DE STEM LUISTERAARS WAARDEREN SAMENWERKING OP RADIO 1 'RadiOlympia verdient vervolg' JU Pasadena'sleuke smoeltj es maar ook leuke muziek In het spoor van Guy Clark P«P SPR AAK Toekomst van Super Channel nog onzeker Nieuw boek Rushdie probleem in India WOENSDAG 19 OKTOBER HILVERSUM (ANP) - De samenwerking van de actualiteitenrubrie ken in RadiOlympia moet volgens drie kwart van de luiste raars doorgaan. De meeste luisteraars vin den dat een dergelijke samenwerking tot een betere actualiteiten voorziening leidt. Nieuwsdienst ff STEM GIDS 2 NEDERLAND 1 Heaven 17 Michelle Shocked DUITSLAND 2 „Ik vind talkshows nog steeds het beste amusement dat je op televisie kunt bieden Sonja Barend 12 De uitzendingen kregen een waarderingscijfer van 7,5. Ook vindt ongeveer tweederde (64 procent) van de luisteraars het een goede zaak dat voor een evenement als de Olympische Spelen de gebruikelijke pro gramma's op Radio 1 komen te vervallen. Dat blijkt uit een onderzoek van de Dienst Kijk en Luisteronderzoek dat op verzoek van de Directie Radio programma van de NOS is uit gevoerd. Tijdens de Olympische Spe len in Seoel maakte de NOS- radio dagelijks veertien uur RadiOlympia, met daarin rechtstreekse verslagen van de sportieve prestaties in Korea. De actualiteitenvoorziening lag in handen van een redactie die was samengesteld uit alle ra- Rien Huizing in de redactieruimte van de ANP-radionieuwsdienst: „Als we op deze ma nier doorgaan, zou ik er ongeveer vier mensen bij moeten hebben.foto anp dio-actualiteitenredacties van de,-landelijke omroepen, met uitzondering van de EO en de VPRO. De deelnemende om roepen zagen in die veertien uur af van hun eigen actuali teitenuitzendingen op Radio 1. Het was de eerste keer dat zo lang en intensief werd samen gewerkt. Na de Olympische Spelen zijn 400 personen telefonische over het project ondervraagd. Een aantal vragen ging over de samenwerking van de actuali teitenrubrieken. Op de vraag of men die samenwerking op prijs stelde zei 74 procent van de on dervraagden ja, niemand zei nee, een kwart was onverschil lig- Verder was 72 procent van de ondervraagden het eens met de stelling dat de omroepen in de toekomst op het gebied van actualiteiten meer moeten sa menwerken. Twaalf procent onderschreef die stelling 'enigszins', 10 procent was het er niet mee eens. Daarnaast zei 76 procent van de ondervraag den niet te vinden dat de actua liteitenrubrieken door samen werking hun eigen gezicht of kleur verliezen. Nieuw in RadiOlympia waren ook de uitgebreide bulletins van de Radionieuwsdienst ANP, waarin ter illustratie fragmenten van orginele uit spraken van mensen in het nieuws ten gehore werden ge bracht. Deze fragmenten wa ren verzameld in samenwer king met de gezamenlijke ac tualiteitenredactie. Van de on dervraagden vond 43 procent deze aanpak prettig, 17 procent was negatief en 35 procent maakte het niet uit. Op de vraag of de Radionieuwsdienst ANP moet doorgaan met het op deze wijze verlevendigen van het nieuws zei 63 procent ja en 22 procent nee. Hoofdredacteur Rien Hui zing van de Radionieuwsdienst, vroeger presentator van het NOS-Journaal, zegt dat alle deelnemers van RadiOlympia veel geleerd hebben van de sa menwerking. Huizing is in principe geen tegenstander van voortzetting van het experi ment, maar signaleert wel een aantal technische problemen. „De uitzendingen waren moge lijk doordat enkele van onze medewerkers vrije dagen heb ben opgeofferd. Als we zouden doorgaan met deze vorm van werken zou ik er ongeveer vier mensen bij moeten hebben. Verder zou er een auteursrech telijke oplossing moeten komen voor het gebruik van fragmen ten van actualiteitenrubrie ken." Huizing constateert verder dat uit het onderzoek van de Dienst Kijk- en Luisteronder zoek is gebleken dat ouderen