UITBLAZEN
Nieuwe sterke man Burma wacht zware taak
nominali
even.
Nieuwe kans voor democratie in Pakistan
'Affaire
Quay le9
MINISTER MAUNG MAUNG GEKOZEN TOT PARTIJLEIDER EN PRESIDENT
DE STEM CO
J3ESTEM.
DE STEM ACHTERGROND ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1988
LJTRECHT (ANP) - H
:_ring van een vaste (n
jremie voor ziekenfonc
PARTEM BINNE
Watersporters
nood
loor harde wind
Koffiemelk
met tik
Kwalijke zaak
PAPIER
VOOR UW PEN
Zuid-Afrika
Acht-mei-
beweging (2)
Pop
WIMKOCK
Meteen toen ik
Dan Quayle zag op
de televisie dacht
ik al: met hem zal wel iets
zijn. Dat all-American
koppie, keurig kort ge
kapt, ferme kaaklijn, eer
lijke oogopslag, het ideale
schoonzoon-type. Te mooi
om waar te zijn voor George
Bush, die het toch al moeilijk
genoeg zal krijgen met een
vriend als Ronald Reagan. 'Die
Quayle heeft vast wel eens een
weekend liggen rollebollen met
een schoonheid die gemakkelijk
uit de kleren stapt voor rijke
mannen en fotografen van
glanzende soft pornobladen',
dacht ik. En jawel hoor: in
1981 is Dan Quayle met nog
een paar leden van het Congres
een weekendje aan de rol ge
weest. Hij noemde het golfen.
Lees hoe het in de krant staat:
'In hun gezelschap bevond zich
een aantrekkelijke lobbyiste,
die met een collega van Quayle
de hotelkamer heeft gedeeld en
later geposeerd heeft voor Play
boy.'
Dat het een lobbyiste was,
tot daar toe, maar dat ze aan
trekkelijk was wekte terecht
verdenking en die werd vervol
gens bevestigd doordat ze bloot
in de Playboy stapte. Weg
beeld van de ideale schoon
zoon. Een ideale schoonzoon in
de Amerikaanse politiek moet
niet alleen trouw aan zijn echt
genote zijn, dat is namelijk
iedereen in de Republikeinse
Partij, daarom is het zo'n con
servatieve club en zijn alle tv-
dominees er lid van. Een ideale
schoonzoon in de politiek mag
zelfs niet in de buurt van aan
trekkelijke lobbyistes en andere
verleidelijke vrouwspersonen
komen. Want het vlees is zwak,
zo weet de ware Republikein en
een man komt door de nabij
heid van andermans lobbyistes
alleen maar op wat vroeger in
de godsdienstles onkuise ge
dachten heetten. Het hebben
daarvan was hier toen zonde.
In Amerika is het dat nog.
In Amerika wordt snel ge
leefd en er zullen nog vele seks
en andere schandalen worden
onthuld eer de verkiezingen
daar zijn. Ik schat daarom de
kans groot dat Quayles pekel
zonde - meer is het toch niet,
dacht ik- wordt onderge
sneeuwd door smakelijker
schandalen en ten slotte verge
ten. Andere koek is dat akke
vietje met de dienstplicht. Dat
past helemaal niet in het beeld
van de man die we op de televi
sie te zien kregen. 'Minstens
marinier geweest', dacht ik,
'misschien zelfs een Green Be
ret onder wijlen John Wayne'.
Maar nee: Quayle ontweek zijn
dienstplicht in Vietnam door
onder Ie duiken bij de Natio
nale Garde, een soort binnen
lands reserveleger voor het be
teugelen van onlusten en terri
toriale verdediging.
Eerst deed Quayle het voor
komen alsof hij toevallig voor
het vervullen van zijn dienst
plicht bij de Garde terecht was
gekomen, maar toeval is iets
waar rijke Amerikanen wel weg
mee weten als ze het naar hun
hand willen zetten. Dat weten
de journalisten ook en boven
dien was het bepaald geen on-
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllr
bekend, hoewel weinig bespro
ken, fenomeen dat relatief veel
jongelui uit rijke en invloed
rijke milieus de dans in Viet
nam wisten te ontspringen.
