ITEM
H
Extraatje voor 'goed werkende' ambtenaar
MINISTER NOEMT DAT 'ONTOELAATBAAR HOOG'
fiiiiimitotMM
ifnjMmir
Hmmttmntff
i|iiii iiliiiiillllltlllili
Nog teveel WAO'ers
vassrKrl!De
Kinderbijslag in 1990 verder omhoog
STEM
Het gaat
goed in
Nederland,
maar
door wie?
iNENNOTA
IpAGINA 3
Premies iets voordeliger
Braks wil
superheffing
volgend jaar
versoepelen
MILJ ENENNOTA
I De regeling gold ook dit jaar al,
ILr ze verd indertijd ver-
Iwht aan de centrales voor het
l'verheidspersoneel als een
iKiimaligezoak
OMMENTAAIi
oor winnaars
Nederlander houdt minst over
WERKGELEGENHEID PREMIES VOLKSGEZONDHEID WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1988 MS
DEN HAAG - De werkloosheid daalt niet verder
in 1989. Het is het tweede achtereenvolgende jaar
jat de daling stagneert. 'Buitengewoon teleur
stellend', zegt minister De Koning (Sociale Za
ken) dairover.
DE
1989
1988
1987
1986
1985
(augustus 1988 en raming 1989)
x 1000
WERKLOOSHEID
COLLECTIEVE LASTENDRUK
^Belastingdruk EDSociale premiedruk
21 SEPTEMBER 1988
P*
Ingj HAAG - Ambtenaren
ILnen ook in 1989 op hun
lastigste jaar vervroegd
intreden. Minister Van
(Binnenlandse Zaken)
j op die manier de her-
tdeling van arbeid bij de
ijverheid stimuleren.
Haast de handhaving van de
■rtjr op 66 jaar gaat Van Dijk
I k expermenteren met deel-
jij.VUT. ,'Dat lijkt een inte-
ressante nieuwe mogelijkheid
voor herverdeling van arbeid',
zegt hij.
Voor het overheidspersoneel
is er verder weinig nieuws on
der de zon. Van Dijk heeft het
meeste kruit verschoten in het
vooroverleg met de centrales
voor overheidspersoneel. 'De
financiële ruimte is bescheiden
en de nadruk moet liggen op
werkgelegenheidsmaatrege-
len', zegt hij.
Hij kondigt wel aan dat de
ambtenaren deze kabinetspe
riode hun eigen werkloosheids-
stelsel zullen houden. Ze wor
den niet ondergebracht in de
nieuwe Werkloosheidswet
(nWW).
Dat besluit heeft voor Van
Dijk alleen maar positieve ge
volgen. Niet alleen bespaart hij
er 450 miljoen gulden mee, hij
houdt ook nog eens de FNV-
ambtenaren te vriend. De
FNVers, verzameld in de
ACOP, hebben zich altijd ver
zet tegen de overgang naar de
nWW. De huidige wachtgeld
regeling is voor veel ambtena
ren namelijk beter dan de
nWW.
De bewindsman houdt wel
vast aan zijn omstreden plan
om de jeugdlonen te verlagen.
Ook daar waren de FNVers fel
tegen. Maar Van Dijk wil niet
van wijken weten. Sinds 1 sep
tember van dit jaar krijgen
nieuwe ambtenaren pas op hun
22ste jaar het salaris van een
volwassene. Dat was tot dan op
hun 21ste. Ook stijgen de
jeugdlonen minder snel.
Van Dijk neemt alweer af
stand van zijn maatregel om
bepaalde groepen schaarse
ambtenaren extra te belonen.
Dit jaar waren dat bijvoor
beeld de accountants en effi-
ciency-specialisten.
In de toekomst wordt van
geval tot geval beoordeeld
waar de knelpunten liggen en
waar de extra hoge salarissen
heen moeten. In totaal heeft hij
volgend jaar 45 miljoen gulden
beschikbaar voor dergelijke
douceurtjes. Een jaar later
komt daar nog eens 21 miljoen
gulden bij.
Voor goed werkende ambte
naren is eveneens wat extra
geld beschikbaar: die mogen
met zijn allen 70 miljoen gul
den verdelen. Maar daar staat
tegenover dat er van een extra
algehele salarisveitioging geen
sprake is.
