DE STEM ^Kindergeloof blijft sluimeren' P«P SPI AAK l WIL HUYGEN, DE VADER VAN TV-HELD 'DAVID DE KABOUTER': Twee boeken Simo Vestdijk verfilmd 2Q333B230H Oude meesters bij Sotheby's geveild The Bangles maken schitterende plaat Puzzelen met de Traveling Wilburys WOENSDAG 9 NOVEMBER 191; J Wil Huygen is, samen met Rien Poortvliet, de geestelijke vader van 'David de kabouter'. Be kend van televisie (elke donderdag om 19 uur op Neerland 2) en van de speelgoedwinkel. Hij is op dit moment een van de succesvolste schrijvers van Nederland, en verder een gepensioneerd huisarts en gepassioneerd jager. Jagen Onbetaalbaar Geloof Serieus F STEM GIDS 2 WC j NEDERLAND 1 NEDERLAND 3 DUITSLAND 1 Nieuw tv-net in Engeland DUITSLAND 2 Four One And Only's „Aan vier uur slaap heb ik genoeg, 's Nachts zit ik vaak videobanden van wedstrijden te bekijken Jan Reker, trainer Roda JC T2 Door Mick Salet Wil Huygen: „Ik reken me ook niet tot dè schrijvers van Ne derland. Mulisch. Hermans. Kousbroek. In dat rijtje hoor ik niet thuis. Ik denk ook niet dat ik het zou kunnen. Het is wel aardig wat ik geschreven heb, maar het is niet goed genoeg." Eerst even een biografietje. Wil Huygen, 66 jaar, was bijna dertig jaar lang huisarts in Nijmegen. Deed zijn drukke praktijk, vijfduizend patiënten, van de hand om het, tot zijn pensioen, wat rustiger aan te doen als bedrijfsarts. Schreef kinder- en kabouterboeken. Is, samen met Rien Poortvliet, de geestelijke vader van David de Kabouter, die iedere donderdag op televisie te zien is. Heeft nog bijbaantjes bij een Medisch Diagnostisch Centrum en 'De Jager' het clubblad van de Ko ninklijke Nederlandse Jagers Vereniging. Eerste vraag. Is het niet para doxaal dat een arts ook jager is? In zijn werktijd probeert hij mensen zo gezond mogelijk te laten leven. In zijn vrije tijd schiet hij dieren dood. Wil Huygen: „Jacht is na tuurbehoud. Jagers schieten natuurlijk niet alle dieren dood. Ze zouden wel gek zijn. Want dan is er na een tijdje geen dier meer over. Jagers zorgen dat er niet te véél dieren komen. Er wordt van te voren goed bekeken welk dier er moet verdwijnen en welk dier niet geschoten mag worden. Dat is haast wetenschappelijk werk. Al wil ik niet ontkennen dat ik toch vooral uit hartstocht jaag. Het is spannend. Het is bevre digend. Ik jaag vooral op groot wild. Reeën. Zwijnen. Een andere tegenstelling. Kabouters prikkelen de fanta sie van kinderen en andere mensen die nog bereid zijn om in het onmogelijke te geloven. Maar hoe méér de televisie en de commercie bezit nemen van een kabouter als David, des te minder kunnen kinderen er zelf bij verzinnen. Wil Huygen: „Als ik die speel goedpoppen van David de ka bouter zie, dan vind ik die slecht lijken. Ze kunnen die mooie koppen die Rien maakt, met fijne rimpeltjes en mooie kleuren, gewoon niet namaken. Rien zegt dan ook duidelijk dat het zijn schepping niet meer is. Ook op de televisie lijkt het niet op zijn werk. Als je dat zou willen, dan zou zo'n tekenfilm onbetaalbaar worden. De merchandising van David de kabouter neemt een enorme vlucht. Dat gaat helemaal bui ten ons om. Als het te veel en te ver wordt doorgefokt en door gevoerd, dan blijft er inder daad weinig over om te fanta seren. Maar ik weet niet of dat nu al zo ver is. Kleine kinderen zijn dol op David de kabouter. Mijn kleinkinderen, ik heb er tien, die vechten in ieder geval nog om." Hoewel er maar weinig vol wassenen zijn die in sprookjes