Kwaliteit staat komende
tijd voorop bij Cerestar
Shell ontdekt een markt
die het daglicht nooit zal zien.
ZAKENNIEU WS
TE ZAMEN DE OUDERLIJKE MACHT ZONDER TROUWEN OF SAMENWONEN
Cerestar huldigt jubilarissen
Subsidie voor proef
met 25 compostvaten
MARKTEN
pESTEM VAN ZEELAND 3 DINSDAG 13 DECEMBER 1988
Nijdig
Discriminatie
Gunstige positie
Kwaliteit
Arbeidsvreugde
Prij strekking
in Axel
Koffieshop
in Hulst
Verpleeg
kundigen
zwemmen
voor extra
materiaal
Vergadering
Dethon
V akbondswinkel
in Terneuzen
Shell helpt u op weg met de nieuwe serie vrijetijdsboekjes.
I
T16
Co-ouderschap nieuwe stijl
Door Leo Nierse
CO-OUDERSCHAP. De term duikt steeds vaker op. Het
is'turbo'-Nederlands, een eigentijdse, niet-officiële term
v00r een al ouder juridisch begrip dat een groeiend aan
tal nieuwe toepassingen krij gt.
Bedoeld wordt de situatie waarin twee niet (meer) ge
huwde ouders gelijkelijk de ouderlijke macht over him
hinderen krijgen toebedeeld door de rechter. Veel ge
scheiden ouders profiteren al een aantal jaren van die
regeling. En sinds een kleine drie jaar ook een langzaam
toenemend aantal ongehuwd samenwonende Nederlan
ders met kinderen. Maar allebei als ongetrouwden de
ouderlijke macht over je kinderen toegewezen krijgen
zónder datje samenwoont, dat is nieuw!
Twee Bredanaars zorgden voor deze nieuwste vorm van
co-ouderschap.
Op zich was dat normaal, want
zo ligt het vast in de vader
landse voogdij regeling: de
voogd(es) heeft als enige de
ouderlijke macht om te beslis
sen over alles aangaande de
opvoeding en verzorging van
de kinderen. De toeziend voogd
- de term spreekt voor zich -
ziet slechts toe, beheert het
'vermogen' van de kinderen en
zit verder op het reservebank-
je, mocht de voogd(es) plotse
ling iets overkomen.
Zou het ooit op een conflict
tussen die twee uitdraaien, dan
heeft de toeziend voogd in de
praktijk niets in te brengen.
Voor ongehuwde partners met
kinderen was het tot voor en
kele jaren niet mogelijk om de
zaken anders geregeld te krij
gen en gelijke rechten te ver
werven als opvoeders/verzor
gers van hun koters. Tenzij ze
hun toevlucht zouden nemen
tot de constructie van trouwen-
en-meteen-scheiden.
ROBERT JONGMAN (28),
voormalig omroepmedewerker
en nu in opleiding als inrich
tingswerker, woont in Breda-
Zuid. Hij is nooit getrouwd ge
weest, heeft wél twee kinderen:
Daniel, een zoon van zeven, en
Robin, een dochter van ander
halfjaar.
Beiden dragen Roberts fami
lienaam, want hij heeft ze bij
de geboorte erkend. Maar wo
nen doen ze in Breda-Noord,
bij Jolanda Wijdemans (30),
hun ongetrouwde moeder.
Minstens eenmaal per dag is
Robert bij hen thuis, maar hij
verkiest apart te blijven wo
nen. Soms ook zijn de kinderen
bij hém. „En anders belt mijn
zoon me wel op. Voor mijn zoon
is het heel gewoon dat hij zijn
vader op een ander adres kan
vinden."
Sinds enkele weken heeft
Robert precies evenveel wette
lijk geregeld gezag over zijn
kinderen als Jolanda. Vóór die
recente beslissing door de kan
tonrechter was zij voogdes en
hij toeziend voogd, een juridi
sche verhouding waarin vader
in feite geen fluit te vertellen
had over de opvoeding van zijn
kroost. Alle macht lag bij 'moe-
„Bespottelijk eigenlijk,"
meent Robert Jongman. „Alsof
een boterbriefje van invloed is
op de afspraken die ouders met
elkaar over de opvoeding ma
ken. En in de ogen van de kin
deren ontlenen de opvoeders
hun eventuele gezag echt niet
aan een rechterlijke beschik
king."
