Economie in de lift bij geringe risico's
Voor nieuw beleid 1,6 miljard
minist:
Nog teve
Rente op staatsschuld na
onderwijs grootste slokop
Na 1990 geen grote bezuinigingen meer
MAAR GAT TUSSEN MINIMUM EN MODAAL WORDT STEEDS GROTER
Nederlander
STAATSSCHULD
DE STEM COMMENTAAf
Zegeningen
Halfzacht
Slechts voor winnaars
PAGINA 2
INKOMENS BELASTINGEN
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1988 m2
DEN HAAG - 'In principe gaat niemand erop
achteruit, maar ik sluit niet uit dat mensen die
door alle zeven plagen van Egypte tegelijk wor
den getroffen, hun koopkracht toch een klein
beetje zien dalen'. Aldus minister De Koning (So
ciale Zaken) bij de aanbieding van de vorige be
groting.
(in miljarden guldens)
PAGINA 3
RUDING KIJKT, IN ZICHT VAN VERTREK, VOORUIT
DEN HAAG - De we
in 1989. Het is het twi
dat de daling stagn
stellend', zegt minis
ken) daarover.
BiBelastingdruN
DEN HAAG - Het gaat goed met
de economie. Het financieringste
kort daalt, de export en de win
sten van het bedrijfsleven nemen
gestaag toe net als het aantal
nieuwe banen. En dat alles bij een
lage inflatie.
Alleen met de werkloosheid gaat het
niet goed. Die blijft onveranderd hoog
en werpt een smet op het overigens
fraaie rapport dat het Centraal Plan
bureau (CPB) in de 'Macro Economi
sche Verkenningen' van de Neder
landse economie schetst.
Het aantal werklozen ligt eind vol
gend jaar op 670.000 wat liefst 120.000
boven de doelstelling van het kabinet
is. Per saldo neemt de werkloosheid
volgend jaar met slechts 15.000 perso
nen af.
Daar staat een nog steeds aanmer
kelijke stijging van het aantal nieuwe
banen tegenover. Op dit punt scoort
Nederland in vergelijking met de an
dere EG-landen zelfs zeer goed. Ter
wijl de werkloosheid tussen 1986 en
1989 met nauwelijks 50.000 personen
verminderde, nam het aantal banen
in diezelfde tijd toe met meer dan
150.000.
De bestrijding van de werkloosheid
wordt door het CPB een uiterst moei
lijke klus genoemd. Bestaande banen
plannen werken niet. Zelfs het succes
vol geacht plan-Vermeend/Moor
(loonkostensubsidie) blijkt het minder
goed te doen, omdat er van verdrin
ging van duurdere werknemers
sprake is. Toch zullen alles bij elkaar
80.000 mensen een baan vinden door
scholing en de banenplannen.
Negatief is het CPB ook over de
hoogte van de collectieve lastendruk
(belastingen en premies). Die lasten
druk daalt wel iets, maar nog niet ge
noeg. In 1989 gaat nog steeds van
iedere verdiende gulden 52 cent naar
de schatkist en de sociale fondsen.
Positiever is het CPB over de ont
wikkeling van de koopkracht en de
inflatie, hoewel beide er rooskleuriger
uitzien door de verlaging van het hoge
BTW-tarief, die het prijspeil één pro
cent omlaag drukt. De lonen in de
marktsector nemen met twee procent
toe, als ook promoties en dergelijke
worden meegeteld. Dat de inflatie
desondanks nauwelijks meestijgt
(blijft beperkt tot één procent), ligt
aan de BTW-verlaging.
Het CPB is ronduit verheugd over
de ontwikkeling van het bedrijfsle
ven. De bedrijven zetten 2,5 procent
meer om. Naar verhouding doen de
exporterende bedrijven het weer het
beste, want de export neemt met vijf
procent toe ten opzichte van het jaar
ervoor.
De lopende rekening op de beta
lingsbalans (netto winst van de han
del met het buitenland) bedraagt vol
gend jaar negen miljard gulden. De
investeringen van de bedrijven berei
ken na twee magere jaren weer een
niveau van vijf procent.
Dit algemeen positieve beeld heeft
het CPB duidelijk verrast. Het plan
bureau stelt vast dat de wereldecono
mie geen noemenswaardige last heeft
gehad van de inzinking van de beurs
koersen een jaar geleden.
