Echte oplossing van politieproblemen is nog ver weg
FNV kiest positie voor komende cao-onderhandelingen
SEN
even._
UITBLAZEN
DESTEI
Spectaci
Kans
vo<
Luchtvaart-
journalist
DE STEM ACHTERGROND WOENSDAG 23 NOVEMBER 1988
WIM KOCK
.DE STEM-
PRINCIPE-AKKOORD MET KABINET HAALT KOU UIT DE LUCHT, MAAR:
PAPIER
VOOR UW PEN
Milieuheffingen
Vrouwen in
het nadeel
Verbazing
'Eigen' huis
pjE STEM
IN november 1938 was
ik vijf jaar en vijf maan
den. Bart van der
KJaauw zette toen zijn eer
ste stap op de weg van een
lange loopbaan als lucht
vaartjournalist. In die tijd,
rond 1938, mocht ik af en
toe, aan de hand van mijn
vader, door de bossen, heiden
en zandverstuivingen van wat
nu nog steeds Klein Zwitser
land heet, hoewel het in 1940
vrijwel geheel is weggebulldo-
zerd door de Duitsers, mee
naar de vlieghei om naar de
vliegmachines te gaan kijken.
En om er besmet te worden met
dezelfde bacil die zich voor het
eerst bij Bart van der Klaauw
manifesteerde toen hij in no
vember 1938, voor het blad van
zijn Haagse gymnasium, een re
portage schreef over een bezoek
dat hij had gebracht aan Schip
hol. Het artikel was geïllu
streerd met foto's die hij zelf
had gemaakt.
Bart van der Klaauw en fo
to's! Het eerste dat mij opviel,
toen ik hem zo'n vijfentwintig
jaar geleden leerde kennen - hij
was dus toen al een oude rot -
was dat hij geen vliegtuig voor
bij kon zonder het te fotografe
ren. Niet alleen op de grote
shows van Farnborough en Le
Bourget, maar bijvoorbeeld
ook door een raam van een op
een buitenlandse militaire basis
landende Friendship, 'omdat je
waarschijnlijk toch geen toe
stemming krijgt het vliegtuig
op de grond te naderen voor
een foto'.
Als hij voor zijn werk op
stap is heeft de gouden lucht
vaart-publicist Bart van der
Klaauw alleen maar oog voor
vliegtuigen. Ik heb maar een re
latief zeer klein deel van zijn
talrijke vliegreizen meege
maakt, maar ik heb hem hon
derden foto's van vliegtuigen
zien maken en honderden vra
gen van collega's horen beant
woorden. „Wat staat daar
Bart? Is dat nou een F-84F of
een RF-84F?" Als Bart dat niet
zó kon zien, dan zag hij het wel
aan het registratienummer.
Bart was vanaf het begin van
zijn loopbaan een luchtvaart-
journalist met een spotters-tic.
Hij werd vijf keer nationaal
kampioen Vliegtuigherkenning.
Toen ik een jaar of zestien
was, kwam ik als bibliothecaris
van een zweefvliegclub de
naam van Bart nogal eens tegen
en dan dacht ik: 'kon ik dat
ook maar, schrijven over vlieg
tuigen'. Bart van der Klaauw
was toen al - in 1950- een ta
melijk bekende luchtvaartpu
blicist die als free-lancer zijn
brood verdiende. Een jaar of
zeven later, toen ik mijn eerste
luchtvaartreportage schreef,
een serie over het vliegbedrijf
op de 'Karei Doorman', ston
den Van der Klaauws lucht-
vaartbijdragen ook regelmatig
in deze krant. En hoewel hij er
zelf toe had bijgedragen door
de Nederlandse Vereniging van
Luchtvaartpublicisten (NVLP)
mede op te richten, vond Bart
het maar niks dat overal 'in de
provincie' journalisten net als
ik opstonden, die zich voor hun
kranten in luchtvaart gingen
Ï5
specialiseren. Wij verdrongen
free-lancers als Bart van der
Klaauw en de vrij jong gestor
ven Hugo Hooftman uit de gra
zige weiden van de regionale
pers. Maar Bart heeft ons daar
nooit echt op aangekeken.
