In Panmunjom bleef de oorlog stil aanvalle Toestam ernstige] Rivier Mi ST> DE STEM EXTRA ACHTERGROND VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1988 VIJFENDERTIG JAAR GEWAPENDE VREDE IN KOREA Reuzezoomlens pgSTEM BU1TEN1 De populier De ijzeren driehoek gedeeld. Kwik Bogota (IPS) - Voor verschi pen op de oevers van de rivier lena lijkt het vijf voor twaalf, rijkste rivier van Colombia di noorden, waar de Magdalena ir sche Zee uitmondt, verschillend verzwelgen. Door Patrick Luysterman COMMUNISTISCHE pro pagandamuziek van de overkant, vijandelijke te lelenzen, Amerikaanse kaalgeschoren GI's, zwaarbewapende Zuidko- reaanse elitesoldaten, een Noordkoreaan die door het venster van de conferen tiezaal komt gluren. 'In front of all of them' (vóór al de anderen), luidt de strijd kreet van deze gemengde Amerikaans-Zuidkoreaanse eenheid die Camp Bonifas in Panmunjom bemand. Hier werd op 27 juli 1953 een wapenstilstand gesloten. In de voorbije weken heeft men er nog eens geprobeerd te praten over een echte vrede. Intussen zit de revolver van de soldaten al 35 jaar losjes in de holster. In het busje zitten we er maar benepen bij. Naast ons zit een kleerkast van een Amerikaanse MP. Samen met vier andere solda ten in ons gezelschap kan hij er prat op gaan speciaal uit de VS te zijn geselecteerd om in dit godvergeten dorp te die nen. De rest van onze groep bestaat uit zes buitenlandse journalisten. Er werd ons vooraf uit drukkelijk gevraagd geen jeans of turnpantoffels te dragen. Is dat om elke ver warring met de gevechtskle- dij van de GI's te vermijden? Neen, deze 'symbolen van de kapitalistische decadentie' zouden door de Noordkorea- nen voor hun propaganda kunnen worden misbruikt. Aan de journalisten wordt ge vraagd een azuurblauwe armband van de VN te dragen met in witte letters 'press'. En dat blijkt nog te werken ook. Want zodra we uitstappen bij een observatiepost worden we door de Noordkoreanen dis creet maar veelvuldig met be hulp van een reuzezoomlens gefotografeerd. De nieuwe MP mompelt van tussen zijn kauwgom: „I don't trust them". Het banale fotogedoe is nochtans illustratief voor wat er in Panmunjom na de on dertekening van het bestand op 15 augustus 1953 gebeurde. Weinig of niets. Zelfs onze gids 'specialist' Williams is niet bang om over Noordko- rea te spreken als 'de vijand'. 'Specialist' is geen echte mili taire graad, aangezien hij en kel als gids in dienst werd ge nomen. Dat merk je ook aan zijn borstomtrek, die maar de helft is van de andere Ram- bo's die er rondlopen. Zowel Noord- als Zuidkorea gebrui ken Panmunjom als een na tionaal bedevaartsoord. Voor Zuidkorea komt daar nog een toeristische roeping bij. Oor- logstoerisme, waarbij enkel de brochures „Zuidkorea, zijn slagvelden, zijn grensdorp, zijn invasietunnels..." ont breken. De soldaten doen him best om uiterst correct te zijn. Maar van hun 'yes sir, no sir' word je niet veel wijzer. Voor hen betekent elk bezoek een moment van verhoogde pa raatheid. Tijdens onze rond leiding vatten een aantal van de wachten post in de ge meenschappelijke veilig heidszone. Roerloos houden ze hun blik gericht op de over kant. Hun hand hangt waak zaam naast hun revolverhol- Zuidkoreaanse soldaten controleren afsluitingen langs de i sche woord dat honderdduizenden soldaten bezig houdt. ster. Zoals het Panmunjom- afgesproken - toezicht op het boekje voorschrijft, houden de Noordkoreanen zich nu ge deisd. De Amerikaanse bezoe kende soldaten hebben in deze zone ook de naam op hun borst