even..L
UITBLAZEN
Servische partijleider: Führer of nieuwe Tito?
Privé-recherche amper door regels gebonden
Tien jaar Arap Moi: dissidenten verdwijnen
BONDEN 1
de stem o
4Moeilijke
commandant9
RECHTEN 'VERDACHTE' OP LOSSE SCHROEVEN
Snel duideli
DE STEM ACHTERGROND DONDERDAG 20 OKTOBER 1988
WIM KOCK
-DESTEM-
PARTEM BJN
den haag (anp) -
naren) wil meer geld
inkomens van de amb
ALS de commandant
van de mijnenjager
'Schiedam', luitenant
ter zee der eerste klasse J.
Werkman, van een ver
slaggever de vraag krijgt
voorgelegd of hij de sfeer
aan boord als 'informeel'
zou beschrijven ontkent
hij dat en begint hij zichzelf te
karakteriseren als een man die
erop staat dat ieder zijn werk
voor de volle honderd procent
goed doet en dat zonodig met
zijn gezag afdwingt. „Ik sta be
kend als een moeilijke com
mandant", zegt hij. Maar zoiets
bedoelde de verslaggever, die
zelf nooit in dienst is geweest,
niet. Wat hij blijkbaar had ge
mist was het geklap van hak
ken, in de houding springende
jannen en het over dekken en
door gangen galmen van beve
len.
Wat hij nu had gezien was
een matroos die op de brug
langdurig en gezellig had staan
keuvelen met een officier. Het
onderwerp van gesprek was
zichtbaar niet de mijnenjacht
geweest, zelfs niet de marine.
Hij had gehoord hoe de oudste
officier, de tweede man aan
boord, door zijn ondergeschik
ten gemoedelijk werd aange
sproken met 'oudste' in plaats
van met 'meneer', zoals het for
meel hoort. Hij had gemerkt
hoe in de duistere commando-
centrale niemand van plaats of
houding veranderde toen hij er
met de commandant kwam
binnengestapt. Iedereen ging
gewoon door met turen naar
sonarbeelden, radarschermen
en plottafel.
Pas als de commandant een
wedervraag heeft gesteld en be
seft dat zijn gesprekspartner
niet in dienst is geweest, licht
hij verder toe: „Over flauwe kul
maak ik me niet druk. Ik zal
niemands plezier bederven als
dat terwille van het werk niet
nodig is."
Een mijnenjager is een op
resultaat gericht bedrijf en de
werksituatie vereist een nor
male collegiale omgang, net als
in ieder ander serieus bedrijf.
Op een mijnenjager zit je dicht
op elkaar en heeft iedereen di
rect met iedereen te maken. Er
is normaal gesproken geen tijd
om op strepen te staan en de
hyërarchie is er louter functio
neel, dus nogal vanzelfspre
kend, en vrijwel zonder ver
toon. De loze ruimte bovenin
de machinekamer is gevuld met
opgehangen racefietsen. Tegen
de schoorsteen zit een surf
plank vastgesjord.
Over formeel en informeel
gesproken: van een van de offi
cieren, een reservist en in het
burgerleven koopvaardijman
van zijn vak, hoor ik dat in dit
multi-nationale scheepsver-
band de Duitsers en de Belgen
het formeelst zijn. „Die Duit
sers", lacht hij, „houden zelfs
op zaterdag en zondag och
tend- en avondappèl." Het best
kunnen de Nederlanders, als al
tijd, overweg met de Britten.
Dat heeft wellicht te maken
met een, gedeeltelijk gemeen
schappelijke maritieme geschie
denis, waardoor bij beide mari
nes tradities en een groepscul
tuur ontstonden die wederzijds
herkenbaar zijn. Als je van tijd
tot tijd een robbertje vecht met
elkaar, zoals in de zeventiende
eeuw, toen beide zeemachten
tegelijk in opkomst waren en
elkaar de hegemonie betwist
ten, leer je mekaar misschien
nog beter kennen dan als goede
bondgenoten. Hoe dan ook: er
bestaat sinds jaar en dag tussen
de Britse en Nederlandse mari
nes, op verschillende terreinen,
een intensieve en soms ook
geïntegreerde samenwerking.
