evc n._ UITBLAZEN Werkgever heeft looneisen zelf in de hand Computerkraak ook in ons land massaal op gang Ik ga zeggen dat Ik een Amerikaanse ben' CDA/V 200.000 AUSTRALISCHE JOURNALISTE OVER PUBLICITEIT ROND CLAUS Natuurlijke Grote bekken DE STEM ACHTERGROND WOENSDAG 26 OKTOBER 1988 -DE STEM. INBRAAK IN BELGISCHE REGERINGSCOMPUTER VERBAAST DESKUNDIGEN NIET pESTEM BI «INISTER NI UTRECHT (ANP) landse huishoudens dat zij niet langer hun financiële verpl Problemen lnwanyaifltt het is geen wonder VAN de Australiërs zien wij alleen maar de voetzolen, voor opgesteld dat we dwars door de aarde konden kij ken. De Australiërs blij ken een hoop van ons af te weten, bijvoorbeeld hoe onze koningin functio neert. Wat weten wij van de Australiërs? Sterker: wat heb ben wij met ze te maken? De berichtgeving over de onhoffe lijke, onbeschaafde Australi sche perscommentaren over de koningin en prins Claus, herin nerden me even aan mijn be zoek aan de mijnenjager 'Schie dam', ruim een week geleden. De commandant van dat schip had wat staan mopperen over de vlagvertoonreis die een Ne derlands marine-eskader afge lopen zomer naar Australië maakte, terwijl hij en zijn be manning nog teleurgesteld wa ren omdat hun schip niet meer in aanmerking zou komen voor uitzending naar de Perzische Golf. „Wat hebben wij in Austra lië te zoeken?" vroeg hij. „In de Golf kunnen we tenminste mij nenvegers verkopen. Aan Australië hebben we niks." Ik vond dat een mooi Hollands standpunt en nu ze daar onze koningjn hebben beledigd, vind ik het ook terzake doen. Waarom stellen wij ons vor stenpaar bloot aan dat onbe houwen volkje aan de andere kant van de aarde? Toch niet uit onwetendheid? Ze zijn daar niet eens hoffelijk tegenover hun eigen vorstin. Je moet er geweest zijn om erover te kunnen oordelen, zegt men. Oké, soms is dat zo. In het geval van Australië hoeft het niet omdat de Australiërs zo vriendelijk zijn hun cultuur op de internationale televisie markt te dumpen. Het lijkt wel of hun films en series gratis zijn. Op alle netten kom je ze tegen. Zonen en Dochters, Bu ren en Buddies. Tot voor en kele jaren was het beeld dat ik had van de Australiërs, geves tigd door de atoomoorlogsfilm On the Beach. Daarin kon je zien hoe de Australiërs lallend en brallend in een orgie van de cadentie hun ondergang tege moet gingen. Walzing Mathil da. Nu we wat meer films over ze hebben gezien, weten we dat ze elk weekend zo zijn. Daar voor hoeven er op New York geen atoombommen te vallen. ☆☆☆- Wat is Australië helemaal? Een geweldig omvangrijke woestijn, tweehonderd keer zo groot als Nederland, met hier en daar groene randjes waarop alles bij elkaar zestien miljoen Australiërs wonen. Ik weet niet of de beklagenswaardige Abo riginals daarbij zijn inbegrepen, de oorspronkelijke bewoners van Australië, van wie de we reld nooit gehoord zou hebben als er dat twee-eeuwenfeest niet was geweest, waarvoor de ko ningin haar reis heeft onderno men. Zestien miljoen is niet veel meer dan er Nederlanders zijn. Dus een groot volk kun je de Australiërs ook niet noe men. Al in 1605 kwam Australië even in het bereik van de toen- T5' WIM KOCK malige beschaving, maar de VOC-kapitein Willem Janz. die de noordkust verkende, zag er weinig brood in. Ook Abel Tas man, die in 1642 het vasteland omzeilde, en diens opdrachtge ver gouverneur Van Diemen, gaven te kennen dat ze met Australië niets te maken zoch ten. Niks waard en veel te ver weg, vonden ze. Bijna 175 jaar na Janz. arriveerde James Cook op de kusten van Australië en -de wereld was al heel wat kleiner geworden- nam het beste stuk kust dat hij vond voor Engeland in bezit. 