DE STEM
LUISTERAARS WAARDEREN SAMENWERKING OP RADIO 1
'RadiOlympia verdient vervolg'
JU
Pasadena'sleuke
smoeltj es maar
ook leuke muziek
In het spoor van Guy Clark
P«P
SPR
AAK
Toekomst van Super Channel nog onzeker
Nieuw boek Rushdie
probleem in India
WOENSDAG 19 OKTOBER
HILVERSUM (ANP) -
De samenwerking van
de actualiteitenrubrie
ken in RadiOlympia
moet volgens drie
kwart van de luiste
raars doorgaan. De
meeste luisteraars vin
den dat een dergelijke
samenwerking tot een
betere actualiteiten
voorziening leidt.
Nieuwsdienst
ff STEM GIDS 2
NEDERLAND 1
Heaven 17
Michelle Shocked
DUITSLAND 2
„Ik vind talkshows nog steeds het
beste amusement dat je op televisie
kunt bieden
Sonja Barend
12
De uitzendingen kregen
een waarderingscijfer van
7,5.
Ook vindt ongeveer tweederde
(64 procent) van de luisteraars
het een goede zaak dat voor een
evenement als de Olympische
Spelen de gebruikelijke pro
gramma's op Radio 1 komen te
vervallen. Dat blijkt uit een
onderzoek van de Dienst Kijk
en Luisteronderzoek dat op
verzoek van de Directie Radio
programma van de NOS is uit
gevoerd.
Tijdens de Olympische Spe
len in Seoel maakte de NOS-
radio dagelijks veertien uur
RadiOlympia, met daarin
rechtstreekse verslagen van de
sportieve prestaties in Korea.
De actualiteitenvoorziening lag
in handen van een redactie die
was samengesteld uit alle ra-
Rien Huizing in de redactieruimte van de ANP-radionieuwsdienst: „Als we op deze ma
nier doorgaan, zou ik er ongeveer vier mensen bij moeten hebben.foto anp
dio-actualiteitenredacties van
de,-landelijke omroepen, met
uitzondering van de EO en de
VPRO. De deelnemende om
roepen zagen in die veertien
uur af van hun eigen actuali
teitenuitzendingen op Radio 1.
Het was de eerste keer dat zo
lang en intensief werd samen
gewerkt.
Na de Olympische Spelen
zijn 400 personen telefonische
over het project ondervraagd.
Een aantal vragen ging over de
samenwerking van de actuali
teitenrubrieken. Op de vraag of
men die samenwerking op prijs
stelde zei 74 procent van de on
dervraagden ja, niemand zei
nee, een kwart was onverschil
lig-
Verder was 72 procent van
de ondervraagden het eens met
de stelling dat de omroepen in
de toekomst op het gebied van
actualiteiten meer moeten sa
menwerken. Twaalf procent
onderschreef die stelling
'enigszins', 10 procent was het
er niet mee eens. Daarnaast zei
76 procent van de ondervraag
den niet te vinden dat de actua
liteitenrubrieken door samen
werking hun eigen gezicht of
kleur verliezen.
Nieuw in RadiOlympia waren
ook de uitgebreide bulletins
van de Radionieuwsdienst
ANP, waarin ter illustratie
fragmenten van orginele uit
spraken van mensen in het
nieuws ten gehore werden ge
bracht. Deze fragmenten wa
ren verzameld in samenwer
king met de gezamenlijke ac
tualiteitenredactie. Van de on
dervraagden vond 43 procent
deze aanpak prettig, 17 procent
was negatief en 35 procent
maakte het niet uit. Op de
vraag of de Radionieuwsdienst
ANP moet doorgaan met het op
deze wijze verlevendigen van
het nieuws zei 63 procent ja en
22 procent nee.
Hoofdredacteur Rien Hui
zing van de Radionieuwsdienst,
vroeger presentator van het
NOS-Journaal, zegt dat alle
deelnemers van RadiOlympia
veel geleerd hebben van de sa
menwerking. Huizing is in
principe geen tegenstander van
voortzetting van het experi
ment, maar signaleert wel een
aantal technische problemen.
