UITBLAZEN
Keurmerken bieden geen garantie
even
Ondernemer moet Ondernemingsraad eerder in vertrouwen nemen
TOT T
Uitzichtlo
Pub en
mythe (2)
ZOLANG FUSIES NOG NIET BIJ WET AAN VOORWAARDEN ZIJN GEBONDEN
wmm
DE STEM ACHTERGROND DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1988
DESTEM-
PRODUCENT KOMT MOEILIJK ONDER AANSPRAKELIJKHEID UIT
Acht-mei-
beweging (1)
Acht-mei-
beweging (2)
PAPIER
VOOR UW PEN
Acht-mei-
beweging (3)
Kokkels
pESTEM B
ling". zegt de Amstef
DEN HAAG (AN
mende jaren gem
worden.
Ook razzia's
politie in
Oost-Brabau
WIMKOCK
LANG geleden was ik
licht geroerd door de
gewoonte van Franse
cafébezoekers, de waard
en elkaar de hand te druk
ken. Ik kreeg van niemand
een hand. Je moest me
kaar dus blijkbaar kennen.
Van een bevriende franco-
fiel hoorde ik later dat dit han
denschudden geenszins duidt
op vriendelijke gevoelens.
Franse cafébezoekers schijnen
ook onder elkaar gesloten en
formeel te zijn. Dat kun je van
de Britse pub-bezoeker niet
zeggen, al kom je daar ook
mensen tegen die zwijgend in
hun plas bier staan te staren.
We generaliseren er daarom
lustig op los. Dit is per slot van
rekening geen proefschrift.
Engelsen in de pub zijn on
tegenzeglijk vriendelijke men
sen. Tegenover buitenlanders
wordt die vriendelijkheid voor
een belangrijk deel ingegeven
door nieuwsgierigheid. Een
vriendelijke nieuwsgierigheid
die bovendien beschermd
wordt door een onbewust supe
rioriteitsgevoel, tenminste: zo
zie ik dat. Een Engelsman is
absoluut niet bang dat hij uit
de mond van een vreemdeling
iets zal horen dat zijn automa
tisch geloof in de voortreffelijk
heid van eigen land maar voor
een seconde aan het wankelen
zal brengen.
Die vriendelijke belangstel
ling, de hoffelijke reacties op
wat hij vertelt, geven de vreem
deling het warme gevoel 'erbij
te horen'. Dat lees je ook in de
toeristengidsen en -folders: 'dat
je door de locals in de pub zo
gemakkelijk wordt opgeno
men'. Ook afgezien van het ge
geven dat de meeste buitenlan
ders niet eens in pubs komen
waar locals het voor het zeggen
hebben, maar juist in gelegen
heden waar toeristen, buiten
landse én Engelse toeristen, de
voornaamste clientèle vormen,
is dat gewoon niet waar. Je mag
erbij zitten, men is je vriende
lijk gezind, maar erbij horen:
nee. Dat kan ook nauwelijks
want je komt uit een heel an
dere wereld en de hunne ken je
hoogstens oppervlakkig. Het
vergaat de vreemdeling in een
echte 'local' pub ook niet an
ders dan de vreemdeling die in
Nederland een gezellig buurt
café betreedt, vol goedgemutste
klanten.
In Het Hoefijzer, nabij het
dorpje Astbury, heb ik uren ge
zeten, op vele vrijdagavonden,
een tafeltje delend met mijn
vriend de journalist en hobby
boer en diens vrienden, die
echte boeren zijn. De begroe
tingen waren altijd oprecht har
telijk en warm. Ik zorgde er bij
elk bezoek voor dat ik wel iéts
oppervlakkigs over de Neder
landse landbouw of veeteelt
kon meedelen, want ik wist dat
ze daar - uit beleefdheid of be
langstelling - naar zouden vra
gen. Lang voordat de eerste
pint geledigd was echter had
den ze het onder elkaar over za
ken die hen echt interesseerden
en waar ik niets van afwist: de
aardappeloogst; de prijs van
een baal hooi (al sinds ik me
herinneren kan 'schandelijk
hoog'); wat A kreeg voor het
ontzanden van zijn weilanden
en hoeveel de veiling van de
hoeve van B had opgebracht. Ik
luisterde naar hun stemmen en
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHF.
accenten en liet de inhoud van
wat ze zeiden aan me voorbij
gaan. Het waren wel genoeg
lijke avonden, maar 'erbij ho
ren' is natuurlijk anders.
