UITBLAZEN Nieuwe sterke man Burma wacht zware taak nominali even. Nieuwe kans voor democratie in Pakistan 'Affaire Quay le9 MINISTER MAUNG MAUNG GEKOZEN TOT PARTIJLEIDER EN PRESIDENT DE STEM CO J3ESTEM. DE STEM ACHTERGROND ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1988 LJTRECHT (ANP) - H :_ring van een vaste (n jremie voor ziekenfonc PARTEM BINNE Watersporters nood loor harde wind Koffiemelk met tik Kwalijke zaak PAPIER VOOR UW PEN Zuid-Afrika Acht-mei- beweging (2) Pop WIMKOCK Meteen toen ik Dan Quayle zag op de televisie dacht ik al: met hem zal wel iets zijn. Dat all-American koppie, keurig kort ge kapt, ferme kaaklijn, eer lijke oogopslag, het ideale schoonzoon-type. Te mooi om waar te zijn voor George Bush, die het toch al moeilijk genoeg zal krijgen met een vriend als Ronald Reagan. 'Die Quayle heeft vast wel eens een weekend liggen rollebollen met een schoonheid die gemakkelijk uit de kleren stapt voor rijke mannen en fotografen van glanzende soft pornobladen', dacht ik. En jawel hoor: in 1981 is Dan Quayle met nog een paar leden van het Congres een weekendje aan de rol ge weest. Hij noemde het golfen. Lees hoe het in de krant staat: 'In hun gezelschap bevond zich een aantrekkelijke lobbyiste, die met een collega van Quayle de hotelkamer heeft gedeeld en later geposeerd heeft voor Play boy.' Dat het een lobbyiste was, tot daar toe, maar dat ze aan trekkelijk was wekte terecht verdenking en die werd vervol gens bevestigd doordat ze bloot in de Playboy stapte. Weg beeld van de ideale schoon zoon. Een ideale schoonzoon in de Amerikaanse politiek moet niet alleen trouw aan zijn echt genote zijn, dat is namelijk iedereen in de Republikeinse Partij, daarom is het zo'n con servatieve club en zijn alle tv- dominees er lid van. Een ideale schoonzoon in de politiek mag zelfs niet in de buurt van aan trekkelijke lobbyistes en andere verleidelijke vrouwspersonen komen. Want het vlees is zwak, zo weet de ware Republikein en een man komt door de nabij heid van andermans lobbyistes alleen maar op wat vroeger in de godsdienstles onkuise ge dachten heetten. Het hebben daarvan was hier toen zonde. In Amerika is het dat nog. In Amerika wordt snel ge leefd en er zullen nog vele seks en andere schandalen worden onthuld eer de verkiezingen daar zijn. Ik schat daarom de kans groot dat Quayles pekel zonde - meer is het toch niet, dacht ik- wordt onderge sneeuwd door smakelijker schandalen en ten slotte verge ten. Andere koek is dat akke vietje met de dienstplicht. Dat past helemaal niet in het beeld van de man die we op de televi sie te zien kregen. 'Minstens marinier geweest', dacht ik, 'misschien zelfs een Green Be ret onder wijlen John Wayne'. Maar nee: Quayle ontweek zijn dienstplicht in Vietnam door onder Ie duiken bij de Natio nale Garde, een soort binnen lands reserveleger voor het be teugelen van onlusten en terri toriale verdediging. Eerst deed Quayle het voor komen alsof hij toevallig voor het vervullen van zijn dienst plicht bij de Garde terecht was gekomen, maar toeval is iets waar rijke Amerikanen wel weg mee weten als ze het naar hun hand willen zetten. Dat weten de journalisten ook en boven dien was het bepaald geen on- lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllr bekend, hoewel weinig bespro ken, fenomeen dat relatief veel jongelui uit rijke en invloed rijke milieus de dans in Viet nam wisten te ontspringen. Vader en zoon Quayle wa ren schatrijk en het ontbrak va der Quayle als krantenbaron in het Midden-Westen ook niet aan connecties. Danny-boy gaf na enige journalistieke aan drang dan ook toe dat er des tijds 'wel enkele telefoontjes' waren gepleegd om hem bij de Nationale Garde te krijgen. Dit lijkt me voor een Republikein een doodzonde. De Republi kein staat pal voor een krach tig, trots Amerika, dat van zich afslaat als zijn droom in gevaar wordt geacht. De Republikein neemt trots het wapen op als zijn land dat van hem vraagt. Dat zei Quayle ook: hij zou er trots op zijn geweest als zijn Garde-regiment naar Vietnam zou zijn gestuurd. 