„De uitzendingen waren moge
lijk doordat enkele van onze
medewerkers vrije dagen heb
ben opgeofferd. Als we zouden
doorgaan met deze vorm van
werken zou ik er ongeveer vier
mensen bij moeten hebben.
Verder zou er een auteursrech
telijke oplossing moeten komen
voor het gebruik van fragmen
ten van actualiteitenrubrie
ken."
Huizing constateert verder
dat uit het onderzoek van de
Dienst Kijk- en Luisteronder
zoek is gebleken dat ouderen de
andere aanpak van de Radio-
nieuwsdient minder hebben
gewaardeerd. Ook wijst hij op
het 'verlies van identiteit' dat
de samenwerking voor de di
verse actualteitenrubrieken tot
gevolg heeft.
De resultaten van het onder
zoek zullen volgens Huizing de
komende tijd door alle betrok
kenen 'duchtig bestudeerd'
worden. „Daar zullen onge
twijfeld nieuwe ideeën uitrol
len, waarover we met elkaar
moeten praten. Maar we moe
ten niet vergeten dat we nu ook
al heel behoorlijke uitzendin
gen maken."
Door onze correspondent
Roger Simons
LONDEN - Het nauwelijks
twee jaar oude zwaar ver
liesgevende Britse Super
Channel heeft nog steeds
een onzekere toekomst.
Tenzij deze week een over
name tot stand zou worden
gebracht, gaat het met een
deficit van meer dan 50 mil
joen pond op de fles.
De bekende Londense kranten
magnaat Robert Maxwell die
kortgeleden nog belangstelling
toonde voor dit kwijnende tv-
bedrijf is niet langer van plan
nog een bod te doen. Maxwell
beseft nu dat de introductie
van Super Channel, via de ka
bel, in zo'n 13,6 miljoen wonin
gen van continentaal Europa,
lang niet betekent dat miljoe
nen mensen er geregeld naar
kijken en dus adverteerders
aantrekken.
Super Channel heeft in Lon
den een personeelsbestand van
70 man. Een woordvoerder van
het bedrijf deelde gisteren mee
dat de onderhandelingen over
de verkoop voortgezet werden.
„Er zijn nog twee goede kan
sen", zei hij, „maar deze kandi
daten houden hun identiteit
voorlopig geheim."
In Britse omroepkringen
wordt verondersteld dat een
van beide geïnteresseerde fir
ma's Cable News Network van
de Amerikaan Ted Turner is.
De andere mogelijke koper zou
Richard Branson, president
van de Virgin Group, kunnen
zijn. Branson heeft al 45 pro
cent van de Super Channel-be-
langen in zijn portefeuille.
De Virgin-groep is sinds be
gin oktober weer een particu
liere onderneming. Pop-mag
naat Branson heeft toen de
40.000 aandeelhouders van
Virgin, die sinds twee jaar ge
quoteerd werd op de Londense
beurs, hun geld teruggegeven.
Hij kon dit doen dankzij een
Amerikaanse lening van 182,5
miljoen pond.
Branson zou Super Channel
volledig in zijn bezit kunnen
krijgen via zijn particuliere
Voyager-onderneming die zijn
luchtvaartmaatschappij en zijn
reisbureaus groepeert. In Lon
den wordt gezegd dat hij de
grootste kanshebber is omdat
hij tot overname zou overgaan
in samenwerking met Indepen
dent Television News, de gere
nommeerde nieuwsdienst van
de Britse commerciële televisie,
die aan Super Channel steen
goede nieuwsbulletins heeft
geleverd sedert de eerste dag
van het bestaan van dit station
voor satelliettelevisie.
