UITBLAZEN Keurmerken bieden geen garantie even Ondernemer moet Ondernemingsraad eerder in vertrouwen nemen TOT T Uitzichtlo Pub en mythe (2) ZOLANG FUSIES NOG NIET BIJ WET AAN VOORWAARDEN ZIJN GEBONDEN wmm DE STEM ACHTERGROND DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1988 DESTEM- PRODUCENT KOMT MOEILIJK ONDER AANSPRAKELIJKHEID UIT Acht-mei- beweging (1) Acht-mei- beweging (2) PAPIER VOOR UW PEN Acht-mei- beweging (3) Kokkels pESTEM B ling". zegt de Amstef DEN HAAG (AN mende jaren gem worden. Ook razzia's politie in Oost-Brabau WIMKOCK LANG geleden was ik licht geroerd door de gewoonte van Franse cafébezoekers, de waard en elkaar de hand te druk ken. Ik kreeg van niemand een hand. Je moest me kaar dus blijkbaar kennen. Van een bevriende franco- fiel hoorde ik later dat dit han denschudden geenszins duidt op vriendelijke gevoelens. Franse cafébezoekers schijnen ook onder elkaar gesloten en formeel te zijn. Dat kun je van de Britse pub-bezoeker niet zeggen, al kom je daar ook mensen tegen die zwijgend in hun plas bier staan te staren. We generaliseren er daarom lustig op los. Dit is per slot van rekening geen proefschrift. Engelsen in de pub zijn on tegenzeglijk vriendelijke men sen. Tegenover buitenlanders wordt die vriendelijkheid voor een belangrijk deel ingegeven door nieuwsgierigheid. Een vriendelijke nieuwsgierigheid die bovendien beschermd wordt door een onbewust supe rioriteitsgevoel, tenminste: zo zie ik dat. Een Engelsman is absoluut niet bang dat hij uit de mond van een vreemdeling iets zal horen dat zijn automa tisch geloof in de voortreffelijk heid van eigen land maar voor een seconde aan het wankelen zal brengen. Die vriendelijke belangstel ling, de hoffelijke reacties op wat hij vertelt, geven de vreem deling het warme gevoel 'erbij te horen'. Dat lees je ook in de toeristengidsen en -folders: 'dat je door de locals in de pub zo gemakkelijk wordt opgeno men'. Ook afgezien van het ge geven dat de meeste buitenlan ders niet eens in pubs komen waar locals het voor het zeggen hebben, maar juist in gelegen heden waar toeristen, buiten landse én Engelse toeristen, de voornaamste clientèle vormen, is dat gewoon niet waar. Je mag erbij zitten, men is je vriende lijk gezind, maar erbij horen: nee. Dat kan ook nauwelijks want je komt uit een heel an dere wereld en de hunne ken je hoogstens oppervlakkig. Het vergaat de vreemdeling in een echte 'local' pub ook niet an ders dan de vreemdeling die in Nederland een gezellig buurt café betreedt, vol goedgemutste klanten. In Het Hoefijzer, nabij het dorpje Astbury, heb ik uren ge zeten, op vele vrijdagavonden, een tafeltje delend met mijn vriend de journalist en hobby boer en diens vrienden, die echte boeren zijn. De begroe tingen waren altijd oprecht har telijk en warm. Ik zorgde er bij elk bezoek voor dat ik wel iéts oppervlakkigs over de Neder landse landbouw of veeteelt kon meedelen, want ik wist dat ze daar - uit beleefdheid of be langstelling - naar zouden vra gen. Lang voordat de eerste pint geledigd was echter had den ze het onder elkaar over za ken die hen echt interesseerden en waar ik niets van afwist: de aardappeloogst; de prijs van een baal hooi (al sinds ik me herinneren kan 'schandelijk hoog'); wat A kreeg voor het ontzanden van zijn weilanden en hoeveel de veiling van de hoeve van B had opgebracht. Ik luisterde naar hun stemmen en IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHF. accenten en liet de inhoud van wat ze zeiden aan me voorbij gaan. Het waren wel genoeg lijke avonden, maar 'erbij ho ren' is natuurlijk anders. De charme van de heden daagse pub is, voor mij per soonlijk, niet de minzame vaste klant die zich vriendelijk-ver- rast toont als hij hoort dat wij op het vasteland ook stromend water en electriciteit hebben, maar de revolutionaire op komst van de