Linda
Honkbalploeg verrast tegen Taiwan
SEOUL
Gespannen sfeer in atletiekploeg
SPANJE ZIT PLOEG VAN JORRITSMA OPNIEUW DWARS
Schapers schakelt
Tsjesnokov uit
I AMERIKA
Bean van Limbeek
'sterft'
in extra ronde
2g
-
.EL/'s mannenmodeA
SEOUL - De veronderstelling dat na zondag in
het Olympisch hockeytoernooi bij de heren het
kaf al was gescheiden van het koren, bleek een
misvatting.
pttSTEM SPI
r
SEOUL - Hij houdt t
zijn moeder, is aar
voor dieren, rijk,
ziet er ook nog per,
uit. Geen wonder
de doorsnee Amt
kaanse ouder G
Louganis als de ide
schoonzoon beschou
280 (125 155>-5-M
J1> mannenmode
j presents: '88-'89
najaars-/winterkollektie
- McGregor - gardeur
-van gils -ledub
-nik boll -patrava
Nieuwstraat 12-Oosterhout-01620-54242
DESTEM
SEOUL - Op een enkele uit
zondering na is gistermid
dag de Nederlandse atle-
tiek-afvaardiging in het
Olympische dorp van Seoul
aangekomen. Dat heeft met
een de spanningen binnen
de groep doen oplopen.
Luisterend naar de infor
mele gesprekken zou je zelfs
kunnen spreken van een
'gewapende vrede'.
Blijven Olympische successen
achterwege, dan zou de ploeg
wel eens dagen tegemoet kun
nen gaan, waarin roddels en
achterklap de boventoon gaan
voeren. De atleten en atletes
worden in dat geval het slacht
offer van het onderlinge geru-
zie tussen bestuursleden en
hardwerkende of zich belang
rijk vindende trainers.
„Aan bestuursleden heb je
hier niets", zegt hordenloopster
Gretha Tromp. „Die mensen
weten van niets of, wat nog er
ger is, ze houden informatie
achter. Ik stap nu eerst naar de
mensen van het NOC en con
fronteer dan de KNAU daar
mee. Dan kunnen ze me niet
meer afschepen."
„Als hoge heren hier begin
nen te vertellen dat ze hard
werken, moet je een zakdoek op
je hoofd leggen", zegt Wil
Westphal, de coach van onder
anderen zevenkampster Tineke
Hidding en Gretha Tromp, „en
dan druk ik me nog parlemen
tair uit."
Gretha Tromp, die voor het
eerst in een dergelijke organi
satie met de KNAU op stap is,
kan nog steeds haar ogen niet
geloven. „Tineke had me al zo
het een en ander verteld. Maar
dit heb ik niet voor mogelijk
gehouden. Bondstrainers heb
ben niets te doen en niets te
vertellea Als ze sportief waren
geweest, zouden ze thuis geble
ven zijn en de weg vrij gemaakt
hebben voor persoonlijke coa
ches, aan wie de atleten veel
meer hebben. Het enige dat ze
nu doen, is met video-camera's
slepen en bediende spelen. Daar
hebben we niets aan."
Maar de kritiek komt ook
van mensen, die dichter bij de
organisatie staan. Van bonds
coach Wim Verhoorn, die zich
bezig houdt met de marathon
lopers. „We hadden helemaal
niets te zoeken in Japan. Ten
Kate en Nijboer hadden beter
thuis kunnen blijven. Er was
geen enkele mogelijkheid om
op asfalt te trainen. Daarom
heb ik Carla Beurskens ook
aangeraden Nagano te laten
voor wat het was en meteen
door te reizen naar Seoul. En
het mooie is dat ik dat de bond
al weken tevoren voorspeld
door Giel Hendrix
had. Maar dat trainingskamp
in Nagano werd me min of
meer gewoon opgedrongen. Het
was Nagano of niets."
Ook Elly van Hulst, Neder
lands medaille-hoop op de 3000
meter, was niet te spreken over
de keuze van Nagano. „Ik heb
voor mezelf de indruk dat de
KNAU gebruikt is voor promo
tie-activiteiten van de stad.