De charme van de heden
daagse pub is, voor mij per
soonlijk, niet de minzame vaste
klant die zich vriendelijk-ver-
rast toont als hij hoort dat wij
op het vasteland ook stromend
water en electriciteit hebben,
maar de revolutionaire op
komst van de pub-lunch. Niet
alleen is de laatste jaren het
aantal pubs dat bar-snacks of
bar-food verstrekt explosief ge
groeid, het pub-menu is ook
veel gevariëerder geworden.
Traditionele pub-gerechten als
sandwiches; kip-in-het-mandje;
ham-, kaas- en rosbiefsalades
en de stevige ploughman's lunch
-veel kaas, gemengde salade,
ui, pickles en brood- hebben
op het bar-menu gezelschap ge
kregen van exotische gerechten
als chilli-con-carne, spaghetti
bolognese, minestrone, lasagna
en kerrieschotels. Sommige
pubs ontwikkelen zich zo tot
een nieuw soort bistro-achtige
restaurants, waar de bar nog
steeds het middelpunt van is
maar de omzetpiek van de dag
tijdens de lunchuren wordt ge
haald.
Pub-lunches zijn goedkoop
en goed. Ze worden genoten in
een informele sfeer. Zonder ta
felkleedjes of -matjes, het be
stek in een papieren servet ge
rold. Wie geen plaats aan tafel
vindt, zet zijn bordje op de
knieën. Ik mag dat wel. Maar
de organisatiegraad neemt ook
toe. Aparte balies voor voedsel,
genummerde bestellingen, gro
tere keukens en nieuw perso
neel om met volle dienbladen
in de hand nummers af te roe-
Sen. De pub met bar-snacks is
ard op weg een restaurant te
worden.
De schrijfster Iris Murdoch
laat in haar jongste roman,
'Het Boek en de Broederschap',
een van de hoofdpersonen zeg
gen over de pubs, 'dat het uni
versele plaatsen zijn, net als
kerken, wijkplaatsen voor
iedereen, en elke pub', zo voegt
hij eraan toe, 'is weer anders.'
Schrik niet lezer, ik zit niet vol
met literaire citaten, zoals eru
diete Engelsen, die in hun
jeugd hele brokken literatuur
uit het hoofd hebben moeten
leren. Ik las de zin gisteravond
toevallig, in de pas verschenen
Nederlandse vertaling van dat
boek en ik vond het een mooie
definitie, toepasselijk voor de
Engelse pub. En voor het Ne
derlandse café. Kortom: voor
alle kroegen in de wereld. (Slot)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; J 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand,
J 1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek- 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Door Pieter-Jan Dekkers
HET BESTE zou zijn de
bestaande fusiegedragsre
gels van de Sociaal-Econo
mische Raad in een wet
vast te leggen. Maar omdat
alle pogingen daartoe tot
nu toe op niets zijn uitgelo
pen moeten personeel en
vakbonden proberen alles
uit de bestaande regels te
halen.
Van Boxtel constateert wel
dat die regels onvoldoende
houvast bieden om de mede
zeggenschap van personeel en
vakbonden te garanderen.
Bij een fusie zijn onderne
mers verplicht dat tijdig te
melden aan de vakbonden.
Verder staan in sommige ca
o's enkele bepalingen over
medezeggenschap bij fusies
en biedt de Wet Onderne
mingsraden enig houvast.
Maar dan hebben we het
wel gehad. De fusiecode geldt
niet buiten de landsgrenzen
en op het overtreden ervan
staan nauwelijks sancties.
