DE STEM 'FREE LION'- LEEUW BRULDE DUITSLAND DOOF DE VI e Nederlandse leeuw brulde, ver weg in Duitsland. Nee,'sterker nog: hij bulderde. Met 440 tanks en ruim 1250 andere rupsvoertuigen, een kleine 150 helicopters, 12.500 wielvoertuigen, bij elk aar 44.000 militairen, waarvan 33.000 Nederlanders van het Eerste Legerkorps, hebben we een groot stuk van West-Duitsland op z'n kop gezet. Oorlog spelen, en dan nog in het hart van Duitsland, bietenvelden en gladgestreken akkers, bermen en achtertuintjes omgeploegd: de geschiedenis lijkt bijna rechtgezet. Wachten Vijand Gecamoufleerd ZATERDAG O 24 SEPTEMBER 19881a Souvenirs Videoscherm Olympisch regeringsleic helden inge hield een Franse prem grote menigt te blijven cirj voorbereide samen met red'. Die vr choslowakij half jaar da geofferd. Zonder ook Duitsland in kante kilom groot. En de dichterbij do D Door Rlnze Brandsma De afgelopen week stond Nedersaksen bol van Free Lion, de grootscheepse oefening die om de vijf jaar ergens in West-Duitsland plaatsgrijpt. Onze jon gens hebben er een verwoestende en on verwoestbare indruk achtergelaten. De leeuw brulde nog nooit zo machtig, nog nooit zo modern en elektronisch. Maar na de meeslepende week van oorlogje spelen mag de leeuw de wonden bij de vaak danig getergde boeren, bur gers en buitenlui in Nedersaksen gaan likken en de beurs trekken voor Wieder- gutmachung voor geteisterde akkers, ver krachte siertuintjes en omvergewalste hekken, muren en stukken huis. Dat gaat vele miljoenen kosten - de schadevergoe ding na de vorige grote oefening in Noord-Duitsland was al 4 miljoen. En de leeuw had tóch al zo'n last van nek kramp. Free Lion, een enorme Nederlandse legeroefening, 'dienend voor vrede'. Ver slaggevers zijn welkom. De belastingbe taler heeft recht op informatie. Wat bete kent dat simuleren van een volwassen oorlog, niet ergens op een afgelegen, geï soleerd oefenterrein, riiaar in het echt tussen en boven de burgers, in een ge bied van 180 bij 110 kilometer, even groot als het hele zuiden van Nederland, tot en met de grote rivieren, met inbegrip van een fors stuk Belgisch Brabant? Voor alle duidelijkheid: uw verslaggever had geen enkele krijgservaring: ik was des konings wapenrok niet waard en was daar bepaald niet rouwig om. Bij oorlog denk je als volstrekte leek aan tanks, die schietend door de velden daveren, vliegtuigen die in het geniep pa rachutisten achter vijandelijke linies droppen, aan zwermen infanteristen die, 'onder begeleiding van roffelend vuur, zwetend bos en veld veroveren of wreed uitgeschakeld worden door de ingegra ven vijand. Kortom, je denkt aan actie, aan voortdurende aanvalsgolven. Zoals in de stoere films. Die acties en aanvalsgolven waren er. Maar daar in Nedersaksen bleek oorlog vooral wachten. Willoos wachten op het volgend bevel, op eindeloze transporten, geeuwend bruggen bewaken tot je een ons weegt. Voor de buitenstaander is er, mede door de uitgestrektheid van het oorlogsterrein, geen touw aan vast te knopen. Pas bij de stafkaarten vol dyna mische pijlen en namen of vanuit de lucht valt iets te vatten van de troepen bewegingen. Free Lion werd overschaduwd door een dode, al voor het echte begin. De dood van de 22-jarige kanonnier, die aan acute nekkramp overleed, leidde tot in grijpende maatregelen, zoals het uit voorzorg terugtrekken van de hele 107e afdeling veldartillerie (500 man) naar 't Een Westdullse eenheid, die meedoet aan de Free Lion- 'oorlog', In dekking: zo wel vanal de grond als uit de lucht bijna niet op te sporen verstopt op en om het erf van een boer in Nedersaksen. - foto s rinze brandsma W E EK E- Model uitgevoerde oelenlng: pantser vrijwel onzichtbaar Ingegraven In het terrein, gezichten zwart gemaakt, klaar om de 'groene' vijand uit de Republiek Magdeburg te grazen te nemen. Oorlog is wachten Harde. Een tweede geval bleek een zware griep. Maar de paniek