'Dank jewel' zei Londen, waar men net verlegen zat om een nieuwe strafkolonie omdat de Ameri kanen zich hadden bevrijd van het Britse juk en het dus niet langer mogelijk was misdadi gers en lastpakken naar de ko- lonieën in Amerika te sturen. Wat de Australiërs nu pre cies te vieren hebben dit jaar is dat het tweehonderd jaar gele den is dat er de eerste strafko lonie werd gevestigd. Nu wil ik niet beweren dat alle Austra liërs afstammelingen zijn van misdadigers. Naast messetrek kers, dieven en stropers werden ook veel dwarsliggers, armoed zaaiers, politieke activisten en allerlei andere mensen van wie zelfs een Thatcher niet zou heb ben beweerd dat ze misdadigers waren, naar Australië gedepor teerd. Een feit is wel, zo hebben we ook uit Australische tv-se- ries geleerd, dat de beschaving er van de grond af aan moest beginnen. De eerste bovenlaag bestond uit vrije maar primi tieve kolonisten en tweederangs militairen. In Australië bestond immers geen mogelijkheid roem en eer te vergaren op een slagveld. Men moest het er stel len met het in elkaar slaan van weerloze convicts en de jacht op Aboriginals en kangeroes. Tweehonderd jaar is niet lang en zelf-beschaving is een tergend, traag proces. Met ver bazing heb ik de types gadege slagen die in een recente Australische tv-serie een lucht vaartmaatschappij bestuurden. Van lui met zulke voorkomens en grote bekken durven wij hier in Europa nog geen tweede hands auto te kopen. Aan al die macho-mannen m de tv-series zié je gewoon dat ze het ruwe- bolster-blanke-pit-ideaal naja gen. Gisteravond zag ik op de BBC de Australische film 'Bud dies' en daarin kun je zien hoe Australiërs vandaag de dag in hun stoffige binnenlanden le ven. 'Als varkens', zeiden ze zelf. Ze kunnen in Australië van onze koningin beweren wat ze willen, één ding is zij zeker niet: een zwijnénhoedster. En daarom verwachten we haar over een dag of tien weer thuis. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllllir Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326. Voor bezorgklachten: 076-236888. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen: 24,90 per maand; j 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand, 1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25. Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Centrale reclame-afdeling 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 -ABN rek. 520538447. NCB relj. 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door Thom Meens PREMIER Lubbers noemt looneisen van vier procent a-sociaal. Minister De Ko ning (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) dreigt de 200 miljoen gulden die het kabinet extra uittrekt voor de uitkeringsgerech tigden, weer in te trekken als de lonen teveel stijgen. FNV-voorzitter Stekelenburg voorspelt mede namens de 17 aangesloten bonden dat er 'bovenmatige' looneisen ko men als de werkgevers niet bereid zijn om afspraken te maken over scholing en her verdeling van werk. En VNO- voorzitter Van Lede roept dat de werklozen de grote verlie zers worden als de bonden te veel willen. Kortom, de sfeer is weer opperbest. Na het op het eer ste gezicht toch redelijk verlo pen Najaarsoverleg van afge lopen vrijdag, hebben de drie kampen (werkgevers, werk nemers en kabinet) amper twee dagen nodig gehad om de oude stellingen opnieuw te betrekken, de loopgraven uit te diepen en het grof geschut op te stellen. Dat allemaal omdat de vage afspraken die vrijdag na veel vijven en zes sen zijn gemaakt, als altijd voor velerlei uitleg vatbaar zijn. Toch lijken die afspraken op papier waterdicht. Het ka binet heeft 200 miljoen gulden beschikbaar gesteld voor koopkrachtverbetering van de 3,5 miljoen mensen met een uitkering in ons land. Tevens is toegezegd dat vanaf 1 ja nuari 1990 de koppeling tus sen lonen en uitkeringen wordt hersteld, zodat de