Vader en zoon Quayle wa
ren schatrijk en het ontbrak va
der Quayle als krantenbaron in
het Midden-Westen ook niet
aan connecties. Danny-boy gaf
na enige journalistieke aan
drang dan ook toe dat er des
tijds 'wel enkele telefoontjes'
waren gepleegd om hem bij de
Nationale Garde te krijgen. Dit
lijkt me voor een Republikein
een doodzonde. De Republi
kein staat pal voor een krach
tig, trots Amerika, dat van zich
afslaat als zijn droom in gevaar
wordt geacht. De Republikein
neemt trots het wapen op als
zijn land dat van hem vraagt.
Dat zei Quayle ook: hij zou er
trots op zijn geweest als zijn
Garde-regiment naar Vietnam
zou zijn gestuurd. 'Als' is ook
in Amerika verbrand hout en
daarom klonk zijn betoogje
zelfs in mijn Amerikaanse noch
Republikeinse oren gênant, al
wist hij zijn macho-face aardig
in de plooi te houden.
Het kan mij tegenwoordig
niet zoveel meer schelen wie er
(vice)president van de VS
wordt. Vroeger was dat anders.
Toen Nixon 20 jaar geleden
werd gekozen - ik had de cam
pagne intensief gevolgd en er
zelfs een cursus American Poli
tics voor gevolgd- dacht ik:
'als dat maar goed afloopt met
de wereld.' Nixon is nu een
alom gerespecteerd elder states
man, wiens visie op de interna
tionale politiek van groot be
lang wordt geacht. Jimmy Car
ter joeg mij minder vrees aan.
Hij is dan ook volledig verge
ten. Van Reagan dacht ik: 'die
man stort ons volkomen per
ongeluk nog in een oorlog'. En
wat doet'ie? Hij sluit akkoor-
den met Gorba de Rus. Doet
het er eigenlijk wel toe wie
Amerika bestuurt? Nee, waar
het om gaat is dat iemand het
doet.
Veel meer dan wat politici
doen en niet doen en ook veel
meer dan wat politici van hun
aanhang wel of niet mogen
doen, verbaast het mij dat er
steeds weer dikhuidige mannen
en vrouwen klaar staan om dit
terecht veelvuldig verguisde
'beroep' uit te oefenen. En dat
is geen onaangename verbazing
want zonder deze naar macht
hongerende ijdeltuiten en exhi
bitionisten kan de wereld niet
voortbestaan, althans niet als
redelijk ingerichte en geoutil
leerde woonplaats voor de
mens. Want of ze het nu goed
doen of slecht, ze besturen. En
er zullen altijd mensen moeten
zijn die dat willen doen. Politi
ci, eigenlijk zijn ze onbetaal
baar.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
A. Theuiiissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236452.
Sportredactie 076-236236.
Telefax redactie 076-236309.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstra^t 5, 01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen:
24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand,
1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W.
Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25.
Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Centrale reclame-afdeling 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en
zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
DE nieuwe partijleider en
president van Burma,
Maung Maung, een jurist
die bekend staat als een
trouw aanhanger van de
vroegere president Ne
Win, wacht de zware taak
een land in opstand tegen
zijn autocratische heersers
onder controle te krijgen.
De 63-jarige minister van jus
titie werd vrijdag door het 280
leden tellende centraal comité
gekozen als opvolger van de
harde en radicale leider Sein
Lwin, die vorige week door
een gewelddadige en grim
mige volksopstand werd ge
dwongen op te stappen. Sei
Lwin is slechts 18 dagen aan
de macht geweest.
Maung Maung, die vorige
maand tot minister van Justi
tie werd genoemd, was van
1964 tot 1970 opperrechter bij
het Hooggerechtshof. Hij is lid
van het uitvoerend comité
van de Burmaanse Socialisti
sche Programma Partij
(BSPP) en hij is de eerste bur
ger sinds de oprichting van de
BSPP die de hoogste posten
heeft gekregen. De BSPP
werd in 1963 opgericht als de
enige toegestane partij in het
overwegend buddhistische
land met 38 miljoen inwoners.