de andere aanpak van de Radio- nieuwsdient minder hebben gewaardeerd. Ook wijst hij op het 'verlies van identiteit' dat de samenwerking voor de di verse actualteitenrubrieken tot gevolg heeft. De resultaten van het onder zoek zullen volgens Huizing de komende tijd door alle betrok kenen 'duchtig bestudeerd' worden. „Daar zullen onge twijfeld nieuwe ideeën uitrol len, waarover we met elkaar moeten praten. Maar we moe ten niet vergeten dat we nu ook al heel behoorlijke uitzendin gen maken." Door onze correspondent Roger Simons LONDEN - Het nauwelijks twee jaar oude zwaar ver liesgevende Britse Super Channel heeft nog steeds een onzekere toekomst. Tenzij deze week een over name tot stand zou worden gebracht, gaat het met een deficit van meer dan 50 mil joen pond op de fles. De bekende Londense kranten magnaat Robert Maxwell die kortgeleden nog belangstelling toonde voor dit kwijnende tv- bedrijf is niet langer van plan nog een bod te doen. Maxwell beseft nu dat de introductie van Super Channel, via de ka bel, in zo'n 13,6 miljoen wonin gen van continentaal Europa, lang niet betekent dat miljoe nen mensen er geregeld naar kijken en dus adverteerders aantrekken. Super Channel heeft in Lon den een personeelsbestand van 70 man. Een woordvoerder van het bedrijf deelde gisteren mee dat de onderhandelingen over de verkoop voortgezet werden. „Er zijn nog twee goede kan sen", zei hij, „maar deze kandi daten houden hun identiteit voorlopig geheim." In Britse omroepkringen wordt verondersteld dat een van beide geïnteresseerde fir ma's Cable News Network van de Amerikaan Ted Turner is. De andere mogelijke koper zou Richard Branson, president van de Virgin Group, kunnen zijn. Branson heeft al 45 pro cent van de Super Channel-be- langen in zijn portefeuille. De Virgin-groep is sinds be gin oktober weer een particu liere onderneming. Pop-mag naat Branson heeft toen de 40.000 aandeelhouders van Virgin, die sinds twee jaar ge quoteerd werd op de Londense beurs, hun geld teruggegeven. Hij kon dit doen dankzij een Amerikaanse lening van 182,5 miljoen pond. Branson zou Super Channel volledig in zijn bezit kunnen krijgen via zijn particuliere Voyager-onderneming die zijn luchtvaartmaatschappij en zijn reisbureaus groepeert. In Lon den wordt gezegd dat hij de grootste kanshebber is omdat hij tot overname zou overgaan in samenwerking met Indepen dent Television News, de gere nommeerde nieuwsdienst van de Britse commerciële televisie, die aan Super Channel steen goede nieuwsbulletins heeft geleverd sedert de eerste dag van het bestaan van dit station voor satelliettelevisie. Neemt Branson Super Chan nel inderdaad compleet over, dan zal hij weinig nieuw kapi taal investeren. Hij zou alleen de contractuele verplichtingen van Super Channel, die 7 tot 8 miljoen pond waard zijn, op zich nemen. Branson zal dan het aangezicht van Super Channel veranderen door in plaats van onafgebroken ont spanningsprogramma's te la ten uitzenden, in samenwer king met ITN achttien uur per dag nieuws op de buis te bren gen. Super Channel zou dan een pan-Europees nieuwska naal worden. ITN is volledig eigendom van de 16 Britse commerciële tv-bedrijven, die samen uitzen den op op het kanaal ITV-1. Super Channel werd destijds gesticht door 14 van deze maat schappijen en de Virgin Group. Diverse aandeelhouders zijn er uitgestapt vanwege de zware verliezen die zij allemaal heb ben geleden in dit avontuur dat bijzonder sjecht doordacht was. Door Rajiv Tiwari NEW DELHI (IPS) - Toen de in Londen wo nende Indische schrij ver Salman Rushdie 'The Satanic Verses' voltooide, was het laat ste wat hij verwachtte dat het boek verboden zou worden door de re gering van India. Hij bevroedde wel dat vrome moslims te hoop zouden lopen tegen zijn nieuwe boek, omdat het de