Natuurlijk, als een onderne
mer de regels overtreedt
wordt hij in het openbaar op
de vingers getikt. Maar de fu
sie is dan allang een feit, met
of zonder invloed van de
werknemers.
Een ander bezwaar van de
fusiecode is dat die lang niet
van toepassing is op alle orga
nisaties en instellingen die
werknemers in dienst hebben.
Zelfs als iedereen het spel
keurig volgens de regels
speelt kan de materiële in
vloed van de werknemers op
het verloop van de fusie van
nul en generlei waarde zijn.
Daarom voelt Van Boxtel er
voor behalve procedurele nor
men ook materiële voorwaar
den in de regels op te nemen.
Er komt zo meer duidelijk
heid voor de 'zwakste' partij,
Zomer 1987. Terwijl half Nederland aan buitenlandse
stranden vertoeft, vechten de uitgevers Elsevier en
Wolters om het bezit van Kluwer. Het fusiegevecht
houdt de achtergebleven Nederlanders in de ban, tot
dat Elsevier het loodje legt.
Het valt op dat het hele fusiegevecht een kwestie van
centen is, terwijl nauwelijks rekening wordt gehou
den met de belangen van het personeel. Ook de rol
van de vakbonden is nauwelijks van enige betekenis.
Voor Benedikt van Boxtel uit Breda reden om zijn af
studeerscriptie (rechten aan de Katholieke Universi
teit Brabant in Tilburg) aan het onderwerp 'Medezeg
genschap bij een fusie' te wijden. Een poging meer
begrip te kweken voor de belangen van werknemers
en vakbonden bij nog komende fusies.
het personeel. Bovendien is de
kans op verrassingen kleiner.
Vakbonden worden niet meer
geconfronteerd met bijna af
geronde fusieplannen, waarop
geen enkele invloed meer kan
worden uitgeoefend. Boven
dien kunnen beursovervallen
uitzonderingen worden.
Van Boxtel vindt dat stren
gere regels voor fusies per wet
moeten worden geregeld.
Maar zolang dat niet het ge
val is moeten personeel en
vakbonden roeien met de rie
men die ze hebben, hoe be
scheiden die ook zijn.
Vakbonden kunnen via
cao-onderhandelingen meer
zekerheden eisen, hoewel een
cao niet het meest voor de
hand liggende instrument is
om fusiegedragsregels in op te
nemen.
De Wet op de Onderne
mingsraden biedt een betere
ingang. De OR heeft wettelijk
het recht op informatie, op
overleg en ook het advies
recht. Omdat de wet de OR de
mogelijkheid biedt in beroep
te gaan als de ondernemer die
bevoegdheden aan z'n laars
lapt, zou de ondernemer bij
fusies zorgvuldiger met het
personeel moeten omsprin
gen.
Helaas is dat vaak niet het
geval, omdat OR'en het wa
pen van beroep liever in de
kast houden. Niet onbegrijpe
lijk, omdat een beroepsproce
dure ingewikkeld is en het
klimaat binnen de onderne
ming behoorlijk kan verpes
ten als er gebruik van wordt
gemaakt. Gewaarschuwd
wordt dan voor de sociale ge
volgen voor het personeel als
de OR dwars gaat liggen. De
ondernemer weet dat OR'en
vaak voor zo'n dreigement
wijken en handelt dienover
eenkomstig.
Van Boxtel gelooft toch dat
binnen de bestaande wetge
ving het recht van het perso
neel op invloed bij fusies beter
in de praktijk kan worden ge
bracht. Van vitaal belang is
dat de partijen tijdig worden
geinformeerd. Hij pleit er dan
ook voor dat ondernemer en
OR afspreken dat de raad
volledig op de hoogte wordt
gesteld van het beleid van de
ondernemer.
