EEK-
tIEDING
ker jon
DE STEM
ioeken naar tweede James Dean
PW
•Pt
1,98
4,50
9.95
s
FAMILIE WERKT MEE AAN FILM OVER LEGENDARISCHE ACTEUR
Lyle Lovett: De tekst is altijd het belangrijkste
'Zonnebloemen' van
Van Gogh mogelijk
even terug uit Japan
iRANEN-
IE-
IJES
ITENTAART
Jacques Hamelink krijgt
Constantijn Huygensprijs
EENTE OOSTBURG
■NDMAKING
J. Swiers
september 1988
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1988
jHOLLYWOOD (UPI) - Een produktiemaat-
schappij in Hollywood wil een film maken over
James Dean, de legendarische acteur die de
Kwetsbaarheid, gevoeligheid en rebellie van de
aren vijftig belichaamde. Er wordt gezocht naar
:emand die de hoofdrol kan spelen.
ENTE OOSTBURG
•NDMAKING
Verering
Brutaliteit
Rechten
9 01150-19817 4^TERNEUZEN
■I II
II
'i
1 |i
i)
(an Oostburg maakt bekend dat
wethouders voornemens zijn
nen van het bestemmingsplan
i van de Wet op de Ruimtelijke
bouwen van een tuinhuisje op
pdijkseweg 2 te groede.
betrekking hebben op het'
net ingang van woensdag 31
fiurende veertien dagen ter in
entesecretarie (sectie Ruimte-
uisplein 1 te Oostburg.
igd gedurende deze termijn te-,;
van deze vrijstelling schriftelijk
jn bij burgemeester en wethou-"
|ken.
stus 1988
M ii
burgemeester voornoemd,
(Kruize.
'I
het „Delta College", Ch'r.
MEAO, MMO, MHO, deelt
teur, de heer
gebruik heeft gemaakt van
II
van dit afscheid worden
juders, stageverlenende in-,
ge relaties van harte uitge-
':ie bij te wonen op
ii
i
uur in de aula van het MHO-
school
igenstraat).
ennismaken met de nieuwe
rdrs. C. Zuiddam.
srwedestraat 1
>urg
tuur,
li
- r i"|
1 II
U
L. Everaars,
(voorzitter)
„Als je geboren bent in Europa en
opgegroeid in Australiëvoel j e j e
nooit ergens thuisJe gevoel ligt
aan beide kanten van de aardbol
Dave Mitchell, voetballer Feyenoord
T2
De film, die de goedkeuring heeft van de familie van wij-
i de acteur, ligt nog op de tekentafel, maar er is al een
stroom van sollicitanten binnengekomen en op het plat
band van Indiana, waar James Deans kinderjaren la
gen, toont men grote belangstelling.
1 4
an Oostburg, maakt ingevolge
'et op de Ruimtelijke Ordening
I van deze gemeente in de verr
igustus 1988 heeft besloten tè,
wijziging c.q. een nieuw be
idt voorbereid voor:
i het bestemmingsplan „Nabij
i Rijksweg 22 te Breskens;
|we Sluisweg 41 te Breskens;
i op de bij de besluiten beho-
is aangegeven. De stukken,^
ebben op vermelde besluiten
'an 1 september 1988 voor een
antesecretarie (sectie Ruimte-
adhuisplein 1 te Oostburg, ter
J l(V
Mus 1988
|burgemeester'voórcioemd,
Kruize. -*■
[,We weten in ieder geval al
nat we niét willen", zegt pro
ducer Michael Britton van 'Sun
King Productions'. „We zetten
niet zomaar de eerste de beste
I in de rol. We willen niet Char-
I lie Sheen (de zoon van Martin)
als James Dean. Een bekende
acteur die James Dean zou spe
len en wiens image vertrouwd
I is, zou het publiek alleen maar
afleiden van wat deze film wil
overbrengen."
Britton zegt al meer dan 100
aanvragen voor inlichtingen
over de rol te hebben gekregen.
In september begint in heel
Amerika een speurtocht.
„Uiteraard zegt elke impres-
sario dat hij de volgende James
Dean heeft", aldus Britton. „U
kunt zich niet voorstellen wie
ach hier allemaal voor de rol
en als James Dean II komen
aanbieden. Heel ongelukkig."