'de
Egoec
he
het net niet, maar de toon van
wel dicht tegenaan. Het gaat
en het terugdringen van
rloopt volgens het door minister
aangegeven tijdpad. De lasten- en
ld en ons land staat Klaar om t<
leien van een verenigd Europa,
onbegrijpelijk dat het <abinet zijiL.
onomische situatie ziet er inderdaac
weliswaar meer een gevolg var
alingen - de lage dollar en rente er
/an gevoerd beleid, maar dat maak
vaardevol. Het is eveneens waar da
an van de Europese eenwording di
arong voorwaarts hebben gemaakt
yaar niemand omheen ten. Maar *8
zich zeer positieve elementen de
t kabinet zich in de Miljoenennota
mening niet. Tussen de regels door
Itopt, waar het kabinet al te
luchtig
werkloosheid is zo'n ernstige zaak.
dt daar met zorg over gesproken,
ïg dat de werkgelegenheid de laatste
d meer dan 90.000 mensen is
fen stijging van twee procent per jaar,
van de EG en zonder precedent ir
ht imponerend, maar het zegt weinig,
j hoe het is gegaan met de bestrijding
'ige werkloosheid. Bij het aantreden
bers-ll werd dit thema immers tol
gemaakt.
.De
et schaamrood op de kaken moet hel
het ver achter ligt op het schema,
dent Lubbers ooit neergelegdi
telt Nederland nog slechts een hal
I ik ben weg' - wordt niet gehaald. De
en van het Centraal Planbureau
;ns nadrukkelijk.
ioeners zou verwacht mogen worden
een gaat neerzitten. De Miljoenennota
spreken bol moeten staan van de
tot een oplossing van het jrobleem
leiden. Daarvan is echter toaal geen
nen plannen blinken uit docr gebrek
|ijkt er op dat Lubbers er die) in
leren leven dat er geen efectieve
[leidbestrijding te vinden is. Volkomen
algemene kritiek op dit hafzachti
i zijr
ipunt bezien, vallen er bij de plannen
litische kanttekeningen te plaat
een fervent voorstander van let noc
igen van de minimumloner, wa
ievolg heeft dat ook de
n in hun inkomen zullen worden
vorm van beleid zou zijn cm de
werkgevers - met name ronJ he
ilaag te brengen, als het wae te
heeft als voordeel dat werknemers-
jden er niet onder hoeven te lijden
kgevers voldoende financiële ruimte
dienst te nemen,
n beperkingen om die plannen te
van de 11,6 miljard extra financiële
oor kunnen worden gebruikt. Dit zou
ebben dat het financieringstekort iet!
'uggedrongen dan gepland, maar wat
et zwaarst wegen.
peet in de Troonrede is de aandacht
i van de toekomst' wordt besteed
die de economie van een Europa
en zou moeten krijgen, worden
prijzen dat Nederland de Europese
Maar het toekomstbeeld dat in de
shetst is te rose ingekleurd,
ijd forse twijfels ontstaan over de
magische jaartal 1992. Niet omdat de
iet langer aanwezig zijn, maar omdat
eventueel samengaan zich steeds
enen. Dat besef heett al tot fors®
De Britse Margaret Thatcher heeft ai
ckelijk op de rem getrapt en ook in
mingen daarover hevig verdeeld,
sen samenhangende kijk op dat -
een detail, maar het is ken merker»
abinet neergelegde begotingsbel
vernieuwend, zonder inspiratie f
snd op de principes van de
ituring van de overheid moet zove®
neden.
op dit principe tegen. He! mag echtej
il beleid. Die kilheid, dat ontbreken vat
iesteert zich in dit kabinet op duidelijk»
ars - die zich tijdens de rajeerpen»
iet als een bevlogen leider opwierp
Ier vaak in om aandacht te «rijgen voe
van zijn beleid. Onlangs tog toor»
at de resultaten van een onderzee
Jat het proces van tweedelng in 0fiz
an is gebracht.
s om trots op te zijn. Die tweedeling^
over de verliezers niet gespioken. w
argeten is dat zij bepalend zin voor o»
nze samenleving. Dat laatste begnP.,
als een hoeksteen voor zjn b®®
aatschappelijke betrokkenhed miss»
>ta; die is voor winnaars geschreven-.