Nagano wil zich binnenkort
kandidaat stellen voor de Win
terspelen en op die manier al
vast vooraf wat publiciteit op
de stad vestigen. Niemand van
de KNAU was er ooit geweest,
de bond is op folders van de
stad afgegaan. Ze wisten er
echt niets van."
Meerkamp-coach Ton
Eykenboom loopt in Seoul nu
verloren rond met een video
camera en estafette-trainer
Toine van de Goolberg weet het
ook allemaal niet. Hij heeft in
middels twee keer kort ge
traind met de dames van de es
tafette-ploeg, maar verder
gaan de loopsters gewoon hun
eigen weg.
Kortom, het is weer 'ieder
voor zich' binnen de bond. Wat
dat betreft is de atletiekbond op
zijn plaats op de Olympiade.
Die is immers geschapen voor
de amateur(sport).
F aalangst nekt hockeyteam
Nederland was gisteren het eerste land, dat het slachtof
fer werd van op wraak beluste verliezers. Spanje achter
haalde Oranje namelijk in blessuretijd. Uit een ten on
rechte toegekende straf corner kreeg het alsnog zijn ver
diende loon: 1-1.
Hoe boos de Nederlandse spe
lers ook waren op de Chileense
scheidsrechter Gantz, nog meer
waren ze dat op elkaar en op
zichzelf. Doelman Frank Lei
stra beende vanuit zijn doel
rechtstreeks naar de kleedka
mer, weg van de onheilsplek,
waar Escude hem met een
strakke push tot overgave had
gedwongen.
Niet alleen Leistra was ont
goocheld. Ook Hans Jorritsma
stond er na afloop als een ge
slagen hond bij. De bondscoach
had op bittere wijze ervaren,
dat zijn invloed vrijwel op
houdt wanneer de wedstrijd
begint. Want Jorritsma wist
natuurlijk precies wat er ge
daan moest worden om aan de
verlammende mandekking te
ontkomen. Maar geen van de
spelers gaf het voorbeeld. „Wil
je aan zo'n zware dekking ont
snappen, dan moet je veel be
wegen. Daar is veel op ge
traind, want wij wisten na
tuurlijk dat we hier op dit soort
tegenstanders zouden stuiten.
Spanje is pas nog met 7-0 door
ons verslagen. Daaruit hebben
ze hun les getrokken", stelde
Jorritsma met een wrang
lachje vast.
Intussen zit de hockeyploeg
met de brokken. Het ene ver-
liespunt is nog te verdragen, al
speelt het de concurrenten da
nig in de kaart. Niet voor niets
juichten naast de Spanjaarden
de Australiërs het hardst, toen
Ignacio Escude zijn slag sloeg.
Zorgelijker is de wankele ge-
door Ton van Esch
moedstoestand van de meeste
spelers. Het 'heilige moeten'
blijkt lang niet iedereen te sti
muleren. Integendeel, het ge
vecht tegen de faalangst raakt
het Nederlandse spel in de
kiem. Voortdurend werd de bal
teruggeschoven op een mede
speler, de verantwoordelijk
heid voor een actie verlegd.
„Iedereen verschool zich",
klaagde Jorritsma, die niet
wilde verhelen dat zijn team
een wanprestatie had geleverd.
Doelman Leistra was de
enige uitzondering. Hij voor
kwam met twee knappe red
dingen dat Spanje munt sloeg
uit de schaarse momenten, dat
de wedstrijd uit de fnuikende
invloed van de mandekking ge
raakte. De keren dat er iets in
de cirkel gebeurde, waren ech
ter op de vingers van één hand
te tellen. Met name Nederland
kreeg geen kans. Dat had alles
te maken met de dubbele dek
king, die Spanje in petto had
voor Mare Delissen. Zes weken
geleden was de HGC'er in Am
stelveen als spelmaker een
ware plaag voor Spanje. Aan
het aan banden leggen van die
Teleurstelling bij de hockeyers na het gelijke spel tegen Spanje.
kwelgeest offerde Spanje niet
alleen het klevertje Armengöl
op, het haalde ook midvoor De
Paz terug als extra schaduw.