De meeste fusieplannen
van ondernemers komen niet
van de een op de andere dag
uit de lucht vallen, uitzonde
ringen als beursovervallen
daargelaten. Als een OR
steeds op de hoogte wordt ge
houden van de strategie van
de ondernemer, of hij bijvoor
beeld streeft naar behoud van
zelfstandigheid of niet, zullen
weinig fusies meer als een
verrassing komen. Het is dan
simpel een kwestie van na
men invullen als de situatie
zich voordoet. Over het prin
cipe waren ondernemer en
OR het immers al eens.
Deze visie sluit aan bij die
van Geersing, die vindt dat de
OR in een zo vroeg mogelijk
stadium moet worden betrok
ken bij het besluitvormings
proces van de ondernemer. In
die visie is de uiteindelijke
adviesaanvraag van de on
dernemer niet meer dan een
formele afsluiting van het
proces.
Voor de vakbonden ligt dat
anders, omdat zij meestal niet
ruim van te voren op de
hoogte kunnen zijn van het
beleid en de strategie van de
ondernemer. We zagen al dat
ook de fusiecode wat dat be
treft niet aan de verwachtin
gen voldoet.
Rest volgens Van Boxtel
een tijdig en intensief contact
tussen vakbond en OR en wel
op een tijdstip dat valt voor
dat de bond door de onderne
mer wordt ingelicht, zoals de
fusiecode voorschrijft. Deze
suggestie is wel in strijd met
de fusiecode, maar te recht
vaardigen, vindt Van Boxtel.
Overigens gaat hij voorbij
aan de nadelige gevolgen die
een dergelijke handelwijze
kan hebben voor de relatie
ondernemer-OR. Immers, als
de ondernemer van dergelijke
contacten op de hoogte is, zal
hij minder snel geneigd zijn
z'n OR in een vroeg stadium
bij de plannen te betrekken.
Uit de Kluwer-affaire kan
de algemene conclusie worden
getrokken dat zowel de vak
bonden als de ondernemings
raden te laat bij de fusieplan
nen worden betrokken. Daar
door komt er niets terecht van
hun medezeggenschap.
Medezeggenschap in Ne
derland is al lang de kinder
schoenen ontgroeid. Maar het
gevecht om Kluwer heeft uit
gewezen dat ze nog steeds niet
als echt volwassen wordt be
schouwd. Het wordt, aldus
Van Boxtel, hoog tijd dat dat
verandert.
Door Jan van de Ven
KEURMERKEN BIEDEN
geen garantie. Zij geven
een standaard kwaliteit
aan. Vaak zijn gemerkte
artikelen prima produk-
ten. Toch kunnen achter
een keurmerk gebrekkige
exemplaren schuilgaan.
Veroorzaakt een produkt
schade dan kan de produ
cent zich er niet achter een
keurmerk verschuilen.
Blijkt een gekeurd appa
raat in de praktijk niet te
voldoen, dan mag de con
sument vergoeding van
zijn schade claimen.
Dit jaar is het Europese jaar
van de consument. Hij heeft
alle bescherming gekregen te
gen onverschillige praktijken
van handige fabrikanten.
Maar ook de gewetensvolle,
goedwerkende producent, die
er een eer in stelt gave artike
len op de markt te brengen,
ontkomt niet aan het consu-
mentengericht denken. Waar
ligt voor hem de balans tussen
rechten en plichten? Alle
rechten aan de consument ge
ven en louter plichten aan de
maker veroorzaakt rechtson
gelijkheid. Voor de rechtsze
kerheid van fabrikanten, tus
senhandel en leveranciers is
ook een vorm van bescher
ming nodig.
Als een apparaat voldoet
aan veiligheidseisen en er ge
beurt iets akeligs mee, heeft
de maker dan helemaal geen
bescherming tegen een kla
gende klant? Zou hij de klacht
misschien kunnen doorschui
ven naar een keuringsdienst
of naar degene, die de veilig
heidseisen heeft opgesteld?
Zou het niet voldoen aan vei
ligheidseisen van invloed
kunnen zijn op de omvang
van aansprakelijkheid?
