I
f
krant
is een
eltloper
PETER BLANGÉ OVER INTERNATIONALE SUCCESSEN:
Fondriest bijna zonder vrienden in Italiaans peloton
0?5
15?5
8.04
15.59
15.68
ER
ER
M BIER
9 BIER
ER
irting
KLEINTJE
DE STEM SPORT 3 DINSDAG 27 DECEMBER 1988
OOST MET ONS OP HET
iUCCES VAN PEUGEOT.
VOORBURG - In het halletje van de flat van Pe
ter Blangé in Voorburg liggen op een tafel twee
video-banden. Op de ene video prijkt het woeste
hoofd van Charles Bronson en de andere band
bevat het verhaal over ET, het ontroerende we
zentje dat werd geschapen door de filmkunste
naar Steven Spielberg.
'Wij willen nummer één
van de wereld worden
3L CADEAU.
A69
ALCOHOL
BIER
S
S 11.79 NU
10.95
DIT SETJE FLUTES
COMPLETEERT HET GENOT
VAN BRUISENDE WIJNEN...
VOOR SLECHTS 5.95
OOK DE BIERLIEF
HEBBER VINDT ZIJN
MERKGLAS BIJ DE
WIJNPAKHUIS-SLIJTER
VOOR KLINKENDE
PRIJSJES.
S
(RAT
imber
rken.
argetijden,
anv. 14.00
Een nieuw pluspunt in uw
reclame:
Het plaatsen van een
KLEINTJE vormt een we
zenlijke bijdrage tot het
realiseren van uw doel.
TIENDUIZENDEN lezen u!
met uw reklameboodschap
snel door heel Zuid-West
Nederland!
T14
IDENS
EOT.
51-1-89 kunt u profiteren van een fan-
stisch financierings aanbod. Een
:nteloze lening tot ca. 70% van de
schafprijs, met een maximum van
i.OOO gulden. Na 30% aanbetaling -
liervoor volstaat veelal de waarde
tan uw inruilauto - rijdt u dus tot 1 juli
19 zonder rente te betalen of zelfs
ïaar iets af te lossen.
Of u kiest voor een lening over
18 maanden tegen 7,9%. Dit aanbod
;eldt voor alle 34 uitvoeringen van Het
terke nummer. Puur rijplezier dat al
regint bij 17.585,-.
Tijdens het Grand Gala
rieden wij u een spranke
lend inruilaanbod en toosten
rij graag met u op het .^W.
reer succesrijke jaar van
Peugeot Een in alle op
richten bruisend jaar nö
lat wij graag beklinken
iet een glas champagne.
■AFGEBEELD 405 SRI. LICHTMETALEN VELGEN TEGEN MEERPRIJS LEVERBAAR
.'•BEIDE LENINGEN WORDEN DOOR PEUGEOT TALBOT FINANCIERING
IeRSTREKT ONDER de GEBRUtKEHJKE VOORWAARDEN VAN «UURKOOPU
EENKOMST. WAARBIJ DE PEUGEOT-ORGAN"»"
DE
RENTE/ RENTEREDL1CT1E
VOOR HAAR REKENING NEEM
Door Eddy van der Beek
De beoordeling van de video's door Peter Blangé is dui
delijk: „Bronson, actie-films, prachtig. ET, ook leuk,
maar meer voor vrouwen." De uitspraken van de volley
bal-international krijgen een diepere betekenis als men
een beetje doordenkt.
Uiteraard zijn niet alle volley
ballers Bronson-types gewor
den, maar voor geiten-wollen
sokken-figuren is in de selectie
van bondscoach Arie Selinger
geen plaats meer. Keihard trai
nen, actie, mentaliteit en door
zettingsvermogen zijn momen
teel de begrippen, waarop het
nationale volleybal-team
drijft. Bloed, zweet en tranen,
maar geen tranen van ontroe
ring.
Hoe bevalt de nieuwe situatie,
waarin jij als international
geen competitie-wedstrijden
meer hoeft te spelen, maar je
volledig kunt concentreren op
training en het geven van de
monstraties'
Peter Blangé: „Voorlopig nog
wel goed. Na de Olympische
Spelen heb ik drie weken va
kantie genomen. Dat was mo
gelijk omdat ik niet meteen
competitie hoefde te spelen. Li
chamelijk kan ik het allemaal
wel aan, maar geestelijk heb ik
af en toe behoefte aan rust. Je
staat op met volleybal en je
gaat er mee naar bed.