'Als' is ook in Amerika verbrand hout en daarom klonk zijn betoogje zelfs in mijn Amerikaanse noch Republikeinse oren gênant, al wist hij zijn macho-face aardig in de plooi te houden. Het kan mij tegenwoordig niet zoveel meer schelen wie er (vice)president van de VS wordt. Vroeger was dat anders. Toen Nixon 20 jaar geleden werd gekozen - ik had de cam pagne intensief gevolgd en er zelfs een cursus American Poli tics voor gevolgd- dacht ik: 'als dat maar goed afloopt met de wereld.' Nixon is nu een alom gerespecteerd elder states man, wiens visie op de interna tionale politiek van groot be lang wordt geacht. Jimmy Car ter joeg mij minder vrees aan. Hij is dan ook volledig verge ten. Van Reagan dacht ik: 'die man stort ons volkomen per ongeluk nog in een oorlog'. En wat doet'ie? Hij sluit akkoor- den met Gorba de Rus. Doet het er eigenlijk wel toe wie Amerika bestuurt? Nee, waar het om gaat is dat iemand het doet. Veel meer dan wat politici doen en niet doen en ook veel meer dan wat politici van hun aanhang wel of niet mogen doen, verbaast het mij dat er steeds weer dikhuidige mannen en vrouwen klaar staan om dit terecht veelvuldig verguisde 'beroep' uit te oefenen. En dat is geen onaangename verbazing want zonder deze naar macht hongerende ijdeltuiten en exhi bitionisten kan de wereld niet voortbestaan, althans niet als redelijk ingerichte en geoutil leerde woonplaats voor de mens. Want of ze het nu goed doen of slecht, ze besturen. En er zullen altijd mensen moeten zijn die dat willen doen. Politi ci, eigenlijk zijn ze onbetaal baar. Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur. A. Theuiiissen en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Telefax 076-236405. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236452. Sportredactie 076-236236. Telefax redactie 076-236309. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nw. Ginnekenstr. 41236326. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstra^t 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementsprijzen bij vooruitbetaling te voldoen: 24,90 per maand; 71,85 per kwartaal of 279,15 per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van resp. 1,- per maand, 1,90 per kwartaal, 7,60 per jaar. Prijzen: inclusief 6% B.T.W. Voor posttoezending geldt een toeslag. Losse nummers: ma. t/m zat. 1,25. Service-afdeling abonnementen: 076-236472, ma. t/m vrijd. 8.30-17.00 uur. Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Centrale reclame-afdeling 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. DE nieuwe partijleider en president van Burma, Maung Maung, een jurist die bekend staat als een trouw aanhanger van de vroegere president Ne Win, wacht de zware taak een land in opstand tegen zijn autocratische heersers onder controle te krijgen. De 63-jarige minister van jus titie werd vrijdag door het 280 leden tellende centraal comité gekozen als opvolger van de harde en radicale leider Sein Lwin, die vorige week door een gewelddadige en grim mige volksopstand werd ge dwongen op te stappen. Sei