Oostindisch doof voor de
raadgevingen van de bank, liet
Oranje zich inpakken. 'Zonder'
Delissen wist het team zich
geen raad, werden de aanval
lers niet aangespeeld en bleef
de Spaanse cirkel braak liggen.
Dat ook het aantal strafcorners
tot twee beperkt bleef, was een
logisch gevolg.
Omdat het aan de rechter
kant van geen kanten liep,
zette Jorritsma daar na rust
nieuwe pionnen in: Benninga
en Schlatmann. Crucq, die door
het ontbreken van een per
soonlijke tegenstander te vaak
en te vlug naar voren schoof,
alsmede Erik Parlevliet, ruim
den het veld. Een tamelijk wil
lekeurige keus en de ingreep
zette nauwelijks zoden aan de
dijk.
De bloedeloze 0-0 leek het
onafwendbare einde te worden
van wat ook voor het publiek
een ware kwelling was. Tot
veertien minuten voor tijd Ne
derland de gelukkige winnaar
leek te worden. De strafbal die
scheidsrechter Seidler offreer
de, omdat Kruize in de cirkel
zou zijn geblokkeerd, was het
buitenkansje waarop Neder
land had gewacht. Hendrik-
Jan Kooijman, die een paar
maanden geleden vanaf de
witte stip nog de Europese be
ker voor Bloemendaal ver
speelde, maakte nu geen fout:
1-0.
Een haast even omstreden
strafcorner sloeg Oranje in
blessuretijd de volle winst als
nog uit handen. Dit keer was
scheidsrechter Gantz de gebe
ten hond, omdat de overtreding
(een voetfout) die tot de corner
leidde, buiten de cirkel zou zijn
begaan. Escude had er geen
boodschap aan. Een nieuwe
Spaanse stunt was een feit. Is
Spanje normaal gesproken
kansloos tegen Nederland, tij
dens belangrijke toernooien
heeft het Oranje al heel wat
keren dwars gezeten. Het laat
ste gelijke spel dateert dus niet
voor niets van 1984, toen het tij
dens de Olympische Spelen in
Los Angeles 0-0 bleef. En de
enige Nederlandse nederlaag in
de laatste tien duels werd ge
noteerd tijdens het wereld
kampioenschap in Londen in
1986, toen het Spaanse counter-
hockey met 4-1 wel een erg
hoog rendement kende.
NEDERLAND - SPANJE 1-1 (0-0)
- 56. Kooijman (strafbal) 1-0, 70.
Escude (strafcorner) 1-1. Scheids
rechters: Seidler (WD1) en Gantz
(Chi). Toeschouwers: 2.000.
Nederland: Leistra; Klaassen;
Kooijman, Crucq (36. Benninga) en
Bovelander; Brinkman, Delissen
en Diepeveen; Parlevliet (48.
Schlatmann), Kruize en Van de
Honert.
Spanje: Grau; Joaquin Malgosa;
Iglesias, Juan Malgosa en Garcia;
Javier Escude, Armengöl en Igna
cio Escude; Carlos, De Paz en Oli-
Van onze speciale verslaggever
SEOUL - Michiel Schapers heeft zijn Olympic]
vuurdoop met glans doorstaan. De Nederlandse tei
niskampioendie pas veertien dagen voor het beg
van de Spelen te horen kreeg dat er alsnog ei
plaatsje voor hem was vrijgekomen, zegevierde
dinsdag in de eerste ronde in 2 uur en 17 minute
spelen met 6-2 5-7 6-0 6-2 over de als achtste g
plaatste Andrei Tsjesnokov. Na twee nederlagen
Davis Cup-verband was het de eerste keer, d
Schapers van de Rus won.
De volgende hindernis op
weg naar de medailles -
'Daar moet je althans naar
streven', aldus Schapers -
wordt gevormd door de Ni-
geriaan Tony Mmoh. Die
partij staat voor morgen op
het programma.