had toen al toege slagen, zowel onder familieleden van mi litairen, die aan Free Lion deelnemen - honderden telefoontjes deden een spe ciale informatielijn roodgloeiend staan - als onder de Duitse bevolking van Ne dersaksen. De virussen verloren die oorlog, door de inzet van fors geschut van antibiotica en rust. Free Lion daverde voort. Met een massaal troepen- en materieeltrans- port, een dikke 400 km Duitsland in, dat op wat botsingen en in sloten rijden na voorbeeldig verliep. Het was maandag, het werd oorlog in het heuvelachtige gebied tussen Hannover, Wolfsburg aan de DDR-grens, Göttin- gen, Münster en Osnabrück. Voor de ge legenheid waren de partijen verdeeld in Blauw en Groen. Blauw waren wij: de Verenigde Lage landen van Maasland, IJsselland en Friesland, samen met de 'Osnabrücker Bond'. De vijand, Groen, was de Bond van Elbe- en Donaulanden: Oderland, Elbeland en de Republiek Maagdeburg, en roep nou niet meteen dat dat het Oostblok is, want deze oorlog is 'slechts' een gesimuleerd spel. Het strijdtoneel en de inzet is het neutrale Weserland, waar Blauw en Groen al ja renlang om twisten. De generaals heb* ben er een mooi verhaal omheen bedacht van troepenbewegingen, vondsten van mineralen, demonstraties en onlusten, inlichtingen over offensieve operaties die op til staan en chemische wapens achter de hand. En natuurlijk is Groen de ge mene agressor. De vijandelijkheden zijn losgebarsten. Voor een reusachtige stafkaart van het krijgsterrein wijst in het hoofdkwartier van de legerstaf, Stadtoldendorf, een hoge militair de posities aan. Een tank slag wordt in de middag verwacht. Wij begeven ons, als onschuldige waar nemers, in het strijdgewoel. In het gigan tische terrein, een stille en landelijke hoek van Duitsland, zoeken wij urenlang vruchteloos naar actie. Hier staat een perfect in een woudzoom gecamoufleerd regiment pantservoertuigen en draait im ponerend de radar van een 'pruttel', een PRT, gepantserd luchtafweermonster met twee automatische snelvuurkanon nen. Van nabij klinken, een heuvel ver der, de doffe laiallen van vurende tank kanonnen - losse flodders. Britse Torna do-straaljagers jakkeren over, een Staffel Westduitse Panzerabwehrhubschrauber (dat klinkt toch veel krijgshaftiger dan gevechtsheli's) nadert klepperend. Uit een naburig dorp komt een rijtje Leopard-tanks kalm aanratelen, netjes de oranje zwaailichten aan. Precies om lunchtijd is er gevechtspauze en de man schappen hijsen zich puffend uit hun nauwe ruimtes in de pantsers, om in alle kalmte de eerste van de 140.000 broden te gaan besmeren, die zij deze week in totaal achter de kiezen zullen stoppen. Wat nou oorlog, wat nou front? Wij jagen achter actie aan en treffen wach tende tanks en eenheden. Als de leeuw hier brult, dan doet 'ie dat wel heel stil letjes. De mannen mopperen op de Ame rikaanse deelnemers aan Free Lion: bloed-fanatiek. „Die hou je nog niet te gen als je je tank dwars voor ze op de weg zet. Ook al hebben ze de slag verlo ren en zijn ze door de scheidsrechters ge- w( neutraliseerd, dan nog donderen ze drj Ze houden zich niet aan de spelregels De Amerikanen, dat hoor je ook in j naburige kroeg van de boerenbevolltjn zijn de grootste rausers van de Nav troepen. Ze dreunen, manoevrerend m hun pantsers, de meeste muuurtjes stukken huis om, ook bij Free Lion, ft ze stelen als de raven", monkelt'^ boer, „souvenirs verzamelen, noemen dat." In de oefening manifesteren de West duitse deelnemers zich ook als aanziet lijk fanatiekere soldaten dan de Nede landse wapenbroeders. Naast hun m tige inzet, bezwete koppen onder de he men, lijken de Nederlandse soldaten erg kalm, op het lijzige af. Volgens de Ij. ger-'bobo's' ('steba's', heten die daar sterren en balken) zijn onze soldaten d meest verwende en in de watten luxe-krijgers van Europa. Na een wanhopige eerste dag zondt greep op de oorlog van onze Vrije