evc n._
UITBLAZEN
Werkgever heeft looneisen zelf in de hand
Computerkraak ook in ons land massaal op gang
Ik ga zeggen dat Ik een Amerikaanse ben'
CDA/V
200.000
AUSTRALISCHE JOURNALISTE OVER PUBLICITEIT ROND CLAUS
Natuurlijke
Grote
bekken
DE STEM ACHTERGROND WOENSDAG 26 OKTOBER 1988
-DE STEM.
INBRAAK IN BELGISCHE REGERINGSCOMPUTER VERBAAST DESKUNDIGEN NIET
pESTEM BI
«INISTER NI
UTRECHT (ANP)
landse huishoudens
dat zij niet langer
hun financiële verpl
Problemen
lnwanyaifltt
het is geen wonder
VAN de Australiërs
zien wij alleen maar
de voetzolen, voor
opgesteld dat we dwars
door de aarde konden kij
ken. De Australiërs blij
ken een hoop van ons af te
weten, bijvoorbeeld hoe
onze koningin functio
neert. Wat weten wij van de
Australiërs? Sterker: wat heb
ben wij met ze te maken? De
berichtgeving over de onhoffe
lijke, onbeschaafde Australi
sche perscommentaren over de
koningin en prins Claus, herin
nerden me even aan mijn be
zoek aan de mijnenjager 'Schie
dam', ruim een week geleden.
De commandant van dat schip
had wat staan mopperen over
de vlagvertoonreis die een Ne
derlands marine-eskader afge
lopen zomer naar Australië
maakte, terwijl hij en zijn be
manning nog teleurgesteld wa
ren omdat hun schip niet meer
in aanmerking zou komen voor
uitzending naar de Perzische
Golf.
„Wat hebben wij in Austra
lië te zoeken?" vroeg hij. „In de
Golf kunnen we tenminste mij
nenvegers verkopen. Aan
Australië hebben we niks." Ik
vond dat een mooi Hollands
standpunt en nu ze daar onze
koningjn hebben beledigd, vind
ik het ook terzake doen.
Waarom stellen wij ons vor
stenpaar bloot aan dat onbe
houwen volkje aan de andere
kant van de aarde? Toch niet
uit onwetendheid? Ze zijn daar
niet eens hoffelijk tegenover
hun eigen vorstin.
Je moet er geweest zijn om
erover te kunnen oordelen, zegt
men. Oké, soms is dat zo. In
het geval van Australië hoeft
het niet omdat de Australiërs
zo vriendelijk zijn hun cultuur
op de internationale televisie
markt te dumpen. Het lijkt wel
of hun films en series gratis
zijn. Op alle netten kom je ze
tegen. Zonen en Dochters, Bu
ren en Buddies. Tot voor en
kele jaren was het beeld dat ik
had van de Australiërs, geves
tigd door de atoomoorlogsfilm
On the Beach. Daarin kon je
zien hoe de Australiërs lallend
en brallend in een orgie van de
cadentie hun ondergang tege
moet gingen. Walzing Mathil
da. Nu we wat meer films over
ze hebben gezien, weten we dat
ze elk weekend zo zijn. Daar
voor hoeven er op New York
geen atoombommen te vallen.
☆☆☆-
Wat is Australië helemaal?
Een geweldig omvangrijke
woestijn, tweehonderd keer zo
groot als Nederland, met hier
en daar groene randjes waarop
alles bij elkaar zestien miljoen
Australiërs wonen. Ik weet niet
of de beklagenswaardige Abo
riginals daarbij zijn inbegrepen,
de oorspronkelijke bewoners
van Australië, van wie de we
reld nooit gehoord zou hebben
als er dat twee-eeuwenfeest niet
was geweest, waarvoor de ko
ningin haar reis heeft onderno
men. Zestien miljoen is niet
veel meer dan er Nederlanders
zijn. Dus een groot volk kun je
de Australiërs ook niet noe
men.