draak steekt met de koran en met de pro feet Mohammed. Maar de gebeurtenissen namen dezelfde verras sende wending als Rush die in eerdere romans ge bruikt voor literair effect: de sterkste oppositie tegen zijn boek kwam niet uit Saoediarabië of Pakistan, maar uit zijn vaderland, waar de grondwet gods dienst en staat strikt scheidt. De regering hield meer rekening met de ge voelens van de ruim tien procent islamieten in het land dan met die van de liberale elite en verbood het boek op 5 oktober. Overigens volgde Pakis tan afgelopen donderdag, maar dat was geen ver rassing. 'Het Verbod' is het ge sprek van de dag in cultu rele kringen in Bombay, Calcutta en New Delhi. Rushdie gooide nog wat olie op het vuur door af gelopen vrijdag premier Gandhi persoonlijk een brief te schrijven. „Mijn boek mag niet worden ge bruikt voor politiek voet bal", aldus Rushdie, die vindt dat democratie in India 'een lachertje' aan het worden is. Premier Gandhi liet de pers weten dat hij het boek niet had gelezen, dat hij niet zou terugschrij ven en dat hij het verbod niet zou intrekken. De man die het fanatiekst voor een verbod heeft ge streden, Syed Shahabud- din, heeft het boek even min gelezen: „Ik hoef niet door de drek te waden om te weten dat het drek is," verklaarde hij. Shahabuddin is een ex- diplomaat die in de poli tiek zit en koketteert met fanatieke islamieten. Hij vindt het boek 'anti-isla mitisch'. Rushdie zou zijn eigen achtergrond verloo chenen (hij is geboren in een Moslim-gezin) en met 'satanische vooruitziend heid' vooral zijn porte- monnee op het oog heb ben. Vreemd genoeg kwam deze kritiek ook uit Lon den, waar het linkse weekblad 'New States man' schreef: „Wat we hier hebben is niet alleen een roman, het is een in vestering van de Sal man Rushdie BV." Deze kritiek werd in Indische tijdschriften overgeno men. In de 'Times of In dia' schreef de criticus Jug Suraiya in een open brief: „Hoe meer je door zeurt over het verbod, des te meer zal iedereen je moeten lezen. Satanisch Heer Salman, tamelijk sa tanisch." Ondertussen gaan de weinige exemplaren van het boek in literaire sa lons grif van hand tot hand. Verschillende ge matigde critici die het ge lezen hebben zijn het niet eens met de fanaat Sha habuddin. Zij zijn in be ginsel tegen het verbod, maar oordelen dat het ge geven de omstandigheden een praktische maatregel was. Botsingen tussen hindoes en moslims heb ben maar weinig aanlei ding nodig. Vorige week vielen 28 doden tijdens ongeregeldheden bij een godsdienstig hindoefeest Vrijdag al werd in vele moskeeën gepassioneerd tegen het boek gepredikt Niettemin blijft een grote groep intellectuelen strijden voor opheffing van het verbod. Rushdie was door zijn eerdere boe ken populair in India. Bo vendien is er nog het prin cipe van de persvrijheid, dat geweld wordt aange daan. Een ander argu ment komt van de dichter Nissim Ezekiel die op zich wel voor een verbod is maar waarschuwt dat dit Rushdie's kansen op de Bookerprijs vergroot. Satanic Verses is een van de vijf kandidaten voor deze gerenommeerde Britse literaire prijs. Rushdie won de prijs al eerder voor zijn roman 'Middernachtskinderen', die hem op slag beroemd maakte. 22.30 In concert VOORAL dank zij het vi deo-tijdperk zijn we er in de popmuziek inmiddels achter dat de schone schijn bedriegt. Tal van acts slaan aan door hun leuke smoeltjes en aardige clips en niet door hun muziek. Daarom had ik zo mijn be denkingen toen het Britse groepje The Pasadena's met 'Tribute' voor de dag kwam. De clip liet vijf knapen zien die zo uit een spij kerbroeken-reclame leken te zijn weggelopen. Van de aardige zang ver moedde ik dat die groten deels aan de hypermoderne mix-technieken te danken was. De elpee 'To whom it may concern' heeft me mijn oor deel omtrent The Pasadena's drastisch doen herzien. Het vijftal laat op deze elpee bij vlagen schitterende soulmu ziek horen. Die muziek is wel iswaar niet nieuw, maar ze wordt met overtuiging en vooral toewijding gebracht en zodra dat gebeurt, kun je op zijn minst spreken van een stel integere artiesten. 