Het begon hem langzamer
hand dwars te zitten dat hij
Jolanda Wijdemans en Robert Jongman met hun kinderen
Daniel en Robin. „Het zou niet eerlijk zijn als wij hen moes
ten opvoeden met minder rechten dan samenwonende pa
ren. - FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
neus. „Vergeet het maar; u
maakt geen schijn van kans,
want u woont niet samen. U
kunt slechts beiden de ouder
lijke macht krijgen als u op
hetzelfde adres woont," zo her
innert Robert zich de woorden
van de griffie-beambte die hem
te woord stond.
„Toen ik dat hoorde, dacht ik
dat het een onbegonnen zaak
was. Ik wilde me erbij neerleg
gen", vertelt 'Jolanda, maar
wel alle vaderlijke plichten
trouw vervulde, maar dat hij in
juridisch opzicht een volstrekt
ongelijkwaardige positie in
nam tegenover zijn partner.
„En ik was dat helemaal met
hem eens," zegt Jolanda, die af
gelopen voorjaar tijdens een
tv-programma voor het eerst
over co-ouderschappen hoorde
praten. „Dat lijkt mij iets voor
ons, heb ik meteen gezegd." Ro
bert ging op informatie uit. Bij
de griffie van het kantonge
recht stootte hij evenwel zijn
haar partner was dat niet van
plan. Robert: „Ik werd nijdig.
Het familieleven is voor ons
heel belangrijk, we doen er al
les aan de kinderen een zo
warm mogelij k thuis te kunnen
bieden. Dat wij niet willen sa
menwonen - daar heeft verder
niemand wat mee te maken.
Temeer niet omdat onze kinde
ren er niet anders door op
groeien dan anderen. Welnu,
dan is het niet eerlijk als wij
niet met dezelfde rechten als
samenwonende paren onze
kinderen zouden kunnen op
voeden."
Meer uit balorigheid dan uit
juridische berekening besloot
hij een verzoekschrift aan de
kantonrechter te richten. „Ik
wilde eigenlijk alleen maar
weten op welke gronden mij de
ouderlijke macht onthouden
kon worden. We waren daarbij
voorbereid op een ellenlange
procedure, een hoop touwtrek
kerij. Ha, na een week werden
we al opgeroepen. En een
kwartier later stonden we met
z'n vieren weer buiten, mét be
schikking, Het is gewoon een
papiertjes-kwestie geweest."
Inmiddels weten Robert en Jo
landa hoe de vork aan de steel
zit. Dank zij een arrest van de
Hoge Raad uit 1986, mag de
kantonrechter geen onder
scheid meer maken tussen wel
en niet samenwonende onge
huwde paren. Dat zou discri
minatie zijn. In hun zaak bleek
het ook niet bepalend dat zij op
gescheiden adressen wonen,
maar dat zij aannemelijk kon
den maken dat ze als opvoeders
een duurzame relatie met elk
aar onderhouden. En dat ze het
eens zijn over de verzorging en
opvoeding van hun kinderen.
Hun langdurige relatie blijkt
trouwens alleen al uit het leef
tijdsverschil van hun kinderen.
Dat zij zich door de beschik
king plotseling in een voor Ne
derland zeldzame situatie be
vinden, maakt in de dagelijkse
praktijk natuurlijk weinig ver
schil. De uitnodigingen voor de
ouderavonden van Daniels
school, bij voorbeeld, worden
nog steeds gericht aan het
adres waar de zevenjarige
scholier woont, bij zijn moeder
dus. En die licht vader wel
weer in. Zo gaat het met bijna
alles; alleen de instanties stu
ren hun officiële stukken naar
de twee verschillende adressen.
Naamsverwarring komt al
evenmin voor, dat wil zeggen:
bij de kinderen. „De jongste
komt natuurlijk nog nauwe
lijks buiten, maar Daniel staat
overal bekend onder zijn va
ders naam. Wijdemans wordt
hij nooit genoemd nee, maar ik
wel Jolanda Jongman. Tja, Da
niels moeder, he..."
Hoe reageert de omgeving
eigenlijk op de veranderde sta
tus van het ouderpaar?