De competitie paste gewoon
niet meer in het programma
van het Nederlands team. De
situatie, waarin wij nu naar de
grote toernooien toeleven, is
geoptimaliseerd. Hard trainen
levert ons meer op dan het spe
len van die lullige wedstrijdjes
op zaterdag. Mijn club (Marti-
nus, red.) had gewoon geen
concurrentie. Ik kan mijn trai
ningen nu beter indelen, meer
aan krachttraining doen zon
der dat er gevaar is voor over
belasting. Volgend jaar moeten
we ons plaatsen voor het EK in
Zweden, waar Rusland de
grootste concurrent is. Een fi
nale-plaats wordt zonder meer
van ons verwacht."
Mis je dat wekelijkse competi
tie-wedstrijdje toch niet?
Peter Blangé: „Je bent door de
jaren heen natuurlijk gewend
aan een bepaald ritme, maar ik
mis de competitie niet. Ik heb
ook geen boodschap aan de ere
divisie-clubs die jankten dat de
competitie geen moer meer
waard was. Wij hebben met het
Nederlands team een pro
gramma gemaakt, onze eigen
wereld geschapen. Wij zijn er
van overtuigd dat we alleen op
die manier de wereldtop kun
nen bereiken. Waren wij niet
uit de competitie gestapt, dan
waren Arie Selinger en een he
leboel internationals subiet ge
stopt.
Ik ga nu wat vaker naar be
paalde wedstrijden kijken om
toch een beetje binding te blij
ven houden. Vind ik wel leuk.
Kijken naar volleybal is leuk.
Ik bekijk de zaak nu wat objec
tiever, wat onspannender. Ik
speel eigenlijk in een interna
tionale competitie en de voor
bereiding daarop kun ik nu
over het hele jaar uitsmeren. Ik
kijk trouwens ook weer niet te
ver vooruit. Anders word je
gek. De WK in 1990 of de Spelen
van 1992 zitten wel ergens in
mijn achterhoofd, maar zijn
nog zo ver weg. Ik leef liever
van week tot week."
4 We hebben eigen
wereld geschapen'
Wat moet ik me voorstellen van
de clinics, de demonstraties, die
jullie geven?
Peter Blangé: „Het Nederlands
team heeft een bepaalde uit
straling, de mensen verwach
ten wat van ons. Show hoort
daar bij. Zeker buiten de Rand
stad zijn de mensen laaiend en
thousiast. We spelen wedstrijd
jes tegen de plaatselijke clubs
en op die manier kunnen ze het
verschil zien. Wat wij doen ziet
er gemakkelijk uit, maar is
voor die plaatselijke clubs nau
welijks te volgen. Dat verschil
kan het publiek meten.
Het is wel zwaar want je
bent tijdens zo'n clinic toch in
tensief bezig met trainingsvor-
men en je mag voor het publiek
eigenlijk geen fout maken. Dat
vereist een enorme concentra
tie. Het idee van clinics is be
trekkelijk nieuw in Nederland,
wij hebben het niet van voor
gangers kunnen afkijken. Pio
niers ja, dat zijn we eigenlijk.
We zweven nu ergens tussen
de derde en de vijfde plaats op
wereldranglijst, zou je kunnen
zeggen. En de komende twee
jaar moeten we bij de eerste
drie staan. De absolute num
mer één worden is ons doel, dat
mag duidelijk zijn. Nee, ik voel
me niet gebruikt als een pro
moter. Ik vind volleybal fijn en
ik heb er ook helemaal geen
moeite mee om mijn sport te
propageren, Ik ben internatio
nal, volleybalprof en die pro
motie hoort bij mijn werk.
Vroeger, zag ik mensen naar
mij kijken en denken 'zo wat is
die jongen lang' en nu kennen
ze ook mijn naam... Begrijp je.