'To whom it may concern' bevat vooral soulmuziek zoals die halverwege de jaren '70 in Philidelphia werd gemaakt. Die stroming heette de Philly Soul en had als bekendste ver tegenwoordigers groepen als Harold Meivin The Blue Notes, The O'Jays en The Trampps. Die groepen onder scheidden zich door knap meerstemmig vocaal werk. Dat vocale werk was een de cennium eerder al afgeleverd door Motown-groepen als Temptations, Smokey Robin son The Miracles en Four Tops. De Philly Soul was ech ter iets gladder en tegelijker tijd door de instrumentatie hypnotischer van aard dan de Motown-sound uit Detroit. De Philly Soul was min of meer de voorloper van de disco. Toen de 'Sound of Philidel phia' op sterven na dood was, namen de producers het roer over en werd de zwarte Ame rikaanse muziek een tijdlang een eenvormige aangelegen heid, waarin producers met de ene gezichtsloze groep na de andere hits probeerden te sco ren. The Pasadena's blikken op hun eerste elpee smaakvol te rug op die Philly Soul. Tevens slagen ze er in een brug naar het eind van de jaren '80 te slaan. Je hoort op 'To whom it may concern' zeker geen revi val-groepje aan het werk, maar een bandje dat goede muziek van toen vertaalt naar hedendaagse normen. In het huidige aanbod van onderling inwisselbare, ge zichtsloze acts zijn The Pasa dena's een verademing. Ver antwoord commericieel en met smaak bovendien. Deze jongens komen er wel, ze zijn immers op de goede weg. MARTYN Ware, Glenn Gre gory en Ian Craig-Marsh, alias Heaven 17, zorgen al een jaar of acht voor verant woorde Britse blanke dans muziek. Met hun '(We don't need this) Fascist groove thing' zetten ze in '81 een ge luid weg dat veel navolging kreeg. Human League (de groep waar genoemd drietal voordien in zat), Duran Du- ran, Spandau Ballet en ook min of meer Level 42 hielden zich met aanverwante muziek bezig. De eerste drie Heaven 17- The Pasadena's: overtuiging en vooral toewijding. elpees ('Penhouse and pave ment', 'The luxury gap' en 'How men are') waren sterke platen. Daarna verwaterde de sound een beetje. Buiten Heaven 17 deden de groepsleden veel produktio- neel werk. Belangrijkste wa penfeit in dat opzicht was de produktie door Martyn Ware van Tina Turners 'Let's stay together'. Het Heaven-17-jasje stond Tina wonderschoon en het was deze produktionele aanpak die de aanzet gaf tot La Turners metamorfose van nagenoeg uitgerangeerde ar tieste tot de megaster die ze nu is. Onder de titel 'Teddybear, Duke Psycho' heeft Heaven 17 onlangs een nieuwe elpee het licht doen zien. Hier en daar doet de van deze elpee afkomstige single 'The ballad of Go Go Brown' het al aardig. De vraag is of Heaven 17 na een periode van stilte in staat is het succes van weleer te evenaren. Ik heb daar mijn twijfels over. Toen Heaven 17 begon, liep de groep voorop bij het creëren van nieuwe sounds. De plaatprodukties kon je bij wijze van spreken uit duizenden herkennen door hun smaakvolle arrangemen ten, hun perfecte klank en hun onweerstaanbare swing. In middels zijn we in tijdperk aangeland, waarin met behulp van computers en samplers van elk nummer, hoe onnozel ook, een perfect klinkend pro- dukt gemaakt kan worden. Het al heel dom en Duits zijn, willen er al te storende ele menten in voorkomen. Met De agenda voor de komende weken ziet er als volgt uit: Earth, Wind Fire, 19 oktober en 2 november in Rotterdam (Ahoy) A-Ha, 20 oktober in Rotterdam (Ahoy) Everly Brothers, 29 oktober in Rotterdam (Ahoy) en 3 novem ber in Den