De 44-jarige Britton zegt over
de somtijds hysterische pos
tume verering die James Dean
na zijn dodelijk auto-ongeluk
op 30 september 1955 te beurt
viel, dat hij de eerste acteur
was die de jongelui van zijn ge
neratie zo rechtstreeks aan
sprak. „Ik hou van Martin
Sheens opmerking, Marlon
Brando leerde ons hoe te acte
ren, James Dean leerde ons hoe
te leven," aldus de producer.
De 82-jarige Adaline Nall, de
lerares op Deans High School
in Indiana die bij hem vroege
belangstelling voor acteren
wekte, zegt dat zij een kandi
daat voor James Deans rol
heeft, de 21-jarige Geoffrey St.
Claire. Hij belde haar in Ma
rion in Indiana op vroeg of zij
hem les wilde geven.
„Hij kwam hier en wilde dat
ik met hem de scene uit East of
Eden zou spelen waarin Cal
Trask probeert zijn jarige va
der, gespeeld door wijlen Ray
mond Massey, het geld in de
handen te drukken dat hij niet
wil aannemen omdat het uit
winst verkregen zou zijn. Ik
kon mezelf er niet toe brengen
Massey's rol te spelen, maar ik
bracht hem wel het een en an
der bij. Hij toonde zelf initia
tieven die mij verrasten, zoals
daar waar Dean in huilen uit
barst, zegt dat hij zijn vader
haat en het huis uitvlucht. Ik
hoop dat deze jongen het haalt.
Het is duidelijk dat hij iets van
acteren afweet."
Vanuit zijn huis in Solvang in
California zegt de jonge acteur
James Dean, overleden in 1955, blijft Hollywood bezig houden.
FOTO VERONICA
St. Claire dat hij, nadat hij een
uur of 14 in de bus naar In
diana gezeten had, over zijn
brutaliteit was gaan nadenken.
„Maar ik overtuigde mevrouw
Nall en Ortense Winslow (Ja
mes Deans tante) dat ik niet al
leen maar was gekomen omdat
ik weg was van Dean als idool.
Als Method-acteur moet ik zo
veel mogelijk maskers afruk
ken. Dat is het belangrijkste."
Er zijn al eerder films over
James Dean gemaakt. In 1957
kwam een documentaire uit
van regisseur Robert Altman,
'The James Dean Story'. Men
ziet er de acteur in terwijl hij
aan het werk is en privé en er
zijn vraaggesprekken met
vrienden en familieleden.
Een van de hechtste vrien
den van James Dean, script
schrijver William Bast, schreef
en produceerde in 1976 een film
die zich concentreerde op de
laatste twee levensjaren van de
acteur, toen hij was gecontrac
teerd voor de drie films die
hem beroemd zouden maken:
'East of Eden', 'Rebel without a
cause' en 'Giant'.
De 44-jarige Marcus Wins
low, James Deans neef in In
diana, zegt dat niemand er toen
ook maar van dróómde dat hij
ooit filmster zou zij a Winslow
zegt dat hij de vele boeken die
over zijn neef geschreven zijn,
links heeft laten liggen, omdat
hij zijn eigen herinneringen
aan James Dean als een ge
wone jongen die tijd tekort
kwam, wil bewaren. Hij en zijn
familie kijken ook zelden naar
de videocassettes die zij van
James Deans films hebbea
„Niet dat we hem niet als ac
teur respecteren; East of Eden
is mijn favoriet onder alle
films, maar het doet soms pijn
naar hem te zitten kijken."
Michael Britton heeft van de
familie, die de rechten op
Deans naam en afbeelding in
1983 in handen heeft gelegd van
de Curtis Management Co. in
Indianapolis, toestemming
voor een film gekregen, omdat
hij erin heeft toegestemd dat de
familie een laatste woord krijgt
over het voltooide script.
„Wij hadden een kans om
Jims verhaal in goede smaak te
vertellen. Het is niet eenvoudig,
maar men is bereid samen te
werken en ons een vinger in de
pap te geven. Het wordt een
moeilijke taak om accuraat te
zijn. Iedereen heeft zo zijn
eigen kijk op wat hij was of wie
hij was", aldus Marcus Wins
low.
Britton stemt ermee in. „Ik
ben mij bewust van mijn ver
antwoordelijkheid tegenover
James Dean. Laat op de avond
krijg ik het gevoel dat hij er is.
Er gebeurt iets en het perso
nage komt tot leven. Er is
vooral in dit geval een stille
kracht aan het werk."