Jolanda: „We hebben het tot
nu toe alleen aan familie en
kennissen verteld; weinig reac
ties dus. Als we er al iets over
zeggen, moeten we wel het hele
verhaal uitleggen, want bijna
niemand heeft hier nog van ge
hoord. De meesten zijn er dan
enthousiast over, vinden het te
recht dat zoiets mogelijk is ge
worden."
Robert: „Dat zijn mensen die
uit eigen ervaring weten hoe
wij onze kinderen opvoeden.
En toch bespeur ik ook nog
weieens, dat mensen het eigen
lijk maar vreemd vinden dat
zoiets kan. Ik denk dat dat nog
een restje 'rooms Brabant' is, zo
van: je moet maar gewoon ge
trouwd zijn. Alsof er binnen
huwelijken soms geen ver
schrikkelijke dingen gebeuren.
Wij vinden dat je eerst naar het
belang van de kinderen moet
kijken, voor je als buitenstaan
der je oordeel uitspreekt. De
rest is bijzaak. Als de omgeving
het zo zou zien, is dat voor de
kinderen zelf ook het beste. De
enige manier waarop onze 'for
mule' kan werken."
De jubilarissen Gerard Seels en Emiel de Clerq.
- FOTO DE STEM/CORJ.DE BOER
Van onze correspondent
SAS VAN GENT - Ceres-
ar Benelux bv huldigde
aterdag vijf jubilarissen
nam afscheid van ge
pensioneerden en mede-
tr'ed vervroeërï niï"
w}4 gebeurde tijdens de jaar-
Ikse bijeenkomst in het be
drijfsrestaurant van de Sasse
vestiging, waar behalve de
jubilarissen, pensioengangers
n vutters en hun echtgeno-
n ook onder meer Cereatar-
uiananger J. Aikes, vertegen
woordigers van het gemeen-
«Oestuur en andere mede-
JJers aanwezig waren.
n lïad'tioneel ging Aikes in
P het wel en wee van ont
wikkelingen in de samenle
ving en eigen onderneming.
Behalve door Aikes werden
de jubilarissen en gepensio
neerden toegesproken door
burgemeester J. van Rest van
Sas van Gent. A. Kannekens
van de Maatschappij voor
Nijverheid en Handel reikte
de jubilarissen een getuig
schrift en erepenning uit. S.
de Jong sprak namens de ju
bilarissen en gepensioneer
den en VUTters een dank
woord.
Emiel de Clerq vierde zijn
35-jarig jubileum bij het be
drijf, evenals Gerard Seels.
De Clerq kwam in 1953 in
dienst als machinebankwer
ker op de afdeling onderhoud,
werd in 1962 mechanisch
voorman en werkte tot voor
kort als maintenance engi
neer. Gerard Seels kwam
eveneens in 1953 in dienst en
werkte onder meer als super
visor in de maïsfabriek. Ma
nager Jan Aikes benadrukte
in het loopbaanverhaal van
de jubilarissen, gepensioneer
den en vutters vooral de lu
dieke momenten.
Twintig jaar bij het bedrijf
waren 'leider verkoop bijpro-
dukten' S. de Jonge, analist H.
Neyt en analist W. Vereecke.
De gepensioneerden waren A.
Cleys, mejuffrouw L. ten Ha
ken, R. Herman, A. de Ridder
en J. van der Woude. Ver
vroegd uit dienst traden T.
Neyt, E. Notschaele, R. Pau-
wels, G. Seels, R. Soethaert en
L. van de Velde.
Van onze correspondent
SAS VAN GENT - Cerestar
Benelux BV gaat de ko
mende jaren de nadruk leg
gen op kwaliteit in alle di
mensies van de onderne
ming.
Medewerkers van hoog tot laag
krijgen hiermee in de toekomst
een grote verantwoordelijkheid
te dragen en worden geacht
over de muren van de eigen af
deling heen te kijken. Pas wan
neer men in staat is de beteke
nis van de eigen werkzaamhe
den te zien in samenhang met
het totale ondernemingsgebeu-
ren, dan is kwaliteit gewaar
borgd.
