'Echte liefde is ondeelbaar'
CIARONE VERKLAART VREEMDE-TALENONDERWUS FAILLIET:
>y wasn't here
se persfoto's
Planten schreeuwen
letterlijk om water
JJ EXTRA MAANDAG 26 SEPTEMBER 1988
Tijd jidt van wel.
ïoe
Soupline
Woorden
Grammatica
Proef
Insekten
MARINUS VAN BEUGEN TEGEN ITEKE WEEDA:
Beperkt
Redmiddel
Isolement
Rode lap
52
'Wég met de lesboekjes'
Belgen
zijn ze na
■gestorven,
fonderzoe-
om ge-
is onder
^schillende
lacht. 'Sla-
|jn dan sla-
st zijn dat
bg wat an-
;en bijvoor-
fjliciteit Be-
iéén van de
publici-
|a, viert dit
nleum, en
is te geven
gratis on-
de tijdsbe-
Belg. 'Uit
en om
te laten
ctie in een
hd oktober
maar het
een aardig
gemiddelde
nachten
i 2500 Bei
en ouder
fenquêteerd,
■eriode van
de lente als
.voorkomen
heden de
len beïn-
iie zo'n vijf-
|ns op, die
in de com-
i en in elke
kunnen
Vroeger
vergeleken,
'allonië, de
pannen met
in al die
en fouten-
at.
de onder-
ér heel veel
negen uur
Jomt op de
het beeld
ng of Waal
zwoegt om
men, wordt
gegooid. Op
.t de modale
jaar, studie-
li gemiddelde
kt door de
pers', die in
3-land - nog
steeds verplicht zijn elke das J
gaan stempelen. Alle Belgen s
men besteden daar
per
üorMick Salet
[unnen middelbare scho
len hun lesboekjes En-
Lis. Duits en Frans maar
210.000 nutteloze uren aan. ""'feter in de open haard
Onmiddellijk na thuiskon wien? Is het onderwijs in
gaat de tv aan, en zoekt de nu, f
dale Belg op één van zijn «moderne vreemde talen
1 opeloos verouderd?
"TT prof.dr. A. G. Sciarone
Door Frans BoogaardleDelftse hoogleraar toe-
«paste taalkunde opende
twintig kanalen - België Is"h «langs een nieuwe aanval
dichtst-bekabelde land ter w" phet vreemde-talenon-
reld - zijn favoriete programma ièrwijs. In zijn boekje 'Met
Op door de weekse dagen kijk lemond vol tanden',
elke Belg 144 minuten, op zatet
dag 160 en op zondag 171 mintt
ten; meer dan vier uur Der Hm j r-, m
per tv-bezitter. Maar toch wille 'ee' v° ®ens Delftse
alle Belgen méér tv en méér zea ^or Sciarone wordt er
ders. 3 de middelbare scholen
u f «aar wat aangerommeld
deaWta »et verouderd lesmate-
die driemaal meer dan de Vla i tt j
mingen al onder het eten kijke ®L Uren en uren worden
Een vermoeiende bezigheid jesleten met saaie en taaie
want de Belg bezuiden de taal rammatica. Dagen en
grens verslaapt een jaar met lachten worden verpest
van zijn leven en werkt twee jai iej het in de kop stampen
gr'annuttdoze woordjes-
Waal pakt daar een boek, de I ciarone: „Het is somber ge-
Vlaming dekt de echtelijk!} leid met het vreemde-talen-
sponde bij voorkeur af met esS.fiderwijs. Nederlanders die op
krant. j jiool jarenlang vreemde talen
ebben geleerd, staan in het
Echt ongezond kan dat leve uitenland meestal met hun
niet zijn, want de gemiddek mond vol tanden. Echt, de re-
Belg wordt er vlot 73 mee. Oo «ltaten van de lessen op de
dat is natuurlijk weer een ge ïddelbare scholen zijn be
middelde, want Belgische vrot loevend slecht."