De Amerikaanse economie heeft
vervolgens wel geprofiteerd van de
daling van de koers van de dollar. Die
stabiliseert nu overigens op een be
drag van net iets boven de twee gul
den. Eind volgend jaar zal dat resulte
ren in een fors afgenomen tekort op
de Amerikaanse betalingsbalans. Het
CPB gaat er van uit dat de rente en de
inflatie niet sterk zullen schommelen
en dat de wisselkoersen tot een soort
evenwicht komen.
Het gunstige beeld kan worden ver
stoord als de rente in Amerika wel
weer zou oplopen of de inflatie, maar
het CPB verwacht niet dat het zo'n
vaart zal lopen.
Bijna niemand erop achteruit
Dit jaar houdt de bewindsman zelfs die slag niet meer
om de arm. In de Inkomensnotitie heet het dat het kabi
net in 1989 voor iedereen behoud van koopkracht kan ga
randeren.
De BTW-verlaging (van 20
naar 18,5 procent) en de verho
ging van de kinderbijslag zor
gen daarvoor. De ongewenste
effecten van onder meer de in
voering van het ziektekosten
plan Dekker en de prijsstijgin
gen worden zo opgevangen.
In grote lijnen klopt dat,
maar er zitten addertjes onder
het gras. Zo gaan de uitke
ringsgerechtigden en gehuwde
AOW'ers er in ieder geval niet
op vooruit en zien mensen met
een WAO-uitkering op modaal
niveau (41.205 gulden bruto)
hun inkomen hooguit een half
procent toenemen. Een alleen
verdiener op minimumniveau
met twee kinderen zal ook vol
gend jaar de broekriem moeten
aanhalen: die gaat er in het ge
heel niet op vooruit.
Het beeld wordt aanzienlijk
positiever bij de alleenverdie-
nende werknemer op modaal
niveau. Die ziet zijn inkomen
met twee procent toenemen.
Twee keer modaal krijgt 1,5
procent erbij, ambtenaren op
modaal niveau één procent,
ambtenaren op tweemaal mo
daal 1,5 tot twee procent. Twee
verdieners hebben volgend
jaar weinig te klagen. Die gaan
er minstens anderhalf procent
op vooruit.
Of de cijfers het hele jaar zo
positief blijven, is van veel fac
toren afhankelijk. Als de eco
nomische groei minder is dan
verwacht, de dollar duurder
wordt, of de energieprijzen
stijgen, verandert het beeld.
Komend jaar komt er nog
een aantal onzekere factoren
bij, zodat de zeven plagen van
Egypte blijven dreigen. De ge
volgen daarvan zijn in de
koopkracht-berekeningen niet
opgenomen omdat ze voor elk
individu verschillen.
Zo zijn er de verhoging van
de motorrijtuigenbelasting met
25 gulden en de accijnsverho
ging (1,3 cent per liter) op ge
lode benzine. Omdat niet ieder
een auto rijdt, laat staan op ge
lode superbenzine, zijn deze
HOE DE STAAT EEN GULDEN ONTVANGT
(in centen)
1 loon- en inkomstenbelasting31
2 omzetbelasting24
3 vennootschapsbelasting11
4 belastingen rechtsverkeer2
5 tabak-en alcoholaccijns3
6 motorrijtuigenbelasting2
7 aardgasbaten5
8 diversen22
HOE DE STAAT EEN GULDEN UITGEEFT
(in centen)
1 onderwijs en wetenschappen.. 15
2 sociale zaken en
werkgelegenheid12
3 volkshuisvesting, ruimtelijke
ordening en milieu8
4 defensie7
5 welzijn, gezondheidszorg en
cultuur6
6 verkeer en waterstaat4
7 ontwikkelingssamenwerking3
8 andere departementen11
9 nationale schuld22
10 provincie-en gemeentefonds7
11 diversen5
prijsstijgingen niet terug "te
vinden.
Ook de vorig jaar ingevoerde
aanpassing van de huursubsi
die - de zogenaamde kwali
teitskorting en de aftopping -
heeft nare inkomensgevolgen:
490.000 gezinnen gaan er in 1989
30 tot 60 gulden subsidie op
achteruit. Van hen zijn er
310.000 met een minimuminko
men. Deze mensen zien hun
koopkracht wel degelijk dalefC
Nog eens 105.000 mensën (van
wie 65.000 minima) krijgen 90
tot 120 gulden minder en 10.000
(5.000 minima) 150 tot 180 gul
den minder.
DEN HAAG - Nederland behoort tot de Westerse geïndus
trialiseerde landen met de hoogste staatsschuld. Alleen in
Ierland, België en Italië is de staatsschuld hoger en groeit
ze sneller dan in Nederland.