Al in 1605 kwam Australië
even in het bereik van de toen-
T5'
WIM KOCK
malige beschaving, maar de
VOC-kapitein Willem Janz. die
de noordkust verkende, zag er
weinig brood in. Ook Abel Tas
man, die in 1642 het vasteland
omzeilde, en diens opdrachtge
ver gouverneur Van Diemen,
gaven te kennen dat ze met
Australië niets te maken zoch
ten. Niks waard en veel te ver
weg, vonden ze. Bijna 175 jaar
na Janz. arriveerde James Cook
op de kusten van Australië en
-de wereld was al heel wat
kleiner geworden- nam het
beste stuk kust dat hij vond
voor Engeland in bezit. 'Dank
jewel' zei Londen, waar men
net verlegen zat om een nieuwe
strafkolonie omdat de Ameri
kanen zich hadden bevrijd van
het Britse juk en het dus niet
langer mogelijk was misdadi
gers en lastpakken naar de ko-
lonieën in Amerika te sturen.
Wat de Australiërs nu pre
cies te vieren hebben dit jaar is
dat het tweehonderd jaar gele
den is dat er de eerste strafko
lonie werd gevestigd. Nu wil ik
niet beweren dat alle Austra
liërs afstammelingen zijn van
misdadigers. Naast messetrek
kers, dieven en stropers werden
ook veel dwarsliggers, armoed
zaaiers, politieke activisten en
allerlei andere mensen van wie
zelfs een Thatcher niet zou heb
ben beweerd dat ze misdadigers
waren, naar Australië gedepor
teerd. Een feit is wel, zo hebben
we ook uit Australische tv-se-
ries geleerd, dat de beschaving
er van de grond af aan moest
beginnen. De eerste bovenlaag
bestond uit vrije maar primi
tieve kolonisten en tweederangs
militairen. In Australië bestond
immers geen mogelijkheid
roem en eer te vergaren op een
slagveld. Men moest het er stel
len met het in elkaar slaan van
weerloze convicts en de jacht op
Aboriginals en kangeroes.
Tweehonderd jaar is niet
lang en zelf-beschaving is een
tergend, traag proces. Met ver
bazing heb ik de types gadege
slagen die in een recente
Australische tv-serie een lucht
vaartmaatschappij bestuurden.
Van lui met zulke voorkomens
en grote bekken durven wij hier
in Europa nog geen tweede
hands auto te kopen. Aan al die
macho-mannen m de tv-series
zié je gewoon dat ze het ruwe-
bolster-blanke-pit-ideaal naja
gen. Gisteravond zag ik op de
BBC de Australische film 'Bud
dies' en daarin kun je zien hoe
Australiërs vandaag de dag in
hun stoffige binnenlanden le
ven. 'Als varkens', zeiden ze
zelf.
Ze kunnen in Australië van
onze koningin beweren wat ze
willen, één ding is zij zeker
niet: een zwijnénhoedster. En
daarom verwachten we haar
over een dag of tien weer thuis.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllllir
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen-adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326.
Voor bezorgklachten: 076-236888.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; j 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand,
1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 -ABN rek. 520538447.
NCB relj. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Thom Meens
PREMIER Lubbers noemt
looneisen van vier procent
a-sociaal. Minister De Ko
ning (Sociale Zaken en
Werkgelegenheid) dreigt
de 200 miljoen gulden die
het kabinet extra uittrekt
voor de uitkeringsgerech
tigden, weer in te trekken
als de lonen teveel stijgen.
FNV-voorzitter Stekelenburg
voorspelt mede namens de 17
aangesloten bonden dat er
'bovenmatige' looneisen ko
men als de werkgevers niet
bereid zijn om afspraken te
maken over scholing en her
verdeling van werk. En VNO-
voorzitter Van Lede roept dat
de werklozen de grote verlie
zers worden als de bonden te
veel willen.