De betrekkingen tussen de
longroom van de 'Schiedam' en
de officer's mess van de 'Ledbu
ry' zijn vriendschappelijk te
noemen. „Pas nog hebben ze
ons een uitgebreid Engels ont
bijt voorgezet en volgende week
schuiven de Britten bij ons aan
de rijsttafel."
Toch zijn er ook typische
verschilletjes die duidelijk ma
ken dat de Royal Navy en de
Koninklijke Marine twee werel
den zijn. Om op de 'Schiedam'
te komen moeten we over de
'Ledbury' heen. Aan de valreep
van het Britse schip staan ter
begroeting een officier en een
uit twee man bestaande ere
wacht in zondags tenue. Alle
drie in de houding, de hand aan
de pet. Ik groet mondeling te
rug en vergeet ook niet een mo
ment 'halt en front' te maken
naar de vlag. Het loopplankje
dat de 'Schiedam' met de 'Led
bury' verbindt is zeer steil en
het valt niet mee met een waar
dige of kwieke tred het schip te
betreden. Het wordt meer
schuiven. Maar er staat geen
erewacht. In plaats daarvan
staat de commandant in eigen
persoon met uitgestoken had
op zijn gasten te wachten. Nu
vergeet 'halt en front' te ma
ken voor mijn eigen vlag.
Met de mijnexplosie eindigt
de oefening. In een langgerekte
kiellinie varen we weer op Oos
tende aan. Voorop de Belgische
'Dufour', gevolgd door de
Duitse 'Tübingen'. Daarachter
de Britse 'Ledbury', het vlagge-
schip van commander Gale.
Wij in vierde positie. Achter
ons de Britse 'Sheraton' en ach
teraan de Duitse 'Duren', ge
volgd door de drie biggen. In
de verte wordt tegen de blauw
grijze lucht Oostende zichtbaar,
een zwevende stad, waarvan de
contouren wazig uitsteken bo
ven de witte nevel die voor de
kust op de branding ligt.
Het is een prachtige, warme
dag geweest. Dat is het nog. Op
de havenpier staan en zitten
een paar honderd mensen, ge
koesterd door de herfstzon, de
intocht van het STANAVFOR-
CHAN-flottielje gade te slaan.
Als de 'Schiedam' is afgemeerd
vraagt de commandant of we
nog een biertje met hem willen
drinken in de longroom.
Dat doen we.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIiailtlllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIITn.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41, 236326.
Voor bezorgklachten: 236888.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. J 1,- per maand,
1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. J 1,25.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Leo van Vlijmen
NA TIEN uur saai debat in
perfect partij-chinees,
komt de langverwachte
toespraak van Slobodan
Milosevic. De midden
veertiger, gekleed in een
modieus kostuum, maar
verder zonder attractief
uiterlijk, krijgt al na zijn
eerste woorden voor- en
tegenstanders in zijn ban.
De man die de afgelopen
maanden miljoenen Serviërs
op de been heeft gebracht,
leest weliswaar evenals de
andere sprekers op de crisis
zitting van het Centrale Co-
mié zijn tekst van papier af,
maar zijn woorden klinken
als gewone taal, duidelijk en
direct.
Hij noemt de solidariteits-
meetings van de Serviërs een
uitdrukking van het Joego
slavische socialisme. Hij geeft
de verzekering dat Servië zijn
macht niet wil uitbreiden tot
de andere Joegoslavische
deelrepublieken, maar dat het
alleen zijn rechten op eigen
Servische bodem opeist. Hij
spreekt over een lange nacht
(ie op Kosovo drukt en die
eindelijk moet wijken voor
het ochtendgloren.
Nieuwe argumenten of
nieuwe feiten voert Milosevic
niet aan, maar hij doet een
dringend beroep op patriotti
sche gevoelens.
Milosevic gaat de economi
sche problemen niet uit de
weg, maar ook daar is hij di
rect, op de man af. Hij zegt
dat de hongerende arbeiders
niet begrijpen dat ze telkens
weer opnieuw alleen maar
prietpraat krijgen voorge
schoteld.
Radio Belgrado herhaalt
zijn toespraak tot ver na mid
dernacht wel vijf keer. En de
volgende dag nog een paar
maal. Het lijkt of alleen Milo
sevic op de crisis-zitting van
het Centrale Comité het
woord heeft gevoerd. Is er een
nieuwe Tito opgestaan?