wen leven statistisch zes jat De klacht van de Delftse
langer dan mannen. Een es joctor klinkt niet nieuw. Gene
traatje waar ze recht op hebbei fetie na generatie wordt weer
want die periode gaat ondank ;ezucht dat de kwaliteit van
alle emancipatie-acties integral iet onderwijs, net als het weer
op aan huishoudelijk werk. tn de televisie, niet meer zo als
In dat toch nog veel te kort vroeger is. En keer op keer is er
leven - er gaan maar 1440 minu tel weer iemand die met een
ten in een dag - hebben echtgi jjieuwe verbeterde lesmethode
noten maar heel weinig tijd voo
elkaar; veel minder dan voo
slapen, werk en tv. En eens d
45 voorbij, komen niet de ma
of vrouw, maar vrienden wee
jop de eerste plaats. Toch is all
hoop niet verloren, want di
de computer neemt het thi
werken voor veel werkende
gen een enorme vlucht.
Maar daar komt het IPB i
schien bij zijn volgende jubi
leum nog eens op terug.
Hebreeuws
en alleen
Klinkers
len door een
e boven of
inkers; zo
ahwhe wel
ven in onze
De tweede
't op allerlei
gehele we-
atengraffito
achtergela-
ensen onzer
leer. Eén en-
nachthe-
e sterren
graffito:
zou mis-
een eind
eindeloos-
dienstoor-
adruk dat
want bij
n van dit
KEL zou de
aarschijnlijk
ijzen dat we
hebben met
gods aan de
ar met een
een Ameri-
listengenoot-
u de EO het
here' uit-
naai dit jaar
oe Try-Outs
(ole vocal
s' met hun
ia', een com-
oemslopogaas
d-singer van
werkstuk
es aan twee
het enerve-
de pakkende
r in het oor
spronkelijk Oeagadoegoe
ten volgen om u zelf te later
oordelen.
M'Baamba
M'Baamba isha loenga.
M'Baamba isha boeng.
Boelaila oemwa woengwoe,
Boelalla oemwa woe!
M'Baamba isha woe
De tekst is M'Papa's eig
bewerking van Exodus 4/10
Ik ben geen man wel ter tale
Ik ben zwaar van mond
tong. Wat ik van stal moe
halen. Breng ik u in een sonê-
Soupline is het merk van
wasverzachter waarvan
een pakje aantrof bij ApPi(J
de gaarkeuken staan de
men die wachten op soep.
vormen de 'soupline'.
kNP) - In het Tropenmuseum in Amsttf'
oktober de tentoonstelling '50 jaar Chin6?
eopend. De expositie, die voor het eerst1
ng buiten de grenzen van de VolksreF
zien, omvat 266 persfoto's uit de pen00®
bestaat uit een reeks foto's van de oorlog jfj
r de vrede, de socialistische opbouw, de Cu»"
ie recente periode van hervorming en op6"1
de proppen komt.
Hoe komt Sciarone erbij dat
lederlandse scholieren stame-
iars en stuntelaars zijn zo
iuw ze een woordje over de
igrens moeten praten?
Sciarone: „Het is natuurlijk
jevaarlijk te generaliseren. Er
[lullen zeker ook leerlingen zijn
vier tot zes jaar zich re
delijk in een vreemde taal kun-
redden. Toch is de situatie
jmeer dan zorgelijk. Aan de
Technische Universiteit van
Delft komen wij in contact met
slechts een klein gedeelte van
ie Nederlandse scholieren,
[maar wel met een groep die tot
beste leerlingen hoort. En
jaar opnieuw moeten we
constateren dat de kennis van
ie drie moderne vreemde talen
in doorsnee slecht is. Het ni-
dat ze bezitten stijgt wat
Duitse en Engels betreft zelden
uit boven de kennis Nederlands
die een buitenlander bezit na
acht weken lessen Nederlands.
Ten aanzien van het bereikte
niveau Frans moeten we con
stateren dat dit zelden uitstijgt
toven de kennis Nederlands
een buitenlander na drie
Blokken op grammatica en rijtjes vreemde woorden, heeft dat eigenlijk wel zin?