Bovendien leek er ook bui
ten de dagbladen werk volop te
üggen. Van der Klaauw schreef
of vertaalde rond honderd boe
ken over luchtvaart. Hij was ja
renlang redacteur respectieve
lijk hoofdredacteur van 'Avia'
en verzorgde een niet meer te
tellen aantal publikaties over
luchtvaart in binnen- en bui
tenland. Daarnaast is hij al
sinds jaar en dag de strenge
doch rechtvaardige penning
meester van de NVLP die me
met de regelmaat van een kerst
kaart jaarlijks een acceptgiro
stuurt.
Bart van der Klaauw is
nooit een jongen van de ge
stampte pot geweest. Doodern
stig wat zijn vak betreft. Altijd
druk. Een magere, licht gebo
gen gestalte met een scherp ge
sneden ascetengezicht. Conven
tioneel gekleed, maar met een
wat frivole smaak voor kleur en
dessin. Kortom: een serieuze
heer, niet iemand om mee te la
chen. Op die ene keer na op
Kreta, nu precies tien jaar gele
den. Toen deed Bart ons bijna
letterlijk over de kade rollen
van de Venetiaanse haven in
Ghania. Bart had een wijntje
meer gedronken dan hij ge
wend was en kreeg daardoor
zo'n lol in het leven dat hij het
uitzong naar de sterren. Niets
in de wereld is komischer dan
het onverwacht uit de band
springen van iemand die je
nooit anders dan in de plooi
hebt gezien.
De ernst van Bart van der
Klaauw heeft misschien ook
een reden die een veilig aan een
krant verbonden journalist niet
helemaal kan bevatten. Waar
de door de cao beschermde
vakbroeder de teugels viert om
uit te blazen, gaat de free-lan
cer, die soms per regel of per
woord wordt betaald en die bo
vendien een veel groter en soms
sterk gedifferentieerd afzetge
bied heeft voor zijn werk, op
zoek naar nóg meer nieuws. Ik
heb altijd groot respect gehad
voor vakbroeders die zich als
free-lancer door het leven
slaan. Dat komt niet in het
minst doordat ik vijfentwintig
jaar geleden Bart van der
Klaauw heb leren kennen en
hem sindsdien regelmatig aan
het werk heb gezien.
Er waren dit jaar niet veel
Nederlandse luchtvaartjourna
listen op Farnborough. 'Geen
nieuws te halen, deze keer'.
Maar Bart was er natuurlijk
wel. Zevenenzestig, still going
strong. Free-lancers worden
niet met vut gestuurd.
Uitgave van uitgeversmaatschappij Oe Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans-hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326.
Voor bezorgklachten: 236888.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand,
1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. f 1,25.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rep 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Ad Burger
EEN DIK uur hadden ze al
met elkaar overlegd, de
ministers Van Dijk (Bin
nenlandse Zaken) en Kort
hals Altes (Justitie) en de
voorzitters van de politie
bonden, toen beide minis
ters vroegen om een korte
schorsing van het beraad.
Het overleg was tot dan toe
nauwelijks opgeschoten, beide
partijen hadden hardnekkig
in hun standpunt volhard.
Maar zie: na een kort beraad
bleken beide ministers ineens
een kleine 50 miljoen extra
voor de politie over te hebben.
Voor dit bedrag kon de voor
genomen afslanking van het
politiekorps in 1989 en 1990
(het verlies van 459 politieba-
nen) worden teruggedraaid.
De onderhandelaars van de
bonden waren compleet ver
rast door het plotselinge bod.
Dat extra geld trok ze uitein
delijk, onder voorbehoud dat
de leden er hetzelfde over zul
len denken, over de streep. De
bonden lieten hun eis voor
twee extra periodieken varen,
ook al omdat de ministers nog
steeds bereid waren in '89 en
'90 een extra bijdrage-ineens
te geven. Die bijdrage loopt
uiteen van 450 bruto per jaar
voor agenten in de rang van
adjudant en hoger tot ƒ750
voor een hoofdagent en briga
dier. Alléeh de hele 'dure' po-
litie-agenten (hoog inge
schaalde hoofdinspecteurs en
commissarissen) blijven er,
vaak zeer fors, op achteruit
gaan.