pub-lunch. Niet alleen is de laatste jaren het aantal pubs dat bar-snacks of bar-food verstrekt explosief ge groeid, het pub-menu is ook veel gevariëerder geworden. Traditionele pub-gerechten als sandwiches; kip-in-het-mandje; ham-, kaas- en rosbiefsalades en de stevige ploughman's lunch -veel kaas, gemengde salade, ui, pickles en brood- hebben op het bar-menu gezelschap ge kregen van exotische gerechten als chilli-con-carne, spaghetti bolognese, minestrone, lasagna en kerrieschotels. Sommige pubs ontwikkelen zich zo tot een nieuw soort bistro-achtige restaurants, waar de bar nog steeds het middelpunt van is maar de omzetpiek van de dag tijdens de lunchuren wordt ge haald. Pub-lunches zijn goedkoop en goed. Ze worden genoten in een informele sfeer. Zonder ta felkleedjes of -matjes, het be stek in een papieren servet ge rold. Wie geen plaats aan tafel vindt, zet zijn bordje op de knieën. Ik mag dat wel. Maar de organisatiegraad neemt ook toe. Aparte balies voor voedsel, genummerde bestellingen, gro tere keukens en nieuw perso neel om met volle dienbladen in de hand nummers af te roe- Sen. De pub met bar-snacks is ard op weg een restaurant te worden. De schrijfster Iris Murdoch laat in haar jongste roman, 'Het Boek en de Broederschap', een van de hoofdpersonen zeg gen over de pubs, 'dat het uni versele plaatsen zijn, net als kerken, wijkplaatsen voor iedereen, en elke pub', zo voegt hij eraan toe, 'is weer anders.' Schrik niet lezer, ik zit niet vol met literaire citaten, zoals eru diete Engelsen, die in hun jeugd hele brokken literatuur uit het hoofd hebben moeten leren. Ik las de zin gisteravond toevallig, in de pas verschenen Nederlandse vertaling van dat boek en ik vond het een mooie definitie, toepasselijk voor de Engelse pub. En voor het Ne derlandse café. Kortom: voor alle kroegen in de wereld. (Slot) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur. A. Theunissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen: 24,90 per maand; J 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand, J 1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25. Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Centrale reclame-afdeling 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek- 230301584 - Rabo rek. 101053738. Door Pieter-Jan Dekkers HET BESTE zou zijn de bestaande fusiegedragsre gels van de Sociaal-Econo mische Raad in een wet vast te leggen. Maar omdat alle pogingen daartoe tot nu toe op niets zijn uitgelo pen moeten personeel en vakbonden proberen alles uit de bestaande regels te halen. Van Boxtel constateert wel dat die regels onvoldoende houvast bieden om de mede zeggenschap van personeel en vakbonden te garanderen. Bij een fusie zijn onderne mers verplicht dat tijdig te melden aan de vakbonden. Verder staan in sommige ca o's enkele bepalingen over medezeggenschap bij fusies en biedt de Wet Onderne mingsraden enig houvast. Maar dan hebben we het wel gehad. De fusiecode geldt niet buiten de landsgrenzen en op het overtreden ervan staan nauwelijks sancties. Natuurlijk, als een onderne mer de regels overtreedt wordt hij in het openbaar op de vingers getikt. Maar de fu sie is dan allang een feit, met of zonder invloed van de werknemers. Een ander bezwaar van de fusiecode is dat die lang niet van toepassing is op alle orga nisaties en instellingen die werknemers in dienst hebben. Zelfs als iedereen het spel keurig volgens de regels speelt kan de materiële in vloed van de werknemers op het verloop van de fusie van nul en generlei waarde zijn. Daarom voelt Van Boxtel er voor behalve procedurele nor men ook materiële voorwaar den in de regels op te nemen. Er komt zo meer duidelijk heid voor de 'zwakste' partij, Zomer 1987. Terwijl half Nederland aan buitenlandse stranden vertoeft, vechten de uitgevers Elsevier en Wolters om het bezit