Werkloosheid daalt niet meer
Eind 198S zullen er ongeveer 670.000 mannen en vrouwen
Mnder werk zijn, evenveel als op dit moment. Dat zijn er
120.000 iréér dan het kabinet bij de aanvang van deze re
geerperiode voorspelde.
Ontoelaabaar hoog', oordeelt
De Konirg. De laatste lichte
vin de werkloosheid
was in 19(7, toen 25.000 mensen
werden uigeschreven, de helft
Hoewel net er op dit moment
ig nauvelijks naar uitziet,
ijft De Koning geloven in
.herstel vai volledige werkgele-
I. Irgens in de jaren ne
gentig meet ons land in staat
rijn weeralle mensen die dat
willen, aai werk te helpen. Het
beleid vai 1989 zal daarop zijn
gericht
Komenl jaar wordt opnieuw
n looroffer gevraagd van
werkenden. Ze hoeven niets in
te leverei, maar een gematigde
loonontwkkeling is geboden,
fferkgewrs en werknemers
moeten ich daaraan binden.
Voortgezette herverdeling van
arbeid is noodzakelijk.
Het kabinet studeert nog op
een manier om de loonkosten
op minimum-niveau terug te
brengen. Eerder is tot driemaal
toe geprobeerd het minimum
loon te verlagen, maar dat
stuitte telkens op verzet van de
CDA-fractie in de Tweede Ka
mer. Nu neigt de regering naar
een verlaging van de bruto-
loonkosten. Te denken is aan
een gedeeltelijke premie vrij
stelling voor werkgevers en
werknemers op minimum-ni
veau.
Maar De Koning blijft er op
hameren dat de door hem ge
wenste algehele verlaging van
het minimumloon het beste is.
'Een verlaging met tien procent
doet de kans op werkloosheid
li F f f k k
o o j> o oio o oio o 4oöböoo04o öb&oo
op o oio oolooqoö
OO O oio o oj O O 60 op O OAÖdOOjkAOlOOqO
Mj> o oio o oio o 6 o oio o oooqoöPöööoaooo
0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500 550 600 650 700 750 800
afnemen met dertig procent'.
En: 'Het plan van het kabinet
om het minimumloon van 23-
tot 26-jarigen met 15 procent te
verlagen, levert een daling op
van de werkloosheid met 20.000
tot 40.000 mensen'.
Voor niet-werkenden wordt
het arsenaal aan scholings- en
werkervaringsmaatregelen
uitgebreid: voor jongeren die
langer dan een half jaar werk
loos zijn, komt er de Jeugd-
werkgarantiewet. Die garan
deert jongeren van 16, 17 en
voor een deel 18-jarigen een
baan. Op den duur (1993) moet
de werking van de wet worden
uitgebreid tot 21-jarigea De
banen worden gevonden bij de
(semi) overheid en in het be
drijfsleven.
De Koning is over dit deel
van zijn beleid niet ontevredea
Het aantal nieuwe banen stijgt
sneller dan geraamd en meer
mensen vinden werk. Dat de
daling van de werkloosheid
desondanks ver achter blijft bij
de verwachtingen, is te wijten
aan de grote stijging van het
aantal mensen dat (weer) wil
gaan werken.
Van alle werklozen is ruim
een kwart (170.000 mensen) lan
ger dan drie jaar werkloos. Dat
moet in 1989 minder zijn, zegt
De Koning. Hij verwacht van
werkgevers en werknemers dat
ze zich daarvoor inzetten in de
komende CAO-onderhandelin-
gen. Loonmatiging is ook hier
het toverwoord.
De harde kern van de werk
loosheid is dit jaar vrijwel ge
lijk gebleven. Dat zal ook ko
mend jaar zo zijn. Van de
135.000 mensen die op 1 januari
1988 langer dan drie j aar werk
loos waren, zullen er op 1 ja
nuari 1989 minstens 110.000 nog
steeds zonder werk zitten.