geloven, blijft de kabouter, ook in het tijdperk van tv en pc, de fantasie ouderwets prikkelen. Gelooft Wil Huygen in kabou ters? Wil Huygen: „Alleen kleine kinderen geloven écht in ka bouters. Die zie je in het bos nog in holletjes zoeken. Maar zoals ze er ééns achter komen dat Sinterklaas niet bestaat, komen ze er ook eens achter dat er in de paddestoelen geen mannetjes met puntmutsen wonen. Maar het blijft tóch sluimeren. Dat oude kinderge loof blijft voortbestaan. In je hoofd. In je hart. Dus als je ka bouters zoekt, kijk dan in je hart. Daar zul je ze vinden. Voor mij is de wereld tussen droom en werkelijkheid de mooiste die er is. Die wereld bestaat. Als je maar op de goede manier kijkt. Hoe zal ik dat nou eens uitleggen? Ja. Ik weet ergens" een heel mooi landschap. Een boswei aan een watertje. Daar maak ik een foto van. En ik vraag Ruysdael, die dan wel even tot leven ge- Wil Huygen: „Ik zou graag nog eens een serieus boek schrijven. foto avuko wekt moet worden, om er een schilderij van te maken. Dan krijg je twee keer hetzelfde landschap. Eén harde foto van de werkelijkheid. En één schil derij waarop Ruysdael laat zien hoe hij de werkelijkheid ziet. Dat verschil van kijken, daar gaat het om. Als je kijkt als Ruysdael dan ziet alles er veel mooier uit." Waarom noemt hij Ruysdael en niet Poortvliet? Wil Huygen: „Och, dat vind ik dan gelijk zo slijmerig klin ken. Maar Rien Poortvliet kèn het zeker wel zo. Ik vind Rien een geboren illustrator. Zo als hij beweging kan vastleggen, zo kan geen ander dat. Hij wil zichzelf geen kunstenaar noe men, hij noemt zich liever een vakman, maar ik vind hem een groot kunstenaar. Zijn werk hangt niet in de musea, maar het is wel de beste voorzetting van de schilderkundige traditie van ons land. Ik vind het on rechtvaardig, en verdrietig voor Rien, dat zijn werk niet de waardering krijgt die het ver dient." In het nieuwste boek van Huy gen en Poortvliet, het Boek van Klaas Vaak, zijn de fabrikan ten van slaappillen gemene schurken. Heeft Wil Huygen zo'n hekel aan slaappillen? Wil Huygen: „Ik hou er niet zo van, nee. Al moet ik er gelijk aan toevoegen dat ik als dokter óók wel slaappillen voorge schreven heb. Er zijn nu een maal mensen die écht niet kun nen slapen. Maar over het alge meen wordt er te veel geslikt. Niet alleen slaappillen Er wor den ook te veel andere pillen geslikt. En dat deugt niet. Maar ik heb niet de illusie dat ik dat probleem met het boek van Klaas Vaak de wereld uit help. Al heeft zo'n boek af en toe therapeutische waarde. Ik heb, serieus, brieven van drie psychiaters gekregen die me schreven dat ze patiënten mijn kabouterboeken hadden laten lezen en dat dat goed had gedaan. Dat deed mij weer goed om te horen." Ook al is 'Het boek van Klaas Vaak', net als de eerste twee kabouterboeken van Huygen en Poortvliet, een veel- verkoper die internationaal ook scoort, Wil Huygen wil de wereld nog ééns verrassen met een roman die van literaire kwaliteit uit de kaften barst Wil Huygen: „Tot nu toe was het allemaal spielerei. Enter tainment. Ik zou graag nog eens een serieus boek schrij ven. Ik zou willen dat ik het zou kunnen. Ik ben al vroeg, als jongen, aan de Russische bibliotheek begonnen. Eerst Dostojevski. Schuld en boete. De Idioot. De monen. Die dringen zo diep in de schoonheid en de lelijkheid van de menselijke geest... Dat zijn pas boeken. Dat is pas schrijven. Maar dat kan ik dus nooit. Dat blijft een