DE STFiyr
Amerikanen benaderen Tuur
MONIQUE KNOL WINT MOEITELOOS GOUD IN SPRINT
I
Vanderlijde kan
niet overtuigen
'Een opsteker
voor marathon'
Herenhockeyteam uit het dal
WIND S
SEOUL
.oveis in the air...
DINSDAG 27 SEPTEMBER if
Monique Knol
pas vier jaar
wielrenster
Misverstand
Hage denkt
aan stoppen
TONG IL-RO - De 'Koreaanse droom' is uitgeko
men. Monique Knol die al zoveel keer in gedach
ten de afgelopen weken de Olympische wegwed
strijd had gereden, was gistermorgen de snelste
van alle fietsende dames.
Koers op maat
Ingesloten
Verslikt
Geschrokken
TEN KATE LICHTPUNT ATLETTEKPLOEG:
Balsem
Energie
Rampzalig
PESTEM SPO
SEOUL - Michiel S<
pers heeft het laE
stapje naar Olymp
eremetaal niet kur
maken.
K™ <zk°>
mei Vissers Siematic keukens en sanitair
Tevens leveren wij bouwmaterialen en sierbestrating
bouwservice vissers
[sdoomlun 22 - OoslBfOout - 01620-5WO - Vrijdig toopimd
SEOUL - Als Regilio Tuur
nog even doorgaat, kan hij
na de Olympische Spelen,
als hij dat wil, een goede (fi
nanciële) slag slaan. Nadat
hij in de eerste ronde van
het Olympisch bokstoernooi
de Amerikaanse wereld
kampioen Kelcie Banks k.o.
had geslagen, raakte de
Verenigde Staten al geïnte
resseerd in de kleine Rot
terdammer. En toen hij gis
teravond de Brit Anderson
op indrukwekkende wijze
van de lijst concurrenten
afvoerde, was de Verenigde
Staten er via een directe tv-
uitzending opnieuw getuige
van.
Na een minder goede partij in
de tweede ronde, maakte hij
door Giel Hendrix
maandagavond weer korte
metten met zijn tegenstander.
De Brit had zelfs nog geluk dat
Regilio Tuur hem de eerste
keer net niet hard genoeg
raakte; anders was hij al bin
nen drie seconden uitgescha
keld. Tuur kwam namelijk na
het eerste gongsignaal uit zijn
hoek en voordat de Brit de
handschoenen voor zijn gezicht
tilde, zat de vuist van Tuur al
op de kin.
De Brit kreeg meteen acht
tellen rust. Tuur verklaarde die
stormachtige opening later
heel simpel: „Ik had tijdens de
warming-up al gezien dat die
knaap stikte van de angst.
Toen we in de ring vlak voor
het gevecht tegenover elkaar
stonden, zag ik dat weer. Hij
kwam daarna op me af met de
dekking laag, dus ik dacht: laat
ik er maar een knal op verko
pen. Het was niet de bedoeling
zo enthousiast te beginnen. Ik
werd meteen vanuit de hoek
door Gyula Bodis tot kalmte
gemaand".
In de tweede ronde hervond
Tuur snel zijn oude ritme en
raffelde een paar links-rechtse
combinaties op het gezicht van
de Brit. Twee keer werd hij ge
dwongen tot acht tellen rust,
maar na 1.02 minuten greep de
arbiter in en bespaarde Ander
son een verdere afstraffing.
„Het gaat meer dan voor
treffelijk", lachte Tuur later.
„Ik moet uitkijken dat ik niet te
enthousiast wordt, want dan
vergeet ik alle lessen en wil ik
er meteen op los slaan, met alle
risico's van dien. Daarom
kwam dat partijtje tegen die
Keniaan op het juiste moment.
Als je drie ronden in de ring
staat, krijg je onherroepelijk
een paar klappen. Ik kwam
daardoor meteen weer met
beide benen op de grond te
staan. Die pijn werkte ont
nuchterend en dat had ik toch
een beetje nodig besefte ik ach
teraf".
Na een dag rust krijgt Tuur
de Roemeen Dumitrescu tegen
over zich in de kwartfinales. In
dat duel valt de beslissing voor
Tuur. Als hij de Roemeen ver
slaat, staat hij in de halve fina
les en is hij in ieder geval ver
zekerd van een medaille.