Lwin is slechts 18 dagen aan de macht geweest. Maung Maung, die vorige maand tot minister van Justi tie werd genoemd, was van 1964 tot 1970 opperrechter bij het Hooggerechtshof. Hij is lid van het uitvoerend comité van de Burmaanse Socialisti sche Programma Partij (BSPP) en hij is de eerste bur ger sinds de oprichting van de BSPP die de hoogste posten heeft gekregen. De BSPP werd in 1963 opgericht als de enige toegestane partij in het overwegend buddhistische land met 38 miljoen inwoners. Volgens diplomaten heeft de oude militaire garde die in de partij de dienst uitmaakt Maung Maung tot voorzitter benoemd in de hoop dat dat hij de boze bevolking milder kan stemmen. De Burmanen zijn de laatste tijd massaal de straat opgegaan om hun eis tot democratie en vrijlating van politieke gevangenen kracht bij te zetten. Diploma ten vragen zich af of de keuze van Maung Maung het land Een betoger in Rangoon spreekt demonstranten toe. foto anp tot bedaren zal brengen. De bevolking heeft een meerpar- tijenstelsel geëist. „Sommige studenten hebben al opgeroe pen tot een nationale staking wegens deze benoeming. Hij (Maung Maung) is dus kenne lijk niet aanvaardbaar voor extremere elementen onder de demonstranten", aldus een diplomaat. De 'burger'-president Maung Maung is niet zonder militaire geloofsbrieven. Hij heeft in 1942 in het Bur maanse Nationale leger tegen de Britse overheersing ge vochten. Na de onafhanke lijkheid in 1948 kreeg hij een beurs om in Groot-Brittannië rechten te studeren. Hierna promoveerde hij in het inter nationale recht aan de uni versiteit van Utrecht. Hij was onderminister van Justitie van 1958 tot 1962. In dat jaar ging hij weg uit Burma en werd hij hoogleraar in de rechten aan de Yale-universi- teit in de Verenigde Staten. In 1969 schreef Maung Maung een zeer vleiende bio grafie van generaal Ne Win, die in 1962 met een staak greep aan de macht kwam» Burma tot voor kort met ren vuist regeerde. 'Burma en generaal Ne bevat interessante en onthij lende momenten uit de loot baan van generaal Ne vermeldt de omslag van biografie. „Laten wij aan wat zoet en vreugden was in het verleden en la wij het bittere vergeten vergeven", aldus haalt Man Maung generaal Ne Win aa; De auteur zegt dat hij \t boek, waarvoor hij een naft nale literatuurprijs ontvin ook 'in die geest' heeft schreven. Politieke deskutir. gen zeggen dat hij in diezelh geest moet proberen nieuw hoofdstuk in Burma woelige geschiedenis open slaan. 'an onze rtv-redactie HILVERSUM - Het Con missariaat voor de Med iaat voortaan ook de loka 'n regionale omroepen cor toleren op overtreding va je reclamecode. Daartoe heeft het Commiss riaat, dat op 1 januari van sta Het talis gegaan ten gevolge van - [Mediawet, twee mensen ext Uit Door Tariq Ali WIE zal het politieke va cuüm opvullen dat ont staan is nu president Zia en de generaals Rehman en Af zaal dood zijn? Over het vervangen van de politiek uiterst actieve am bassadeur van de VS (Arnold Raphel), die omkwam bij de zelfde aanslag, zullen we het maar niet hebben. De keus is tegenwoordig beperkt in Pa kistan. Het is óf weer het le ger, óf vrije verkiezingen. Als Washington aandringt op het laatste - en de invloed van de VS is er zo groot dat Washington in bijna alles haar zin krijgt - staat de uit komst al vast. Mevrouw Be nazir Bhutto en haar Pakis taanse Volkspartij stevenen in het geval van verkiezingen rechtstreeks op een overwin ning af. Als Washington ech ter denkt dat het leger het aangewezen instrument is om in Pakistan een stabiele situa tie te handhaven, dan