Een derde punt van over
eenstemming betrof de verde
ling van de politiesterkte, de
grootschalige verhuizing van
agenten van kleine gemeen
ten met weinig problemen
naar grote steden met veel
criminaliteit. Minister Van
Dijk bleek bereid de keiharde
garantie geven waarom de
bonden al wekenlang ge
vraagd hadden: geen enkele
politie-ambtenaar zal tegen
zijn of haar wil worden over
geplaatst.
En tenslotte beloofden Van
Dijk en Korthals Altes dat ze
een onderzoek zouden laten
instellen naar de functie
waardering van agenten. En,
nog veel belangrijker, de mi
nisters beloofden plechtig aan
de uitkomsten van dat onder
zoek conclusies te willen ver
binden. Als inderdaad blijkt
dat het politiewerk in salaris
wordt ondergewaardeerd,
komt er een nieuwe salaris
structuur met betere lonen.
Maar een besluit daarover
valt op zijn vroegst pas ergens
in 1990.
Hetzelfde verhaal gaat op
voor de eis van de politiebon
den om dezelfde arbeidsvoor
waarden voor uitvoerend en
administratief politieperso
neel. Daarover wordt de ko
mende maanden overleg ge
voerd. En dat overleg moet
dan resulteren in „een zo een
vormig mogelijke rechtsposi
tie van het burgerpersoneel
bij de politie".
Wie deze onderhandelings
resultaten afzet tegen de oor
spronkelijke eisen van de po
litie, ziet dat de ministers
vooral de kou uit de lucht
hebben gehaald. Het besluit
over een van de belangrijkste
eisen - een betere beloning
voor alle agenten - hebben de
ministers voor zich uitgescho
ven naar 1990. Aan de hand
van de resultaten van het
functiewaarderingsonderzoek
mag hoogstwaarschijnlijk een
De vraag is of de achterban akkoord zal gaan met het akkoord. - foto de stem/johan van gurp
nieuw kabinet besluiten of er
inderdaad extra geld moet
komen voor een betere sala
risstructuur en beloning van
de politie.
Als pleister op de wonde,
om de periode tot 1990 finan
cieel te overbruggen, krijgen
bijna alle politie-ambtenaren
dus een extraatje, een uitke
ring van om en nabij de 700
per jaar. Het is de vraag of je
overigens van extraatje mag
spreken, want in feite gaat
het voor het grootste deel om
het terugdraaien van een eer
der aangekondigde korting op
de ongemakkentoeslag. Dit
uiteindelijke resultaat staat
toch wel ver af van de oor
spronkelijke eis van de poli
tiebonden. Die wilden eerst,
ook in afwachting van een be
tere salarisstructuur, een
soort extra loonronde voor
hun leden.
Iets soortgelijks doen beide
'politieministers nu met de
sterkte van het politiekorps.
Ook hier wordt een aange
kondigde korting (ruim 450
agenten eraf in 1989 en 1990)
ongedaan gemaakt. En dat is
toch een heel eind verwijderd
van de eis waarmee de bon
den het overleg ingingen. Zij
eisten intrekking van de com
plete korting op de politie
sterkte, waarmee zo'n 2400
banen zijn gemoeid. Een ver
schil van dik tweeduizend ba
nen dus.
Het is dan ook de vraag of
de achterban van de politie
bonden ACP en NPB akkoord
zullen gaan met het principe
akkoord. Hoewel de respec
tieve voorzitters Koffeman en
Van der Linden het met met
zoveel woorden wilden zeg
gen, zijn ze bereid het princi
pe-akkoord tegenover him le
den te verdedigen. Maar dat
dat nog geen garantie voor
succes is, werd een jaar gele
den wel duidelijk. De leden
van ACP en NPB verwierpen
het met de bewindslieden be
reikte akkoord over de onge
makkentoeslag, waarna mi
nister Van Dijk de nieuwe
toeslag eenzijdig oplegde. En
ook nu is het nog lang met ze
ker dat de leden van de ACP
en de, radicalere, NPB ak
koord zullen gaan met het be
reikte onderhandelingsresul
taat. Er zullen zonder twijfel
agenten zijn die het veel en
veel te mager vinden.