Bij zijn openingspartij in
Seoul doorbrak Michiel
Schapers resoluut de vorm
crisis, waarin hij sinds
Wimbledon was terechtge
komen. Hij varieerde als
vanouds, wisselde onophou
delijk van tempo en brak
daarmee uiteindelijk door
de steriotiepe spelpatronen
van de Russische kampioen.
Tsjesnokov raakte gaande
weg het spoor zozeer bijster,
dat hij westerse trekjes be
gon te vertonen: protesteren
bij de lijnrechters en gooien
met het racket. Toen Scha
pers met zijn negende ace
een einde aan de partij
maakte, feliciteerde hij
evenwel onmiddellijk zijn
tegenstander. „Klasse", al
dus Schapers, „zo'n gebaar
heb ik nog maar weinig
meegemaakt. Ik vind het
des te mooier, omdat ik weet
wat er voor de Russen op
het spel stond. Het Olympi
sche tennisgebeuren is heel
belangrijk voor hen".
Voor Schapers is dat ook
het geval. Al ontbreekt voor
hem deze veertien dagen
elke geldelijke beloning; de
kameraadschap, die hij on
dervindt, maakt dat meer
dan goed. „Zo'n veertig,
vijftig mensen op de tribu
nes, die helemaal achter je
staan. Dat maak ik niet veel
mee. Ik bedrijf dan wel een
individuele sport, maar zo'n
ploeggeest doet me toch heel
wat".
Geheel en al onbekend
was Schapers niet met het
knusse tennisstadion in het
Olympisch park. Hij deed er
vorig jaar mee aan een re
gulier toernooi en bereikte
toen de kwartfinales. Sinds
dien legden de Koreanen op
het cement een nieuwe top
laag om de baan wat lang
zamer te maken. „Het blijft
echter zo ongeveer de snel
ste buitenbaan, die ik ken",
aldus Schapers. „Daar komt
nog bij dat men met Kore
aanse ballen speelt, die iets
kleiner zijn dan normaal. Ik
vertrouw die dingen niet
helemaal. Sommige ballen
pluizen bij het gebruik, an
dere worden kaal. Bij het
serveren moet je goed oplet
ten wat voor soort bal je in
de hand hebt".
De zon scheen en voor
deze speciale gelegenheid
had Schapers zijn gifgroene
pet uit de koffer gehaald,
die hij sinds het bereiken
van de kwartfinales in
Australië begin dit jaar niet
meer had gedragen. De op
merking van chef-de-mis-
sion Wim Cornells, dat hij
yan onze speciale verslaggevi
gEOUL - De sfeer opsnu
He nationale zwemploeg
seriedag. Linda Moes, Di
„n Frank Drost namen
'J te baat eei
Olympische coulissen
pareerd te zijn als hun
de beurt komt.
Karin Brienesse, de enige
in de catacomben van het
toegaat, knapte enigszins a
0p de 100 meter vrije slag ii
cordtijd bleef zij in de seri
stand met een tijd van 2.04,
den van haar eigen toptijd
en B-finale verwijderd op
achter Diana van der Pla;
Michel Schapers
.bekijken...
FOTOWjl
bij winst een oranjepet;
krijgen, viel niet in g
aarde. „Als je iemand
kelijk wilt steunen, di
dat niet op die manier",;
dus Schapers.
De Rotterdammer
veel meer risico bij de
slag dan zijn tegenstand
Tegenover negen aces
den acht dubbele
Eén keer produceerde hij i
twee achter elkaar
hij meteen de (tweede)
kwijt. Even tevoren
Tsjesnokov bij het ad
halen van een korte b
de buurt van het net 1
onderuit gegaan. Sinds
moment deed zijn recht
hand hem pijn. Het
bleek in het verdere verlo
.Schapers holde in recoritj
voor de derde set en bn
de lange rally van de v
game van de daarop
gende set definitief het
sische verweer.