Slobodan Milosevic
De Servische partijleider
Slobodan (zijn naam betekent
'vrijheid') Milosevic behoort
tot de na-partizanen genera
tie. Hij werd in 1941, toen Ti
to's leger al overwinningne
begon te boeken, geboren en
heeft zijn eerste sporen ver
diend als voorzitter van de
ideologie-commissie van de
universiteit van Belgrado.
Zijn vrouw, die momenteel op
diezelfde universiteit mar
xisme doceert - en dus een
collega is van mevrouw Gor-
batsjov - vervult daar de rol
van ideologische Cerberus.
Na een korte, succesvolle
carrière in het zakenleven -
hij was ondermeer bankier -
werd Slobodan Milosevic par
tijsecretaris van Belgrado. In
die functie ontdekte hij al
gauw dat Servië en heel Joe
goslavië er alleen maar bij ge
baat zouden zijn als er aan het
typische politieke handjeklap
van de Balkan een radicaal
einde wordt gemaakt.
Bovendien begreep Milose
vic dat er eindelijk een oplos
sing moest komen voor het
zwaarwegende, emotionele
Servische probleem Kosovo.
En, dat werd het derde ele
ment in zijn strategie, hij had
al gauw in de gaten dat be
heersing van de media van
buitengewoon belang is voor
een succesvolle demagogische
politiek.
Dit laatste kwam hem te
stade toen hij in Servië de
partijleiding wilde overne
men en daarvoor eerst enkele
rivalen uit de weg moest rui
men. Zijn eerste slachtoffer
werd Ivan Stambolic, een col
lega die hij in zakenleven had
leren kennen en met wie hij
goed bevriend was geraakt.
Milosevic heeft de Servi
sche media stevig in de hand
gekregen. En de krant met de
oudste traditie in Joegoslavië,
het dagblad Politika, dat zelf
onder Tito nog onafhanke
lijke kritische geluiden liet
horen, fungeert nu als geh
oorzame spreekbuis van Milo
sevic.
Met name in de noordelijke
republieken Slovenië en
Kroatië wordt Milosevic als
een gevaar voor Tito's Joego
slavië beschouwd. In de Kroa
tische pers wordt hij al 'Vozd'
genoemd, de letterlijke verta
ling van 'Führer'.
Dat is in zoverre niet zo
vreemd, omdat Milosevic in
Servië inderdaad als de grote
leider wordt vereerd. De deel
nemers aan de solidariteits-
meetings dragen zijn portret
met zich mee en zingen loflie
deren op hem. In een econo
mische crisis wordt een politi
cus die de dingen bij naam
durft te noemen, al gauw een
volksheld.
Het gaat Milosevic intussen
allang niet meer om Kosovo of
om Servië. Hij heeft zijn zin
nen blijkbaar op heel Joego
slavië gezet en hij wordt al de
nieuwe Tito genoemd.
Zover is hij echter nog niet.
Want zowel in de rijkste re
publieken Slovenië en Kroatië
alsook in het leger en bij de
militie heet hij felle tegen
standers.
Maar met de onvoorwaar
delijke steun van 7 miljoen
Serviërs en de hoofdstedelijke
media kan hij het een heel
'eind schoppen. Op de crisis
zitting van het Centrale Co
mité heeft hij dat opnieuw be-
Door Ad Burger
EEN PRIVÉ-DETECTIVE,
ooit om niet helemaal dui
delijke redenen uit het po
litiekorps gestapt, wil in
formatie over iemand
wiens gangen hij in de ga
ten moet houden.
In zijn stamkroeg komt hij
'toevallig' een oud-collega,
nog wel steeds in het korps
werkzaam, tegen. En na enige
zachte aandrang is deze poli-
tie-agent wel bereid om zijn
voormalige collega inzage te
geven in een paar officiële po-
litie-dossiers. Immers, ze ken
nen elkaar toch van vroeger
en in feite willen ze beiden
niets liever dan de slechterik
ken aanpakken.
Het ziet eruit als een scène
uit de eerste de beste Ameri
kaanse detective-serie, maar
volgens onderzoeker drs. A.
Hoogenboom worden zulke
praktijken ook in Nederland
steeds meer gemeengoed.