Op staatsschuld moet in 1989 ongeveer 22 miljard gulden aan rente
en 19 miljard aan aflossingen worden betaald. Daarmee is de ren
telast na onderwijs (28 miljard) de grootste slokop op de nationale
begroting.
In 1990 zullen de rentelasten ongeveer even hoog zijn als het fi
nancieringstekort. Daalt dat laatste na 1990 niet verder dan tot
5,25 procent van het nationaal inkomen dan nemen, bij een rente
van 6,5 procent, de rente-uitgaven toe van 23 miljard in 1990 tot 46
miljard in 2005.
Ruding: 'Omdat de stijgende rente-uitgaven andere overheids
uitgaven verdringen of tot stijgende belastingen leiden, worden
lasten naar de toekomst doorgeschoven. Het gevolg is een uithol
ling van de groeimogelijkheden, hetgeen extra bezwaarlijk is om
dat die door de vergrijzing toch al onder druk staan'.
In 1988 stijgt de staatsschuld met 23 miljard tot 274 miljard per 1
januari 1989. Een jaar later zal de schuld volgens de verwachtin
gen gestegen zijn tot 297 miljard gulden.
1985 1986 1987 1988 1989
Ruding
- FOTODESTEM/JOHANVANGURP
DEN HAAG - Minister Ru
ding (Financiën) is, in het
zicht van zijn vertrek uit de
politiek, tamelijk optimis
tisch over wat zijn opvolger
te doen staat.
Zijn beleid, gericht op het ver
kleinen van het financierings
tekort en verlichting van de
belasting- en premiedruk, kan
voortgezet worden 'zonder
nieuwe, omvangrijke bezuini
gingen'.
In de Miljoenennota legt Ru
ding er enkele malen de na
druk op, dat voortzetting van
het beleid van de kabinetten
Lubbers I en II noodzakelijk is,
wil de Nederlandse economie
gezond blijven.
'Een wenselijk en realistisch'
beleid voor de jaren negentig is
in zijn opvatting een beleid dat
gericht wordt op:
verdere daling van de uitga
ven van het rijk als percentage
van het nationaal inkomen;
verdere verkleining van het
financieringstekort, nadat dit
in 1990 op 5,25 procent van het
nationaal inkomen zal zijn ge
bracht;
verdere daling van de belas
ting- en premiedruk;
afhankelijk van die drie
grootheden, gelijk blijven van
de staatsschuld, die voorlopig
in guldens en als aandeel in het
nationaal inkomen, nog stijgt.
Ruding acht een dergelijk
beleid realistisch als aan een
aantal voorwaarden wordt vol
daan:
de economische groei moet
redelijk blijven, dat wil zeggen
tenminste 2 procent per jaar;
de reële rente mag zeker niet
stijgen, liever dalen;
er moeten geen omvangrijke
overschrijdingen van de uitga
ven optreden en voor verster
king van bestaand beleid of
voor nieuw beleid moet niet te
veel extra geld worden uitge
trokken;
cruciaal bij dit alles is dat de
begrotingsdiscipline streng ge
handhaafd en verder verbeterd
wordt.
DEN HAAG - Dank zij een belasting
meevaller van 11,5 miljard gulden en
in samenhang met doorwerkende
oude en nieuwe bezuinigingen - in
totaal rond 16 miljard gulden - heeft
het kabinet 1,6 miljard voor verster
king van lopend beleid en voor nieuw
beleid kunnen uittrekken.
Een deel van dat bedrag zal echter niet
eerder dan in 1990 uitgegeven worden.
ter verbetering van de infrastructuur
van verkeer en vervoer: 400 miljoen extra
in 1990 en volgende j aren
voor werkgelegenheid en scholing: vol
gend jaar 100 miljoen extra oplopend tot
400 miljoen in 1990;
voor de arbeidsvoorwaarden van amb
tenaren en werkers in de semi-overheid
(onder meer volksgezondheid): 138 mil
joen in 1989,120 miljoen in 1990;
gemiddeld vier procent hogere kinder
bijslag in 1989 (165 miljoen) en waar
schijnlijk gemiddeld ruim vijf procent in
1990 (190 miljoen).