Volgens G. Snijders is nau
welijks over deze vragen na
gedacht. In het door hem ge
schreven 'Produktveiligheid
en -aansprakelijkheid' (een
uitgave van Kluwer in De
venter) wordt gesignaleerd,
dat alle aandacht zo is uitge
gaan naar de belangen van de
consument, dat juristen de
andere kant van de medaille
over het hoofd hebben gezien.
De Nederlandse rechtspraak
biedt ook geen uitkomst.
Maar vergelijkenderwijs
heeft de maker van een pro
dukt toch een houvast. Snij
ders vergelijkt Duitse en Ne
derlandse praktijk, in de we
tenschap dat onze rechters bij
gemis aan eigen jurispruden
tie of uitgesproken ideeën be
treffende redelijkheid ge
neigd zijn naar de oosterbu
ren te kijken, die soms en in
elk geval op het punt van
schade door wat er via handel
in de handen van kopers komt
meer ervaring hebben met
Achter een keurmerk
kunnen gebrekkige exem
plaren schuilgaan.
- FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
bescherming van producen
ten.
Lapt de maker van een ar
tikel ideeën over veiligheid
aan zijn laars en de consu
ment ondervindt er narigheid
mee dan hoeft over schuld
niet lang te worden gepraat.
Wie alleen de markt opgaat
om onbekommerd winst te
maken getuigt van zoveel on
verantwoord gedrag, dat bij
ongelukken zijn schuld vrij
wel onomstotelijk vaststaat.
De gewetensvolle producent
ontloopt een schadeclaim als
hij aantoont zorgvuldig te
hebben gehandeld. Daarbij
heeft hij de stand van weten
schappelijke en technische
kennis in het oog gehouden en
zijn schepsels voldoen aan
vastgelegde normen.
Het pure beroep op de
'stand van wetenschap en
techniek' voldoet echter niet.
Desondanks kan een produkt
gebrekkig zijn. Zelfs als er
een keurmerk op staat. Duitse
rechters vragen de gedag
vaarde producent tot in de fi
nesses aan te tonen welke
stappen hij heeft genomen om
van zijn zorgvuldigheid te ge
tuigen. Slaagt hij er vervol
gens in de rechter te overtui
gen dan gaat hij vrijuit.
In een enkel geval schrijft
de wetgever voor hoe iets op
de markt moet worden ge
bracht. Het staat een fabri
kant in zo'n sporadisch geval
niet vrij eigen verantwoorde
lijkheid te tonen. Mocht de
ondeugdelijkheid van het
wettelijk voorgeschreven pro
dukt komen vast te staan, dan
- zo redeneert Snijders - be
hoort de wetgever de verant
woordelijkheid voor ongeluk
ken op zich te nemen. Een be
nadeelde consument zal in dat
geval een vergoeding van zijn
schade van de overheid beho
ren te krijgen.
Tot regels van de overheid
mogen voorschriften van keu
ringsdiensten niet worden ge
rekend. De Rijksdienst voor
het Wegverkeer, VEG-Gasin-
stituut, Kema, Kiwa waterin
stituut, ministerie van Cul
tuur, Recreatie en Maat
schappelijk werk, zij alle en al
die andere spelen een rol in de
kwaliteitbewaking van pro-
dukten. Schrijft het ministe
rie van CRM iets voor over de
toelaatbaarheid van medicij
nen, dan geeft niet de wetge
ver het laatste, aanspreekbare
woord. Voor fouten van CRM
draait dus niet automatisch
de rijksoverheid op.
Sterker nog, de Keurings
dienst van Waren heeft sinds
kort de opdracht de kwaliteit
van elk produkt streng in de
gaten te houden. Heeft zij aan
haar opdracht voldaan, dan
mag op haar goedkeuring niet
worden teruggevallen. Want
ook bij de Keuringsdienst van
Waren speelt menselijk falen
mee. Haar goedkeuring ont
slaat de producent niet van de
plicht zelf met niet aflatende
aandacht het geproduceerde
in de gaten te houden.