Bijna het hele jaar ben ik
met volleybal bezig, ik bekijk
ontelbare video's met volley-
balbeelden. Ik ben spelverde
ler, de man waar in feite alles
om draait. Dus dat hele spel
letje zit in mijn hoofd en moet
daar ook in blijven. Dat kost nu
eenmaal tijd en moeite. Ja, ik
ben volleybalgek. Twee jaar
geleden ben ik, of zijn we, er
gens aan begonnen. Nou, we
willen dat afmaken. Je doet het
voor de momenten na een over
winning. Zoals bijvoorbeeld op
de pre-Olympics. Dan sta je
vijf, tien minuten te genieten.
Op het erepodium. Daar doe je
het voor."
Ben je tevreden over jullie
prestaties tijdens de Olympi
sche Spelen in Seoul?
Peter Blangé: „Ja, grotendeels
wel. We hebben een vrij con
stant toernooi gespeeld, op één
wedstrijd na. Inderdaad tegen
Argentinië. Dat zit me nog
steeds niet lekker. We hadden
derde kunnen worden in plaats
van vijfde. Je wint de eerste
wedstrijd van Frankrijk, je
lijdt een ingecalculeerde ne
derlaag tegen Amerika, Tune
sië was een makkie. En tegen
Argentinië kwam het er op
aan. Ik was er van overtuigd
dat we zouden winnen.
Maar dan zie je toch het ver
schil tussen de gelouterde profs
- want dat zijn die Argentijnen
gewoon - en ons team. Wij
speelden een mindere wed
strijd, zij speelden hun beste
wedstrijd van het toernooi. Wij
zitten dus nog in een leerpro
ces. Kwalitatief hebben wij het
beste team van de wereld,
maar mentaal gaat het bij ons
nog wel eens fout. Amerika is
niet beter dan Rusland of Ne
derland, maar weet op de juiste
momenten toe te slaan. Als een
Amerikaan zijn land kan die
nen door dwars door een muur
te lopen doet hij dat. Onge
zond? Ja, misschien wel. Maar
wil je in het volleybal de abso
lute nummer één worden dan
moet je wel zo denken.
Nu al worden wedstrijden
puur op het mentale vlak ge
wonnen en dat mentale aspect
wordt in het mondiale volley
bal steeds doorslaggevender.
Op een lager niveau is het ma
ken van fouten bepalend."
De internationale volleybalwe
reld is vol lof over jullie presta
ties. Enkele insiders verwachten
zelfs dat het Nederlands team
Europees- of wereldkampioen
wordt. Hoe ga je om met een rol
van favoriet?
Peter Blangé: „Daar ligt na
tuurlijk de taak van een coach.
Selinger is een psycholoog,
weet precies wat hij moet doen
om de zaak scherp te houden.
Hij blijft hameren op mentali
teit. Veel Nederlandse topspor
ters missen die mentaliteit, ook
voetballers. Neem bijvoorbeeld
Ruud Gullit. Voor elk pijntje
meldt hij zich af. Ik zeg, je bent
geblesseerd, er is iets goed ka
pot en je speelt gewoon twee
maanden niet. Of je speelt met
pijn. Maar niet dat gezeur. Bij
iedere topvolleyballer man
keert er wel iets aan zijn rug,
zijn enkels of zijn knieën.
Een topvolleyballer speelt
vaak met pijn, hij is daar aan
gewend, hij wil ook spelen.
Grensverleggend bezig zijn.
Onverantwoord? Nee, dat is
wat anders. Maar wij spelen
voor de prestatie, niet zo zeer
voor de poen. Ik kan in België
of Italië veel meer geld verdie
nen. In Italië zou ik anderhalf
of twee ton kunnen pakken.
Sommige mensen verklaren
mij wel eens voor gek, dat ik
niet naar het buitenland ga.
Maar in Nederland kan ik
rondkomen van het volleybal
en voorlopig vind ik dat vol
doende. Ik sta op de loonlijst
van de NeVoBo, heb mijn so
ciale zekerheden, de zaken zijn
prima geregeld. Dat is overi
gens wel anders geweest. Het is
geen vetpot, maar dat hoeft ook
niet. Ik heb ook niet veel nodig,
want ik ben constant onderweg
en het verblijf in hotels wordt
betaald.
Ach, geld, ik vind geld niet zo
belangrijk. Ik ben al zeer te
vreden dat ik dit niveau heb
gehaald. Er zijn veel mensen
die twijfels over mij hadden en
nog hebben. Zolang ik zelf nog
progressie zie, is het me alle
maal dubbel en dwars waard.