Hoe komt het dan dat die
buitenlanders veel sneller Ne
derlands leren? Zijn de Neder
landse scholieren zulke dom
koppen of zijn die buitenlan
ders zo superslim?
Sciarone: „Nee, het verschil
zit 'm in de methode. Het les
materiaal dat op de meeste
middelbare scholen gebruikt
wordt, is niet goed, is verou
derd. De Delf ste methode is be
ter."
Het lijkt wel een spotje uit de
Ster. En dat is het eigenlijk ook.
In Delft hebben ze een methode
ontwikkelt om studenten, die
uit alle staten en gaten van de
globe naar Delft trotten om in
genieur te worden, in een korte
tijd zoveel Nederlands te leren,
dat ze de lessen kunnen volgen.
Die methode is nu ook aange
past voor gebruik op middel
bare scholen.
Wat is er mis met het lesmate
riaal van vandaag. De Delftse
doctor heeft het onder de loupe
genomen.
Sciarone: „Hiertoe heb ik
voor Duits, Engels en Frans de,
volgens het CITO, twee in het
eerste leerjaar meest gebruikte
cursussen genomen.
Dit zijn voor Duits: 'Kenn-
zeichen D.2. Programm' en 'Die
Quelle'. Voor Engels: 'Main
stream' en 'Learning English,
Modern Course'. En voor
Frans: 'On y va tous' en 'Vive le
francais'."
De Delftse doctor heeft eerst
gekeken naar het aantal
woordjes dat de leerlingen met
die lesboekjes leren. Hij telt er
per taal dik zeshonderd.
Sciarone: „Terwijl men on
geveer twaalfhonderd woorden
nodig heeft om zich te 'redden'
in een taal."
Bovendien vindt hij pakweg
250 van die ruim zeshonderd
woorden, niet zo hard nodig
voor een gewoon huis-tuin- en
schoolgesprek.
Sciarone: „Het alarmerende
resultaat hiervan is dat de
meeste cursussen- als ze hele
maal worden doorgewerkt -
ongeveer vierhonderd belang
rijke woorden aanbieden."
De reden waarom hij be
paalde woorden als overbodig
afwijst, klinkt overigens niet
altijd overtuigend. Zo noemt
Sciarone het overbodig om
scholieren het woord 'An-
sichtskarte' te leren, omdat ze
op vakantie in Köln een prent
briefkaart van de Dom ook wel
kunnen aanwijzen of stilzwij
gend uit het draairekje kunnen
pakken.
Maar goed, Sciarone noemt
ook veel woorden waarvan een
gewone scholier zich inderdaad
zal afvragen of die óóit buiten
het klaslokaal gebruikt zullen
worden. Sciarone pleit ervoor
om de middelbare scholieren
dié woorden te leren die als
top-1200 wordt gebruikt in nor
male gesprekken in London,
Paris en Bonn.
Dan de grammatica. De vraag
of het verstandig is om leerlin
gen al bij de eerste les lastig te
vallen met duffe en droge
grammatica is niet nieuw. Er
zijn leraren die zeker weten dat
een goede kennis van de gram
matica het enige goede funda
ment is. Anderen betwijfelen
dat.
- foto de stem /dick de boer
„Ik kan geen geduld opbren
gen voor de domheid van de ge
middelde leraar grammatica
die kostbare jaren verknoeit
met het instampen van regels
in de hoofden van kinderen,
want we leren een taal niet
spreken door het leren van re
gels maar door dagelijkse om
gang met mensen die gewend
zijn zich precies en beschaafd
uit te drukken en door het
overvloedig lezen van goede
schrijvers."
En dat is dan geen opmer
king van de Delftse taalkundi
ge, maar een meer dan vijfhon
derd jaar oud citaat van Eras
mus.
In Delft laten ze studenten
de grammatica niet leren als op
de meeste middelbare scholen.
Sciarone: „Niet stap voor
stap, zoals op veel scholen ge
beurt. Zo van: tot kerst de en-
kelvoudsvorm en de tegen
woordige tijd. Tussen kerst en
pasen verleden tijd en meer
voud. En aan het eind van het
jaar de voltooid verleden tijd."