Al in het voorjaar werd besloten tot 3,7
miljard extra bezuinigingen in 1990,
waarvan 1,4 miljard al op de begroting
voor 1989 zou drukken. Tevens werd toen
besloten tot het afschaffen van de basis
premie WIR in ruil waarvoor het be
drijfsleven een lager tarief vennoot
schapsbelasting krijgt (35 procent, 40 pro
cent voor het deel van de winst onder
250.000 gulden) en het rijk de betaling van
de kinderbijslagpremie overneemt. Alles
bijeen een lastenverlichting van 1,6 mil
jardgulden.
In augustus besloot het kabinet tot een
aantal aanvullende maatregelen:
nog extra 200 miljoen bezuinigen. In to
taal wordt er op de uitgaven van de de
partementen 1,3 miljard gulden bezuinigd
in 1989 en 1,7 miljard in 1990. Grootste be
zuinigers zijn Onderwijs (593 miljoen in
1989, waarvan 523 op de studiefinancie
ring), Volkshuisvesting (221 miljoen), De
fensie (156 miljoen) en Economische Za
ken (113 miljoen):
nfN HAAG - Ambtena:
kunnen ook in 1989 op v
zestigste jaar yervrc
uittreden. Minister
oak (Binnenlandse Zak
iS op die manier de h
verdeling van arbeid bij
overheid stimuleren,
no regeling gold ook dit j aaJ
maar ze werd indertijd v
kocht aan de centrales voor
overheidspersoneel als
eenmalige zaak
Naast de handhaving var
«UT op 60 jaar gaat Van I
«nk experimenteren met d<
tijd-VUT. j'Dat lijkt een
Andere tegenvallers op
volkshuisvestingsterrein zijn
de verlaging van de inkomens
grens voor premiekoopwonin
gen van 51.000 gulden naar
43.500 gulden en de verlaging
van het budget voor de ver
huis- en inrichtingskostenver
goeding bij woningverbetering.
De gasprijsverhogingen op 1
januari en 1 juli hebben ook ge
volgen voor de koopkracht. Een
gemiddelde gebruiker levert 0,1
procent in.
De gang naar de rechter
wordt eveneens duurder. De
200.000 mensen die jaarlijks een
beroep doen op de kantonrech
ter zien de griffierechten stij
gen. De bovengrens voor subsi
die op rechtsbijstand daalt vol
gend jaar en 25.000 huishou
dens met een inkomen van mo
daal tot anderhalf maal mo
daal zijn in '89 tweemaal zoveel
kwijt aan de eigen bijdrage als
in'88.
Meevallers zijn er ook, zij het
relatief. Zo verdwijnt de medi
cijnenknaak. Vanaf 1 januari
1989 hoeven ziekenfondsverze
kerden niet meer iedere keer
(tot een maximum van 125 gul
den) 2,50 gulden neer te leggen
bij de apotheek.
Tegenover die meevaller
staat de invoering van de eigen
bijdrage voor ziekenfondsver
zekerden. Een volwassene be
taalt'volgérïd jaar 156 gulden
extra. Vbor éen kind moet de
helft worden betaald, met een
maximum van twee kinderen.
Een gemiddeld gezin is dan
driemaal 156 gulden kwijt.
Ruding: 'Ik ben tevreden
over de voorspoedige ontwik
keling van ons beleid. Maar
niet tevreden met een punt er
achter. Dat past niet bij mijn
karakter. Dus: tevreden, maar
er is nog veel te doen. Er zijn
nog duidelijke dreigingen, don
derwolken en risico's. Aan het
regeerakkoord lagen te opti
mistische veronderstellingen
ten grondslag. We moeten vol
hardend voortgaan op de inge
slagen weg'.
Op de vraag of zijn tevre
denheid niet gemakkelijk in
ontevredenheid kan omslaan
als de politieke werkelijkheid
er na de verkiezingen van 1990
zo uit komt te zien dat de PvdA
weer aan de regering zal deel
nemen, zegt hij'Ik zou het be
treuren als de aanpak belang
rijk anders werd, maar ik weet
niet of dat per definitie het ge
val zal zijn met eventueel de
PvdA in het kabinet.
Ik weet niet wat de toekomst
brengt en of de PvdA nog ver
der in onze richting opschuift.
Er is daar veel gaande'.
ook op Ontwikkelingssamenwerking
wordt weer bezuinigd (83 miljoen), maar
omdat het nationaal inkomen stijgt en af
gesproken is dat Nederland jaarlijks 1,5
procent van het nationaal inkomen uit
trekt voor ontwikkelingshulp, krijgt mi
nister Bukman per saldo toch meer mid
delen;
verlaging van het hoge BTW-tarief
(van 20 naar 18,5 procent) - een lastenver
lichting van 2,6 miljard gulden in 1989, 3,1
miljard in 1990.