Kortom, de sfeer is weer
opperbest. Na het op het eer
ste gezicht toch redelijk verlo
pen Najaarsoverleg van afge
lopen vrijdag, hebben de drie
kampen (werkgevers, werk
nemers en kabinet) amper
twee dagen nodig gehad om
de oude stellingen opnieuw te
betrekken, de loopgraven uit
te diepen en het grof geschut
op te stellen. Dat allemaal
omdat de vage afspraken die
vrijdag na veel vijven en zes
sen zijn gemaakt, als altijd
voor velerlei uitleg vatbaar
zijn.
Toch lijken die afspraken
op papier waterdicht. Het ka
binet heeft 200 miljoen gulden
beschikbaar gesteld voor
koopkrachtverbetering van
de 3,5 miljoen mensen met een
uitkering in ons land. Tevens
is toegezegd dat vanaf 1 ja
nuari 1990 de koppeling tus
sen lonen en uitkeringen
wordt hersteld, zodat de con
stante, welhaast ideologische,
bevriezing van de uitkeringen
ongedaan wordt gemaakt.
Minister De Koning (So
ciale Zaken).
- FOTO DE STEM/ JOHAN VAN GURP
In ruil voor die toezeggin
gen van het kabinet heeft de
vakbeweging beloofd mee te
zullen praten over een geza
menlijk actieplan van kabi
net, werkgevers en werkne
mers voor de bestrijding van
de werkloosheid. Dat plan,
dat moet resulteren in aanbe
velingen aan de cao-onder
handelaars van werkgevers
en werknemers, moet binnen
een maand zijn opgesteld.
Die haast is geboden omdat
eind november in de Rotter
damse havens de eerste ron
des beginnen over een nieuwe
collectieve arbeidsovereen
komst. Direct daarna volgen
de bouw, de hoogovens, de
kleinmetaal, de grafische in
dustrie en het beroepsgoede-
renvervoer. Nog later zijn de
dienstenbonden aan de beurt
met de cao voor winkelperso
neel.
De werkgevers van hun
kant hebben vrijdag eveneens
toezeggingen gedaan. Ze heb
ben zich bereid verklaard om
zoals dat zo mooi heet 'decen
traal' te onderhandelen over
werkgelegenheid, scholing,
vorming en dergelijke. Per
cao, per bedrijfstak of per be
drijf kunnen nu afspraken
worden gemaakt, iets wat
vroeger door de meeste werk
gevers van de hand werd ge
wezen omdat men vond dat
zulke zaken in Den Haag
moesten worden bekokstoofd.
Tot zover reden voor tevre
denheid voor alle partijen, te
meer omdat niemand van te
voren had verwacht dat er
ook maar iets uit het overleg
zou komen. Op een nieuw
centraal akkoord had in ieder
geval helemaal niemand ge
rekend. Daarvoor waren de
eisen vooraf te hoog opge
schroefd.
De vakcentrale FNV bij
voorbeeld wilde keiharde af
spraken maken over een ge
lijke inkomensontwikkeling
in de bedrijven, bij de over
heid en bij de uitkeringsge
rechtigden; dat bleek onhaal
baar. Het kabinet heeft de
Wet Aanpassingsmechanis
men (WAM) waarin dat is ge
regeld, slechts één keer ge
bruikt. De afgelopen zeven
jaar bleven de uitkeringen en
het minimumloon vervolgens
bevroren, terwijl de lonen in
de bedrij ven stegen.
Ook lukte het de FNV niet
om spijkers met koppen te
slaan over werkgelegenheids
plannen, de tweede eis van de
federatieraad. De vakcentrale
zag vrijdagavond om die re
den af van een 'centraal ak
koord' en kondigde aan de
centraal (bij de cao-onder
handelingen) verder zaken te
willen doen.
Stekelenburg was deson-
.danks niet ontevreden: hij
had tenminste nog 200 miljoen
gulden voor de uitkeringen en
een toezegging voor 1990 bin
nengehaald.