In een onlangs verschenen
studie, gemaakt in opdracht
van het Wetenschappelijk
Onderzoeks- en Documenta
tiecentrum van het departe
ment van Justitie, constateert
de onderzoeker een sterke
toename van het aantal parti
culiere rechercheurs: vaak
oud-politiemensen die, niet in
de laatste plaats vanwege de
betere salariëring, hun kennis
in dienst stellen van bedrij
ven, banken en verzekerings
maatschappijen.
Hoogenboom signaleert dat
het steeds vaker voorkomt dat
die particuliere rechercheurs
en 'officiële' politiefunctiona
rissen elkaar over en weer in
formatie toespelen. Soms ge
beurt dat officieel, in het ka
der van een gezamenlijk on
derzoek, maar vaker via het
zogenaamde 'old boys net
work', in de sfeer van oude-
j ongens-krentebrood.
Die pet past ons allemaal
- foto anp
Een zorgelijke ontwikke
ling, constateert Hoogenboom
terecht. Immers, een ver
dachte of veroordeelde over
wie de politie een dossier
heeft aangelegd, moet erop
kunnen vertrouwen dat die
informatie vertrouwelijk
wordt behandeld. En daarvan
is natuurlijk allang geen
sprake meer als die gegevens,
ongecontroleerd, worden
doorgesluisd naar bedrijven,
banken en verzekeringsmaat
schappijen.
Uit het WODC-rapport
blijkt ook dat in aantal geval
len officiële politie-recher-
cheurs freelance in dienst zijn
van particuliere recherchebu
reaus.
'Moonlighting' heet dat fe
nomeen, dat in de Verenigde
Staten een doodnormale en
maatschappelijk geaccep
teerde zaak is. Een kwart van
alle Amerikaanse politie
agenten schnabbelt er op die
manier in de vrije tijd wat bij.
In Nederland verdienen zo
'enkele tientallen' politie
functionarissen een extra
zakcentje.
En dat zijn er enkele tien
tallen teveel. Voor schnabbe
lende politie-agenten is het
namelijk al helemaal makke
lijk om toegang te krijgen tot
de officiële politiedossiers.
Om nog maar te zwijgen
over de principiële vraag wat
een politie-agent moet doen
als hij, schnabbelend voor een
bedrijf, tot de ontdekking
komt dat dat bedrijf zich
schuldig maakt aan belas
tingontduiking op grote
schaal.
Het in dienst nemen door
bedrijven van meer particu
liere rechercheurs leidt vol
gens Hoogenboom ook tot de
groei van het fenomeen 'pri
vate justice': de afhandeling
van een delict binnen het be
drijf.
Een voorbeeld: diefstal of
verduistering door een werk
nemer wordt in zo'n geval niet
aangegeven bij de politie,
maar 'intern' geregeld, bij
voorbeeld door overplaatsing
of inhouding van het salaris.
Dat lijkt logisch, maar het
tast wel de rechtspositie van
de betrokken werknemer aan.
Hij heeft nauwelijks moge
lijkheden om officieel beroep
aan te tekenen tegen de hem
door de directie van het be
drijf opgelegde straf.
Sterker nog, als een werk
nemer teveel stampei zou ma
ken, dan heeft de directie nog
een zeer goede stok achter de
deur. Ze kan altijd dreigen de
resultaten van het bedrijfsre
cherche-onderzoek over te
dragen aan en aangifte te
doen bij de reguliere politie.
Niet alleen na afloop van,
maar ook tijdens een onder
zoek door de bedrijfsrecher
che is de positie van de 'ver
dachte' uitermate zwak. Dat
heeft te maken met het gege
ven dat de bedrijfsrecher-
cheur zich niet hoeft te hou
den aan allerlei procedurere
gels die voor politiefunctiona
rissen wel gelden.
Een bedrijfsrechercheur
staat het vrij zijn bewijs te
verzamelen via het afluiste
ren van telefoongesprekken,
via uitlokking, met under
cover-activiteiten of door
scherpere verhoortechnieken.
En hij kan, door te dreigen
met ontslag of financiële
sancties, werknemers dwin
gen mee te werken aan een
onderzoek.
Een rechercheur van de po
litie kan dat - gelukkig - niet.