Van de belasting-meevaller van 11,5
miljard gulden is 6,1 in de schatkist ge
stort om het financieringstekort te verla
gen en nieuw beleid te betalen; 1,1 miljard
is gebruikt om de doorwerking van de dit
jaar doorgevoerde verlaging van de loon-
en inkomstenbelasting te financieren; 1,6
miljard is aangewend om de verlaging
van de vennootschapsbelasting en de ver
hoging van de kinderbijslag te betalen;
2,6 miljard is bestemd voor de BTW-ver
laging.
van d
1*
3
ZELFVOLDAANHEID is het net niet, maar de toon
Miljoenennota leunt er wel dicht tegenaan. Het gaat goëi
met de economie en het terugdringen van
financieringstekort verloopt volgens het door minista
Ruding van Financiën aangegeven tijdpad. De lasten-
premiedruk is verlaagd en ons land staat Klaar om
profiteren van de voordelen van een verenigd Ejropa.
Het is overigens niet onbegrijpelijk, dat het Kabinet
zegeningen telt. De economische situatie ziet er inden
florissant uit. Dit is weliswaar meer een gevolg
internationale ontwikkelingen - de lage dollar en renteët
goedkope olie - dan van gevoerd beleid, maar dat ma®
de feiten niet minder waardevol. Het is eveneens waar
de plannen ten aanzien van de Europese eenwording d
jaar een aanzienlijke sprong voorwaarts hebben gemaakt.
Het zijn resultaten waar niemand omheen kan. Mai
rechtvaardigen die op zich zeer positieve elementen j
juichtoon waarvan het kabinet zich in de Miljosnennoli
bedient? Naar onze mening niet. Tussen de recels fa
zitten problemen verstopt, waar het kabinet al te lucht;
overheen stapt.
De bestrijding van de werkloosheid is zo'n ernstige zaak.
de Miljoenennota wordt daar met zorg over
maar pas na de melding dat de werkgelegenhei
jaren met gemiddeld meer dan 90.000 mensen is
toegenomen. Dat is een stijging van twee procent
meer dan het dubbele van de EG en zonder precedent it
de periode na 1950.
Dat cijfermateriaal oogt imponerend, maar het zegt
Interessant is te weten hoe het is gegaan met de bestrijding
van vooral de langdurige werkloosheid. Bij het aantrede
van het kabinet Lubbers-ll werd dit thema immers tol
hoofddoel van beleid gemaakt.
ALS HET ware met het schaamrood op de kaken moet
kabinet bekennen dat het ver achter ligt op het schema. De
door minister-president Lubbers ooit neergelegde
doelstelling - in 1990 telt Nederland nog slechts eenhaif
miljoen werklozen 'of ik ben weg' - wordt niet gehaald. D«
laatste voorspellingen van het Centraal Planburea
bevestigen dat nog'eens nadrukkelijk.
Van een ploeg van doeners zou verwacht mogen words
dat hij niet bij de pakken gaat neerzitten. De Miljoenennot
zou bij wijze van spreken bol moeten staan van 4
creatieve ideeën die tot een oplossing van het
van de werkloosheid leiden. Daarvan is echter toeal
sprake. De voorgenomen plannen blinken uit doc g
aan originaliteit. Het lijkt er op dat Lubbers er dia in i)
binnenste mee heeft leren leven dat er geen efectievs
manier van werkloosheidbestrijding te vinden is. Vdkom#
terecht richt zich de algemene kritiek op dit hafzaclti
beleid.
Ook vanuit sociaal oogpunt bezien, vallen er bij de
van het kabinet kritische kanttekeningen te
Minister De Koning is een fervent voorstander van let no«
verder omlaag brengen van de minimumloner, 4
uiteraard tot gevolg heeft dat ook
uitkeringsgerechtigden in hun inkomen zullen vw#
gekort. Een betere vorm van beleid zou zijn cm
loonkosten van de werkgevers - met name ronil»
mimimumloon - omlaag te brengen, als het wae
subsidiëren. Dit beleid heeft als voordeel dat werknei*
en uitkeringsgerechtigden er niet onder hoeven te lijdM
het verschaft de werkgevers voldoende financiële nirnt
om meer personeel in dienst te nemen.
Financieel zijn er geen beperkingen om die plannen
realiseren. Een deel van de 11,6 miljard extra financiS
meevallers zou hiervoor kunnen worden gebruikt. Dit®
als gevolg kunnen hebben dat het financieringstekort iet
minder snel wordt teruggedrongen dan gepland, maat 4
het zwaarst is moet het zwaarst wegen.