Die plak kan voor hem het
visum voor de Verenigde Sta
ten zijn. Daar worden hopen
geld betaald voor spectaculaire
boksers met een harde klap in
de vuisten. „Ja, ik ben hier in
derdaad al benaderd door een
paar Amerikanen", geeft Regi
lio Tuur aarzelend toe. „Maar
ik heb hen gezegd dat ik eerst
in Seoul het karwei wil afma
ken en me niet gek laat maken.
Ik wil zondag in de finale bok
sen om de gouden plak. Maar
eerst dat duel tegen die Roe
meen. Dat wordt voor mij een
gevecht op leven en dood. Dat
meen ik echt. Daar kan ik een
medaille veilig stellen en dat
moet voor mij de beloning wor
den voor al de dingen die ik me
,het afgelopen jaar heb ontzegd.
Daar heb ik dat allemaal voor
gedaan, voor die plak. Vandaar
ook dat er tegenaan wil. Ik zal
op dat erepodium moeten ko
men en daarna zien we wel
weer verder".
'Parkoers geknipt voor
Van onze
speciale verslaggever
TONG IL-RO - Moni
que Knol, de 24-jarige
onderwijzeres uit
Soest, boekte in Seoul
haar 26ste zege van dit
seizoen. Eerder dit jaar
behaalde zij aan-
spreklende overwin
ningen met het Neder
lands kampioenschap,
twee etappes in de
Ronde van texas en de
proloog van de Tour de
France voor dames,
waarin zij een dag de
gele trui droeg.
De Olympisch kampioene,
die meestal wint via haar
vlijmscherpe sprint, is pas
vier jaar serieus bezig met
wielrennen. Ze maakt
voor het tweede jaar deel
uit van de nationale selec
tie. Voor haar wielerpe-
riode was zij zoals ze zegt
een slechte schaatsster.
„Ik kon de techniek niet
onder de knie krijgen".
Van onze speciale verslaggever
TONG IL-RO - Er was even
sprake van een misverstand
voor de Nederlandse box. Cora
Westland was zo overweldigd
door spanning en emotie dat zij
tegen de schouder van soigneur
Lambert Toeback in tranen
uitbarstte.
Enige tientallen fotografen
schoten hun films vol en keken
verbijsterd, toen zij hoorden
dat Westland niet de Olym
pisch kampioene was. Onbe
grip. Waren er dan twee van
die blonde Hollandse dames?
„Ja", zei mecanicien Jaap de
Wit, „en thuis hebben we er
nog een paar duizend".
Cora Westland, die een kilo
meter voor de streep had' moe
ten afhaken, nadat zij zich vol
ledig had ingezet voor Monique
Knol, schaamde zich niet voor
haar tranen. „Je bent er zo lang
mee bezig en als dan de opzet
slaagt, dan knapt er iets in je.
Ik heb geen moeite voor een
ander te werken. Ik beschouw
het ook een beetje als mijn suc
ces", zei de Bussumse die het
afgelopen jaar nauwelijks op
de fiets zat in verband met een
studie ergo-therapie.
Van onze speciale verslaggever
TONG IL-RO - Voor Heieen
Hage is het Olympisch kam
pioenschap mogelijk het laatste
grote wielerevenement uit
haar carrière geweest. De in
Arnhem woonachtige Zeeuwse
vindt zich met 29 jaar te oud
geworden. „Ik heb alles met
wielrennen meegemaakt en ik
wil onderhand wel eens wat
anders".
Een hoogblonde Nederlandse werkloze onderwijzeres
werd in het dal van Tong Il-Ro, in de bloemenbuurt van
Zuidkorea, zo'n 20 kilometer verwijderd van de grens
met Noordkorea, Olympisch kampioene. Er was op ge
speculeerd, er was op gehoopt. Monique Knol maakte het
allemaal waar. Zij klopte een compleet wielerpeloton in
de sprint.
In de sprint? Dat viel wel mee.
Het was gewoon harder fietsen
dan de anderen en dat deed de
onderwijzeres uit Soest voor
treffelijk. Monique Knol die als
een van de grote favorieten van
start was gegaan, bezweek niet
onder de druk die een derge
lijke positie met zich mee
brengt. „Welnee, waarom zou
ik? Ik ben een van de snelsten
in de sprint. Als het bij elkaar
blijft, dan win ik", zei ze ge
durfd een paar dagen voor de
start. Achteraf bleek het geen
overdrijving.