con stante, welhaast ideologische, bevriezing van de uitkeringen ongedaan wordt gemaakt. Minister De Koning (So ciale Zaken). - FOTO DE STEM/ JOHAN VAN GURP In ruil voor die toezeggin gen van het kabinet heeft de vakbeweging beloofd mee te zullen praten over een geza menlijk actieplan van kabi net, werkgevers en werkne mers voor de bestrijding van de werkloosheid. Dat plan, dat moet resulteren in aanbe velingen aan de cao-onder handelaars van werkgevers en werknemers, moet binnen een maand zijn opgesteld. Die haast is geboden omdat eind november in de Rotter damse havens de eerste ron des beginnen over een nieuwe collectieve arbeidsovereen komst. Direct daarna volgen de bouw, de hoogovens, de kleinmetaal, de grafische in dustrie en het beroepsgoede- renvervoer. Nog later zijn de dienstenbonden aan de beurt met de cao voor winkelperso neel. De werkgevers van hun kant hebben vrijdag eveneens toezeggingen gedaan. Ze heb ben zich bereid verklaard om zoals dat zo mooi heet 'decen traal' te onderhandelen over werkgelegenheid, scholing, vorming en dergelijke. Per cao, per bedrijfstak of per be drijf kunnen nu afspraken worden gemaakt, iets wat vroeger door de meeste werk gevers van de hand werd ge wezen omdat men vond dat zulke zaken in Den Haag moesten worden bekokstoofd. Tot zover reden voor tevre denheid voor alle partijen, te meer omdat niemand van te voren had verwacht dat er ook maar iets uit het overleg zou komen. Op een nieuw centraal akkoord had in ieder geval helemaal niemand ge rekend. Daarvoor waren de eisen vooraf te hoog opge schroefd. De vakcentrale FNV bij voorbeeld wilde keiharde af spraken maken over een ge lijke inkomensontwikkeling in de bedrijven, bij de over heid en bij de uitkeringsge rechtigden; dat bleek onhaal baar. Het kabinet heeft de Wet Aanpassingsmechanis men (WAM) waarin dat is ge regeld, slechts één keer ge bruikt. De afgelopen zeven jaar bleven de uitkeringen en het minimumloon vervolgens bevroren, terwijl de lonen in de bedrij ven stegen. Ook lukte het de FNV niet om spijkers met koppen te slaan over werkgelegenheids plannen, de tweede eis van de federatieraad. De vakcentrale zag vrijdagavond om die re den af van een 'centraal ak koord' en kondigde aan de centraal (bij de cao-onder handelingen) verder zaken te willen doen. Stekelenburg was deson- .danks niet ontevreden: hij had tenminste nog 200 miljoen gulden voor de uitkeringen en een toezegging voor 1990 bin nengehaald. Het kabinet kon ondanks Van Lede, voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO. - FOTO ANP alles ook redelijk tevreden zijn. Het had weliswaar bak zeil moeten halen op het ge bied van de uitkeringen (er moest 200 miljoen op tafel ko men), maar de koppeling zelf (kosten: 600 miljoen) kwam er niet. Winst voor het kabinet was tevens dat de bonden de •deur niet dicht hadden ge gooid naar afspraken over werkgelegenheid. Ook de werkgevers hadden reden tot tevredenheid. De bonden bleken immers bereid de lonen te matigen als de werkgevers zouden meewer ken aan scholing en herverde ling van arbeid. Verder had het kabinet nog eens een forse subsidie in het vooruitzicht gesteld voor iedere langdurig werkloze die in dienst wordt genomen. Alom kassa dus en dat kon niet goed gaan. Het ging ook niet goed. Nog in het weekeinde gooiden de Industriebond FNV en de ambtenarenbond AbvaKabo de knuppel in het hoenderhok. AbvaKabo-baas Van de Scheur (die toch al niet be kend staat om zijn tactische optreden) noemde de 200 mil joen een 'fooi' en nam het woord looneisen opnieuw in de mond. Voorzitter Van der Weg van de Industriebond FNV volgde hem en ook de dienstenbond FNV toonde zich weinig gelukkig met de als te mager ervaren uitkom sten. In de maandag gehouden wekelijkse