EEN OPVALLEND aspect in de Troonrede is de
die aan het 'Europa van de toekomst' wordt
Vooral de impulsen die de economie ven een Ei
zonder binnengrenzen zou moeten krijgen, w
benadrukt. Het is te prijzen dat Nederland de Europ®
gedachte aanhangt. Maar het toekomstbeeld dat
Troonrede wordt geschetst is te rose ingeklejrd.
Er zijn de laatste tijd forse twijfels ontstaan over
haalbaarheid van het magische jaartal 1992. Niet omdat»
goede bedoelingen niet langer aanwezig zijn, maar om»
de nadelen van een eventueel samengaan zich r
nadrukkelijker aandienen. Dat besef heeft al tot
aanvaringen geleid. De Britse Margaret Thatcher hee«<
enkele malen nadrukkelijk op de rem getrapt en ook'
Nederland zijn de meningen daarover hevig verdeeld.
Het ontbreken van een samenhangende kij< op dal
Europa is weliswaar een detail, maar het is kenmerk
voor het door dit kabinet neergelegde begotingsi#
oppervlakkig, weinig vernieuwend, zonder inspiratie
nagenoeg vertrouwend op de principes <an de
markteconomie. Bijsturing van de overheid moet
mogelijk worden vermeden.
Op zich is er weinig op dit principe tegen. Het mag
nooit leiden tot een kil beleid. Die kilheid, dat ontbreken*
enthousiasme, manifesteert zich in dit kabinet op duir""
wijze. Premier Lubbers - die zich tijdens de regeerp
van zijn eerste kabinet als een bevlogen leider opwierp
slaagt er steeds minder vaak in om aandacht te Krijgen®
de humane aspecten van zijn beleid. Onlangs nog te011'
hij zich verguld met de resultaten van een onder
waaruit zou blijken dat het proces van tweedelng in1
maatschappij tot staan is gebracht.
Dat is nauwelijks iets om trots op te zijn. Die twsedel»
er al. Alleen wordt er over de verliezers niet gespokea
echter vaak wordt vergeten is dat zij bepalend zin vr'
ware kwaliteit van onze samenleving. Dat laatste
door Lubbers ooit als een hoeksteen voor zjn n0'
omschreven. Die maatschappelijke betrokkenhed m®
we in de Miljoenennota; die is voor winnaars gesclrev?'1
Eind 198S zullen er onge
zonder werk zijn, evenv<
120.000 méér dan het kat
geerperiode voorspelde.
'Ontoelaaibaar hoog', oord
De Koning. De laatste licl
daling vin de werklooshl
was in 19E7, toen 25.000 menl
werden uigeschreven, de h
van 1986.
Hoewel net er op dit mom
ig nauvelijks naar uitz|
blijft De Koning geloven
„herstel vai volledige werkge
genheid. Ergens in de jaren
gentig meet ons land in si
zijn weeralle mensen die
willen, aai werk te helpen,
beleid vat 1989 zal daarop
gericht.
Komenl jaar wordt opnie
een looroffer gevraagd
werkendei. Ze hoeven niet;
te leverei, maar een gemati
loonontwkkeling is gel
Werkgevers en werknei
moeten :ich daaraan bini
1985 1986
(in procenten van het r
PEN HAAG - De gemiddel
ren), di; door het leveren va
tra verlient, houdt daar ma
f6en etn halve gulden. Daai
.beeld zjn collega in de Bont;
houdt. Een Amerikaanse wil
van over: 57 gulden en veert!
Minister Ruding geeft met c
at Nederland international
Premiedruk sterk uit de pa:
aantal Westerse industriela
ih 1990de belastinghervormi
•Maar >ok dan zal Nederlan<
vrij hoog toptarief (60 p
toptarief over een laag inkoi
ïwi IiAAG - Er zijn
steeds teveel WAO'ers en
„ff® arbeidsongeschik
nGi kabinet. Aan de
aie partners, werkgevers
Taf emers, wordt in het
T gevraagd om daar iets
-i.„j0eh 'Voor een ontwik]
het onze is het ona
dat er zoveel n
huiten het arbeidspr
anzegt staatssecretaris
Jpraaf (Sociale Zaken),
ovpfi Graa£ wil in het naja
por, met de sociale parti'
fPraak maken over v
aantaUen WAO'ers die
melf ^ten worden ge