Het kabinet kon ondanks
Van Lede, voorzitter van
de werkgeversorganisatie
VNO.
- FOTO ANP
alles ook redelijk tevreden
zijn. Het had weliswaar bak
zeil moeten halen op het ge
bied van de uitkeringen (er
moest 200 miljoen op tafel ko
men), maar de koppeling zelf
(kosten: 600 miljoen) kwam er
niet. Winst voor het kabinet
was tevens dat de bonden de
•deur niet dicht hadden ge
gooid naar afspraken over
werkgelegenheid.
Ook de werkgevers hadden
reden tot tevredenheid. De
bonden bleken immers bereid
de lonen te matigen als de
werkgevers zouden meewer
ken aan scholing en herverde
ling van arbeid. Verder had
het kabinet nog eens een forse
subsidie in het vooruitzicht
gesteld voor iedere langdurig
werkloze die in dienst wordt
genomen.
Alom kassa dus en dat kon
niet goed gaan.
Het ging ook niet goed. Nog
in het weekeinde gooiden de
Industriebond FNV en de
ambtenarenbond AbvaKabo
de knuppel in het hoenderhok.
AbvaKabo-baas Van de
Scheur (die toch al niet be
kend staat om zijn tactische
optreden) noemde de 200 mil
joen een 'fooi' en nam het
woord looneisen opnieuw in
de mond. Voorzitter Van der
Weg van de Industriebond
FNV volgde hem en ook de
dienstenbond FNV toonde
zich weinig gelukkig met de
als te mager ervaren uitkom
sten.
In de maandag gehouden
wekelijkse federatieraad van
de FNV (de vergadering
waarin het dagelijks bestuur
onder leiding van Stekelen
burg rekening en verant
woording aflegt aan het alge
meen bestuur, bestaande uit
de voorzitters van de 17 aan
gesloten bonden) werden de
geschillen bijgepraat, maar
het kwaad was al geschied.
Kabinet en werkgevers zaten
-niet geheel ten onrechte - in
de gordijnen. Na afloop van
de federatieraad kon Steke
lenburg nog wel vergoelij
kend zeggen dat men weer op
één lijn zat (hij sprak over
'misverstanden' in het week
einde) maar het was te laat.
Het woord looneisen was ge
vallen, de molen draaide.
Stekelenburg zelf heeft van
de federatieraad te horen ge
kregen dat de bonden nu per
CAO zullen bekijken wat de
loonruimte is. Die wordt ver
volgens 'eerlijk verdeeld' in
drie gelijke porties: loon,
werkgelegenheid en scholing.
Is een werkgever niet bereid
geld uit te geven aan scholing
dan gaat de loonruimte - ten
minste dat wordt de inzet bij
de onderhandelingen - geheel
op aan loon en werk. Krijgt
ook 'werk' geen aandacht van
de werkgever dan gaat de
hele loonruimte op aan loons
verhoging.
En dat nu, zo'n looneis,
vindt premier Lubbers a-so
ciaal. En daarvan zegt minis
ter De Koning dat als dat ge
beurt, hij de 200 miljoen voor
de uitkeringen in eigen zak
houdt. En daarvan zegt VNO-
voorzitter Van Lede dat het
de doodsteek is voor de werk
gelegenheid omdat er geen
enkele langdurig werkloze
meer aan de slag komt als de
bonden hoge looneisen stellen.
De cirkel is rond, het zwar-
tepietenspel is begonnen
Straks kunnen alle partijen
zich achter elkaar verschuilen
en met de vinger de ander
aanwijzen als boosdoener.
Stekelenburg kan in het
meest zwarte scenario zeggen
dat de Industriebond een
looneis stelde omdat de werk
gevers niet bereid waren aan
dacht te besteden aan werk;
de werkgevers van hun kant
zullen zeggen dat de bond zo
snel met een looneis kwam,
dat hen de lust tot zaken doen
op een ander gebied gelijk
was vergaan; het kabinet zal
daarna zijn dreigement uit
voeren en de 200 miljoen gul
den voor de uitkeringen in
kas houden.
