Kwaliteit staat komende tijd voorop bij Cerestar Shell ontdekt een markt die het daglicht nooit zal zien. ZAKENNIEU WS TE ZAMEN DE OUDERLIJKE MACHT ZONDER TROUWEN OF SAMENWONEN Cerestar huldigt jubilarissen Subsidie voor proef met 25 compostvaten MARKTEN pESTEM VAN ZEELAND 3 DINSDAG 13 DECEMBER 1988 Nijdig Discriminatie Gunstige positie Kwaliteit Arbeidsvreugde Prij strekking in Axel Koffieshop in Hulst Verpleeg kundigen zwemmen voor extra materiaal Vergadering Dethon V akbondswinkel in Terneuzen Shell helpt u op weg met de nieuwe serie vrijetijdsboekjes. I T16 Co-ouderschap nieuwe stijl Door Leo Nierse CO-OUDERSCHAP. De term duikt steeds vaker op. Het is'turbo'-Nederlands, een eigentijdse, niet-officiële term v00r een al ouder juridisch begrip dat een groeiend aan tal nieuwe toepassingen krij gt. Bedoeld wordt de situatie waarin twee niet (meer) ge huwde ouders gelijkelijk de ouderlijke macht over him hinderen krijgen toebedeeld door de rechter. Veel ge scheiden ouders profiteren al een aantal jaren van die regeling. En sinds een kleine drie jaar ook een langzaam toenemend aantal ongehuwd samenwonende Nederlan ders met kinderen. Maar allebei als ongetrouwden de ouderlijke macht over je kinderen toegewezen krijgen zónder datje samenwoont, dat is nieuw! Twee Bredanaars zorgden voor deze nieuwste vorm van co-ouderschap. Op zich was dat normaal, want zo ligt het vast in de vader landse voogdij regeling: de voogd(es) heeft als enige de ouderlijke macht om te beslis sen over alles aangaande de opvoeding en verzorging van de kinderen. De toeziend voogd - de term spreekt voor zich - ziet slechts toe, beheert het 'vermogen' van de kinderen en zit verder op het reservebank- je, mocht de voogd(es) plotse ling iets overkomen. Zou het ooit op een conflict tussen die twee uitdraaien, dan heeft de toeziend voogd in de praktijk niets in te brengen. Voor ongehuwde partners met kinderen was het tot voor en kele jaren niet mogelijk om de zaken anders geregeld te krij gen en gelijke rechten te ver werven als opvoeders/verzor gers van hun koters. Tenzij ze hun toevlucht zouden nemen tot de constructie van trouwen- en-meteen-scheiden. ROBERT JONGMAN (28), voormalig omroepmedewerker en nu in opleiding als inrich tingswerker, woont in Breda- Zuid. Hij is nooit getrouwd ge weest, heeft wél twee kinderen: Daniel, een zoon van zeven, en Robin, een dochter van ander halfjaar. Beiden dragen Roberts fami lienaam, want hij heeft ze bij de geboorte erkend. Maar wo nen doen ze in Breda-Noord, bij Jolanda Wijdemans (30), hun ongetrouwde moeder. Minstens eenmaal per dag is Robert bij hen thuis, maar hij verkiest apart te blijven wo nen. Soms ook zijn de kinderen bij hém. „En anders belt mijn zoon me wel op. Voor mijn zoon is het heel gewoon dat hij zijn vader op een ander adres kan vinden." Sinds enkele weken heeft Robert precies evenveel wette lijk geregeld gezag over zijn kinderen als Jolanda. Vóór die recente beslissing door de kan tonrechter was zij voogdes en hij toeziend voogd, een juridi sche verhouding waarin vader in feite geen fluit te vertellen had over de opvoeding van zijn kroost. Alle macht lag bij 'moe- „Bespottelijk eigenlijk," meent Robert Jongman. „Alsof een boterbriefje van invloed is op de afspraken die ouders met elkaar over de opvoeding ma ken. En in de ogen van de kin deren ontlenen de opvoeders hun eventuele gezag echt niet aan een rechterlijke beschik king." Het begon hem