van Kluwer. Het fusiegevecht houdt de achtergebleven Nederlanders in de ban, tot dat Elsevier het loodje legt. Het valt op dat het hele fusiegevecht een kwestie van centen is, terwijl nauwelijks rekening wordt gehou den met de belangen van het personeel. Ook de rol van de vakbonden is nauwelijks van enige betekenis. Voor Benedikt van Boxtel uit Breda reden om zijn af studeerscriptie (rechten aan de Katholieke Universi teit Brabant in Tilburg) aan het onderwerp 'Medezeg genschap bij een fusie' te wijden. Een poging meer begrip te kweken voor de belangen van werknemers en vakbonden bij nog komende fusies. het personeel. Bovendien is de kans op verrassingen kleiner. Vakbonden worden niet meer geconfronteerd met bijna af geronde fusieplannen, waarop geen enkele invloed meer kan worden uitgeoefend. Boven dien kunnen beursovervallen uitzonderingen worden. Van Boxtel vindt dat stren gere regels voor fusies per wet moeten worden geregeld. Maar zolang dat niet het ge val is moeten personeel en vakbonden roeien met de rie men die ze hebben, hoe be scheiden die ook zijn. Vakbonden kunnen via cao-onderhandelingen meer zekerheden eisen, hoewel een cao niet het meest voor de hand liggende instrument is om fusiegedragsregels in op te nemen. De Wet op de Onderne mingsraden biedt een betere ingang. De OR heeft wettelijk het recht op informatie, op overleg en ook het advies recht. Omdat de wet de OR de mogelijkheid biedt in beroep te gaan als de ondernemer die bevoegdheden aan z'n laars lapt, zou de ondernemer bij fusies zorgvuldiger met het personeel moeten omsprin gen. Helaas is dat vaak niet het geval, omdat OR'en het wa pen van beroep liever in de kast houden. Niet onbegrijpe lijk, omdat een beroepsproce dure ingewikkeld is en het klimaat binnen de onderne ming behoorlijk kan verpes ten als er gebruik van wordt gemaakt. Gewaarschuwd wordt dan voor de sociale ge volgen voor het personeel als de OR dwars gaat liggen. De ondernemer weet dat OR'en vaak voor zo'n dreigement wijken en handelt dienover eenkomstig. Van Boxtel gelooft toch dat binnen de bestaande wetge ving het recht van het perso neel op invloed bij fusies beter in de praktijk kan worden ge bracht. Van vitaal belang is dat de partijen tijdig worden geinformeerd. Hij pleit er dan ook voor dat ondernemer en OR afspreken dat de raad volledig op de hoogte wordt gesteld van het beleid van de ondernemer. De meeste fusieplannen van ondernemers komen niet van de een op de andere dag uit de lucht vallen, uitzonde ringen als beursovervallen daargelaten. Als een OR steeds op de hoogte wordt ge houden van de strategie van de ondernemer, of hij bijvoor beeld streeft naar behoud van zelfstandigheid of niet, zullen weinig fusies meer als een verrassing komen. Het is dan simpel een kwestie van na men invullen als de situatie zich voordoet. Over het prin cipe waren ondernemer en OR het immers al eens. Deze visie sluit aan bij die van Geersing, die vindt dat de OR in een zo vroeg mogelijk stadium moet worden betrok ken bij het besluitvormings proces van de ondernemer. In die visie is de uiteindelijke adviesaanvraag van de on dernemer niet meer dan een formele afsluiting van het proces. Voor de vakbonden ligt dat anders, omdat zij meestal niet ruim van te voren op de hoogte kunnen zijn van het beleid en de strategie van de ondernemer. We zagen al dat ook de fusiecode wat dat be treft niet aan de verwachtin gen voldoet. Rest volgens Van Boxtel een tijdig en intensief contact tussen vakbond en OR en wel op een tijdstip dat valt voor dat de bond door de onderne mer wordt ingelicht, zoals de fusiecode voorschrijft. Deze suggestie is wel in strijd met de fusiecode, maar te recht vaardigen, vindt Van Boxtel. Overigens gaat hij voorbij aan de nadelige gevolgen die een dergelijke handelwijze kan hebben voor de relatie