Volgens diplomaten heeft
de oude militaire garde die in
de partij de dienst uitmaakt
Maung Maung tot voorzitter
benoemd in de hoop dat dat
hij de boze bevolking milder
kan stemmen. De Burmanen
zijn de laatste tijd massaal de
straat opgegaan om hun eis
tot democratie en vrijlating
van politieke gevangenen
kracht bij te zetten. Diploma
ten vragen zich af of de keuze
van Maung Maung het land
Een betoger in Rangoon spreekt demonstranten toe.
foto anp
tot bedaren zal brengen. De
bevolking heeft een meerpar-
tijenstelsel geëist. „Sommige
studenten hebben al opgeroe
pen tot een nationale staking
wegens deze benoeming. Hij
(Maung Maung) is dus kenne
lijk niet aanvaardbaar voor
extremere elementen onder
de demonstranten", aldus een
diplomaat.
De 'burger'-president
Maung Maung is niet zonder
militaire geloofsbrieven. Hij
heeft in 1942 in het Bur
maanse Nationale leger tegen
de Britse overheersing ge
vochten. Na de onafhanke
lijkheid in 1948 kreeg hij een
beurs om in Groot-Brittannië
rechten te studeren. Hierna
promoveerde hij in het inter
nationale recht aan de uni
versiteit van Utrecht. Hij was
onderminister van Justitie
van 1958 tot 1962. In dat jaar
ging hij weg uit Burma en
werd hij hoogleraar in de
rechten aan de Yale-universi-
teit in de Verenigde Staten.
In 1969 schreef Maung
Maung een zeer vleiende bio
grafie van generaal Ne Win,
die in 1962 met een staak
greep aan de macht kwam»
Burma tot voor kort met
ren vuist regeerde.
'Burma en generaal Ne
bevat interessante en onthij
lende momenten uit de loot
baan van generaal Ne
vermeldt de omslag van
biografie.
„Laten wij
aan wat zoet en vreugden
was in het verleden en la
wij het bittere vergeten
vergeven", aldus haalt Man
Maung generaal Ne Win aa;
De auteur zegt dat hij \t
boek, waarvoor hij een naft
nale literatuurprijs ontvin
ook 'in die geest' heeft
schreven. Politieke deskutir.
gen zeggen dat hij in diezelh
geest moet proberen
nieuw hoofdstuk in Burma
woelige geschiedenis open
slaan.
'an onze rtv-redactie
HILVERSUM - Het Con
missariaat voor de Med
iaat voortaan ook de loka
'n regionale omroepen cor
toleren op overtreding va
je reclamecode.
Daartoe heeft het Commiss
riaat, dat op 1 januari van sta
Het talis gegaan ten gevolge van
- [Mediawet, twee mensen ext
Uit
Door Tariq Ali
WIE zal het politieke va
cuüm opvullen dat ont
staan is nu president Zia
en de generaals Rehman
en Af zaal dood zijn?
Over het vervangen van de
politiek uiterst actieve am
bassadeur van de VS (Arnold
Raphel), die omkwam bij de
zelfde aanslag, zullen we het
maar niet hebben. De keus is
tegenwoordig beperkt in Pa
kistan. Het is óf weer het le
ger, óf vrije verkiezingen.
Als Washington aandringt
op het laatste - en de invloed
van de VS is er zo groot dat
Washington in bijna alles
haar zin krijgt - staat de uit
komst al vast. Mevrouw Be
nazir Bhutto en haar Pakis
taanse Volkspartij stevenen
in het geval van verkiezingen
rechtstreeks op een overwin
ning af. Als Washington ech
ter denkt dat het leger het
aangewezen instrument is om
in Pakistan een stabiele situa
tie te handhaven, dan kan de
situatie er voor de Pakistanen
alleen op achteruit gaan.
Als het land voor de vierde
keer onder de krijgswet ge
steld wordt, zal dat onverbid
delijk leiden tot scheuringen
binnen het al eerder aan in
terne twisten onderhevige
land. (In 1971 verklaarde een
deel van het land zich onaf
hankelijk onder de naam
Bangladesh.) Nóg een militair
bewind zou van Pakistan een
tweede Libanon maken. Je
kunt je overigens afvragen of
Karachi, de grootste stad van
Pakistan, niet al zo ver is.