Neemt Branson Super Chan
nel inderdaad compleet over,
dan zal hij weinig nieuw kapi
taal investeren. Hij zou alleen
de contractuele verplichtingen
van Super Channel, die 7 tot 8
miljoen pond waard zijn, op
zich nemen. Branson zal dan
het aangezicht van Super
Channel veranderen door in
plaats van onafgebroken ont
spanningsprogramma's te la
ten uitzenden, in samenwer
king met ITN achttien uur per
dag nieuws op de buis te bren
gen. Super Channel zou dan
een pan-Europees nieuwska
naal worden.
ITN is volledig eigendom
van de 16 Britse commerciële
tv-bedrijven, die samen uitzen
den op op het kanaal ITV-1.
Super Channel werd destijds
gesticht door 14 van deze maat
schappijen en de Virgin Group.
Diverse aandeelhouders zijn er
uitgestapt vanwege de zware
verliezen die zij allemaal heb
ben geleden in dit avontuur dat
bijzonder sjecht doordacht was.
Door Rajiv Tiwari
NEW DELHI (IPS) -
Toen de in Londen wo
nende Indische schrij
ver Salman Rushdie
'The Satanic Verses'
voltooide, was het laat
ste wat hij verwachtte
dat het boek verboden
zou worden door de re
gering van India. Hij
bevroedde wel dat
vrome moslims te hoop
zouden lopen tegen zijn
nieuwe boek, omdat het
de draak steekt met de
koran en met de pro
feet Mohammed.
Maar de gebeurtenissen
namen dezelfde verras
sende wending als Rush
die in eerdere romans ge
bruikt voor literair effect:
de sterkste oppositie tegen
zijn boek kwam niet uit
Saoediarabië of Pakistan,
maar uit zijn vaderland,
waar de grondwet gods
dienst en staat strikt
scheidt. De regering hield
meer rekening met de ge
voelens van de ruim tien
procent islamieten in het
land dan met die van de
liberale elite en verbood
het boek op 5 oktober.
Overigens volgde Pakis
tan afgelopen donderdag,
maar dat was geen ver
rassing.
'Het Verbod' is het ge
sprek van de dag in cultu
rele kringen in Bombay,
Calcutta en New Delhi.
Rushdie gooide nog wat
olie op het vuur door af
gelopen vrijdag premier
Gandhi persoonlijk een
brief te schrijven. „Mijn
boek mag niet worden ge
bruikt voor politiek voet
bal", aldus Rushdie, die
vindt dat democratie in
India 'een lachertje' aan
het worden is.
Premier Gandhi liet de
pers weten dat hij het
boek niet had gelezen, dat
hij niet zou terugschrij
ven en dat hij het verbod
niet zou intrekken. De
man die het fanatiekst
voor een verbod heeft ge
streden, Syed Shahabud-
din, heeft het boek even
min gelezen: „Ik hoef niet
door de drek te waden om
te weten dat het drek is,"
verklaarde hij.
Shahabuddin is een ex-
diplomaat die in de poli
tiek zit en koketteert met
fanatieke islamieten. Hij
vindt het boek 'anti-isla
mitisch'. Rushdie zou zijn
eigen achtergrond verloo
chenen (hij is geboren in
een Moslim-gezin) en met
'satanische vooruitziend
heid' vooral zijn porte-
monnee op het oog heb
ben.
Vreemd genoeg kwam
deze kritiek ook uit Lon
den, waar het linkse
weekblad 'New States
man' schreef: „Wat we
hier hebben is niet alleen
een roman, het is een in
vestering van de Sal
man Rushdie BV." Deze
kritiek werd in Indische
tijdschriften overgeno
men. In de 'Times of In
dia' schreef de criticus
Jug Suraiya in een open
brief: „Hoe meer je door
zeurt over het verbod, des
te meer zal iedereen je
moeten lezen. Satanisch
Heer Salman, tamelijk sa
tanisch."