Als toetje krijgen de bon
den vervolgens volgend jaar
nogmaals de rekening gepre
senteerd als het kabinet ook
het tweede deel van de af
spraak van vrijdag, een ge
lijke inkomensontwikkeling
in 1990, niet meer nakomt.
Het is te hopen dat de on
derhandelaars op decentraal
niveau verstandiger zijn en
bereid blijken om samen af
spraken te maken. Daarvan
profiteren de langdurig werk
lozen en de uitkeringsgerech
tigden meer dan van prestige.
Door Rinze Brandsma
COMPUTERKRAAK zal
ook in ons land snel sche
ring en inslag worden.
Computerfanatici zijn
hard bezig, de achterstand
in kraaktechnieken in te
halen. „De grote bloei in
kraken van computernet
werken staat er aan te ko
men. Computerkrakers
vertonen meer en meer de
neiging, iets groots te on
dernemen.
Ook in ons land zijn al clubs
van fanaten: kleiner dan in
West-Duitsland en Amerika,
minder georganiseerd nog,
maar de kennis wordt driftig
internationaal uitgewisseld."
Prof. dr. I. S. Herschberg,
als hoogleraar informatica
aan de TU Delft letterlijk en
figuurlijk meesterkraker,
kijkt niet op van de sensatio
nele inbraak in het 'geheime'
computersysteem van de Bel
gische regering. Schamper la
chend, als was het een Bel
genmop, licht hij het zo ver
nuftige en goed beveiligd
geachte Belgische Bistel-sys
teem van de regering-Mar-
tens door. Dat een computer
kraker 'uit pure passie' vrije
lijk in de regeringscomputer
heeft kunnen rondsnuffelen
'verbaast de Delftse hoogle
raar niets.
De Belgische Bistel-rege
ringscomputer voor het elek
tronisch uitwisselen van in
formatie binnen de regering,
waarvan de installatie dik
50 miljoen gekost heeft, dat in
1985 na een eerdere kraak ex
tra beveiligd werd voor ruim
1 miljoen, waarvan de ex
ploitatie jaarlijks ook vele
miljoenen kost, blijkt nog
steeds zo lek als een mandje.
Voor een verdere beveiliging
zou nog eens tussen de 1 en 2
miljoen nodig zijn. Wegge
gooide franken, als je prof.
Herschberg, internationaal
erkend expert, mag geloven.
„Mijn stelregel is: een een
maal gekraakt systeem blijft
lek. Het is ondoenlijk om, als
het netwerk lek blijkt, ach
teraf maatregelen te nemen.
Eigenlijk moet je uithuilen en
helemaal opnieuw beginnen."
Onze regering-Lubbers
mag blij zijn, dat ze nooit de
zin inzag van een systeem,
waarmee ministers onderling
via computers kunnen com
municeren en van het laatste
nieuws op de hoogte zijn. Het
'ouderwets' blijven communi
ceren via rechtstreekse, be
veiligde telefoonlijnen en
brieven per koerier werkt in
Den Haag beter dan het hy
permoderne Brusselse pro
beersel.
De opzet van het Belgisch
informatiesysteem per tele
foon 'Bistel' lijkt veelbelovend
en heette stiper-beveiligd te
zijn. Via draagbare compu
ters kunnen de Belgische be
windslieden vanaf elk adres
(zelfs op vakantie) bliksem
snel informatie doorkrijgen
en doorgeven. Een soort elek
tronische brievenbus voor ge
heime boodschappen, waarop
ook het koninklijk paleis is
aangesloten.
Slechts weinig ministers
maken er daadwerkelijk ge
bruik van, zo merkte de kra
ker; premier Martens, op
wiens aandringen Bistel er
kwam, doet dat wel geregeld.