kan de situatie er voor de Pakistanen alleen op achteruit gaan. Als het land voor de vierde keer onder de krijgswet ge steld wordt, zal dat onverbid delijk leiden tot scheuringen binnen het al eerder aan in terne twisten onderhevige land. (In 1971 verklaarde een deel van het land zich onaf hankelijk onder de naam Bangladesh.) Nóg een militair bewind zou van Pakistan een tweede Libanon maken. Je kunt je overigens afvragen of Karachi, de grootste stad van Pakistan, niet al zo ver is. De laatste vijf jaar neemt het geweld tussen de verschil lende etnische en religieuze groeperingen sterk toe. Het land kent een vijfde colonne van maffia-bestuurders die haast evenveel macht heeft als de regering. De heroine- maffia spreidt haar tentakels uit tot in de hoogste regionen van het leger en het ambtena renapparaat. Dan zijn er nog de voortdurende ongeregeld heden tussen de boeren en het leger in de provincie Sind en de afkalving van het gezag in de stad Peshawar, waar ver scheidene Afghaanse groepe ringen elkaar bevechten en de bevolking terroriseren en waar dus alle ingrediënten aanwezig zijn voor een uitein delijke, totale chaos. Toen Mevrouw Bhutto te rugkeerde uit Engeland, waar Jat blijkt uit een ontwer •aad dat volgende week irde komt. en alleen te danken hadai innenvaartschip, zijn positie in het leger. Majustwacht. zelfs binnen het leger waszj populariteit tanende. De gerleiding zag zijn laatstepo litieke manoeuvres met genzin aan. Zia's dood heeft in Pakisti crisis kan alleen een einde kt men als de bevolking van Pi bepalen wie het land bestuuit vrije verkiezingen kend. Dat waren de verte zingen die Zulfikar Het stoffelijk overschot van president Zia wordt van Bahawalpur overgebracht naar Karachi. werd door Zia. De afgelopen elf jaar - foto ap de laatste geregeerd als jrsporters onvoldoende zij gedurende haar korte bal lingschap verbleef, werd zij bij aankomst in Pakistan door miljoenen mensen toege juicht. Zij kreeg meer mensen op de been dan haar vader toen hij nog aanvoerder van de Volkspartij was. (Zulfikar Ali Bhutto was ooit president van Pakistan en werd op be vel van president Zia in 1979 ter dood veroordeeld.) Zelfs Mevrouw Ghandi uit het buurland India kon zich niet beroepen op een zo grote po pulariteit. Tijdens de volksoplopen voor Bhutto was de meest ge hoorde kreet: 'Zia moet gaan. Zia gaat!.' Nu is hij weg, maar wat moet Benazir Bhutto nu doen? De menigte was haar in 1986 weliswaar bijzonder gunstig gezind, maar het was duidelijk dat haar volgelingen niet bereid waren onmiddel lijk in opstand te komen. Hun niet hardop uitgesproken tweede leuze zou hebben kun nen luiden: „We willen wel op je stemmen, maar niet voor je sterven." Mevrouw Bhutto wacht al vanaf haar aan komst op de verkiezingen. Kort nadat twee jaar gele den een aanslag op haar leven werd gepleegd, nodigde de Amerikaanse ambassadeur haar uit voor een gesprek. Hij zei haar dat ze geduld moest hebben. President Zia werd immers al wat ouder, hij zou eens met pensioen gaan en zij was de enige die in aanmer king kwam voor opvolging. Door haar gesprekken met de ambassadeur - dezelfde die nu bij Zia in het vliegtuig zat en omkwam - nam (mét haar) een deel van de Pakistaanse Volkspartij een minder anti- Amerikaanse houding aan. Dit leidde tot een opsplitsing van de Partij in gematigden en niet-gematigden. Niette min hield Benazir Bhutto voet bij stuk en wachtte vol ver trouwen op de naderende ver kiezingen. Aanvankelijk waren die gepland in 1990. Toen presi dent Zia echter merkte dat de regering, die