federatieraad van de FNV (de vergadering waarin het dagelijks bestuur onder leiding van Stekelen burg rekening en verant woording aflegt aan het alge meen bestuur, bestaande uit de voorzitters van de 17 aan gesloten bonden) werden de geschillen bijgepraat, maar het kwaad was al geschied. Kabinet en werkgevers zaten -niet geheel ten onrechte - in de gordijnen. Na afloop van de federatieraad kon Steke lenburg nog wel vergoelij kend zeggen dat men weer op één lijn zat (hij sprak over 'misverstanden' in het week einde) maar het was te laat. Het woord looneisen was ge vallen, de molen draaide. Stekelenburg zelf heeft van de federatieraad te horen ge kregen dat de bonden nu per CAO zullen bekijken wat de loonruimte is. Die wordt ver volgens 'eerlijk verdeeld' in drie gelijke porties: loon, werkgelegenheid en scholing. Is een werkgever niet bereid geld uit te geven aan scholing dan gaat de loonruimte - ten minste dat wordt de inzet bij de onderhandelingen - geheel op aan loon en werk. Krijgt ook 'werk' geen aandacht van de werkgever dan gaat de hele loonruimte op aan loons verhoging. En dat nu, zo'n looneis, vindt premier Lubbers a-so ciaal. En daarvan zegt minis ter De Koning dat als dat ge beurt, hij de 200 miljoen voor de uitkeringen in eigen zak houdt. En daarvan zegt VNO- voorzitter Van Lede dat het de doodsteek is voor de werk gelegenheid omdat er geen enkele langdurig werkloze meer aan de slag komt als de bonden hoge looneisen stellen. De cirkel is rond, het zwar- tepietenspel is begonnen Straks kunnen alle partijen zich achter elkaar verschuilen en met de vinger de ander aanwijzen als boosdoener. Stekelenburg kan in het meest zwarte scenario zeggen dat de Industriebond een looneis stelde omdat de werk gevers niet bereid waren aan dacht te besteden aan werk; de werkgevers van hun kant zullen zeggen dat de bond zo snel met een looneis kwam, dat hen de lust tot zaken doen op een ander gebied gelijk was vergaan; het kabinet zal daarna zijn dreigement uit voeren en de 200 miljoen gul den voor de uitkeringen in kas houden. Als toetje krijgen de bon den vervolgens volgend jaar nogmaals de rekening gepre senteerd als het kabinet ook het tweede deel van de af spraak van vrijdag, een ge lijke inkomensontwikkeling in 1990, niet meer nakomt. Het is te hopen dat de on derhandelaars op decentraal niveau verstandiger zijn en bereid blijken om samen af spraken te maken. Daarvan profiteren de langdurig werk lozen en de uitkeringsgerech tigden meer dan van prestige. Door Rinze Brandsma COMPUTERKRAAK zal ook in ons land snel sche ring en inslag worden. Computerfanatici zijn hard bezig, de achterstand in kraaktechnieken in te halen. „De grote bloei in kraken van computernet werken staat er aan te ko men. Computerkrakers vertonen meer en meer de neiging, iets groots te on dernemen. Ook in ons land zijn al clubs van fanaten: kleiner dan in West-Duitsland en Amerika, minder georganiseerd nog, maar de kennis wordt driftig internationaal uitgewisseld." Prof. dr. I. S. Herschberg, als hoogleraar informatica aan de TU Delft letterlijk en figuurlijk meesterkraker, kijkt niet op van de sensatio nele inbraak in het 'geheime' computersysteem van de Bel gische regering. Schamper la chend, als was het een Bel genmop, licht hij het zo ver nuftige en goed beveiligd geachte Belgische Bistel-sys teem van de regering-Mar- tens door. Dat een computer kraker 'uit pure passie' vrije lijk in de regeringscomputer heeft kunnen rondsnuffelen 'verbaast de Delftse hoogle raar niets. De Belgische Bistel-rege ringscomputer voor het elek tronisch uitwisselen van in formatie binnen de regering, waarvan de installatie dik 50 miljoen gekost heeft, dat in 1985 na een eerdere kraak ex tra beveiligd werd voor ruim 1 