Maar de koers was ook op maat
gesneden voor de Nederlandse.
Die wilde immers niets liever
dan een hoog tempo, omdat daft
het aantal serieuze ontsnap
pingen uiterst klein zou zijn en
bovendien was de enige klim
die er in zat, van dermate infe
rieure kwaliteit, dat Knol, die
een gruwelijke hekel heeft aan
bergen en alles wat daar op
lijkt, er moeiteloos tegen op
reed. „Als ik zelf het parkoers
had moeten uitzoeken, had ik
het niet beter gekund. Het was
geknipt voor mij", zei ze la
chend.
Monique Knol was na afloop
heel ontspannen. Wat een ver
schil met 's morgens voor de
start, toen ze met een strak ge
zicht van spanning en zenuwen
een paar lenigheidsoefeningen
door Frans van der Mespel
deed in de Nederlandse box.
Toen kon er geen lachje af,
maar na afloop schitterde Knol
in een andere creatie. Op een
persconferentie reageerde zij
spontaan en gevat als een ca
baretière op de vragen, maar
ook serieus. „Hier heb ik maan
denlang naar toe geleefd", zei
ze met een blik naar de gouden
medaille. „Ik heb die sprint
honderdduizend keer gedaan
en toch was die nu anders dan
in mijn gedachten".
Monique Knol kust de gouden medaille na de huldiging.
- FOTO ANP
Monique Knol mocht op papier
dan wel de snelste van het hele
pak zijn, een kilometer voor de
finish bekroop haar toch een
gevoel van paniek, toen ze mid
den in de groep opgesloten
kwam te zitten. „Ik dacht: oh
jee, foute boel. Ik moet hier
gauw weg. Gelukkig was er
nog ergens een gaatje, waar ik
in kon duiken".
Vierhonderd meter voor de
streep kwam de 24-jarige Ne
derlandse kampioene aan de
leiding. Het was het moment
van beslissing. „Het flitste in
eens door me heen: doorram
men. Naar die streep moet je!
En dus ging ik zelf die sprint
aan. Ik heb niemand meer
naast me gezien".
Het geluk, als men dat zo
mag noemen, lachte Monique
Knol al in de eerste ronde toe.
De Oostduitse Petra Rossner,
eveneens een snelle sprintster,
die de Nederlandse twee keer
heeft verslagen in de voorbe
reiding, kwam ten val, brak
haar sleutelbeen en moest
uiteraard de wedstrijd verla
ten.
In het peloton werd misschien
wel het vakmanschap van Mo
nique Knol erkend, maar zeker
niet haar meesterschap. Er
werden heel wat pogingen ge-
daan om aan de sprint te ont
komen. In de slotfase was 'Ma
ma' Maria Canins in dat op
zicht erg actief, maar de veilig
heidsmaatregelen in het pelo
ton waren net zo streng als
rond het Olympisch dorp.
Vluchten kon niet meer, tenzij
het een Nederlandse betrof.
Van de Fran?aise Jeannie
Longo was nog het nodige ver
wacht, maar die reed meer in
de achterhoede. „Ik heb haar
tenminste niet gezien. Ze heeft
me nog niet gefelicteerd", zei
Monique Knol, van wie bekend
is dat ze de Francaise geen
warm hart toedraagt. Dat is
trouwens wederzijds. „Ze is op
het WK in Ronsse gevallen.
Misschien heeft ze zich wat ge
forceerd om er hier bij te zijn.
Wie zal het zeggen".
Heieen Hage had de vrijheid
om het in een solo te proberen,
deed ook pogingen daartoe,
maar toen het peloton reageer
de, begreep Monique Knol dat
het haar taak was de sprint in
haar voordeel te beslissen. De
hoogblonde onderwijzeres uit
Soest deed dat met een speels
gemak en versloeg de West-
duitse Jutta Niehaus en de
Russische Laima Zilporitee
ruim.
Voor IOC-lid Anton Geesink
was het een prettig toeval een
landgenote als Olympisch
kampioene te mogen huldigen.
„Ik zal het op deze Spelen niet
zo veel meer meemaken", ver
onderstelde Geesink, die al bij
het zwemmen en taekwon-do
actief was en ook nog twee hul
digingen bij judo op zijn pro
gramma heeft staan. Daarom
kuste hij Monique Knol op
beide wangen.