In de totale werkloosheid
nam het aandeel van de etni
sche minderheden fors toe. Op
dit moment is een op elke zeven
werklozen van buitenlandse
komaf. Vooral Turken, Marok
kanen, Antillianen en Surina-
mers worden zwaar getroffen
door de werkloosheid.
1985 1986 1987 1988 1989
(In tracenten van het netto nationaal Inkomen)
DEN HAAG - Werkgevers en werknemers gaan volgend jaar iets
minder premies voor de sociale zekerheid betalen. Beide gaan er
tussen 1,5 en 2 procent op vooruit
De werknemers boeken hun grootste winst in de lagere zieken
fondspremie. Daar staat tegenover de invoering van een vaste
premie per volwassen ziekenfondspatiënt van 156 gulden (voor de
eerste twee kinderen de helft).
De werkgevers betalen minder premie doordat de kinderbij
slagpremie uit de schatkist wordt betaald. Al met al resulteert
voor de werknemers een gemiddelde verbetering van het inko
men van 1,4 procent
Voor de werkgevers wordt de arbeid gemiddeld bijna net zo
veel goedkoper. Dan is geen rekening gehouden met algemene
loonsverhogingen.
De grens voor het ziekenfonds ligt vanaf 1 januari op 50.150 gul
den bruto per jaar (was 49.650). Het maximuminkomen waarover
premie wordt geheven gaat van 65.250 gulden bruto naar 65.900
bruto.
DEN HAAG - Minister Braks (Landbouw) wil de super
heffing op melk versoepelen en de boete op een grotere
produktie verlagen.
Braks
FOTODESTEM/JOHANVANGURP
PEN HAAG - De gemiddelde werknemer (gehuwd, twee kinde-
J®), dé door het leveren van een extra inspanning 100 gulden ex
tra veriient, houdt daar maar iets meer dan een kwart van over:
r® «n halve gulden. Daarmee loopt hij sterk achter bij bij voor
bid zjn collega in de Bondsrepubliek, die er 43 gulden van over
Mudt, Een Amerikaanse werknemer houdt er meer dan de helft
'an ovir: 57 gulden en veertig cent.
!(Hm r Ruding geeft met dit voorbeeld in de Miljoenennota aan
Nderland internationaal gezien met zijn hoge belasting- en
£r®i<druk sterk uit de pas loopt. Nederland kent van een groot
t^Westerse industrielanden de hoogste marginale druk. Als
jV '990de belastinghervorming een feit is, wordt die druk minder,
«•aar >ok dan zal Nederland, vergeleken met andere landen, nog
vrij hoog toptarief (60 procent) kennen. Bovendien wordt het
ptanef over een laag inkomen geheven.
sS - Er zijn nog
;steeds teveel WAO'ers en an-
'viJL v arbeidsongeschikten,
'Ciai t kabinet. Aan de so-
partners. werkgevers en
«erknemers, wordt in het na-
gevraagd om daar iets aan
W6?- 'Voor ontwikkeld
,a's het onze is het onaan-
'to,, ooaar dat er zoveel men-
sta„ hiuten het arbeidsproces
Wi ^raa* in het najaars
een met de sociale partners
aant .n raa^ maken over vaste
2*llen WAO'ers die <-
"'beten worden
premies:
werknemers
werkgevers
1988
1989
1988
1989
Volksverz.
12,80
12,00
12,70
11,40
AOW
11,50
10,80
0,00
0,00
AWW
1,30
1,20
0,00
0,00
AKW
0,00
0,00
1,95
0,00
AAW
0,00
0,00
6,20
6,20
AWBZ
0,00
0,00
4,55
5,20
Werkn. ven.
13,55
12,00
11,60
11,05
Ziektewet
1,00
1,00
4,60
4,55
WAO
5,66
4,85
0,00
0,00
WW-wachtgeld
0,60
0,60
0,60
0,60
WW-werkloosh.
1,30
2,40
1,30
1,00
Ziekenfondswet
5,10
3,15
5,10
4,95
vorstveri. bouw
0,00
0,00
0,30
0,30
VUT-reg.
0,45
0,45
1,05
1,05
totaal premies:
26,80
24,45
25,65
23,80
In ruil daarvoor moet de boer
zijn overschot tegen een lage
prijs verkopen. Voor afschaf
fing van de superheffing vindt
de bewindsman het nog te
vroeg.