Door Leo Nierse
LYLE Lovett is de naam van
een in Europa nog vrijwel on
bekende zanger uit Texas.
Niettemin mag zijn lp 'Pon-
tiac' een van de opmerkelijk
ste platen van deze zomer ge
noemd worden.
Na Tracy Chapman is Lovett
dit jaar de tweede (Ameri
kaanse) singer/songwriter
die met eigenzinnig reper
toire opstaat in de door steeds
sneller wisselende trends ge
domineerde popwereld. Min
der ingetogen dan Chapman,
is Lyle Lovett een stuk veel-
zijdiger. Zijn aankomende
single-hit 'She's no lady (she's
my wife)' is slechts één
proeve van bekwaamheid
van een man die vele genres
blijkt te beheersen en een vol
strekt eigen geluid heeft.
'Pontiac' bevat juweeltjes van
countrysongs, western-swing,
blues, pop en folk. Lovett
schrijft zijn eigen repertoire
en voorziet zijn nummers van
trefzekere, veelal ironische
teksten. Zijn eerste lp is niet
minder overtuigend.
In Amerika is 'Pontiac' dus
zijn tweede lp, in Europa zijn
eerste. Hoewel dat Ameri
kaanse debuutalbum nu ook
in Engeland is uitgebracht,
wordt de plaat elders in
Europa niet gereleased.
In Nashville, het hart van
de Amerikaanse country and
western, werd de Texaan
twee jaar geleden als coun-
tryzanger gelanceerd. Als een
van de vele jonge artiesten
die pogen de c&w te vernieu
wen door er genre-vreemde
elementen in te mengea Toch
lijkt Lovett (30) niet helemaal
thuis te horen bij deze New
Traditionalists: hij zoekt niet
naar een nieuwe muzikale
mengvorm, maar beoefent tal
van stijlen néast elkaar. De
Europese vertegenwoordigers
van zijn platenmaatschappij
blijken nu juist daarin com
merciële mogelijkheden te
zien. Zij zijn inmiddels een
waar promotie-offensief be
gonnen. Dat boezemt nu niet
meteen vertrouwen in. Is de
onmiskenbaar getalenteerde
Lovett een wandelende lied-
jesfabriek die met zoveel mo
gelijk muzikale pijlen op de
boog op een zo breed mogelijk
publiek mikt? Of wordt er
een bod op zijn artistieke ziel
uitgebracht?
„Voor alles ben ik een
schrijver", legt Lovett uit in
de lounge van het Hilver-
sumse hotelletje waar hij en
kele dagen verblijft, tussen
Lyle Lovett: anti-ster...
zijn veelvuldige bezoeken aan
de radiostudio's door. „Ik
denk en doe als een schrijver
en de rest is allemaal bijzaak.
Mijn thematiek is beperkt, ik
schrijf slechts over elemen
taire menselijke aangelegen
heden; liefde en dood en voor
vallen in mijn directe omge
ving. Maar ik ben vrijgezel en
overal lopen meiden rond, dus
ik vind overal mijn inspiratie
wel. Muzikaal ben ik even
zeer beperkt, want ik compo
neer alleen op gitaar. Pas als
ik een tekst heb, begin ik mu
zikaal te denken. Dan zoek ik
een genre dat de tekst zijn
maximale effect geeft. Daar
bij ga ik nooit uit van één be
paalde stijl. Weliswaar sta ik
- FOTORCA
Curb Records in Nashville
onder contract als country-
zanger, maar ik laat me daar
door niet beknotten.
Ik ben geboren en getogen
op het platteland, onder de
rook van Houston, de op vijf
na grootste stad van de VS.
De contrasten tussen de mu
ziek van platteland en stad
zijn voor mij heel normaal en
er zijn natuurlijk heel veel
muziekgenres in Texas. Ik
pak gewoon wat mij het beste
uitkomt. Andersom werk ik
nooit; ik schrijf geen woorden
bij een melodie. Andermans
werk speel ik ook vrijwel
niet, ik kan alleen maar mijn
eigen werk vertolken. Ik heb
het stomme geluk gehad een
platenmaatschappij te treffen
die mij de vrije hand laat.
Meer kun je je niet wensen.