vrome wens." Vindt hij zich als kinderboe kenschrijver wel thuishoren bij Annie M.G. Schmidt? Wil Huygen: „Ik op het ni veau van Annie M.G. Schmidt? Ik zou het niet durven bewe ren. Zij heeft verhalen ge maakt die nu al klassiek zijn. Paul Biegel, een goede vriend van me, trouwens ook. Of de boeken van Rien Poortvliet en mij evergreens worden, zal pas blijken over tachtig jaar. Dan ben ik er niet meer. Maar ik ben wel enorm benieuwd of ze me dan nog le zen. Ik zou het wel leuk vin den..." AMSTERDAM (ANP) - De filmmaatschappij Hiv« side Pictures te Amsterdam gaat de romans 'Een penroman' en 'De Ziener' van Simon Vestdijk vei men. Zij heeft daarover overeenstemming bereikt de Stichting Administratiekantoor Auteursrecht Simon Vestdijk en Uitgeverij Bezige Bij, zo hebben twee laatste instellingen gisteren meegedeeld. Voor de verfilming van 'Een Alpenroman' is de in Los Angeles wonende en wer kende regisseur Paul Ver hoeven aangetrokken, die heeft besloten de Vestdijk verfilming in zijn pro gramma voor de komende jaren op te nemen. 'Een Al penroman' speelt zich gro tendeels af in Zwitserland, waar ook de film zal worden opgenomen. Regisseur van 'De Ziener' wordt Gerrit van Eist, win naar van de Gouden Kalf in 1984 voor 'De Kick' en in 1986 voor 'Blonde Dolly'. Deze sleutelroman van Simon Vestdijk speelt zich af in de jaren vijftig, dezelfde pe riode waarin ook de film zal Open cirkel eerste aflevering van i>g 'Open cirkel' in het ■uwe seizoen gaat over ■ugdtrauma's. Discussielei- ,r Wim de Knijff heeft rond tafel vijf gesprekspart- m uitgenodigd, die allen oeilijkheden in hun jeugd ■bben gehad. Op een be id moment dachten zij de jlemen overwonnen te iben, maar jaren later be nnen de pijnlijke ervarin- plotseling weer parten te len. Daar komen de clowns Oostenrijkse televisie aakte een zesdelige kinder- TT He van Herman van Veens Paul Verhoeven: aan, <Daar komen de trokken voor Een Alm cabaretier speelt roman- fotostudio* een roj jn gamen mej worden geplaatst. De opn ?r Witschge, ofwel Pipo de men zullen de volgende wi own. Veronica presenteert -. f AAWfir A n tl Avv/" ter plaatsvinden. ihmiddag de eerste afleve- ng. De serie werd van Ne- ■rlandse ondertitels voor- éa Het verhaal speelt in 89. Van onze kunstredactie Op maandag 14 november a.s. houdt Sotheby's Am sterdam haar inmiddels traditionele najaarsveiling van 'Tekeningen en Schil derijen van Oude Meesters'. Hoogtepunt van de veiling is ongetwijfeld een tekening van een prachtig ruimtelijk kerkinterieur door Pieter Jansz Saenredam. De tekening uit 1634, een ge zicht op het interieur van de St. Bavokerk te Haarlem, is een voorbereidend werk voor het schilderij dat zich nu in het Museum Narodowe te War schau bevindt. Verwacht wordt dat het interieur van de St.-Ba- vokerk - een van de weinige te keningen van Saenredam die nog in particulier bezit zijn - méér dan 600.000 op zal bren gen. Een andere belangrijke teke ning is Jacob de Gheyn's ont werp voor de titelpagina van een van zijn prentenseries 'Wa- penhandelinghe'. Deze studie werd lange tijd als verloren be schouwd en is eerst recentelijk herontdekt (geschatte waarde: 50.000-70.000). Interessant is ook een tekening in pen en grijs gewassen zwarte inkt door Frans Crabbe, een voorberei dende studie voor de prent 'Es ther voor Ahasverus'. Het is de enige tekening waarvan men met zekerheid kan zeggen dat hij door deze begin-16e eeuwse kunstenaar gemaakt werd 