Braks wil versoepeling om
dat de export van de Neder
landse zuivel in gevaar komt
door de hogere melkprijs. De
lagere melkprijzen in het bui
tenland bedreigen de Neder
landse afzet over de grenzen.
De export is van levensbelang
voor de zuivelsector; 65 procent
van de totale produktie wordt
uitgevoerd.
Voor versoepeling van de su
perheffing heeft Braks de in
stemming van de EG-land-
bouwministers nodig. Braks'
collega's staan tot nu toe terug
houdend tegenover zijn voor
stel. De minister wil evenwel al
zijn invloed binnen de EG uit
oefenen om zijn plan met in
gang van het nieuwe melk
prijsjaar op 1 april te realise
ren.
Voor versterking van de to
tale agrarische sector en ter
compensatie van de weggeval
len WIR-gelden heeft Braks
volgend jaar 100 miljoen meer
uitgetrokken dan dit jaar. Een
belangrijk deel van dit geld is
bestemd voor milieu-investe
ringen.
De in het slop zittende ak
kerbouw krijgt de komende
vijf jaar 30 miljoen extra. Dat
geld is als volgt verdeeld:
Landinrichtingsprojecten 8
miljoen, nieuwe teelt 2 miljoen,
innovatie 5 miljoen, kwaliteits
verbetering 10 miljoen, milieu
premies 5 miljoen.
De bosbouw krijgt jaarlijks 3
miljoen meer. Tot het jaar 2000
moet er 23.000 hectare bos bij
komen. Volgend jaar wordt
1.200 ha aangelegd, waarvan
een kwart in de Randstad.
Braks gaat ieder jaar vijf bos-
reservaten aanwijzea
in
geno-
Nederland telt op dit mo
ment ruim 800.000 arbeidsonge
schikten. Met de tijdelijk zie
ken erbij vormt deze groep
bijna eenderde van het totaal
aantal werkenden. Dat vindt
De Graaf teveel.
Daar komt bij dat een groot
deel van de WAO'ers best - ge
deeltelijk - kan werken, als er
maar werkgevers zijn die ba
nen aanbieden.
Met de wet ar
beid gehandicapte werknemers
heeft het kabinet geprobeerd
deze mensen opnieuw aan de
slag te krijgen, maar tot nu toe
weinig succesvol.
DEN HAAG - Minister Brinkman
lijkt zo'n beelje klaar met zijn werk,
zo blijkt uit zijn begroting, terwijl
zijn staatssecretaris Dees (WD) nog
heel wat te stellen krijgt met vooral
zijn politieke vrienden in de Tweede
Kamer.
De begroting van WVC is een betrekke
lijk oase van rust Waar andere jaren
forse ingrepen op welzijn stonden, blijven
deze beperkt tot een eenmalige verlaging
van de rijksbijdrage 'welzijn' van bijna
honderd miljoen gulden.
Deze ingreep vormt de voornaamste
bijdrage aan de 150 miljoen gulden die
Brinkman extra moest bezuinigen. An
dere bedragen komen uit het stopzetten of
verminderen van de subsidie aan lande
lijke koepels.
Tegenover deze ingrepen heeft Brink
man iets meer dan 70 miljoen gulden ex
tra vrijgemaakt voor de bejaardenoor
den; dreigende sluitingen worden daar
door voorkomen.
Brinkman koestert vooral de kunsten.
Hij kondigt de indiening aan eind dit jaar
of begin 1990 van een cultuurnota, waarin
hij het gehele culturele landschap be
schrijft en vastlegt.
Drukker dan de minister zal staatsse
cretaris Dees het krijgen. Hij heeft afge
lopen zomer de invoering van een nieuwe
structuur in de gezondheidszorg, het
plan-Dekker, in de Kamer verdedigd. Dat
leverde toen volledige steun op van CDA
en uiterste terughoudendheid van de
WD.
De liberalen voelen weinig voor de door
Dekker en het kabinet voorgestelde in
voering van een basisverzekering voor
iedereen, ook al gaan ook ziekenfondsver
zekerden straks fikse bedragen in de
vorm van vaste premies betalen.