De rechter beoordeelt in een
strafzaak namelijk altijd of
het bewijs rechtmatig is ver
kregen.
Is dat niet het geval, dan
telt het niet mee. De directeur
van een bedrijf daarentegen
zal het niets uitmaken of het
bewijs tegen een werknemer
al dan niet 'netjes' verzameld
is. Voor hem geldt louter het
resultaat van het onderzoek.
Het fenomeen van de parti
culier rechercheur mag een
effectief wapen tegen fraude,
verduistering en diefstal bin
nen bedrijven zijn, het tast
ook de rechten van de indivi
duele burger aan.
Maatregelen daartegen zijn
geboden. Hoogenboom stipt in
zijn rapport enkele mogelijk
heden aan. Het voornaamste
daarbij is dat de controle op
de activiteiten van particu
liere rechercheurs wordt ver
scherpt en dat er een klach
tenprocedure komt voor bur
gers die menen het slachtoffer
te zijn geworden van misstap
pen van particuliere recher
cheurs.
Maar allereerst zou er een
einde moeten komen aan de
absurde situatie dat reguliere
politie-agenten in hun vrije
tijd hun diensten aanbieden
aan particuliere bedrijven.
HET IS hoogst merkwaardig
maar er wordt door de Neder
landse verzekerden betrekke
lijk weinig geklaagd over de
uitvoering van hun sociale
verzekeringen. Er wordt veel
gekankerd, dat wél.
Maar er worden maar weinig
klachten ingediend, terwijl er
toch een aantal commissies
zijn die de ingediende klach
ten heel serieus onderzoeken.
Zeer waarschijnlijk is het
aantal klachten zo gering om
dat de verzekerde niet precies
weet hoe dat moet worden
aangepakt.
Daarom in dit artikel een
overzicht van de diverse
klacht-mogelijkheden. Maar
vóór dat u uw ongenoegen
kenbaar maakt aan de diverse
instanties die er zijn voor
klachten-behandeling, moet u
altijd vooraf één ding doen:
Dat is de zaak eerst goed uit
spreken met de instantie (Be
drijfsvereniging, Sociale Ver
zekeringsbank, Sociale
Dienst) die uw zaak behan
delt. Het kan zijn dat achteraf
blijkt dat ze zich toch vergist
hebben.
De Sociale Verzekerings
raad (SVR) in Zoetermeer
heeft als taak toezicht te hou
den op de uitvoering van een
aantal sociale zekerheidswet
ten. Het is dan ook niet zo ver
wonderlijk, dat de SVR al
sinds 1973 een klachtencom
missie heeft.
Die commissie toetst de
werkwijze van de betreffende
uitvoeringsorganen aan zorg
vuldigheidsnormen zoals
nauwkeurigheid in onderzoek
en beoordeling, behandelings-
duur en dienstbetoon. De
klachtencommissie (er zijn er
verschillende) gaan niet in op
de inhoud van een beslissing
van een uitvoeringsorgaan
(bij voorbeeld Bedrijfsvereni
ging of Sociale Verzekerings
bank). Aan deze uitvoerings
organen is een zelfstandige
beslissingsbevoegdheid toege
kend.
In de verschillende werk
nemers- en volksverzekerin
gen is ten gerieve van de be
langhebbenden het recht
vastgelegd om binnen een be
paalde termijn een beslissing
van het uitvoeringsorgaan
aan het oordeel van de be-
roepsrechter (Raad van Be
roep) te onderwerpen. Die be-
roepsrechter zal bijvoorbeeld
zijn oordeel geven over een
weigering van de aange
vraagde uitkering, de hoogte
van het dagloon of de mate
van arbeidsongeschiktheid.
Een verzekerde kan om uit
eenlopende redenen of op ver
schillende gronden een klacht
indienen. Zo kan iemand het
niet eens zijn met de feitelijke
toepassing van de wet. Ook
kan een verzekerde proble
men hebben met het uitblij
ven van een beslissing.
Verder kan het gebeuren
dat het uitvoeringsorgaan na
herhaald aandringen niet
reageert op een verzoek voor
nadere informatie of dat het
orgaan voortdurend telefo
nisch onbereikbaar blijkt te
zijn. In de statistieken worden
deze klachten ondergebracht
onder het hoofd 'bereikbaar
heid' van het uitvoeringsor
gaan.