Leeu, vraag en krijg ik een helicopter ter schikking. Vanuit de lucht moeten puzzelstukjes in elkaar klikken. In vroege, nevelige ochtend hoppen we j een Alouette door dalen en suizen scheervlucht pal over boomtoppen, jonge piloot vliegt netjes om de stede en dorpen heen, om de toch al door 'oorlog' geteisterde bevolking niet meer te tergen. Joelend en 'hoppekee'-juichend monstreert de vlieger wat 'tactisch vli gen' is: wij hangen stil naast bosrandei onzichtbaar voor eventuele vijanden, c luchtdruk van de wiekslag ranselt h« bietenloof als wij laag voortrazen, - hangen roerloos stil, hoog in de lucht vallen, recht voorover, als een adel: pijlsnel op de akkers af. Maag en inj wanden gaan een onaangenaam eigen ven leiden. Intussen bekijken we in een dik i tijd de meeste posities van fronttroepe en achterban in het veld, krijgen zo vogelvlucht voor het eerst in het echt et overzicht van het strijdtoneel. We zit Duitse tanks, diepe voren door een bil tenveld trekkend, oprukken naar positie bij een elektriciteitscentrale. Ze zien os en vuren al voortrazend. Als het losse flodders waren, waren wij in enkel schot uit de lucht gehaald, kan d piloot zien aan de lopen en de wolkji die nijdig paffen. Terug op de grond vormt Sennelags een gigantisch oefenterrein ten noord: van Paderborn, een ander handzaai beeld van hoe een leger opereert op war grootte. Zo'n oefengebied, waar een hel pantserinfanteriebrigade (43 Painfbii uit Havelte) uit de voeten kan, hebbe we in eigen land niet. De legertop het Sennelager gekozen om daar een Free Lion te lichten en zo met opstellin gen en velddienstoefeningen te streren wat een verdedigend gevecht ii houdt. Op een onafzienbaar grote heidevlakte de slag in volle gang. Een enorm vids scherm naast een tribune moet de bij onzichtbare actie dichterbij halen, commentator verduideüjkt. Rookl men ploffen, granaatschoten drei 'Leo's' daveren de heide in, in het Enj schalt, voor de internationale w: mers, 'I go for the ultimate objective' wat is het allemaal stoer en imponeri Rauwe bevelen klinken, op het sche zien wij de infanterie onder ratelend weervuur aanstormen, anti-tank-hel] verschijnen en slaan donderend toe, bobo's en steba's glunderen en gen» zichtbaar, maar zelfs hier krijg je als li nauwelijks een overzicht van de strijd. Dat hebben de inwoners van Padi born wèl gehad. 'Die Löwen sind los' 'Hollander randalieren', waren de k( pen in de Duitse kranten, nadat groep van 50 bezopen soldaten, van zelfde 43 Painfbrig in het naburige nelager zondagnacht de binnenstad den 'verbouwd'. De ravage van vernii gen die zij aangericht hadden werd gesmoord in nederige excuses en bel van royale schadevergoedingen; bos dien zal de Johan Willem Frisol over een paar maanden in Paderbon opwinding en boosheid proberen wf] toeteren. In groot gala. En woensdag"' ren alle Duitse kranten de affaire haast vergeten, toen onze koningin prins de troepen bezochten. Alle sloegen begeesterd op tilt, elk paro en advertentieblad wilde Onze Maj aanschouwen. Het is allemaal te veel. Je kunt dag en nacht doorkijken naar de Olympische voorstel lingen in Seoel. Het totale aan bod is, over een periode van zestien dagen, meer dan 500 uur televisie. Dat is 31 uur per dag, zeven uur meer dan we no dig hebben om een etmaal vol te kijken. Aangenomen mag worden dat in die gemiste uren televi siegenot de nummers lucht- drukschieten dames en de se ries watertrappen en tomahaw- kwerpen zitten. Vooral tijdens de weekeinden krijgen we nu zo veel geconcentreerde topsport voor de kiezen, dat we nauwe lijks tijd hebben om ons veld bed in de televisiehoek op te schudden. Sedert de opening van de Spelen zijn we niet meer onder de douche geweest en worden we dus zo aromatisch als gor gonzola. Op de vloer ligt chip- gruis, want we eten lang niet zo gezond als paarden uit hun muilhaverzak. Met brandende ogen zie ik vroeg in de