Ondertussen gaan de
weinige exemplaren van
het boek in literaire sa
lons grif van hand tot
hand. Verschillende ge
matigde critici die het ge
lezen hebben zijn het niet
eens met de fanaat Sha
habuddin. Zij zijn in be
ginsel tegen het verbod,
maar oordelen dat het ge
geven de omstandigheden
een praktische maatregel
was. Botsingen tussen
hindoes en moslims heb
ben maar weinig aanlei
ding nodig. Vorige week
vielen 28 doden tijdens
ongeregeldheden bij een
godsdienstig hindoefeest
Vrijdag al werd in vele
moskeeën gepassioneerd
tegen het boek gepredikt
Niettemin blijft een
grote groep intellectuelen
strijden voor opheffing
van het verbod. Rushdie
was door zijn eerdere boe
ken populair in India. Bo
vendien is er nog het prin
cipe van de persvrijheid,
dat geweld wordt aange
daan. Een ander argu
ment komt van de dichter
Nissim Ezekiel die op zich
wel voor een verbod is
maar waarschuwt dat dit
Rushdie's kansen op de
Bookerprijs vergroot.
Satanic Verses is een
van de vijf kandidaten
voor deze gerenommeerde
Britse literaire prijs.
Rushdie won de prijs al
eerder voor zijn roman
'Middernachtskinderen',
die hem op slag beroemd
maakte.
22.30
In concert
VOORAL dank zij het vi
deo-tijdperk zijn we er in
de popmuziek inmiddels
achter dat de schone schijn
bedriegt. Tal van acts
slaan aan door hun leuke
smoeltjes en aardige clips
en niet door hun muziek.
Daarom had ik zo mijn be
denkingen toen het Britse
groepje The Pasadena's
met 'Tribute' voor de dag
kwam. De clip liet vijf
knapen zien die zo uit een
spij kerbroeken-reclame
leken te zijn weggelopen.
Van de aardige zang ver
moedde ik dat die groten
deels aan de hypermoderne
mix-technieken te danken
was.
De elpee 'To whom it may
concern' heeft me mijn oor
deel omtrent The Pasadena's
drastisch doen herzien. Het
vijftal laat op deze elpee bij
vlagen schitterende soulmu
ziek horen. Die muziek is wel
iswaar niet nieuw, maar ze
wordt met overtuiging en
vooral toewijding gebracht en
zodra dat gebeurt, kun je op
zijn minst spreken van een
stel integere artiesten.
'To whom it may concern'
bevat vooral soulmuziek zoals
die halverwege de jaren '70 in
Philidelphia werd gemaakt.
Die stroming heette de Philly
Soul en had als bekendste ver
tegenwoordigers groepen als
Harold Meivin The Blue
Notes, The O'Jays en The
Trampps. Die groepen onder
scheidden zich door knap
meerstemmig vocaal werk.
Dat vocale werk was een de
cennium eerder al afgeleverd
door Motown-groepen als
Temptations, Smokey Robin
son The Miracles en Four
Tops. De Philly Soul was ech
ter iets gladder en tegelijker
tijd door de instrumentatie
hypnotischer van aard dan de
Motown-sound uit Detroit. De
Philly Soul was min of meer
de voorloper van de disco.
Toen de 'Sound of Philidel
phia' op sterven na dood was,
namen de producers het roer
over en werd de zwarte Ame
rikaanse muziek een tijdlang
een eenvormige aangelegen
heid, waarin producers met de
ene gezichtsloze groep na de
andere hits probeerden te sco
ren.
The Pasadena's blikken op
hun eerste elpee smaakvol te
rug op die Philly Soul. Tevens
slagen ze er in een brug naar
het eind van de jaren '80 te
slaan. Je hoort op 'To whom it
may concern' zeker geen revi
val-groepje aan het werk,
maar een bandje dat goede
muziek van toen vertaalt naar
hedendaagse normen.
In het huidige aanbod van
onderling inwisselbare, ge
zichtsloze acts zijn The Pasa
dena's een verademing. Ver
antwoord commericieel en
met smaak bovendien. Deze
jongens komen er wel, ze zijn
immers op de goede weg.