Bosch (Maaspoort) Duran Duran, 22 november in Rotterdam (Ahoy) Robert Cray Band, 30 en 31 ok tober en 1 november in Rotter dam (Ahoy) Earth, Wind and Fire, 10 okto ber in Rotterdam (Ahoy) George Benson, 28 oktober in Rotterdan (Ahoy) Salt 'n Pepa, 9 november in Amsterdam (Jaap Edenhal) Wet Wet Wet, 6 november in Rotterdam (Ahoy) John Hiatt, 24 oktober in Til burg (Noorderligt), 27 oktober in Rotterdam (Doelen) en 28 oktober in Utrecht (Vreden- burg). Sade, 11 november in Rotter dam (Ahoy) Bon Jovi, 21 november in Rot terdam (Ahoy) Willie DeVilie, 8 november in Tilburg (Noorderligt) Eek a Mouse, 12 november in Tilburg (Noorderligt) Chicago Blues Festival, 13 no vember in Tilburg (Noorder ligt) Fripp Toyah, 24 november in Tilburg (Noorderligt) T'Pau, 16 november in Utrecht (Vredenburg) andere woorden, iedereen produceert tegenwoordig pla ten die in geluidskwaliteit op hetzelfde peil staan als de pla ten van Heaven 17. Om toch boven de rest uit te steken zou Heaven 17 het dus van sterke composities moeten hebben, maar die zijn op 'Ted dybear, Duke Psycho' nau welijks voorhanden. De num mers zijn niet slecht, maar er zijn geen echte uitschieters bij a la 'Fascist groove thing' of 'Temptation'. Het unieke is er af en wat rest is een alleszins redelijke plaat die best aange naam klinkt, maar waarvan eerlijk gezegd weinig blijft hangen. GUY Clark is wat men wel een 'musicians musician' noemt. Slechts een klein publiek kent zijn naam en nog minder mensen ken nen zijn muziek. Maar bij zijn collega's staat deze Te- xaanse singer/songwriter in hoog aanzien. Clark is een voorbeeld, zoniet een leermeester voor vele be roemdere collega's. Vraag bijvoorbeeld John Hiatt naar Clark en hij raakt voorlopig niet uitver teld. De tekst van 'Icy Blue Heart' op Hiatts nieuwste had zo door Clark geschreven kunnen zijn. Guy Clark is een rasverteller van dicht bij huis. Wars van elke actualiteit beschrijft hij voorvallen uit zijn eigen le ven, jeugdherinneringen en in whisky gedompelde stemmin gen. Hij kan in zijn teksten soms een tikje reflectief zijn, maar doet nooit aan intros pectie. Geen egocentrische ge moedsuitstortingen, geen poli tieke boodschappen, geen na velstaarderij. Clark beschrijft slechts en laat de interpretatie van zijn teksten bijna geheel over aan de luisteraar. Muzi kaal verwerkt hij die teksten zo simpel mogelijk. Sfeerrijk en puur. Gebracht in het countryfolk-idioom, krijgt het arrangement geen kans om de luisteraar af te leiden van het wezen van de song. Zijn werk wijze heeft school gemaakt en de nauwelijks buiten Texas optredende meester een groot prestige opgeleverd. Maar commercieel aantrekkelijk is hij niet. Van de weinige platen die Clark heeft gemaakt, zijn er ooit twee tot Europa doorge drongen: zijn (sterke) debuut 'Old No.l' en het (zwakkere) 'Texas Cookin". Ze verkochten voor geen meter. Niettemin heeft het Britse Edsel-label uit historische overwegingen EINDREDACTIE WIM VAN LEEST de beide platen na 13 jaar op nieuw uitgebracht. Daarmee zijn tenminste weer de origi nelen verkrijgbaar van slijt vaste songs als bijvoorbeeld 'Desperados waiting for a train' (o.a. bekend van Jerry Jeff Walker) en 'Texas 1941'. Een van de vele door Clark beïnvloede artiesten is Mi chelle Shocked, een in Londen wonenende Texaanse. Ander half jaar geleden verscheen van haar 'The Texas Camp- fire Tapes', een lp die met een walkman aan de kant van de weg was opgenomen en in kleine oplage in Londen circu leerde. Dit wonderlijke geval ef fende niettemin het pad voor haar eerste professionele el pee/ceedee 'Short, Sharp, Shocked'. Het is een werkstuk dat tekstueel gezien vrijwel al Clarks stijlkenmerken bevat. Inclusief de neiging om (nét niet) te veel woorden in elke regel te stoppen. Michelle Shocked (een