kille morgen hoe het vale daglicht in een sluier van mist over de da ken komt aangeslopen. Er zul len nog vele Olympische nach ten volgen, braakliggend slaap- land. Het lijkt wel een eeuwigheid geleden dat we de droge Tik van Tuur, in eindeloze beeld herhaling, hebben zien inslaan op het gelaat van de wereld kampioen veder, Kelchie Banks. Een paar dagen na de klap was Kelchie nog steeds niet helemaal hersteld, want hij verklaarde dat hij, Kelchie Banks, aan het winnen was en dat het 'a lucky punch', een ge lukstreffer, van Tuur was ge weest die hem velde. Maar in de straat heb ik pluisgewichtjes al horen zin gen: „Banks lag te dromen voor meer dan een uur, tuurelu- reluur.Het was een groot moment voor ons land, maar wat mij betreft mag boksen van de sportieve evenementenlij- sten worden geschrapt. Noch tans was een man waar ik veel om gaf een bokser, Archie Moore, die van onzekere leef tijd maar in ieder geval een eindje in de veertig was, toen hij zijn laatste professionele en gagementen vervulde. Hij droeg bij die gelegenhe den een broek die reikte van zijn oksels tot voorbij de knieën, en waarmee je des noods een zeilboot kon optui gen. Die enorme lap stof was door zijn bejaarde moeder ge borduurd. Archie Moore be schikte over een mooie droge tik (hij zelf sprak van 'a crisp, clean blow', maar ik bewon derde hem niet zozeer om zijn martiale kunstbeleving, maar om de wonderschone, barokke taal die hij sprak. Hij was een voornaam dichter. In Rome be zweek Archie jaren geleden on der de straffende hand van een bokser die zijn zoon had kun nen zijn. Ik geloof dat die vle gel Rinaldi heette. Toen Archie bijkwam vroeg hij of het Pasen was. „Ik hoor alle klokken van Rome luiden", zei hij. Het snelwandelen mag van mij ook van de Olympische agenda geschrapt worden of worden vervangen door frisbee- werpen met springende her dershonden. Taekwondo mag er uit en touwklimmen dames mag weer in ere worden her steld. Maar daar mogen de bo bo's hun slapeloze nachten aan wijden. Wat ons aangaat is een probleem dat een week geleden in de Herald Tribune werd ge signaleerd in een bezorgd arti kel onder de kop: „Zal Europa de Spelen overleven?" De kern van het verhaal is dat bijna alle Olympische eve nementen in onze normale slaaptijd vallen en legioenen sportminnaars nu reeds de uit putting nabij zijn. De Trib heeft een psychotherapeut, die gespecialiseerd is in slaapstoor nissen, de Califomische heer Stanley Weingart, geraad pleegd. Deze deskundige con stateert dat verslaafde nachtkij kers onder zware stress kunnen komen te staan en dat ze daar bij tekenen van grote opgewon denheid en zelfs irrationeel ge drag vertonen. Typisch daarbij zijn een hoge hartslag en het afsluiten van de digestieve kanalen, al dus Weingart, die er voor de liefhebbers aan toevoegt dat de verschijnselen verwant zijn aan het 'vecht of vlucht-syndroom'. Het kan ook niet anders. Een halve wereld verderop worden topprestaties van superfitheid geleverd, die wij, vet en log, vanaf onze rustbanken aan schouwen in een nadir van af takeling en verval. „Banks lag te dromen voor meer dan een uur, ture- lure-luur Door Frits Kempem OP DE Conferentie september 1938 w aan Hitier cadeau spanning zo op te te draaien dat de zo groot werd, dat vroeg. Het enorme trauma reldoorlog ligt in li heugen. De Eerst zulke verwoestinge gevolg gehad, dat n behalve weer oorloj en büjdschap in Pa akkoord van Munc red. En waarom riskeren voor ee land? Chamberlains 'A een politiek van v Hitier dus gebruikt ook een pleidooi t< worden. Na 1938 r macht en was de n ten voorbij. Die idealisten pi ste Wereldoorlog scheppen. De Ar, Wilson zorgde en schikkingsrecht' in oen van het Verdra opgenomen. Aan recht ontleende Hi gmg om Tsjechoslc Hij lijfde het land e De kwestie draai Duitsers die in Ts den: De Sudetend De Franse pr

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 28