Het is verschrikkelijk om je
tot één stijl te moeten beper
ken, alleen maar omdat de
markt daarom vraagt. Zeker,
ik zet nummers op mijn lp's
die bedoeld zijn voor de coun-
try-radiostations, maar ik
schrijf er niet speciaal voor.
Wat mij nu zo verrast is
dat in Europa heel andere
nummers van mij op single
worden uitgebracht. Zo be
reikt mijn overige werk toch
een groot publiek. Het is heel
opwindend om te zien hoe al
die verschillende songs op
verschillende plaatsen hun
eigen leven gaan leiden."
Je trekt er wel hard aan. Drie
Britse toernees in zes maan
den, een intensieve promotour
op het vasteland, dat is toch
zaken doen. Trouvoens veel
Amerikaanse kunstenaars
plegen zichzelf artist-busi-
nessman te noemen.
„Zeker. Als ik eenmaal een
plaat af heb, wil ik er best re
clame voor maken, want ik
geloof erin. En ik moet ook za
ken doen om te krijgen wat ik
hebben wil, nl. artistieke vrij
heid. Maar het is een noodza
kelijk kwaad; het leidt mij af
van mijn creatieve activiteit.
Hoe behoud je je zelfstandig
heid als de zakenlieden om je
heen drommen?
Daar heb je geen trucs bij
nodig. Gewoon jezelf blijven,
karakter tonen. Dan behoud
je invloed op wat er op de
plaat komt en hoe je werk ge
produceerd wordt. Wat dat
betreft ben ik blij dat ik niet
al op mijn 18e een platencon
tract had. Dat neemt niet weg
dat ik me wel heel pril voel in
deze business. En heel verrast
dat mijn werk ueberhaupt
overal op de radio te horen is.
Toen ik begon, heb ik niet
eens bij die mogelijkheid stil
gestaan."
AAK
EINDREDACTIE WIM VAN LEEST
Lovett ontbeert elke gla
mour. In zijn verschijning en
optreden is hij het tegendeel
van de vlotte jongen. En door
lopend toont hij een bijna on
Amerikaanse nederigheid.
Voortdurend relativeert hij
zichzelf en zijn werk. „In
Europa voel ik me echt een
domme jongen. Iedereen
spreekt hier meerdere talen
en de interviews zijn hier ook
diepzinniger. Amerikaanse
journalisten zijn over het al
gemeen slechts in feitelijkhe
den geïnteresseerd, terwijl
men zich hier veel meer in
mijn werk en achtergronden
verdiept. It's intimidating.
Voor mij is het ook ongedacht
dat mensen wier eerste taal
niet het Engels is, toch zo
geïnteresseerd zijn in buiten
landse songteksten. Natuur
lijk kun je een song nooit te
serieus nemen, maar de ar
tiest zelf moet je niet over
schatten en dat gebeurt maar
al te vaak. Muzikanten zijn
niet altijd grote denkers of
briljante opiniemakers. Toch
krijgen ze veel te veel kans
om in het openbaar te spre
ken over zaken waar ze geen
verstand van hebben," aldus
de zanger, die in '82 een aca-
De agenda voor de komende
weken ziet er als volgt uit;
Iron Maiden, HeUoween,
Kiss, Anthrax en David Lee
Roth, 4 september in Tilburg
(Willem Il-stadion)
Bruce Springsteen, Sting, Pe
ter Gabriel, Tracy Chapman,
Youssou n'Dour e.v.a„ 4 sep
tember op Amnesty Interna
tional Festival in Parijs.
Kaarten voor dit festival en
voor eventuele busreizen
kunnen worden besteld bij
Tickets Nijmegen op het
nummer 080-227125.
Gill Scott Heron, 16 septem
ber in Tilburg (Noorderligt)
Living Colour, Derek B., Soup
Dragons, Chaba Fadela, Fish
bone e.a., 4 september in Rot
terdam (Zuiderpark)
Henry Rollins, 20 september
in Den Bosch (Willem II)
Style Council, 19 september in
Rotterdam (Ahoy)
Eddy Grant, 24 september in
Amsterdam (Paradiso)
Van Morrison en Chieftains,
30 september in Eindhoven
(Evenementenhal), 4 oktober
in Rotterdam (Doelen)
Robert Palmer, 3 oktober in
Den Haag (Congresgebouw)
Level 42, 4 en 5 oktober in
Rotterdam (Ahoy)
Siouxie and the Banshees, 6
oktober in Utrecht (Vreden-
burg)
Run DMC, 13 oktober in Am
sterdam (Edenhal)
Huey Lewis and the News, 15
oktober in Rotterdam (Ahoy)
Earth, Wind Fire, 19 okto
ber in Rotterdam (Ahoy)
A-Ha, 20 oktober in Rotter
dam (Ahoy)
Everly Brothers, 29 oktober in
Rotterdam (Ahoy) en 3 no
vember in Den Bosch (Maas
poort)
demische graad in de journa
listiek behaalde aan de Uni
versiteit van Texas. „Ik kan
alleen maar spreken over
mijn eigen werk", waar
schuwt hij bij voorbaat, „en
mijn visie en ervaringen zijn
beperkt." Dus:
Voor een artiest die zich niet
tot de c&w wil beperken, zing
je opvallend vaak over cow
boys en rodeo's.