langzamer hand dwars te zitten dat hij Jolanda Wijdemans en Robert Jongman met hun kinderen Daniel en Robin. „Het zou niet eerlijk zijn als wij hen moes ten opvoeden met minder rechten dan samenwonende pa ren. - FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP neus. „Vergeet het maar; u maakt geen schijn van kans, want u woont niet samen. U kunt slechts beiden de ouder lijke macht krijgen als u op hetzelfde adres woont," zo her innert Robert zich de woorden van de griffie-beambte die hem te woord stond. „Toen ik dat hoorde, dacht ik dat het een onbegonnen zaak was. Ik wilde me erbij neerleg gen", vertelt 'Jolanda, maar wel alle vaderlijke plichten trouw vervulde, maar dat hij in juridisch opzicht een volstrekt ongelijkwaardige positie in nam tegenover zijn partner. „En ik was dat helemaal met hem eens," zegt Jolanda, die af gelopen voorjaar tijdens een tv-programma voor het eerst over co-ouderschappen hoorde praten. „Dat lijkt mij iets voor ons, heb ik meteen gezegd." Ro bert ging op informatie uit. Bij de griffie van het kantonge recht stootte hij evenwel zijn haar partner was dat niet van plan. Robert: „Ik werd nijdig. Het familieleven is voor ons heel belangrijk, we doen er al les aan de kinderen een zo warm mogelij k thuis te kunnen bieden. Dat wij niet willen sa menwonen - daar heeft verder niemand wat mee te maken. Temeer niet omdat onze kinde ren er niet anders door op groeien dan anderen. Welnu, dan is het niet eerlijk als wij niet met dezelfde rechten als samenwonende paren onze kinderen zouden kunnen op voeden." Meer uit balorigheid dan uit juridische berekening besloot hij een verzoekschrift aan de kantonrechter te richten. „Ik wilde eigenlijk alleen maar weten op welke gronden mij de ouderlijke macht onthouden kon worden. We waren daarbij voorbereid op een ellenlange procedure, een hoop touwtrek kerij. Ha, na een week werden we al opgeroepen. En een kwartier later stonden we met z'n vieren weer buiten, mét be schikking, Het is gewoon een papiertjes-kwestie geweest." Inmiddels weten Robert en Jo landa hoe de vork aan de steel zit. Dank zij een arrest van de Hoge Raad uit 1986, mag de kantonrechter geen onder scheid meer maken tussen wel en niet samenwonende onge huwde paren. Dat zou discri minatie zijn. In hun zaak bleek het ook niet bepalend dat zij op gescheiden adressen wonen, maar dat zij aannemelijk kon den maken dat ze als opvoeders een duurzame relatie met elk aar onderhouden. En dat ze het eens zijn over de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Hun langdurige relatie blijkt trouwens alleen al uit het leef tijdsverschil van hun kinderen. Dat zij zich door de beschik king plotseling in een voor Ne derland zeldzame situatie be vinden, maakt in de dagelijkse praktijk natuurlijk weinig ver schil. De uitnodigingen voor de ouderavonden van Daniels school, bij voorbeeld, worden nog steeds gericht aan het adres waar de zevenjarige scholier woont, bij zijn moeder dus. En die licht vader wel weer in. Zo gaat het met bijna alles; alleen de instanties stu ren hun officiële stukken naar de twee verschillende adressen. Naamsverwarring komt al evenmin voor, dat wil zeggen: bij de kinderen. „De jongste komt natuurlijk nog nauwe lijks buiten, maar Daniel staat overal bekend onder zijn va ders naam. Wijdemans wordt hij nooit genoemd nee, maar ik wel Jolanda Jongman. Tja, Da niels moeder, he..." Hoe reageert de omgeving eigenlijk op de veranderde