Sinds Wimbledon,
hij Ivan Lendl vijf sets!
partij gaf, speelde Schap
niet meer zo sterk. In tta
rie ligt voor hem na
winst op Tsjesnokov
schema open tot aan
kwartfinales. Daarin zoal
Miloslav Mecir kunnent
fen. Zover kijkt hij
niet vooruit. In zijn
prof carrière heeft hij
leerd partij voor pa
bekijken. „Iedereen
nu wel dat die Mmoh;
makkie is, maar die
heeft een geweldige
en een knal van een retort
En de op zich al aantrel
lijke partij kan de
I mende dagen nog hc
1 scoren. Want schoonsp
ger Greg Louganis is
weg naar 'onsterfel
heid'.
Slaagt de Amerikaan,
gisteren in Seoul het du
van de drie meter-plank
ondanks de knal met zijn h!
tegen de plank een dag eei
er in ook het torenspringe
winnen, dan is Louganis
eerste schoonspringer in
Olympische geschiedenis,
viermaal goud heeft wete
I veroveren.
Voor de Amerikaanse zw
eld is Greg Lougani:
een god. In 1976 maaki
zestienjarige scholie;
J de Spelen in Montreal
Olympisch debuut. Hij fcj
een wonderkind te zijn, da;
enprme talent onderstri
door zilver te halen bij he
renspringen.
BASKETLA
HEREN
Uroep A: Puerto Rico-Zuidl
W-74, Centraal Afrikaanse P
bliek-Joegoslavië 61-102, Au
Ue-Sovjetunie 69-91 (35-53).
"ld: 1. Joegoslavië 2-4,2. So
2-3, 3. Australië 2-3, 4. Pi
J™0 2-3, 5. Centraal Afrikr
Rep. 2-2,6. Zuidkorea 2-2.
ISr®fP B: Brazilië-China 13
Canada-Verenigde S
-76 (42-40), Spanje-Egypte 1:
®d groep B: Brazilië 2-4,
Jde Staten 2-4, China
Spapje 2-3, Canada 2-2, Egypt
SEOUL - Een perfect scenario. Neem vijf kleiduiven-
schutters en laat ze in een 'shoot-off' strijden om goud,
zilver en brons. Wie mist valt af.
Deze 'sudden death'-toestand
stond gisteren in Seoul als
toetje op het menu bij het trap-
schieten. Twee schutters moes
ten elkaar om het goud bekam
pen, drie om het brons.
Op zich is zo'n extraatje na
een finale al enerverend, maar
het verrassende was dat zich
onder de drie bronzen kandida
ten ook een Nederlander, een
volslagen outsider, bevond.
Hij 'stierf' als eerste. Bean
van Limbeek, weliswaar Ne
derlands kampioen, maar in de
internationale schutterij nau
welijks bekend, vond zijn 'plot
selinge dood' bij het achtste
schot. Waarna de zenuwen van
de Peruviaan Boza het eerder
begaven dan die van de Belg
Frans Peeters. De Rus Mona-
kov trof de duif die de Tsjech
Bednarik miste en kreeg goud.
Rouwbetoon was niet ver
plicht wegens de 'plotselinge
dood' van Bean van Limbeek.
Dat vond de schutter zelf ook.
„Ik ben hartstikke tevreden,
echt waar. Vijfde worden in
een finale, dat is prachtig. Be
ter kan ik me niet wensen,
want hier is toch de hele we
reldtop aanwezig. Ik had graag
een medaille gehad, maar die
komt misschien over vier jaar
wel. Pff, eindelijk hoef ik niet
zenuwachtig meer te zijn. Daar
had ik al veertien dagen, voor
dat ik thuis wegging al, last
van."
In zijn zenuwen had de Al-
meloër bij het vertrek naar
Seoul zelfs het paspoort van
zijn dochter meegenomen.
„Maar de ploeg heeft me het
land kunnen uitsmokkelen. En
Korea binnenkomen was geen
probleem."
Schieten doet Bean (spreek
uit Bien) van Limbeek al vanaf
zijn veertiende, toen hij met
zijn vader mee mocht gaan ja
gen. „Maar netjes jagen hoor.
