'politiek vandalisme', zoals toen WD- kamerlid Nijhuis suggereerde Oort" Uiteindelijk werd die center tellerij zelfs Lubbers teveel, nam nog onlangs met een gen-voorstel voor de begrotii van komend jaar afstand vi Rudings bezuinigingslij n. moet Lubbers met pijn denki aan de gemiste kans om Ei ding naar het Internatiore Monetaire Fonds te lozen, minister vindt het royale drag van zijn collega's inti ook te gortig worden. Hij hi zijn zinnen gezetrfop een an bassadeurspost in Washingtoi Niet alleen binnen de coalit in het kabinet, ook met niet-politieke deel van de regs ring, de koningin, ging niet les van een leien dakje. Tt tweemaal toe moest de maji steit een troonrede met feite lijke onjuistheden voorleze: Eenmaal moest zij verklare dat de koopkracht van allen peil zou blijven (terwijl lal bleek dat uitgerekend de minima wel moesten inleve ren), andermaal zei ze keuri dat het land er schoner op w geworden, 'met name lucht water.' In de kerstboodschap moei of wilde ze een rectific: uitspreken. Geen sprake mi van verbetering, maar van wereld die naar het einde loop als er niet snel iets wordt daan aan het milieu. Ministi Nijpels kreeg zodoende grote kans uit de luwte van kabinet te treden. Zijn Natio nale Milieubeleidsplan ineens de hoofdmoot van de po litieke agenda en - dat zal mol gen blijken - de bom onder kabinet. Lubbers zal mompf len: „Zo'n kabinet, eens mal nooit weer." JEN HAAG - De eerste die van de VPRO-televisie. Hij stapje naar de ministerstaf e) Ruud Lubbers, dan nog steeds maar steekt geen hand om de been te houden. Hij wacht weer staat voor hij zijn eenzamt ;afel vervolgt. iet voorval zal symbolisch he' voor de rest van de me niddag en avond. Lubbers bei op de dingen die komen du jaan. Als het geluid uitvalt tij- va lens zijn antwoord en als de ter ïamer zich beraadt op het scl Eindoordeel. Dan valt ook hij bel iiguurlijk. De hele avond is me Lubbers hoffelijk gebleven, naar niet bereid de helpende land uit te steken. Tenminste niet naar de VVD-fractie, eer- de der het tegendeel. rei Lubbers laat geen kans m< voorbijgaan om de WD-frac- Vc tieleider, in één week uitge- pi groeid tot een echte nationale spi bekendheid te jennen. Als de Voorhoeve direct na de aan- tei vang van het debat heeft uitge- stf waarom de WD vindt dat automobilist te hard wordt G door de voorgestelde fi- nanciering van het Nationaal Zo ilieubeleidsplan, wacht Lub- 8e ts tot hij een uitgewerkte ta- vo> oei voor zich heeft om daarna de Voorhoeve te onderbreken. "K ter echt Door Max de Bok HIJ ZEI NIET uit te zijn op een kabinetscrisis. Vannacht maakte hij de mooiste crisis sinds de val van het kabinet-Cals in oktober 1966. Joris Voorhoeve, fractielei der van de VVD. De mooiste crisis omdat voor elk rechtgeaard liefhebber van ons parle mentaire stelsel de val van een kabi net in een conflict tussen Kamer en kabinet verre is te verkiezen boven het uiteenspatten van een kabinet in de ministerraad. Joris Voorhoeve, de „verzetsheld" van de jaren tachtig. De keurige libe raal, in 1986 onverwachts fractielei der geworden toen Nijpels door in terne partijtwisten niet meer te hand haven was, die het durfde opnemen tegen de „Onaantastbare", premier Ruud Lubbers. Die ook niet schroomde de twee meest populaire VVD-ministers, Smit-Kroes en Nijpels, die zich steeds minder gelegen lieten liggen aan de opvattingen van de fractie, een halt toe te roepen. Joris Voorhoeve, die - zij het nogal laat - het milieubeleidsplan, dat het pronkstuk van Nijpels had moeten worden, aangreep om twee vliegen in één klap te slaan: zijn leiderschap vestigen en de VVD de zo broodno dige eigenwaarde teruggeven. Een eigenwaarde die opnieuw zou zijn aangetast als de WD akkoord had moeten gaan met de weinig libe rale kabinetsvoorstellen tot regeling van de euthanasie. Men zegt in de VVD dat het ver band tussen de euthanasie-regeling en de crisis niet mag worden gelegd. We zijn zo vrij dat ernstig te betwij felen. In elk geval komt de crisis wat dat betreft de WD niet ongelegen. Maar is het wel een 'mooie' crisis voor Voorhoeve en zijn VVD Wie goed heeft geluisterd naar de wijze waarop premier Lubbers de voor hem bij voorbaat verloren strijd omzette in winst op termijn, moet daar ernstig aan twijfelen. Want de premier slaagde er op zijn laatste avond als leider van dit coalitiekabi net magistraal in alle verantwoorde lijkheid voor de breuk op de smalle schouders van Voorhoeve te laden. Hij ging zelfs zo ver om te suggere ren dat niet hij, de formateur van dit kabinet, in 1986 had ingestemd met de voordracht van de WD-bewindslie- den. Hij suggereerde bijna letterlijk: het zijn niet 'mijn' falende bewinds lieden, om in uw termen te spreken, maar de uwe. Vriendelijk maar beslist peperde hij Voorhoeve in dat de VVD aller minst reden kon hebben om een crisis over het milieubeleid te forceren. Het kabinet heeft tot het uiterste rekening gehouden met de de wensen van de