„De cowboy is voor mij een
mystiek symbool. Het staat
voor de strijd van het indi
vidu in deze wereld: iedereen
moet het in zijn uppie klaren,
net als de cowboy. Ik vind het
een bruikbare metafoor."
Je staat in een lange traditie
van singer/songwriters. Wie
hebben jou het meest beïn
vloed
„Regionale artiesten, Texa-
nen als Guy Clark en Townes
van Zandt Van hen heb ik af
gekeken hoe je een verhaal in
een song vertelt. Ik heb ook
hun instelling overgenomen,
nl. dat het schrijven van een
song nog veel belangrijker is
dan optreden. Nee, ik ben niet
beïnvloed door de grote sin
ger/songwriters uit de jaren
zestig en zeventig. Dylan en
Neil Young ken ik b.v. alleen
maar van de radio; ik zou me
toch eens in hun werk moeten
gaan verdiepen. Guy Clark
heeft me trouwens in contact
gebracht met Emmylou Har-
ris, mijn grootste idool. Mijn
producer Tony Brown, die bij
Harris in de band heeft geze
ten, heeft haar uitgenodigd
tijdens de opnamen van 'Pon
tiac', wat resulteerde in twee
duetten met haar."
Hoe sterk is de invloed van de
huidige New Traditionalists
eigenlijk. Zijn zij de Nash
ville Rebels van de jaren'SO?
„Ik geloof niet dat hun in
vloed blijvend is. Er is wel een
heel nieuwe lichting artiesten,
maar die voegt niet genoeg toe
aan het bestaande. C&w is
nooit anders dan een smelt
kroes van stijlen geweest. De
constante factor was altijd de
tekst en daarin is nooit veel
veranderd. Momenteel is
Randy Travis veruit de suc
cesvolste New Traditionalist
en hij is héél traditioneel. Dat
geeft wei aan, dat Nashville
toch meer naar nieuwe vertol
kers van het oude geluid zoekt
dan naar iverkelijke vernieu
wing. Zeker voor Nashville
geldt dat hoe meer alles ver
andert, hoe meer het bij het
oude blijft."
In oktober neemt Lyle Lo
vett zijn derde lp op.
Jacques Hamelink.
DEN HAAG (ANP) - De schrijver Jacques Ha
melink (49) krijgt voor zijn gehele letterkundige
werk de Constantijn Huygensprijs. De prijs,
waaraan aan bedrag van 10.000 gulden is ver
bonden, wordt 16 december in Den Haag uitge
reikt. Dit heeft het bestuur van de Jan Campert-
stichting gisteren meegedeeld.
Voorts zijn nog vier let- was leraar en vestigde
terkundige prijzen van
elk 5.000 gulden toege
kend: de Jan Campert-
prijs aan H.H. ter Balkt
voor zijn dichtbundel
'Aardes deuren', de F.
Bordewijkprijs aan Her
mine de Graaf voor haar
verhalenbundel 'Aan
klacht tegen onbekend',
de J. Greshoffprijs aan S.
Dresden voor zijn essay
'Wat is creativiteit' en de
G.H. 's-Gravesandeprijs
aan Frédéric Bastet voor
zijn biografie van Coupe
rus.
De onderscheidingen
zijn toegekend op voor
dracht van een jury die
bestond uit Harry Bek
kering, Margaretha Fer
guson, Han Foppe, Anton
Korteweg, Jan van der
Wegt, Herman Verhaar,
Anne de Vries, Paul de
Wispelaere en Ad Zuide
rent.