Van mijn vader heb ik geleerd
van de natuur te houden. Nooit
te doden om het plezier. Ik weet
dat de jacht niet altijd even
mooi is. Maar het kan nodig
zijn. Soms biedt een boer mij
vijfduizend gulden om wild af
te schieten dat zijn gewassen
GEWICHT-
m .6® kg: 1. Suleimanoglu
U.S (trekken 152,5 stoten
Topoerov
Bean van Limbeek in actie tijdens de 'shoot-off' in de
strijd om het brons. - fotoap
vernield. Dan kom ik. Maar als
ik me wil uitleven, ga ik duiven
schieten."
Op het onderdeel trap, waar
bij de duiven van opzij komen,
behaalde de ook in Seo.ul deel
nemende Eric Swinkels twaalf
jaar geleden in Montreal zilver.
Het is de enige Olympische me
daille, die de Nederlandse klei-
duivenschutterij tot dusver be
haalde. Bean van Limbeek was
er dichtbij. Wat hem restte,
was een tweevoudige verbete
ring van zijn Nederlands re
cord, tot 195 en 219 (inclusief fi
nale). Een mooie dood.
Van onze speciale verslaggever
SEOUL - Het onmogelijke kan soms
worden afgedwongen. Dinsdag is het
gebeurd door de Nederlandse honk
balploeg, die Taiwan in het schitte
rende Olympische honkbalstadion
met 6-1 versloeg.
Bij de Spelen is honkbal, voor het laatst
een bijnummer, een sport op het wat la
gere niveau van de demonstratie, maar
juist dat hebben de Nederlanders er van
gemaakt. Tegen Taiwan, in de wereld van
de amateur- honkballers één van de echt
groten, wenste de ploeg niet af te gaan.
Bovendien was er nog een wat bittere na
smaak van het laatste wereldtoernooi in
Italië, waar het deelnemen leidde tot twee
nietszeggende overwinningen (Antillen
en Spanje) en een serie sprekende en pijn
lijke nederlagen, één daarvan tegen Tai
wan.
Sinds dinsdag heeft het Nederlandse
honkbal zijn gezicht weer terug, met een
wezenlijk verfraaiing. Een aanvaardbare
werpersstaf, een degelijk veld en een brok
enthousiasme waren de bekende trekken.
Tegen Taiwan zat de 'face-lift' in het
slagwerk. Met uitzondering van Marcel
Kruyt kwam ieder uit het negental, ge
wisseld werd er niet, tot tenminste één
honkslag. Degelijke klappen, al in de
tweede beurt, die de ploeg de overtuiging
gaven dat de middelen voorhanden wa
ren het een sterkere tegenstander in elk
geval moeilijk te maken. Nuttige slagen
van Knol, Groot en Van Renselaar, een
vrije loop van Joost, plus een klapje van
Koot waren goed voor drie punten. Het
was de opsteker die de ploeg nodig had.
Werper Bart Volkerijk kreeg er de stimu
lans door ook eens internationaal zijn
naam wat meer kleur te geven. De
Haagse onderwijzer, die door de coaches
altijd net iets te lang op de heuvel wordt
gelaten, kon dit keer de volle negen in
nings met gemak aan. „Wanneer je met
zo'n vlugge voorsprong speelt, is het voor
de werper een stuk gemakkelijker. Indien
je een keer geraakt wordt, is-het nog geen
ramp. Je blijft zelf ontspannen en je
merkt aan alles dat de hele ploeg dat ge
voel heeft. Als er dan een enkel puntje te
gen je komt, verandert dat in feite niets.
De sterkte van de ploeg bleek in de zesde
en zevende innings. Daar is het wel eens
misgegaan. Dit keer niet. Daarna kun je,
mits je je concentratie behoudt, de wed
strijd veilig uitspelen".