miljoen, waarvan de ex ploitatie jaarlijks ook vele miljoenen kost, blijkt nog steeds zo lek als een mandje. Voor een verdere beveiliging zou nog eens tussen de 1 en 2 miljoen nodig zijn. Wegge gooide franken, als je prof. Herschberg, internationaal erkend expert, mag geloven. „Mijn stelregel is: een een maal gekraakt systeem blijft lek. Het is ondoenlijk om, als het netwerk lek blijkt, ach teraf maatregelen te nemen. Eigenlijk moet je uithuilen en helemaal opnieuw beginnen." Onze regering-Lubbers mag blij zijn, dat ze nooit de zin inzag van een systeem, waarmee ministers onderling via computers kunnen com municeren en van het laatste nieuws op de hoogte zijn. Het 'ouderwets' blijven communi ceren via rechtstreekse, be veiligde telefoonlijnen en brieven per koerier werkt in Den Haag beter dan het hy permoderne Brusselse pro beersel. De opzet van het Belgisch informatiesysteem per tele foon 'Bistel' lijkt veelbelovend en heette stiper-beveiligd te zijn. Via draagbare compu ters kunnen de Belgische be windslieden vanaf elk adres (zelfs op vakantie) bliksem snel informatie doorkrijgen en doorgeven. Een soort elek tronische brievenbus voor ge heime boodschappen, waarop ook het koninklijk paleis is aangesloten. Slechts weinig ministers maken er daadwerkelijk ge bruik van, zo merkte de kra ker; premier Martens, op wiens aandringen Bistel er kwam, doet dat wel geregeld. Ook in zijn elektronische 'bak' neusde de computerkraker ongehinderd en met verbluf fend gemak uitgebreid rond. „Het lijkt zo vreselijk mooi", schampert de Delftse hoogleraar computerkunde, „maar het is de overbekende basisfout dat je vertrouwe lijke gegevens via openbare, algemeen bekende middelen wilt kunnen bereiken en uit wisselen. Het is een bekende zwakte als je niet voor een ge sloten systeem kiest, maar je er via het openbare telefoon net bij wilt." Volgens prof. Herschberg gaat het om het zogenaamde Kermit-systeem: „In feite volledig openbaar, met niet meer bescherming dan een paar lange wachtwoorden van letter-, cijfer- en contro letekens. Daar valt achter te komen, programma's daar voor passen op de kleinste pc en je kunt met je draagbare schootcomputertje de teksten beginnen over te hevelen. Bij zoiets mag je nooit het idee hebben dat het waterdicht is." Volmaakte beveiliging lukt bij zo'n opzet nooit. „Elke be veiligingsmaatregel kost de gebruiker extra rompslomp. Een groot gebruiksgemak en behoorlijke beveiliging staan lijnrecht tegenover elkaar." Het schijnt, dat de Belgi sche regeringscomputer nu zo veranderd wordt, dat er niet meer per telefoon in valt te breken. Verder zouden de ge heime gegevens straks slechts met gebruik van een elektro nisch pasje bereikbaar en leesbaar worden. Dat helpt, weet prof.Herschberg. Maar geen toegang per te lefoon betekent toch ook, dat de ministers niet meer per te lefoon kunnen communiceren via Bistel? „Klopt. Daarmee verdwijnt hun gebruiksge mak. Komt er een privé-tele- foonnet, dan vervalt de moge lijkheid om met elk telefoon toestel vanaf elke hotelkamer te communiceren. En invoe ring van crypto-geheimtaal, met elektronische sleutel op een pasje, zoiets valt inder daad bijna niet meer te kra ken. Maar die beveiliging kost tijd, die ontwikkel je niet bin nen een paar dagen. En dan heb je weer een pasje, waar je vreselijk voorzichtig mee moet zijn en dat je niet kwijt mag raken." Herhaaldelijk kwam de Delftse hoogleraar met zijn studenten in het nieuws met verbluffende inbraken in grote computersystemen, die degelijk beveiligd heetten te zijn. Zoals in 1985 in een com puternetwerk van de PTT. De demonstratieve inbraak bracht de PTT het schaam rood op de kaken, want elke hobbykraker had hetzelfde kunnen doen. Er kwam een betere beveiliging en striktere