De laatste vijf jaar neemt
het geweld tussen de verschil
lende etnische en religieuze
groeperingen sterk toe. Het
land kent een vijfde colonne
van maffia-bestuurders die
haast evenveel macht heeft
als de regering. De heroine-
maffia spreidt haar tentakels
uit tot in de hoogste regionen
van het leger en het ambtena
renapparaat. Dan zijn er nog
de voortdurende ongeregeld
heden tussen de boeren en het
leger in de provincie Sind en
de afkalving van het gezag in
de stad Peshawar, waar ver
scheidene Afghaanse groepe
ringen elkaar bevechten en de
bevolking terroriseren en
waar dus alle ingrediënten
aanwezig zijn voor een uitein
delijke, totale chaos.
Toen Mevrouw Bhutto te
rugkeerde uit Engeland, waar
Jat blijkt uit een ontwer
•aad dat volgende week
irde komt.
en alleen te danken hadai innenvaartschip,
zijn positie in het leger. Majustwacht.
zelfs binnen het leger waszj
populariteit tanende. De
gerleiding zag zijn laatstepo
litieke manoeuvres met
genzin aan.
Zia's dood heeft in Pakisti
crisis kan alleen een einde kt
men als de bevolking van Pi
bepalen wie het land bestuuit
vrije verkiezingen
kend. Dat waren de verte
zingen die Zulfikar
Het stoffelijk overschot van president Zia wordt van Bahawalpur overgebracht naar Karachi.
werd door Zia.
De afgelopen elf jaar
- foto ap de laatste geregeerd als jrsporters onvoldoende
zij gedurende haar korte bal
lingschap verbleef, werd zij
bij aankomst in Pakistan door
miljoenen mensen toege
juicht. Zij kreeg meer mensen
op de been dan haar vader
toen hij nog aanvoerder van
de Volkspartij was. (Zulfikar
Ali Bhutto was ooit president
van Pakistan en werd op be
vel van president Zia in 1979
ter dood veroordeeld.) Zelfs
Mevrouw Ghandi uit het
buurland India kon zich niet
beroepen op een zo grote po
pulariteit.
Tijdens de volksoplopen
voor Bhutto was de meest ge
hoorde kreet: 'Zia moet gaan.
Zia gaat!.' Nu is hij weg, maar
wat moet Benazir Bhutto nu
doen? De menigte was haar in
1986 weliswaar bijzonder
gunstig gezind, maar het was
duidelijk dat haar volgelingen
niet bereid waren onmiddel
lijk in opstand te komen. Hun
niet hardop uitgesproken
tweede leuze zou hebben kun
nen luiden: „We willen wel op
je stemmen, maar niet voor je
sterven." Mevrouw Bhutto
wacht al vanaf haar aan
komst op de verkiezingen.
Kort nadat twee jaar gele
den een aanslag op haar leven
werd gepleegd, nodigde de
Amerikaanse ambassadeur
haar uit voor een gesprek. Hij
zei haar dat ze geduld moest
hebben. President Zia werd
immers al wat ouder, hij zou
eens met pensioen gaan en zij
was de enige die in aanmer
king kwam voor opvolging.
Door haar gesprekken met de
ambassadeur - dezelfde die
nu bij Zia in het vliegtuig zat
en omkwam - nam (mét haar)
een deel van de Pakistaanse
Volkspartij een minder anti-
Amerikaanse houding aan.
Dit leidde tot een opsplitsing
van de Partij in gematigden
en niet-gematigden. Niette
min hield Benazir Bhutto voet
bij stuk en wachtte vol ver
trouwen op de naderende ver
kiezingen.
Aanvankelijk waren die
gepland in 1990. Toen presi
dent Zia echter merkte dat de
regering, die hij zelf aange
steld had, machtiger werd
dan hij wilde, besloot hij eer
der verkiezingen te laten hou
den en verschoven ze naar no
vember 1988. Juist toen de op
positie-partijen dit feit wil
den gaan vieren, bracht Zia
hen tot wanhoop met de me
dedeling dat het niet de be
doeling was dat zij aan de
verkiezingen deel zouden ne
men.
despoot die geen
Alleen onafhankelijke kat
didaten, zonder achterban
een partij, of affiniteit
een partijkonden zich kant n
daat stellen. Deze zet werk!