Om het principe-akkoord
maandag bij de leden aan
vaard te krijgen, zullen de be-
stuursleden van ACP en NPb
er zonder enige twijfel op wij.
zen dat de nu bereikte over
eenstemming het hoogst haal
bare was. En ze kunnen ook
nog het nauwelijks verholen
dreigement van minister Van
Dijk uitspelen. Als de bonden
met akkoord gaan met het
eindbod of dat op onderdelen
willen aanpassen, gaat het
hele feest met door.
Piet Staffelen, de politie-
specialist van de PvdA (de
partij die tijdens de algemene
beschouwingen in de Tweede
Kamer tevergeefs ƒ125 mil-i
joen extra per jaar voor de
politie vroeg), is op zich blijl
met het bereikte principe-aks
koord. Maar van een oplos-fj
sing voor de problemen bij dl
politie is geen sprake, vindt dl
PvdA'er. „Van de 2450 politie-
banen die dreigden te ver
dwijnen, blijven er nu toch
450 intact. Dat is net één-vijf
de. En hetzelfde geldt voor de
betere salariëring. Daar is nu
een tijdelijke maatregel geno
men, maar een echte oplos
sing komt pas in 1990".
Het bereikte principe-ak
koord mag volgens Staffelen
slechts gezien worden „als een
goede stap in de goede rich
ting". Maar een echte oplos
sing van de echte problemen
bij de politie is het niet. Die
komen, als alles volgens plan
verloopt en er het komende
anderhalf jaar geen nieuwe
problemen rijzen, waar
schijnlijk pas weer aan de
orde in 1990, bij de onderhan
delingen over het regeerak
koord van het volgende kabi
net.
Door Thom Meens
Nog voor vandaag de eer
ste ronde van de cao-on
derhandelingen in de
bouw begint, heeft de Fe
deratie Nederlandse Vak
beweging FNV al aange
kondigd dat de leden in ge
val van nood een beroep
kunnen doen op stakings
kassen.
De boodschap is duidelijk.
Werkgevers die met bereid
zijn aan de FNV-eisen tege
moet te komen, kunnen reke
nen op acties, harde acties als
het moet.
Komende tijd wordt onder
handeld over nieuwe cao's in
de bouw, de kleinmetaal (bij
voorbeeld garagebedrijven),
de havens en bij de hoogo
vens. Verder komen het weg
vervoer, de glas- en tuinbouw
en de detailhandel aan bod.
Het zijn voor het merendeel
cao's waar je een potje kunt
breken. In de havens zou de
loonruimte zelfs 7,5 tot 8 pro
cent zijn.-
Des te vreemder dat de
FNV al bij voorbaat dreigt
met de stakingskassen. Dat is
geen best begin van een nieuw
cao-seizoen; onderhandelen
met het mes op tafel. Het is
ook vreemd. Alsof de FNV
vindt dat ze te hoge eisen stelt.
Die eisen zijn niet overdre
ven te noemen. De vakcen
trale eist weliswaar de volle
dige loonruimte op, maar stelt
- zeker als wordt gekeken
naar de voortdurende loon
matiging van de afgelopen ja
ren - geen absurd hoge loon
eisen.
De FNV wil de loonruimte
aan drie zaken besteden: één
deel voor loonsverhoging, één
deel voor scholing en vorming
en één deel voor werkgele
genheid. De drie delen zijn
onderling verbonden. Als een
werkgever mets voelt voor
scholing van zijn personeel en
het scheppen van werkgele
genheid, wordt de gehele
loonruimte opgeëist voor
loonsverhoging. Ook dan
blijft de bond binnen de stij
ging van de produktiviteit,
zodat de netto kosten voor de
werkgever met stijgen in ver
gelijking met vorig jaar. Het
lijkt een inzet waar elke
werkgever direct voor zou
kunnen tekenen, de praktijk
is anders.