Niet alle klachten die de
commissies onderzoeken zijn
gegrond. In 1987 waren er van
de 1.287 bij de SVR ontvangen
klachten 39 procent onge
grond en 55 procent gegrond.
In de rest van de gevallen kon
of mocht de commissie geen
oordeel geven over de inge
diende klacht. Het overgrote
deel (81 procent) van alle bij
de SVR behandelde klachten
had betrekking op de behan-
delingsduur (53 procent) en
wetstoepassing (28 procent%).
Niet alleen de SVR heeft
een commissie voor de klach
tenbehandeling. Per 1 april
1987 heeft de Bedrijfsvereni
ging voor de Gezondheid,
Geestelijke en Maatschappe
lijke Belangen een klachten
procedure ingevoerd met als
doel de cliënt-gerichtheid te
vergroten, structurele foute
op het spoor te komen en
uiteindelijk - klachten te
voorkomen.
Ook het Sociaal Fonds
Bouwnijverheid heeft sinds i
januari 1988 een klachten,
commissie. De bedoeling
daarvan is de cliënten te sti.
muieren hun klachten te
uiten.
In het kader van de Zieken,
f ondswet en de Algemene Wet
Bijzondere Ziektekosten
(AWBZ) heeft de Zieken-
fondsraad - als toezichthou.
dend orgaan - een klachten-
commissie ingesteld. oi
daar is de bedoeling klachten
te behandelen over besluiten
en handelingen van uitvoe.
ringsorganen (ziekenfondsen)
jegens verzekerden.
De meeste klachtbrieven
worden ingediend bij de SVR
en zijn veelal rechtstreeks ge.
richt aan de Klachtencom
missie. Ook worden (klacht)
brieven ontvangen van het
ministerie van Sociale Zaken,
het kabinet van de koningin
en van andere instanties. Die
worden behandeld door de
klachtencommissie SVR die
daarna hun oordeel doorzen.
den aan de instanties die
advies hebben gevraagd
Door de Nationale Om-
budsman werden enkele
klachten behandeld over de
klachtenbehandeling door de
SVR. De SVR pikte dat niet,
want de SVR is geen admini
stratief orgaan, waarover de
Nationale Ombudsdman i
oordelen.
Dat is dan weer zo'n lekker
stukje bureaucratie. Wie con
troleert de controleur? Ik vind
dat we deze zaken maar over
moeten laten aan die instan
ties die met de materie het
best bekend zijn. En dat is
voor wat betreft de sociale
wetten zeker de SVR.
De gang van zaken voor de
behandeling van de Algemene
Bijstandswet is totaal afwij
kend. In feite is in de ABW
het klachtenrecht niet gere
geld. Als een cliënt de mening
is toegedaan, dat hij door
Gemeentelijke Sociale Dienst
(GSD) dan wel door een me
dewerker van een GSD on
juist of onbehoorlijk is behan
deld, kan hij dat uiteraard
schriftelijk of mondeling ken
baar maken bij de directeur
van de GSD of bij de verant
woordelijke wethouder.
Het komt er dus op neer,
dat men bij de gemeenten
geen externe klachtenmelding
kent. Een onpartijdige behan
deling door een commissie
voor de bezwaarschriften zou
in elke gemeente verplicht ge
steld moeten worden, klach
ten zouden rechtstreeks - dus
zonder tussenkomst van de
GSD - bij deze commissie
moeten kunnen worden gede
poneerd en behandeld.
Uit de geproduceerde cij
fers in de verschillende jaar
verslagen blijkt duidelijk dat
het aantal gegronde klachten
niet in verhouding staat tot
het aantal uitkeringsgerech
tigden. Klachten zijn duide
lijke signalen over de feite
lijke kwaliteit van de uitvoe
ring.
Daarom is het gewenst die
klachten via duidelijke proce
dures en bestuurscommissies
te behandelen. Dan kan er ook
daadwerkelijk aan die klach
ten wat gedaan worden, maar
als de meeste mensen hun be
zwaren over behandeling
door de met de uitvoering be
laste uitvoeringsorganen voor
zich houden en alleen maar
blijven kankeren over de ge
noten behandeling, gebeurt er
niets.