Ook in zijn elektronische 'bak'
neusde de computerkraker
ongehinderd en met verbluf
fend gemak uitgebreid rond.
„Het lijkt zo vreselijk
mooi", schampert de Delftse
hoogleraar computerkunde,
„maar het is de overbekende
basisfout dat je vertrouwe
lijke gegevens via openbare,
algemeen bekende middelen
wilt kunnen bereiken en uit
wisselen. Het is een bekende
zwakte als je niet voor een ge
sloten systeem kiest, maar je
er via het openbare telefoon
net bij wilt."
Volgens prof. Herschberg
gaat het om het zogenaamde
Kermit-systeem: „In feite
volledig openbaar, met niet
meer bescherming dan een
paar lange wachtwoorden
van letter-, cijfer- en contro
letekens. Daar valt achter te
komen, programma's daar
voor passen op de kleinste pc
en je kunt met je draagbare
schootcomputertje de teksten
beginnen over te hevelen. Bij
zoiets mag je nooit het idee
hebben dat het waterdicht is."
Volmaakte beveiliging lukt
bij zo'n opzet nooit. „Elke be
veiligingsmaatregel kost de
gebruiker extra rompslomp.
Een groot gebruiksgemak en
behoorlijke beveiliging staan
lijnrecht tegenover elkaar."
Het schijnt, dat de Belgi
sche regeringscomputer nu zo
veranderd wordt, dat er niet
meer per telefoon in valt te
breken. Verder zouden de ge
heime gegevens straks slechts
met gebruik van een elektro
nisch pasje bereikbaar en
leesbaar worden. Dat helpt,
weet prof.Herschberg.
Maar geen toegang per te
lefoon betekent toch ook, dat
de ministers niet meer per te
lefoon kunnen communiceren
via Bistel? „Klopt. Daarmee
verdwijnt hun gebruiksge
mak. Komt er een privé-tele-
foonnet, dan vervalt de moge
lijkheid om met elk telefoon
toestel vanaf elke hotelkamer
te communiceren. En invoe
ring van crypto-geheimtaal,
met elektronische sleutel op
een pasje, zoiets valt inder
daad bijna niet meer te kra
ken. Maar die beveiliging kost
tijd, die ontwikkel je niet bin
nen een paar dagen. En dan
heb je weer een pasje, waar je
vreselijk voorzichtig mee
moet zijn en dat je niet kwijt
mag raken."
Herhaaldelijk kwam de
Delftse hoogleraar met zijn
studenten in het nieuws met
verbluffende inbraken in
grote computersystemen, die
degelijk beveiligd heetten te
zijn. Zoals in 1985 in een com
puternetwerk van de PTT. De
demonstratieve inbraak
bracht de PTT het schaam
rood op de kaken, want elke
hobbykraker had hetzelfde
kunnen doen. Er kwam een
betere beveiliging en striktere
voorschriften voor gebruik.
Waarom huren computer
firma's en systeembeheerders
niet af en toe een geslepen
kraker om de beveiliging te
testen en te verbeteren?
Prof. Herschberg zegt dat
al een jaar of tien te propage
ren. „Er bestaat bijvoorbeeld
een 'Tiger Team' van krakers
voor. Maar dat wordt nauwe
lijks gebruikt. Een kraker
blijft voor beheerders iets
vies. Een psychologische
kwestie: je neemt niet gemak
kelijk mensen in dienst om de
onveiligheid van je mooie
computersysteem aan te to
nen. En j e blij ft hopen, dat het
wel goed zal gaan met de be
veiliging. Tegen beter weten
in, want in alle bekende ge
vallen waar krakers bijge
haald werden, bleken de sys
temen min of meer gemakke
lijk te kraken."
Claimen, dat je systeem
waterdicht is, dat is nonsens.
„Je kunt het lek verkleinen,
de drempel verhogen. En
vooral de discipline verbete
ren, alle elektronische deuren
steeds netjes op slot zetten.