Monique zelf genoot van het
ogenblik. Ze keek naar de vlag,
luisterde naar het Wilhelmus,
zag de sprint nog eens op de vi
deo en zei: „Hier heb ik maan
denlang naar toe gewerkt. Dit
kunnen ze me nooit meer af
pakken".
Door Giel Hendrix
SEOUL - Arnold Vanderlijde is het Olympisch
bokstoernooi lang niet zo sterk begonnen als zijn
maatje Regilio Tuur vorige week. De start was
ook minder overtuigend dan men van de grote
favoriet in de zwaargewicht-klasse zou mogen
verwachten.
Na twee weken Seoul kon
Vanderlijde eindelijk
aantreden voor de eerste
partij tegen de vroegere
Nigeriaan Henry Akin-
wande, die nu onder
Britse licentie bokst. Men
had dus eigenlijk een
agressieve Vanderlijde
mogen verwachten, een
man die blij was dat hij
eindelijk ook de ring in
mocht.
Henry Akinwande moest
als opwarmertje funge
ren voor de grote honge
rige Europese kampioen
uit Sittard. Maar bijna
verslikte Vanderlijde
zich in het hapje dat hem
werd voorgehouden en
had hij een punt moeten
zetten achter zijn gouden
droom.
Zelf was hij, direct na
afloop, wel overtuigd van
een duidelijke puntenze-
ge, maar de 3-2 jury-uit
slag deed hem toch ach
teraf beseffen dat hij ont
snapt was aan de ge
vreesde uitschakeling, die
hem in internationaal op
zicht ver achteruit zou
hebben geworpen. Drie
arbiters spraken zich met
59-58 uit in het voordeel
van de Nederlander,
maar de Keniaanse ring-
rechter Wachanga kwam
tot 56-60 in het voordeel
van Akinwande.
„Als mijn tegenstander in
cjeze partij een Koreaan
was geweest, had ik ge
garandeerd verloren. Dat
besef ik nu ook", zei Van
derlijde later enigszins
geschrokken. „Zeker om
dat het publiek een grote
rol speelt. Onbewust la
ten de arbiters zich daar
door beïnvloeden. Vooral
als de mensen schreeu
wen bij half rake klappen
van hun favoriet. De jury
is dan sneller geneigd
zo'n klap te laten meetel
len. Maar waar ze die
punten van Akinwande
vandaan gehaald hebben,
is me echt een raadsel".
Akindwande was ove
rigens geen gemakkelijke
tegenstander. „Akin
wande was een moeilijke
tegenstander, dat wel.
Maar het grootste pro
bleem was dat ik mijn
ritme niet kon vinden. Ik
ben nu al veertien
hier en ik denk dat ik een
beetje vastgeroest ben
De gevechten gaan elkaar
nu snel opvolgen, dus het
zal beter moeten gaan",
aldus Vanderlijde.
In de kwartfinales van
woensdag komt Vander
lijde uit tegen de Hon
gaar Gyula Alvics, die op
punten won van de Cana
dees Tom Clesby. Voor
Vanderlijde is dat een
oude bekende. Drie jaar
geleden verloor hij in de
halve finales van het
Europees kampioenschap
in Boedapest van de
zelfde Hongaar. Drie
maanden geleden revan
cheerde hij zich in Karls
ruhe met een overtui
gende zege.
Van onze speciale verslaggever
SEOUL - „Een goede opsteker voor de marathon,"
noemde Marti ten Kate zijn uitstekende prestatie in de
tien-kilometer-finale. De Enschedeër had het daarbij
niet over zijn negende plaats. Vooral zijn tijd gaf hem
voldoening. „Weer bijna een halve minuut van mijn per
soonlijke record af", glunderde hij.
Ten Kate liep een uitstekende
race, ook taktisch. „Er stond
nogal wat wind", legde hij uit.
„Wanneer we die tegen hadden,
kroop ik achter een van de lan
gere kerels. Als ik hem in de
rug had, probeerde ik weer
snelheid te maken".
Uiteindelijk resulteerde dat
in een tijd van 27.50,30, 33 se
conden sneller dan zijn uit de
series stammende persoonlijk
record. Ten Kate, die wegens
een irritatie aan de voeten niet
op spikes maar op wegschoe-
nen liep, is nu de derde Neder-
SEOUL - Een overwinning
met 2-0 op Pakistan, vooral
bevochten op karakter, le
verde ook de Nederlandse
herenhockeyploeg een
plaats op in de halve finales,
waarin zij uitkomt tegen
West-Duitsland. In plaats
van kopje onder te gaan,
trok de drenkeling zichzelf
weer op het droge.