Bovendien sluiten keu
ringsdiensten elke eigen aan
sprakelijkheid geheel of ge
deeltelijk uit. Slipt een on
deugdelijk produkt door haar
mazen: de maker ervan draait
voor de gevolgen op. Snijders
maakt een uitzondering. Kan
een producent aantonen, dat
hij volledig aan voorschriften
en keuring heeft voldaan dan
mag hij, na aan een toegewe
zen claim van een benadeelde
te hebben voldaan; bij betref
fende keuringsdienst verhaal
halen. Ondanks gehele of ge
deeltelijke uitsluiting van
aansprakelijkheid, want in
het verhaal van eigen verant
woordelijkheden kan een
keuringsdienst de eigen ver
antwoordelijkheid niet uit de
weg gaan.
In het maatschappelijke
spel van 'weten wat je doet' en
'gevolgen dragen van eigen
handelen' heeft de aanbieder
van een produkt het niet ge
makkelijker gekregen. Zijn
positie is echter van nature
een sterke. Tot voor kort trok
hij bijna altijd aan het langste
eind als zijn tegenspeler een
eenvoudige enkeling was. De
landen van de EG hebben aan
deze ongelijkheid een einde
gemaakt door de bewijslast
van onschuld bij de producent
te leggen.
Toegenomen overheidsbe
moeienis biedt de bonafide
handel echter een handvat om
goed hanteren van eigen ver
antwoordelijkheid te onder
strepen. Wie juist handelt en
bovendien het fiat van een
keuringsdienst heeft, zal nooit
het slachtoffer worden van
een (kwaadwillende) klant.
Mijn kinderen die bezig zijn
volwassen en mondig te
worden, kunnen soms heel
eigenwijs, ja lastig zijn. Als
ik dan iets wil verbieden
bijvoorbeeld zonder over
tuigende argumenten te
hebben, dan blijven zij vra
gen 'waarom?'.
Ik word dan wel eens nijdig
en zeg 'omdat ik het zo wil'.
Achteraf schaam ik me
daarvoor. Nu zie ik, dat onze
bisschoppen met betrekking
tot de acht-mei-beweging
precies hetzelfde doen. Ben
ik nu in goed gezelschap? Ik
geloof het niet. Ik krijg de
neiging me nog meer te
schamen.
Oosterhout
H. Paymans
Wat maken we ons toch tel
kens weer druk over uit
spraken van kerkelijke bu
reaucraten. Over uitspra
ken die ons haast als dog
ma's worden opgedrongen,
maar die eenvoudig een
'mening', een 'inzicht' zijn
van de paus of Ratzinger of
Simonis-Gijzen en anderen.
Willen zij als herders optre
den, akkoord, dan nemen
wij daar met eerbied kennis
van en toetsen hun 'leer' aan
I 7EpsREFG0,eN
ons inzicht en aan het leer
gezag van ons eigen gewe
ten. Willen ze als herders
honden optreden, dan wij
zen we hen af; dan moeten
we ons - als levende kerk
van Christus - juist tegen
hen verdedigen. We moeten
ons die kerk niet laten afne
men.
Dat is de bedoeling van de
negentig groepen bewuste
katholieken die zich onder
de paraplu van de acht-
mei-beweging sterk maken!
Samen een en samen ver
antwoordelijk. Geen hand
tekeningenactie dus maar
gewoon lid worden van een
der groepen, bijvoorbeeld de
Mariënburgvereniging.
Maar bovenal: als steun aan
de beste bisschop van Ne
derland, geef je actieve
steun en hulp aan een werk
groep, gespreksgroep e.d.
binnen je eigen parochie;
dat is samen kerk zijn, ook
in de toekomst als deze ge
neratie machthebbers dood
is.
Breda
Gerard Gooiker
Als ik ooit in mijn leven het
goede gevoel heb gehad ver
bonden te zijn met mensen,
die iets van het evangelie
van Jezus van Nazareth
hebben begrepen en het in
hun persoonlijk leven
trachten waar te maken,
dan is het ook met mensen
van de Acht-mei-beweging.
Neen, zij menen niet het
recht of de waarheid aan
hun kant te hebben, zo min
als zij de pretentie hebben
de ware christenen te zijn
dan wel betere mensen te
zijn dan anderen.