bedekt. Je weet nooit tot waar de vergelding van het noorden zou kunnen reiken. Zonder die bezoeken - zo'n 90.000 alleen al aan Zuidkore aanse zijde - zou het leven nog saaier zijn in Camp Bonifas, deze vooruitgeschoven com mandopost van de VN-troe- pen. De soldaten zitten in een cyclussysteem van twaalf da gen waarvan zij drie dagen, maar dan wel voor vieren twintig uur op vierentwintig, 'in front of all of them' zitten. Specialist Williams weet ons te vertellen dat de soldaten voortdurend blootstaan aan agressie. Op 18 augustus 1975 werden kapitein Bonifas - naar wie hef kamp later werd genoemd - en zij n eerste luite nant doodgestoken en zes van zijn mannen gewond door een groep van dertig communisti sche wachten. Bonifas hield op dat ogenblik - zoals was snoeien van een populier. De flink opgeschoten kruin be lette immers het uitzicht van een wachtpost. Het werd de duurste populier ter wereld. In de daaropvolgende dagen werd de populier door de Amerikaanse genie geveld, terwijl alle troepen in het land in alarmtoestand waren, Amerikaanse oorlogsschepen voor de kust kruistenen de hele luchtmacht stand-by was. Het meest spectaculaire in cident dateert van 23 novem ber 1984. Een Rus die een be zoek bracht langs Noordkore- aanse zijde liep letterlijk over naar Zuidkorea. Noordkore- aanse wachten zetten schie tend de achtervolging in op het Zuidkoreaans grondge bied. De VN-soldaten namen de vluchteling in bescherming en er ontstond een vuurge vecht. Versterkingen - binnen de zestig seconden kunnen zij worden aangevoerd - dreven de Noordkoreanen terug. Drie Noordkoreanen werden ge dood en vijf gewond, de Ame rikanen telden één dode en één gewonde. En de Rus ge niet nu van zijn vrijheid in het Westen. Iedereen wil zich in Pan munjom van zijn beste zijde tonen. De Zuidkoreanen heb ben er het Freedom-house op gericht, een pagode van waarop je de hele buurt goed kunt overzien. Er is ook een uitkijkpost vanwaar je goed in Noordkorea kunt kijken. De Noordkoreanen bouwden van hun kant het majestueuze Panmun-gakpaviljoen. Van op de uitkijkpost voor de bezoekers zie je ook het spookdorp van Kaesong lig gen. Het is uiterlijk het mooi ste dorp van Noordkorea, maar het is van de eerste tot de laatste steen schijn. Van de huizen staat er vaak alleen de gevel. Met propaganda door grote luidsprekers tracht men de Zuidkoreaanse boeren te overtuigen naar deze betere wereld te vluchten. Om nog meer de aandacht te trekken op het spookdorp staat er een reuzemast van ruim 150 meter hoog met een 30 meter lange Noordkoreaanse vlag. De Noordkoreanen zijn misschien gevaarlijk, maar in elk geval naïef. De Zuidkore aanse boeren in de buurt zijn dat heel wat minder. Zij krij gen extra-voordelen en heb ben het ook relatief goed. Tijdens onze rondleiding houdt een Amerikaans soldaat vanop het Panmun-gakpavil joen een waakzaam oog op het doen en laten van de Noordkoreanen aan de overzijde. Zijn hand is nooit ver van zijn revolver. De grensstreek in de buurt van Panmunjom is een prachtig stukje wilde natuur. Wachtposten, prikkeldraad en zand zakken herinneren er aan dat de vrede nog altijd niet vreedzaam is in Korea. Slechts 20 procent van de Zuidkoreaanse grond is ge schikt voor landbouwgrond. Er wonen liefst 415 mensen per vierkante kilometer, dat is meer dan in Nederland. Men kan dan ook geen hon derden hectaren vruchtbare landbouwgrond aan de grens braak laten liggen. De boeren die in de grensdorpen wonen, krijgen speciale voordelen in dien ze er blijven. Zo moeten hun