De vormcrisis, waarop de
Olympische missie dreigde te
mislukken, werd dan wel niet
volledig overwonnen, het ver
trouwen keerde terug. Eigen
lijk begon dat herstel zaterdag
al tijdens de wedstrijd tussen
Australië en Pakistan. De
Oranje-spelers waren vanaf de
tribune getuige van het timide
optreden van de Pakistani, die
geen voet aan de grond kregen.
„Toen voelden we al dat we het
vandaag zouden redden", ge
tuigde Frank Leistra van het
nieuwe elan dat over de ploeg
kwam. „Wij hoefden elkaar
maar aan te kijken. Dat zei
meer dan honderd woorden.
Vanaf dat moment viel ook de
druk van ons af, die ons spel zo
nadelig beïnvloedde. De afgelo
pen dagen was de spanning in
eens weg en leefden wij tame-
door Ton van Esch
lijk rustig naar deze wedstrijd
toé".
Kennelijk had ook coach Hans
Jorritsma goed in de gaten dat
het zien van Australië-Pakis-
tan balsem was op de kwets
bare zieltjes van zijn pupillen.
Vandaar dat hij de teambe
spreking begon met het verto
nen van de video-beelden van
de eerste helft van die wed
strijd. Die bevestigden het
beeld van een mentaal broos
Pakistan.
Die kwetsbaarheid maakte
ook gisteren Pakistan tot een
gemakkelijke prooi. Het liep
helemaal gesmeerd, toen Bove-
lander na anderhalve minuut
de eerste strafcorner al tegen
het plankier kogelde (1-0). Pa
kistan kwam moeizaam over
eind, maar bleef gebukt onder
de twijfel over de goede afloop.
Nederland daarentegen bik
kelde dat het een lust was.
Uiterst geconcentreerd gren
delde het zijn eigen doelgebied
af. Dat bleef voor Pakistan als
het beloofde land, dat het nim
mer zou binnentrekken.
Toch kostte het de Nederlan
ders heel wat energie om alle
taken tot in de puntjes uit te
voeren. Met name van de aan
vallers werd dubbel werk ge
vraagd, omdat ook in het mo
derne hockey de verdediging al
bij de aanval begint. Vooral
door dat compacte defensieve
spel bereikte de groene Pakis
taanse golf zelden zjjn doel, zo
dat Leistra's aandeel zich voor
namelijk beperkte tot het aan
moedigen en sturen van zijn
teammakkers. Ook Jorritsma,
die zijn sigaretten was verge
ten en leentjebuur speelde bij
mensen op de tribune, roerde
zich dit keer luidruchtig.
Voortdurend stuurde hij zijn
pionnen, van wie vooral Mare
Delissen, Jacques Brinkman,
Maurits Crucq en Floris-Jan
Bovelander meer boden dan
het werkhockey waartoe de
rest van de ploeg zich beperkte.
Bovelander maakte zich kort
voor rust 'onsterfelijk' door bij
de derde strafcorner de bal
langs de andere kant voorbij
doelman Mansoor te sturen: 2-
0. Het bracht hem op de topsco
rerlij st op de gedeelde eerste
plaats met de Australiër Hager,
die eveneens zeven goals
maakte.
Eerst werken, dan hockeyen.
Dat bleef ook het motto in de
tweede helft waarin de kwali
teit nog meer ondergeschikt
raakte aan het resultaat. Dat
was tenslotte rampzalig voor
Pakistan, dat het zelfs even
met twaalf man probeerde,
maar tenslotte het afscheid van
Olympische titel niet langer
kon rekken. Het blameerde
zich misschien nog meer door
voor de eerste keer sinds het
deelneemt aan de Spelen de
halve finales te missen. Eerder
op dag gebeurde bijna het
zelfde met India, dat Groot-
Brittannië niet van de tweede
plaats kon afhouden. De we
dergeboorte van het Aziatische
hockey wordt dus tot nader da
tum uitgesteld.
„Er zat meer pit in ons spel
dan in de voorgaande wedstrij-
Floris-Jan Bovelander (recht) heeft voor de tweede maal
gescoord uit een strafcorner. Mare Delissen deelt in de vreug
de. - FOTO ANP
den. Wij hebben wat in de ver
sukkeling gezeten maar lijken
nu uit het dal. Zo ken ik mijn
spelers weer", reageerde Jor
ritsma voor zijn doel opgeto
gen.