35.000-50.000). Verder komen onder de ha mer twee voorheen onbekende tekeningen van Rubens en te keningen van Jan van Goyen, Jan v.d. Velde, Nicolaes Maes, Willen Romeyn, Jan van Kes- sel, Frederick van Valcfe borch, Hans Bol en Hen Saftlevea Bij de schilderijen van i Oude Meesters valt het oogt| een buitengewoon groot van Jan Wildens, voorsteik 'De Jacht op de Caledon Ever'. Het is een van Wild meest lyrische werken, duid lijk een hoogtepunt uit oeuvre. In de veiling won verder diverse aantrekkelijk landschappen en stilleven aangeboden, waaronder ve( schillende jachtstillevens, voorbeeld van Jan Adriaen de Greyff en Johamij Leemans. Kijkdagen: donderdag t/m zondag 13 november. 20.29 Sneeuw witjes^ let Finse tv-drama neeuwwitjes', dat de NOS adt, kreeg in 1987 te ate Carlo een Gouden nph. Deze onderscheiding voor het beste programma Lde categorie fictie. Op een aecologische afdeling van ziekenhuis liggen zes ouwen, die eikaars ver- puwen weten te winnen. Zij ellen eikaars lief en leed, arbij soms flink wordt ge- hen. De kille ziekenzaal iet er plotseling heel anders 20.15 Relchskris- tallnacht ARD-documentaire 'Die fcichskristallnacht' geeft p nauwgezette reconstruc- van de Kristallnacht, pre- LONDEN (AP) - De Brit ss vijftig jaar geleden. De regering heeft taekendgt m van Henric L. Wuerme- maakt dat er in 1993 ea en Jürgen Marin Möller vijfde televisienet komt! «"evens in op de gevolgen dat het hele omroepbestel door de nazi's georga- eederepiileerd zal wnrda leerde P°8rom- Ongeveer gedereguleerd zal worae joden werden gearres. De zendvergunning gai !rd, 191 synagogen brand- naar de hoogste bieder. n af eu 75 werden er volle- Minister van binnenlandse E verwoest. Duizenden jo- ken Douglas Hurd, die verai 11 gingen naar concentra- woordelijk is voor de omroi kampen, waar de holo- zei dat volgend jaar wetsvM "al begon. stellen zullen worden irirj diend die de keuze voor del kers en luisteraars aanzienlij moeten vergroten. (ADVERTENTIE) 21.00 Menschen kinder! R E 0 I> I VEEMARKTSTRAAT 47 BREDA 07( Muzikanten die in de popmu ziek alles al gezien en gedaan hebben, willen wel eens iets anders. Bijvoorbeeld anoniem of onder een schuilnaam op treden in onmogelijke zaaltjes. Nog leuker is het om een groep te vormen met een bizarre naam en een plaat te maken zonder de identiteit van de beroemde leden prijs te geven. Zo onstond de groep The Tra- veling Wilburys, die zoals de hoes niet vermeldt, bestaat uit Bob Dylan, George Harrison, Roy Orbison, Jeff Lynne en Tom Petty. De heren worden voorgesteld als de broers Luc ky, Nelson, Lefty, Otis en Charlie Wilbury en niemand wordt wijzer van de onzinnige tekst, die waarschijnlijk ge maakt is door Michael Palin (Monty Python), wiens echte naam wel vermeld wordt. De elpee heet 'Volume One' en bevat lichtvoetige muziek,, die duidelijk gestroomlijnd is door producer Jeff Lynne. De symfonische ELO-aanpak overheerst en af en toe hoor je een vrolijk Beatle-gitaartje, dat George Harrison, de an dere producer, erin gebracht heeft. De stemmen zijn goed te onderscheiden, maar de grote vraag is: wie schreef wat? Hieronder een poging de Tra- veling Wilburys vast te pin nen. 'Handle with care'. Het ope ningsnummer ligt onmiddel lijk goed in het gehoor, het wordt gezongen door Harri son. Roy Orbison zorgt voor het tussenmelodietje en ver der is er een schor koortje met Petty en Dylan. Nee, dit heeft George niet zelf geschreven. Er wordt gespeeld met ge- wichtige^woorden die dezelfde Lucky Wilbury. - fotoap klank hebben. 