De Delftse methode staat
dichter bij de manier waarop je
als kind je moerstaal leert
spreken. Als baby krijg je óók
geen boekje met grammatica te
leren vóór je 'mama' mag zeg
gen. Je krijgt alle grammatica,
tegelijk en door elkaar, aange
boden.
Sciarone: „In het begin is het
taalgebruik dan uiteraard erg
gammel, maar dat geeft niet.
Net zoals een moeder blij is als
haar kind het eerste woordje
zegt, zo zijn wij in Delft blij als
het eerste zinnetje er uit komt.
Dan staan wij niet gelijk klaar
met het rode potlood om de
fouten aan te strepen. Nee, dan
zijn we trots. Dan stimuleren
we de leerling om zo verder te
gaan.
Dat alle grammatica gelijk
wordt aangeboden, betekent
niet dat de leerling wordt ver
ondersteld alle grammatica
vanaf het begin foutloos te be
heersen. Hij moet wel vanaf
het begin de verschillende
grammatica-patronen in de
teksten kunnen herkennen en
in oefeningen de woorden
grammaticaal correct kunnen
weergeven. Verder wordt
grammaticale terminologie
vermeden."
En dat is volgens de hoogle
raar allemaal heel wat beter
dan de traditionele lesmetho
des die nu gebruikt worden.
Sciarone: „Kinderen worden
naar huis gestuurd met de on
vermijdelijke opdracht rijtjes
woorden uit het hoofd te leren,
oefeningen te maken die be
staan uit een serie onsamen
hangende zinnen gericht op een
grammaticaal probleem dat ze
na een aantal jaren nog niet
blijken te beheersen.
Wie verbaast zich eigenlijk
dat kinderen gedemotiveerd
raken? Slechts enkele van taal
bezeten kinderen doorstaan
een dergelijke toestand langer
dan een jaar. Docenten hoeven
echt geen kennis te nemen van
de wetenschappelijke litera
tuur om vast te stellen dat dit
soort onderwijs niet rendeert.
Ze kunnen dat zelf constateren.
Het wordt de hoogste tijd dat
de kwaliteit van het onderwijs
wordt aangepast, te beginnen
bij het materiaal."
De Delftse methode dus.
Maar als die methode nou zo
goed is, waarom wordt die dan
nog niet massaal gebruikt?
Sciarone maakt wat hate
lijke opmerkingen die een bui
tenstaander als kinderachtige
kinnesinne in de oren klinken.
Wijst op een experiment met de
Delftse methode waarbij mid
delbare scholieren na één jaar
dubbel zo veel Frans spraken
als anders. En zegt dat elke re
volutionaire theorie op tegen
stand kan rekenen in een we
reld van tradities en grijsge-
worden gebruiken.
Sciarone: „Anders dan wel
eens wordt gedacht, is er in de
wetenschap een sterke neiging
ot conservatimse."
Wordt het dan tijd voor een
revolutie in de klas?
Van onze verslaggever
Planten die lange tijd geen water hebben gekregen,
schreeuwen letterlijk om water. Dat is althans de
mening van enkele Amerikaanse biologen.
Zij proberen nu uit te zoe
ken in hoeverre deze
schreeuwen om hulp een
nog nadeliger effect hebben
en vernietigende insekten
aantrekken, die de plant
aanvreten.
Onderzoekers van het
Amerikaanse ministerie
van landbouw hebben vier
jaar lang elektronische ap
paratuur gebruikt om te
ontdekken dat tarwe en an
dere door droogte getroffen
planten geluiden produce
ren. Dat geluid ligt veel ho
ger dan normaal voor de
mens hoorbaar is. De gelui
den die planten produceren
liggen op een niveau van
honderd kilohertz. Het
menselijk gehoor gaat niet
verder dan twintig kilo
hertz.
Als er voldoende water in
de bodem zit, worden water
en voeding via kleine buis
jes naar de bladeren van de
planten gezogen. Als water
ontbreekt, wordt de span
ning in de buisjes te groot
en deze maken dan een uit
geput geluid.