En als klaagt helpt u ook
anderen daarmee. Er moet
boven tafel komen als er iets
fout zit. Pas dan bereiken we
optimale situaties.
ADRESSEN:
Klachtencommissie
Sociale Verzekeringsraad
postbus 100
2700 AC Zoetermeer
Klachtencommissie
Ziekenfondsraad
postbus 396
1180 BD Amstelveen
Bedrij f svereniging
Bouwnij verheid
postbus 637
1000 EE Amsterdam
Bedrijfsvereniging voor
Gezondheid, Geestelijke en
Maatschappelijke Belangen
postbus 276
3700 EA Zeist
DE KENYASE regering
maakt zich op om te vieren
dat tien jaar geleden Arap
Moi het presidentschap op
zich nam.
Voor de tegenstanders van het
bewind valt er echter niet veel
te vieren. Steeds meer dissi
denten belanden in de gevan
genis op allerlei beschuldigin
gen of 'verdwijnen', al dan
niet voorgoed.
Nog maar enkele jaren ge
leden had Kenya een redelijk
goede reputatie op het gebied
van de rechten van de mens.
Maar dat is de laatste tijd
veranderd.
De regering lijkt een doel
bewust program te volgen om
politieke tegenstanders het
zwijgen op te leggen of te inti-
mideren, zo schreef Amnesty
International in een vorig
jaar uitgebracht rapport. De
meeste slachtoffers van
schending van mensenrechten
zijn gearresteerd op de ver
denking dat zij banden onder
houden met de clandestiene
oppositiegroepering Mwake-
nya.
Mwakenya is een wat mys
terieuze organisatie die de re
gering van Arap Moi beschul
digt van vriendjespolitiek en
corruptie. Volgens de regering
is Mwakenya uit op omver
werping van het huidige be
wind en het vestigen van een
socialistisch bewind.
De Kenyase regering ont
kent dat de rechten van de
mens worden geschonden. Zij
rechtvaardigt het vasthouden
van mensen zonder vorm van
proces met aantijgingen dat
de betrokkenen zich hebben
schuldig gemaakt aan oprui
ing, samenzwering tegen de
regering of het lidmaatschap
van verboden groeperingen.
Het is volgens de wet op de
openbare veiligheid toege
staan mensen vast te houden
zonder vorm van proces en
voor onbepaalde tijd.
Ook zijn de laatste tijd en
kele mensen verdwenen die
banden met de oppositie on
derhouden. Onder hen is
Otiena Agina, die volgens zijn
familie in september door po
litiemannen in burger werd
meegenomen. Sindsdien heeft
zijn familie niets meer van
hem gehoord.
Agina was een medewerker
van Raila Odinga die volgens
de regering een illegale oppo
sitiebeweging leidt, de revolu
tionaire beweging van Kenya.
Raila Odinga werd in 1982
veroordeeld tot zes jaar ge
vangenis wegens betrokken
heid bij een mislukte poging
tot een staatsgreep. Hij kwam
in februari van dit jaar vrij
maar werd in september weer
gearresteerd.
De kranten in Kenya bren
gen de officiële mededelingen
over arrestaties en over de
feestelijkheden in verband
met Mois jubileum deze week.
Sinds Moi in 1978 na het over
lijden van Jomo Kenyatta het
roer overnam, heeft hij gelei
delijk aan zijn greep verste
vigd op de regering en de door
hem geleide regeringspartij
Kanu, de enige toegestane
partij.
De enige serieuze aanslag
op zijn bewind was de poging
tot een staatsgreep van 1982.
In zijn jubileumjaar is Moi
bij algemene verkiezing®
herkozen als president. Te
genkandidaten waren er niet
Verleden maand waren er in
terne partij verkiezingen, vol
gens het door Moi ingevoerde
kiessysteem waarbij de stem
gerechtigden in de rij moesten
gaan staan achter de kandi
daat - of diens portret - va»
zijn of haar keuze. Voor d
functie van partijleider was
er slechts één kandidaat'
Arap Moi.
Aan de verkiezingen gim>
een golf van veroordeling®
en politieke arrestaties voor
af. Van verscheidene kant®
is gezegd dat de verkiezing®
gepaard zijn gegaan me
fraude en intimidatie. (ANrJ
LUXEMBURG (ANP)
Nederlandse minister
Landbouw en Visserij,
rit Braks, is van mening
het handhaven van een i
nimumprijs voor melk
Nederland weinig zin
heeft.