'All I really want to do'? Wacht even, er zit een splintertje 'Desolation Row' in de melodie. Dylan dus, hij is de componist. 'Dirty World'. Recht-toe- recjit-aan nummer, gezongen door Bob Dylan. Lijkt een beetje op het oeroude 'Bread and butter'. Eindigt met grap pen. Niet geschreven door Dy lan, ma£tr door Tom Petty, een van zijn trouwe volgelingen. 'Rattled'. Stevig rock-a- billy nummer vertolkt door Jeff Lynne. Toch hoor je dat niet hij de componist is, maar de grote Orbison. Roy laat zich even horen met zijn 'r-r- r-rauw' uit 'Pretty Woman'. Nu is het patroon bekend, de componist zingt nooit zijn eigen nummer! 'Last Night'. Tom Petty zingt een voor hem veel te op gewekt reggae-nummer. Een typische George Harrison- compositie. 'Not alone anymore'. Roy Orbison mag uithalen, hoewel zijn theatrale voordracht wordt getemperd door produ cer Lynne, de grote gladstrij ker. Het nummer is natuurlijk een vervolg op Roy's 'Only the lonely'. Het is op zijn lijf ge schreven door Jeff Lynne, die ooit ook componeerde voor andere oude helden, de Everly Brothers. Dat was de eerste kant, yijf nummers, van iedere Wilbury één. Een niet te ontkennen lo gica. Ook op kant twee is het zo verdeeld. 'Congratulations': Dylan gaat voor in een wat melige meezinger. De hand van Tom Petty. 'Heading for the light'. George Harrison zingt het, maar als je je een langzamere versie voorstelt, ontdek je de componeertechniek van Roy Orbison. Tragiek en verlos sing, een echt Orbison-ver- haal. 'Margarita'. Tom Petty en de rest in diverse variaties. Deun van George Harrison. "Tweeter and the Monkey Man'. Dylan zingt het, maar het zou een numer van het Electric Light Orchestra ku- nen zijn. Lynne is dus de auteur. 'End of the line'. George zet in, Petty valt in, de anderen komen erbij. Dylan moest nog een nummer leveren. Ia, dit is van hem. Klopt ook, 1 moest en zou het eerste en het laatste nummer maken. De muziek van de Trave ling Wilburys is niet opzien barend. Het is een onopval lende band. Alleen voor de puzzelaars is de plaat interes sant. Gooi deze recensie weg en probeer het zelf ook eens. 'Dirk Vellenga EINDREDACTIE WIM VAN LEEST De agenda voor de komende weken ziet er als volgt uit: Duran Duran, 22 november in Rotterdam (Ahoy) Salt 'n Pepa, 9 november in Am sterdam (Jaap Edenhal) Wet Wet Wet, 6 november in Rotterdam (Ahoy) Sade, 11 november in Rotterdam (Ahoy) Bon Jovi, 21 november in Rotter dam (Ahoy) Eek a Mouse, 12 november in Til burg (Noorderligt) Chicago Blues Festival, 13 no vember in Tilburg (Noorderligt) Fripp Toyah, 24 november in Tilburg (Noorderligt) TPau, 16 november in Utrecht (Vredenburg) Proclaimers, 16 november in Til burg (Noorderligt) Celia Cruz, 11 november in Eind hoven (Evenementenhal) en 14 no vember in Rotterdam (Hal 4) Irakere, 18 november in Rotter dam (Hal 4) en 24 november in Eindhoven (Tongelreep) Tito Puente, 11 december in Eindhoven (Tongelreep) La India De Oriente en La So- nora Matancera, 25 december in Nijmegen (Belvior Hotel) Level 42, 16 december in Den Haag (Statenhal, voorverkoop be gint 12 november) DE vorige Bangles-elpee 'Dif ferent light' had in de vorm van 'Walk like an Egyptian' een gigantische wereldhit, terwijl het door Prince ge schreven 'Manie monday' een bescheiden hit werd. Boven dien had het het Amerikaanse dames-viertal eind vorig jaar vooral in de VS veel succes met het nummer 'Hazy shades of winter'. The Bangles zijn een succes- groep geworden en een nieuwe elpee moet dan ook aan veel hooggespannen ver wachtingen voldoen. Wat mij betreft lossen The Bangles met de nieuwe elpee 'Every thing' al die verwachtingen in. 