Volkerijk hield zijn gedachten volledig
bij de wedstrijd, zijn velders, die hem
gretig alle steun verleenden, ook. Frank
Koot, op het derde honk zelfs zozeer dat
hij uit angst voor line-drives de afstand
tussen hem en korte stop Robert Een
hoorn soms wat al te groot maakte. Het
leverde Taiwan, nadat Nederland al 4-0
had gescoord, het enige punt op. Prompt
daarna liet Koot nog een bal als een hete
aardappel uit zijn hand vallen voor een
volwaardige fout, maar daarvan werd
door Taiwan geen gebruik meer gemaakt,
omdat Marcel Joost met een simpele
vangbal de beurt afsloot. Het veld deed de
deur weer dicht en in de drie volgende
beurten pakte het binnenveld, Robert
Eenhoorn voorop, de klappen van de Tai-
wanezen uit de lucht of van de grond.
Het gemak en de zekerheid waarmee
dat gebeurde, was de basis voor de op
merkelijke laatste Nederlandse slagte
Marcel Joost begon met een honl'
Hans van Renselaar ontstal de 1
werper van Taiwan, Cheng, die inj
vijfde innings Huo had vervangen,^
vrije loop en Frank Koot vulde de hoi»'
met een stootslagje, dat net niet te®
werken bleek. Joost strandde daarop^
voor de thuisplaat, Halderman 2
voor dat alle kussens bezet bleven-J
tweede honkslag uit de wedstrijd
Frank Bos bracht Van Renselaar en®]
juichend over de thuisplaat. De dr*
van de laatste slagbeurt van Tai®J
werd teniet gedaan door Marcel Joost^
een ongelooflijke vangbal, Robert iM
hoorn 'streepte' de tweede man vtfj
Bart Volkerijk voltooide zijn schille
de, koele, maar zeer degelijke wedsw
met een nuttig stukje veldwerk.
„Tot mijn grote opluchting", be®
hij na afloop. „In de competitie gooijel
tuurlijk wel wedstrijden uit, maar i»'1
internationale honkbal gebeurt dat ij
zo vaak. De zesde en zevende beurt WJ
beslissend. Dat lukte en als Taiwan»1]
laatste innings nog een keer echt1
had geslagen, zou Ron Giroldi het
hebben afgemaakt. Op dat
speelde ik al een gewonnen v
maar gooien tot de laatste bal is na"
lijk veel mooier. Dat is geweldig"-
Nederland 03001000 2-6
Taipeh 00001000 0-1
Werpcijfers: Nederland: Volkerijk: 1-';|
Taiwan: Kuo (4 2/3) 4-1-4-0, Chen Yi-n®"!
1/3) 4-1-7-0.
Slagprestaties: Nederland: Halderma"
Bos 0.400, Eenhoorn 0.200, Knol 0.667,
0.250, Joost 0,250, Van Renselaar 0.333 f
0.250; Taiwan: Chiang 0.333, Lo 0.250, I«
Lee 0.250, Wang 0.250, Hong 0.500 en
0.333.
irïi'n HSU0 17S>. 3- Huanmir
19^,287.5 (127,5 160), 4. Joo
Ï3> W.S (127,5 150), 6. Si
&S,i?n) 265 <120 145), 7.
<117,5 142,5), 8. M.
260 (120 140).
HEREN
ifunÜ,-, Joegoslavië-Sovje
18-24 7-10), Zweden-Algerij
|reig)Jsland-Verenigde Staten
SmS? V2/ Sovjetunie 1-2,
vië UtV 'V6eriie 1-0, Joeg
1 O. Verenigde Staten 1-0.
*VlKP t?: 0ost-Duitsland-J
l-lh' "Ongarije-Zuidkorea
•7-20(5-10) anie"Ts»echoslow
'"kW °°st-Duitsland 1-2,
Hon„^alu,Je I"2- Zuidkorea
0, ngarle l-o, Spanje 1-0, Jap
Groen a HEREN
P-0) 1AAustralië-Argentim
i-0 ->/> -, rovngham 1-0, 26. h
N«ia^WJ00d-3-°' Hage
KooHm Spanie 1-1 (0-0)
«nïïw *L(strafbal> !-°.69- Ig
ietiva o^aTeorner) 1-1; Paki
heikt, o'n 7- Sheikh 1
ftu^dië 22°04
fgentinië