Ik heb nooit echt talent gehad,
moest het hebben van inzet.
Mijn broer was topvolleyballer,
mijn zus speelt topbasketbal in
Italië, ik ben eigenlijk met top
sport opgegroeid. Als 16-, 17-
jarige stond ik al op een hoog
niveau bij Voorburg en later
Blokkeer te spelen. Ik had een
enorme grote bek, maar kon
die natuurlijk niet altijd opzet
ten. Het heeft me bloed, zweet
en tranen gekost om zo ver te
komen als ik nu ben.
Ik ben niet snel tevreden,
niet over mezelf en niet over
mijn ploeggenoten. Ik streef
naar perfectie ja. Dat moet je
als spelverdeler wel. Veel geld
verdienen kan altijd nog? Ja
kijk, vier jaar geleden kon ik
ook al naar het buitenland en
toen heb ik het ook niet gedaan.
Na de Spelen in Barcelona geld
verdienen? Tja, ik weet het
niet. Misschien kan ik over drie
jaar niet eens meer lopen. Je
neemt toch risico's. Ik heb al
blessures gehad. Ik relativeer
heel sterk. Moet ook want an
ders word je echt gek.
De Nederlandse volleybalbond beleefde het af
gelopen jaar door de resultaten van het natio
nale herenteam haar meest succesvolle periode
in de geschiedenis. Na de winst op het pré-
Olympisch toernooi in Amsterdam mocht de
ploeg van bondscoach Arie Selinger voor het
eerst sinds 24 jaar deelnemen aan de Olympische
Spelen, waar een alleszins acceptabele vijfde
plaats werd behaald.
Inmiddels zijn alle inter
nationals aan de vader
landse competitie ont
trokken en traint Oranje
dagelijks in sporthal
Bankras in Amstelveen,
de thuishaven van lands
kampioen Martinus.
Daarnaast verzorgt het
Nederlands team demon
straties in den lande om
de volleybalsport te pro
moten.
De nieuwe aaqpak van
Arie Selinger moet leiden
tot een toonaangevende
rol in het mondiale vol
leybal. De hoofdsponsor
van de Nederlandse vol
leybalbond (NeVoBo)
stopt per jaar een miljoen
gulden in het illustere
volleybalgezelschap om
die status te bereiken.
Het Europees kampioen
schap, komend jaar in
Zweden, is het volgende
grote doel; een gouden
medaille op de Zomer
spelen in 1992 in Barce
lona het eindstation.
Peter Blangé maakte de
afgelopen drie jaar 'de
omwenteling' onder Arie
Selinger mee. De 24-ja-
rige spelverdeler uit
Voorburg deed voor het(
eerst internationaal van
zich spreken in 1987 tij
dens het EK kwalifica
tie-toernooi in het Hon
gaarse Dunaujvaros. Tij
dens de laatste partij van
die reeks wedstrijden te
gen Bulgarije speelde
Blangé de sterren van
hemel en nam hij alle
twijfels weg bij Arie Se
linger. De langste spel
verdeler van de wereld
(2.05 meter!) is niet meer
weg te denken uit het ba
sis-zestal van de volley
balprofessor.
Een vraaggesprek met
Peter Blangé die zegt:
„De Nederlandse compe
titie past gewoon niet
meer in ons programma.
We willen ons zo goed
mogelijk voorbereiden op
de grote internationale
toernooien. Optimalise
ren, noemen wij dat. We
willen .„.umer één
van de wereld worden."
Jan Posthuma maakt zich op voor een smash uit een set-up van Peter Blangé tijdens de
wedstrijd tegen Cuba die afgelopen woensdag in Haarlem met 3-2 verloren ging. Aan deze
kant van het net de Cubanen Valdez en Diago. - fotoanp
Ik doe het allemaal voor me
zelf, zeker niet voor de poen. En
vind ik het niet leuk meer dan
stop ik. Zo simpel is dat."
Hoe heb jij het pré-Olympisch
toernooi in Amsterdam beleefd?