ondernemer-OR. Immers, als de ondernemer van dergelijke contacten op de hoogte is, zal hij minder snel geneigd zijn z'n OR in een vroeg stadium bij de plannen te betrekken. Uit de Kluwer-affaire kan de algemene conclusie worden getrokken dat zowel de vak bonden als de ondernemings raden te laat bij de fusieplan nen worden betrokken. Daar door komt er niets terecht van hun medezeggenschap. Medezeggenschap in Ne derland is al lang de kinder schoenen ontgroeid. Maar het gevecht om Kluwer heeft uit gewezen dat ze nog steeds niet als echt volwassen wordt be schouwd. Het wordt, aldus Van Boxtel, hoog tijd dat dat verandert. Door Jan van de Ven KEURMERKEN BIEDEN geen garantie. Zij geven een standaard kwaliteit aan. Vaak zijn gemerkte artikelen prima produk- ten. Toch kunnen achter een keurmerk gebrekkige exemplaren schuilgaan. Veroorzaakt een produkt schade dan kan de produ cent zich er niet achter een keurmerk verschuilen. Blijkt een gekeurd appa raat in de praktijk niet te voldoen, dan mag de con sument vergoeding van zijn schade claimen. Dit jaar is het Europese jaar van de consument. Hij heeft alle bescherming gekregen te gen onverschillige praktijken van handige fabrikanten. Maar ook de gewetensvolle, goedwerkende producent, die er een eer in stelt gave artike len op de markt te brengen, ontkomt niet aan het consu- mentengericht denken. Waar ligt voor hem de balans tussen rechten en plichten? Alle rechten aan de consument ge ven en louter plichten aan de maker veroorzaakt rechtson gelijkheid. Voor de rechtsze kerheid van fabrikanten, tus senhandel en leveranciers is ook een vorm van bescher ming nodig. Als een apparaat voldoet aan veiligheidseisen en er ge beurt iets akeligs mee, heeft de maker dan helemaal geen bescherming tegen een kla gende klant? Zou hij de klacht misschien kunnen doorschui ven naar een keuringsdienst of naar degene, die de veilig heidseisen heeft opgesteld? Zou het niet voldoen aan vei ligheidseisen van invloed kunnen zijn op de omvang van aansprakelijkheid? Volgens G. Snijders is nau welijks over deze vragen na gedacht. In het door hem ge schreven 'Produktveiligheid en -aansprakelijkheid' (een uitgave van Kluwer in De venter) wordt gesignaleerd, dat alle aandacht zo is uitge gaan naar de belangen van de consument, dat juristen de andere kant van de medaille over het hoofd hebben gezien. De Nederlandse rechtspraak biedt ook geen uitkomst. Maar vergelijkenderwijs heeft de maker van een pro dukt toch een houvast. Snij ders vergelijkt Duitse en Ne derlandse praktijk, in de we tenschap dat onze rechters bij gemis aan eigen jurispruden tie of uitgesproken ideeën be treffende redelijkheid ge neigd zijn naar de oosterbu ren te kijken, die soms en in elk geval op het punt van schade door wat er via handel in de handen van kopers komt meer ervaring hebben met Achter een keurmerk kunnen gebrekkige exem plaren schuilgaan. - FOTO DE STEM/BEN STEFFEN bescherming van producen ten. Lapt de maker van een ar tikel ideeën over veiligheid aan zijn laars en de consu ment ondervindt er narigheid mee dan hoeft over schuld niet lang te worden gepraat. Wie alleen de markt opgaat om onbekommerd winst te maken getuigt van zoveel on verantwoord gedrag, dat bij ongelukken zijn schuld vrij wel onomstotelijk vaststaat. De gewetensvolle producent ontloopt een schadeclaim als hij aantoont zorgvuldig te hebben gehandeld. Daarbij heeft hij de stand van weten schappelijke en technische kennis in het oog gehouden en zijn schepsels voldoen aan vastgelegde normen. Het pure beroep op de 'stand van wetenschap en techniek' voldoet echter niet. Desondanks kan een produkt gebrekkig zijn. Zelfs als er een keurmerk op staat. Duitse rechters vragen de gedag vaarde producent tot in de fi nesses aan te tonen welke stappen hij heeft genomen om van zijn zorgvuldigheid te ge