Want zoals de FNV ram
melt met de stakingskassen,
zo roepen de werkgevers al
enkele maanden om het
hardst dat de „luxe tijden"
Kamminga - fotoanp
van steeds verdergaande her-,
verdeling van arbeid, ar
beidstijdverkorting en deel
tijdwerk tot de geschiedenis
moeten gaan behoren. „Terug
naar een veertigurige werk
week" zei voorzitter Kam
minga van het KNOV on
langs. En Blankert (metaal
voorzitter) wil van de VUT af.
Van Wijk (voorzitter van de
kleinmetaal) zegt het hem na.
De anderen (Van Lede van
het VNO en het duo Andries-
sen/Weitenberg van het
NCW) denken net zo. Ook aan
die kant ligt het mes op tafel.
Niet zeuren maar werken, is
hier het devies.
Nu is onenigheid aan de
vooravond van cao-onder
handelingen normaal. Het
hoort bij het ritueel, is een
vorm van baltsgedrag. Werk
gevers en werknemers spelen
een rol en moeten daar ook
naar handelen. Heibel vooraf
doet het goed bij pers en
(vooral) achterban. Een cao
akkoord zonder voorafgaande
ruzie leidt immers gemakke
lijk tot de suggestie dat er
méér in had gezeten.
Maar om zo'n ruzie gaat het
nu niet. De FNV praat niet
over één cao. Ze zegt niet:
„Als de werkgevers in de
bouw geen anderhalf procent
loonsverhoging willen geven,
dan gooien we de boel plat."
Nee, de FNV roept: „Als het in'
de ene onderhandeling mis
gaat, sluiten we acties in an
dere sectoren niet uit. We zijn
solidair over de hele lime."
Alle onderhandelingen
worden door de cao-coördina
tiecommissie op elkaar afge
stemd. In die commissie zitten
de onderhandelaars van de
bonden en federatiebestuur-
der Draijer. Daór worden de
besluiten genomen. Daar
wordt beslist over snel onder
handelen of langzaam, over
traineren of druk op de ketel
Draijer - fotoanp
zetten, over actie of geen ac
tie. „Centraal op elkaar af
stemmen", heet dat in FNV-
j argon.
Volgens de FNV is deze
centrale lijn nodig omdat de
werkgevers steeds meer nei
gen naar decentraal onder
handelen, naar besluiten per
bedrijfstak. De FNV is bang
dat ze de grote lijn uit het oog
verliest en wellicht terugkomt
bij de leden met cao-resulta
ten die te veel van elkaar ver
schillen. Daar komt bij dat
het gevaar nog steeds bestaat
dat werkgevers kiezen voor
de gemakkelijkste weg en al
leen meer geld bieden. Dan
doen ze niets aan scholing en
werkgelegenheid, maar bie
den ze hun werknemers wel
veel meer geld.
Dat is precies wat de FNV
met wil. „Er hebben geen
150.000 mensen op het Mu
seumplein gestaan omdat ze
meer geld willen, maar omdat
ze vinden dat er iets moet
worden gedaan aan scholing
en aan de werkloosheid", zegt
FNV-voorzitter Stekelenburg.
Om te voorkomen dat indi
viduele leden toch bezwijken
voor een snelle loonsverho
ging kiest de FNV voor een
centrale onderhandelingslijn.
Onderhandelaars kunnen
zich dan met alleen tegenover
de werkgevers, maar ook te
genover de leden beroepen op
centrale afspraken. Niet ak
koord gaan met alleen een
paar centen meer in de bouw
als je weet dat ze in de havens
of bij de Hoogovens wel geld
uitrekken voor scholing of
voor werkgelegenheidsplan
nen. Draijer: „Die solidariteit
kunnen onze leden opbrengen,
daarin hebben wij het volste
.vertrouwen."
Het komt er resoluut uit,
alsof hij het zelf gelooft. Het
al bij voorbaat dreigen met
het stakingswapen doet (he
laas) toch anders vermoeden.
ioPÖ
Met de groei van de wel
vaart schijnt de vervuiling
gelijke - zo met grotere tred
te houden Wanneer je leest
wat er zoal moet worden ge
daan om ons landje leefbaar
te houden, dan slaat de
schrik je om het hart. Vele
zaken in het huishouding
worden door nieuwe ver
vangen, alhoewel dat vaak
niet noodzakelijk is. Vaak
wordt men gedreven door
welvaartszucht. Maanden
geleden was dat nog goed te
zien wat er zoal op de stoep
voor grof vuil stond.