Peter Blangé: „Als een abso
luut hoogtepunt in mijn carriè
re. We werden nummer één,
dus wat wil je nog meer. Bo
vendien zagen we hoe alles
daar in die sporthallen Zuid
werd opgebouwd, omdat we er
trainden. Alles kreeg een
nieuw verfje, de plaatsen op de
VIP-tribunes werden inge
deeld, uitverkochte wedstrij
den, rechtstreekse TV-uitzen-
dingen. Uniek voor Neder
landse begrippen. Bovendien
was het evenement voor mij
het eerste grote toernooi in Ne
derland waarbij iets groots op
het spel stond.
Die wedstrijden tegen Grie
kenland en China, wat een
sfeer. Ik kwam echt trillend
van spanning die zaal binnen.
Na de overwinning op Grie
kenland was de druk er een
beetje af, maar het bleef prach
tig. De Chinezen waren men
taal gewoon te zwak voor ons.
Als die Chinezen eenmaal fou
ten beginnen te maken, sla je ze
zo van het veld af. In de finale
heb ik bijna foutloos gespeeld,
ik was dat ook aan mezelf ver
plicht. Op de momenten, dat we
er moesten zijn, waren we er
ook. Zo moet dat in de toekomst
ook gaan."
Jij hebt Avital Selinger uit de
basis van het Nederlands team
gespeeld. Vind je dat een beves
tiging van jouw kunnen?
Peter Blangé: „Avital is een
voorbeeld voor me. Hij is een
atletisch wonder, kan alles. Ik
speel altijd met hem in en ben
daardoor beter gaan spelen.
Door mijn lengte ben ik in de
blokkering natuurlijk in het
voordeel, verdedigend is Avital
fantastisch. Ook op dat gebied
heb ik veel van hem geleerd.
Ik ben met vallen en opstaan
zo ver gekomen. Op een gege
ven moment, dat was in 1986,
had Martinus me eigenlijk he
lemaal niet meer nodig, maar
ik ben toch doorgegaan. Ik
vond dat ik geen eerlijke kans
had gehad en verzette me daar
tegen. Uiteindelijk heb ik toch
een kans gekregen op een toer
nooi in Dedemsvaart. Avital
was ziek en Marco Brouwers
bakte er niet veel van. Arie Se
linger begon in mij te geloven.
Op het EK kwalificatie-toer
nooi in Bulgarije in 1986 deed ik
het in de laatste wedstrijd zo
goed, dat ik mocht blijven
staan. Dat was eigenlijk de eer
ste wedstrijd met dat zoge
naamde jonge team. Dat was
mijn doorbraak, ik paste in dat
team. Later kon ik me hele
maal specialiseren op het spel-
verdelen.
Later volgde nog een periode
van wisselvallige resultaten en
op het EK '87 pakten we een
vijfde plaats. Bij Martinus
stond ik in die periode niet eens
in de basis, baalde ik van ja.
Voor mij is het toch goed afge
lopen. Ik heb Avital uiteinde
lijk uit het Nederlands team
gespeeld, omdat ik beter in dat
team paste. Met name in de
blokkering en de aanval. Het
zogenaamde B-team, de jon
kies, bleek tot veel in staat en
werd uiteindelij'" ?t A-team.
Avital heeft de pech gehad dat
hij niet in het systeem paste. Ik
heb een tijdje naast me schoe
nen gelopen, zeker na het EK in
België, maar had dat gelukkig
op tijd door. Later kon ik mijn
ploeggenoten overtuigen van
mijn mogelijkheden. Ik pro
beerde de zaak op sleeptouw te
nemen en dat lukte. Op menta
liteit heb ik het gered.
Tijdens de Olympische Spe
len heb ik bijna de hele tijd ge
speeld, op wat tactische wissels
na. Niet leuk voor Avital?
Hard? Ja, maar dat is topsport.
In het verleden ben ik ook een
paar keer keihard met de neus
op de feiten gedrukt en was het
ook niet altijd even leuk."
Wat gebeurt er als Arie Selinger
zou vertrekken als bondscoach.
Valt jullie mooie plan dan in
elkaar?
Peter Blangé: „Als hij op dit
moment zou stoppen, zou er in
derdaad een groot gat vallen.
Nu is Selinger onmisbaar. Het
jaar van de Zomerspelen, 1992,
ziet de huidge groep als een
eindpunt. Er zal nu aanwas
moeten komen, er zullen vol-
leybalgekke mensen in moeten
springen. En dan niet alleen
spelers, maar uiteraard ook
trainers. Wij zijn de voorbeel
den voor een nieuwe volleybal
generatie, maar die moet dan
wel de juiste instelling hebben.