Doodgewone huishoudelijke
maatregelen, die een kind kan
begrijpen. Geen wachtwoor
den laten slingeren, bijvoor
beeld. Maar in de dagelijkse
omgang met een systeem en
met de nadruk op gebruiks
vriendelijkheid versloffen die
maatregelen vaak."
Je bent op vakantie in
Nederland en je collega's
thuis zetten in de krant
het Nederlandse konink
lijk paar te kakken. Juist
in Nederland, juist het
koningshuis. De Australi
sche journaliste Deborah
Cornwall (30) maakte het
deze week mee. „Van nu
af aan zal ik op mijn reis
maar zeggen dat ik een
Amerikaanse ben".
Door René van der Velden
De Bredase Anita van den
Broek liet ons gisteren we
ten dat ze een journaliste
uit Australië te logeren
had. En dat er bij haar
thuis al heel wat af gedis
cussieerd was over de
'schunnige artikelen' over
koningin Beatrix en prins
Claus in Australische
kranten.
In twee grote, gerespecteerde
kranten - The Age en The
Sydney Morning Herald -
zijn, op zijn zachtst gezegd,
negatieve artikelen versche
nen over de koninklijke gas
ten en de monarchie die zij
vertegenwoordigen. Een
krant repte over 'een operet-
tepaar, dat zo weggelopen is
uit een Hollywood-musical'.
Prins Claus moest het bij de
columnist ontgelden als 'een
man met een grijs pak, grijze
ogen, grijs haar en een grijze
conversatie'. Waarna de ko
lommen gevuld werden met
de geestelijke problemen van
de prins en zijn lidmaatschap
van de Hitlerjugend. In
Australië wonende Nederlan
ders verklaarden ernstig ver
bolgen te zijn over de teneur
van de artikelen.
Hoe verklaart de Australische
journaliste Deborah Cornwall
de 'negatieve publiciteit' in
haar vaderland? „Australië is
sterk gekant tegen het Britse
koningshuis. Maar over het
Engelse koninklijk paar kun
nen we zoiets niet schrijven.
Als het Britse koninklijk paar
komt, kunnen we niet van ons
afbijten, dan zijn we weer net
kolonisten. Op het feest ter
gelegenheid van het 200-jarig
bestaan van Australië is het
Britse koninklijk paar behan
deld als goden. Terwijl ze ons
feestje, na 200 jaar, kwamen
verpesten. De komst van het
Nederlandse koninklijk paar,
waar we niks van afweten, is
nu als uitlaatklep gebruikt.
De Australische journaliste Deborah Cornwall (rechts)
met haar Bredase gastvrouw Anita van den Broek.
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
Daarnaast zijn Australiërs Australische pers om hoge
ook sterk anti-autoriteit. Het gasten onderuit te halen,
is een sterk element in de Australiërs zij n beter in aan
vallen dan in verdedigen.
Vooral de mensen in Sydney
zijn agressief ingesteld. En
tenslotte: it's entertainment".
Voor haar persoonlijk zijn de
Australische kranten te ver
gegaan. „Het heeft me verrast
en teleurgesteld. Vooral dat ze
met Claus als underdog de
angel hebben gepakt die het
vetste verhaal opleverde. Het
is als een kreupele slaan, geen
eerlijk spel. Ik houd van een
mooi verhaal, maar je moet
niet op de persoonlijke tra
giek van zo'n man spelen. Po
litici behandelen we in de
Australische pers als beesten,
maar Claus heeft niet kunnen
reageren als een politicus.
Daarom is het een goedkope
stunt. Die ten koste gaat van
de positieve zienswijze van
Nederlanders over Australië.