voorschriften voor gebruik. Waarom huren computer firma's en systeembeheerders niet af en toe een geslepen kraker om de beveiliging te testen en te verbeteren? Prof. Herschberg zegt dat al een jaar of tien te propage ren. „Er bestaat bijvoorbeeld een 'Tiger Team' van krakers voor. Maar dat wordt nauwe lijks gebruikt. Een kraker blijft voor beheerders iets vies. Een psychologische kwestie: je neemt niet gemak kelijk mensen in dienst om de onveiligheid van je mooie computersysteem aan te to nen. En j e blij ft hopen, dat het wel goed zal gaan met de be veiliging. Tegen beter weten in, want in alle bekende ge vallen waar krakers bijge haald werden, bleken de sys temen min of meer gemakke lijk te kraken." Claimen, dat je systeem waterdicht is, dat is nonsens. „Je kunt het lek verkleinen, de drempel verhogen. En vooral de discipline verbete ren, alle elektronische deuren steeds netjes op slot zetten. Doodgewone huishoudelijke maatregelen, die een kind kan begrijpen. Geen wachtwoor den laten slingeren, bijvoor beeld. Maar in de dagelijkse omgang met een systeem en met de nadruk op gebruiks vriendelijkheid versloffen die maatregelen vaak." Je bent op vakantie in Nederland en je collega's thuis zetten in de krant het Nederlandse konink lijk paar te kakken. Juist in Nederland, juist het koningshuis. De Australi sche journaliste Deborah Cornwall (30) maakte het deze week mee. „Van nu af aan zal ik op mijn reis maar zeggen dat ik een Amerikaanse ben". Door René van der Velden De Bredase Anita van den Broek liet ons gisteren we ten dat ze een journaliste uit Australië te logeren had. En dat er bij haar thuis al heel wat af gedis cussieerd was over de 'schunnige artikelen' over koningin Beatrix en prins Claus in Australische kranten. In twee grote, gerespecteerde kranten - The Age en The Sydney Morning Herald - zijn, op zijn zachtst gezegd, negatieve artikelen versche nen over de koninklijke gas ten en de monarchie die zij vertegenwoordigen. Een krant repte over 'een operet- tepaar, dat zo weggelopen is uit een Hollywood-musical'. Prins Claus moest het bij de columnist ontgelden als 'een man met een grijs pak, grijze ogen, grijs haar en een grijze conversatie'. Waarna de ko lommen gevuld werden met de geestelijke problemen van de prins en zijn lidmaatschap van de Hitlerjugend. In Australië wonende Nederlan ders verklaarden ernstig ver bolgen te zijn over de teneur van de artikelen. Hoe verklaart de Australische journaliste Deborah Cornwall de 'negatieve publiciteit' in haar vaderland? „Australië is sterk gekant tegen het Britse koningshuis. Maar over het Engelse koninklijk paar kun nen we zoiets niet schrijven. Als het Britse koninklijk paar komt, kunnen we niet van ons afbijten, dan zijn we weer net kolonisten. Op het feest ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van Australië is het Britse koninklijk paar behan deld als goden. Terwijl ze ons feestje, na 200 jaar, kwamen verpesten. De komst van het Nederlandse koninklijk paar, waar we niks van afweten, is nu als uitlaatklep gebruikt. De Australische journaliste Deborah Cornwall (rechts) met haar Bredase gastvrouw Anita van den Broek. - FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP Daarnaast zijn Australiërs Australische pers om hoge ook sterk anti-autoriteit. Het gasten onderuit te halen, is een sterk element in de Australiërs zij n beter in aan vallen dan in verdedigen. Vooral de mensen in Sydney zijn agressief ingesteld. En tenslotte: it's entertainment". Voor haar persoonlijk zijn de Australische kranten te ver gegaan. „Het heeft me verrast en teleurgesteld. Vooral dat ze met Claus als underdog de angel hebben gepakt die het vetste verhaal opleverde. Het is als een kreupele slaan, geen eerlijk spel. Ik