Jacques Hamelink
werd in Terneuzen gebo
ren, werd neerlandicus,
zich in 1963 als schrijver
in Amsterdam. Van zijn
werk gaat dikwijls een
dreiging uit, die vooral
haar oorsprong in de na
tuur vindt en die onaf
wendbaar lijkt. Van de
tientallen werken die in
middels van Hamelink
het licht zagen, is nage
noeg de helft poëzie en de
rest proza, waaronder
een luisterspel.
Hamelink debuteerde
in 1964 als dichter met
'De eeuwige dag' en het
zelfde jaar als proza
schrijver met de roman
'Het plantaardig bewind',
waarvoor hij de Van der
Hoogtprijs won. In 1981
kreeg hij de Busken
Huetprijs voor zijn es
say-bundel 'In een lege
kamer een garendraadje'
en in 1985 gaf de Stich
ting Amsterdams Fonds
voor de Kunst hem de
Herman Gorterprijs voor
de dichtbundel 'Ge
mengde tijd'..
Het schilderij 'Zonnebloemen' werd vorig jaar ingerekend
door Japanners, maar is wellicht in 1990 weer te zien in Ne
derland. - FOTO AP
AMSTERDAM (ANP) - Het schilderij 'Zonnebloemen' van
Vincent van Gogh, dat in 1987 voor het toenmalige record
bedrag van 77 miljoen guldén werd verkocht, zal mogelijk
in 1990 worden getoond tijdens de grote overzichtsexpositie
over Van Gogh in het naar hem genoemde Rijksmuseum in
Amsterdam. De eigenaar van de Zonnebloemen, de Ja
panse zakenman Yasuo Goto, heeft dit deze week tijdens
een bezoek aan het museum verklaard.
Hij is bij wijze van uitzonde
ring bereid het schilderij in
bruikleen af te staan. Voor
waarde is wel, aldus dinsdag
directeur R. de Leeuw van het
museum, dat ook andere schil
derijen van Van Gogh met zon
nebloemen tijdens de expositie
getoond worden. Van Gogh
schilderde in totaal zeven
schilderijen met zonnebloemen.
Zes doeken met dit motief zijn
nog over: één van de schilde
rijen ging in de Tweede We
reldoorlog verloren in Japan.
Van de zes nog bestaande
'Zonnebloemen' is er één bezit
van het Rijksmuseum Vincent
van Gogh. Drie andere 'Zonne
bloemen' van Van Gogh zijn in
het bezit van grote musea in
Londen, Muiichen en Philadel
phia. De zesde nog bestaande
'Zonnebloemen' is in privé-be-
zit. De Leeuw wil niet zeggen
wie die eigenaar is.
Goto kocht zijn doek in 1987
tijdens een veiling bij Christie's
in Londen. Het ging toen om
een recordbedrag. Later wer
den Van Gogh's 'Irissen' voor
102 miljoen gulden geveild.
De directeur van het Rijks
museum Van Gogh is blij met
het aanbod van Goto. Hij .had
diens schilderij evenwelr niet
staan op de lijst van schilde
rijen van Van Gogh waarmee
hij in 1990 de overzichtexpositie
- ter gelegenheid van de 100ste
sterfdag van de schilder - wil
samenstellen. „Voor een goed
overzicht van van het oeuvre
van Van Gogh, zoals hij dat
zelf blijkens zijn brieven ook
voor ogen had, is Goto's schil
derij niet echt nodig", aldus de
museumdirecteur. Hij acht het
voor een goed overzicht in
principe voldoende als de Zon
nebloemschilderijen van de
National Gallery in Londen en
het doek uit het eigen museum
worden getoond.
De Leeuw schat dat de over
zichtsexpositie zeker 100 wer
ken zal omvatten. De meeste
zullen in bruikleen door de
eigenaren worden afgestaan.
Die eigenaren zijn vooral te
vinden in de Verenigde Staten,
Groot-Brittannië, Zwitserland
en Frankrijk. De Leeuw heeft
goede hoop dat alle schilderijen
van Van Gogh die hij in 1990
graag wil laten zien ook wer
kelijk door de betrokkenen in
bruikleen afgestaan zullen
worden.
De overzichtsexpositie van
Gogh is de grootste sedert
lange tijd. De Leeuw: „Alleen
de expositie met werk van Van
Gogh in 19Q0rin het Stedelijk
Museum in Amsterdam was
uitgebreider".