MARTYN Ware, Glenn Gre
gory en Ian Craig-Marsh,
alias Heaven 17, zorgen al een
jaar of acht voor verant
woorde Britse blanke dans
muziek. Met hun '(We don't
need this) Fascist groove
thing' zetten ze in '81 een ge
luid weg dat veel navolging
kreeg. Human League (de
groep waar genoemd drietal
voordien in zat), Duran Du-
ran, Spandau Ballet en ook
min of meer Level 42 hielden
zich met aanverwante muziek
bezig.
De eerste drie Heaven 17-
The Pasadena's: overtuiging en vooral toewijding.
elpees ('Penhouse and pave
ment', 'The luxury gap' en
'How men are') waren sterke
platen. Daarna verwaterde de
sound een beetje.
Buiten Heaven 17 deden de
groepsleden veel produktio-
neel werk. Belangrijkste wa
penfeit in dat opzicht was de
produktie door Martyn Ware
van Tina Turners 'Let's stay
together'. Het Heaven-17-jasje
stond Tina wonderschoon en
het was deze produktionele
aanpak die de aanzet gaf tot
La Turners metamorfose van
nagenoeg uitgerangeerde ar
tieste tot de megaster die ze nu
is.
Onder de titel 'Teddybear,
Duke Psycho' heeft Heaven
17 onlangs een nieuwe elpee
het licht doen zien. Hier en
daar doet de van deze elpee
afkomstige single 'The ballad
of Go Go Brown' het al aardig.
De vraag is of Heaven 17 na
een periode van stilte in staat
is het succes van weleer te
evenaren. Ik heb daar mijn
twijfels over. Toen Heaven 17
begon, liep de groep voorop bij
het creëren van nieuwe
sounds. De plaatprodukties
kon je bij wijze van spreken
uit duizenden herkennen door
hun smaakvolle arrangemen
ten, hun perfecte klank en hun
onweerstaanbare swing. In
middels zijn we in tijdperk
aangeland, waarin met behulp
van computers en samplers
van elk nummer, hoe onnozel
ook, een perfect klinkend pro-
dukt gemaakt kan worden.
Het al heel dom en Duits zijn,
willen er al te storende ele
menten in voorkomen. Met
De agenda voor de komende
weken ziet er als volgt uit:
Earth, Wind Fire, 19 oktober
en 2 november in Rotterdam
(Ahoy)
A-Ha, 20 oktober in Rotterdam
(Ahoy)
Everly Brothers, 29 oktober in
Rotterdam (Ahoy) en 3 novem
ber in Den Bosch (Maaspoort)
Duran Duran, 22 november in
Rotterdam (Ahoy)
Robert Cray Band, 30 en 31 ok
tober en 1 november in Rotter
dam (Ahoy)
Earth, Wind and Fire, 10 okto
ber in Rotterdam (Ahoy)
George Benson, 28 oktober in
Rotterdan (Ahoy)
Salt 'n Pepa, 9 november in
Amsterdam (Jaap Edenhal)
Wet Wet Wet, 6 november in
Rotterdam (Ahoy)
John Hiatt, 24 oktober in Til
burg (Noorderligt), 27 oktober
in Rotterdam (Doelen) en 28
oktober in Utrecht (Vreden-
burg).
Sade, 11 november in Rotter
dam (Ahoy)
Bon Jovi, 21 november in Rot
terdam (Ahoy)
Willie DeVilie, 8 november in
Tilburg (Noorderligt)
Eek a Mouse, 12 november in
Tilburg (Noorderligt)
Chicago Blues Festival, 13 no
vember in Tilburg (Noorder
ligt)
Fripp Toyah, 24 november
in Tilburg (Noorderligt)
T'Pau, 16 november in Utrecht
(Vredenburg)
andere woorden, iedereen
produceert tegenwoordig pla
ten die in geluidskwaliteit op
hetzelfde peil staan als de pla
ten van Heaven 17.