Eigenlijk zijn het alle
maal heel gewone mensen
aan wie niets menselijks
vreemd is, maar die alleen
zeker weten dat 'kerk' zijn
niet beperkt kan worden
door welk instituut of welke
denominatie dan ook. En die
diep in hun hart weten, dat
je als kerk, dit is als ge
meente van Christus, die
liefde was en liefde predik
te, geen andere mensen van
die gemeenschap mag uit
sluiten op grond van on
menselijke criteria. Eerst
als je goed hebt leren besef
fen wat discriminatie op
grond van sekse, seksuele
gerichtheid, gelovige over
tuiging, maatschappij-kri
tische instelling of anders
zins, aan mensen hier of el
ders doen of liever misdoen
kan, ga je iets meer begrij
pen van wat Jezus werke
lijk onder liefde, recht en
gerechtigheid verstond.
Maar bisschoppen naar
het model van Rome ver
kondigen een andere leer.
Die zeggen, dat mensen
eigenlijk al moeten zijn, die
ze nog moeten worden of in
het andere geval, dat ze
moeten zijn, die ze nooit
kunnen zijn of worden. Die
zeggen dat mensen zich
moeten 'bekeren', niet tot
een houding van meer be
grip en liefde voor elk an
der, die wil leven zoals
Christus het heeft bedoeld,
maar 'tot onderwerping aan
de leer en het gezag van
paus en bisschoppen'. Wat
die leer en dat gezag in ver
leden en heden evenwel aan
onvoorstelbare miskenning
van de menselijke persoon
en integriteit heeft laten
zien, daarvan kunnen velen
getuigen.
Tegen al deze kwalijke en
mensonterende praktijken
heeft de Acht-mei-bewe
ging met name stelling wil
len nemen op grond van dat
evangelie, dat voor alles een
blijde boodschap wil zijn
voor een ieder, die het maar
wil horen en er naar wil le
ven. Het is niet zo verwon
derlijk dat de bisschoppen
het gesprek met deze Acht-
mei-beweging hebben opge
schort respectievelijk afge
broken. Zij menen werke
lijk dat deze beweging een
al te menselijk gezicht heeft
en alles maar goed vindt,
wat God verboden heeft.
Het tegendeel is echter
waar.
De Acht-mei-beweging
wil echter goed noemen, wat
goed is en verkeerd, wat
verkeerd is, zowel binnen
als buiten de muren van de
kerk, zoals bijvoorbeeld alle
onrecht en liefdeloosheid
aan zoveel mensen overal op
de wereld, hen nog zo vaak
op grond van datzelfde
evangelie van liefde en
barmhartigheid aangedaan.
Allerlei andere groeperin
gen in de kerk of daarbuiten
hebben zich verenigd in dat
'andere gezicht van de kerk',
dat hun inziens wat meer op
het goddelijke èn menselijke
gezicht van Christus lijkt,
dat door de officiële kerk
vaak zo onherkenbaar en
onwerkelijk is gemaakt.
In plaats van 'onderwer
ping' wil de Acht-mei-be-
weging gehoord en gekend
worden, zoals ook kinderen
door hun ouders gehoord en
gekend willen worden, ook
al zijn ze soms nog zo 'tegen
de draad in' en schijnen ze
alle gevoel voor gezag en
waarden verloren te heb
ben. Immers gezag moet
zich niet alleen laten gelden,
maar zich ook waarmaken.
En zoals in de opvoeding is
ook bij de geestelijke groei
en volwassen-wording ge
duld een schone zaak. Had
den ook onze bisschoppen
allemaal maar dat geduld
en dat inzicht, dat blijkbaar
wel aan bisschop Ernst ge
geven is. Maar kennelijk
wordt ook deze profeet niet
geëerd 'in zijn land'. Maat
gelukkig, hij is in goed ge
zelschap!