echter in het nadeel van
meester. Alle partijen, van.
uiterst rechtse moslims toti
linkse fundamentalisten, ve
enigden zich. De Amerika®
ambassadeur Raphel ma;
daarop bekend dat de VS
instemden met partij-la lenzee tal van waterspor-
verkiezingen in Pakisljjers in problemen gebracht
n ruim tien gevallen moest de
assistentie verle-
JMUIDEN (ANP) - De
tarde wind heeft vrijdag-
ddag op het IJsselmeer
le Randmeren en de Wad-
Toen de afzonderlijke 1u
tijen eenmaal overeensteK'^^acht
ming hadden bereikt overi ,en
gewenste aard van de verfe Qp het IJsselmeer moester
zingen, kon er geen twiii e(jdingeenheden drie surfer:
n veiligheid brengen, op her
'eluwemeer vijf. Allen warer
meer over bestaan dat Zia
helemaal alleen voorste»
Alleen het leger steunde h de harde wind afgedre
no§- en, vaak met een gebroken
tast of surfplank. Enkelen van
Om Zia zal niet langen waren onderkoeling nabij
treurd worden. Hij werd vi én van de op het Gooimeer in
het begin af aan gezien als 8 eiligheid gebrachte surfers
dictator, die zijn macht lont ras bijna overvaren door een
aldus de
Drie jachten op het IJssel-
neer en twee op de Waddenzee
Toegen assistentie in verband
net motorschade of een door de
larde wind gebroken mast.
Een snelle zoekactie van de
een nieuwe crisis te weeg jt loninklijke Marine naar een
bracht, doordat een politie verboord geslagen Westduitse
vacuüm is ontstaan. Aandi ïiler had vrijdagavond succes.
le man die bij het verwisselen
an een zeil gegrepen was door
kistan de kans krijgt zelf I en windstoot kon achttien mi-
uten nadat hij van zijn jacht
In de geschiedenis van Pakis ras gevallen door een rubber
tan staan slechts één mnBoot van de mijnenjager Hr.
Is. Alkmaar gered worden. Hij
on na zijn redding op eigen
racht onder begeleiding van
Bhutto president maakten, 1 en reddingboot en de mijnen
de macht in 1977 overgenom tger de haven van Den Helder
innenlopen.
Volgens de Kustwacht is op-
ieuw gebleken, dat veel wa-
acht schenken aan de waar-
Ik wil reageren op uw ver
haal 'Koffiemelk met tic
voor de directeur (De Stem
van 6 augustus). Wie denkt
directeur Janssens van ICS
wel dat hij is? Koffiemelk
met cognac alleen voor de
directeur en niet voor de
vertegenwoordiger en
vrachtwagenchauffeur?
Mag de directeur wel sterke
drank drinken onder het
werk? Mag hij daarmee wel
in z'n auto rijden? Moet de
leiding (directie) niet het
voorbeeld geven of moeten
we doorgaan met discrimi
neren. Ik zou niet graag bij
ICS onder directeur Jans
sens willen werken, het per
soneel zal wel een plastic
bekertje koffie moeten drin
ken uit de automaat, terwijl
de heer Janssens een eigen
koffiezetapparaat zal heb
ben op zijn privé kantoor en
een koelbox met sterke
drank.
Ik denk dat een goede di
recteur geen behoefte zal
hebben aan melk met een
tik, want die moet al veel te
vaak naar recepties en za-
kendiners waar ook bij ge
dronken moet worden, er
wordt al veel te veel alcohol
onder werktijd (en daarbui
ten, maar dat is voor eigen
risico) gebruikt.
Ook denk ik niet dat hr.
Janssens goed heeft nage
dacht over hetgeen hij ver-
teltd. Automatic Holland,
dacht ik, is een bedrijf dat
koffieautomaten verkoopt
waar het bekertje met kof
fie, suiker en melk gelijk uit
komt, waar ook onze direc
teur uit drinkt en zo hoort
dat ook, wanneer moet hij
dan die melk met die tik ge
bruiken?
Nee mijnheer Janssens
laat die koffiemelk met tik
maar in Frankrijk,
Dus geen discriminatie en
geen sterke drank. Hoe wei
nig ook onder het werk, ook
al is het in de directiekamer,
want daar wordt ook ge
werkt of bij u niet?