Dat is de toekomstopgave die
algemeen directeur J. Aikes za
terdagmorgen zijn gehoor mee
gaf tijdens de jaarlijkse huldi
ging van jubilarissen en het af
scheid van gepensioneerde me
dewerkers die vervroegd uit
traden. De Cerestar-manager
ging in zijn speech traditioneel
in op het wel een wee van ont
wikkelingen in de samenleving
en eigen onderneming. In na
volging van de zich gunstig
ontwikkelende economie ging
het ook Cerestar in 1988 goed.
De vraag naar de produkten
nam toe, qua kostprijs neemt
men binnen het concern een
gunstig positie in, de nieuwe
fabriek functioneert optimaal
en de arbeidsvreugde onder de
medewerkers is verbeterd.
„Hiermee is niet gezegd dat we
er nu zijn en dat we het nu rus
tig aan kunnen doen. Zeker
niet," zo waarschuwde Aikes
zijn medewerkers. „Onze aan
deelhouders verwachten volle
dig rendement en de factoren
die bijdragen tot betere resul
taten zijn zeker niet over de
hele lijn structureel van aard."
Als voorbeeld haalde de Ceres-
tar-baas de snel beïnvloedbare
energieprijzen aan die direct
van invloed zijn op de kost
prijs.
zaterdag echter de kwaliteits
vraag. „Hoe goed zijn wij in
vergelijking met de concurren
tie"? Aikes: „Slechts een leve
rancier die kan waarmaken
juist op tijd het produkt van de
juiste kwaliteit te leveren aan
zijn klanten en begeleid door
een uitstekende service, zal
voor veel afnemers in aanmer
king blijven komen. Daarom
zal de komende jaren de na
druk komen te liggen op kwali
teit in alle dimensies van onze
business."
Cerestar hanteert in dit
kwaliteitsstreven het zoge
naamde STS (Socio Technisch
Systeem), een systeemgewijze
organisatie van de onderne
ming in plaats van een afde-
lingsgewijze organisatie. Me
dewerkers krijgen in een der
gelijk systeem meer veran-
woordelijkheid en worden
geacht verder te kijen dan de
eigen afdeling. „De werknemer
van vandaag is immers in staat
en bereid verantwoordelijk
heid te dragen en beslissingen
te nemen, zo menen wij," aldus
Aikes.
Het verrijken van de taakin
houd door een grote bevoegd
heid beslissingen te nemen
('niet ongelimiteerd, maar wel
zover als men de gevolgen van
zijn beslissingen kan over
zien") moeten het zelfrespect en
de arbeidsvreugde van de
werknemer ten goede komen.
Om een plaatsverandering van
het middenkader in de organi
satie te garanderen, zal het
management delen van de
eigen bevoegdheid aan dit ka
der moeten afstaan.
De vooruitzichten voor het
komende jaar geven een posi
tief beeld te zien. De prijzen
van de hoofdprodukten komen
op een aanvaardbaar peil
evenals die van de nevenpro-
dukten, met uitzondering van
de prijs van maïsolie. Wat de
investeringen betreft is er mo
menteel maar één belangrijk
project in uitvoering: de
tweede fase van de afvalwater
zuivering. Grotere projecten
worden nu elders in het con
cern gedaan.
AXEL - Naar aanleiding van
de Sint-Nikolaasaktie door de
stichting Streekcentrum Cité
Noordstraatpromenade, ver
richtte burgemeester De
Graaf vorige week de trek
king. Men kon dan meedingen
naar één van de tien hoofd
prijzen van 100.- De geluk
kige winnaars waren: J. Bak
ker, A. Hamelink, A. Hame
link, C. Colijn, J. Dieleman,
familie Hamelink en P. Hoog-
strate uit Axel. Verder J. van
der Velde'uit Terneuzen, de
familie Misset uit Koewacht
en B. Vink uit Vogelwaarde.
HULST - De voormalige an
tiekzaak aan de Beesten
markt nummer 2 te Hulst,
werd door Ronald de Vliegere
omgetoverd tot een moderne
koffieshop. Ronald is van ca
tering gaan uitbreiden naar,
kleinere hapjes en heeft dit
gecombineerd met een koffie
shop.