De WD is vooral benauwd nu het ka
binet in augustus heeft besloten de om
vorming van de gezondheidszorg sneller
te doen dan gepland. Het kabinet wil de
AWBZ (bijzondere ziektekosten) uitbrei
den met zaken als de gezinszorg en een
deel van de psychiatrie.
De premie voor de AWBZ wordt door
de werkgevers betaald. Maar als straks
de belastinghervorming van Oort is door
gevoerd, gaat de werknemer deze premie
betalen. De particulier verzekerde betaalt
dan een deel van zijn premie als percen
tage van zijn loon en niet meer alleen een
vaste premie.
Per 1 januari wordt voor alle zieken
fondsverzekerden een premie in de vorm
van een vast bedrag ingevoerd. Zodoende
'groeien' ziekenfonds- en particulier sys
teem naar elkaar toe.
Ziekenfondspatiënten betalen volgend
jaar 156 gulden per volwassene per jaar
als vast bedrag. Per kind (met een maxi
mum van twee kinderen) wordt de helft
van dit bedrag in rekening gebracht.
Daar staat een daling tegenover van de
ziekenfondspremie van bijna twee pro
cent voor de werknemer en van 0,15 pro
cent voor de werkgever. Bovendien ver
valt de medicijnenknaak.
Desondanks heeft het kabinet moeten
besluiten de kinderbijslag met vier pro
cent te verhogen om de koopkracht op
peil te houden. En na 1989 moet, bij een
verdere invoering van Dekker, de kinder
bijslag met nog eens een slordige vijf pro
cent omhoog.
Het kabinet wil in 1992 de volksverze-
kering-nieuwe-stijl voor iedereen kant
en klaar hebben.
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1988
Prof. Kolnaar
FOTO RIEN SIERS
Door Frans van Mourik
TILBURG - Het gaat weer goed in Nederland, maar wie
zorgde daar nu eigenlijk voor? Voerde het kabinet Lub
bers een uitgekiend beleid of had het gewoon mazzel
door een gunstige wind vanuit het buitenland en finan
ciële meevallers?
Tot die twee kernvragen zou
het 'economendebat' herleid
kunnen worden, dat dinsdag
werd gevoerd in de Katho
lieke Universiteit Brabant
(KUB) in Tilburg, eens de ze
tel van de 'Tilburgse school'
aangevoerd door hoofdman
prof. Schouten.
Rond de tafel prof. W.
Driehuis van de Universiteit
van Amsterdam, drs. A. Soe-
tekouw, lid van de Raad van
Bestuur van 'meedenkbank'
de NMB en tenslotte prof. A.
Kolnaar van de KUB, naaste
medewerker en kroonprins
van de inmiddels met emeri
taat vertrokken prof. Schou
ten.
De stellingen die het drietal
betrok vanuit de constatering
dat het goed gaat met onze
economie, waren even ver
schillend als opmerkelijk.
Driehuis taxeerde- de in
breng van het beleid laag.
Meer een kwestie van leuke
financiële meevallers, be
heerst loongedrag van de so
ciale partners en een gunstige
invloed van het buitenland op
onze kleine open vaderlandse
economie, vond hij.
Maar hij zou de opbrengst
van de zegeningen van dit be
leid wel anders verdeeld heb
ben. Niet nu een verlaging
van de BTW en een geringere
daling van de vennootschaps
belasting. De vier miljard die
hij daaraan over dacht de
houden, zou hij gebruiken om
de structuur van de economie
te verbeteren.
Bijvoorbeeld voor betere
scholing en extra impulsen
voor de verbetering van de
technologische kennis. Alle
maal bedoeld om de werk
loosheid te verminderen.
Want over de poging om die
terug te dringen, was hij, net
zomin als het kabinet, erg te
vreden.
Schril stak daar tegen af de
ongemeen felle kritiek van
bankman Soetekouw, die
zelfs Driehuis verbaasde door
te stellen dat dit kabinet geen
visie heeft op de maatschap
pij. In de kabinetsplannen be
speurde hij bewustzijnsver
nauwing, omdat er alleen 'een
geldsignatuur' op zit.
„Het beleid is alleen gericht
op de overheid in engere zin",
zo constateerde hij vinnig.