Klundert
J. Wijngaarden
De brief van Fida d.d. 30
juni 1988 waarin zij haar
verontwaardiging uit
spreekt over het plan (dic
taat) van de Stichting Zie
kenfonds Rotterdam heb ik
ontvangen en gelezen (zie
De Stem van 19 juli). Dat
plan is een kwalijke en ver
werpelijke zaak, temeer,
omdat medewerkers van
ziekenfondsen, aangesloten
bij zo'n stichting hun eigen
financiële belangen en
macht voorop en veilig wil
len stellen, ten koste van
mensen die van de beste
audiologische apparatuur
afhankelijk zijn om in de
volle zin van het woord te
horen, erbij te horen zowel
als goed horen en beter ho
ren. Dialoog is in een sa
menleving van mensen zéér
belangrijk, mensen die met
'n teveel aan eenrichtings
verkeer bezig zijn met
macht-winst-geld, horen al
leen nog hun eigen geluid.
Het geluid van de slechtho
rende mens wordt dan niet
verstaan, niet gehoord
Over welzijn gesproken
zouden deze mensen die zo
bezig zijn met geleidelijke
onderdrukking en weg
drukking van slechthorende
mensen uit deze samenle
ving, zelf als eersten moeten
leren luisteren met en zon
der apparatuur.
Etten-Leur
C. Haanskorf
De heer Reith (De Stem 9
augustus) weet niet wat ik
onder de marxistische 'vrij
heid' versta van het ANC en
de marxistische frontlijn-
straten. Angola, Zambia,
Zimbabwe, Tanzania en
Mozambique zijn volgens
CDA, PvdA, WD en D66
'bevrijde' landen met een
één partijstelsel. Ook ANC-
voorzitter Tambo heeft ver
klaard dat Zuidafrikanen
alleen maar mogen kiezen
'voor apartheid of voor het
ANC'. Net als de heer Reith
noem ik Zuid-Afrika een
dictatuur. Het tegenwoor
dige ANC wil echter hele
maal geen oplossing in sa
menwerking met de Afri-
kaaners en een groeiend
deel van de Engelstalige
blanken. De oplossing voor
Zuid-Afrika is immers geen
éénheidsstraat (zoals Ne
derland) maar een federale
staat (zoals onze eigen EEG,
België, Canada, Zwitser
land, enz. enz.). De Afri-
kaaners eisen als volk net
als de 12 EEG-lidstaten,
Vlamingen en Walen in Bel
gië en Franstaligen in Ca
nada een vorm van autono
mie in een toekomstig de
mocratisch Zuid-Afrika.
Het ANC heeft echter on
derhandelingen hierover in
de zgn Nationale Raad afge
wezen en wordt desondanks
door de Nederlandse rege
ring financieel en moreel
ondersteund. Gezien haar
geweld en intimidatie op
vooral zwarte mede-mensen
staat het ANC niet voor een
democratisch Zuid-Afrika.
Ook niet volgens onze mi
nister Van den Broek Hij
weigert immers om als be
wijs voor zijn vertrouwen in
het democratisch karakter
van het ANC te beloven om
af te treden als zijn finan
ciële en morele steun aan
het ANC 'onverhoopt' mocht
leiden tot een marxistische
dictatuur in Zuid-Afrika.
Desondanks blijft hij het
ANC, de marxistische front
lij nsta ten en de internatio
nale boycot tegen Zuid-
Afrika steunen, terwijl juist
het ANC niet over een toe
komstig federaal democra
tisch Zuid-Afrika wil on
derhandelen.
Kruisland
L. Nelen
Wat maken we ons toch tel
kens weer druk over uit
spraken van kerkelijke bu
reaucraten. Over uitspra
ken die ons haast als dog
ma's worden opgedrongen,
maar die eenvoudig een
'mening', een 'inzicht' zihn
van de paus of Ratzinger of
Simonis-Gijzen e.a. Willen
zij als herders optreden, ak
koord, dan nemen wij daar
met eerbied kennis van en
toetsen hun 'leer' aan ons
inzicht en aan het leergezag
van ons eigen geweten. Wil
len ze als herdershonden
optreden, dan wijzen we
hen af; dan moeten we ons -
als levende kerk van Chris
tus - juist tegen hen verde
digen. We moeten ons die
kerk niet laten afnemen.