Het onderzoek kan mis
schien leiden tot nieuwe
manieren voor de boeren
om hun land te irrjgeren,
omdat ze uit de geluiden
van de planten kunnen op
maken wanneer watertoe
voer nodig is. Ook zouden
nieuwe plantensoorten
kunnen worden ontwik
keld, die beter zijn uitge
rust om water en voeding
van de wortels naar de bla
deren te transporteren.
Robert Haack, entomoloog
bij een proefstation in East
Lansing in Michigan in de
Verenigde Staten, ver
moedt dat er een verband is
tussen de geluiden en de
aantrekkingskracht daar
van op sommige insekten
zoals de schorskever. Bo
men die te lijden hebben
van de droogte en ziek zijn
geworden, zijn waarschijn
lijk aantrekkelijke plaatsen
voor insekten om zich voort
te planten.
„We beginnen er nog
maar net mee. We hebben
niet genoeg materiaal om
enige speculatie te doen
over wat we zullen ontdek
ken", aldus Haack.
Het is al langer bekend
dat insekten worden aan
getrokken door invloeden
van buitenaf, zoals kleur en
geur. Nu het geluid dus nog.
Haack zei zijn onderzoek te
zullen beginnen met de za
den van een pijnboom geen
water meer te geven en de
geluiden te registreren. De
volgende stap is te onder
zoeken of die opgenomen
geluiden kevers aantrek
ken. Daarna wil hij bekij
ken welke rol het geluid
speelt bij de keuze van een
kever voor een bepaalde
boom, om zich voort te
planten en eieren te leggen.
Intimiteit in Vrijheid. Dat
is de titel van een nieuw
boek, waarin andragoloog
Marinus van Beugen en
Pegagoge Ineke Hendriks
een antwoord proberen te
geven op een vraag die ge-
tinssociologe Iteke Weeda
heeft gesteld. Kan een
wiendschapsnetwerk een
alternatief zijn voor het
huwelijk? Een gesprek met
Marinus van Beugen. 58
jaar. Gescheiden. Maar nu
weer de gelukkige helft
Door Mick Salet
een schappie. Het is een g0^ v«n een klassieke duo-re-
naam, ik bedoel, geslaagd as latie.
merknaam want het woorj
doet ons denken aan 'soep®
en aan 'linnen'. Voor de AiW"
rikaanse markt is het ®et
niet geschikt. In New Y®
wordt met een 'breadline' e®
rij armlastigen bedo®
wachtend op een brooduit®"
ling. Daarnaast in de rij v0° mensen die écht van elk-
k het huwelijk net zo knellend
n ouderwets als grootmoeders
vÜ? 0f is het eeuwig mode
v°or mensen -
aar houden?
Er zijn mensen die de tradi-
onele trouwerij het liefst zou-
n verbannen naar het mu-
um voor nostalgie, waar ook
m ^0!en!tachel, de buizenradio
de biechtstoel staan.
WMfom) Omdat het huwe-
m.deéérste voorwaarde voor
«ntscheiding is. Omdat de
,™w hi het huwelijk de die-
(W ,rol van moeder en de
krivl van huisvrouw
*qgtopgedrongen. Omdat het
nuwehjk verstikkend kan zijn
"^ggènzT g6Vange~
7at ?an? Moet het hu-
tj-j. ruïne van de roman-
hetworden? Moet
e 'P heilig huisje, worden
door Brinkman
Worden a het vervangen
en door een vriendschaps
netwerk van Iteke Weeda?
Marinus van Beugen, tot
voor kort hoogleraar andrago
logie aan de katholieke univer
siteit Nijmegen, gelooft niet zo
in het failliet van het huwelijk.
Zolang er liefde bestaat, zullen
mensen blijven dromen van het
grote geluk voor twee.
Laten we bij het begin begin
nen. Wat is een goede relatie?
Marinus van Beugen: „Dat is
moeilijk in één definitie samen
te vatten. Er moeten in ieder
geval twee elementen in zitten.
Intimiteit en vrijheid. In een
liefdesrelatie moeten twee
mensen zich voor elkaar willen
inzetten. Samen één willen zijn.