zonen bijvoorbeeld niet de drie jaar durende leger dienst doen. Bij het sluiten van het be stand in 1953 werd besloten een bufferzone van twee kilo meter aan beide zijden van de ruim 100 kilometer lange grens vast te leggen. Binnen deze DMZ (Demilitarised Mi litary Zone) is elke militaire activiteit verboden. In tegen stelling tot wat velen denken is het geen tweede Berlijnse muur. Vaak is er niet eens een afsluiting. Enkel verroeste gele bordjes duiden op gere gelde afstand aan waar de DMZ-zone loopt. De DMZ valt ook niet sa men met de 38ste breedte graad, maar wel met de posi ties die door beide kampen op 15 augustus 1953 waren inge nomen. Na juni 1951 veran derde er nog weinig aan de posities. Er werd nog wel ver beten gevochten om strategi sche heuvelruggen langs de centrale vlakte van de 'iron triangle' de ijzeren driehoek gevormd door Pyonggang, Kimhwa en Chorwon. Hier is dan ook het gros van beide legers geconcentreerd, zijn er prikkeldraadafsluitin gen, hekken, antitankwerken. De rest van het frontgebied - en nu het grensgebied - is heuvelachtig en moeilijk toe gankelijk. Enkel in de drie hoek kunnen tankdivisies snel en massaal doorstoten. Het strategisch belang is overdui delijk. Beide partijen lever den er tot de laatste dag voor elke meter slag. De mense lijke verliezen waren enorm. Bekende heuvelruggen als White Horse Hill en Blood Ridge veranderden tot vier entwintig keer van kamp. De Zuidkoreanen willen de streek rond Chorwon toeris tisch meer gaan exploiteren. De troeven van de streek: twee panoramische land schappen, twee plaatsen van culturele interesse, één infil tratietunnel en vijftien an dere oorlogsherinneringen. Door twee bussen journa listen rond te leiden wilde men de streek alvast lanceren. Het werd haast slaande ruzie tussen journalisten en bege leiders. Er konden nauwelijks foto's of filmopnamen worden gemaakt. Het toppunt was toen de journalisten haast werden gedwongen beelden te schieten van de overblijfselen van het Wolchong spoorweg station. Het stelt nauweljks meer voor dan een hoop ver roest oud ijzer van een loco motief. Nog geen tien meter naast dit wrak trekt men een gebouw recht dat vanaf vol gend jaar de toeristen moet toelaten een blik te werpen in Noordkorea. Een Australische camera ploeg werd haast bij de keel gegrepen omdat zij dit wilde filmen. Deze strategische in stallatie was nog niet ge klaard door de veiligheids diensten, heette het dan. De journalistenmeute had er ge noeg van en maakte van haar collectieve sterkte gebruik om wraak te nemen: alle came ra's en fototoestellen maakten een halve draai en begonnen meteen de militaire verster kingen van de Zuidkoreanen te filmen. De soldaten doken achter de beschuttingen en een sergeant-majoor schreeuwde ons in het Kore- aans zo de oren van het lijf dat hij er bij vergat te spu wen. en dat is wel onge woon voor een Koreaan. „Het is nog strenger dan vijf jaar geleden", zei een pro- Een verroest bordje duidt nu al 35 jaar de demarcatielijn aan tussen Noord- en Zuid-Korea. Vanaf november 1951 werd j Panmunjom, een dorp op 38ste breedtegraad, ondi handeld over een besl Van toen af werd er mini hard gevochten, het front woog nog nauwelijks het zou toch tot 15 august 1953 duren alvorens er een stand kwam. Aan de bekende groene fel - de 38ste breedtegr; loopt er dwars doorheen- er dan worden verder gepi over een echt vredesveri' Maar 35 jaar later staat nauwelijks een stap verder. Keer op keer werden derhandelingen aangevat afgebroken. Het wederzij! wantrouwen