NEDERLAND-PAKISTAN 2-0. 2.
Bovelander (strafcorner) 1-0, 33.
Bovelander (strafcorner) 2-0.
Scheidsrechters: Gillet (Fra) en
Sakaido (Jap). Toeschouwers:
1.000. Strafcorners: Nederland 4,
Pakistan 2
NEDERLAND: Leistra; Klaassen;
Kooijman, Crucq en Bovelander;
Brinkman, Delissen en Diepeveen;
Parlevliet, Kruize en Van de Ho-
nert.
PAKISTAN: Mansoor; Khalid;
Nasir, Ishtiaq en Naeem; Aamir
(36. Tahir), Shabaz en Qazi (66. Mu-
saddiz)Qamar, Tariq en Zahid.
lander die na Jos Hermens en
nationaal recordhouder Gerard
Tebroke de 10.000 meter onder
de 28 minuten heeft afgelegd.
Was er voor Ten Kate reden
om te jubelen, verspringer
Emiel Mellaard nam met tra
nen in de ogen afscheid van het
Olympisch stadion. „Ik begon
al met een hielblessure aan de
finale", verklaarde hij teleur
gesteld, nadat hij na zijn derde
sprong het strijdperk had ver
laten. „Bij mijn tweede poging
ging het mis en om de zaak niet
helemaal stuk te maken, ben ik
maar gestopt na de derde. Het
ging echt niet".
Mellaard had zich heel wat
meer voorgesteld van ziJr
Olympisch avontuur. In het
cijferslot van zijn koffer had
hij 8.36 ingetoetst, de afstand
die hij in Seoul wilde springen
Nu kwam hij niet verder dan
de 8.02 meter van de kwalifi®'
tie als beste sprong. Maar Mel
laard is nog jong en kan nog
vooruit.
Datzelfde geldt voor Greths
Tromp. Weliswaar werd hJ
kansloos uitgeschakeld in
halve finales van de 400 hor
den, maar dat was vooral een
gevolg van het feit dat ze op®
eerste horde al verkeerd uit
kwam. „En dat viel niet meerh
herstellen. Maar ik leer hi®
ontzettend veel", merkte ze op
Onder andere dat het niet al
lemaal koek en ei is binnen
atletiekbond. „Zo krijgt W»
(Westphal, haar persoonlijk'
trainer, red.) geen pasje voor
het atletendorp. Ze lusten he®
gewoon niet bij de bond. Er zil11
acht pasjes, maar hij staat al
tijd als negende op de lijst, ter
wijl hij het als eerste aan
vraagt".
Tromp heeft gemerkt dat he'
onder dergelijke omstandighe
den moeilijk presteren -
„Maar daar leer ik heel vee-
van. Ach, en mijn uitschake
ling. Ik ben hier voor de es
tafette. En voor de 100 met®
horden".
yan onze speciale verslaggev
ggOUL - De lichtvaar
Iheid, waarmee Argenl
jijn slotwedstrijd
Frankrijk heeft wegg
ven, heeft de Nederlai
volleybalploeg niets ged
Het geschenk van de
gentijnen dat de de
maar ook de vierde pl
in de groep van zes in
vaar bracht, is eerder
stimulans geweest.
Maandagmiddag werd in
van Nederlandse kant vr
perfecte wedstrijd, de v!
plaats in de groep, in feite
belangrijk als de derde, t
gesteld door een overwir
met 3-0 (15-7 15-4 15-8) op
pan.
De beste wedstrijd die we
Sch
Hij verloor maandag
kwartfinales van het
nistoernooi na drie ut]
twintig minuten sj
met 6-3 6-7 (2-7) 2-6 4-
de als derde geplaatste
loslav Mecir, die het
halve finales opneem
gen de als eerste gepla]
Zweed Stefan Edberg.