Maar daarbij moeten ze wel
alle twee hun zelfstandigheid
kunnen behouden. De één moet
de ander niet aan banden leg
gen. Het is intimiteit in vrij
heid.
In de liefde willen mensen
zich voor elkaar inzetten. De
liefdespartners, ongeacht of het
mannen of vrouwen zijn, en
ongeacht of het gaat om een
heteroseksuele of een homo
seksuele relatie, houden reke
ning met elkaar, maar leggen
geen rekenschap af aan de an
der; beiden zijn zelfbepalend.
Ze hebben waardering voor de
ander zo als die is en omdat die
zo is.
Vanuit een wij-gevoel streeft
het liefdespaar naar éénwor
ding en naar opheffing van de
lichamelijke en psychische af
stand. Maar als individuen
streven ze elk naar zelfbehoud.
Hiervoor is zelfstandigheid,
autonomie, nodig. De vrijheid
om het leven in te richten in
overeenstemming met per
soonlijke waarden, behoeften
en capaciteiten.
Gelijkheid van de partners is
het meest fundamentele ken
merk van de liefde. Wil er
sprake zijn van een volwaar
dige liefdesrelatie, dan moeten
de machtsverhoudingen gelijk
zijn."
Een goede relatie is daarmee
wat paradoxaal. Openheid en
geborgenheid. De twee part
ners moeten zó aan elkaar
hechten dat ze elkaar vrij kun
nen laten.
Marinus van Beugen: „Het
traditionele huwelijk is wat dat
betreft erg inperkend. In de
meeste huwelijken is eigenlijk
geen sprake van eenwording
tussen twee gelijken, maar
slechts een opslorping van de
een door de ander. De autono
mie van de vrouw wordt be
dreigd.
De twee echtgenoten richten
hun liefde en aandacht exclu
sief op elkaar. Ze zonderen zich
af in hun eigen huis, in een
burcht van echtelijke privacy.
Haar koesterende zorg en zijn
gretig aanvaarden daarvan,
ervaren ze beiden als de ware
liefde."
De vrouw betaalt daar tradi
tioneel de hoogste prijs voor.
Marinus van Beugen: „De
man lijdt er minder onder. Die
heeft als regel zijn werk. Die
praat nog eens met collega's.
Maar de vrouw heeft vaak
minder kans om zich buitens
huis te ontplooien. De vrouw
krijgt traditioneel de rol van
moeder en huisvrouw opge
drongen."
Er zijn veel mensen die dót
huwelijk naar de geschiedenis
boekjes willen verwijzen. Maar
wat dan? Iteke Weeda, gezins
sociologe en bijzonder hoogle
raar in de emancipatie-vraag
stukken, pleit voor een vriend
schapsnetwerk. Geen exclu
sieve liefdesband met één part
ner, maar een breder verbond
met meer boezemvrienden en
hartsvriendinnen.
Marinus van Beugen: „Ik ge
loof niet zo in een vriend
schapsnetwerk als alternatief
voor het huwelijk. Waarom
niet? Omdat mensen toch altijd
weer één grote liefde willen.
Dat verzin ik niet zelf. Dat
blijkt uit de literatuur. Dat
blijkt uit de geschiedenis. Al
tijd zie je weer die ene klas
sieke liefde van de een voor de
ander. Die grote liefde is niet te
delen over een netwerk van an
deren. Zo zit de mens niet in
elkaar.
Een vriendschapsnetwerk
kan wél belangrijk zijn naast
een liefdesrelatie van twee
mensen. Het is onmogelijk dat
je alles kwijt kunt bij die ene
iemand waarmee je getrouwd
bent.
Je ziet in de praktijk vaak
dat getrouwde mensen weinig
goede vrienden hebben. Man
nen meestal nog minder dan
vrouwen. Je ziet bijvoorbeeld
wel dat een goede jeugdvriend
van de man na het huwelijk
een vriend van het echtpaar
wordt. Dat lijkt wel aardig,
maar het zwakt de relatie tus
sen de twee vrienden af. Mis
schien is het beter als die man
zijn jeugdvriend voor zichzelf
houdt. Net zoals de vrouw haar
eigen vriendinnen moet hou
den. Boezemvrienden zijn
moeilijk te delen."