WD-bewindslieden. De premier dwong Voorhoeve tot op de bodem te gaan. Hij bood hem quasi-amicaal aan samen verder te leven met het gerezen meningsver schil, wetend dat dat de politieke dood van de WD-leider zou hebben bete kend. Hij begon het zelfs te overdrijven door voor te stellen de motie over het politieke meningsverschil aan te hou den tot betere tijden. Dat alles was voor Voorhoeve na tuurlijk onverteerbaar. Hij kon niet anders dan op de vraag van Van Mierlo (D66) nog eens uitdrukkelijk verklaren dat zijn motie als een uit spraak van wantrouwen moest wor den opgevat. Toen was voor Lubbers het mo ment gekomen om Voorhoeve de doodsteek te geven. Hij wachtte de uitspraak van de Kamer over de mo tie niet af, maar zei superieur-zake lijk dat hij vandaag naar de koningin zal gaan om het ontslag van het hele kabinet aan te bieden. Dat betekent dat het kabinet-Lub bers II na 1055 dagen zijn werkzaam heden in demissionaire staat tot aan het aantreden van een nieuw kabinet moet uitvoeren. Alleen nog op de win kel passen dus. Voor de CDA-bewindslieden bete kenen nieuwe verkiezingen een voor lopige vredige terugkeer in de fractie. Maar of alle WD-bewindslieden daarop kunnen rekenen, is zeer de vraag. Een bange vraag, die vooral de po pulaire VVD-ministers Smit-Kroes en Nijpels zich moeten stellen. Oude wonden zijn opengereten, het toch al wankele vertrouwen volledig zoek. De enige winst lijkt vooralsnog dat Voorhoeve de strijd om het politiek leiderschap van de VVD heeft gewon nen, nu hij De Korte definitief heeft uitgerangeerd. Daar is Lubbers niet rouwig om. Evenmin lijkt de premier rouwig over de breuk in de coalitie. Zijn ka binet was al langer uitgeregeerd. Maar bovendien heeft de WD er door haar drijven voor gezorgd dat de koerswending richting PvdA nu in het CDA makkelijker te verkopen zal zijn dan wanneer dit kabinet de rit samen had uitgezeten. Opvallend is dat minister De Kt ning, de architect van het nu gevall kabinet, zich deze week in een inter view met het weekblad Vrij Neder land voorstander toont van werking met de PvdA. Hij zegt in dat interview met na druk dat juist Lubbers zich zo thuis voelt bij de sociaal-democraten 8 uitstekend kan opschieten met Pvdi fractieleider Kok. Dat is dan dezelft De Koning die nog niet zo lang gel den de PvdA nog een lang verblijf de oppositie toewenste. Maar of hij gelijk krijgt met zij! koerswending hang in de eersï plaats af van de kiezers. Een even tuele lijmpoging wordt in politie Den Haag niet waarschijnlijk geacl maar is in elk geval tot mislukken ge doemd. Tweemaal naar de stembus dus i jaar: eerst in juni voor het Europee Parlement, dan in september voor i Tweede Kamer. Vooral de tweede keer zal blijke of het oude gezegde, dat wie bri betaalt, opgeld doet. Door het force ren van deze crisis verspeelt de W1 niet alleen de reiskostenaftrek, maa naar alle waarschijnlijkheid ook haa plaats in een volgend kabinet. m< W we hoi „Kunt u die tabel van u even wc omrekenen naar het belas- 40 tingstelsel na de invoering van lai vraagt Lubbers schijn- de baar achteloos. Voorhoeve tei ieeft de vraag verwacht en ov antwoordt zonder een seconde de bedenktijd: Dat scheelt ƒ200", vo waarop Lubbers nu verbolgen m repliceert: „Misschien kunt u de het nog even met uw specialist ee arekenen." De steek is duide- D; lijk. De hele week heeft Voor- m hoeve geen stap gezet zonder in fr zijn schaduw Frank de Grave, de icieel specialist van de w -fractie en in een eerder sc werkzaam op de bank ac waar Onno Ruding de scepter jo zwaaide. Ruding verruilde de jo» ank voor het kabinet Lubbers de I, De Grave ging van de bank k\ de Tweede Kamer. Maan- w len later kwam Ruding het ka- hc merlid de Grave tegen in de fe wandelgangen van het kamer- W gebouw. „Zo jongen, werk jij zo hier?", waarop De Grave: la «Nee meneer, ik kom u contro- hc leren." Tussen de CDA-minister en financ WD- leven naar c wen nu UTRECHT (ANP) - Het mi- ieu is gisteravond de grote verliezer geworden. Dat itellen de vakcentrales FNV en CNV in een eerste reac tie. Voor de vakcentrale CNV is de val van het kabinet niet onver vacht gekomen. Het kabinet is utgeregeerd, zoveel was de aatste tijd wel duidelijk ge- vorden. Het naar huis gaan 'an het kabinet levert volgens iet CNV twee verliezers op: het milieu en de werkloosheidsbe- >trijding. »De kans is groot dat milieu maatregelen op de lange baan worden geschoven en dat is ge nen de staat van het milieu een samp. Bovendien dreigt er stagnatie voor allerlei maatre gelen voor bestrijding van de werkloosheid die nu ter behan deling in de Tweede Kamer rv"' a'.^us vakcentrale. t *Up zich is het milieu overi gens wel een val van een kabi net waard, meent het CNV. De akcentrale noemt het zaak dat o snel mogelijk weer een kabi net aan het werk is. Ook voor de FNV is het mi- lie ve li€ se kc hc vc dc ac h< kc dc la bc hc M 1* v V k v

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1989 | | pagina 4