hij zelf aange steld had, machtiger werd dan hij wilde, besloot hij eer der verkiezingen te laten hou den en verschoven ze naar no vember 1988. Juist toen de op positie-partijen dit feit wil den gaan vieren, bracht Zia hen tot wanhoop met de me dedeling dat het niet de be doeling was dat zij aan de verkiezingen deel zouden ne men. despoot die geen Alleen onafhankelijke kat didaten, zonder achterban een partij, of affiniteit een partijkonden zich kant n daat stellen. Deze zet werk! echter in het nadeel van meester. Alle partijen, van. uiterst rechtse moslims toti linkse fundamentalisten, ve enigden zich. De Amerika® ambassadeur Raphel ma; daarop bekend dat de VS instemden met partij-la lenzee tal van waterspor- verkiezingen in Pakisljjers in problemen gebracht n ruim tien gevallen moest de assistentie verle- JMUIDEN (ANP) - De tarde wind heeft vrijdag- ddag op het IJsselmeer le Randmeren en de Wad- Toen de afzonderlijke 1u tijen eenmaal overeensteK'^^acht ming hadden bereikt overi ,en gewenste aard van de verfe Qp het IJsselmeer moester zingen, kon er geen twiii e(jdingeenheden drie surfer: n veiligheid brengen, op her 'eluwemeer vijf. Allen warer meer over bestaan dat Zia helemaal alleen voorste» Alleen het leger steunde h de harde wind afgedre no§- en, vaak met een gebroken tast of surfplank. Enkelen van Om Zia zal niet langen waren onderkoeling nabij treurd worden. Hij werd vi én van de op het Gooimeer in het begin af aan gezien als 8 eiligheid gebrachte surfers dictator, die zijn macht lont ras bijna overvaren door een aldus de Drie jachten op het IJssel- neer en twee op de Waddenzee Toegen assistentie in verband net motorschade of een door de larde wind gebroken mast. Een snelle zoekactie van de een nieuwe crisis te weeg jt loninklijke Marine naar een bracht, doordat een politie verboord geslagen Westduitse vacuüm is ontstaan. Aandi ïiler had vrijdagavond succes. le man die bij het verwisselen an een zeil gegrepen was door kistan de kans krijgt zelf I en windstoot kon achttien mi- uten nadat hij van zijn jacht In de geschiedenis van Pakis ras gevallen door een rubber tan staan slechts één mnBoot van de mijnenjager Hr. Is. Alkmaar gered worden. Hij on na zijn redding op eigen racht onder begeleiding van Bhutto president maakten, 1 en reddingboot en de mijnen de macht in 1977 overgenom tger de haven van Den Helder innenlopen. Volgens de Kustwacht is op- ieuw gebleken, dat veel wa- acht schenken aan de waar- Ik wil reageren op uw ver haal 'Koffiemelk met tic voor de directeur (De Stem van 6 augustus). Wie denkt directeur Janssens van ICS wel dat hij is? Koffiemelk met cognac alleen voor de directeur en niet voor de vertegenwoordiger en vrachtwagenchauffeur? Mag de directeur wel sterke drank drinken onder het werk? Mag hij daarmee wel in z'n auto rijden? Moet de leiding (directie) niet het voorbeeld geven of moeten we doorgaan met discrimi neren. Ik zou niet graag bij ICS onder directeur Jans sens willen werken, het per soneel zal wel een plastic bekertje koffie moeten drin ken uit de automaat, terwijl de heer Janssens een eigen koffiezetapparaat zal heb ben op zijn privé kantoor en een koelbox met sterke drank. Ik denk dat een goede di recteur geen behoefte zal hebben aan melk met een tik, want die moet al veel te vaak naar recepties en za- kendiners waar ook bij ge dronken moet worden, er wordt al veel te veel alcohol onder werktijd (en daarbui ten, maar dat is voor eigen risico) gebruikt. Ook denk ik niet dat hr. Janssens goed heeft nage dacht over hetgeen hij