Om toch boven de rest uit te
steken zou Heaven 17 het dus
van sterke composities moeten
hebben, maar die zijn op 'Ted
dybear, Duke Psycho' nau
welijks voorhanden. De num
mers zijn niet slecht, maar er
zijn geen echte uitschieters bij
a la 'Fascist groove thing' of
'Temptation'. Het unieke is er
af en wat rest is een alleszins
redelijke plaat die best aange
naam klinkt, maar waarvan
eerlijk gezegd weinig blijft
hangen.
GUY Clark is wat men wel
een 'musicians musician'
noemt. Slechts een klein
publiek kent zijn naam en
nog minder mensen ken
nen zijn muziek. Maar bij
zijn collega's staat deze Te-
xaanse singer/songwriter
in hoog aanzien. Clark is
een voorbeeld, zoniet een
leermeester voor vele be
roemdere collega's. Vraag
bijvoorbeeld John Hiatt
naar Clark en hij raakt
voorlopig niet uitver
teld. De tekst van 'Icy
Blue Heart' op Hiatts
nieuwste had zo door Clark
geschreven kunnen zijn.
Guy Clark is een rasverteller
van dicht bij huis. Wars van
elke actualiteit beschrijft hij
voorvallen uit zijn eigen le
ven, jeugdherinneringen en in
whisky gedompelde stemmin
gen. Hij kan in zijn teksten
soms een tikje reflectief zijn,
maar doet nooit aan intros
pectie. Geen egocentrische ge
moedsuitstortingen, geen poli
tieke boodschappen, geen na
velstaarderij. Clark beschrijft
slechts en laat de interpretatie
van zijn teksten bijna geheel
over aan de luisteraar. Muzi
kaal verwerkt hij die teksten
zo simpel mogelijk. Sfeerrijk
en puur. Gebracht in het
countryfolk-idioom, krijgt het
arrangement geen kans om de
luisteraar af te leiden van het
wezen van de song. Zijn werk
wijze heeft school gemaakt en
de nauwelijks buiten Texas
optredende meester een groot
prestige opgeleverd. Maar
commercieel aantrekkelijk is
hij niet.
Van de weinige platen die
Clark heeft gemaakt, zijn er
ooit twee tot Europa doorge
drongen: zijn (sterke) debuut
'Old No.l' en het (zwakkere)
'Texas Cookin". Ze verkochten
voor geen meter. Niettemin
heeft het Britse Edsel-label
uit historische overwegingen
EINDREDACTIE WIM VAN LEEST
de beide platen na 13 jaar op
nieuw uitgebracht. Daarmee
zijn tenminste weer de origi
nelen verkrijgbaar van slijt
vaste songs als bijvoorbeeld
'Desperados waiting for a
train' (o.a. bekend van Jerry
Jeff Walker) en 'Texas 1941'.
Een van de vele door Clark
beïnvloede artiesten is Mi
chelle Shocked, een in Londen
wonenende Texaanse. Ander
half jaar geleden verscheen
van haar 'The Texas Camp-
fire Tapes', een lp die met een
walkman aan de kant van de
weg was opgenomen en in
kleine oplage in Londen circu
leerde.
Dit wonderlijke geval ef
fende niettemin het pad voor
haar eerste professionele el
pee/ceedee 'Short, Sharp,
Shocked'. Het is een werkstuk
dat tekstueel gezien vrijwel al
Clarks stijlkenmerken bevat.
Inclusief de neiging om (nét
niet) te veel woorden in elke
regel te stoppen. Michelle
Shocked (een pseudoniem)
verwijst zelfs heel openlijk
naar haar grote voorbeeld: de
achterzijde van haar platen
hoes is een exacte kopie van
de achterkant van Clarks 'Old
No.l'. Van slaafse navolging is
evenwel geen sprake. Daar
voor beheerst de -politiek
geëngageerde- zangeres een
te groot aantal verschillende
stijlen.