Het was beter geweest als de
journalisten een stap verder
waren gegaan. Uit deze ver
halen blijkt dat de betref
fende Australische journalis
ten niets opgepakt hebben
van hun bezoek aan Neder
land. Terwijl dit land zoveel
overeenkomsten heeft met het
onze. Ik weet zeker dat de le
zers van de betreffende kran
ten, voornamelijk in Sidney
en Melbourne, een keer goed
gelachen hebben, maar deze
j ournalisten hebben hun werk
niet goed gedaan".
Jammer vindt ze. „Een ge
miste kans. „Hét verhaal was
natuurlij k dat er zo'n groot
verschil is tussen het Britse
en het Nederlandse vorsten
huis. Een verhaal over het ko
ningschap in Nederland was
nieuws geweest in Australië.
Wij weten,^behalve van tul
pen en molens, niks van Ne
derland". Maar dat verhaal
wil ze zelf proberen te slijten
aan haar krant.
De woede van Nederlanders
over de artikelen vindt Debo
rah Cornwall, zelf overigens
overtuigd republikein, alles
zins begrijpelijk. „Als jullie
onze eerste minister zo zouden
aanvallen, zouden we ook
boos zijn, terwijl hij zich nog
kan verdedigen". En boven
dien: „Ik neem mijn hoed af
voor Beatrix, want wat ze
over de Aboriginals gezegd
heeft, was meer dan ieder an
der voor haar. Ze deed het ge
weldig". Koningin Beatrix be
nadrukte dat het land dat zijn
200e verjaardag viert, al lang
voordat de Europese kolonis
ten zich het nieuwe land eigen
maakten, al bewoond was
door deze échte Australiërs.
pEN HAAG - De CD.
yVD-fracties in de Ti
Kamer willen het gri
(jeel van de extra hoi
miljoen gulden die het
net volgend jaar vrijr
voor een schoner milie
steden aan de landbou
yVD'er Blauw en CDA'e;
Noord denken in dit ver]
aan mestverwerking en f
tegen de ammoniakuitstr
Minister Nijpels C
moet nog met de Kamer
slag over de besteding vr
extra geld maar liet al
doorschemeren dat hij ei
Me
Ruim drie kwart van
minima. De komende
met financiële problem
Dat zei drs. M.H. de Greef.
tenschappelijk medewerk^
de vakgroep welzij nsbel
vraagstukken van de Rij ld
versiteit Groningen, din
tijdens het symposium
bij schulden' te Utrecht.
De Greef wees in de
voering van STER-spots
minister Brinkman heeft
steun van zijn eigen CDA.
pen willen niets van het voi
Ook de op het tweed:
AVRO, TROS en Veronica
ten voor commerciële tele]
jaarlijks 210 miljoen aan
voor het eerste net (KRO,
derde net (NOS plus klei|
spots op Nederland maakt
Niemand zit er om te sf
onderbroken door een boi
irritatie en jaagt de kijkers
de dood voor zijn. Deze d
commercieel plan voor og
en zelf geld verdienen, ma,
de overheid. De ATV-omrc
dat echt commercieel is er
Te, en daarnaast andere
moeten draaien.
Ook KRO en NCRV zijl
STER, waarbij de KRO ziel
NCRV is bereid onder be
zijn. De grootste voorstan
merkwaardigerwijs de VAF
VARA-voorzitter Van Dam
steld om het percentage to
u]t te breiden, omdat de o
9'ng zelfs zo ver, dat hij r
door, iets waar niemand
waarom de VARA nog het
Proefballonnetje.
„De minister is met zijn v
V|jf procent reclame op tv
Wordt. Het bedrijfsleven,
9een zin in om hun dure
mogelijk uur of gekneld
öe<drijfsleven aast op pri
wordt gekeken.
Maar die tijd is per defin
ciame bijvoorbeeld in de p
toneelstuk. Dat onderbreel|
Want dit is een zogeheten r
Anderen vrezen echter
Want het begrip 'natuurlijl
bovendien is er niet elke a
stond te streven naar een:,
voor een wasmiddel net kq
ravijn hangt, wordt gevreei
®en voorbode is van een
van Hilversum.