tuigen. Slaagt hij er vervol gens in de rechter te overtui gen dan gaat hij vrijuit. In een enkel geval schrijft de wetgever voor hoe iets op de markt moet worden ge bracht. Het staat een fabri kant in zo'n sporadisch geval niet vrij eigen verantwoorde lijkheid te tonen. Mocht de ondeugdelijkheid van het wettelijk voorgeschreven pro dukt komen vast te staan, dan - zo redeneert Snijders - be hoort de wetgever de verant woordelijkheid voor ongeluk ken op zich te nemen. Een be nadeelde consument zal in dat geval een vergoeding van zijn schade van de overheid beho ren te krijgen. Tot regels van de overheid mogen voorschriften van keu ringsdiensten niet worden ge rekend. De Rijksdienst voor het Wegverkeer, VEG-Gasin- stituut, Kema, Kiwa waterin stituut, ministerie van Cul tuur, Recreatie en Maat schappelijk werk, zij alle en al die andere spelen een rol in de kwaliteitbewaking van pro- dukten. Schrijft het ministe rie van CRM iets voor over de toelaatbaarheid van medicij nen, dan geeft niet de wetge ver het laatste, aanspreekbare woord. Voor fouten van CRM draait dus niet automatisch de rijksoverheid op. Sterker nog, de Keurings dienst van Waren heeft sinds kort de opdracht de kwaliteit van elk produkt streng in de gaten te houden. Heeft zij aan haar opdracht voldaan, dan mag op haar goedkeuring niet worden teruggevallen. Want ook bij de Keuringsdienst van Waren speelt menselijk falen mee. Haar goedkeuring ont slaat de producent niet van de plicht zelf met niet aflatende aandacht het geproduceerde in de gaten te houden. Bovendien sluiten keu ringsdiensten elke eigen aan sprakelijkheid geheel of ge deeltelijk uit. Slipt een on deugdelijk produkt door haar mazen: de maker ervan draait voor de gevolgen op. Snijders maakt een uitzondering. Kan een producent aantonen, dat hij volledig aan voorschriften en keuring heeft voldaan dan mag hij, na aan een toegewe zen claim van een benadeelde te hebben voldaan; bij betref fende keuringsdienst verhaal halen. Ondanks gehele of ge deeltelijke uitsluiting van aansprakelijkheid, want in het verhaal van eigen verant woordelijkheden kan een keuringsdienst de eigen ver antwoordelijkheid niet uit de weg gaan. In het maatschappelijke spel van 'weten wat je doet' en 'gevolgen dragen van eigen handelen' heeft de aanbieder van een produkt het niet ge makkelijker gekregen. Zijn positie is echter van nature een sterke. Tot voor kort trok hij bijna altijd aan het langste eind als zijn tegenspeler een eenvoudige enkeling was. De landen van de EG hebben aan deze ongelijkheid een einde gemaakt door de bewijslast van onschuld bij de producent te leggen. Toegenomen overheidsbe moeienis biedt de bonafide handel echter een handvat om goed hanteren van eigen ver antwoordelijkheid te onder strepen. Wie juist handelt en bovendien het fiat van een keuringsdienst heeft, zal nooit het slachtoffer worden van een (kwaadwillende) klant. Mijn kinderen die bezig zijn volwassen en mondig te worden, kunnen soms heel eigenwijs, ja lastig zijn. Als ik dan iets wil verbieden bijvoorbeeld zonder over tuigende argumenten te hebben, dan blijven zij vra gen 'waarom?'. Ik word dan wel eens nijdig en zeg 'omdat ik het zo wil'. Achteraf schaam ik me daarvoor. Nu zie ik, dat onze bisschoppen met betrekking tot de acht-mei-beweging precies hetzelfde doen. Ben ik nu in goed gezelschap? Ik geloof het niet. Ik krijg de neiging me nog meer te schamen. Oosterhout H. Paymans Wat maken we ons toch tel kens weer druk over uit spraken van kerkelijke bu reaucraten. Over uitspra ken die ons haast als dog ma's worden opgedrongen, maar die eenvoudig een 'mening', een 'inzicht' zijn van de paus of Ratzinger of Simonis-Gijzen en anderen. Willen zij als herders optre den, akkoord, dan nemen wij daar met eerbied kennis van en toetsen hun 'leer' aan I 7EpsREFG0,eN ons inzicht en