sta tus van het ouderpaar? Jolanda: „We hebben het tot nu toe alleen aan familie en kennissen verteld; weinig reac ties dus. Als we er al iets over zeggen, moeten we wel het hele verhaal uitleggen, want bijna niemand heeft hier nog van ge hoord. De meesten zijn er dan enthousiast over, vinden het te recht dat zoiets mogelijk is ge worden." Robert: „Dat zijn mensen die uit eigen ervaring weten hoe wij onze kinderen opvoeden. En toch bespeur ik ook nog weieens, dat mensen het eigen lijk maar vreemd vinden dat zoiets kan. Ik denk dat dat nog een restje 'rooms Brabant' is, zo van: je moet maar gewoon ge trouwd zijn. Alsof er binnen huwelijken soms geen ver schrikkelijke dingen gebeuren. Wij vinden dat je eerst naar het belang van de kinderen moet kijken, voor je als buitenstaan der je oordeel uitspreekt. De rest is bijzaak. Als de omgeving het zo zou zien, is dat voor de kinderen zelf ook het beste. De enige manier waarop onze 'for mule' kan werken." De jubilarissen Gerard Seels en Emiel de Clerq. - FOTO DE STEM/CORJ.DE BOER Van onze correspondent SAS VAN GENT - Ceres- ar Benelux bv huldigde aterdag vijf jubilarissen nam afscheid van ge pensioneerden en mede- tr'ed vervroeërï niï" w}4 gebeurde tijdens de jaar- Ikse bijeenkomst in het be drijfsrestaurant van de Sasse vestiging, waar behalve de jubilarissen, pensioengangers n vutters en hun echtgeno- n ook onder meer Cereatar- uiananger J. Aikes, vertegen woordigers van het gemeen- «Oestuur en andere mede- JJers aanwezig waren. n lïad'tioneel ging Aikes in P het wel en wee van ont wikkelingen in de samenle ving en eigen onderneming. Behalve door Aikes werden de jubilarissen en gepensio neerden toegesproken door burgemeester J. van Rest van Sas van Gent. A. Kannekens van de Maatschappij voor Nijverheid en Handel reikte de jubilarissen een getuig schrift en erepenning uit. S. de Jong sprak namens de ju bilarissen en gepensioneer den en VUTters een dank woord. Emiel de Clerq vierde zijn 35-jarig jubileum bij het be drijf, evenals Gerard Seels. De Clerq kwam in 1953 in dienst als machinebankwer ker op de afdeling onderhoud, werd in 1962 mechanisch voorman en werkte tot voor kort als maintenance engi neer. Gerard Seels kwam eveneens in 1953 in dienst en werkte onder meer als super visor in de maïsfabriek. Ma nager Jan Aikes benadrukte in het loopbaanverhaal van de jubilarissen, gepensioneer den en vutters vooral de lu dieke momenten. Twintig jaar bij het bedrijf waren 'leider verkoop bijpro- dukten' S. de Jonge, analist H. Neyt en analist W. Vereecke. De gepensioneerden waren A. Cleys, mejuffrouw L. ten Ha ken, R. Herman, A. de Ridder en J. van der Woude. Ver vroegd uit dienst traden T. Neyt, E. Notschaele, R. Pau- wels, G. Seels, R. Soethaert en L. van de Velde. Van onze correspondent SAS VAN GENT - Cerestar Benelux BV gaat de ko mende jaren de nadruk leg gen op kwaliteit in alle di mensies van de onderne ming. Medewerkers van hoog tot laag krijgen hiermee in de toekomst een grote verantwoordelijkheid te dragen en worden geacht over de muren van de eigen af deling heen te kijken. Pas wan neer men in staat is de beteke nis van de eigen werkzaamhe den te zien in samenhang met het totale ondernemingsgebeu- ren, dan is kwaliteit gewaar borgd. Dat is de toekomstopgave die algemeen directeur J. Aikes za terdagmorgen zijn gehoor mee gaf tijdens de jaarlijkse huldi ging van jubilarissen en het af scheid van gepensioneerde me