KAPELLE, 12 dec. - Groentevei
ling: Boerenkool, 30 kg, kl. 1 36-
40. Witlof, 620 kg, kl. 2 A 170-190,
B 110. Prei, 110 kg, kl. 1 A 76, kl. 2
A 44-51, B 28. Uien kg, 30 kg, kl. 2
DR 13. Knolselderij zonder blad
kg, 100 kg, kl. 1 30. Veldsla, 10 kg,
kl. 2 120. Late aardappelen, 490
kg, kl. 1 MI 20, kl. 2 BO 14, MI 13-
17.
AMSTERDAM, 12 dec. - Aardap-
peltermijnmarkt: In bintje 50mm
april 1989 kwamen 28 contracten
tot stand tegen 28,50 - 28,40 en in
mei 198911 contracten tegen 29,50
- 29,40. De stemming was kalm.
Van onze verslaggever
SAS VAN GENT - Burgemeester en wethouders van Sas
van Gent willen gezinnen die een VAM-compostvat aan
schaffen een subsidie geven van vijftig gulden.
Belangstellenden moeten er
dan wel snel bijzijn, want
voorlopig gaat het om een proef
van een jaar met 25 vaten.
De vaten worden gekocht
door de gemeente voor een be
drag van 120 gulden en vervol
gens weer, met een korting van
vijftig gulden doorverkocht
aan particulieren. B en W con
stateren dat zowat de helft van
het huishoudelijk afval uit
spullen bestaat die zich lenen
voor compostering. Dat kan
uiteraard met een composthoop
in de achtertuin, maar dat
heeft als nadeel dat het stank
kan opleveren. Met het speciale
vat is dit euvel verholpen.
Van onze verslaggever
TERNEUZEN - De
Kruisvereniging Ka
naalzone Zeeuwsch-
Vlaanderen wil de aan
schaf van extra ver-
pleegmateriaal bekos
tigen door een ludieke
actie.
Zeven medewerkers en
een bestuurslid van de
vereniging doen mee aan
de zwemmarathon in het
Terneuzense zwembad De
Honte, die plaatsvindt in
de nacht van 23 op 24 de
cember. De acht deelne
mers laten zich door het
bedrijfsleven tegen elk
bedrag sponsoren. Het
materiaal heeft de kruis
vereniging hard nodig
omdat patiënten met de
vermindering van het
aantal ziekenhuisbedden
intensievere thuiszorg no
dig hebben.
Het idee voor de subsidie is
afkomstig van de Zeeuwse Mi
lieu Federatie (ZMF). Volgens
B en W is het een duidelijke
zaak dat het thuis composteren
voor de gemeente een direct fi
nancieel voordeel oplevert. Im
mers, er zal minder huishoude
lijk afval worden aangeboden,
wat scheelt in de stortkosten.
De ZMF heeft becijfert dat de
besparing tussen de dertig en
55 gulden ligt.
Van onze verslaggever
TERNEUZEN - Het alge
meen bestuur van het so
ciaal werkvoorzieningschap
Dethon vergadert maandag
19 december in de bestuurs
kamer van de werkplaats in
Terneuzen.
Op de agenda prijken zaken
van huishoudelijke aard, een
bespreking van de stand van
zaken en een wijziging van het
algemeen ambetnarenregle-
ment.
De vergadering begint om
15.00 uur.
Van onze verslaggever
TERNEUZEN - De rijdende
vakbondswinkel van de
Dienstenbond FNV doet
woensdag 14 december weer
Terneuzen aan.
Ook deze keer kunnen bezoe
kers van de infostand nadere
inlichtingen krijgen over flexi-
blisering. Vanzelfsprekend
kunnen ook vragen gesteld
worden over andere zaken als
huursubsidie, studiebeurzen,
uitkeringen en belastingen.
De rijdende vakbondswinkel
staat woensdag op het Terneu
zense Schoolplein, bij het stad
huis, van 10.15 uur tot 15.30 uur.
(ADVERTENTIE)
Boek 2 van de Shell serie vrijetijdsboekjes is uit. Het staat vol met 100
markante markten. Zoals de Kerstmarkt in Valkenburg (blz. 95), die in
een grot wordt gehouden. Dit boekje, waarin
ook de Spaarshopgids is opgenomen, kost
f 1,-En ook deel 1 is nog steeds voorradig. U
mag dit nieuwe boekje natuurlijk niet missen,
tenminste als u ook eens ergens
anders de markt op wilt gaan. shsiiHoipt
100 MARKANTE
MARKTEN