aan het leer gezag van ons eigen gewe ten. Willen ze als herders honden optreden, dan wij zen we hen af; dan moeten we ons - als levende kerk van Christus - juist tegen hen verdedigen. We moeten ons die kerk niet laten afne men. Dat is de bedoeling van de negentig groepen bewuste katholieken die zich onder de paraplu van de acht- mei-beweging sterk maken! Samen een en samen ver antwoordelijk. Geen hand tekeningenactie dus maar gewoon lid worden van een der groepen, bijvoorbeeld de Mariënburgvereniging. Maar bovenal: als steun aan de beste bisschop van Ne derland, geef je actieve steun en hulp aan een werk groep, gespreksgroep e.d. binnen je eigen parochie; dat is samen kerk zijn, ook in de toekomst als deze ge neratie machthebbers dood is. Breda Gerard Gooiker Als ik ooit in mijn leven het goede gevoel heb gehad ver bonden te zijn met mensen, die iets van het evangelie van Jezus van Nazareth hebben begrepen en het in hun persoonlijk leven trachten waar te maken, dan is het ook met mensen van de Acht-mei-beweging. Neen, zij menen niet het recht of de waarheid aan hun kant te hebben, zo min als zij de pretentie hebben de ware christenen te zijn dan wel betere mensen te zijn dan anderen. Eigenlijk zijn het alle maal heel gewone mensen aan wie niets menselijks vreemd is, maar die alleen zeker weten dat 'kerk' zijn niet beperkt kan worden door welk instituut of welke denominatie dan ook. En die diep in hun hart weten, dat je als kerk, dit is als ge meente van Christus, die liefde was en liefde predik te, geen andere mensen van die gemeenschap mag uit sluiten op grond van on menselijke criteria. Eerst als je goed hebt leren besef fen wat discriminatie op grond van sekse, seksuele gerichtheid, gelovige over tuiging, maatschappij-kri tische instelling of anders zins, aan mensen hier of el ders doen of liever misdoen kan, ga je iets meer begrij pen van wat Jezus werke lijk onder liefde, recht en gerechtigheid verstond. Maar bisschoppen naar het model van Rome ver kondigen een andere leer. Die zeggen, dat mensen eigenlijk al moeten zijn, die ze nog moeten worden of in het andere geval, dat ze moeten zijn, die ze nooit kunnen zijn of worden. Die zeggen dat mensen zich moeten 'bekeren', niet tot een houding van meer be grip en liefde voor elk an der, die wil leven zoals Christus het heeft bedoeld, maar 'tot onderwerping aan de leer en het gezag van paus en bisschoppen'. Wat die leer en dat gezag in ver leden en heden evenwel aan onvoorstelbare miskenning van de menselijke persoon en integriteit heeft laten zien, daarvan kunnen velen getuigen. Tegen al deze kwalijke en mensonterende praktijken heeft de Acht-mei-bewe ging met name stelling wil len nemen op grond van dat evangelie, dat voor alles een blijde boodschap wil zijn voor een ieder, die het maar wil horen en er naar wil le ven. Het is niet zo verwon derlijk dat de bisschoppen het gesprek met deze Acht- mei-beweging hebben opge schort respectievelijk afge broken. Zij menen werke lijk dat deze beweging een al te menselijk gezicht heeft en alles maar goed vindt, wat God verboden heeft. Het tegendeel is echter waar. De Acht-mei-beweging wil echter goed noemen, wat goed is en verkeerd, wat verkeerd is, zowel binnen als buiten de muren van de kerk, zoals bijvoorbeeld alle onrecht en liefdeloosheid aan zoveel mensen overal op de wereld, hen nog zo vaak op grond van datzelfde evangelie van liefde en barmhartigheid aangedaan. Allerlei andere groeperin gen in de kerk of daarbuiten hebben zich verenigd in dat 'andere gezicht van de kerk', dat hun inziens wat meer op het goddelijke èn menselijke gezicht van Christus lijkt, dat door de officiële kerk vaak zo onherkenbaar en onwerkelijk is gemaakt. In plaats van 'onderwer ping' wil de Acht-mei-be- weging gehoord en gekend worden, zoals ook kinderen door hun ouders