dewerkers die vervroegd uit traden. De Cerestar-manager ging in zijn speech traditioneel in op het wel een wee van ont wikkelingen in de samenleving en eigen onderneming. In na volging van de zich gunstig ontwikkelende economie ging het ook Cerestar in 1988 goed. De vraag naar de produkten nam toe, qua kostprijs neemt men binnen het concern een gunstig positie in, de nieuwe fabriek functioneert optimaal en de arbeidsvreugde onder de medewerkers is verbeterd. „Hiermee is niet gezegd dat we er nu zijn en dat we het nu rus tig aan kunnen doen. Zeker niet," zo waarschuwde Aikes zijn medewerkers. „Onze aan deelhouders verwachten volle dig rendement en de factoren die bijdragen tot betere resul taten zijn zeker niet over de hele lijn structureel van aard." Als voorbeeld haalde de Ceres- tar-baas de snel beïnvloedbare energieprijzen aan die direct van invloed zijn op de kost prijs. zaterdag echter de kwaliteits vraag. „Hoe goed zijn wij in vergelijking met de concurren tie"? Aikes: „Slechts een leve rancier die kan waarmaken juist op tijd het produkt van de juiste kwaliteit te leveren aan zijn klanten en begeleid door een uitstekende service, zal voor veel afnemers in aanmer king blijven komen. Daarom zal de komende jaren de na druk komen te liggen op kwali teit in alle dimensies van onze business." Cerestar hanteert in dit kwaliteitsstreven het zoge naamde STS (Socio Technisch Systeem), een systeemgewijze organisatie van de onderne ming in plaats van een afde- lingsgewijze organisatie. Me dewerkers krijgen in een der gelijk systeem meer veran- woordelijkheid en worden geacht verder te kijen dan de eigen afdeling. „De werknemer van vandaag is immers in staat en bereid verantwoordelijk heid te dragen en beslissingen te nemen, zo menen wij," aldus Aikes. Het verrijken van de taakin houd door een grote bevoegd heid beslissingen te nemen ('niet ongelimiteerd, maar wel zover als men de gevolgen van zijn beslissingen kan over zien") moeten het zelfrespect en de arbeidsvreugde van de werknemer ten goede komen. Om een plaatsverandering van het middenkader in de organi satie te garanderen, zal het management delen van de eigen bevoegdheid aan dit ka der moeten afstaan. De vooruitzichten voor het komende jaar geven een posi tief beeld te zien. De prijzen van de hoofdprodukten komen op een aanvaardbaar peil evenals die van de nevenpro- dukten, met uitzondering van de prijs van maïsolie. Wat de investeringen betreft is er mo menteel maar één belangrijk project in uitvoering: de tweede fase van de afvalwater zuivering. Grotere projecten worden nu elders in het con cern gedaan. AXEL - Naar aanleiding van de Sint-Nikolaasaktie door de stichting Streekcentrum Cité Noordstraatpromenade, ver richtte burgemeester De Graaf vorige week de trek king. Men kon dan meedingen naar één van de tien hoofd prijzen van 100.- De geluk kige winnaars waren: J. Bak ker, A. Hamelink, A. Hame link, C. Colijn, J. Dieleman, familie Hamelink en P. Hoog- strate uit Axel. Verder J. van der Velde'uit Terneuzen, de familie Misset uit Koewacht en B. Vink uit Vogelwaarde. HULST - De voormalige an tiekzaak aan de Beesten markt nummer 2 te Hulst, werd door Ronald de Vliegere omgetoverd tot een moderne koffieshop. Ronald is van ca tering gaan uitbreiden naar, kleinere hapjes en heeft dit gecombineerd met een koffie shop. KAPELLE, 12 dec. - Groentevei ling: Boerenkool, 30 kg, kl. 1 36- 40. Witlof, 620 kg, kl. 2 A 170-190, B 