ver- teltd. Automatic Holland, dacht ik, is een bedrijf dat koffieautomaten verkoopt waar het bekertje met kof fie, suiker en melk gelijk uit komt, waar ook onze direc teur uit drinkt en zo hoort dat ook, wanneer moet hij dan die melk met die tik ge bruiken? Nee mijnheer Janssens laat die koffiemelk met tik maar in Frankrijk, Dus geen discriminatie en geen sterke drank. Hoe wei nig ook onder het werk, ook al is het in de directiekamer, want daar wordt ook ge werkt of bij u niet? Klundert J. Wijngaarden De brief van Fida d.d. 30 juni 1988 waarin zij haar verontwaardiging uit spreekt over het plan (dic taat) van de Stichting Zie kenfonds Rotterdam heb ik ontvangen en gelezen (zie De Stem van 19 juli). Dat plan is een kwalijke en ver werpelijke zaak, temeer, omdat medewerkers van ziekenfondsen, aangesloten bij zo'n stichting hun eigen financiële belangen en macht voorop en veilig wil len stellen, ten koste van mensen die van de beste audiologische apparatuur afhankelijk zijn om in de volle zin van het woord te horen, erbij te horen zowel als goed horen en beter ho ren. Dialoog is in een sa menleving van mensen zéér belangrijk, mensen die met 'n teveel aan eenrichtings verkeer bezig zijn met macht-winst-geld, horen al leen nog hun eigen geluid. Het geluid van de slechtho rende mens wordt dan niet verstaan, niet gehoord Over welzijn gesproken zouden deze mensen die zo bezig zijn met geleidelijke onderdrukking en weg drukking van slechthorende mensen uit deze samenle ving, zelf als eersten moeten leren luisteren met en zon der apparatuur. Etten-Leur C. Haanskorf De heer Reith (De Stem 9 augustus) weet niet wat ik onder de marxistische 'vrij heid' versta van het ANC en de marxistische frontlijn- straten. Angola, Zambia, Zimbabwe, Tanzania en Mozambique zijn volgens CDA, PvdA, WD en D66 'bevrijde' landen met een één partijstelsel. Ook ANC- voorzitter Tambo heeft ver klaard dat Zuidafrikanen alleen maar mogen kiezen 'voor apartheid of voor het ANC'. Net als de heer Reith noem ik Zuid-Afrika een dictatuur. Het tegenwoor dige ANC wil echter hele maal geen oplossing in sa menwerking met de Afri- kaaners en een groeiend deel van de Engelstalige blanken. De oplossing voor Zuid-Afrika is immers geen éénheidsstraat (zoals Ne derland) maar een federale staat (zoals onze eigen EEG, België, Canada, Zwitser land, enz. enz.). De Afri- kaaners eisen als volk net als de 12 EEG-lidstaten, Vlamingen en Walen in Bel gië en Franstaligen in Ca nada een vorm van autono mie in een toekomstig de mocratisch Zuid-Afrika. Het ANC heeft echter on derhandelingen hierover in de zgn Nationale Raad afge wezen en wordt desondanks door de Nederlandse rege ring financieel en moreel ondersteund. Gezien haar geweld en intimidatie op vooral zwarte mede-mensen staat het ANC niet voor een democratisch Zuid-Afrika. Ook niet volgens onze mi nister Van den Broek Hij weigert immers om als be wijs voor zijn vertrouwen in het democratisch karakter van het ANC te beloven om af te treden als zijn finan ciële en morele steun aan het ANC 'onverhoopt' mocht leiden tot een marxistische dictatuur in Zuid-Afrika. Desondanks blijft hij het ANC, de marxistische front lij nsta ten en de internatio nale boycot tegen Zuid- Afrika steunen, terwijl juist het ANC niet over een toe komstig federaal democra tisch Zuid-Afrika wil on derhandelen. Kruisland L. Nelen Wat maken we ons toch tel kens weer druk over uit spraken van kerkelijke bu reaucraten. Over uitspra ken die ons haast als dog ma's worden opgedrongen, maar die eenvoudig een 'mening', een 