gehoord en gekend willen worden, ook al zijn ze soms nog zo 'tegen de draad in' en schijnen ze alle gevoel voor gezag en waarden verloren te heb ben. Immers gezag moet zich niet alleen laten gelden, maar zich ook waarmaken. En zoals in de opvoeding is ook bij de geestelijke groei en volwassen-wording ge duld een schone zaak. Had den ook onze bisschoppen allemaal maar dat geduld en dat inzicht, dat blijkbaar wel aan bisschop Ernst ge geven is. Maar kennelijk wordt ook deze profeet niet geëerd 'in zijn land'. Maat gelukkig, hij is in goed ge zelschap! Breda A.W. van Mil In uw krant van maandag 15 augustus (extra bijlage] lazen wij uw artikel 'De Oosterschelde is geen ach; tertuintje'. De foto's die u bi) dit artikel afbeeldt zijn ech ter misleidend. U schrijft namelijk dat men kokkels aan het zoeken en aan het spitten is. Het is echter overduidelijk dat men hier op pieren of zagers steekt en dit is dan ook een valse weergave. We zouden het op prijs stellen als u dj' zou willen rectificeren. "e zijn gaarne bereid dit nader toe te lichten en het lijkt ons op zijn plaats dat er een al ternatief gunstig artikel ge plaatst wordt. Hoogerheide A. Landa Directeur conservenfabriel1 Landa BV en voorzitter van de Eerste Officiële Vere ning van Kokkelvissers Van onze verslaggever AMSTERDAM - Wa gerafdrukken, een yerfschilfertjes en onstekingsmechanisn Deze puur technische b jjjn voor de Amste: rechtbank voldoende ge 0m een 30-jarige Amst. mer schuldig te verklai gen viertal aanslagen Rara ('Revolutionaire ar sistiese axie'). Zijn stra1 jaar cel. Een duidelijke ve: persofficier van Justit pe Wit, voldaan. „De1 veroordeling heeft de die man vlees en bloed »en en dat is voor ieder deze zaak gevolgd heeft vredigende uitslag". Ge Bovendien zit er een] geneesmiddelen en tot 1991 medicijnen r Dit is het gevolg van hJ keuren door de leden Nefarma - de fabrikafl importeurs van gene len - van het alternat zuinigingsplan, dat dooi farma zelf is opgesteld. Het bestuur van de A heeft vorige week in Ut overeenstemming over zuinigingsplan bereik apothekers, ziekenfond: sen, verzekeraars en d| handel. Dat plan dient als alt voor het bezuinigingsp] staatssecretaris Dees (V zondheid). Die wil via prijzensysteem (m| HEERLEN - Niet allee Oostelijke Mijnstreek ook in Oost-Brabant arrestatieteams van d( invallen gedaan in hui mensen die verdacht van activiteiten in de i tionale drughandel. In totaal werden dinsc gen op twaalf plaatsen i gedaan. Achtmaal in I en viermaal in Brabant. Acht mensen werde resteerd, vijf mannen vrouwen. Zij worden gens de Heerlense pol verdacht drugs geti teerd te hebben naar Europese landen. Onde: naar de Bondsrepublie land. In de Oostelijke Mi vielen de arrestatiete: de politie verdachte binnen in Heerlen en sum. De acht verdach volgens officier van ju gesloten in politiecel! spreid over het arronc Maastricht. Waar pre hij niet zeggen. Of bij de actie ooi geld en wapens in bes genomen wilde justitie nog niet zeggen. Zes officieren van j J zes rechter-commissari geleidden in Limburg ten bij acht verrassin len. Inclusief de acties bant waren bij deze gi gezette anti-drugopera dan 100 politiemensen i NA EEN AANTAL bl turopa concentreert Noord-lerland. De ami Qekeerd van de ene ai De Britse regering is terse Republikeinse Li heeft de minister vooi Margaret Thatcher ge: men IRA-geweld moet- Veel nieuws hebben i optreden van militaire» uit. De met bloed ges' mers bewezen dat ai door de Britse regerin ln het katholieke deel v „aat steeds voldoei "an de terroristische o* Om diezelfde reden du an een interneringsn vaardige middel - rep ®n|ge vorm van proceÉ en maar meer aanha- Die situatie is nu al jai om uit Noord-lerland t Sngstemmende stul ,?ld daar verzoenen lPr! d6.sPlraa| van gew 'and; je zult er maar i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 2