houd van een mooi verhaal, maar je moet niet op de persoonlijke tra giek van zo'n man spelen. Po litici behandelen we in de Australische pers als beesten, maar Claus heeft niet kunnen reageren als een politicus. Daarom is het een goedkope stunt. Die ten koste gaat van de positieve zienswijze van Nederlanders over Australië. Het was beter geweest als de journalisten een stap verder waren gegaan. Uit deze ver halen blijkt dat de betref fende Australische journalis ten niets opgepakt hebben van hun bezoek aan Neder land. Terwijl dit land zoveel overeenkomsten heeft met het onze. Ik weet zeker dat de le zers van de betreffende kran ten, voornamelijk in Sidney en Melbourne, een keer goed gelachen hebben, maar deze j ournalisten hebben hun werk niet goed gedaan". Jammer vindt ze. „Een ge miste kans. „Hét verhaal was natuurlij k dat er zo'n groot verschil is tussen het Britse en het Nederlandse vorsten huis. Een verhaal over het ko ningschap in Nederland was nieuws geweest in Australië. Wij weten,^behalve van tul pen en molens, niks van Ne derland". Maar dat verhaal wil ze zelf proberen te slijten aan haar krant. De woede van Nederlanders over de artikelen vindt Debo rah Cornwall, zelf overigens overtuigd republikein, alles zins begrijpelijk. „Als jullie onze eerste minister zo zouden aanvallen, zouden we ook boos zijn, terwijl hij zich nog kan verdedigen". En boven dien: „Ik neem mijn hoed af voor Beatrix, want wat ze over de Aboriginals gezegd heeft, was meer dan ieder an der voor haar. Ze deed het ge weldig". Koningin Beatrix be nadrukte dat het land dat zijn 200e verjaardag viert, al lang voordat de Europese kolonis ten zich het nieuwe land eigen maakten, al bewoond was door deze échte Australiërs. pEN HAAG - De CD. yVD-fracties in de Ti Kamer willen het gri (jeel van de extra hoi miljoen gulden die het net volgend jaar vrijr voor een schoner milie steden aan de landbou yVD'er Blauw en CDA'e; Noord denken in dit ver] aan mestverwerking en f tegen de ammoniakuitstr Minister Nijpels C moet nog met de Kamer slag over de besteding vr extra geld maar liet al doorschemeren dat hij ei Me Ruim drie kwart van minima. De komende met financiële problem Dat zei drs. M.H. de Greef. tenschappelijk medewerk^ de vakgroep welzij nsbel vraagstukken van de Rij ld versiteit Groningen, din tijdens het symposium bij schulden' te Utrecht. De Greef wees in de voering van STER-spots minister Brinkman heeft steun van zijn eigen CDA. pen willen niets van het voi Ook de op het tweed: AVRO, TROS en Veronica ten voor commerciële tele] jaarlijks 210 miljoen aan voor het eerste net (KRO, derde net (NOS plus klei| spots op Nederland maakt Niemand zit er om te sf onderbroken door een boi irritatie en jaagt de kijkers de dood voor zijn. Deze d commercieel plan voor og en zelf geld verdienen, ma, de overheid. De ATV-omrc dat echt commercieel is er Te, en daarnaast andere moeten draaien. Ook KRO en NCRV zijl STER, waarbij de KRO ziel NCRV is bereid onder be zijn. De grootste voorstan merkwaardigerwijs de VAF VARA-voorzitter Van Dam steld om het percentage to u]t te breiden, omdat de o 9'ng zelfs zo ver, dat hij r door, iets waar niemand waarom de VARA nog het Proefballonnetje. „De minister is met zijn v V|jf procent reclame op tv Wordt. Het bedrijfsleven, 9een zin in om hun dure mogelijk uur of gekneld öe<drijfsleven aast op pri wordt gekeken. Maar die tijd is per defin ciame bijvoorbeeld in de p toneelstuk. Dat onderbreel| Want dit is een zogeheten r Anderen vrezen echter Want het begrip 'natuurlijl bovendien is er niet elke a stond te streven naar een:, voor een wasmiddel net kq ravijn hangt, wordt gevreei ®en voorbode is van een van Hilversum.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 2