Redelijke bankstellen, ijs
kasten, wasmachines, veel
klein huisgerei en dat alles
was of met mooi genoeg
meer of defect, welk defect
met een kleine ingreep had
kunnen worden verholpen.
Kringloopcentrum Breda is
een goed voorbeeld van wat
er opnieuw kan worden ge
bruikt. De aanmaak van
nieuwe artikelen is der
halve vaak overbodig, het
geen een overbodige vervui
ling van het milieu geeft.
Velen van ons hebben het te
goed en velen van ons kun
nen maar net rondkomen.
Daarnaast hebben we veel
vervuiling van de auto's en
van de landbouw en vee
teelt, alsook van de vele
produkten, die de fabrikan
ten op de markt werpen en
die, zoals bij waspoeders
b.v., fosfaat bezitten. Al deze
narigheid moet worden
weggewerkt. Dat is een dui
delijke zaak. Wat met dui-
delij k is, is dat alle inwoners
van Nederland hieraan
moeten meebetalen. En dat
is een onrechtvaardige zaak.
Immers, de minima onder
ons rijden normaliter geen
auto, hebben geen land
bouw- of veeteeltbedrijf,
hebben geen fabrieken, die
alsmaar meer winsten ma
ken ten koste van de consu
ment.
Zou het met een recht
vaardige zaak zijn eenieder
voor de vervuiling die hij
zelf maakt te laten opdraai
en. De automobilisten voor
hun deel, de fabrikanten
voor het door hen veroor
zaakte vervuiling en de boe
ren en tuinders idem dito.
Zoals in het buitenland de
wegenbelasting wordt gehe
ven in de benzineprijs, dus
wie het meest van de weg
gebruik maakt betaalt ook
het meest, zo zou dat ook in
ons land moeten gebeuren
met de milieu-heffing.
Trouwens ziet u een gezin
met een minimum inkomen
al 400,- ophoesten voor
deze heffingen. Zoals de
voorstellen nu liggen wor
den de minima afgegraven
als giftige plekken in de
maatschappij en wordt bij
hen de noodzakelijke lee-
flaag met aangebracht of
gehandhaafd, maar rauw
van de botten gescheurd.
Breda
V. v.d. Wijngaart
Twee zogenaamde agenten,
een man en een vrouw, zich
uit protest uitgekleed bij
een voetbalwedstrijd. Zij
liep in sexy lingerie en hij in
een grote boxershort over
het veld. De vrouw dus had
een goed figuur en bijzonder
geraffineerde lingerie daar-'
omheen. Het totaal gaf haar
beslist een sexy imago, een
lekker enz. enz. De man ech
ter had een wat vettig fi
guur, met echt lelijk, maar
beslist geen lekker enz. enz.,
en hij had danook nog een
enorme lawaaibroek aan.
Waarom werd het manne
noog weer gestreeld, en kon
het vrouwenoog het wel
weer helemaal vergeten?
Geen fraaie man in een ge
raffineerde slip, met een
sexy imago.Of wat dacht
u van het ludieke idee, om
een sexy man met sexy lin
gerie (wanneer vinden die
knappe modebazen nu eens
een breed scala van sexy
lingerie uit voor de man, zo
als ze 50 jaar geleden de
pantalon voor de vrouw uit
vonden?) langs het veld te
laten paraderen en daar
naast een wat vettige vrou
wenfiguur in een grote tri
cot onderhoek en hemd? Ge
woon om de rollen eens om
te draaien? Want zo wordt
er toch maar weer eens
slecht voor ons vrouwen ge
zorgd, zijn we toch duidelijk
in het nadeel.
Bergen op Zoom
Else Kommers
Ik ben het eens met de op
vatting van P. Siteur in de
Stem van 17 november. Wel
vaker wordt bij een tekst
verkeerde foto's geplaatst of
verkeerde teksten bij foto's.