Maar de verantwoordelij kh
voor het opheffen van die p-
liet bij het ministerie van E
nomische Zaken, zo zei
woensdag in Luxemburg
antwoord op vragen. Over c
kwestie voert hij overig
y
G<
mt
Loo
De ambtenarenbonden st
tegenover Van Dijks pk
door de financiering van
Bovendien komt de minis
dan nog altijd 100 miljoen g
den tekort om de salarisver!
tering voor alle werkende
gepensioneerde ambtenaren
betalen, die FNV- en CN
ambtenaren en het Ambter
rencentrum eisen. De midd
bare en hogere ambtenai
zijn tegen een algemene sa
risronde. Dat bleek woensc
in Den Haag na afloop van i
tweewekelijkse arbeidsv»
waardenoverleg voor het ov
heids personeel.
Van Dijk liet de centra
veertien dagen geleden we
zijn ruimte van 295 miljc
gulden (waarvan 170 miljc
voor loonsverbetering en
rest voor werk) alleen te ki
nen vergroten als er geld b
nen de totale loonkostenruir
is te vinden. De bonden weig
den 'creatief' met de minis
mee te denken, waarop V
Dijk zijn vut-plan lanceer
Door de toekomstige vut-v
plichtingen niet langer voor
ven, maar voor zes jaar te
serveren komt er 150 miljc
gulden beschikbaar. De tij<
lijke vut-verlaging van 61 n;
60 jaar blijkt daarnaast 30 ir
joen gulden goedkoper uit
vallen.
Van Dijk is bereid de in
taal 180 miljoen gulden toe
voegen aan de ruimte voor
komensverbetering voor 1!
die daarmee op 350 miljoen l
komt. De centrales willen z
eerst op de mogelijke gevolg
van een verkorting van de v
financiering buigen. Een d
gelijke operatie houdt een
sico voor de premiehoogte
De centrales staan weliswc
niet onvriendelijk ten opzie
van het plan, maar zijn c
niet erg enthousiast.
Van Dijk zei na afloop v
het overleg dat wat hem betr
'echte onderhandelingen'
een stapje dichterbij zijn gel
men. Hij gaf toe dat er voor
bonden moeilijke kanten a
zijn voorstel zitten, maar 1
speurde een uiterste bereidh
om verder te komen. Hij
zich niet uit over de invull:
van de ruimte, maar noerr
elke wens van de bonden
spreekbaar'.
De centrales van overheb
personeel zitten met hun
derling verschillende eisen r
een eind boven het nieu
ruimtebod van Van Dijk
plus de woensdag geboden
miljoen, samen 475 miljoen g
den). Alle vier vragen ze
DE HAVEN en de visafslag
morgen Weer de aanblik var
bge week zullen de contn
dienst (AID) in hun taakuitv
ME ers.
Die assistentie is hard nod
roer waarbij de controleurs
sers en hun aanhang met st
slagterrein werden geslagc
'en van nog meer politie. De
van de Mobiele Eenheid leek
'eet te hebben. De beelden
ee ruimen van de vissersbot
m 9erus's'ellend aan.
waar ook in dit geval was
ent duidelijk toen landbouw
errnc^dgn bevestigde dat c
J*s hadden kunnen uitvoert
^reigd en om erger te voo
snijncontrole gelaten,
nr.!» een bekentenis van
oet vreemd aan. Burgerlijk
„i sommige gevallen - zoals
p.h,en kan begrip of symf
sin?, niet voor intimidatie e
h,9®n het geval is gewees'
«stJl da9e,ijkse brood te vect
n n ,rechtvaardigt niet de m
hot westie in Vlissingen c
overschrijden van de vai
tor D9,en vis naar toegaat ht
eon 'iet met zoveel wc
Dat ,maI.'a' die voor de afze
npo^in,t?ewerin9en die een
iu-tj?Uitspraken van een d
te Zn3, verPlichting op om
9®n m de zaak van de
aan h r vissers zelf mag w
de ain ®fsPraken die gemaa
NtemPn2**ans geven om h
and is er mee gebaat de