Van Beugen ziet het vriend
schapsnetwerk dus niet als een
nieuwe lief- en leefvorm die
het huwelijk kan vervangen.
Ziet hij het als een redmiddel
van het huwelijk?
Marinus van Beugen: „Ik denk
dat een vriendschapsnetwerk
het huwelijk als instituut zou
kunnen redden. Omdat het
twee echtgenoten uit hun
maatschappelijk en psycholo
gisch isolement kan halen.
Maar let op, ik heb het over
het huwelijk als instituut. Ik
zeg niet dat je een vastgelopen
huwelijk kunt redden door op
eens de banden met oude
vrienden weer aan te gaan ha
len. E!en vriendschapsnetwerk
is geen lapmiddel voor slechte
huwelijken.
Een vriendschapsnetwerk
moet een aanvulling op het hu
welijk, een open huwelijk, zijn.
Dat zal in de praktijk moeilijk
genoeg zijn. In veel relaties
wordt het helemaal niet zo op
prijs gesteld als één van de
partners een echte vriend
Marinus van Beugen: „Mensen willen toch altijd weer één
grote liefde." - foto archief de stem
heeft. Dan krijg je de situatie
dat een man een weekje met
een vriend wil gaan zeilen en
dat zijn vrouw dan begint te
mopperen dat ze alleen met de
kinderen achter blijft. En dan
heb ik het nog niet eens over
een man die met een goede
vriendin zou willen gaan zei
len. Daar rust helemaal een ta
boe op. Als één van de twee
partners een goede vriend
schap heeft met iemand van de
andere sekse, dan wordt dat
door de andere partner meestal
als heel bedreigend ervaren. En
dat is jammer. Eten gebrek aan
goede vriendschappen lijkt me
een grotere bedreiging voor het
huwelijk."
De naam van Iteke Weeda
werkt op Marinus van Beugen
als een rode lap op een stier, als
de naam van Bert de Vries op
René van der Linden. Hoe komt
dat? Waarom is hij zo tegen het
vriendschapsnetwerk. Is dat
niet wat snel. Moet hij niet
eerst afwachten op resulaten
van experimenten in de sa
menleving?
Marinus van Beugen: „Ik ben
niet zo fel tegen vriendschaps
netwerken. Zo kan het overko
men, maar dat is toch echt niet
zo. Ik heb respect voor de men
sen die proberen andere leef
vormen te vinden. Ze steken
veel tijd, energie en emoties in
het zoeken naar alternatieven
voor het huwelijk. Dat vind ik
de moeite waard. Het is een
kleine groep, een elite, die de
weg verkent voor een bredere
maatschappelijke beweging.
Dat zoeken naar alternatieve
leefvormen bekijk ik met posi
tieve scepsis.
Mijn kritiek richt zich vooral
op Weeda die zich als een goe
roe opwerpt. Die het vriend
schapsnetwerk aanprijst als dé
oplossing voor de toekomst. Als
een vervanging van het huwe
lijk. Want dat is toch haar doel.
Het afschaffen van het huwe
lijk, Het afschaffen van de lief
de."
Is het vriendschapsnetwerk
misschien niet gewoon de ver
vanging van de ouderwets
grote familiekring, met een
overvloed aan broers, zussen,
neven, nichten en andere
bloedverwanten?
Marinus van Beugen: „Het
gaat misschien wel lijken op de
ouderwetse grote familie. Als
je thuis je zin niet kreeg dan
ging je uithuilen bij een tante
of een grootmoeder. Nu de fa
milies kleiner zijn geworden, is
die mogelijkheid ook kleiner
geworden. Misschien is het
vriendschapsnetwerk wel no
dig om de taak van de ouder
wetse grote familie over te ne
men.
Maar hoe veelbetekenend die
vriendschappen ook mogen
zijn, ze zijn van een andere
orde dan die éne grote liefde.
De échte liefde met een grote
L."