Dit voorjaar bijvoorbeld
stond er een grote foto bij
een artikel over de Ruc-
phense bossen. Een triest
beeld.
Die foto was echter met van
Rucphen. Bedrog dus! Ik
ontmoet nu dagelijks gewa
pende jagers. Als ik een ge
wapende agent(e) om hulp
of informatie vraag, voel ik
dat geenszins als harde con
frontatie. Als De Stem, zoals'
momenteel gebruikelijk, al
leen maar negatieve berich
ten over bijvoorbeeld Israël,
het Vaticaan en het CDA
lanceert, dan is dat mislei
ding.
Door eenzijdige beschul
digingen gaat met alleen de
objectiviteit en dus de ge
loofwaardigheid teloor,
maar wordt ook kleingees
tigheid getoond. Ze tonen
wel degelijk anti-gevoelens
aan en een met al te hoog
staande gesteldheid.
Rucphen
J. P. C. Marijnissen
De laatste tijd leest men
nogal eens: 'Een koopwo
ning is meestal goedkoper
per maand dan een huurwo
ning'! Dat verhaaltje vertel
len de makelaars in hun ad
vertenties.
Wat ze met vertellen is dat
men dan met de pech moet
hebben zonder werk te ko-,
men en uiteindelijk moet le-J
ven van een bijstandsuitke
ring! Uw - na hard werker
en lang sparen - eigen gek
bent u gelijk kwijt! U wordtj
namelijk gedwongen (door
de sociale dienst) een kre
diethypotheek op 'uw' huis
te nemen.
Alles waar u een leven
lang krom voor heeft gele
gen, wordt u door deze rege
ring zonder pardon afgeno
men! Gelooft u dit niet?
Bergen op Zoom
W. Hul termans
poor Jan Bouwmans
BREDA - Het is
nekkig misversta
astronomische sch
rie Derde Wereld
probleem van de
den zelf zou zijn,
henzelf is veroorz
Natuurlijk gaan de
den niet geheel vrij
menig land is een v
leid gevoerd. Maa
landen hebben het
van de schuldenla
zaakt. Dat schept
plichtingen.
Dit is in een no
valshoek van het r
kerken en het sch
stuk' van de Nederl
van Kerken Ds. W.
gemeen secretaris v
biedt dit rapport
K
Minister Kortha
Kamer achter de r
ANGOLA, CUBA en
zaville een vredesakl
baanse militairen uit
vrijgemaakt voor de
land met weinig inw
uranium). Zuidafrika
land terugtrekken.
Het vredesakkoorc
worden als een spec
tieke verhoudingen
houdingen.
Eerst de wereldpol
president Reagan v
Rusland, een punt h
log, begint de nieuw
politieke vruchten elt
teken van een op c<
Wereldorde van Rea
king, ontspanning en
Niet langer is de i<
den, maar zakelijke
de boventoon. Daarb
zen van hun mogelijk
De supermachten
conflicten waarbij zij
een te zware econom
Daarenboven heb
'Ideologische compE
kostbare en langduri
als voor Amerika zijr
dan dat ze de poiitiel
Grote Twee hebben
macht van een grote
Tegen deze achti
Atrika-Namibië op de
Het vredesakkoord i
vrucht van de goede
worden genoemd. Zi
zodat de VN-bemidd(
De vraag of het 'm
n°g niet worden bear
regeringen haar me
nebben opgegeven,
b'jna failliet gegaan
termijn die weg kiest.
Westen wil er graag r
het feit DAT Zuidc
tekent dat Pretoria
Pretoria heeft tegen
steeds weer de moo
n'sme' geplaatst. 'Al:
zullen de blanken en
net goddeloze comm
Met zulke fraaie re
Pedities tegen Ango
argumenten zullen ii
Qehoord worden. Da
straks niet meer de
zwarte Afrikaanse le
standen aan de kaak
Zuidafrika zal waar
d® zwarte Afrikaan
pretoria moet zijn n
nouden. De tweede:
sche last Namibië en
mar), zal snel moet I
aerheid.