De uitdaging aandurven, daar
gaat het om.
De rol van Arie Selinger
blijft voorlopig heel belangrijk.
Hij is de Rinus Michels van het
volleybal. Selinger heeft de
klasse van Cruijff. Het zijn
mensen, die overal waar ze
werken, succes hebben. Cruijff
moest bij Ajax weg, omdat
daar de mentaliteit niet deug
de. Cruijff maakt spelers voet
balgek en die spelers kunnen
dan gewoon niet meer terug.
Selinger en Cruijff hebben veel
overeenkomsten. Beiden heb
ben altijd nieuwe plannen.
Creatieve mensen dus. Figuren
als Selinger en Cruijff zijn
schaars. Helaas."
V EXCL AFLEVERINGSKOSTEN. WIJZIGINGEN VOORl
Mauriozo Fondriest gaat als eerste over de streep in
het wereldkampioenschap van Ronse. Desondanks
wordt hij door de meeste van zijn Italiaanse collega's
niet bepaald gewaardeerd. - fotoap
Door Jan Seuren
CLES - Het dorpje baadt
medio december nog in
aangename zonnestralen.
De 4000 inwoners vieren
die zondag feest. En met
hen nog duizenden landge
noten die uit alle streken
van Italië naar Cles zijn
gekomen om hun held
Maurizio Fondriest sym
pathie te betuigen tijdens
een groot feest dat de we
reldkampioen door zijn
trouwste supporters is
aangeboden. Ze zingen uit
volle borst hun nieuwe lij
flied: 'Fondriest, jij bent de
nieuwe kampioen'.
„Ik heb altijd gedacht dat ik
niet populair zou zijn in Ita
lië", zegt Maurizio Fondriest.
„Nadat ik wereldkampioen
ben geworden, kreeg ik da
genlang telefoontjes uit heel
Italië. Het was vermoeiend,
maar deed me goed te weten
dat de mensen met me hebben
meegeleefd".
Maurizio Fondriest, wiens fa
milie 7000 appelbomen bezit,
maakt aan de vooravond van
1989 een afwezige indruk. De
voorbereidingen op het sei
zoen verlopen niet naar wens.
In het afgelopen seizoen had
hij vaak last met zijn adem
haling. Om van het euvel af te
komen, was een neusoperatie
noodzakelijk. Het heeft hem
drie weken conditie-achter
stand bezorgd. Maar meer nog
baart de samenstelling van
zij n nieuwe ploeg hem zorgen.
Fondriest heeft nu al zijn
diagnose klaar: de ploeg van
Del Tongo is te zwak. Hij zal
er in 1989 vrijwel alleen voor
staan in de grote wedstrijden.
De 'blonde engel' zoals hij
liefkozend door de tifosi
wordt genoemd, weet als geen
ander wat hem te wachten
staat. Hij heeft bijna geen
vrienden in het Italiaans pe
loton. In zijn eerste profjaar
nam Fondriest, totaal niet on
der de indruk van de reputa
ties van Moser en vooral Sa-
ronni, vol bravoure de hand
schoen tegen hen op.
Als hem werd opgedragen
in het begin van een koers het
tempo te drukken, deed hij
het tegenovergestelde en de
marreerde onmiddellijk.
Raadgevingen van ervaren
renners sloeg hij in de wind.
Fondriest zocht nadrukkelijk
zijn eigen weg. Zijn overstap
naar de profs was zelfs voor
Italiaanse begrippen uniek:
hij bedong voor een debutant
een vorstelijk salaris, eiste en
kreeg meteen het kopman
schap en mocht ook nog zijn
ploegmaten uitzoeken.
Bijna het complete Ita
liaanse peloton verklaarde
hem de oorlog. De tweede
plaats van Fondriest in Mi-
laan-San Remo leek zijn te
genstanders dit jaar de mond
te snoeren. Daarna werd het
weer een hele tijd stil rond
hem, omdat hij in de ronde
van Trento door een val werd
uitgeschakeld.