'Everything' is als geheel veel sterker dan 'Different light' en herbergt een aantal num mers dat het op single zeker aardig zal doen. Een voor de hand liggende kraker als 'Walk like an Egyptian' is niet aanwezig, maar daar tegen over staat nu een stukken die alle trekken van de klassieke popsong hebben. Meteen al het openings nummer is ijzersterk. Su zanne Hoffs bezingt daarin wat ze voelt, doet en wil als ze in de kamer van haar vriendje is. Het is een tamelijk erotisch nummer, zwoel gezongen en prachtig gespeeld. De kwali- tieit van dat nummer, 'In your room' heet het, is ook in de 12 andere nummers terug te vin den. Er zit niet een zwak stuk tussen en hoe vaker je de plaat hoort, hoe meer je eraan ge hecht raakt. The Bangles hebben met 'Everything' een plaat afgele verd die haast ongemerkt zal uitgroeien tot een van de al lerbeste platen van dit jaar. Pas na een aantal malen draaien hoor je hoe voortref felijk de songs in elkaar zitten en hoe ontwapenend simpel The Bangles met minimale middelen de prachtigste puur ste pop van dit moment ma ken. SOMMIGE platen worden vanwege een bepaald stukje voorgoed in je geheugen ge grift. Zo zal 'We love you' van de Bredase groep Four One And Only's me waarschijnlijk vooral bijblijven omwille van het prachtige 'We're so happy in the Netherlands pt I and pt II (A mini roek-opera)'. Dat nummer is echt grappig en vooral de manier waarop een nieuwslezer de allerlaatste se conden van de plaat vult met 'een waarschuwing voor de scheepvaart, zuidwest 6'. 'We love you' komt een jaar of twee naar de redelijk suc cesvolle langspeler 'The end is searching' en je kunt horen dat de groep inmiddels beter de weg weet in de studio. Daardoor komen de ideeën beter op de plaat terecht, zon der dat daarvoor meteen spontaniteit hoeft te worden ingeleverd. In vergelijking met de vo rige elpee is er nu meer in strumentale variatie en dat komt de plaat ten goede. Four One And Only's is een tegen- cowboy van deze tijd zit t meer te paard. Hij jaagt jeep of per vliegtuig ach- het vee aan. In de ZDF- iriek 'Menschenskinder' is reportage te zien over rt>oys in Australië, die in icopters kudden opdrij- uske en Wiske: The Bangles: met minimale middelen de prachtigst draads zootje. Waar tal van moderne bandjes zich te bui ten gaan aan elektronica, daar kom je bij de Four One And Only's geen ingewikkelder toetsenbord tegen dan dat van de accordeon. De nummers die Four One And Only's spelen alsmede de bijbehorende teksten zijn vol slagen onzinnig en irrelevant en dat is maar goed ook, want er zijn al veel te veel bandjes die zichzelf heel serieus ne men. Als ik Four One And Only's was, nam ik in het vervolg al leen nog maar instrumental! stukken op, want, zonder gek' heid, juist de melodietjes en gitaarstukjes die Four 0iü And Only's ons op deze voorschotelen zijn van zeer grote klasse. De teksten zijn sowieso onzinnig en eer lijk gezegd te flauw om m» recht de aandacht van de nW' ziek te mogen afleiden. Frank Zappa sprak ooit Shut up 'n' play yer guitar. - heeft waarschijnlijk niet vet' moed dat hij in het geval de Four One And Only's gelijk zou hebben.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 16