In tegenstelling tot (coun-
tryzanger) Clark, maar even
als zoveel andere Texaanse
singer/songwriters, put Mi
chelle Shocked uit het rpe
reservoir aan genres dat in
haar 'moederstaat' beoefend
wordt: bluesy shuffles, rocka
billy, country, folk en zelfs
trash-metal. Het inmiddels op
single uitgebrachte folkrock-
nummer 'Anchorage' is dan
ook alles behalve representa
tief voor het zeer gevarieerde
album, waarop alle nummers
toch één ding gemeen hebben:
de dominerende tekst. Met elk
ander genre wordt de luiste
raar opnieuw gedwongen te
luisteren naar de inhoud. De
ene keer is de vertolking
daarvan speels en uitdagend,
een andere keer ingetogen,
vaak is Michelle een jazzy zin
gende spraakwaterval, maar
altijd is haar voordracht in
dringend. Of het nu gaat om
haar jeugdherinneringen als
mormonenkind, het Texaanse
landschap, een ontvangen
brief uit Alaska ('Anchorage')
of haar ode aan de door een
politieman omgebrachte graf-
fity-kunstenaar Michael Ste
wart uit New York.
Liefhebbers van akoestisch
snarenspel kunnen aan 'Short
Sharp Schoked' hun hart op
halen. Artiesten als Byron
Berline, Al Perkins en Ka-
trina Olson werden door pro
ducer Pete Anderson (Dwight
Yoakam) ingehuurd om Mi
chelle's expressieve zang te
omlijsten met fiddels, dobro's
en dulcimers. Als bonus volgt
het onvermelde nummer 'Fog-
town', dat door toedoen van
trashmetal-band Millions of
Dead Cops een lawaaierig slot
vormt van een boeiende plaat
die in al zijn variatie verder
toch heel evenwichtig is.
leonierse
In beeld
23.15
L„r EO's programma 'In
»ld' portretteerde Bert Ko
ng de uit Silezië afkomstige
^kunstenares Helga
ietzold. Mevrouw Paetzold
eft baar atelier in Sittard.
hangt werk van haar in
t Maastrichtse Provincie-
jg en in het gemeentehuis
,n Lelystad. Na het zien
lD een tentoonstelling van
keningen, gemaakt door
„deren in het concentratie-
,mp Auschwitz, ontstond
ar tapijt 'Zwarte pijn'. Met
;rt Koning praat zij vooral
rer dit werk.
a het Nelson Mandela-con-
rt in juni besteedt Veronica
art aandacht aan het op-
■den van de Dire Straits
et Eric Clapton als gastgi-
rist. Clapton trad in het
embley-stadion voorname-
k als begeleider op, maar
speelde tot groot enthou-
tsme van het publiek toch
k zijn "Wonderful tonight'.
23.20
Pin-up
Club
de nachtelijke pyjama-
rty van de vorige keer
engt Veronica weer een ge-
>ne Tin-up club'. Een van
dames van de pyjama-
rty keert vanavond terug:
ariska. De kijkers mogen
et haar mee naar dromen-
ïd. Verder brengt Jef Ra
makers een impressie van
nersfoortse kunstenaars,
e meisjes en motoren be-
lilderen en bespuiten,
aast de Pin-op van de
aand kunnen ook beelden
Drden verwacht van het
ireldkampioenschap trip-
ase voor mannen.
22.40
Film
forum
ider de titel 'Die verlorene
armonie' presenteert ZDF's
lmforum een documentaire
'er de moderne Japanse
m. De documentaire leidt
n vijfdelige filmcyclus in,
e aansluitend met 'Moord-
dachten' van Mitsuo Yana-
machi wordt geopend. De
latste vijf jaar is er in Ja-
in een nieuwe generatie re-
sseurs ontstaan, die hun
oderne land met een kri-
sch oog bekijken. Zij wijzen
hun films vooral op de
.haduwzijde van het econo-
lische succes van Japan. Na
documentaire volgt de
lm 'Moordgedachten', het
Thaal van een arme stu-
ent in Tokio. De 19-jarige
oshioka verdient wat geld
krantenjongen. Zij, die
em onvriendelijk of neer-
uigend behandelen, komen
een lijst te staan.
ïuske en Wiske:
ïambone
u z&Etrr DIA/.
(HDE AKCH/BP