is groot. Enk Israël besteedt een groter de van zijn BNP aan militair uitgaven dan Noordkors Bovendien hebben de Noord koreanen in Azië een repuü tie deze van kolonel al-Gai dafi van Libië waardig. Het noorden van zijn kaf wordt ook steeds banger vs Zuidkorea omdat dit stal sterker wordt: met veert miljoen inwoners is de bevd king van Zuidkorea tweern;: zo groot als die van Noordi: rea. Op basis van het BNP de Zuidkoreaanse econofl echter vijfmaal zo sterk a die van Noordkorea. Zuidki rea besteedde in 1984 -1* laatste jaar waarvoor vergt lijkbare cijfers bekend zijn 5,4 procent van zijn BNP »s bewapening, voor Noordkort is dat liefst 23,3 procent. Onlangs is men voor vierde keer in 35 jaar aan fel gaan zitten om te ondff handelen. De meeste analist zijn pessimistisch. Ze meW dat hier een stukje Koreaa® blufpoker wordt gespeeld' het kader van de Olympis* Spelen. Toch werd hier in de 1# van de jaren regelmatig '1 praat'. Bij gebrek aan ed vredesonderhandelingen 1 er wel regelmatig werkverj' deringen die van onbenuBl problemen van het grensdoi een olifant weten te mak' De neutrale waarnemers, Tsjechen en de Polen 'aan linkerkant' en de Zweden Zwitsers 'aan de rechterka» houden daarbij een oogje het zeil. PESHAWAR (RTR/UPI ghaanse of Sovjet-vliegti donderdag diep het luchl ven Pakistan binnengedi hebben meerdere steden deerd waarbij een persoor dood en zes gewond raai heeft een lokale functionj Drie of vier vliegtuigen besj buitenwijken van de stad Dal tig kilometer van de grens mt stan. Een man op een tractor was op slagl drie vrouwen, twee kinderen en eei woning gewond raakten toen twe een nabijgelegen veld ontploften huizen werd vernield. Verscheiden! bij de stad Shaqadr werden eveneei Het is voor het eerst in de negen oorlog in Afghanistan dat Afghaan vliegtuigen zo diep het luchtruim i binnendrongen. Het was nog niet lijk of het hier Afghaanse of Sovje betrof. De aanval vond plaats nat [vorige dag had voorgesteld een ii BONN (AP) - De toestand van de Noordzee is nog ernstiger dan was aange nomen. De Westduitse mi nister van wetenschap Heinz Riesenhuber maakte dit donderdag in Bonn bekend, toen hij de conclusies presenteerde van een onderzoek dat sinds 1984 door acht West duitse onderzoeksinstitu ten is uitgevoerd. Het mi nisterie van Riesenhuber heeft het onderzoek met acht miljoen mark ge steund. De belangrijkste conclusie van het rapport is dat de hui dige metingen van de vervui ling altijd een momentop name zijn, waardoor door gaans een te gunstig beeld wordt gegeven. De onderzoe kers hebben vastgesteld dat de vervuilingsgraad van de Noordzee sterk afhankelijk is van een aantal meteorologi sche factoren, in het bijzon der de windrichting. Andere conclusies zijn dat na de sterke vervuiling van de kustgebieden nu ook reke ning gehouden moet worden met een steeds grotere ver- IE MAINTIENOR bedrag open b koers de koer volgens rente jaarlijks aflossing op 1 ok aflosba inschrijving 6 septe storting 3 oktob leningvoorwaarden kostelo Rio Viejo, in de noordelijke provinc met haar 10.000 inwoners een van getroffen dorpen. „De rivier heeft denblokken verzwolgen," verzucht ncur, een visser uit het dorp. Hi; oever, waar de rivier onvermoeiba peukt. „Vroeger passeerde het wate: ter verderop." De stroom in de rivier is de afg steeds krachtiger geworden. De °°rzaak is de kap van bomen in ™aardoor de toevoer van het reg« ["eer wordt gereguleerd. Vroeger hj "tie het water in de regentijd vast

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 28