Dat is de bedoeling van de
-3..UJ aait uc waai-
duldde en telkens zijn e'8®jhuwingen voor harde wind'
leger en de regering vm® windstoten.
VS tevreden wist te stellar
Het zal voor Washington nie
zo gemakkelijk zijn een va
vanger voor hem te vinde
binnen de strijdkracht*.»
Elke poging daartoe is a (Vat jcUTHTter
doemd in het nadeel vani
Amerikanen uit te pakken. iEORGE BUSH, de Amerikaar
Sinds het ontstaan van Pi sn de presidentkandidaat van
kistan, in 1947, is de beoogd locratische rivaal Michael Dul-
democratie eigenlijk nooi lapjanus is in defensie-aangele
goed van de grond gekomJ Wat jammer voor George, di
Toch verdient ze een nieui tmbo speelt. Uitgerekend zijn
kans. (Copyright The Times) >r Dan Quayle, blijkt een 'desl
ijn maten vochten in de hel van
(Tariq Ali is auteur van 1* 1 1969 de militaire dienst en d
boek 'Can Pakistan Survive! ïchtenstudie te kunnen beginr
- 'mjlie zorgden ervoor dat Qui
pntoriale troepen in Amerika
negentig groepen bewiï oefde hij niet naar Vietnam
katholieken die zich oni Wat jammer voor George Hij
de paraplu van de ach ie Dan Quayle spectaculair sd
mei-beweging sterk mal» eneratie, die de trauma's van V
Samen een en samen vi Wat jammer voor Georqe d
antwoordelijk. Geen ha» eagan het patriottisme patheti'
tekeningenactie dus ntf tngrijkste Amerikaanse deuqd
gewoon lid worden vanhmmotie rond 'de capabele ed
der groepen, bijv. de lentrekker' (woorden van Bush
nenburgvereniging. m Wat jammer voor George
bovenal: als steun aam ar ('waar was Georqe?' vroe
beste bisschop van Neda nmiddellijk als een grandioze b
land, geef je actieve sta inde keuze van Dan Quayle al
en hulp aan een werkgroi an gracieus gebaar naar de vro
gespreksgroep e.d. binnen ipublikeinen, die de erfenis
eigen parochie; dat is sai# en. De blunder om Quayle als
kerk zijn, ook in de W a'verkiezingen in november ko:
komst als deze general Want er is meer. Dan Quayle
machthebbers dood is. weliswaar een insinuatie, maa
5reda, !f/,doe" hem geen goed - m
Gerard Gooiker de playmate van Playboy. C
u/d.'s en dat kan best waar zijt
I r;.a' jammer voor George, die
VOOr eJn aw Orieans goede sie
haHordan rprhi militair sterke Amerika,
bejaarden *cht op leven, de familie als ho
Van mijn vader hoor ik «Beate zoon^Tfripaip091^'
wel eens lovende woort*,ot e deale schoonzi
«wat e vreemde vrouw
over pop-recensent w
wel mijn pa
Leest
jammer voor George, die
van Leest. Logisch ook;® s Dolitioko ~r\aT'
als de heer Vj herikianLS^ilaa.r.ea.b/ek(
lappa-fans.
hebben ze dus gemeen.
zhnZaoDa-fa" &an,S?. dara is nu de func
n ze dus eemeen !Shu°r'delin9svermogen en d<
ze niet gem^nhebben, feoonlijkl^cord a"ee'
dat mijn pa zich totaal® si Quay|e d d ™aar
bemoeit met de muziek' mannnL n° F de
mijn tijd en Van Leest" cht, d|e niet riP SS Postl)1
Dat stoort me. Mijn pa h« it presidentsamw 6
een zoon en zo riok Za« Hetfs tevroenJ °V6r"
Zou het geen tijd word ar het Witte Huta ai v/P^fSP
dat zoontje Van Leest de" >rden dai zjin nania,„n ?n
bnek™ zijn vader o* jor de rellen' ronden running'
Breda
Jan Prinsen
jammer voor George.