Ondanks zijn uitschah
kan Michiel Schapers er
op gaan van alle Nederl;
Seoul-gangers het lang:
Olympisch niveau actief t
geweest. Zijn partijen
Tsjesnokov, Mmoh, Casi
Mecir vergden in totaal
dertien uur. Aanzienlijk
dan een marathon duur
professional Schapers
elke minuut van zijn vall
als amateur genoten,
heeft me niet eens veel ge
kost. In september spe
meestal weinig Grand-
ATLETIEK
HEREN
200 meter, eerste ronde: eer
rie: 1. Martin (VSt) 20.65, 2
wess (GBr) 20.95, 3. Pale
21.33; tweede serie: 1. Quei
(Fra) 20.55, 2. Yamauchi (Ja,
3. Adeyanyu (Nig) 21.10; de;
rie; Mahorn (Can) 20.55, 2.
(WD1) 20.81, 3. Daniels (Libj
vierde serie; 1. Regis (GBr)
Wright (Jam) 20.94, 3. Tamb
21.68; vijfde serie: 1. Deloacl
20.98, 2. Garner (Aus) 2
Guilbe (Pue) 21.09; zesde s
Ondiek (Ken) 20.79,2. Dougl.
20.91,3. Kovacs (Hon) 20.98; i,
serie: 1. Christie (GBr) 21.05,
rie-Rose (Fra) 21.11,3, Brow
21.45; achtste serie: 1. E:
(Can) 20.65,2. Sangouma (Fri
3. Stevens (Bel) 20.84; nege
ne; 1. Da Silva (Bra) 21.12,
roso (Por) 21.31, 3. Flemmii
2133; tiende serie: 1. Tilli (It
Lewis (VSt) 20.72, 3. A
(Nig) 20.77.
300 meter, tweede ronde
one naar halve finales, d
snelste vierde): eerste serie:
wis (VSt) 20.57, 2. Regis (GB-
A Enweani (Can) 20.62, 4.
(PRi) 20.73, 5. Yamauchi (Ja;
0. Flemming (VSt) 21.20, 73
(Alg) 21.26, 8. Diarra (Malij
;Wfe<ie serie: 1. Marie-Rosi
20-48, 2. Martin (VSt) 2(j
gouges (Ber) 20.70,4. Ondiel
20 79, 5. Kovacs (Hon), 6. La
2134, 7. Pale (Bur) 21.35, 1
Wet gestart; derde serie: 1. C
(GBr) 20.49,2. Mahorn (Can)
™Uob,ke (WD1> 20.80, 4. Barros
20.81, 5. Stevens (Bel) 20.94, i
les-Mills (Gha) 20.95, 7.
<9°s) 21.40, 8. Tamba (Sen
«ei-de serie: 1. Deloach (VS
2- Queneherve (Fra) 20.77,3.
(Nig) 20.92, 4. Dobeleitf
S 5. Jae-keun (ZKo) 21.3
(Lhi) 21,38, 7. Garner (Aus)l
Darnels (Lib) 22.25; vijfde f
,ftaLSllya (Bra) 20.41, 2. Ti]
20.67, 3. Rosswess (GBr) a
fongouma (Fra) 20.81, 5.
(Jam) 20.87,6. Adeyanju (Nil
óf°wn (Can) 21.18, Samue
(Cam) 21.39.
vierde: Guilbe (PRi).
lsstokhoogspringen, gek
werd voor finale: Gatajoeli
Boebka (Sov) 5.50, J
&y) 5.45, Tarpenning (VS
De'l (VSt) 5.40, Chmara (p|
Olson (VSt) 5.40, Collet <f|
540 ngw(°os) 5 4°- K°lal
nT', felotomemi (Fin) 5.1
(Tsj) 5.40, d'Encausj
Bfgyula (Hon) 5.40, V!
nA^eter horden: eerste hl
hf„e:Siskin (Sov) 13.46,
13 5S Y d j13' 3- Jacksor
4-thdgeon (GBr) 13.6a
"stan (Fra) 13.71,6. Sala (Sp
OoyPers (Bel) 13.92, 8. I
v 13.98; tweede halve fi
<VSt) 13-37, 2. Blai
(Gi2'3-McKoy (Can) 13.54,
Zhfju-oe, 5. Hudec (Tsj)
13 96 Bvi l3-®4» 7. Tourre
1 8jXlostal° (Fin) 14.09;
(GR??^™ <vst> 12.98, 2. J
4 Sb i 3- Campbell (V3
(Gfil fe <Sov> 13,51, 5. 1
Mctr ;5?'6' Javrett (GBr)!
1396 13-G1' 8. Blak
S°f®lalingeren, finale: 1. J
Tan? Sedisj (Sov) S
Tamm (Sov) 81.16, 4. HabJ