110. Prei, 110 kg, kl. 1 A 76, kl. 2 A 44-51, B 28. Uien kg, 30 kg, kl. 2 DR 13. Knolselderij zonder blad kg, 100 kg, kl. 1 30. Veldsla, 10 kg, kl. 2 120. Late aardappelen, 490 kg, kl. 1 MI 20, kl. 2 BO 14, MI 13- 17. AMSTERDAM, 12 dec. - Aardap- peltermijnmarkt: In bintje 50mm april 1989 kwamen 28 contracten tot stand tegen 28,50 - 28,40 en in mei 198911 contracten tegen 29,50 - 29,40. De stemming was kalm. Van onze verslaggever SAS VAN GENT - Burgemeester en wethouders van Sas van Gent willen gezinnen die een VAM-compostvat aan schaffen een subsidie geven van vijftig gulden. Belangstellenden moeten er dan wel snel bijzijn, want voorlopig gaat het om een proef van een jaar met 25 vaten. De vaten worden gekocht door de gemeente voor een be drag van 120 gulden en vervol gens weer, met een korting van vijftig gulden doorverkocht aan particulieren. B en W con stateren dat zowat de helft van het huishoudelijk afval uit spullen bestaat die zich lenen voor compostering. Dat kan uiteraard met een composthoop in de achtertuin, maar dat heeft als nadeel dat het stank kan opleveren. Met het speciale vat is dit euvel verholpen. Van onze verslaggever TERNEUZEN - De Kruisvereniging Ka naalzone Zeeuwsch- Vlaanderen wil de aan schaf van extra ver- pleegmateriaal bekos tigen door een ludieke actie. Zeven medewerkers en een bestuurslid van de vereniging doen mee aan de zwemmarathon in het Terneuzense zwembad De Honte, die plaatsvindt in de nacht van 23 op 24 de cember. De acht deelne mers laten zich door het bedrijfsleven tegen elk bedrag sponsoren. Het materiaal heeft de kruis vereniging hard nodig omdat patiënten met de vermindering van het aantal ziekenhuisbedden intensievere thuiszorg no dig hebben. Het idee voor de subsidie is afkomstig van de Zeeuwse Mi lieu Federatie (ZMF). Volgens B en W is het een duidelijke zaak dat het thuis composteren voor de gemeente een direct fi nancieel voordeel oplevert. Im mers, er zal minder huishoude lijk afval worden aangeboden, wat scheelt in de stortkosten. De ZMF heeft becijfert dat de besparing tussen de dertig en 55 gulden ligt. Van onze verslaggever TERNEUZEN - Het alge meen bestuur van het so ciaal werkvoorzieningschap Dethon vergadert maandag 19 december in de bestuurs kamer van de werkplaats in Terneuzen. Op de agenda prijken zaken van huishoudelijke aard, een bespreking van de stand van zaken en een wijziging van het algemeen ambetnarenregle- ment. De vergadering begint om 15.00 uur. Van onze verslaggever TERNEUZEN - De rijdende vakbondswinkel van de Dienstenbond FNV doet woensdag 14 december weer Terneuzen aan. Ook deze keer kunnen bezoe kers van de infostand nadere inlichtingen krijgen over flexi- blisering. Vanzelfsprekend kunnen ook vragen gesteld worden over andere zaken als huursubsidie, studiebeurzen, uitkeringen en belastingen. De rijdende vakbondswinkel staat woensdag op het Terneu zense Schoolplein, bij het stad huis, van 10.15 uur tot 15.30 uur. (ADVERTENTIE) Boek 2 van de Shell serie vrijetijdsboekjes is uit. Het staat vol met 100 markante markten. Zoals de Kerstmarkt in Valkenburg (blz. 95), die in een grot wordt gehouden. Dit boekje, waarin ook de Spaarshopgids is opgenomen, kost f 1,-En ook deel 1 is nog steeds voorradig. U mag dit nieuwe boekje natuurlijk niet missen, tenminste als u ook eens ergens anders de markt op wilt gaan. shsiiHoipt 100 MARKANTE MARKTEN

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 17