„Het lijkt erop alsof het kabi
net de grootste moeite heeft
zich voor te stellen wat er
zich in de bedrijven en de ge
zinnen afspeelt".
Hij had het gevoel dat hoe
beter het gaat, hoe schraler
het overheidsbeleid wordt en
vroeg zich dan ook af wat er
van het beleid zal overblijven
als het helemaal goed gaat.
De remedie volgens Soete
kouw: op veel grotere schaal
taakafstoting en terugtreden
van de overheid en tegelijk
een bredere visie op de sa
menleving. En hij plaatste
daarbij meteen zelf de kant
tekening dat dit in tegen
spraak met elkaar lijkt te
zijn, maar dat het heel goed te
combineren is, zonder dat
verdert uit te leggen.
En toen kwam Kolnaar.
Wie verwacht mocht hebben
dat de traditie van jarenlang
felle kritiek in het Tilburgse
huis dunnetjes zou worden
overgedaan, kwam bedrogen
uit. Kolnaar zong uitvoerig de
lof van het kabinetsbeleid.
Eindelijk was gelukt: loon
matiging gekoppeld aan ver
laging van belasting- en pre
miedruk hadden de staatskar
weer op het spoor gezet. Da
ling van het financieringste
kort en 'afscheid van de dic
tatuur daarvan', economische
groei en een werkgelegenheid
'die tegen de klippen op
groeit'.
En al zei hij dat niet hard
op, uitvoering van het 'plan
Schouten'. De grote meester
die in de zaal ditmaal zwij
gend het debat volgde, beves
tigde tegenover ons, dat zijn
kroonprins dat zo bedoelde.
In de woorden van Kolnaar:
'Volgehouden loonmatiging
gekoppeld aan lastenverla
ging leidt tot dat wat ze uit
eindelijk voor ingezet werd:
groei van de werkgelegen
heid'.
Logisch dat Driehuis en
Kolnaar het hartgrondig on
eens waren over wat er met
de BTW en de vennoot
schapsbelasting moet gebeu
ren. Kolnaar wilde wel eens
van Driehuis weten wat die
zou doen als zijn plannen'
zouden leiden tot stijging van
de belastingdruk. Driehuis
bleek helemaal geen zin te
hebben in een debatje over
belastindruk. Hij voelde niks
voor stringente normen en
constateerde simpel, wat je
met de opbrengst ervan doet.
Of je daarmee bijvoorbeeld
de structuur van de economie
verbetert, nodig om straks
het geweld van de andere
EG-landen te weerstaan als
de grenzen open gaan.
Soetekouw greep de discus
sie aan om nog eens uit te ha
len naar het kabinet. De
voorzet van Driehuis dat de
bedrijven moeten investeren
en niet de overheid, kopte hij
bekwaam in. Dan moet de rol
van de overheid verder terug,
vond hij.
En vervolgens constateerde
hij cynisch dat er in het beleid
kennelijk geen accent lag op
economische maatregelen.
Want wie had hij gemist toen
bij het voorlezen van de
Troonrede bij ieder hoofdstuk
door de televisie een minister
in beeld werd gebracht? Juist,
minister De Korte. Waarop
Kolnaar zich haastte te zeg
gen dat hij hem wel had ge
zien.
De door werkgevers en ka
binet gewenste verlaging van
het minimumloon omdat die
banen op zou leveren leidde
tot de laatste scheiding der
geesten.
Kolnaar schamperde de ge
dachte eraan geheel weg. Hij
stelde vast dat het minimum
loon door een reeks maatre
gelen al zo'n 15 procent is
achtergebleven bij de loon
ontwikkeling en dat nauwe
lijks extra werk heeft opgele
verd. Een onzalig plan vond
hij het, ook al omdat het zo
gevoelig ligt bij de vakbon
den, die dan niets meer zullen
willen weten van algemene
loonmatiging.
En toen Soetekouw tegen
wierp dat werkgevers het mi
nimumloon zo verafschuwen,
dat het de werking van de ar
beidsmarkt bederft, stelde
Kolnaar enkele simpele vra
gen. De aardigste was: wor
den er in het bankbedrijf mi
nimumlonen betaald? En
Soetekouw zweeg.