'inzicht' zihn van de paus of Ratzinger of Simonis-Gijzen e.a. Willen zij als herders optreden, ak koord, dan nemen wij daar met eerbied kennis van en toetsen hun 'leer' aan ons inzicht en aan het leergezag van ons eigen geweten. Wil len ze als herdershonden optreden, dan wijzen we hen af; dan moeten we ons - als levende kerk van Chris tus - juist tegen hen verde digen. We moeten ons die kerk niet laten afnemen. Dat is de bedoeling van de -3..UJ aait uc waai- duldde en telkens zijn e'8®jhuwingen voor harde wind' leger en de regering vm® windstoten. VS tevreden wist te stellar Het zal voor Washington nie zo gemakkelijk zijn een va vanger voor hem te vinde binnen de strijdkracht*.» Elke poging daartoe is a (Vat jcUTHTter doemd in het nadeel vani Amerikanen uit te pakken. iEORGE BUSH, de Amerikaar Sinds het ontstaan van Pi sn de presidentkandidaat van kistan, in 1947, is de beoogd locratische rivaal Michael Dul- democratie eigenlijk nooi lapjanus is in defensie-aangele goed van de grond gekomJ Wat jammer voor George, di Toch verdient ze een nieui tmbo speelt. Uitgerekend zijn kans. (Copyright The Times) >r Dan Quayle, blijkt een 'desl ijn maten vochten in de hel van (Tariq Ali is auteur van 1* 1 1969 de militaire dienst en d boek 'Can Pakistan Survive! ïchtenstudie te kunnen beginr - 'mjlie zorgden ervoor dat Qui pntoriale troepen in Amerika negentig groepen bewiï oefde hij niet naar Vietnam katholieken die zich oni Wat jammer voor George Hij de paraplu van de ach ie Dan Quayle spectaculair sd mei-beweging sterk mal» eneratie, die de trauma's van V Samen een en samen vi Wat jammer voor Georqe d antwoordelijk. Geen ha» eagan het patriottisme patheti' tekeningenactie dus ntf tngrijkste Amerikaanse deuqd gewoon lid worden vanhmmotie rond 'de capabele ed der groepen, bijv. de lentrekker' (woorden van Bush nenburgvereniging. m Wat jammer voor George bovenal: als steun aam ar ('waar was Georqe?' vroe beste bisschop van Neda nmiddellijk als een grandioze b land, geef je actieve sta inde keuze van Dan Quayle al en hulp aan een werkgroi an gracieus gebaar naar de vro gespreksgroep e.d. binnen ipublikeinen, die de erfenis eigen parochie; dat is sai# en. De blunder om Quayle als kerk zijn, ook in de W a'verkiezingen in november ko: komst als deze general Want er is meer. Dan Quayle machthebbers dood is. weliswaar een insinuatie, maa 5reda, !f/,doe" hem geen goed - m Gerard Gooiker de playmate van Playboy. C u/d.'s en dat kan best waar zijt I r;.a' jammer voor George, die VOOr eJn aw Orieans goede sie haHordan rprhi militair sterke Amerika, bejaarden *cht op leven, de familie als ho Van mijn vader hoor ik «Beate zoon^Tfripaip091^' wel eens lovende woort*,ot e deale schoonzi «wat e vreemde vrouw over pop-recensent w wel mijn pa Leest jammer voor George, die van Leest. Logisch ook;® s Dolitioko ~r\aT' als de heer Vj herikianLS^ilaa.r.ea.b/ek( lappa-fans. hebben ze dus gemeen. zhnZaoDa-fa" &an,S?. dara is nu de func n ze dus eemeen !Shu°r'delin9svermogen en d< ze niet gem^nhebben, feoonlijkl^cord a"ee' dat mijn pa zich totaal® si Quay|e d d ™aar bemoeit met de muziek' mannnL n° F de mijn tijd en Van Leest" cht, d|e niet riP SS Postl)1 Dat stoort me. Mijn pa h« it presidentsamw 6 een zoon en zo riok Za« Hetfs tevroenJ °V6r" Zou het geen tijd word ar het Witte Huta ai v/P^fSP dat zoontje Van Leest de" >rden dai zjin nania,„n ?n bnek™ zijn vader o* jor de rellen' ronden running' Breda Jan Prinsen jammer voor George.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1988 | | pagina 2