Tijdens het wereldkampioen
schap in Ronse begroeven de
Italianen voor even de strijd
bijl. De selectie van Fondriest
had nogal wat kritiek losge
maakt. Guido Bontempi vond
de keuze niet terecht, omdat
de eigenzinnige 23-jarige prof
niet had deelgenomen aan de
selectie-wedstrijden voor het
WK. Andere renners sloten
zich bij Bontempi aan. Fon
driest werd niettemin geko
zen en besloten werd om voor
een dag een wapenstilstand af
te spreken.
Fondriest werd wereld
kampioen, nadat Steve Bauer
en de Waal Claude Criquie-
lion de sprint van het jaar
hadden opgevoerd. Na Ronse
laaiden de emoties in Italië
weer op. Fondriest en de an
dere Italianen stonden op
nieuw lijnrecht tegenover
elkaar. De wereldkampioen,
die door de afkeurende reac
ties van de Belgische suppor
ters zwaar was aangeslagen,
vond het voltallige peloton te
genover zich. Als wereldkam
pioen moest hij alle ontsnap
pingen controleren. Niemand
stak een hand uit om hem te
helpen. Hij won geen enkele
wedstrijd meer. Zijn popula
riteit had er echter baat bij.
Ondanks de gebundelde te
genstand bleef hij de aanval
zoeken. Fondriest was in de
ogen van de supporters niet
alleen een man van veel
woorden, maar vooral van
daden.
Het is de vijanden van Fon
driest een doorn in het oog dat
de wereldkampioen in 1989
500.000 gulden gaat verdienen,
mogelijk nog meer. Een ver
dubbeling van zijn salaris van
1988. En dat voor een renner,
die op 15 januari pas 24 jaar
wordt en slechts een handvol
wedstrijden bij de profs heeft
gewonnen.
Maurizio Fondriest is niet de
enige renner van naam in de
streek rond Trento. Op 35 ki
lometer afstand van Cles
woont Francesco Moser. De
twee kampioenen hebben
nooit samen getraind. Er zijn
opmerkelijke overeenkom
sten tussen Fondriest en Mo
ser. De jonge Fondriest heeft
Moser altijd bewonderd van-'
wege vooral zijn aanvalsdrift
en spectaculaire manier van
koersen.
Het zal geen verbazing
wekken dat Parijs-Roubaix,
drie keer gewonnen door Mo
ser, ook de lievelingswedstrijd
van Fondriest is. Moser en
Fondriest hebben hun tegen
standers nooit gespaard. Niet
op de fiets en niet met hun
commentaar. Fondriest zegt
wat hij denkt. Hij wil in de
voetsporen stappen van de
grote Italiaanse kampioenen,
die hun grootste triomfen bui
ten hun landsgrenzen vierden.
Fondriest: „Vóór Ronse
fietste iedereen tegen me.
Daarna was het nog erger. Na
het WK heb ik geen contact
meer gehad met Claude Cri-
quielion en Steve Bauer. Ik
vind het nog steeds jammer
dat Criquielion niet op de uit
nodiging is ingegaan met mij
de Trofeo Baracchi te rijden.
Ik had mijn supporters van
mijn goede vorm willen over
tuigen en Criquielion had
kunnen bewijzen dat hij door
een val de wereldtitel had
verspeeld".
Fondriest raakte al op vijfja
rige leeftijd in de ban van de
wielersport. Zijn vader nam
hem mee naar een wedstrijd,
waar hij als jurylid de uitval
lers moest noteren. Van zijn
grootmoeder kreeg hij zijn
eerste racefiets. Fondriest
raakte verknocht aan het
wielrennen.
Zijn materiaal moet tip-top
in orde zijn. Voor een belang
rijke wedstrijd staat zijn fiets
vaak op zijn slaapkamer. De
wielersport komt bij hem op
de eerste plaats. Dat weet zijn
zeventienjarige vriendin Or-
nella. Aan trouwen denkt
Fondriest, wiens grote, voor-
beeld Fausto Coppi is, voorlo
pig niet. Hij wil eerst zijn
plaats aan de top definitief
van een stevige fundering
voorzien. Daarbij denkt hij
verder dan Italië. Hij spreekt
met zijn Chileense verzorger
Vasquez Vonley bewust en
uitsluitend Frans, om op die
manier de wereldtaal der
wielerprofs snel onder de knie
te krijgen.