Breda
A.W. van Mil
In uw krant van maandag
15 augustus (extra bijlage]
lazen wij uw artikel 'De
Oosterschelde is geen ach;
tertuintje'. De foto's die u bi)
dit artikel afbeeldt zijn ech
ter misleidend.
U schrijft namelijk dat men
kokkels aan het zoeken en
aan het spitten is. Het is
echter overduidelijk dat
men hier op pieren of zagers
steekt en dit is dan ook een
valse weergave. We zouden
het op prijs stellen als u dj'
zou willen rectificeren. "e
zijn gaarne bereid dit nader
toe te lichten en het lijkt ons
op zijn plaats dat er een al
ternatief gunstig artikel ge
plaatst wordt.
Hoogerheide
A. Landa
Directeur conservenfabriel1
Landa BV en voorzitter van
de Eerste Officiële Vere
ning van Kokkelvissers
Van onze verslaggever
AMSTERDAM - Wa
gerafdrukken, een
yerfschilfertjes en
onstekingsmechanisn
Deze puur technische b
jjjn voor de Amste:
rechtbank voldoende ge
0m een 30-jarige Amst.
mer schuldig te verklai
gen viertal aanslagen
Rara ('Revolutionaire ar
sistiese axie'). Zijn stra1
jaar cel.
Een duidelijke ve:
persofficier van Justit
pe Wit, voldaan. „De1
veroordeling heeft de
die man vlees en bloed
»en en dat is voor ieder
deze zaak gevolgd heeft
vredigende uitslag".
Ge
Bovendien zit er een]
geneesmiddelen en
tot 1991 medicijnen r
Dit is het gevolg van hJ
keuren door de leden
Nefarma - de fabrikafl
importeurs van gene
len - van het alternat
zuinigingsplan, dat dooi
farma zelf is opgesteld.
Het bestuur van de A
heeft vorige week in Ut
overeenstemming over
zuinigingsplan bereik
apothekers, ziekenfond:
sen, verzekeraars en d|
handel.
Dat plan dient als alt
voor het bezuinigingsp]
staatssecretaris Dees (V
zondheid). Die wil via
prijzensysteem (m|
HEERLEN - Niet allee
Oostelijke Mijnstreek
ook in Oost-Brabant
arrestatieteams van d(
invallen gedaan in hui
mensen die verdacht
van activiteiten in de i
tionale drughandel.
In totaal werden dinsc
gen op twaalf plaatsen i
gedaan. Achtmaal in I
en viermaal in Brabant.
Acht mensen werde
resteerd, vijf mannen
vrouwen. Zij worden
gens de Heerlense pol
verdacht drugs geti
teerd te hebben naar
Europese landen. Onde:
naar de Bondsrepublie
land.
In de Oostelijke Mi
vielen de arrestatiete:
de politie verdachte
binnen in Heerlen en
sum. De acht verdach
volgens officier van ju
gesloten in politiecel!
spreid over het arronc
Maastricht. Waar pre
hij niet zeggen.
Of bij de actie ooi
geld en wapens in bes
genomen wilde justitie
nog niet zeggen.
Zes officieren van j J
zes rechter-commissari
geleidden in Limburg
ten bij acht verrassin
len. Inclusief de acties
bant waren bij deze gi
gezette anti-drugopera
dan 100 politiemensen i
NA EEN AANTAL bl
turopa concentreert
Noord-lerland. De ami
Qekeerd van de ene ai
De Britse regering is
terse Republikeinse Li
heeft de minister vooi
Margaret Thatcher ge:
men IRA-geweld moet-
Veel nieuws hebben i
optreden van militaire»
uit. De met bloed ges'
mers bewezen dat ai
door de Britse regerin
ln het katholieke deel v
„aat steeds voldoei
"an de terroristische o*
Om diezelfde reden du
an een interneringsn
vaardige middel - rep
®n|ge vorm van proceÉ
en maar meer aanha-
Die situatie is nu al jai
om uit Noord-lerland t
Sngstemmende stul
,?ld daar verzoenen
lPr! d6.sPlraa| van gew
'and; je zult er maar i