pseudoniem) verwijst zelfs heel openlijk naar haar grote voorbeeld: de achterzijde van haar platen hoes is een exacte kopie van de achterkant van Clarks 'Old No.l'. Van slaafse navolging is evenwel geen sprake. Daar voor beheerst de -politiek geëngageerde- zangeres een te groot aantal verschillende stijlen. In tegenstelling tot (coun- tryzanger) Clark, maar even als zoveel andere Texaanse singer/songwriters, put Mi chelle Shocked uit het rpe reservoir aan genres dat in haar 'moederstaat' beoefend wordt: bluesy shuffles, rocka billy, country, folk en zelfs trash-metal. Het inmiddels op single uitgebrachte folkrock- nummer 'Anchorage' is dan ook alles behalve representa tief voor het zeer gevarieerde album, waarop alle nummers toch één ding gemeen hebben: de dominerende tekst. Met elk ander genre wordt de luiste raar opnieuw gedwongen te luisteren naar de inhoud. De ene keer is de vertolking daarvan speels en uitdagend, een andere keer ingetogen, vaak is Michelle een jazzy zin gende spraakwaterval, maar altijd is haar voordracht in dringend. Of het nu gaat om haar jeugdherinneringen als mormonenkind, het Texaanse landschap, een ontvangen brief uit Alaska ('Anchorage') of haar ode aan de door een politieman omgebrachte graf- fity-kunstenaar Michael Ste wart uit New York. Liefhebbers van akoestisch snarenspel kunnen aan 'Short Sharp Schoked' hun hart op halen. Artiesten als Byron Berline, Al Perkins en Ka- trina Olson werden door pro ducer Pete Anderson (Dwight Yoakam) ingehuurd om Mi chelle's expressieve zang te omlijsten met fiddels, dobro's en dulcimers. Als bonus volgt het onvermelde nummer 'Fog- town', dat door toedoen van trashmetal-band Millions of Dead Cops een lawaaierig slot vormt van een boeiende plaat die in al zijn variatie verder toch heel evenwichtig is. leonierse In beeld 23.15 L„r EO's programma 'In »ld' portretteerde Bert Ko ng de uit Silezië afkomstige ^kunstenares Helga ietzold. Mevrouw Paetzold eft baar atelier in Sittard. hangt werk van haar in t Maastrichtse Provincie- jg en in het gemeentehuis ,n Lelystad. Na het zien lD een tentoonstelling van keningen, gemaakt door „deren in het concentratie- ,mp Auschwitz, ontstond ar tapijt 'Zwarte pijn'. Met ;rt Koning praat zij vooral rer dit werk. a het Nelson Mandela-con- rt in juni besteedt Veronica art aandacht aan het op- ■den van de Dire Straits et Eric Clapton als gastgi- rist. Clapton trad in het embley-stadion voorname- k als begeleider op, maar speelde tot groot enthou- tsme van het publiek toch k zijn "Wonderful tonight'. 23.20 Pin-up Club de nachtelijke pyjama- rty van de vorige keer engt Veronica weer een ge- >ne Tin-up club'. Een van dames van de pyjama- rty keert vanavond terug: ariska. De kijkers mogen et haar mee naar dromen- ïd. Verder brengt Jef Ra makers een impressie van nersfoortse kunstenaars, e meisjes en motoren be- lilderen en bespuiten, aast de Pin-op van de aand kunnen ook beelden Drden verwacht van het ireldkampioenschap trip- ase voor mannen. 22.40 Film forum ider de titel 'Die verlorene armonie' presenteert ZDF's lmforum een documentaire 'er de moderne Japanse m. De documentaire leidt n vijfdelige filmcyclus in, e aansluitend met 'Moord- dachten' van Mitsuo Yana- machi wordt geopend. De latste vijf jaar is er in Ja- in een nieuwe generatie re- sseurs ontstaan, die hun oderne land met een kri- sch oog bekijken. Zij wijzen hun films vooral op de .haduwzijde van het econo- lische succes van Japan. Na documentaire volgt de lm 'Moordgedachten', het Thaal van een arme stu- ent in Tokio. De 19-jarige oshioka verdient wat geld krantenjongen. Zij, die em onvriendelijk of neer- uigend behandelen, komen een lijst te staan. ïuske en Wiske: ïambone u z&Etrr DIA/. (HDE AKCH/BP

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 18